ได้เวลาเล่าบ้างแล้วนะเนี้ย....

**สิ่งที่จะพิมพ์ไว้ในนี้ไม่มีเจตนาลบหลู่ใคร หรือนำทางใครให้มาตามแนวทางของฉันแต่อย่างใด แต่เป็นประสบการ์ณที่เจอกับตัวเองล้วนๆ ตั่งแต่เด็กจนโต ที่ว่าแปลกประหลาดและอัศจรรย์ อย่างไรก็ตาม ขอให้ใช้วิจารณญาณในการอ่านด้สน ขอให้อ่านแบบคิดว่าเป็นนิทานเรื่องจริง ที่ท่านสนุกสนานประกอบแนวคิดบ้าง ผ่อนคลายอารมณ์บ้าง ตามแต่ท่านจะเห็นสมควร

 

จะเริ่มจาก ตอนเป็นเด็กเลยแล้วกัน หลายๆท่านตอนเป็นเด็กน่าจะมีประสบการณ์ พบเจอร์วิญญาณกันมาบ้าง จริงบ้างไม่จริงบ้างก็อ่านเอาสนุกสนานกันไปก็แล้วกันนะคะ

ทรายก็เป็นเด็กน้อยน่ารัก อายุราวๆ 6ขวบ วัยกำลังน่ารักน่าหยิกเลย เกิดมาคุณพ่อคุณแม่เป็นคนไทย แต่วัยเด็กหน้าตาเหมือนเด็กฝรั่งผทสีส้ม(ผมสีอ่อน) ถักเปียสองข้าง เรียนโรงเรียนคริสตัง(โรมันคาทอลิก)มาตั่งแต่อนุบาล

ทางโรงเรียนสมัยก่อนจะมีงาน ที่ให้ลูกเสือมาจัดซุ้มให้น้องๆได้เล่น ทรายก็ไปกับเขาด้วย ก็ไปเห็นพี่ๆลูกเสียจุดซุ้มคล้ายๆ เอาเต้นลูกเสียมาเรียงกัน เขาทำเป็นบ้านผีสิง ด้วยความน่ารักของเด็กวัย6ขวบ ก็ออดอ้อนรุ่นพี่ขอเข้าไปเล่นก่อนไม่ได้เหรอคะ...

ด้วยความที่เขายังจัดไม่เสร็จ ไม่ได้ใส่ผี(ปลอมๆ)ลงไปในบ้านผีสิง ทรายก็เลยขอไปเล่นซะเลย ไหนๆก็ไม่มีผี

"ก็ได้ถ้าน้องทรายเป็นเด็กดีไม่รื้อไม่ค้นของที่พี่จัดแต่งไว้นะ"
ทรายก็ตกปากรับคำกับรุ่นพี่ซะเป็นอย่างดี
ทรายก็เดินเข้าไปดุ่มๆ กลางวันแสกๆนี่แหละ แน่นอนค่ะมันต้องไม่มีอะไร เพราะพี่เขาไม่ได้ใส่ผีลงไป (แล้วจะเขียนทำไมเนี้ย...)

แล้วทรายก็เดินมาถึงทางออก ก็กันไปทางซ้าย เห็นท้อน้ำเก่า (ที่เขาเจาะรูเอาน้ำบาดานนะคะ) ก็คิดขึ้นมา โรงเรียนเรามาบ่อน้ำเก่าด้วยเหรอ แต่มันไม่ได้มีแต่บ่อน้ำเก่า มันมีมนุษย์ที่ทำท่าปวดแสบปวดร้อน กำลังตะเกียดตะกายออกมาจากหลุมบ่อน้ำนั้น

ผิวหนังเหมือนจะโดนความร้อนเผามา ยังมีรายแดงๆจากการโดนของร้อนเผา หน้าตาก็ทรมารเกินจะกล่าวออกมาได้ ในจิต เขาก็สื่อกับทรายว่า ดึงแขนเขาขึ้นไปที เขาอยากพ้นจาตกตรงนี้ ทรายก็กำลังลังเลว่าจะยื่นมือไปช่วยไหม (เพราะมันไม่เคยเห็น ไม่รู้จัก) ก็มีผู้หญิงผมสีดำ ออกมาเปิดผ้าม่านออก แล้วบอกให้ทรายรีบออกมา เร๊วๆ (พี่เขามัดผมรวบไว้บนหัว แต่กฎของโรงเรียนคือนักเรียนต้องเปียผมสองข้าง)

ไม่ทราบอะไรดนใจให้เดินตามพี่คนนั้น เพราะมันน่าจะปลอดภัยกว่า เราก็ว่างายตามพี่สาวคนนั้นไป ออกมาจากเต๊นนั้น

หลังจากนั้นพี่ๆที่ทำเต๊ยนก็เดินมาถามว่าเป็นไงบ้างสนุกไหม (ด้วยความเป็นเด็กที่พี่ๆชอบเข้าหา ก็มีพี่ๆมาอ้อมล้อมเป็นประจำ) เราก็บอกพี่เขาไป

"พี่ทำผีเหมือนจริงมากเลยค่ะ เนี้ยๆที่อยู่ในบ่อน้ำอะ" แล้วก็ชี้ไปในเต๊น พี่เขาก็เปิดดู มันก็แน่นอนว่าไม่มี...
พี่เขาก็ถามย้ำว่า น้องทรายเห็นเหรอคะ พี่ไม่ได้ใส่อะไรนะ เพราะยังจัดไม่เสร็จ ทรายก็ตอบพี่เขาไปว่า

"ก็พี่ผมยาวสีดำที่รวบผมเขามาช่วยไว้" พี่ๆก็งงกันใหญ่ ก็ทีมที่ทำงานมีแต่คนเปียผมกันทั้งนั้น

นั้นก็เป็นประสบการณ์ผ่านตาเนื้อจะจะ แต่สิ่งที่ยังแปลกใจอยู่จนถึงทุกวันนี้คือ ทำไม ผู้ที่อยู่ต่างมิติกับเรา ไม่ว่าเราจะพยายามคว้าหรือเข้าใกล้เขาแค่ไหน แต่มันจะรู้สึกเหมือนไกลมาก เกินเอื้อม แม้ภาพจะอยู่แค่ตรงหน้าแต่กลับเหมือนไกลมาก ก็ยังเป็นคำถามของทรายอยู่จนถึงทุกวันนี้

 

บ้านหลังแรกของชีวิต กับการค้ายาเสพติด

บ้านหลังแรกที่ทรายเกิดมาเป็นบ้านในหมู่บ้านค่ะ ซึ่งคุณป้า(เจ้าของบ้านที่เขาออกเงินซื้อมา)ได้ซื้อต่อมาอีกที ต้องขอเทียบๆเคียงๆก่อนนะคะถึงประวัติบ้านหลังนี้(ไม่มีผีเหมือนในหนังนะ)

บ้านหลังนี้ที่คุณผ้าทรายซื้อ เป็นบ้านมือสาม เจ้าของคนแรกท่านเป็นหมอค่ะภรรยาท่านก็เป็นพยาบาลซึ่งก็รักกันมาก แต่คุณภรรยาเขาเป็นโรคที่มีลูกไม่ได้ สุดท้ายคุณหมดเลยนอกใจไปมีกิ๊กเป็นภรรยาสาว คุณภรรยาเกิดอาการหึงหวง จึงยิงคุณมามีและขายบ้านหลังนี้ทิ้ง (แต่ไม่ได้ยิงที่บ้านนะคะ ยิงนอกบ้าน)

เจ้าของคนที่สองเป็นอาเสี่ยค้ายาบ้าค่ะ รำรวยมีเงินมรทอง แน่นอน แกก็บูรณะบ้านหลังนี้ให้ใหญ่โตโอ่อ่า และดูยุโรปขึ้นจากเดิมเยอะมาก แต่แกก็หายสาปศูนย์ไปจากบ้านหลังนี้ ซึ่งเขาก็สันนิฐานกันว่าแกถูกฆาตกรรม (แน่นอนว่าคุณป้าของทรายท่านก็ซื้อมาในราคาที่ถูกเกินความเป็นจริง)

เอาละ มาถึงเรื่องของทรายกับบ้านหลังนี้กันบ้าง นับว่าผูกพันกันมากเป็นพิเศษเลยละ

ช่วงแรกของชีวิตเด็กน้อยทราย ก็เริ่มต้นที่บ้านหลังนี้ บ้านหลังนี้มีห้องใต้บรรใดที่น่ากลัวมาก มันรู้สึกสัมผัสอะไรบางอย่างที่น่ารังเกียดในนั้นจนไม่อยากจะเข้าไป (ตอนเด็กๆคิดอย่างงั้นจริงๆซึ่งห้องนั้นน่าจะเป็นที่เก๊บซ่อนยาบ้า+ซื้อขายกันในนั้น นี่ขนาดเด็กนะยังรู้สึกอัปมงคลเลยมันน่ารังเกียจขนาดไหนการค้ายา)
บ้านหลังนั้นมีหลายสิ่งสิงสถิตอยู่ค่ะ ทั้งของเก่า ทั้งเปรต เยอะเยอะไปหมด นอกจากเจ้าของบ้านต่างๆ บ้านหลังนี้ยังเป็นที่ดับชีวิตของญาติอันเป็นที่รักของทรายอีกหนึ่งคน ด้วยโรคเอส์อีกด้วย ทรายจึงไม่แปลกใจที่จะมีอะไรมากมายอยู่ในบ้านหลังนั้น........

เมื่อคุณพ่อของทรายท่านสร้างบ้านเข้ามาในเมืองอีกนิดท่านก็ย้ายทรายมาอยู่บ้านใหม่ คุณป้าเจ้าของบ้านหลังนั้นก็เริ่มซื้อของเก่าเข้ามาในบ้าน

จากนั้นแกก็ซื้อหมาโกเด้นให้ทรายเลี้ยง เจ้าหมาตัวนี้ก็ทำตัวพิกล ชอบเห่าในบ้าน เห่าๆๆ เหมือยเจอใครอยู่ในบ้าน
จนวันหนึ่ง คุณอาของทรายท่านสร้างบ้านอยู่ใกล้บ้านหลังนี้ แต่แกกำลังจะถูกคนลอบทำร้ายอยู่หน้าบ้าน

คุณพ่อของทรายท่านไม่ทราบมาก่อนว่าน้องชายของตัวเองกำลังจะถูกดักตีหัวหน้าบ้านตัวเอง ซักพัก แกก็หุนกันออกไปหน้าบ้าน ในเวลาที่ช่วยคุณอาได้พอดี

แกมาเล่าให้ฟังทีหลังว่า แกได้ยินเสียงคนเคาะห้อง ซึ่งตอนแรกแกก็จะหันมาถามคุณแม่แล้วว่า ใครเนี้ยเข้ามาในบ้านได้ แต่เหมือนจะไม่มีใครได้ยินแก ประกอบกับแกฉุกคิดขึ้นได้ถึงเวลาที่ทรายดื้อดึงพยายามจะให้พ่อเชื่อว่าบ้านหลังนี้มีอะไรบางอย่างจริงๆนะ แกก็หุนหันออกจากห้องไป แต่ในขณะที่แกกำลังจะออกจากบ้านไปหาคุณอา

แกก็เห็นผู้หญิงสวย ใส่สะใบ มายืนมองเหตุการของคุณอา แล้วบอกแกว่า

"เราเรียกตั่งนานแล้วทำไมพึ่งมา"

คุณพ่อรีบไปหาน้องชาย และช่วยไว้ได้ทัน แถมแกยังเรียกตำรวจไว้ด้วย เจ๊งจริงๆพ่อเรา(ภูมิใจ)

เหตุการนั้นเป็นเรื่องแรกที่แกเชื่อว่าบ้านหลังนี้มีอะไรบางอย่างอยู่

บ้านทรายเนี้ย มีดวงจะเห็นแบบตาสดๆอยู่บ่อยเลยนะคะ(โดยเฉพาะคุณพ่อ)

 

เอาละพอโตขึ้นก็เที่ยวสนุกสนานไปหมดเลย
บุญเก่ามันหนุนให้เกิดญาณอย่างไม่ตั่งใจในฝัน แต่จดจำได้แม่นและมีสติ

ตอนแรกก็คิดว่าแค่ฝันละคะ แหม เห็นของสวยๆงามๆ เทวดานางฟ้ามาคุยด้วย ด้วยกำลังบุญเก่านะคะ อย่าคิดมากเลย ไม่ได้เกิดงานใดๆจากญาณที่ไม่ตั่งใจหรอก ชาติใหม่ที่เกิดมานี้ยังไม่ได้สร้างอะไรเป็นชิ้นเป็นอันเป็นพุทธบูชาเลย

ทีนี้เราก็ไปเจอเทวดาตีกันบนสวรรค์!!!

เป็นอีกครั้งหนึ่งที่ญาณอันไม่ตั่งใจนั้นออกไปเที่ยวเล่น วันนั้นนั่งอยู่ในห้องกลางวิมาน แล้วก็ได้ยินเสียงตูมตามๆ แล้วผู้ชายท่านหนึ่งแต่องค์ครบเครื่องก็เดินเข้ามาบอก

"ลูกหลบไปก่อน เขากำลังมีเรื่องกัน"

ก็งงซิคะ... ห๊ะ...เรื่องกัน??? เรื่องอะไร

แน่นอนท่านก็รู้อีกแหละ (แห๊ม! เทวดานี้ดีจริงๆสื้อสารทางจิตไม่ต้องถามไถ่อะไรเลย)
ท่านก็บอกกลับมาว่า เทวดานั้นมีทั้งดีและไม่ดี ก็เหมือนคนบนโลกที่มีทั้งดีและไม่ดีปะปนกันไป หากเราเข้าไปติเตียนผู้ที่กระทำความผิด แต่เขายังไม่เห็นความผิดของตน มันจะได้ประโยชน์อะไร อยู่อย่างสงบเสียยังดีกว่า

ทรายก็ช่วยท่านบอกกล่าวเทวาในวิมานให้หลบให้พ้นทางการทะเลาะ ก็ไม่เห็นใกล้ๆหรอกค่ะว่าใครตีกันอย่างไร ยังไม่ทันไรแบทตารี่บุญเก่าก็หมด แหมอดรู้เรื่องเลย (แนะ..ยังจะอยากรู้อยากเห็น)

เหตุการไปเที่ยวของทรายก็มีบ่อยครั้ง รู้เรื่องบ้างไม่รู้เรื่องบ้างก็ตามกำลังแบทตาลี่น้อยๆที่ติดตัว และยังลำพองใจไม่ฝึกฝนตนอีกเสียต่างหาก ความหายนะก็มาเยือนในไม่ช้า (จะเป็นอย่างไรติดตามต่อไป ไว้พรุ่งนี้จะมาพิมพ์ต่อ)

 

อ่านยากไปนิดนะครับ เพราะสะกดผิดหลายแห่ง

ติเพื่อก่อครับ ขออนุโมทนาด้วยครับ

 

ขอบคุณค่ะ ต่อมาก็ขอเล่าเรื่องที่น้อยคนจะเจอแล้วกัน เป็นเรื่องอสุรกาย ที่คนทางเหนื่อยเขามีไว้ประจำบ้าน "ผีกะ"

ต้องเขียนไว้เพราะตอนนี้ยุคสมัยมันเปลี่ยนไปมากแล้ว เรื่องทางโลกมันมาบทบังไปซะหมด ท่านอาจถูกอสุรกายพวกนี้หลอกเอาได้ง่าย

มาว่ากันเรื่องธรรมดาของผีกะ ผีกะมันก็เคยเป็นคนมาก่อนเนี้ยแหละค่ะ แต่แก่กล้าวิชามาทางไสยศาสตร์ อีกทั้งไม่เคารบนับถือในพุทธศาสนา แต่ด้วยความที่มีวิชา ก็ยึดติดกับสิ่งนั้นจวบจนจบชีวิตมนุษย์ของตัวเองลง
ครั้งกลายเป็นเปรต อสุรกาย ก็เพราะไม่เคยทำบุญทำทาน ไม่เชื่อในศาสนา ก็ไม่อยากเป็น ไม่อยากไป จึงวนเวียนอยู่กับสายเลือดของตน

*ผีกะบางประเภทที่มีฤทธิมากนะคะ*

ด้วยการอาการที่ไม่อยากไปเป็นเปรต แต่ตัวเองก็เป็นมิจฉาทิฐิเต๊มที่ และยังไม่พ้นภูมิขึ้นมาเป็นมนุษย์ พวกนี้จะเลือกสายเลือดของตนคนหนึ่งเพื่อนจะอยู่กับคนๆนั้น

มาเล่าถึงฝั่งทรายกันบ้าง ทรายก็เข้าสู่วัยรุ่น วัยที่ทางโลกกำลังสดใส ทางธรรมกำลังถูกบดบัง แล้วก็เริ่มคิดอยู่ทุกวันๆ ว่าผีเป็นเรื่องของวิทยาศาสตร์ ไม่มีอะไรที่เกิดขึ้นมาแล้วพิสูตร์ไม่ได้

โอโห...ด้วยความเป็นคนดื้อ ก็เลยล่วงเกินพระพุทธศาสนาด้วยคำพูดไปก็มาก เพราะเราไม่รู้ เราเชื่อทางโลกแล้วเอามารวมกับทางธรรม (แต่ตอนนี้สำนึกผิดแล้วนะคะ)

ปัญหาก็เกิดแน่นอน เมื่อคุณย่าทรายท่านเสีย ผีกะก็มาอยู่กับทราย ด้วยความที่ว่า
1.คุณพ่อนำผ้าของคุณย่ากลับมาจากงานศพ
2.ทรายไม่เชื่อคำสอนและไม่เป็นพุทธศาสนิกชนที่ดี
3.ทรายจิตอ่อน ขี้กลัว จิตหวั่นไหวได้ง่าย ชักจูงได้ง่าย

ช่วงสองสามปีแรก บารมีคุณพ่อท่านช่วยเอาไว้ ท่านรู้ว่ามีอะไรมาอยู่แต่ท่านก็ไม่เล่าให้ทรายฟัง ท่านได้แต่สวดพระคาถาชินบัญชรชะกดเอาไว้ใต้องค์พระที่บ้าน

คนเรามีขึ้นก็ต้องมีลง ทรายก็เช่นกัน ไม่รู้จักฝึกสมาธิ ฝึกจิตใจตน ก็ถูกผีรุมแกล้งทั้งวันทั้งคืน

ทรายไม่ได้ทำอะไรใหห้เขาเจ๊ปช้ำน้ำใจหรอกค่ะ แต่ด้วยความที่เขาอยากอยู่สุขสบาย เป็นคนมันสบายกว่าเป็นเปรตนี่ เขาก็อยากให้เรายอมรับ เพื่อจะได้ของบ้าง ได้สบายขึ้นจากที่เคยเป็น แต่ไม่อยากก้มหัวให้พระพุทธเจ้า!!! นี่ละคะมิจฉาทิฐิจนไปถึงตอนตายเลย ร้ายแรงมาก คนจะเป็นผีกะได้นี้ ร้ายแรงขนาดนี้เลยจริงๆ

ตอนนั้นสุดปัญษา ไปวัดทำบุญก็แล้ว อยู่เฉยๆก็แล้ว แผ่เมตตาก็แล้ว เขาก็ไม่ยอมหยุด ขนาดบุญเขาก็ยังไม่รับ นี่เพราะว่ามันยังไม่ตรงจุดหมายที่เขาต้องการ

เพื่อนรักทรายคนหนึ่ง เขาก็บอก สุดปัญษาแล้ว แกลองไปหาร่างทรงดูไหม เขาแนะนำว่า มีญาติเขาเป็นร่างทรง แม่นมาก ไปหาเขาให้เขาช่วยกัน

เราก็ไป...ปรากฎว่า คนทรงเขาจะให้เรารับขันผีกะ เขาบอกมันต้องเป็นอย่างงั้นอย่างงี้ เรารึก็ไม่รู้เรื่องอะไรหรอก ถ้ารับแล้วจบปัญหาเราก็รับ ร่างทรงเขาก็บอก เนี้ยเขาเป็นญาติเรา เป็นผีกะ เขาเป็นผีดี... เขาจะาช่วยเหลือเรา

"ถ้าเราไม่รับเขา เขาเอาถึงตายนะ"

อ่าว...นี่ดีแล้วเหรอคะเนี้ย...!

เราก็กลัวตาย กลับบ้านไปบอกแม่ บอกหนูไม่อยากตาย ไม่รับเขามาไว้บ้านนะแม่นะ ตอนนั้นยังไม่ค้นพบศัทธาในศาสนา คิดแต่เรื่องทางโลก ยังมีอะไรอีกมายที่อยากรู้อยากเห็น

แม่ก็ทนความดื้อไม่ไหว จะไปรับขันธ์อะไรก็ไป เดี้ยวก็รู้เอง ท่านไม่ได้อยากให้รับ

พอรับมา เราก็ต้องถวายของทุกอาทิตย์ เขาต้องการสิ่งของอะไร เขาก็จะสื่อมาให้รู้ว่าอยากได้อะไร ช่วงแรกๆก็ไม่ได้มีอะไรหรอกค่ะ เขาก็ขอแต่ครั้งเดียวต่ออาทิตย์ แต่นานๆไป มันกลายเป็นว่าถูกใจตอนไหน ถูกใจอะไร ก็จะเอาเลย
เราก็ไม่เคยขัด เขาเป็นขันธ์ที่เราบูชามา ข้างในเป็นอะไรไม่รู้ละ

คุณแม่ท่านพูดเล่นๆว่า ถ้ามีจริงก็ช่วยให้เลขหน่อยซิ จะได้เอามาเป็นค่าซท่อหาของมาให้ด้วย

ผีในขันธ์ก็ไม่เคยให้นะคะ เพื่อนทรายที่พาทรายไปหาร่างทรง เขามาขอให้สอบผ่านวิชาเรียน บอกจะถวายของให้ เขาก็ไม่ช่วยอีกเหมือนกัน

ส่วนตัวของทราย ทรายเป้นคนเจอผีง่าย จิตอ่อน ไม่เคยฝึกจิตใจตัวเอง มักจะโดนผีมาอำได้ง่ายๆ เรียกได้ว่า เจอมาหมดแล้วเรื่องผีมาอำ แต่ก็ไม่เคยหลาบจำซักที เพราะไม่รู้ถึงจุดที่ต้องทำ
แต่โดนอำทุกครั้ง ผีในขันธ์ก็ไม่เคยช่วยอะไร ได้แต่นั่งดูทรายโดนอำ ทรายตะหงิดใจมากขึ้นทุกวัน

เมื่อระรึกขึ้นได้ว่าไม่มีใครจะช่วยอะไรเราได้
ทรายก็เริ่มหันมาสวดมนต์ไหว้พระ นั่งสมาธิ เผื่อจะหาทางช่วยตัวเองได้บ้าง อย่างน้อยๆก็สะงบจิตจะงบใจ และเริ่มศึกษาธรรม เริ่มมีศัทธาในพุทธศาสนา

ด้วยความที่ขันธ์ที่รับมา มีใจเป็นมิจฉาทิฐิ มันก็ออกปากด่าตระโกนลั่น ทรายไหว้พระสวดมนต์

มันก็ว่า ทำไมไม่ไหวไม่กราบมันแบบที่ไหว้พระพุทธรูป ทำไมไม่ซื้อดอกไม้หอมมาไหว้มันเหมือนที่ทำกับพระพุทธรูป ทำไมต้องซื้อสังฆทานไปถวายพระเก๊บเงินส่วนนั้นมาซื้อของให้มันยังดีกว่า

ทรายก็ไม่ฟังหรอกค่ะ ทำต่อไป มันก็เริ่มแสดงความร้ายกาจออกมาทุกที เริ่มไม่ให้เอาของพระมาปนกับของมัน แรกๆก็ทนค่ะ ไม่อยากทะเลาะกับผี อยู่เฉยๆก็ดีอยู่แล้ว

วันหนึ่ง เริ่มพิจจารณา ว่าเรื่องที่เกิดขึ้นกับตัวเองทั้งหมดนั้น คือทางสายหลางที่พระพุทธเจ้าท่านสอนสั่งไว้หรือเปล่า นี่ทรายยังไม่รู้ธรรมทั้งหมดที่ท่านแสดงนะคะ รู้แค่ผิวเผน ก็มองออกแล้วว่า มันผิดมนุษย์ ถ้ามันเป็นเรื่องธรรมดาจริง การที่คนที่เลี้ยงผี หรือทำแบบที่ทรายทำอยู่นี้ ก็เป็นเรื่องที่เขาทำกันทั่วไป ได้รับการยอมรับไปนานแล้ว

**เมื่อมาถึงตรงนี้ ก็อยากจะเตือนผู้ที่รับขันธ์ผี ไม่ว่าจะตั่งใจรับหรือถูกหลอกให้รับมา ให้ฉุกคิดกันซักนิดนะคะ ว่าการเลี้ยงผี มันเป็นสุขหรือเป็นทุกข์ มันให้คุณหรือให้โทษ เราได้หรือเราเสีย จากการรับขันธ์ผี

จากนั้น ทรายก็จับคุณผีมานั่งดีๆ ถามว่า คุณเป็นใคร มันบอกจำไม่ได้ ถามว่า อยู่ในภภูมิไหน บอกเป็นนางฟ้า เราก็ถามกลับ นางฟ้าบนสวรรค์ชั้นไหน? เขาก็บอก จำไม่ได้

"งั้นเราจะทิ้งขันธ์แล้วนะ เราเห็นว่าไร้สาระ ไม่มีงานอะไรเกิดขึ้น"

มันก็ขู่จะฆ่าถ้าทรายทิ้งมัน

ทรายก็เลยบอกไปว่า

"ทุกวันนี้ มีคนตายทุกวันอยู่แล้ว ซักวันหนึ่งทรายก็ต้องตาย จะกลัวทำไมถ้าจะตายวันนี้"
ทรายก็เลยทิ้งขันธ์ไป โยนลงถังขยะไปเลย จากนั้น วิบากกรรมจากความไม่รู้ ก็เกิดขึ้น
ผลจากการทำสัญญาให้ร่างกับผี มันไม่จบแต่การทิ้งขันธ์นะคะ จะเป็นยังไงเดี้ยวจะขอเล่าในโอกาศต่อไป

 

มารอติดตามอ่าหนุกดีครับ

 

มารอๆๆๆๆๆๆ ต่อๆๆ
เรานี่ก็เอาเปรียบ เจ้าของกระทู้ เขาเขียนตั้งยาวให้อ่าน เราเขียนบรรทัดเดียวขออ่านต่อ (บ่นตัวเอง)

 

ชอบ มาเล่าอีกนะ

 

มาปูเสื่อรออ่านด้วยคนนะคะ

 

มาอ่านด้วยคนค่ะ ตอนแรกแค่จะดูว่าเล่าเรื่องอะไรเท่านั้น แต่อ่านซะจบเลย

 

เล่าได้น่ารักดี ว่างๆจะเข้ามาอ่านครับผม

 

อยากรู้ต่อ เห็นมีคนรับขันธ์กันเยอะเลยนี่ครับ
ส่วนมากบอกว่าตนเป็นเทวดานั้นเทวดานี่ เป็นเทพนั้นเทพนี่ด้วยนี่..น่าสนใจ อิอิ

 

มารอ อ่านต่อครับ
ขอบคุณครับ....

 

ตอนแรกว่าจะอ่านเล่นเฉยๆ ตอนนี้ติดแล้วซิ อยากอ่านต่อเร็ว ๆ จัง

 

มีต่อรึยังคะ เพราะเราก็เคยเอาขันธ์ไปโยนทิ้งน้ำเหมือนกัน แต่มันจะเกี่ยวกับความย่ำแย่ที่เป็นอยู่ทุกวันนี้ไหม เพราะไม่เคยไปหาใครเลย เลยไม่รู้ว่าผลเป็นยังไง รู้แต่ว่าตอนนี้ชีวิตไม่ค่อยจะปกติเท่าไหร่ ช่วยเล่าให้ฟังหน่อย รออยู่ค่ะ

 

รีบเลยรีบมาเล่าให้ฟังต่อ จะได้รู้ว่าการรับขันธ์มาแล้วเป็นอะไรบ้าง

 

ทำให้อยาก(อ่าน)แล้วก็จากไป

 

อ่านแล้ว..น่าติดตามครับ
แต่..งงอยู่หลายที่ เพราะพิมผิดบ่อย

 

น่าสนใจ ชอบๆๆๆ
แต่น่าจะไปลงในบอร์ดผีมากกว่า