กรรมของคนโกหก

เรื่องนี้ผมได้ฟังมาตั้งแต่ผมยังเด็กเป็นเหตุการณ์จริงที่เกิดขึ้นมาร่วม 100 ปี สมัยนั้นราวปี พ.ศ 2459 เป็นยุคสมัยของรัชกาลที่ 6 พระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว มีชายชราวัยราว 60 ปีเศษผมเผ้าขาวโพลน แกชอบนั่งเหม่อลอยอยู่ในศาลาวัดเทพศิรินทราวาส วัดที่รัชกาลที่ 5 พระปิยะมหาราชเป็นผู้ทรงสร้าง แกไม่มีบ้าน ไม่มีลูกเมีย แต่เมื่อดูจากหน่วยก้านชายชราผู้นี้ถือว่าไม่ธรรมดา เพราะเมื่อครั้งวัยหนุ่มแกเป็นทหารมหาดเล็กหลวงของรัชกาลที่ 5 มีหน้าที่เฝ้าเวรยามที่พระราชวังวสวนดุสิต ชายชราเล่าความหลังด้วยแววตาเศร้าสร้อย

ผมไม่ทราบว่าใครเป็นคนสัมภาษแกแต่เรื่องนี้ผมฟังมาจากปู่ของผมถึงที่มาที่ไปทำไมทหารมหาดเล็กหลวงถึงมีสภาพในชีวิตบั้นปลายอย่างนี้.....

ชายชราเล่าให้ฟังว่า เมื่อครั้งสมันหนุ่มแกมีชัวิตที่รุ่งเรือง มีเงินทอง มีหน้าที่การงานที่ดี และมีคนรักที่เกือบจะได้แต่งงานกันอยู่แล้วเชียว แต่...ชีวิตแกต้องเปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลังมือเพราะ คำโกหก!!! แค่คำโกหกทำให้ชีวิตเปลี่ยนได้เพียงนี้เลยหรือลองฟังเรื่องนี้ดูครับ

คืนนั้นเวลาราวตี 2 ชายชรายามนั้นเป็นทหารเล็กรักษาพระองค์ของรัชกาลที่ 5 ได้เข้าเวรในกะดึก เมื่อถึงเวลาดึกสงัดทหารมหาดเล็กนึกว่าไม่มีใครรู้ใครเห็นเกิดอาการง่วงหาวนอน จึงแกะกัญชาที่แอบห่อไว้มาพันเป็นยาสูบ สูบพ่นควันปุ๋ยๆ เป็นโชคร้ายของทหารมหาดเล็ก ที่ว่ายามนั้นปกติเป็นเวลาบรรทมของรัชการที่ 5 ก็จริง แต่คืนนั้นท่านยังไม่ได้นอน เนื่องจากทรงงานจนดึกดื่น เกิดอาการเมื่อยล้าจึงออกมาเดินเล่นและพระองค์ได้กลิ่นของกัญชาลอยมาจากทางทิศใต้ของพระราชวัง พระองค์จึงเดินตามกลิ่นไปจนพบต้นตอ..

ทหารมหาดเล็กไหวตัวทันรีบเหยียบบุหรี่ยัดไส้กัญชา ยืนตัวตรงประหนึ่งกำลังปฎิบัติหน้าที่อย่างเคร่งครัด พระบาทสมเด็จพระปิยมหาราชหรือ ร.5 ท่านถามทหารมหาเล็กว่าเจ้าสูบกัญชาหรือ?

ทหารกลัวความผิดจึงตอบไปว่า "ข้าพเจ้าไม่ได้สูบพระเจ้าข้า"

ร.5 ทรงล้วงกระเป๋าเสื้อราชปะแตนของทหารมหาดเล็ก ก็พบห่อกัญชา!!
พระองค์ไม่ทรงว่ากล่าวใดๆ เพียงตรัสคำเดียวว่า "ริยำ" แล้วหันหลังเดินจากไป............




ชายชราเล่าเรื่องราวด้วยน้ำตานองใบหน้า แกบอกว่าถ้าคืนนั้น...ถ้า..แกไม่โกหก แกยอมรับผิด ชีวิตแกก็คงไม่เป็นแบบนี้ เพราะคำตรัสของผู้มีบารมีอย่างเจ้าฟ้าเจ้าแผ่นดินนั้นเป็นวาจาสิทธิ์ หลังจากเหตุการณ์นั้นชีวิตแกก็มีอันเป็นไปต่างๆนาเป็นไปในทางตกต่ำ มีเรื่องมีราวจนต้องออกจากราชการทหาร มาทำมาค้าขายก็ขาดทุนย่อยยับ มีครอบครัวก็แตกแยกทะเลาะทุกวี่ทุกวันหาความสุขไม่ได้ ชีวิตมีแต่ความตกต่ำเลวระยำลงไม่มีที่สิ้นสุด..



ชายชราปาดน้ำตาอีกครั้ง แกบอกว่า ณ.วันนี้แกสำนึกในบาปกรรมที่แกก่อแล้ว หากแกโกหกกับคนธรรมดาสามัญผลกรรมคงไม่รุนแรงขนาดนี้ แต่การที่แกโกหกกับผู้มีบารมีบุญญาธิการอย่างรัชการที่ 5 แม้พระองค์จะไม่ได้ลงโทษใดๆ แค่เพียงคำตำหนิว่า "ริยำ" ชีวิตของชายชราก็ตกต่ำเลวลงจนเป็นแบบทุกวันนี้



เรื่องนี้ผมอยากเล่าให้ฟังเป็นอุทาหรณ์นะครับ การโกหกเป็นการผิดศีลข้อ มุสาวาทาเวรมนี ทุกวันนี้คนบางคนโกหกจนเกิดความเคยชิน บางคนคิดว่าการโกหกเป็นหนทางเอาตัวรอดในสังคมปัจจุบัน พึงสังวรณ์ไว้เถิดครับ เวรกรรมมีจริงเพียงแต่ความแรงของกรรมต่างกัน ผลของกรรมก็ต่างกันไป เช่นโกหกพ่อแม่ ผลกรรมก็อาจทำให้ขาดความเป็นคนน่าเชื่อถือ ทำงานที่ไหนก็ไม่มีคนเชื่อฝีมือ ลูกน้องรวมทั้งเพื่อนร่วมงานขาดความศรัธทา หรือ ผลกรรมนั้นอาจส่งไปถึงรุ่นลูก เราเคยโกหกพ่อแม่ พ่อแม่ไม่ว่าอะไร แต่เรามีลูกเมื่อไหร่ลูกก็จะกลับมาโกหกเรา เป็นกงกรรมกงเกียวนดังนี้แล...

 

พยายาม ละ เลิก กลัวผลกรรมจะไปตกกับลูก หลาน นะคะ

 

ชอบตรงนี้จังค่ะ "ทุกวันนี้คนบางคนโกหกจนเกิดความเคยชิน บางคนคิดว่าการโกหกเป็นหนทางเอาตัวรอดในสังคมปัจจุบัน"

 

ชอบจังค่ะ ไม่เคยได้ยินเรื่องนี้ที่ไหนมาก่อน เป็นอุทาหรณ์ได้ดีมากเลยค่ะ

 

ชอบมาก หากเราโกหกผู้มีบุญย่อมได้รับผลมาก หากว่าเราทำผิดก็ควรยอมรับผิด ลองคิดว่าเราเป็นผู้นำดูสิ หากลูกน้องพูดถูกไม่โกหก อาจจะมีน้ำโมหน่อย แต่ก็ให้อภัยเขา เพียงแต่ตักเตือนเท่านั้น แต่เขาโกหกเอาตัวรอดนี่สิ ผู้นำไม่รู้ แต่จิตใจของเขารู้คอยหลอกหลอนเขา

 

เป็นอุทาหรณ์ของการผิดศีล...ทุกๆข้อก็มีโทษของมันหมดครับ..ไม่เฉพาะมุสาวาท

 

โธ่ น่าสงสาร เฮ้อ ...

 

ข้อคิด..ถ้าเรามีเจตนาพูดแล้วทำให้ผู้รับฟัง เกิดความเข้าใจผิด หรือเกิดความเสียหาย...อย่างนี้ถือว่าตั้งใจ ผิดศีล--แต่ถ้าคำพูดนั้นๆ พูดออกไปไม่ตรงความเป็นจริง แต่กลับทำให้ผู้รับฟังได้ผลประโยชน์ เป็นผลดีแก่ผู้รับฟัง**อย่างนี้ถือว่าเมตตา-ไม่ผิดศีลนะครับ

 

หากแกโกหกกับคนธรรมดาสามัญ ผลกรรมคงไม่รุนแรงขนาดนี้ แต่การที่แกโกหกกับผู้มี

บารมีบุญญาธิการอย่างรัชการที่ 5 แม้พระองค์จะไม่ได้ลงโทษใดๆ แค่เพียงคำตำหนิว่า

"ริยำ" ชีวิตของชายชราก็ตกต่ำเลวลงจนเป็นแบบทุกวันนี้

ความชั่ว ไม่ทำเสียเลยดีกว่า


เชิญร่วมทำความดี ด้วยการสร้างบุญใหญ่ร่วมกันครับ
http://palungjit.org/threads/ขอเชิญ...สร้าง-พระมหาธาตุเจดีย์-จ-พัทลุง.236579/page-3

 

ผิดศีล ทะลุศีล..ไม่ดีเลยครับ...โกหกนั้นตายตกนรกๆ ๆ ๆ..........

 

เป็นบทเรียน ที่ราคาแพงมากครับ เวรกรรมๆ

 

ความชั่วทั้งหลายไม่ทำเลยดีที่สุด

 

ขอบคุณครับ

 

ความดีนี้ทำได้ยากยิ่ง

 

อ่านแล้ว ดีมากๆ
การโกหก ให้ผลร้ายแรงมาก

 

โลกที่มีการโกหกคงจะมีโลกมนุษย์ที่เดียว..แน่ๆเลย (eek)

 

ผู้ที่ถวายสัตย์ปฏิญาณทั้งหลายที่ทำอีกอย่างก็อยู่ในข่ายด้วยนะครับ ระวังกรรมตามทันเด้อ

 

เป็นเรื่องที่สอนได้ดีมากครับ และเห็นด้วยว่าบางคนทำผิดศีลจนเป็นนิสัยไปแล้ว ที่เรียกว่า อาจิณกรรม แต่ยังดีที่ท่านลุงแก่คนนั้นได้สำนึกและเล่าเรื่องราวให้คนอื่นฟังเพื่อเป็นธรรมสอนใจ อย่างน้อยคำสอนของท่านลุงแก่ก็เป็นประโยชน์อย่างมาก อนุโมทนา สาธุ สาธุ สาธุ

 

เรื่องการโกหกต้องปลูกฝังให้เด็กด้วย ไม่มองข้ามแม้เป็นการโกหกเล็กน้อย เช่น หกล้ม แล้วบอกว่าคนอื่นทำเพื่อให้ แม่สงสาร ต้องบอกและพุดจริงจังทุกครั้ง ว่าการโกหกไม่ดี ไม่ตำหนิลูกเมื่อทำผิด ให้โอกาสเล่าให้ฟังว่าเรื่องเป็นอย่างไร และแนะนำว่าควรทำอย่างไนชี้ผลดีผลเสีย เด็กกลัวถูกลงโทษก็จะโกหก การโกหกจะติดเป็นนิสัย อะไรก็โกหกให้รอดไปก่อน โจซี่เคยพบเด็กอายุ14โกหก ร้ายแรงว่ามีอะไรกับพี่สะใภ้ตัวเอง เพียงเพราะกลัวแม่จับได้ว่ามีถุงยางอนามัยใช้แล้วในห้องนอนตัวเอง พี่ชายมาพบถุงยางและด้วยความระแวงภรรยาตนเองจึงบีบให้น้องรับ ซึ่งเรื่องใหญ่แบบนี้ยังยอมโกหกทำให้คนอื่นเดือดร้อนเสียหายยังไงไม่สน จนถึงครอบครัวแตกแยกไปเลย นี่เป็นเรื่องจริงที่การโกหกทำลายอะไรได้มากขนาดไหน

 

อนุัโมทนาสาธุครับ

เป็นอุทาหรให้กับคนที่ชอบโกหกได้ดีเลยที่เดียวครับ