เบิกบุญให้เทวดาที่รถ(เอาหวยมาให้)

ก่อนหวยออกงวด 1ตุลาคม 50 ก่อนหน้านั้นเบิกบุญให้เทวดาตลอด มีของขลังพระเครื่อง โละออกเก็บไว้ในบ้านหมด ไปไหนมาไหนเบิกทุกวันให้ตลอด พอวันหวยออก เพื่อนโทรมาถามบอกแม่ยายว่าทะเบียนรถ ผม เลขอะไร ตอนเย็นแม่มาบอกผม ผมเลยโทรไปหาเพื่อนมันบอกว่าฝันว่า ทะเบียนรถผมหาย ใจคิดแวปๆๆๆ หวย ๆๆๆๆ เลยบอกมันว่าเจอที่ซื้อ หาได้ซื้อให้ด้วย ตอนเย็นมาไปตลาดซื้อ เรียงเบอร์มาดู แวกๆๆๆๆ 667 ทะเบียนเรา 766 ล่างก็ 76 สามตัวล่าง 667 ปาด มันถูกแน่ แล้วมันก็โทรมาถูกจริง ๆ แล้วไม่ได้ซื้อให้เรา นั่นไงบุญมีแต่กรรมบัง จริงๆ น้า มันเป็นอย่างงั้น เทวดาไม่บอกเรา ไปบอกเพือนเราให้โทรมาหา อันนี้ เราโดนกรรมบัง ไม่งั้นเราถูกแล้ว จงจำไว้ว่าแม้กรรมเรามากเพียงใดเทวดาก็ช่วย แต่ได้แค่ไหนตามแต่กรรมเราแรงไม่แรง...

 

พอดีพึ่งเริ่มศึกษาได้ไม่นาน(เรื่องธรรมมะ) ก็อ่านไปหลายกระทู้แล้ว และก็มาพบที่นี่อีก เลยมีความสงสัย ว่าเบิกบุญให้เทวดา คืออะไรหรือคะ แล้วทำอย่างไร(หวังว่าคงจะไม่รำคาญและรบกวนที่ถามนะคะ) ถ้าจะกรุณาช่วยบอกด้วยค่ะ

 

พระพุทธองค์ ทรงตรัสรวมว่า สัตว์ทั้งปวง "ให้อุทิศบุญให้แก่สัตว์ทั้งปวง"
ในที่นี้ ผู้ฉลาดจะต้อง ใคร่ครวญว่า เคยให้สัตว์ทั้งปวงแล้ว ไม่เกิดอนุภาพมาก ไม่มีอนุภาพทิพย์เกิดขึ้นแก่เขามาก จงให้แก่สัตว์ทั้งปวงแต่เป็นที่ๆ
เช่น ให้อุทิศแก่เทวดาที่อยู่ใกล้มวลหมู่มนุษย์ ผู้รักษามนุษย์ แม้อุทิศบุญเช่นนี้ ด้วยการมีสติปัญญาเช่นนี้ จะปรากฏง่ายแก่เทพยดา... แต่ปรากฏยากแก่เหล่าเปรต เหล่าภูตผีต่างๆ ทั้งปวงให้จำไว้...
เหล่าเปรต เหล่าภูตผี ปีศาจ ยักษ์ มาร จะต้องอุทิศส่วนกุศลด้วยพลังแห่งสิ่งของเท่านั้น สมควรแก่เขาเหล่านี้เป็นอย่างดี สำเร็จผลเป็นอย่างดี
แต่ปัญญาที่เกิดจาก การฟังธรรมหรือแสดงธรรม เมื่อให้ถึงเหล่าเทพเทวาทั้งหลายนั้นจนไปถึงพรหม จนถึงสุทธาวาสพรหม นั้นถึงได้ง่าย พลังแผ่เมตตาถึงพรหมมากกว่าเทวดา ถึงเทวดาน้อยกว่าพรหม และจะถึงเทวดาชั้นต่ำๆ นี้ น้อยกว่าเทวดาชั้นสูง จะถึงเปรตถึงผี ถึงสัตว์อื่นๆ นั้นนานมาก จึงจะปรากฏ เพราะมันเป็นเป็นเพียงน้อยนิดเท่านั้น แต่อุทิศด้วยสิ่งของนี้ได้มาก ฉะนั้น... ข้าจึงขอยืนยันตามตำราว่า
"จะต้องอุทิศบุญให้เป็นที่ แม้จะทั้งหลายทั้งปวง... ก็ต้องให้หลายๆ ครั้ง เป็นทั้งหลายเช่นนั้น"

การเบิกบุญก็เช่นกัน เปรียบดั่งการเบิกเงินจากธนาคารให้คนจน แต่เวลาเราทำบุญเช่นสังฆทาน คือการที่เราขายของแล้วได้กำไร เอากำไรของการขายนั้นให้คนจน อย่างงนะการเบิก และการทำ มันต่างกัน แต่การทำบุญนั้น พอหลุดจากมือเราไปปุ๊บ ว่าปั๊บ บุญนี้ ให้ถึง เทวดาผู้รักษา ข้าพเจ้า (หรือใครก็ได้)มันก็แว๊บ จากเรานี่ วับ วับ ถึงเขา เขาก็ได้รับทันที เข้าใจไม๊ จะอยู่ 3 วิเท่านั้นไม่ต้องรอพระท่อง ยะถา วาริวะหา ปูรา ปะริปูเรนติ สาคะรัง " ปัจจุบันเราทั้งหลายรอพระท่อง ยะถา วาริวะหา จะบอกให้บุญไม่ถึงใครทั้งนั้น ไปเป็นของเราหมด...

 

สาธุ

ลองอ่าน คำสอนของหลวงพ่อเกษม อาจิณณสีโล ก็จะเข้าใจครับ

www.samyaek.com

 

ขอโทษนะคะ เราเป็นคนเข้าใจอะไรยากน่ะ เบิกบุญน่ะต้องทำยังไงเหรอคะมีพิธีกรรมอะไรบ้างคะในการเบิกบุญน่ะ ขอบคุณมากค่ะ (อธิบายให้ง่ายกว่าอันข้างบนหน่อยหงะเราไม่เข้าใจจริงๆ)ขอบคุณค่ะ...

 

การเบิกบุญ เปรียบดั่งการเบิกเงินจากธนาคารให้คนจน เบิกบุญให้เทวดาที่รถ
แสดงว่าเรารวยบุญกว่าเทวดาใช่ไหมครับ แล้วท่านจะกล้าให้ลาภเราเหรอ

 

จากข้อความบางส่วนของคุณ "countdown" ที่ว่า
"ปัจจุบันเราทั้งหลายรอพระท่อง ยะถา วาริวะหา จะบอกให้บุญไม่ถึงใครทั้งนั้น ไปเป็นของเราหมด..."

ประโยคนี้ผมว่าไม่จริงมั๊งครับ...ก็เราถวายแล้วก็เป็นบุญของเรานี่ครับ พอพระ ยถา เราก็ตั้งจิตส่งบุญกุศลนี้ไปให้บุคลที่เราพึ่งจะให้ ยังไงเค้าก็ได้รับตามแรงอธิษฐานของเรา ถ้าคุณบอกว่า "จะบอกให้บุญไม่ถึงใครทั้งนั้น ไปเป็นของเราหมด" ผมว่ามันขัดๆยังไงๆ อยู่นะครับ ถ้าไม่ถึงใครทั้งนั้น แล้วเราจะเอาบุญที่ไหนมาเบิกตามที่คุณบอกละครับ...

ด้วยความเคารพนะครับ <!-- / message -->

 

ตอบคุณ "parnparn" ครับ

เราไม่ได้รวยกว่าเทวดาครับ แต่คือว่า เทวดาก็มีหมดบุญเหมือนกันนะครับ เมื่อหมดบุญก็จะมาจุติเป็น มนุษย์ หรืออาจเป็นสัตว์นะครับ บุญบารมีนั้นจะสร้างได้ก็ตอนเป็นมนุษย์นี้เท่านั้นครับ ที่เราอุทิศบุญให้เทวดา ก็จะคล้ายๆ ต่ออายุหรือเสริมบารมีให้ท่านนะครับ ดังนั้นหน่อเนื้อพุทธภูมิจึงต้องมาจุติเป็นมนุษย์เพื่อสร้างบารมีให้เต็มไงครับ...

 

เกรงใจจังเลย รบกวนอีกแล้ว

[b-wai] งั้นก็แสดงว่า การที่เบิกบุญให้เทวดา ก็คือการที่ไม่ว่าเราจะสวดมนต์ก็ดี ทำบุญถวายพระก็ดี เมื่อเรากระทำสิ่งนั้นๆไปแล้ว เราก็ต้องรีบอุทิศบุญที่เราทำไปให้เทวดาเดี๋ยวนั้นเลยใช่ไหมคะ? (ถ้าเข้าใจไม่ผิด) แล้วถ้าจะอุทิศให้คนอื่นหรือสิ่งอื่นๆ ต้องบอกตอนไหนคะ? แล้วเราต้องบอกเทวดาว่าอย่างไรบ้างคะถึงจะไปถึงท่าน?//////

:'( ช่วยกรุณาบอกด้วยค่ะรบกวนอีกแล้ว:'( ​

 

ให้ทาน ให้ของ พระอะไรก็ช่าง หลุดมือเราไปถึงพระ จะเกิดบุญแสงจ้า อยู่ 3 - 5 วินาที รีบอธิฐานไปให้ใครก็ตาม บุญจะไปถึง ที่ท่านคิดว่า พระ ท่อง ยะถา วาริวะหา กว่าจะท่องใช้เวลากี่วินาที ละครับ ถ้าไม่เชื่อ ลองให้คนทรง ทรงวิญญาณที่ท่านทำบุญไปให้แบบที่ท่านทำอยู่แล้วถามเขาก็จะรู้เองว่าได้ไม่ได้
ไอ้ได้ก็มีนะ แบบ เศษบุญเท่านั้นเอง

 

ผมเชื่อเพราะผมชอบทดลอง ผมทดลองเพราะไม่ได้เป็นนักวิทยาศาสตร์ ลองเพราะไม่เชื่อ แต่นี่เชื่อเพราะมันเป็นจริง

 

แล้วคุณเอาบุญที่ไหนมาเบิกละครับ ถ้าคุณบอกว่าบุญอยู่ได้แค่ 3-5 วินาทีเอง แบบนี้ก็แสดงว่าบุญเก็บไว้ไม่ได้ หมดแล้วหมดเลย พอถวายแล้วก็หมดเลยตามที่คุณบอกใช่ไหมครับ....

แล้วประเภณีที่พุทธศาสนิกชนยึดถือปฏิบัติมาแต่ช้านาน ตามตำรา"คิหิปฏิบัติ"ก็ผิดหมดเลยซิครับ...

 

เอาอย่างงี้ คนเราทำบุญนะถ้าไม่ได้บอกว่าเป็นของใคร มันก็เป็นเราไง (เอ๊าแล้วอยู่ที่ไหนละ ) ก็อยู่บนสวรรค์ไง (แล้วจะเห็นยังไงละว่ามันมีอยู่) ต้องตายไงถึงจะรู้ แต่ว่า..ตายไปแล้วจะไปนรก หรือสวรรค์ ไม่รู้นะ แล้วแต่ใครทำบุญมาก บุญน้อย อยากตายไม๊จะได้เห็น คนมีชีวิตอยู่ในโลกตั้งแต่เกิดมา เคยไปทำบุญกี่ครั้งทำบาปกี่ครั้งเคยนับไม๊ นั่นอะดิ จะไปรู้หรอ เราถึงไม่ได้คิดว่าบุญไปไหน บาปไปไหน อยู่กันในโลกนี้ คนรวยก็รวยเอา ๆ โกงกินบ้านเมืองยังรวยเอ๊ารวยเอาอีก จนก็จนเอ๊าจนเอา แถมซวยโดนขมเหง ไม่มีข้าวกิน เป็นโรค เจ็บออด ๆ แอด ๆ รักษาไม่หาย เป็นอะไรว้าหมอยังไม่รู้ นั่นละโว้ย เขาเรียกว่ากรรมที่ตามเรา (อ้าวก็ทำบุญไปหลายครั้งแล้วนี่ ทำไมยังมีกรรมมาเบียดเบียน) โอ้ย..ไม่รู้หรอว่า ที่เองบุญนะมันไปข้างบนโน้นเก็บไว้อย่างดี เราทำสังฆทานเปรียบเหมือน ซื้อของมาขาย ขายได้กำไร แล้วภายใน 3 - 5 วิ ถ้าไม่ได้บอกว่าให้ใคร เงินนั้นจะแว็ปไปอยู่ในธนาคารทั้งต้นทั้งดอกโดย เจ้าของเข้าใจว่า เงินถูกจ่ายไปให้เจ้าหนี้ที่ตนยืมมา (คือเจ้ากรรมนายเวรหลาย ๆ ชาติที่ผ่านมาถึงชาติปัจจุบัน) มันไม่เป็นอย่างงั้นนะ แล้วตั้งแต่เกิดมานี่มันเงินนั้นมันไปไปหาเจ้าหนี้ของเรากี่ครั้งเอง ดังนั้นตั้งแต่เราเกิดมา ก็มีคนมาทวงทุกเข้าทุกเย็น (เห้ยเองทำอะไรไว้กับข้าเองต้องชดใช้นะ แล้วจะมาวนเวียนตามเราตลอดเวลา ) การก่อกวนจึงเกิดขึ้นโดยเราไม่เห็นนี่ มันกวนตั้งแต่เด็กเลย เกิดมาร้องไห้ไม่หยุด ไปหาหมอ หมอก็ว่า เด็กเป็นโรค โคลิก (ในวงการแพทย์คือโรคร้องไห้ไม่รู้สาเหตุ) แต่มันเห็นอะไรบางอย่างคือเจ้ากรรมนายเวรมาก่อกวน ผีดีดีนี่เอง จากเล็กโตขึ้น คุณโดนอะไรมาบ้างหลายต่อหลายครั้ง ตั้งแต่ปวดท้อง ปวดขา ปวดหัว (นั่นมันโรคไม่ใช่หรอ ) ก็นั่นละคือโรค แต่โรคที่เกิดมาจากกรรม ที่แท้คุณรู้ไหน ผีมันบินว่อน ตาเราตลอกเวลา เข้าฝันก็ฝันร้าย มันพยายามกวน ตรงไหนไม่ได้ก็ย้ายที่ มันไม่ได้อยู่แต่ข้างนอกนะ มันเข้าไปข้างในได้ด้วย กวนจนเป็นโรค กระเพะ ตับแข็ง มะเร็ง โรคสาระพัด ถ้ามันทำไม่ได้ มันจะก่อกวนทางประสาทคน ยุให้ผัวเมีย ญาติพี่น้อง ผิดกัน ฆ่ากันตาย ร้างแรงเข้าโรงบาล รู้ไหมแม้กระทั่ง คนคลอดลูกที่โดนผ่าออกก็คือกรรมเวรนั่นละ

(แล้วจะทำอย่างไรละ ) ง่าย ๆ เริ่มวันนี้จะดีมาก ให้ทำดังนี้ ตอนถวายสังงฆทาน ยกให้พระหลุดจากมือเรา ป๊าป บุญจะมีแสงจ้ามากสุดๆ ภายใน 3 วิ ถ้าท่านคุยกับอยู่ มันก็จะเริ่มหดลง ๆ แล้วไปเก็บไว้ธนาคารของท่านเองไม่มีใครเอามาใช้ได้นอกจากท่านเองเท่านั้น (จะบอกการเบิกเงินมาใช้ท้าย ๆ) ฉะนั้นรีบบอกเลย บุญนี้ให้กับ..... มันจะไปว๊าปถึงเขาทันทีในฉับพลัน 3 วิหลังจากหลุดมือเท่านั่น มันไปจริงๆ ให้ตายเถอะโรบิ้น (เองมีตาทิพย์หรอเองรู้)
รู้ละกันเพราะชอบลองของ มันจริงนี่หว่า

อย่างที่สอง คือการเบิกบุญไง เองบุญไปฝากธนาคาร แล้วทำไมจะเบิกมาจ่ายเจ้าหนี้ไม่ได้ เริ่มด้วย (นั่ง นอน กิด เดิน เข้าส้วม ทำอะไรก็ได้แม่แต่หลับนอนกับภรรยาอยู่) พูด จะออกเสียงหรือไม่ก็ได้ (ออกเสียงถ้ากลัวเขาว่าบ้าก็คิดในใจดัง ๆ ) ข้าอำนาจพระ พุทธ พระธรรม พระสงฆ์ จงดลบัลดาลให้ผลบุญที่ข้าได้ทำมา ในอดีต ถึงบัจจบัน ขอโอนบุญที่ข้าได้ทำไปถึงแก่ ......... เติมเอาครัยก็ได้ แล้วบุญนั้นก็ว๊าปไปหาเขา ชนเขาปั่ง แล้วจะเกิดอำนาจขึ้น หรือกลายสถาพดีขึ้น เขาจะรู้เองว่าใครส่งมา (อ่อนายนี่ที่ฆ่าเราไว้มันส่งมาให้เรา ขออโหสิให้ละนะ) แล้วก็ลบเจ้ากรรมนายเวรไป 1 ท่าน แล้วมันมีเป็นล้านละ ก็โอนไปเป็นกลุ่มสิครับ เช่น ให้ญาติที่อยู่ในแดนโลกทิพย์ ให้เจ้ากรรมนายเวรที่มาถึงตัวเรา ให้เจ้ารรมนายเวรที่ทำให้ข้าปวดหัว ตัวร้อน เป็น นั่น เป็นนี่ ก้ว่าไป มันจะไปถึงเขาเลย อาการจะค่อย ๆ ทุเลาลง ไม่ใช่ทำวันนี้ หายวันนี้ ส่วนใหญ่ที่ผมลอง จะหายอีกวัน 2 วัน

แบบสุดท้าย สร้างเกราะป้องกันภัย เราทุกคนมีเกราะป้องกันภัย ทุกคน หรือบางคนมีแค่เกราะขนนก อ่อน ๆ เพราะไม่มีครัยอยากป้องกัน ฉะนั้นสร้างเสียวันนี้ เกราะคือเทวดาของเรานั่นเอง เทวดามาอยู่กับเราได้อย่างไร เกิดมาก็มีแล้ว คอยช่วยเหลือเรา (ไม่เห็นมีรู้หรอว่ามี) ถ้าท่านตาทิพย์คงเห็นมั๊ง บางคนโดนรถชน ไม่เป็นไร จะชนอยู่แล้ว มันหลบได้ เฮ้ยมะกี้ตูว่าชนแล้ว แต่ชนงะ นั่นไงมีคนช่วยแต่ท่านเห็น พระก็ไม่ได้ห้วย มันยังรอด ยังมาเยินยอตัวเองว่าดวงดี ที่แท้มันมีตัวช่วยละว้า เทวดาจะมีฤทธิ์ได้ เมือเราให้บุญที่เบิกกับเขา เปรียบเหมือนการจ้างบอดี้กาด ถ้าจ้างวัน 100 เขาก็จะดูมั่งไม่ดูมั่ง เหมือนกับเราเบิกบุญให้3 - 4 เดือนครั้ง แต่ถ้าเบิกให้บ่อย ๆ เทวดาจะมีฤทธิ เหมือเราจ้างวันละ 500 เทวดาจะได้กินกระทิงแดงหลาย ๆขวดมีแรง ปราบสิ่งต่าง ๆที่จะทำร้ายเรา

ปล. เทวดาเกิดจากไหน จากเป็นญาติเราก็ได้ ผีที่ตามเรา เจ้ากรรมของเราเอง เพราะเราเบิกบุญให้ใครก็ตาม กายเขาจะเปลี่ยนภพภูมิ จากเปรต วาปเป็นเทวดาแล้วแต่ว่าใครจะตามเรา ยิ่งเราให้ เขายิ่งตามรักษา ยิ่งได้เยอะ มีแรมโบ้ตามคุ้มกัน แล้วใครจะกล้าแหยมกะเรา 55 แล้วแต่จะเชื่อนะครับ เพราะผม ลองของเอาเลยรู้

นี้ละครับการเบิกบุญมันเป็นอย่างงี้

 

ปล.ลองทำสังฆทาน แบบรอใพระสวด ยะถา วะรีวะหา แล้วบอกว่าบุญนี้ให้กับญาติที่เสียไปแล้ว แล้วให้คนทรงดูถามเขาว่าได้บุญที่เราทำให้ ได้ถึงเขาไหมแล้วจะรู้เอง

 

แล้วทำไมเราให้ตอนพระ ยถา ถึงไม่ได้ละครับ คุณให้ตอนนอนยังให้ได้เลยนิครับ เราอธิษฐานตอนพระเริ่ม ยถา ผมว่ามันก็เหมือนกับการเบิกบุญอย่างที่คุณว่านั้นแหระครับ แต่ทำไมคุณถึงบอกว่ามันไม่ได้...อืม

 

ใครจะคิดยังไงก็ช่าง .. แต่ถ้าคำสอนของหลวงพ่อฤาษีที่ผมเคารพรัก หลวงพ่อบอกว่า ไม่ว่าจะทำบุญไปแล้วกี่ปีๆ สามสิบปี บุญไม่หายไปไหน ยังสามารถให้บุญแก่สิ่งอื่นๆได้แบบเต็มๆครับผม ^^