พอดี สนใจ ภาวะนาพุทโธ รบกวนผู้รู้ ช่วยแนะนำด้วยคะ

พอดี สนใจ ภาวะนาพุทโธ รบกวนผู้รู้ ช่วยแนะนำด้วยคะ
ว่าต้องทำอย่างไร ต้องสวดบทใดบูชาครูบาอาจารย์อย่างไร

ขอขอบคุณล่วงหน้าคะ

 

ไม่ใช่ผู้รู้หรอกแต่อยากพูด ผู้รู้จริงก็คือพระอริยะเจ้าทั้งหลาย
ก็คือไหว้พระสวดมนต์ตามที่สวดได้ เวลาทำชั่วไม่เห็นต้องสวดอะไรก่อน
แล้วก็รักษาศีลห้าจะได้ไม่มีกังวลว่าเราไปทำอะไรใครเค้าไว้ก็ตัดเรื่องยุ่ง
เสร็จแล้วก็ภาวนาพุืืทโธ
ท่านให้ภาวนาพุทโธไวๆติดๆกันไป
อย่าส่งจิตออกไปข้างนอกร่างกายนี้
อย่าขบคิดเรื่องอะไร ถ้าจิตมันจะมาชวนเราไปคิดเรื่องอะไรก็อย่าไปตามมัน
เอาพุทโธอุดไว้
ถ้าจิตสงบลงไปแล้วมันจะลงไปกลาง อก
ถ้าจิตสงบลงไปมันจะไม่ภาวนาว่าพุทโธ
ก็ไม่ต้องกลับมาว่าพุทโธอีกเพราะจิตจะถอนออกจากสมาธิ
เมื่อจิตเริ่มสงบแล้วให้เอาจิตที่สงบมาพิจารณากาย
ว่าเป็นธาตุดินธาตุน้ำธาตุลมธาตุไฟ
ร่างกายไม่ได้ว่ามันเป็นกายเป็นอะไร มันเป็นธาตุของมันอยู่อย่างนั้น
จิตไปกอบโกยเอาเองว่านี่กายเรา
พิจารณากลับไปกลับมา

นี่ผมจำมาพูดนะครับ ไม่ได้รู้เองอะไรทั้งนั้นครับ

 

หายใจเข้านึกว่าพุท หายใจออกนึกโธ
ตื่น จน หลับ
นอนหลับสบายๆ รู้สึกตัวว่าตื่น ก็กำหนดพุทโธคู่กับลมหายใจทันทีที่ตื่น
ก่อนจะนอน กำหนดพุทโธคู่กับลมหายใจ จนหลับไป ไม่หลับไม่เลิก
ระหว่างวัน จะทำอะไรอยู่ จะทำกิจกรรมใดๆ ทำธุระใดๆ
จะพูดจะคุย จะคิดจะทำอะไร จะปัสสาวะ อุจาระ จะกินอาหาร จะวิ่ง
จะทำอะไรก็ตาม ก็กำหนดพุทโธคู่กับลมหายใจเสมอ ไม่ยอมละทิ้ง
ตลอดทั้งวัน ไม่ให้เผลอ ไม่ละทิ้งการกำหนดพุทโธคู่กับลมหายใจ
ถ้างานใดๆ กิจกรรมใดๆ ขัดต่อลมหายใจ ก็กำหนดสติ รู้ตัว รู้การเคลื่อนไหว รู้กิริยา สติจับที่กาย ในงานนั้นๆ

นี้คือหลักการภาวณา ที่ถูกต้อง และได้ผลดีเยี่ยม

 

..เอาพุทโธ เป็นบทสวด ครับ...... 5555 (ตามประสาผู้รู้น้อยด้อยปัญญาครับผม)

 

ลมหายใจเข้า-ออก เป็นตัวตั้ง (กรรมฐาน) ตั้งสติดูลมเข้าลมออก โดยใช้คำภาวนา พุทโธ กำกับให้จิตใจอยู่กับลมเข้า-ออกนั้นเรื่อยไป

ตัวอย่าง เช่น ลมหายใจเข้า ว่า "พุท"
ลมหายใจออก ว่า "โธ" .

ลมเข้า พุท ลมออก โธ ฯลฯ ไปเรื่อยๆก็แค่นี้ นี่ว่าตามหลักของผู้ใช้คำภาวนาพุทโธโดยมีลมเข้าออกเป็นที่ทำงานของจิต ที่เขาสอนต่อๆกันมา แต่มันยังมีอุปสรรคอีกมากมาย

ที่นี่รวบรวมอารมณ์ผู้ปฏิบัติกรรมฐานหลากหลาย

นิพพานคืออะไร ?

 

พุทโธ พุทโธ พุทโธไปเรื่อยๆค่ะ
จะสนใจลมหายใจก็ได้ หรือบริกรรมอย่างเดียวก็ได้
แล้วแต่ว่าอันไหนคล่องกว่า

 

อนุโมทนา สาธุครับ เป็นคำภาวนาที่ครอบคลุมทั้งหมดทั้งปวงครับ

 

ภาวนาแบบพุทโธ




การฝึกหัดนั่งสมาธิ โดยบริกรรมพุทโธ ที่จะกล่าวถึงต่อไปนี้ เป็นธรรมคำสอนของหลวงปู่ เทสก์ เทสรังสี แห่งวัดหินหมากเป้ง อ.ศรีเชียงใหม่ จ.หนองคาย
เนื้อหา เป็นการสอนนั่งสมาธิ โดยเริ่มตั้งแต่ การปลูกศรัทธาให้เกิดขึ้นเสียก่อน การสวดมนต์ไหว้พระรัตนตรัย เพื่อเป็นการตั้งจิตให้ศรัทธาเลื่อมใส ตลอดไปจนถึง ท่านั่งสมาธิ การกำหนดจิต การกำหนดลมหายใจซึ่งเหมาะสำหรับผู้ที่สนใจจะฝึกสมาธิ เป็นอย่างยิ่ง

ธรรมทั้งหลายมีอยู่ที่ตัวเราทุกคน ผู้รู้ธรรมคือใจ ที่จะรู้มาก รู้น้อย หยาบ ละเอียด ก็แล้วแต่ความสามารถ บุญบารมี หรือการอบรมของแต่ละบุคคล พระพุทธศาสนาสอนให้เข้าถึงจิต ถึงใจอันเดียว กิเลสทั้งหลายเกิดจากจิต จิตเป็นผู้ยึดเอากิเลสมาไว้ที่จิต จิตจึงเศร้าหมองเมื่อจิตเห็นโทษของกิเลสแล้ว สละถอนกิเลสออกจากจิตได้แล้วจิตก็ผ่องใสบริสุทธิ์

พึงปลูกศรัทธาให้เกิดเสียก่อน
เมื่อเริ่มเรียนกรรมฐาน ในสำนักใด พึงตั้งจิตมั่นในพระอาจารย์องค์นั้น และเชื่อมั่นในพระกรรมฐานที่ท่านสอนว่า เป็นทางที่ถูกต้องแล้ว และควรเคารพในสถานที่ที่ตนไปทำกรรมฐานนั้นด้วยโบราณาจารย์ ท่านมีพิธีปลุกศรัทธาเบื้องต้น ก่อนเรียนพระกรรมฐาน คือ พิธียกครู ประกอบด้วย
- เทียนขี้ผึ้ง 5 คู่ ดอกไม้ขาว 5 คู่
- เทียนขี้ผึ้ง 8 คู่ ดอกไม้ขาว 8 คู่
- เทียนขี้ผึ้งคู่หนึ่ง หนัก เล่มละ 1 บาท และดอกไม้ขาว เท่ากับเทียน และอาราธนา พระกรรมฐาน 40 นำเข้ามาไว้ในตนเอง แล้วจึงเรียนพระกรรมฐาน ได้ต่อไป

สอนบริกรรมภาวนา
เมื่อปลูกศรัทธาให้เกิดขึ้นในจิตใจแล้ว จึงเข้าไปเรียนกับพระอาจารย์ที่ชำนาญ พระกรรมฐาน นั้น ๆ พระอาจารย์บางท่าน ชำนาญบริกรรม สัมมาอะระหัง ท่านก็จะสอนให้เราบริกรรมภาวนา สัมมาอะระหังๆๆๆๆ และให้ กำหนดดวงแก้วใสๆ อยู่เหนือสะดือขึ้นไปประมาณ 2 นิ้ว แล้วเอาจิตไปตั้งไว้ตรงนั้น ภาวนาไปเรื่อยๆ อย่าให้จิตหนีไปจากดวงแก้ว หรือพระอาจารย์บางท่าน ชำนาญด้านภาวนา ยุบหนอ พองหนอ ท่านก็จะสอนให้เรากำหนดจิต ไปไว้ที่อริยาบถ ก้าวยกเท้าขึ้นว่า ยกหนอ เมื่อเหยียบลง ก็ว่า เหยียบหนอ อย่างนี้ไปเรื่อยๆ เมื่อเข้าเรียนกับพระอาจารย์ ที่ชำนาญด้านภาวนาพุทโธ ท่านจะสอนให้เราบริกรรม พุทโธๆๆๆๆ และให้เอาจิตไปตั้งมั่นอยู่ในคำบริกรรมนั้น

บุพพกิจเบื้องต้น
ก่อนจะทำกรรมฐานภาวนาพุทโธ พึงทำบุพพกิจเบื้องต้นก่อน คือ ตั้งจิตศรัทธาเลื่อมใสให้เต็มที่ ดังได้อธิบายแล้ว และจึงกราบ 3 หน

ท่อง นโม 3 จบ ระลึกถึงพระคุณของพระพุทธเจ้า ผู้ซึ่งพ้นจากทุกข์จากกิเลสทั้งปวง ( กราบลง 1 ครั้ง )

อรหัง สัมมาสัมพุทโธ ภควา พระผู้มีพระภาคเจ้า เป็นผู้ตรัสรู้ชอบด้วยพระองค์เอง
พุททัง ภควันตัง อภิวาเทมิ ข้าพเจ้าขอกราบไหว้ซึ่งพระผู้มีพระภาคเจ้าพระองค์นั้น ( กราบลง 1 ครั้ง )

สวากขาโต ภควตา ธรรมโม พระธรรมอันพระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสดีแล้ว
ธรรมมัง นมสามิ ข้าพเจ้านมัสการ กราบไหว้ ซึ่งพระธรรมนั้น ( กราบลง 1 ครั้ง )

สุปฏิปันโน ภควโต สาวกสังโฆ พระสงฆ์ สาวกของพระผู้ มีพระภาคเจ้า ที่ท่านปฏิบัตดีแล้ว
สังฆัง นะมามิ ข้าพเจ้าขอนอบน้อม ซึ่งพระสงฆ์ ( กราบ 1 ครั้ง และนั่งสมาธิ )

การทำ บุพพกิจ ต้องไหว้ ก่อนนั่งสมาธิทุกครั้ง การนั่งสมาธิ เอาขาขวาทับขาซ้าย มือขวาทับมือซ้าย ตั้งตัวให้ตรง แล้วบริกรรมพุทโธๆๆๆ ไว้ที่หัวใจ อย่าให้จิตส่งส่ายไปมา พึงตั้งสติ สำรวมจิตให้แน่วแน่ จิตก็จะเข้าถึงสมาธิได้เลย บางครั้งเมื่อจิตเข้าถึงสมาธิแล้ว เราจะไม่รู้เลยว่า เรานั่งนานเท่าไร บางครั้งนั่งได้นานเป็นชั่วโมง ดังนั้น การนั่งสมาธิ จึงไม่ควรกำหนดเวลา ให้ปล่อยไปตามสบาย

หลักของการทำสมาธิภาวนา
เมื่อเราฝึกเอาสติไปควบคุมให้อยู่ในพุทโธ เป็นอารมณ์อันเดียวและไม่ส่งส่ายไปในที่ต่าง ๆ คำบริกรรมนั้นก็จะหายไปโดยไม่รู้ตัว จะมีความสงบเยือกเย็นเป็นสุข เป็นความสุขสงบที่ไม่สามารถบรรยายได้ แต่อธิบายให้ตัวเองฟังได้

ผู้บริกรรมภาวนาพุทโธ พึงทำใจเย็นๆ อย่าได้รีบร้อน ขอให้เชื่อมั่นในคำบริกรรมพุทโธ มีสติควบคุมจิตของตนให้อยู่ในพุทโธ ก็แล้วกัน ความเชื่อมั่นเป็นเหตุให้จิตตั้งมั่นไม่คลอนแคลน ปล่อยวางความลังเลสงสัย แล้วรวบรวมจิตเข้ามาอยู่ในคำบริกรรม จะยืน เดิน นั่ง นอน หรือประกอบกิจการงานอะไร จงมีสติรู้เท่ากับพุทโธอย่างเดียว

สมาธิเป็นของละเอียดอ่อนมาก เราจะบังคับให้มันเป็นอย่างนั้นอย่างนี้ไม่ได้ ถ้าใจร้อนยิ่งไปกันใหญ่ เราต้องทำใจเย็นๆ จะเป็นสมาธิหรือไม่ก็ตาม เราภาวนาพุทโธไปเรื่อยๆ ทำใจให้เป็นกลาง วางจิตให้เสมอ แล้วผ่อนลมหายใจเบาๆ เอาสติไปกำหนดจิต ให้พุทโธอย่างเดียว

ผู้บริกรรมภาวนาพุทโธ ต้องทำให้ชำนาญคล่องแคล่ว ในขณะที่อารมณ์ดีและชั่วมากระทบเข้า ต้องทำสมาธิให้ได้ในทันทีทันใด อย่าให้จิตหวั่นไหวไปตามอารมณ์นั้นได้ กิเลสความยึดมั่น ถือมั่นในสิ่งทั้งปวง มันจะค่อยหายไปเอง


เป็นธรรมคำสอนของหลวงปู่ เทสก์ เทสรังสี แห่งวัดหินหมากเป้ง อ.ศรีเชียงใหม่ จ.หนองคาย


(ผมอนุโมทนาด้วยนะครับ)

 

น้อมจิตระลึกถึงพระรัตนตรัย แล้วภาวนา พุทโธ ได้ทันที พิธีมันมากแล้วดี๋ยวใจเกิดกังวล ท่านให้เอาง่ายๆ

สิ่งสำคัญ ทุกอิริยาบถต้องให้ใจจับคำภาวนา ยืน เดิน นั่ง นอน วิ่ง กินข้าว ทำกับข้าว กวาดบ้าน ถูบ้าน ล้างจาน ซักผ้า ทำได้หมด

ทำไปๆ บารมีขั้นสูงรออยู่ เดี๋ยวได้เองแหละ

เจริญธรรม

 

ธรรมะหลวงพ่อฤาษี (พระราชพรหมยาน)<?xml:namespace prefix = v ns = "urn:schemas-microsoft-com:vml" /><v:shape style="Z-INDEX: 251658240; POSITION: absolute; MARGIN-TOP: 231.95pt; WIDTH: 262.5pt; HEIGHT: 4in; VISIBILITY: visible; MARGIN-LEFT: 167.45pt; mso-position-horizontal: absolute; mso-position-horizontal-relative: text; mso-position-vertical: absolute; mso-position-vertical-relative: text" id=Picture_x0020_14 alt="http://palungjit.org/member-อริยบุตร-albums-วัดท่าซุง-picture80442-พระราชพรหมยาน-17.jpg" o:spid="_x0000_s1026" type="#_x0000_t75"><v:imagedata src="file:///C:\Users\neng\AppData\Local\Temp\msohtmlclip1\01\clip_image001.jpg" o:title="member-อริยบุตร-albums-วัดท่าซุง-picture80442-พระราชพรหมยาน-17"></v:imagedata><?xml:namespace prefix = w ns = "urn:schemas-microsoft-com</w:wrap></v:shape>

<v:stroke joinstyle="miter"></v:stroke><v:formulas><v:f eqn="if lineDrawn pixelLineWidth 0"></v:f><v:f eqn="sum @0 1 0"></v:f><v:f eqn="sum 0 0 @1"></v:f><v:f eqn="prod @2 1 2"></v:f><v:f eqn="prod @3 21600 pixelWidth"></v:f><v:f eqn="prod @3 21600 pixelHeight"></v:f><v:f eqn="sum @0 0 1"></v:f><v:f eqn="prod @6 1 2"></v:f><v:f eqn="prod @7 21600 pixelWidth"></v:f><v:f eqn="sum @8 21600 0"></v:f><v:f eqn="prod @7 21600 pixelHeight"></v:f><v:f eqn="sum @10 21600 0"></v:f></v:formulas><V
เริมทำสมาธิใช้วิธีง่ายๆ ไม่ต้องมีพิธีรีตองมากใช้ธูปเทียนเท่าที่มีบูชาพระ ใช้เครื่องแต่งกายตามที่ท่านแต่งอยู่แล้วไม่จำเป็นต้องแต่งตัวสีขาว ฯลฯ เป็นต้น เพราะไม่สำคัญที่เครื่องแต่งตัวความสำคัญจริงๆ อยู่ที่ใจ ให้คุมอารมณ์ใจให้อยู่ตามที่เราต้องการก็ใช้ได้<O</O​

อาการนั่ง<O</O​

อาการนั่ง ถ้าอยู่ที่บ้านของท่านตามลำพัง ท่านจะนั่งอย่างไรก็ได้ตามสบายจะนั่งขัดสมาธิ นั่งพับเพียบ นั่งห้อยเท้าบนเก้าอี้หรือนอน ยืน เดินตามแต่ท่านจะสบาย ทั้งนี้หมายถึงหลังจากที่ท่านบูชาพระแล้วเสร็จแล้วก็เริ่มกำหนดรู้ลมหายใจเข้าและหายใจออก คำว่ากำหนดรู้ คือ หายใจเข้าก็รู้หายใจออกก็รู้ ถ้าต้องการให้ดีมากก็ให้สังเกตด้วยว่า หายใจเข้ายาวหรือสั้นหายใจออกยาวหรือสั้น ขณะที่รู้ลมหายใจนี้ และเวลานั้นจิตใจไม่คิดถึงเรื่องอื่นๆเข้ามาแทรกแซง ก็ถือว่าท่านมีสมาธิมากแล้ว การทรงอารมณ์รู้เฉพาะลมหายใจเข้าออกโดยที่อารมณ์อื่นไม่แทรกแซง คือไม่คิดเรื่องอื่นใน
เวลานั้น จะมีเวลามากหรือน้อยก็ตามชื่อว่าท่านมีสมาธิแล้ว คือตั้งใจรู้ลมหายใจโดยเฉพาะ<v:shape style="WIDTH: 14.25pt; HEIGHT: 14.25pt; VISIBILITY: visible" id=Picture_x0020_18 alt="http://palungjit.org/images/smilies/tongue-smile.gif" o:spid="_x0000_i1027" type="#_x0000_t75"> <v:imagedata src="file:///C:\Users\neng\AppData\Local\Temp\msohtmlclip1\01\clip_image002.gif" o:title="tongue-smile"></v:imagedata></v:shape><O</O

ภาวนา<O</O​

การเจริญกรรมฐานโดยทั่วไปนิยมใช้คำภาวนาด้วยเรื่องคำภาวนานี้อาตมาไม่จำกัดว่าต้องภาวนาอย่างไรเพราะแต่ละคนมีอารมณ์ไม่เหมือนกัน บางท่านนิยมภาวนาด้วยคำสั้นๆบางท่านนิยมใช้คำภาวนายาวๆ ทั้งนี้ก็สุดแล้วแต่ท่านจะพอใจอาตมาจะแนะนำคำภาวนาอย่างง่ายคือ "พุทโธ" คำภาวนาบทนี้ ง่าย สั้นเหมาะแก่ผู้ฝึกใหม่ มีอานุภาพและมีอานิสงส์มาก เพราะเป็นนามของพระพุทธเจ้าการนึกถึงพระพุทธเจ้าเฉยๆ พระพุทธเจ้าตรัสไว้ในเรื่อง มัฏฐกุณฑลีเทพบุตร ว่าคนที่นึกถึงชื่อท่านอย่างเดียว ตายไปเกิดเป็นเทวดาหรือนางฟ้าบนสวรรค์ไม่ใช่นับร้อยนับพัน

พระองค์ตรัสว่านับเป็นโกฏิๆเรื่องนี้จะนำมาเล่าสู่กันฟังข้างหน้าเมื่อถึงวาระนั้น
เมื่อคำภาวนาควบคู่กับรู้ลมหายใจ จงทำดังนี้ เวลาหายใจเข้านึกว่า "พุท"เวลาหายใจออกนึกว่า "โธ" ภาวนาควบคู่กับรู้ลมหายใจตามนี้เรื่อยๆ ไปตามสบายถ้าอารมณ์ใจสบายก็ภาวนาเรื่อยๆ ไปแต่ถ้าเกิดอารมณ์ใจหงุดหงิดหรือฟุ้งซ่านจนตั้งอารมณ์ไม่อยู่ก็จงเลิกเสีย จะเลิกเฉยๆหรือดูโทรทัศน์ หรือฟังวิทยุ หรือหาเพื่อนคุยให้อารมณ์สบายก็ได้ (เพื่อเป็นการผ่อนคลายอารมณ์)อย่ากำหนดเวลาตายตัวว่าต้องนั่งให้ครบเวลาเท่านั้นเท่านี้แล้วจึงจะเลิกถ้ากำหนดอย่างนั้นเกิดอารมณ์ฟุ้งซ่านขึ้นมา จะเลิกก็เกรงว่าจะเสียสัจจะที่กำหนดไว้ใจก็เพิ่มความฟุ้งซ่านมากขึ้น ถ้าเป็นเช่นนี้บ่อยๆก็จะเกิดเป็นโรคประสาทหรือเป็นโรคบ้า ขอทุกท่านจงอย่าทนทำอย่างนั้น<O</O

ขณิกสมาธิ<O</O​

อารมณ์ที่ทรงสมาธิระยะแรกนี้จะทรงไม่ได้นาน เพราะเพิ่งเริ่มใหม่ท่านเรียกสมาธิระยะนี้ว่า ขณิกสมาธิ คือสมาธิเล็กน้อยความจริงสมาธิถึงแม้ว่าจะทรงอารมณ์ไม่ได้นานก็มีอานิสงส์มาก เช่นท่านมัฏฐกุณฑลีเทพบุตร<O</O

ฝึกทรงอารมณ์<O</O​

อารมณ์ทรงสมาธิถึงแม้ว่าจะทรงได้ไม่นานแต่ท่านทำด้วยความเคารพก็มีผลมหาศาลตามที่ทราบมาแล้วในเรื่องมัฏฐกัณฑลีเทพบุตรแต่ถ้ารักษาอารมณ์ได้นานกว่ามีสมาธิดีกว่า จะมีผลมากกว่านั้นมากการฝึกทรงอารมณ์ให้อยู่นาน หรือที่เรียกว่ามีสมาธินานนั้น ในขั้นแรกให้ทำดังนี้

ให้ท่านภาวนาควบคู่กับรู้ลมหายใจเข้าออก หายใจเข้านึกว่า "พุท"หายใจออกนึกว่า "โธ" ดังนี้นับเป็นหนึ่งนับอย่างนี้สิบครั้งโดยตั้งใจว่าในขณะที่ภาวนาและรู้ลมเข้าลมออกอย่างนี้ในระยะสิบครั้งนี้เราจะไม่ยอมให้อารมณ์อื่นเข้ามาแทรกคือไม่ยอมคิดอย่างอื่นจะประคองใจให้อยู่ในคำภาวนา และรู้ลมเข้าลมออก ทำครั้งละสิบเพียงเท่านี้ไม่ช้าสมาธิของท่านจะทรงตัวอยู่อย่างน้อยสิบนาทีหรือครึ่งชั่วโมงจะเป็นอารมณ์ที่เงียบสงัดมาก อารมณ์จะสบาย จงพยายามทำอย่างนี้เสมอๆทางที่ดีทำแบบนี้เมื่อเวลานอนก่อนหลับและตื่นใหม่ๆ จะดีมากบังคับอารมณ์เพียงสิบเท่านั้นพอ ใช้เวลาประมาณหนึ่งเดือนจะสามารถทรงอารมณ์เป็นฌานได้เป็นอย่างดี


(ปล. มีบทต่อไปที่น่าสนใจ พอดีผ่านมา และมีบทเริ่มต้นตรงนี้ คงพอมีส่วน ช่วยท่านได้บ้าง )<O</O

 

อนุโมทนากับทุกท่าน

ภาวนาพุทโธ ก็ให้จิตนึกพุทโธตลอดจะเร็วก็ได้ จะช้าก็ได้แล้วแต่จังหวะแล้วแต่เราถนัด

หรือจะดูแต่ลมไม่ภาวนาพุทโธก็ได้ จะพุทโธพร้อมกับกำหนดลมก็ได้แต่พระท่านให้ทำอย่างเดียว อย่าทำแบบนั้นแล้วมาลองแบบนี้ เพราะเห็นไม่ได้ผลเลยมาลองวิธีอื่น

ส่วนใหญ่ที่ไม่ได้ผลเพราะทำไม่จิงทำจิงแล้วเห็นผลเอง อนุโมทนาอีกครั้ง

 

อนุโมทนากับทุกท่านครับ เขียนได้ครอบคลุมมากๆ

ถ้าจะบริกรรมอย่างเดียวก็เอาจังหวะที่สบายๆครับ เร็วบ้างช้าบ้าง แล้วแต่ภาวะจิต แต่อย่าทำเพื่อกดข่มจิตให้สงบ มันจะเครียดไป
ที่เคยอ่านของคุณดังตฤณแนะนำไว้คือ ถ้าทำช่วงแรกๆแล้วเครียด แสดงว่ากดข่มมากไป ให้เขียนคำว่า พุทโธ หลายๆคำในกระดาษ แล้วอ่านในใจไปเรื่อยๆ จับจังหวะแบบนั้นไว้ เพราะเป็นจังหวะที่สบายที่สุด จากนั้นก็ท่องเองในใจต่อไป

ให้ท่องทุกเวลาที่ไม่ได้ทำงานหรือใช้ความคิดทำอะไรครับ ให้จิตอยู่กับพุทโะจนเคย จนบางครั้งจิตเค้าท่องพุทโธเอง เป็นอันว่าจิตเริ่มแนบกับพุทโธแล้ว ทำบ่อยๆให้จิตสงบ ตั้งมั่น จากนั้นมาเริ่มเดินปัญญาต่อครับ
การเดินปัญญา ลองหา CD ธรรมเตรียมพร้อมของหลวงตามาฟังครับ ครบถ้วนที่สุดแล้วครับ

 

เป็นวิธีดึงใจไว้ที่ตัวอักษร แปลกดี แต่เห็นประโยชน์นะครับ เหมาะสำหรับท่านที่จริตสงบได้ช้าสักหน่อย ของใหม่ๆ

เจริญธรรม