ถ้าตอนเราตาย ใจเรานึกถึงนิพพานอย่างเดียว เราจะเข้านิพพานได้ไหม ?

เห็นด้วยทุกประการครับ

แนะนำ เจ้าของกระทู้ลองไปอ่านลิ้งนี้ ให้เข้าใจนะ ยาวหน่อย

http://palungjit.org/threads/เล่าเรื่องหมอชีวกโกมารภัจจ์-โดยหลวงปู่ฤาษีลิงดำ.267185/

 

คุณ ending พูดถูก จิตดวงสุดท้ายต้องเป็นไปตามกรรม เพราะฉะนั้น จึงต้องทำแบบที่

คุณ pim_jai โพสต์ข้างต้น ทำเป็น อจินณกรรม ถึงแม้ยังไม่ได้เป็นอรหันต์ก็ตามที แต่
ตอนตายจิตจะรวมตัวแล้วตัด รูปนามได้ เป็นอรหันต์ในจิตสุดท้าย

 

ถ้าตอนเราตาย ใจเรานึกถึงนิพพานอย่างเดียว เราจะเข้านิพพานได้ไหม ?

-นิพพานนี้ไม่ได้ ไป ไม่ได้ มา หรอกนะ
-นิพพานเกิดขึ้น ตอนมีชีวิตนี้ละ ไม่ใช้ตายแล้วจะไป<!-- google_ad_section_end -->

 

โดยทั่วไปพระพุทธองค์ทรงจำแนกพระนิพพานเป็น ๒ ประเภท คือ

สอุปาทิเสสนิพพาน ๑
อนุปาทิเสสนิพพาน ๑​

สอุปาทิเสสนิพพาน หมายถึง พระอรหันต์ที่ดับกิเลสทั้งหมดแล้วแต่ยังมีชีวิตอยู่

อนุปาทิเสสนิพพาน หมายถึง พระอรหันต์เมื่อนิพพานแล้วไม่มีขันธ์เหลืออยู่เลย​

 

-สอุปาทิเสสนิพพาน คือ พระอรหันต์ ที่บรรลุธรรม บนโลกมนุษย์
-อนุปาทิเสสนิพพาน คือ พระอรหันต์ ที่บรรลุธรรม อีกโลกหนึ่ง คือได้ฟังธรรมจากพระพุทธเจ้า หรือ พระอริยะสาวก ในสมาธิญาณ

 

แนะนำว่า ให้ไปอ่านตำราให้จำ(สัญญา)ไว้ให้ได้มากๆกว่านี้หน่อยนะ
อย่างน้อยก็จะได้ไม่ไขว้เขวไปมากนักพยายามอย่าคิดเอาเองโดยเทียบเคียง
พระสูตรพระวินัย ไม่ได้ ถ้าจะยกตัวอย่างก็ให้เทียบเคียงเข้ากันได้นะ

 

อันนี้ถูกครับ....

ส่วนอันนี้มั่วครับ...

 

สอุปาทิเสสนิพพาน นิพพานยังมีอุปาทิเหลือ,
ดับกิเลสแต่ยังมีเบญจขันธ์เหลือ คือ นิพพานของพระอรหันต์ผู้ยังมีชีวิตอยู่,
นิพพานในแง่ที่เป็นภาวะดับกิเลส คือ โลภะ โทสะ โมหะ;
เทียบ อนุปาทิเสสนิพพาน


อนุปาทิเสสนิพพาน นิพพานไม่มีอุปาทิเหลือ,
ดับกิเลสไม่มีเบญจขันธ์เหลือ คือ สิ้นทั้งกิเลสและชีวิต หมายถึง พระอรหันต์สิ้นชีวิต,
นิพพานในแง่ที่เป็นภาวะดับภพ;
เทียบ สอุปาทิเสสนิพพาน

พจนานุกรมพุทธศาสน์ ฉบับประมวลศัพท์
พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ. ปยุตฺโต)

 

-บรรลุธรรมแล้ว ขันธ์ หายหรืออย่างไร

 

-หมายถึง บรรลุธรรม แล้วตายทันทีทันใด หรือ ฉับพันทันที หรือ ค่อยๆสิ้นชีวิต

 

คือเรื่องของตอนตายนั้นมันก็เหมือนกับตอนที่มีชีวิตอยู่นั่นเหละครับ คือการมี
ประสบการณ์ถึงตัวตนของเราแต่ไม่มีสติ อย่างที่สองคือการมีประสบการณ์ถึงตัว
เราแต่มีสติ อย่างที่สามคือการมีประสบการณ์ถึงความไม่มีตัวตนอย่างมีสติ แต่
กรรมที่ทำตอนตายนั้นมันจะให้ผลก่อน ส่วนกรรมที่ทำตอนมีชีวิตมันจะแสดงใน
รูปของนิมิตต่างๆ โดยตอนตายนั้นมันก็จะต้องเจอกับ กรรมารมณ์ กรรมนิมิตา
รมณ์ คตินิมิตารมณ์ แบบแรกก็คือคนส่วนใหญ่ทั้งที่มีชีวิตและตอนตายจะเป็น
แบบนี้ ทั้งคนที่ไม่เชื่อเรื่องนรกสวรรค์มาก่อนเลย เมื่อตายไปก็จะเจอกับภาพที่
เราเคยทำชั่วไว้ แต่ครั้งนี้เราจะรุ้ความรู้สึกของฝ่ายที่ถูกกระทำด้วย และเมื่อแบบ
แรกไม่มีสติควบคุมมันก็มีความเชื่อที่เศร้าหมองขึ้นเรื่อยๆ เป็นคตินิมิตที่แย่ลง
เรื่อยๆ จนถึงขั้นแย่สุดๆ คือลงนรกเลย ส่วนคนที่ไมเชื่อเรื่องนรกมันก็จะเจอกับ
นิมิตที่เศร้าหมองไปเรื่อยๆ จนถึงจุดหนึ่งจะเชื่อเรื่องนรกแล้วส่งตัวเองไปนรกเลย
ส่วนแบบที่สองคือการตายอย่างมีสติ แม้เคยทำความชั่วมาแต่เมื่อเจอกับกรรม
มารมณ์ กรรมนิมิตารมณ์ คตินิมิตารมณ์ที่เศร้าหมอง ก็มีสติพอที่จะออกจากนิมิต
นั้นได้ เจอกับแบบที่ดีขึ้นเรื่อยๆ ถ้าเป็นคนที่ไม่เคยเชื่อเรื่องสวรรค์ ประสบการณ์
มันก็จะดีขึ้นเรื่อยๆ จนถึงจุดหนึ่งก็จะเชื่อเรื่องสวรรค์เองแล้วก็ส่งตัวเองไปสวรรค์
เลย ส่วนแบบที่สามนั้นก็คือการมีประสบการณ์ถึงการไม่มีตัวตนก็คือการเกาะพระ
นิพพานซึ่งแบบนี้ลองศึกษาหนังสือของหลวงพ่อฤาษีลิงดำครับท่านได้อธิบายไว้
แล้ว คร่าวๆ ก็คือเราจะยกระดับของจิตอย่างรวดเร็วมากๆ

 

-อันนี้ก็เป็นการอธิบายให้คนที่ยังไม่เคยรู้ ได้รู้
-แต่คนที่รู้เขา รู้อยู่ในจิต ปัจจุบันนี้ จะขึ้นเหนือหรือล่องใต้ก็รู้อยู่นี้
-มีสติ รู้ ในปัจจุบันนี้

 

นี่ไปอ่านดู ของท่านอาจารย์ประยุต ดูดีๆ...ถ้ายังไม่เข้าใจไปอ่านหลายๆรอบ..

ผิดแล้วควรยอมรับว่าผิด.....อย่าเป็นทิฏฐิแข็งกระด้างนะ.....

พึงเคารพธรรมของพระพุทธเจ้า....ไม่ใช่เคารพธรรมในทิฏฐิตน.....

ไม่มีใครที่จะรู้และเก่งเต็มร้อยหลอก.....เขาบอกให้ถ้าผิดก็แก้เสีย...จะเป็นไรไป....

 

ธรรมะ นั้นดีหมด ไม่ว่าจะเป็น จากหลวงพ่อฤาษี จากพระไตรปิฎก หรือ จากพ่อแม่ครูอาจารย์ท่านใด

ที่พูดนั้น ให้คนที่สุดโต่งมองเห็นว่า การที่เราคิดว่า ให้ไปอ่านธรรมของหลวงพ่อมีหมดแล้ว ไม่ต้องถามปุถุชน นั้นเป็นการสุดโต่ง เพราะว่า ถ้าเช่นนั้นก็อ้างต่อไปได้ว่า พระไตรปิฎก ก็มีหมดเหมือนกัน ครบถ้วนมากกว่าด้วย

ทีนี้ คำตอบที่บอกว่า คนที่เพิ่งปฏิบัติใหม่ ต้องการคนแนะนำ ไม่ต้องไปอ่านมาก นั้นแหละ คือคำตอบ
ของการที่ว่า ทำไมต้องมาสนทนากับเพื่อน แม้ว่าเพื่อนเป็นปุถุชน เราก็ควรมีการสนทนาธรรมตามกาล
ไม่ใช่ว่า ไปอ่านเอง มันรู้เองอยู่คนเดียว รู้ถูกหรือเปล่าก็ไม่รู้

 

รู้แต่ว่ากำลังนั่งเล่นคอม มือก็พิมๆ ใจก็คิดๆ เรื่องที่อ่าน

 

-ต้องขออภัยนะครับ คือ ตอนนี้ไม่รู้เลย ภันเต ตอบให้กระจ่างได้หรือไม่
-ที่รู้ก็ได้ฟังเทศจาก พระอรหันต์ ที่ละสังขารแล้วสายหลวงปู่มั่นเกือบทุกรูป และธรรมะที่ได้ฟังเมื่อนำไปปฎิบัติก็เป็นอย่างนั้นจริงๆการได้ฟังจาก พระอรหันต์ก็เหมือนได้ฟังจาก พระพุทธเจ้า เพราะเป็นธรรมะอันเดียวกัน
-หากท่านรู้อธิบายด้วยครับ

 

-หากไม่ประจักรในอริยะสัจ 4 ท่านจะไปได้โดยวิธีใด ไปโดยนึกคิดเอาหรอครับ
-วิธีที่จะไปได้พระพุทธเจ้าทุกพระองค์ กล่าวไว้แล้วว่ามีทางเดียวคือ มรรค 8 ทางอื่นไม่มี คำว่าไม่มี คือไม่ใช่ทาง หรือ ทางตัน

 

-ว่าง จากความยึดติด
-ว่าง ไม่ใช่รวมจิต แล้วว่าง (ไม่มีการภาวนาให้ว่าง)
-ว่าง เป็นการคลาย จนปราศจากความเป็นจิต
-ว่าง ไม่ต้องการมีฤทธิ์ แต่อัตโนมัตเอง

 

พี่ใจเย็นๆ 555+ มันก็มี ทางเดียวถูกแล้ว

ถ้า นึกถึงนิพพาน แล้วนิพพาน ก็คงนิำพพานหมดโลกแล้วล่ะ

 

-ให้มี สติ กับ ธาตุรู้ เด่นอยู่ในปัจจุบันนี้ละ