พาเที่ยววัดเทพศิรินทร์ทราวาสรูปภาพวัดณปัจจุบันเพียบ

ผมมีโอกาศ กับไปเที่ยวัดเทพศิรินทร์อีกครั้งระยะเวลาผ่านมาประมาณ เกือบ 20 ปี วัดเปลี่ยนแปลงไปมาก ช่วงนั้นผม เรียนอยู่ที่ รร. เทพศิรินทร์ ซึ่งจะมีเพื่อนที่อาศัยอยู่ที่วัด ผมก็เข้าไปเล่น เข้าไปนอน และเข้าไปอยู่ ที่วัดเป็นประจำ

ผมโชคดีตรงที่ เพื่อนของผมเป็นหลาน ของพลวงพี่ท่านนึงซึ่งเป็นพระที่ดูแลท่านเจ้าอาวาส ช่วงนั้น ผมจึงมีโอกาศได้อยู่กุฏิท่านเจ้าอาวาสกับเพื่อนผม ซึ้ง สมเด็จพระวันรัตน เป็นเจ้าอาวาส อยู่ขณะนั้น ผมยังเด็กยังไม่ค่อยคิดอะไรมาก สมเด็จท่านจะชอบออกมานั่งตอนเช้า ผมก็จะตื่นมา กวาดที่ลานหน้ากุฏิเช้า ท่านก็จะนั่งดูรอ ผมกวาดเสร็จ ให้ไปนวดท่านประมาณ ครึ่งชั่วโมงก็แต่งตัวไปเรียน

ในกุฏิเจ้าอาวาสนั้น เรียนง่านเหมือนกุฏิพระธรรมดา บางครั้งสมเด็จท่านยัง ฉันอาหารจากที่บินฐบาตรมาเลย ท่านจะมีหินอยู่ก้อน หนึ่งไม่ใหญ่มากท่านจะชอบออกมานั่งพิงเป็นพระจำ

ขอกล่าวเรื่องพระเครื่องตอนนั้น ยังเด็กไม่สนใจพระเครื่องเท่าไหร่แต่เท่าที่จำความได้ พระเครื่องในนั้นมี หลายร้อยองค์ และที่สำคัญ เป็นพระเครื่องของท่านเจ้าคุณนรรัตน์ ผมจำได้แม่นว่า มีหลายรูปแบบ และหลายเนื้อ ทุกองค์ส่วนใหญ่จะเขียนพศ.ว่า 2513 2512 พระสมเด็จที่ ราคาหลักแสนของท่านเจ้าคุณนนร ผมเห็นเป็นสิบๆๆองค์ ตอนนั้น ซึ้งใส่ถุงบ้าง ใส่พานไว้บ้าง พอมาถึงตอนนี้ นึกถึงตอนนั้น น่าจะขอหลวงพี่ไว้สักอย่างละองค์ อิอิ

ผมมีภาพมาฝากครับ

ถ้าพี่ๆๆท่านใดเคยไปมานานแล้วก็จะรู้ว่าเปลี่ยนแปลงไปมากจริงๆๆๆ

 

รูปที่ 1 พระอุโบสถ ด้านหน้า ปัจจุบัน

รูปที่ 2 ต้นโพธิ์ กลางสนามหญ้า ถายในวัด ซึ่ง รัชกาลที่หา ดำริให้ปลูกไว้ มี 3 เมล็ด อีก 2 เมล็ด ไม่ทราบว่าปลูกที่ไหน รอบรอบด้วยหินอ่อนงามมาก

รูปที่ 3 กุฏิเจ้าอาวาส ที่ผมเคยอยู่ ปัจุบันปรับปรุงเปลี่ยนเป็นพิพิธพันณ์

รูปที่ 4 ภาพใก้ลๆๆๆ

รูปที่ 5 บันไดทางขึ้น บริเวณด้านใน ตอนที่ผมอยู่ ตรงช่วงระหว่างบันไดจะเป็นคล้ายๆๆถ้ำ มีที่นั่งเป็นหิน ล้อมบันไดอยู่ มีต้นไม้ ปลูกอยู่แน่น สมเด็จท่านจะชอบมานั่ง ตรงหินอยู่ตรงข้ามกับบันได เดี่ยวนี้โล่งไปเลย

รูปที่ 6 กุฏิท่านเจ้าคุณนร ทางเข้า ครับ

รูป ที่7 บริเวณ ด้านนอกกุฏิท่านเจ้าคุณนร ครับ ตอนที่ผมอยู่ยังไม่มีการปรับปรุง เดิมๆเลยครับ ด้านในเปิดให้เข้าไปกราบไหว้ เดี่ยวนี้ทำใหม่เค้าเดิมไม่มีเลย

รูปที่ 8 สถานที่ ให้กราบไหว้ซึ่งมีอัฐิ ท่านเจ้าคุณนรครับ อยู่ด้านหน้าวัดเข้าทางรร.ครับๆ

รูปที่ 9 รูปภาพบริเวณภายในๆ

 

อนุโมทนา สาธุ สาธุ สาธุ
กับทุกท่านที่ได้ร่วมกันทำบุญสร้างวัดแห่งนี้
และได้ทำบุญสร้างกุศลทุกอย่าง
ตั้งแต่อดีตถึงปัจจุบันและในอนาคตกาลด้วย
นิพพานัง ปัจจโย โหตุ

 

"นสิยา โลกวฑฺฒโน" "ไม่ควรเป็นคนรกโลก"


พระเดชพระคุณสมเด็จพระพุทธโฆษาจารย์ (เจริญ ณาณวรเถร) ประสาทแก่นักเรียนเทพศิรินทร์ ธค. 2466

 

อโหกุมาร...

 

สงสัยพี่ท่านนี้เป็นศิษย์เก่าๆๆๆสวัสดีครับ

 

สถานสิขา...

พี่โอนค่าเหรียญแล้วนะครับ ผมจะจัดส่งให้พร้อมมีดฯเลย...

 

มีโอกาสได้รับสิ่งของ 3 อย่างในคราเดียวจากพระรูปหนึ่งที่วัดเทพศิรินทราวาสซึ่งท่านเป็นผู้มอบให้ คือเส้นเกศา ๙ เส้น-จีวร-ปถวีธาตุ ๑ องค์

 

โอ ท่านเป็นอะไรน่ะครับ ในภาพด้านบน ...

 

ขอบคุณครับ ภาพชัดดีครับ อยากทราบว่าพระสงฆ์ในภาพที่แขนท่านมีเลือดออกเป็นใครเหรอครับ

 

ท่านเจ้าคุณนรรัตน์ราชมานิต วัดเทพศิรินทราวาส ท่านอาพาธด้วยโรคมะเร็งกรามช้าง และมรณภาพ ปีพ.ศ.๒๕๑๓

 

ผมขออนุโมทนากับคุณเพชรครับที่นำภาพมานำเสนอให้ชมเป็นภาพหายากมากเลยครับ ขอขอบคุณมากครับ สงสัยพี่คงเป็นศิษย์เก่า(คงรู้จักพี่ชูวิทย์นะครับ เห็นว่าเป็นศิษย์เก่าเช่นกัน)

 

วันที่ 8 มกราคม ของทุกปี ทางวัดเทพศิรินทราวาสได้จัดทำบุญทุกปี ผมได้ตั้งกระทู้ขึ้นเอาไว้หลายปีแล้ว ลองไปเยี่ยมชมกันนะครับ

พิธีทำบุญคล้ายวันมรณภาพ ครบ ๓๗ ปี ท่านเจ้าคุณนรฯ ( 1 2)

วันงานทุกปีจะมีลูกศิษย์ลูกหามาออกร้านทำอาหารให้สาธุชนที่ไปร่วมงานได้ทานกัน อาหารแต่ละร้านเป็นร้านมีชื่อ และรสชาดดีมากๆ ฟรีทุกอย่าง ทุกร้าน และมีบางท่านทำหนังสือ ภาพถ่าย ของท่านเจ้าคุณนรรัตน์ราชมานิตมาแจกเป็นธรรมทานกัน

มีหนังสือที่ระลึกเหลืออยู่ ๓ เล่มที่เพื่อนของผม(คุณ newcomer)นำมามอบให้ หากเพื่อนท่านใดอยากได้ไว้เพื่อศึกษาปฏิปทาของท่านเจ้าคุณนรรัตน์ฯ และเพื่อเป็นสังฆบูชา ก็แจ้งชื่อที่อยู่ทาง PM ถึงผมตามลำดับก่อนหลัง เพียง ๓ ท่านเท่านั้นครับ ผมจะนำมาแจ้งให้ทราบในกระทู้นี้ ขอขอบคุณ และอนุโมทนากับท่านเจ้าของกระทู้นี้ และเพื่อนที่นำหนังสือมามอบให้เป็นธรรมทานด้วยครับ

 

ไม่ทราบว่าผมยังขอรับได้หรือเปล่าครับ ถ้าหมดแล้วก็ขออนุโมทนาด้วยครับ
จ.ส.อ.ธนรัตน์ ขุนสูงเนิน โรงพยาบาลค่ายวิภาวดีรังสิต ค่ายวิภาวดีรังสิต
ต.มะขามเตี้ย อ.เมือง จ.สุราษฎร์ธานี 84-000

 

ภายในวัดเปลี่ยนแปลงไปมากเลยครับ สมเด็จพระธีรญาณมุนี เจ้าอาวาสรูปปัจจุบันท่านได้ทำการบูรณะปรับปรุงสถานที่ภายในวัดให้สะอาดและสวยงามขึ้น ซึ่งก็เป็นไปตามคำทำนายของสมเด็จพระวันรัตที่ท่านเคยทำนายไว้ก่อนทีท่านจะมรณภาพว่า พอถึงยุคสมเด็จรูปปัจจุบันวัดจะมีการเปลี่ยนแปลงและพัฒนาอย่างมากมายครับ จากเด็กเทพคนนึงครับ
"ท่านธมฺมวิตกฺโก เป็นผู้อดทน มีความเพียร เมื่อทำสิ่งใดก็ทำสม่ำเสมอ อย่างการทำวัตรเช้าทำวัตรเย็น ท่านก็ทำโดยตลอดไม่เคยขาด มีงดอยู่วันเดียว วันนั้นท่านอาพาธเพราะถูกงูกัด สมเด็จอุปัชฌาย์ได้มาบอกว่าให้งดสักวันเถิด ท่านก็งดวันนั้นหนึ่งวัน ตลอดเวลา 40 ปีกว่าท่านงดทำวัตรเพียงหนึ่งวัน ท่านผู้อ่านจะเห็นว่าท่านมีความอดทนและความเพียรเพียงใด คนที่ทำอะไรได้ทุกวันโดยสม่ำเสมอเป็นเวลา 40 กว่าปีนี้เป็นเรื่องน่าคิดและน่าสรรเสริญ เพราะยากนักจะทำได้ และตลอดเวลา 40 กว่าปี มิใช่ว่าท่านจะแข็งแรงมีสุขภาพดีมาโดยตลอดก็หาไม่ ท่านก็เจ็บป่วยเช่นคนทั้งหลาย แต่ด้วยความอดทน ท่านก็พยายามทำไม่ยอมขาด และการป่วยเจ็บของท่านนี้ ท่านบอกว่าท่านไม่เคยฉันยาแม้สักครึ่งเม็ด นับแต่ท่านเริ่มบวชเป็นต้นมา ที่ทำอย่างนี้ท่านบอกว่า เมื่อตัดสินใจจะปฏิบัติทางจิตแล้ว ก็ต้องทำให้ได้โดยอาศัยอำนาจจิตมารักษา เมื่อรักษาไม่ได้ก็ตายไป ไม่ขออาศัยยาแก้เจ็บแก้ไข้ ท่านบอกว่าคนที่ปฏิบัติทางจิตนี้ ต้องการสังขารเพียงเพื่อจะได้มีโอกาสปฏิบัติธรรมวินัยต่อไปเท่านั้น ไม่ต้องการสังขารที่สุกใส เปล่งปลั่ง ท่านพูดเสมอว่า ช้างพี ฤาษีผอม หมายถึงช้างที่ดีควรจะอ้วน ส่วนฤาษีอันหมายถึงผู้ปฏิบัติธรรมควรจะผอม ต่อมาท่านได้ถูกคางคกไฟกัดอีก แต่ครั้งหลังนี้ ท่านไม่ได้ขาดทำวัตร เรื่องคางคกไฟนี้เป็นเรื่องแปลก ท่านเองก็บอกว่าไม่เคยมีใครพบในกรุงเทพฯ ทราบแต่ว่ามีทางปักษ์ใต้ ทำไมจึงมากัดท่านได้ ท่านชี้ตำแหน่งให้ดูที่หลังเท้าว่ากัดจนจมสองเขี้ยว และท่านเห็นตัวด้วยว่าตัวใหญ่คางคกธรรมดาและสีแดง ท่านบอกว่าคืนนั้นบวมมาก และค่อย ๆ ปวดขึ้นมาจนเข้าหัวใจ ท่านพยายามอดทน และขับไล่ความเจ็บปวดนั้น จนรุ่งเช้าบวมเฉพาะขาทั้งท่อนล่างและท่อนบน แม้อย่างนั้นท่านก็ยังไม่ยอมขาดทำวัตร นอกจากนี้ท่านยังป่วยเป็นโรคมะเร็งกรามช้าง ฉันอาหารไม่ได้เกือบเดือน นอนก็ไม่ได้ทั้งกลางวันและกลางคืน ท่านต้องนั่งก้มหน้าเอากระโถนมารองไว้ให้น้ำหนองไหล และพอฟันซี่ใดหลุดท่านก็จดวันที่และเวลาที่ฟันหลุดไว้ จนกระทั่งฟันหลุดหมดปาก ระยะนี้โยมพ่อได้มาเยี่ยมท่านและบอกว่าท่านคนไม่รอดแน่ ท่านจึงวานโยมพ่อไปต่อหีบศพให้ท่าน ช่างที่ต่อเป็นชาวจีนชื่อจุ่นอยู่หลังวัดเทพศิรินทราวาสใช้ไม้สักทั้งหีบ ราคาสิบกว่าบาท เมื่อต่อเสร็จก็นำมาไว้ในกุฏิ แต่ปรากฏว่าท่านไม่ตายหีบศพนั้นก็อยู่กับท่านเรื่อยมา เรื่องหีบศพของท่านนี้ ผมจำได้ว่าท่านเล่าให้ฟังว่าท่านป่วยด้วยโรคมะเร็งกรามช้าง 2 ครั้ง และการต่อหีบศพนี้เป็นการต่อในการป่วยครั้งแรกของท่าน เมื่อท่านบวชได้ไม่กี่พรรษา หลังจากเป็นมะเร็งกรามช้างแล้วท่านบอกว่าท่านยังเป็นอัมพาตอีก โดยเป็นที่ขาของท่าน เป็นข้างขวามากกว่าข้างซ้ายทำให้เดินไม่ไหว เวลาไปลงโบสถ์ทำวัตรต้องใช้มือช่วยยกเท้าเดินไป ต่อมาเป็นมากท่านใช้ไม้ผูกเชือกตอนปลายแล้วไปผูกกับนิ้วหัวแม่เท้าแล้วใช้ มือช่วยยกเท้าไปลงทำวัตรจนได้ ท่านผู้อ่านจะเห็นว่าท่านอดทนเพียงไรเพื่อที่จะไม่ขาดทำวัตร ต่อมาภายหลังท่านก็หายจากอัมพาต แต่เวลาเดินเท้าขวายกสูงไม่ได้จนกระทั่งมรณภาพ ทำให้ท่านเดินหกล้มบ่อยหากเดินไปสะดุดอะไรเข้า เพราะยกเท้าไม่พ้น และการที่ท่านหายนี้ด้วยบุญบารมีของท่านเอง ไม่เคยฉันยาเลย ดังที่ท่านบอกว่าตั้งแต่บวชมาไม่เคยฉันยาแม้สักครึ่งเม็ด
นอก จากการลงโบสถ์เพื่อทำวัตรเช้าและเย็นแล้ว ในวันสำคัญทางพุทธศาสนา เช่น วันมาฆบูชาและวันวิสาขบูชา เป็นต้นนี้ ทางวัดจะมีเทศน์ตลอดคืนให้พระภิกษุและอุบาสกอุบาสิกาฟัง ท่านธมฺมวิตกฺโกก็จะมาฟังเทศน์ด้วย และท่านจะฟังตลอดคืนจนรุ่งเช้าโดยนั่งพับเพียบพนมมือตลอด จะพลิกเปลี่ยนข้างก็เพียงหนึ่งครั้ง ผมเคยถามท่านถึงเรื่องนี้ท่านบอกว่าไม่ยาก อยู่ที่การฝึก นี่เป็นเครื่องแสดงว่าท่านได้ฝึกตนเองมาอย่างดีแล้ว และท่านยังบอกอีกว่า ท่านั่งฝึกสมาธิ ถ้าจะเริ่มหัดท่านั่งพับเพียบนี้เป็นท่านั่งที่ดีที่สุดเหมาะแก่ผู้ที่จะ เริ่มนั่ง แม้ท่านเองก็หัดนั่งสมาธิจากท่านั่งพับเพียง ต่อมาจึงค่อยเปลี่ยนเป็นท่านั่งขัดสมาธิ นอกจากนั่งฟังเทศน์โดยไม่เปลี่ยนอิริยาบทแล้ว ท่านผู้อ่านก็ทราบแล้วว่า นครหลวงฯ ของเรายุงชุมเพียงไร ครั้งแรกผมคิดว่ายุงคงไม่กัดท่าน ท่านจึงนั่งอยู่ได้โดยไม่ต้องไล่ยุง ผมเคยเข้าไปดูท่านใกล้ ๆ ปรากฏว่ายุงก็กัดท่านแล้วตกอยู่รอบตัวท่านเต็มไปหมด คงจะบินไม่ไหวเพราะกินอิ่มก็เป็นได้ แต่ไม่เห็นท่านจะรู้สึกเจ็บหรือคันแต่อย่างใด ท่านเป็นผู้มีความอดทนอย่างน่าอัศจรรย์ เป็นผู้ที่ฝึกตัวเองไว้แล้วอย่างดีเลิศ"