กฎของกรรมของพระมหาชนก

เรื่อง กฎของกรรมของพระมหาชนก
โดย หลวงพ่อพระราชพรหมยาน วัดท่าซุง​

​

ท่านสาธุชนทั้งหลาย วันนี้อาตมามาพบกับบรรดาท่านพุทธบริษัท เรื่องกฎของกรรมของพระมหาชนก คำว่าพระมหาชนกนี่มีเรื่องราวยาวมากในทศชาติ แต่ว่าการที่จะมาพูดในวันนี้ ไม่นำเอาเรื่องทั้งหมดมาพูด จะนำเรื่องเฉพาะอย่างมาพูดเท่านั้น เกี่ยวกับกฎของกรรม

กรรมเดิม

คือว่าในสมัยชาติก่อนถอยหลังเข้าไปกี่ชาติจำไม่ได้ เพราะเวลาพูดนี่ไม่ได้นำเอาหนังสือมาอ่าน ไม่ได้เรียบเรียงมา เอาจากพุงมาคุยกัน คุยจากพุงนะ ว่าพุงจำมาได้เท่าไหร่ก็ว่าเท่านั้น ถ้าบกพร่องไปบ้างขอบรรดาพุทธบริษัทให้อภัยว่าในสมัยชาตินั้นพระมหาชนกกับพระบรมราชินี เวลานั้นพระมหาชนกเป็นกษัตริย์ สรงสนานคือสรงน้ำอยู่ในชายทะเลแห่งหนึ่ง เวลานั้นมีเณรเล็ก ๆ เป็นเด็กอายุเพียง 7 ขวบ พายเรือมา ผ่านมา

เวลานั้นพระเจ้าแผ่นดินรู้สึกเขาไม่ถือตัวกันนัก เป็นกันเองกับประชาชน เข้าถึงประชาชนเป็นอย่างดี เณรน้อยคนนี้พายเรือมาแต่พายเรือไม่ค่อยเป็น ท่าทางแกโคลงเคลง ๆ ชอบกล พระมหาชนกจึงล้อเณร ไม่ได้แกล้ง ทำน้ำให้เป็นคลื่น เณรแกพายเรือไม่ค่อยเป็นอยู่แล้ว นั่งเรือไม่ถนัด ก็ปรากฏเรือล่มลงไป ท่านพระมหาชนกในสมัยนั้นตกใจ จึงได้เข้าไปอุ้มเณรขึ้นมาบนบก แล้วก็เอาผ้าสบงจีวร สั่งให้อำมาตย์หามาให้เปลี่ยนเป็นอย่างดี แล้วนับตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมา พระมหาชนกก็ปวารณาตัวเป็นโยมของสามเณร หมายความว่าอุปถัมภ์สามเณรจนกระทั่งบวชพระให้มีความสุขทุกอย่าง

นี่แหละบรรดาท่านพุทธบริษัท องค์สมเด็จพระทรงสวัสดิโสภาคย์กล่าวว่า ด้วยอำนาจกฎของกรรมเดิมเพียงนิดเดียวเท่านี้ เพียงแกล้งเณรให้เรือล่มด้วยมีเจตนาจะล้อ ไม่ใช่มีเจตนามุ่งร้าย ถ้ามีเจตนามุ่งร้ายก็มีหวังลงนรก แต่นี่พระมหาชนกมีเจตนาจะล้อเล่นกับสามเณรตัวเล็ก ๆ เพราะน่ารัก ไม่ใช่น่าเกลียด เณรเรือล่มลงไป แล้วก็พระมหาชนกก็ตั้งใจสงเคราะห์ด้วยดี อุ้มสามเณรขึ้นมาเปลี่ยนผ้าให้ สงเคราะห์สามเณรในฐานะเป็นโยม ความจริงก็เป็นสิ่งที่มีคุณ พระพุทธเจ้าตรัสว่ากรรมเพียงเล็กน้อยเท่านี้ ตถาคตเอง คำว่าพระมหาชนกก็คือพระองค์เองพระพุทธเจ้าองค์ปัจจุบัน ต้องถูกดลบันดาลทำให้เรือแตกว่ายกลางมหาสมุทร 500 ชาติ นี่บรรดาพุทธบริษัททำกรรมอะไรเข้าไว้ก็นึกไว้ให้ดีนะ

ไอ้กรรมบางอย่างที่ไม่ได้ดลบันดาลให้ลงนรก แต่มันยังได้รับทุกข์ในชาติที่เกิดเป็นมนุษย์ นี่กรรมเล็กน้อยเพียงเท่านี้ พระพุทธเจ้ากล่าวว่าพระองค์เองต้องเรือแตกในมหาสมุทรถึง 500 ชาติ ว่ายน้ำแบบนั้นตลอดมา น่าคิดไหม แล้วการที่เรือแตกคราวใดก็ได้เป็นพระราชาทุกที อานิสงส์ที่เรือแตกต้องว่ายน้ำก็เพราะล้อเณรให้ต้องตกใจเรือล่ม

นี่แหละกรรมอันนี้ทำให้พระมหาชนกคือพระองค์ ต้องเรือล่มในมหาสมุทรว่ายน้ำคราวละ 15 วัน 500 ชาติ

คราวนี้ผลบุญที่พระมหาชนกสมัยนั้น อุ้มเณรขึ้นไปแล้วก็เปลี่ยนผ้าผ่อนท่อนสไบ อุปถัมภ์ให้เณรน้อยนั้นไซร์เป็นลูกของตัว บำรุงอย่างลูกตลอดชีวิต กุศลจิตตอนนี้บรรดาท่านพุทธบริษัท พระพุทธเจ้าตรัสว่า เรือล่มคราวใดก็ดี กุศลผลบุญที่สงเคราะห์เณรในคราวนั้น บันดาลให้พระองค์เป็นกษัตริย์ ดีเหมือนกัน นี่ละบรรดาท่านพุทธบริษัททุกท่าน ที่อาตมาเคยพูดว่าคนเราเกิดมาเป็นมนุษย์แล้วรับผล 2 ประการ คือทั้งกรรมที่เป็นกุศล และกรรมที่เป็นอกุศล ฉะนั้นบรรดาท่านพุทธบริษัทศาสนิกชนรับทราบไปแล้ว

ฟังแล้วไว้คิดตามด้วย ว่ากรรมใดที่ทำให้เราเดือนร้อนจน ว่ากรรมเป็นอกุศลที่กระทำในชาติก่อน ไปนั่งโทษพระกันนักว่าทำบุญทำทานมาเยอะแล้ว ทำไมถึงยังป่วยไข้ไม่สบาย ทำไมไม่มีความสุข มัวไปโทษพระกัน ควรจะโทษตัวเองกัน ขนาดใดที่เรามีความสุขนั้นเป็นผลของกุศลกรรมให้ผล เมื่อทราบแล้วก็ขอบรรดาพุทธบริษัทศาสนิกชนหลีกเลี่ยงกรรมที่เป็นอกุศลเสีย ทำแต่เฉพาะธรรมที่เป็นกุศลก็แล้วกัน

เอาละบรรดาท่านพุทธบริษัททุกท่านเวลานี้ก็หมดเวลาเสียแล้ว ขอลาก่อน ขอความสุขสวัสดิ์พิพัฒนมงคลสมบูรณ์พูนผล จงมีแก่บรรดาท่านพุทธศาสนิกชนผู้รับฟัง

<!--IBF.ATTACHMENT_49-->
(คัดลอกบางส่วนมาจาก หนังสือคำสอนหลวงพ่อวัดท่าซุง เล่ม 10)





ที่มา http://www.pranippan.com/new/board/index.php?showtopic=34&mode=threaded

 

เมื่อทราบแล้วก็ขอบรรดาพุทธบริษัทศาสนิกชนหลีกเลี่ยงกรรมที่เป็นอกุศลเสีย ทำแต่เฉพาะธรรมที่เป็นกุศลก็แล้วกัน

อนุโมทนาสาธุครับ
​

 

ตอนเด็กๆเราเคยปารองเท้าแล้วจู่ๆ พระเดินมาจากไหนไม่รุ้ รองเท้าเลยปลิวไปโดนท่าน อ่านกระทู้นี้แล้วกลัวจัง ขนาดพระมหาชนกเห็นเณรน่ารักล้อเล่นนิดเดียว ยังโดนผลกรรมตั้ง 500 ชาติ

 

สาธุนะคร้าบบ แลกๆผมอ่านแล้วอมยิ้มฮะ พอตอนหลัง ห้าร้อยชาตินี่ชักยิ้มไม่ออก

 

เหมือนกันเลยค่ะ หุหุ

 

เรื่องกฏแห่งกรรม ผมมีเรื่อง ที่แฟนผมเขาสามารถจะรู้กรรมของผมได้
มีวันหนึ่ง ผมเชื่อมเหล็ก พอเย็นมาเจ็บตาเอามากๆ เจ็บแสบออกร้อน
อย่างพริกเข้าตานี่เทียบไม่ได้เลย แสบมากกว่าพริกเข้าตาหลายเท่า
แบบว่าลืมตาไม่ได้เลยเพราะว่ามันสุดจะทนจริงๆ ลืมตาทีน้ำตากระเดน
ออกมาเลย แล้วแฟนผมเขาก็ตั้งจิตอธิฐานไปว่า ทำไม่ผมถึงเจ็บตาแบบนี้
ทำกรรมอะไรไว้ สัก 2-3นาที แฟนผมเห็นนิมิตเลย ว่า ชาติก่อน
ตัวผมเป็นผู้หญิง(เด็กหญิงเห็นในนิมิต) ในตอนนั้น ไปหาปลากับพ่อแม่
พ่อแม่ เอาปลาไว้ในข้อง เธอ(ผม)ก็ไปจับปลาออกมาแล้วเล่น พอเห็นตาปลา
ก็เลยเอาทรายเทใส่ตาปลา แล้วนึกสงสารมันก็เลยเอาไปล้างในหนองน้ำ
แล้วก็ปล่อยมันไป นี่ละครับคือผลของกรรมที่ผมได้รับ
แล้วแฟนผมก็รู้แม้กระทั่ง จะหายตอนไหน(หายเจ็บทรมานชั่วคราว)
แฟนบอกว่าเที่ยงคืนครึ่ง อืมเที่ยงคืนครึ่งหลับพอดีเลย
แล้วก็หายทรมาน แต่ก็ยังเจ็บอยู่แต่ไม่ทรมาน

บาปคือสิ่งไม่พึ่งประสงค์(ผลที่เจอกับตัวเองแล้วไม่ชอบ) บุญคือสิ่งที่พึ่งประสงค์(ผลที่เกิดกับตัวเองแล้วชอบ)

 

คนเราเกิดมาเป็นมนุษย์แล้วรับผล 2 ประการ คือทั้งกรรมที่เป็นกุศล และกรรมที่เป็นอกุศล ฉะนั้นบรรดาท่านพุทธบริษัทศาสนิกชนรับทราบไปแล้ว

ฟังแล้วไว้คิดตามด้วย ว่ากรรมใดที่ทำให้เราเดือนร้อนจน ว่ากรรมเป็นอกุศลที่กระทำในชาติก่อน ไปนั่งโทษพระกันนักว่าทำบุญทำทานมาเยอะแล้ว ทำไมถึงยังป่วยไข้ไม่สบาย ทำไมไม่มีความสุข มัวไปโทษพระกัน ควรจะโทษตัวเองกัน ขนาดใดที่เรามีความสุขนั้นเป็นผลของกุศลกรรมให้ผล เมื่อทราบแล้วก็ขอบรรดาพุทธบริษัทศาสนิกชนหลีกเลี่ยงกรรมที่เป็นอกุศลเสีย ทำแต่เฉพาะธรรมที่เป็นกุศลก็แล้วกัน(คัดลอกบางส่วนมาจาก หนังสือคำสอนหลวงพ่อวัดท่าซุง เล่ม 10)...

อนุโมทนาสาธุครับ

 

แฟนเป็นแม่ชีหรือ?? ... นั้นเป็นสมาบัติ ๘ บรรลุแล้วหรือ?? บรรลุแล้วใคร่ในกามหรือ??

 

โมทนาสาธุครับ เป็นข้อคิดที่มากๆเลยครับเพื่อจะได้สำรวมระวังให้มากยิ่งขึ้น

 

ของเก่าแต่ชาติก่อนมั้งครับผมไม่รู้
เรื่องแฟนผมเห็นนิมิตมีอีกเยอะครับ เพราะเขาไม่เคยศึกษาเรื่องนั่งสมาธิเลย
เพียงผมแนะนำให้หลับตาแล้วรวมจิตไว้ที่ฝ่ามือแค่ 5นาทีเห็นผลเลยครับ
เขาบอกว่าตัวเขายืดออกๆ ยาวขึ้นๆ คล้ายจะลอย แล้วก็มีพระสีวลี
มาบอกเขาว่า ลูกคนแรกจะเป็นลูกชาย แล้วให้ตั้งชื่อว่าธรรมรัตน์

มันเป็นเรื่องของบุญวาสนาเก่าครับ อีกอย่างตอนเด็กๆแฟนผมกับยายเขาใส่บาตร ตลอด (ผมนั่งสมาธิมาก็เยอะได้แค่ฝันเห็นพระได้คุยท่านแค่นั้น แล้วก็จะนิมิตเห็นแต่น้ำท่วมซะส่วนมาก(มีคนมาบอกวันที่20ไม่รู้เดือนไหน ปีนี้น้ำจะท่วมหนัก)

 

ถ้าคุณที่สงสัยทำไมไม่ลองปฏิบัติจนรู้เห็นเองเลยล่ะครับ คนที่ได้ในชาติก่อนเขาทำมาเยอะครับ เรามาเห็นเอาชาตินี้เหมาเองว่าเป็นไปไม่ได้ แล้วของพวกนี้ไม่ใช่จะได้ด้วยการทรงสมาธิอย่างเดียวหรอกนะครับ เรื่องของบุญให้ผลทำให้สามารถทำได้ก็มีอยู่ โดยไม่ต้องตั้งท่าเข้าฌาน มีเยอะครับที่สามารถทำได้แบบนี้ แต่ไม่ต้องถามเรื่องจะช่วยคนอื่นนะครับ มันสิทธิ์ส่วนบุคคล ผมเคยได้แล้วช่วยคน ผลเป็นไงถูกว่าบ้าบอซะงั้นทั้งๆ ที่ช่วยได้ ส่วนคนที่ว่าก็ไม่ได้เคยฝึกอะไรได้เลย ธรรมดาของโลกครับ เรื่องที่เราทำไม่ได้ ไม่ได้หมายความว่าคนอื่นเขาจะทำไม่ได้เหมือนเรานะครับ

 

อนุโมทนาสาธุค่ะ ขอบพระคุณค่ะ


กรรมอย่างเดียวเป็นที่มาและที่ไป

 

โมทนา สาธุ ต่อไปหากจะล้อเล่นอะไรใครต้องระวังให้มากแล้วนะคะ

 

ตอบคุณ เย็นจิต เราองก็ไม่ได้เป็นแม่ชี ศีลพร่องนิดหน่อย ยังหงุดหงิดง่าย แต่เราก็มองเห็นกรรมของคนอื่น เพื่อนๆเราหลายคน เวลาเขามีความทุกข์ เขาจะพูดตัดพ้อชีวิตทำไมต้องเป็นแบบนี้ คนในครอบครัวสร้างแต่เรือง หลายๆคน เธอพูดเหมือนระบาย แต่เราทะลึ่งไปเห็นอดีตชาติเขา บางคนเราสามารถ บอกหนทางแก้กรรม บางคนเราต้องบอกต้องไปไหว้เทพเจ้า องค์ที่อยู่ตรงน้ั้นตรงนี้ แล้วก็แปลกต้องให้ใส่เสื้อสีนั้นสีนี้ไปด้วย บางคนทำตาม พอหวยออกถูกล็อตเตอรี่ สองสามใบ กระโดดหอมเรา เธอบอกว่าจะเปิดเทิมยังไม่มีเงินเลยกลุ้มใจมาก แต่ตอนนี้มีพอจะจ่ายสาระพัด เธอถามว่าเราอยากได้อะไร เราไม่เคยอยากได้ของตอบแทน แค่บอกอย่าด่าสามี อย่าปรามาสสิ่งศักสิทธิ์ และผู้มีบุญคุณ แต่ละคนมีกรรมไม่เหมือนกัน ช่วยเท่าที่ช่วยด้

 

สาธุ .. จะจดจำไว้เตือนใจ เตือนกาย ให้พึงระวังในทุกการกระทำ

 

จะขอเล่าความฝันแบบย่อๆ นะคะเผื่อมีใครจะฝันตรงกับเรา<?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-comfficeffice" /><o></o>
ในความฝัน ส่วนใหญ่จะเจอ เหตุการณ์ ที่ต้องเหนื่อยและหนีน้ำท่วม<o></o>
หนีสุดชีวิต ชนิดลืมทุกคนในครอบครัว สติแตก หนีอย่างเดียว ไม่สนใจคนอื่นเลย<o></o>
ส่วนฝันตอนหลังๆ(ปัจจุบัน)เริ่มชัดเจนมีสติมากขึ้น มีเรียกหาญาติๆ มีสติมากขึ้น ช่วยดึงมือ ดันก้น คนอื่นๆให้หนีขึ้น ตึกอยู่หลายคน<o></o>
ในความฝันครั้งที่จำได้ชัดคือ วันนั้นไม่รู้ว่ากลางวันหรือกลางคืน แต่ท้องฟ้ามืดมาก เห็นทางเพราะเห็นสิ่งที่คล้ายพระจันทร์ ส่องแสงนำทางแต่ดวงมันใหญ่ มากๆๆๆ เกือบจะชนโลกอยู่แล้ว และมีน้ำท่วม กำลังพัดเข้ามา เห็นข้างหนึ่งเป็นป่่า ข้างหนึ่งเป็นกำแพงสูงๆคล้ายเขื่อน ได้ยินเสียงคน ตะโกนว่า หนีขึ้นตึกเร็ว เราก็วิ่งหนีตามขึ้นตึกร้าง ตึกโทรมๆ ฝนตกด้วย วิ่งหนีขึ้นบันได สายตา ก็มองหาคนที่เรารู้จัก แล้วก็พบ คุณตาซึ่งเสียชีวิตไปนานแล้ว นั่งรออยู่บนตึก และมีญาติที่ปัจจุบันยังไม่ตาย อยู่บนตึกนั้นด้วย และคนอื่นที่ไม่รู้จัก ตอนหลังๆถ้าฝันอีก ก็หนีอีก ฝึกหนีตายไปเรื่อยๆ จนกว่าจะตายจริง อยากตายแบบหมดห่วงจะได้ไปนิพพานซะที.....<o></o>
อีกหนึ่งความฝันที่อยากเล่า เผื่อมันเกิดขึ้นแบบกะทันหัน ถึงเวลานั้นจะเตือนใคร ได้อีก<o></o>
กับความฝันล่าสุด ฝันว่า มีลูกไฟ มาตกที่หน้าบ้านก้อนไฟบรรลัยกันต์ ลูกไฟเท่าลูกฟุตบอล แต่โดนใคร ตายเรียบ ในฝันที่หน้าบ้าน กำลังจะเดินเข้าบ้าน มีลูกไฟตกลงมาคนโดนลูกไฟตายสองศพ ไม่รู้ว่าใครและ ไม่ต้องสืบว่าเป็นใคร เพศอะไร เพราะมันเหลือเป็นกองขี้เถ้าดำๆเท่านั้น รวดเร็วมาก สมกับเป็นไฟนรกโดยแท้ เราตกใจที่เห็นเลย ปิดประตูบ้าน(เป็นเหล็กม้วน) และปิดประตู กระจกอีกที<o></o>
ในเงากระจก ขึ้นเป็นตัวอักษร กระพริบๆ ว่า อิทธิบาท(อันนี้จำไม่ได้แล้วว่ามีอะไรบ้างจะลองหาดู)และมีคำว่าเมตตา กรุณา มุทิตา อุเบกขา โอ้อะไรกันนี่ธรรมะในนาทีสุดท้าย หวังว่าคงจะไม่ฝันอีกนะคะ เพราะไม่อยากให้มันเกิด ถ้าจะเกิดก็ไปเกิดตรงที่ๆไม่มีคน จะดีกว่านะ....สาธุ<o></o>