เพราะเหตุใดตอนมีชีวิตทำแต่บุญ พอตายไปกลับลงนรก

พระธรรมเจดีย์ : ผู้ที่ยังมีชีวิตอยู่ได้ประพฤติสุจริต กาย วาจา ใจ เวลาตายใจเศร้าหมอง มิต้องไปทุคติเสียหรือ หรือผู้ที่ประพฤติทุจริต กาย วาจา ใจ แต่เวลาตายใจเป็นกุศล มิไปสุคติได้หรือ?

พระอาจารย์มั่น : ก็ไปได้น่ะซี ได้เคยฟังหนังสือของสมเด็จพระวันรัต (ทับ) วัดโสมนัสบ้างหรือเปล่า เวลาลงโบสถ์ท่านเคยแสดงให้พระเณรฟัง ภายหลังได้มาจัดพิมพ์กันขึ้น รวมกับข้ออื่นๆท่านเคยแสดงว่าภิกษุรักษาศีลบริสุทธิ์ เวลาจะตายห่วงในจีวร ตายไปเกิดเป็นเล็น แลภิกษุอีกองค์หนึ่งเวลาใกล้จะตายนึกขึ้นได้ว่าทำใบตะไคร่น้ำขาด มองหาเพื่อนภิกษุที่จะแสดงอาบัติก็ไม่มีใคร ใจก็กังวลอยู่อย่างนั้นแหละ ครั้นตายไปก็เกิดเป็นพญานาค แลอุบาสกอีกคนหนึ่ง เจริญกายคตาสติมาถึง 30 ปี ก็ไม่ได้บรรลุคุณวิเศษอย่างใด เกิดความสงสัยในพระธรรม ตายไปเกิดเป็นจระเข้ ด้วยโทษวิจิกิจฉานิวรณ์ ส่วนโตเทยยะพราหมณ์นั้นไม่ใช่ผู้ปฏิบัติ ห่วงทรัพย์ที่ฝังไว้ ตายไปเกิดเป็นลูกสุนัขอยู่ในบ้านของตนเองด้วยโทษกามฉันทนิวรณ์เหมือนกัน แลนายพรานผู้หนึ่งเคยฆ่าสัตว์มากเวลาใกล้จะตายพระสารีบุตรไปสอนให้รับไตรสรณคมน์ จิตก็ตั้งอยู่ในกุศลยังไม่ทันจะให้ศีลนายพรานก็ตายไปสู่สุคติ ด้วยจิตที่เป็นกุศล ตั้งอยู่ในไตรสรณคมน์ นี่ก็เป็นตัวอย่างของผู้ที่ตายใจเศร้าหมองหรือบริสุทธิ์ กรรมของผู้ที่กระทำในเมื่อเวลาใกล้จะตายนั้น ชื่อว่าอาสันนกรรม ต้องให้ผลก่อนกรรมอื่นๆ ท่านเปรียบว่า เหมือนโคอยู่ใกล้ประตูคอก แม้จะแก่กำลังน้อย ก็ต้องออกได้ก่อน ส่วนโคอื่นถึงจะมีกำลังมาก ที่อยู่ข้างใน ต้องออกทีหลัง ข้อนี้ฉันใด กรรมที่บุคคลทำเมื่อใกล้จะตายจึงต้องให้ผลก่อนฉันนั้น

ที่มา : หนังสือธรรมะทรงคุณค่า ปฏิปัตติปุจฉาวิสัชนา

- พระธรรมเจดีย์ (จูม พนธุโล) ถาม - พระอาจารย์มั่น ภูริทัตตเถร ตอบ

 

รักษาศีลไว้ตลอด ทำให้จิตใจผ่องใสอยู่เสมอ ตายปุ๊บก็ไปสวรรค์ ถือเป็นการไม่ประมาทเพราะไม่รู้ว่าตายเมื่อไหร่
แต่ถ้าทำแต่ชั่ว รังแกคนอื่น อิจฉาริษยาอยู่เสมอ ทำให้จิตใจร้อนรุ่ม ตายไปก็ลงนรก คงมีไม่กี่คนที่โชคดีได้ฟังเทศน์ฟังธรรมตอนใกล้จะตาย
แต่คนที่ผิดศีลธรรมนานไปนึกได้ หมดบุญจาสวรรค์ก็ไปลงนรกต่อ หรือเกิดมาใช้กรรม
ผมคิดงั้นนะ

 

ทำแต่ทาน รักษาศิลบ้าง แต่ไม่ได้เจริญภาวนา สมาธิ ไม่ได้พัฒนาจิต ขาดสติ พอตายก็ ต้องลงนรกไปตามบุญกรรมที่ทำไว้คะ บุญรักษาคะ

 

อนุโมทนา สาธุ ครับ .....
ละชั่ว ทำดี ที่สำคัญ ทำจิตให้บริสุทธิ์ สว่าง กระจ่าง ผ่องใส ตัดกิเลสให้ได้มากที่สุด

 

เวลาใกล้จะตายสิ่งอกุศลทั้งหลายที่เคยสร้างมาจะปรากฎให้เห็นตรงจุดนี้ถ้าดับเมื่อไหร่ลงนรกสถานเดียว แต่ถ้ามีสติอยู่ตลอดเวลาคิดแต่เรื่องกุศลที่เคยสร้างมามันก็ไปสุขคติสถานเดียว แต่จะไป ทุกข์คติก่อนหรือสุขคติก่อนมันก็หนีกรรมไม่พ้น เมื่อถึงเวลาก็ยังต้องกลับมาชดใช้กรรมนั้นเหมือนเดิมไม่เปลี่ยนแปลงตรงนี้สิแน่นอน ยังอยากเกิดกันอีกไหม เร่งทำความเพียรเสีย เวลาที่เหลือมันน้อยลงทุกขณะ สาธุ

 

จริงหรือนี่ ถ้าตายแบบรู้ตัวว่าจะตายก็คงดีนะกลัวแต่จะตายตอนไม่รู้ตัว แต่ถึงอย่างไรผู้ที่คิดดีย่อมที่จะได้ดีอย่างแน่นอนเน้อ