เมื่อฝึกจนถึงที่จะได้ ประกาสิตคำพูด....

ผมเคยได้ยินมาจากอาจารย์(ผู้ที่สอนสมาธิไห้แก่กระผมเองครับ)ว่าถ้าหากเราฝึกสมาธิจนถึงขั้นก็จะมีประกาสิตคำพูด
ซึ่งการที่จะมีได้นี้เราจำเป็นที่จะต้องผ่านการทดสอบและมีคุณสมบัติเพียบพร้อมเสียก่อนถึงจะได้มา
ซึ่งการทดสอบนั้นผมได้ยินมาว่ามีประมาณ สิบข้อเห็นจะได้ (อาจจะมากกว่านี้แต่ว่าผมอาจไม่รู้ก็ได้ครับ) และเมื่อเราผ่านการทดสอบนี้แล้วเราก็จะได้มา
ซึ่งประกาสิตคำพูดนี้(อาจจะเขียนผิดนะครับ อย่าถือสานะครับ แฮะๆ) เห็นท่านบอกว่าเมื่อพูดอะไรแล้วจะเป็นไปตามนั้นทุกประการ ไม่ว่าจะเป็นการแช่ง การชม การด่า การไห้พรอย่างไรก็จะมีผลไปตามนั้นทุกประการ เพราะฉนั้นพระพุทธองค์ท่านจึงได้มีการทดสอบผู้ที่จะได้ความสามารถนี้มาใช้ ถ้าไม่อย่างนั้นจะกลายเป็นบาปแก่คนผู้นั้นเสียเอง เพราะคนผู้นั้นอาจนำไปใช้ในทางที่ผิดได้อย่างเช่น ถ้าคนๆนั้นไม่มีศิล ไม่มีธรรม ก็จะนำไปใช้แช่ง ด่า ผู้อื่นเป็นต้น
แต่ว่ามีอีกอย่างที่ผมยังไม่เข้าใจและวอนไห้ผู้รู้ช่วยมาแนะนำทีครับ อ๊ะ แล้วที่ผมตั้งกระทู้นี้ขึ้นมาไม่ไช่ว่าสอนนะครับเพียงแต่ต้องการไห้บางท่านนั้นเกิดกำลังใจในการฝึกมากขึ้น (สำหรับผู้ที่"ไม่ค่อย" มีกำลังใจในการฝึกสมาธิ ซึ่งผมก็เคยอยู่ในจำนวนนี้ด้วย" และต้องการไห้ผู้รู้ช่วยแนะนำไห้ถูกทาง (สำหรับผู้รู้จริงๆนะครับ) มาเข้าเรื่องต่อเลยครับมีอีกอย่างที่ผมไม่เข้าใจคือ ทุกคนจะได้มันมาหรือเปล่าครับ ถ้าหากว่าผ่านการทดสอบแล้ว หรือว่าจะมีเฉพาะคนมีองค์เท่านั้นครับถึงจะได้
ยังไงก็วอนช่วยตอบทีนะครับ
ขอบคุณล่วงหน้านะครับ

 

อย่าเอาเลย "วาจาสิทธิ์" น่ะ ต้องฝึกจิตอย่างดี เผลอหลุดพูดไป
"เศร้าเลย" แก้ไม่ได้ บางที "ของเล่น" ใหม่ๆ ไม่ว่าจะเป็นพระแบบ
ใหม่ จตุคามรามเทพ, พระธาตุ ฯลฯ อภิญญาแบบใหม่ ฯลฯ
มันก็เหมือน "สินค้าใหม่" เสพไม่สิ้น ถมไม่เต็ม กิเลสได้ทั้งนั้น



ฝึกสมาธิละกิเลสดีกว่านะ...

 

ผมเห็นด้วยกับค้านมาร์คอย่างยิ่ง

เราสหายธรรมในเว็บนี้หลายท่านหวังสูงด้วยกันทั้งสิ้นคือที่สุดของกองทุกข์ นั่นต้องหาทางเดินสายตรง มีครูบาอาจารย์ ตำรา และสหายธรรม ท่านแนะให้ไปทาง มหาสติปักฐาน 4

และที่สำคัญอย่าไปหลงติดฌาน พลังจิต หรือคุณวิเศษที่ได้จากสมาธิและฌาน เพราะจะเป็นการหลงทางหรือเสียเวลา

ส่วนวาจาสิทธิ์นั้นจะมีได้จากผู้มีศีลเคร่งดัดโดยเฉพาะอย่างยิ่งศีลข้อ 4 ต้องเคร่งมาก ไม่พูดปด ไม่พูดเพ้อเจ้อ ไม่พูดส่อเสียด ไม่พูดคำหยาบ ฯลฯ และเป็นผู้อยู่ในศีลในธรรม และบำเพ็ญสมาธิภาวนา และเป็นผู้มีวาจาสัตย์ในสภาวะปกติทุกเมื่อ ถึงจะได้วาจาสิทธิ์โดยอัตโนมัติ

ถามว่ามีประโยชน์ไหม มี เช่น ว่า บอกว่าขอฝนอย่าตกเพราะกำลังทำกิจกรรมกลางแจ้งอยู่เช่นจัดงานบุญ งานเลี้ยง ฝนก็ไม่ตก แต่ไม่ใช่เอ่าไปแช่งใคร ถ้าแช่งแสดงว่าจิตคิดร้ายคิดอกุศล จิตขุ่นมัว วาจาสิทธิ์ก็จะเสื่อมไปโดยอัตโนมัติเช่นกัน

 

สิบข้อ นี่กสิณ ทั้งสิบ รึเปล่า?
เดาๆ มั่วๆ นะคับ อย่าถือสาผมนะ ไม่ได้มาปรามาส

 

เคยมีพระอรหัตน์ท่านหนึ่งท่านบอกว่า ถ้าเรานั่งสมาธิจะถึง ฌาน4 นั้น พลังจิตของเราจะเข้มแข็ง คิดอธิฐานสิ่งใด ถามสิ่งใด ปํญญาที่รู้แจ้งจะบอกเราเอง เขาเรียกว่าพลังของ ฌาน4 ยิ่งฌาน4ละเอียดแค่ไหน อิทธิฤิทธิ์จะแก่กล้าเท่านั้น แต่ว่า ถ้านำไปใช้ในทางเสื่อม ฌานนั้นจะไม่ทรงตัวอยู่นาน จะส่งผลเสีย กลับตัวผู้นั้นเอง ส่วนเรื่อง คนมีองค์ กับ ผู้ปฏิบัติสมาธิจนได้อภิญญานี่ ดิฉันว่าคนละเรื่องกันนะคะ ..... ถ้าคำว่ามีองค์นี่หมายถึง คนที่รับขันธ์ ... เข้าทรงนั้น ร่างบางคน เขาก็ไม่ได้ปฏิบัติธรรมนะคะ แต่โดยมากผู้ที่นั่งสมาธิ ที่ได้ฌานนี้ เขา น่าจะปฏิบัติธรรมนะคะ คิดว่างั้นนะ เพราะเท่าที่รู้จัก ทุกท่านที่ทรงฌาน ถอดจิต นี่ล้วนแล้วแต่ปฏิบัติธรรมหมดเลยอะคะ

 

ต้องขอบคุณอย่างยิ่งนะครับสำหรับคำตอบ มีแต่คำตอบดีๆทั้นนั้นเลย ปลื้มจังที่มีคน คิดดีไม่หลงในกิเลศ ต้องขอ อนุโมทนาด้วยนะครับ
และสำหรับ คุณ Seel ที่ถามมานั้น 10 ข้อนั้นผมก็ไม่ทราบครับแต่ว่าไม่ไช่กสิณ แน่ๆครับ คงจะเป็นเรื่องความอดทนอดกลั้นและการรักษาศีลของเราน่ะครับ
สุดท้ายนี้ขออนุโมทนากับทุกคำตอบนะครับ

 

ขออนุโมทนาด้วยครับ
ผมว่าอย่าไปเอาเลยวาจาสิทธิ์อะไรอ่ะ เผื่อพลั้งปากพูดอะไรไม่ดีจะยุ่งไปกันใหญ่ จะบาปเปล่าๆ
ทางที่ดีตั้งมั่นในศีลธรรมไม่ต้องหวังอะไรน่าจะได้กุศลมากกว่านะครับ เพราะมันเป็นกุศลบริสุทธิ์ ไม่ได้แฝงความโลภ

 

ในอีกแง่หนึ่ง
ก็คือโดนจับฝึก สัจจะบารมี และ สัมมาวาจา นั่นเอง