... แล้วเราจะเล่าให้ฟัง ...

... # จิตใต้สำนึกดี...เมื่อรู้ซึ้ง...บุญนำส่ง # ...2

ค่ะ...น้องได้รถใหม่ป้ายแดง...ภายในเวลาไม่ถึงสองอาทิตย์...น้องโทรมาขอบคุณฉันกับแม่...และเชื่อแล้ว...เพราะหลังจากนั้น...น้องก็สามารถนอนห้องนอนของน้องได้แล้ว...และน้องก็จัดการหมา..โดยเหลือเพียงแค่สองตัวเท่านั้น...น้องบอกว่า...ตัดใจให้คนอื่นไปทั้งน้ำตา...เพราะหมาคือ...ดวงใจเลย...จากนั้น..น้องก็ขอ...อะไรต่ออะไรอีกหลายอย่าง...และเป็นไปตามปรารถนา...หน้าที่ของแม่หมดไปแล้ว...ทีนี้ก็หน้าที่ของฉันแล้วสิ...เพราะเล่นเรียกมาแพ็คคู่ขนาดนี้...ก่อนจะดูให้น้อง...ฉันบอกว่า...อย่าโกหกพี่นะ..เพราะถ้าปิดบัง..หรือโกหก..ในสิ่งที่พี่ทัก...ทุกอย่างจะปิดหมด...แล้วพี่จะไม่สามารถตอบอะไรได้อีกนะ...ฉันเห็นการกระทำในเรื่องของกรรมกับผู้ที่เป็นสามีกับน้อง...ฉันบอกว่า...สามีคือเจ้ากรรมนายเวรนะ...เพราะน้องก็ไม่ได้รักอะไรเขามากมายเท่าไหร่...แต่มีเหตุจำเป็น..ที่ทำให้เป็นแบบนี้...น้องบอกว่า “ใช่”...ฉันบอกต่อ..ว่า...สิ่งที่น้องทำดีแล้วนะ...ไม่วุ่นวาย...ไม่พยายามที่จะทำตัวเป็นเจ้าข้าวเจ้าของ...เพราะ...จิตใต้สำนึก...มาดี...แต่กรรมนั่นแหละ...ที่เป็นสิ่งที่ต้องชดใช้...ถึงแม้จะรักหมาแค่ไหน...แต่การเพาะพันธ์ุขาย...นั่นคือ...การพรากแม่และลูก...จากกัน...ใช่หรือไม่...ทำให้น้องไม่มีความสุขในความรัก...ถึงแม้จะมีเงินมากมายก็ตาม...แต่สุขทางใจ...แทบจะไม่มีเลย...น้องตอบทั้งน้ำตา...ใช่ค่ะพี่อ้อ...และหนูก็ไม่อยากเป็นแบบนี้...ไม่เคยคิดแม้จะเป็นแบบนี้...ฉันบอกน้องว่า...ให้ถือศีล สวดมนต์ ภาวนานะ...ส่งบุญ แผ่เมตตา และกรวดน้ำ...ให้เจ้ากรรมนายเวร...ให้ทำบ่อยๆ...แล้วทุกอย่างจะค่อยๆ พลิกไปในทางที่ดี...เมื่อเราคิดดี..ทำดี...พูดดี...เรื่องดีๆ มักจะวิ่งเข้าหานะ...น้องรับปากฉัน...จะทำตามทุกอย่างที่ฉันนำให้....

มาวันนี้...ได้เจอกันอีกครั้ง...น้องหน้าตาสดใส...ผิดกับที่ฉันได้เคยเจอเมื่อครั้งแรก...วันนั้น...ฉันไม่รู้สึกว่าน้อง...สวย...เลย......แต่วันนี้...น้องสวยมาก...แสงออร่า..ออกมาจากตัวของน้อง...สว่าง...ขาว...น้องเจอฉัน...เธอทำท่าเหมือนจะร้องไห้...จนกระทั่งได้คุยกัน...น้องบอกว่า...ตั้งแต่ที่น้องทำตามที่ฉันบอกไป...เธอพยายามถือศีล 5 ให้ได้ตลอดเวลา...เธอสวดมนต์ ภาวนา ส่งบุญ แผ่เมตตา และกรวดน้ำ ตามที่ฉันบอก...เธอวันนี้...มีความสุขใจ...ได้เจอแล้ว...ความสุขที่อยากเจอ...วันนี้ชีวิตเธอกำลังจะดีขึ้น...กำลังจะได้เจอสิ่งที่เธอต้องการจริงๆ แล้ว...ฉันได้ยิน...ก็สุขใจไปกับเธอด้วย...ดีใจที่...คำพูดของฉัน..สามารถเปลี่ยนคน...เปลี่ยนความคิดของคน...เปลี่ยนความทุกข์ของคน...ให้กลายเป็นสุขได้...แบบยั่งยืน...ด้วยตัวของเขาเอง...

 

เมื่อคืนอ่านจนดึกเลย มาอ่านต่อจนจบหลังเสร็จภาระกิจ กลายเป็นชายเจ้าน้ำตาไปซะงั๊น กรรมของผมกลายเป็นขี้เล็บไปเลย คิดถึงพ่อครับ ท่านเป็นมะเร็งที่บริเวณกร้ามกับกกหูซ้าย ฉายแสง คลีโม ท่านใจสู้มาก ทานมังสวิรัติตลอดมา อยู่มาได้ 10 กว่าปี แข็งแรงดีเป็นปกติ ไปตรวจก็ไม่พบมะเร็งแล้ว พวกเราดีใจมากๆ ท่านเองก็ดีใจบอกอยากกินก๋วยเตี๋ยวหมูสักชาม พี่ชามก็ซื้อให้ทาน ไม่อยากเชื่อก๋วยเตี๋ยวหมูชามเดียว ไม่กี่อาทิตย์อาการกำเริบเลย กินอะไรไม่ได้ อาเจียนตลอด จนผอมเหลือแต่กระดูก ซึ่งคล้ายกับคุณตาของคุณอ้อเลย ผิดกันตรงที่พ่อมะเร็งลามไปที่สมอง ก่อนเสียเลยไม่ทรมานครับ ทำทุกอย่างครับไปหาหมดดู หาคนทรง ทำทุกอย่างที่เค้าแนะนำแต่ก็ไม่รอด คืนก่อนที่ท่านจะเสียท่านต้องการสั่งเสียอะไรสักอย่าง ท่านพยายามพูดอยู่หลายครั้งแต่ฟังไม่ออก(ลิ้นท่านเริ่มแข็ง) สุดท้ายจับมือท่านเขียนหนังสือก็ไม่สำเร็จ (ตอนนั้นเราคิดว่าท่านอยากกลับมาตายที่บ้าน) มันยังเป็นปมอยู่ในใจตลอดมาจนทุกวันนี้
ขออนุโมทนากับคุณอ้อด้วยครับ ที่ได้สร้างบุญบารมีอันยิ่งใหญ่นี้
ผมชอบเรื่องกรรมที่เสนอมามากๆเลย เป็นอุทาหรณ์ได้ดี ทำให้เข้าใจเรื่องกรรมได้ชัดแจ้งขึ้น มาเล่าต่อเรื่อยๆ นะครับ อย่าเพิ่งปิดกระทู้นะครับ จนกว่าจะหมดพุง...อิๆๆๆๆ

 

สวัสดีครับคุณพี่อ้อ ขออนุโมทนาบุญที่คุณพี่อ้อได้เผยแพร่เรื่องราว วันนี้นั่งอ่านเรื่องของคุณพี่อ้อแล้วได้คำตอบอะไรหลายๆอย่างบางอย่างผมอยากทำ ก็ทำไม่ได้ กิเลสยังหนา พยายามทำบ้างก็คิดว่ายังน้อยมากๆสำหรับคนที่ผ่านโลกมาขนาดนี้ วันนี้แปลกครับ
ที่เนตแทบไม่หลุดเลย ปกติเข้ามาอ่านเวปทีไรเนตหลุดไม่ต่ำกว่า5-6ครั้ง ก็คงเป็นบุญกุศลของคุณพี่อ้อ ที่จะชี้ทางสว่างให้กับผมบ้าง ถ้าบุญมีบารมีเกิดเราคงได้เจอกันในเวปหรือได้อ่านหนังสือของคุณพี่อ้อนะครับ (ใจจริงก็อยากรบกวนคุณพี่อ้อเหมือนกัน แต่เอาไว้โอกาศหน้าดีกว่า เพราะรู้ว่าจะรับปากในสิ่งที่คุณพี่อ้อจะขอ ไม่ได้ )

 

*** อย่าลืม สัจจะ ****

ลืมไม่ได้...

- " หนุมาน ผู้นำสาร "

 

^____....ขอบคุณค่ะ..ท่านหนุมาน ผู้นำสาร...._____^

 

... # เขาอยากบอกอะไรหนูคะพี่ # ...

ก่อนหน้านี้...น้องคนหนึ่งที่รู้จักกันมาประมาณ 15 ปี...เราเจอกัน...เมื่อตอนที่น้องมาฝึกงานที่บริษัทโฆษณาที่เคยติดอันดับ 1 ใน 5 ของเมืองไทย...ตอนนั้น...หน้าตา รูปร่าง ของดิฉัน..ยังละอ่อน...จนแยกไม่ออก...ระหว่างพนักงานบริษัท...กับเด็กฝึกงาน...อิอิ...เลยทำให้น้องให้ความสนิทสนมเป็นพิเศษ...จนกลายเป็นความผูกพันที่ยาวนานมาจนถึงวันนี้...เมื่อห่างจากกันไป...น้องก็ไม่เคยลืมที่จะแวะเวียน...โทรถามทุกข์สุขกับฉันตลอด...

ฉันตั้งแต่เริ่มต้องบอกอะไรใคร...ในตอนนั้น...น้องเป็นคนแรกๆ ที่ฉันลองของ...อยู่เป็นเนืองๆ ....เราจะคุยกันในเรื่องที่เริ่มแปลกออกไป...จากสภาวะของธรรมดาที่ชาวบ้านเขาคุยกัน...จนกระทั่ง...ในครอบครัวของน้อง...เริ่มไม่อยากได้ยินชื่อ...“พี่อ้อ”...อีกแล้ว...เพราะกลัวเหลือเกิน...กลัวจะไปบอกอะไรเขาอีก...5555555++ กลายเป็นอย่างนั้นไป...

เรื่องน้องคนนี้...เอาไว้คราวหน้าจะมาเล่าให้ฟังต่อแล้วกัน...วีรกรรมเธอเยอะ...มีให้เล่าอีกหลายเรื่อง...หลายตอน...

แต่เรื่องของน้องคนที่เกี่ยวเนื่องกับน้องคนนี้สิ...เอ...ฉันตั้งชื่อเขาว่า...น้อง N ก็แล้วกันนะ...น้อง N โทรหาฉันด้วยเสียง...ตื่นเต้น...อารมณ์ประมาณว่า...อยากเจอ...อยากคุยกับพี่อ้อ...เหลือเกิน...เพราะสวดมนต์ ปฏิบัติภาวนา...แต่ไปไม่ถึงไหน..โทรมา...วันพระ...พอดี...ฉันบอกว่า...อย่าตื่นเต้นค่ะ...ทำใจให้สบาย...พี่เป็นคนธรรมดา เดินดิน กินข้าวแกง...ขี้เหม็นเหมือนน้องนั่นแหละ...อ้อ!!...อีกอย่าง...พี่ถือแค่ศีล 5 ...เป็นมนุษย์ธรรมดา...ไม่ได้ขี่พรหมวิเศษได้...ไม่ต้องตื่นเต้น...ขนาดนั้น...ทำใจให้สบาย...วันนี้วันพระ...พี่ไม่ดูนะคะ...พรุ่งนี้ โอนเงินเข้าบัญชี...แล้วโทรหาพี่ตามเวลานัดหมายนะคะ...ค่ะ...น้องไม่พลาดแม้แต่วินาทีเดียว...ใจจดจ่ออยู่กับฉัน...แหม!!! อะไรจะตื่นเต้นปานนั้น...ถ้าดิฉันเป็น คุณมาช่า ก็ว่าไปอย่างเน๊าะ.....5555

น้องเล่าเรื่องการปฏิบัติ...ไปบวชมาแล้ว ถือศีล 8 แล้ว...แต่ทำไมไม่นิ่ง...ฉันบอกว่า...ที่ไม่นิ่ง...เพราะจิตมัวแต่คิดเรื่องคนอื่นตลอดเวลา...มัวแต่จะบอกบุญคนอื่นตลอดเวลา...มัวแต่เอาเรื่องของคนอื่นมาแบกไว้ตลอดเวลา...จะไปนิ่งได้อย่างไร...ครูบาอาจารย์ท่านสอนอะไรมา...ก็ทำตามท่านสอน...อย่าติดกังวล อย่าติดสงสัย...ถ้าไม่แน่ใจว่าทำแล้วดีหรือไม่...ลองทำเลย...ลองไม่สงสัยดู...เดี๋ยวก็รู้...ว่าจะเป็นยังไง...ใครบอกก็ไม่ต้องเชื่อเท่าทำเองเลย...ลงมือเลย...ดูซิ!!!...มันจะเป็นยังไง...นั่นแหละ...ถึงจะได้คำตอบ...น้องติดเรื่องมุสา...ศีลข้อที่ 4 เด้งปั๊บๆๆ!!...น้องบอกว่า...ยอมรับค่ะ บางทีต้องมีโกหกบ้าง...เพราะหนูไม่อยากให้ผู้ใหญ่เสียใจ...ฉันแนะเลยว่า...เอาศีลให้ครบสิ...ลองดูสิ...วันนี้ตั้งใจถือศีล 5 ให้ครบทั้งวัน...ตัวศีลนั่นแหละ...จะทำให้ปัญญาเกิด...ต่อไปก็จะมีคำพูดที่กลั่นกรองมาดีแล้ว...ไม่ต้องมุสา...ไม่กระทบใครให้เกิดกรรม...น้องรับปากว่าจะทำตาม....แต่...มีอีกเรื่องที่ค้างคาใจ...และสงสัยมาก....อยู่เรื่องหนึ่ง.....

น้องบอกว่า...ชอบคุยกับผู้ปฏิบัติธรรมและมีญาณสัมผัส...และได้คุยกับท่านหนึ่งที่มาแนวนี้...ได้คุยกันสนทนากันจนเป็น...กัลยาณมิตร...กันไป...จนกระทั่ง...พี่คนนั้น...เสียชีวิตไป...น้องเล่าว่า...ก่อนจะเสียชีวิต...พี่คนนั้นได้บอกบุญเรื่องสร้างพระกับน้อง...น้องบอกว่า...น้องได้ฝากเงินไปสร้างบุญด้วยแล้ว...แต่เผอิญพี่เขามาตายเสียก่อน...ทีนี้...เรื่องไม่จบแค่นั้น...น้องบอกว่า...หลังจากที่พี่เขาเสียชีวิตไปแล้ว...อยู่ๆ เบอร์โทรของพี่คนนั้น...โทรเข้าเครื่องของน้อง...น้องก็เข้าใจว่า...คนในครอบครัวของพี่คนนั้น โทรหาน้อง...น้องโทรกลับก็ไม่มีคนรับสาย...เป็นอย่างนี้อยู่หลายหน...และพี่คนนั้นก็มาหาน้องในฝัน...แต่ไม่บอกอะไร...น้องสงสัยเลยถามกับผู้ปฏิบัติธรรมท่านอื่นที่เคยได้คุยกัน....ท่านบอกว่า...พี่เขาคงต้องการให้น้องสานต่อบุญที่กำลังทำให้เสร็จ...ให้น้องสานต่อนะ...น้องถามฉันว่า...พี่อ้อคะ...พี่เขาต้องการให้หนู...สร้างบุญที่ค้างอยู่ให้เสร็จหรือเปล่าคะ...เพราะหนูฝันเห็นพี่เขาบ่อยมากค่ะ...แต่ไม่สื่ออะไรให้หนูเลย...หนูเลยไม่รู้ว่าพี่เขาจะบอกอะไรกับหนู...

ฉันบอกน้องว่า....น้อง N คะ...พี่เขามาบอกหนูว่า...เงินที่หนูทำบุญร่วมไปนั้น...ยังไม่ได้นำไปร่วมสร้างพระ...เลยค่ะ...พี่เขาแบกบุญหนูไว้อยู่...ไปไหนไม่ได้...พี่เขาต้องการให้หนู...จุดธูปบอกยกตัวเงินนั้นให้พี่เขาไป...และยกอโหสิกรรมกับเขานะคะ...แล้วเขาก็จะไม่มาให้หนูเห็นแล้วค่ะ...ตอนนี้เขาทรมาณมากค่ะ...เพราะเขาแบกตัวบุญของหนูอยู่...จะไปไหนก็ไม่ได้ค่ะ....น้องตอบรับ...อ๋อ!..เหรอคะพี่อ้อ...แล้วหนูจะทำตามที่พี่อ้อบอกนะคะ...ฉันบอกว่า...ไม่ต้องเชื่อพี่ทั้งหมดนะ...ลองทำดู...เดี๋ยวก็นอนหลับสบายแล้ว...เรื่องโทรศัพท์ที่โทรเข้ามาก็ไม่มีแล้ว...จุดธูปบอกเขานะ...ตามนี้....

อีกไม่กี่วัน...น้องโทรมา...รายงานผล...ว่า...พี่อ้อคะ...หนูฝันเห็นพี่เค้าอีกค่ะ...คราวนี้..เขามายิ้มให้หนูค่ะ...และไม่ฝันถึงเขาอีกแล้วค่ะ...โทรศัพท์ก็ไม่มีเข้ามาแล้วค่ะ....ขอบคุณนะคะพี่อ้อ....

**** ...สมมุติว่า...มีคนฝากเงินทำบุญ...แล้วไม่นำส่งต่อในบุญของเขา...หรือ...นำเงินของเขาไปทำบุญจริง...แต่ใส่ชื่อตัวเองไปแทนชื่อเขา...เตรียมแบกบุญของผู้ที่เขาตั้งใจทำบุญนั้นไว้เลยค่ะ...คุณจะไม่มีความสุขเลยในชีวิต....******

....บอกแล้ว...ดิฉันถึงกลัวเหลือเกิน...กรรม....

อนุโมทนา สาธุค่ะ

 

อย่าลืมสัจจะ ????

งืม ๆ ๆ ๆ

 

ดิฉันเป็นสมาชิกใหม่ขอฝากตัวด้วยค่ะ ดิฉันได้ติดตามเรื่องของคุณอ้อจนครบแล้ว อ่านวันครึ่งค่ะกว่าจะอ่านจบค่ะ ดิฉันสนใจเกี่ยวกับการตอบปัญหาของทุกคนคุณแก้ปัญหาดีมากค่ะ เมื่อไรคุณอ้อจะเปิดบ้านหรือแก้ปัญหาให้คนอื่นหรือให้ดิฉันเข้าไปถามมังคะ

 

....ขอบคุณทุกท่านที่ได้แวะเข้ามาทักทายกันค่ะ....
....อีกไม่นานค่ะ....แล้วเราจะได้คุยกัน....นะคะ...

สาธุค่ะ

 

....สดๆ ร้อนๆ...

เมื่อคืนช่วงประมาณ 5 ทุ่มกว่าๆ...ในขณะที่ฉันนั่งทำงาน...ปั่นส่งลูกค้า...โต๊ะทำงานฉัน...ติดหน้าต่าง...คือ หันด้านซ้ายให้กับหน้าต่าง...เวลานั้น.....ฉันรู้สึกเหมือนมี...ผู้ชายรูปร่างสูงใหญ่....รูปลักษณะเหมือนคนโบราณ...ใส่ชุด..แบบกษัตริย์ในสมัยก่อน...บนศีรษะเป็นเหมือนผ้า..โพกศีรษะไว้...เสื้อผ้าอาภรณ์ที่สวมใส่...เต็มไปด้วยเครื่องประดับ...ท่านไม่พูดอะไร...มายืนกอดอก...มองฉัน......แล้ว..เสียง...ก็แว่ว...เข้ามาในหัวใจ...ให้ขึ้นไปอาบน้ำ...นุ่งห่มชุดขาว...นั่งสมาธิ....จากนั้น...ฉันก็....หาว....หาว....หาว....เสียงดังไปประมาณ 3 หลังคาเรือนได้....

ความที่ฉันนอนน้อยมาเป็นอาทิตย์แล้ว....ฉันปฏิเสธในใจทันที...“ไม่อาว....จะรีบส่ง mail ให้ลูกค้า...แล้วจะนอนแล้ว”...ฉันตอบแบบนั้นอยู่ 2-3 ครั้ง...แต่!!!...ฉัน...หาว...หาว...หาว...ไม่หยุดเลย...น้ำตาไหล...พราก...พราก....เอาแล้วฉัน!!!....ผู้ใดกันหนอ...บารมีมากล้น...จะมาบอกอะไรหนอ...ฉันไม่ทำได้ไหมหนอ....อยากนอนมากเลยหนอ....ง่วงสุดๆ....จากนั้น...พอฉันส่ง...send mail....จบปุ๊บ....ฉัน shutdown เครื่องปั๊บ...ลงตัวนอนปุ๊บ...ทันที....หลับเป็นตาย...ใครเอาช้างมาชุด....ก็คงได้แค่สังขารไป....เพราะวิญญาณ...ไปไหนแล้วไม่รู้.....555555

ปรากกฏว่า...เช้านี้...ฉันเล่าให้แม่ฟังว่า....เมื่อคืนมีผู้ชาย...ลักษณะแบบนี้...แบบนี้...มายืน...แบบนี้...แบบนี้...(อาการเล่าเรื่องของฉัน)...หนูไม่รู้ท่านจะบอกอะไรหรือเปล่า...หนูไม่รู้ว่าท่านเป็นใคร....แม่ฉัน..ถามด้วยความสงสัย...อ้าว...แล้วทำไมไม่ทำตามที่ท่านบอกล่ะ...จะได้รู้ว่า...จะให้ทำอะไร...“ไม่อาว...หนูง่วงนอน”...สักพัก...แม่เดินกลับมาหาฉัน...

แม่รู้แล้ว...เจ้าพ่อพระกาฬ...ท่านให้แกไปร่วมอนุโมทนาบุญถวายพระกับพวกเขา...(พรุ่งนี้ เพื่อนฉัน เข้าจะสร้างพระ....พระพุทธชินราช...ให้กับแม่ของเขา...ฉันติดที่ต้องไปเรียน..ฉันจึงปฏิเสธที่จะไปกับเขา...และเตรียมพร้อมในการเรียน “ญาณทัศนะ”)...ท่านบอกว่า...บอกให้ขึ้นไปนั่งสมาธิ...ก็ไม่ทำ...ท่านให้ไปร่วมอนุโมทนากับเขา...เพื่อ “บารมี”...เพราะฉันต้องช่วยคน...แป่ว!!!!....ฉันเลยต้อง...โทรไป cancel...เรื่องเรียน....T T...ต้องไปกับเขา...เพราะแม่บอกว่า...แกโชคดีแค่ไหน...ท่านมาบอกแกด้วยตัวเอง...แล้วยังจะไม่ไปอีก....

 

....กรรมหนอ...กรรม....

มีเรื่องเกี่ยวกับ...การทำแท้ง...ที่เจอมากับหลายๆ คน...ทั้งที่...ตั้งใจ...และ...ไม่ตั้งใจ
และ...ความลับ...ไม่เคยมีในโลกใบนี้...โดยเฉพาะ...เรื่องการทำแท้ง....
ทิ้งท้ายไว้ก่อนนะคะ....ช่วงไหนสะดวก...จะมาเล่าให้ฟังค่ะ...

 

ขออนุโมทนาบุญสร้างพระด้วยนะคะ

เข้ามาติดตามอ่านอยู่เสมอเลย และขอบคุณสำหรับเรื่องเล่าดีๆ นะคะ

 

อ่อ...ดิฉันไม่ได้ร่วมสร้างกับเขาค่ะ...เพราะเขาส่งให้กับเจ้ากรรมนายเวร
ของมารดาเขา...ไม่รับผู้อื่นค่ะ...ร่วมสร้างเฉพาะลูกๆ หลานๆ เขาและส่ง
ให้เจ้ากรรมนายเวรของแม่เขาโดยตรงค่ะ...ดิฉันได้แค่ไปร่วมจับสายสิญจ์
อนุโมทนาบุญกับเขา....ตามคำสั่งของท่านค่ะ...แหะ แหะ...อยากร่วม
สร้างพระกับเขาเช่นกัน...แต่เขารับไม่ได้ค่ะ...เดี๋ยวจะไม่ตรงตาม
เจตนารมย์ของเขา...ดิฉันกับแม่...ทำได้เพียง...ขอร่วมนำปัจจัยใส่ซอง
ถวายพระ...และช่วยงานเขาเท่านั้นค่ะ....เพราะท่านบอกว่า ให้ไปให้ได้
แล้วให้อนุโมทนาบุญร่วมกับเขา....เพื่อบารมี...เท่านั้นค่ะ...
แต่...ถ้าเพียงเราร่วมอนุโมทนาบุญร่วมกันกับเขา...กุศลนั้นก็ส่งถึงเรา
เช่นเดียวกันค่ะ...สาธุด้วยนะคะ

 

อ่านวันเดียวจบเลยค่ะ

 

อยากถามคุณสายฝนว่า วิธีทำให้อดีตสามีออกจากชีวิตเราโดยไม่มีการทะเลาะหรือลูกๆต้องเจ็บปวดทำไงคะ เมื่อไหร่จะเปิดให้คุยกับคุรอ้อคะ

 

รูปนี้เป็นรูปลูกคุณอ้อเหรอคะน่ารักมากค่ะ

 

รอฟังอยู่ค่ะ เมื่อไรคุณจะเปิดให้พวกดิฉันคุยได้คะ

 

สวัสดีวันสงกรานต์ค่ะ....

ใจเย็นค่ะ ใจเย็นๆ .... ดิฉันมีหนี้กรรมกับครูบาอาจารย์เท่านั้นค่ะ...ใจเย็นๆ
กระทู้นี้...กระทู้เล่ากรรม...เป็นธรรมทานค่ะ...เน๊าะ...แล้วตามอ่านตอนต่อๆไปนะคะ
หนังสือก็เร่งทำอยู่ค่ะ......ขอบคุณค่ะ

 

ขอร่วมอนุโมทนาบุญด้วยค่้ะ ขอให้มีบารมีเพิ่มขึ้นมาก ๆ นะคะ จะได้ช่วยเหลือผู้อื่นได้เยอะ ๆ ค่ะ

 

ขออนุโมทนาบุญกับคุณฝนที่ได้พิมพ์เนื้อหาดี ๆ และมีสาระให้เป็นธรรมทานค่ะ