ทํากรรม อะไรมาค่ะ ถึงต้องมา ดูดบุหรี กินหล้า เเละ เสพสิ่งมึนเมาทั้งหลาย

ขนาดนั่งพิมกระทู้นี้อยู่ ยังต้องคีบบุหรี่ ไปด้วยเลย หยิบซองมาอ่านเเล้ว อ่านอีก ก็หาไม่เจอซักบรรทัดนึง ที่ พิมว่า สูบ เเล้วดี มีประโยช ร่างกาย เเข่งเเรง กระชุ่มกระชวย มนต์ก็สวด สมาธิ ก็มี จิตที่คอย ตามรู้ ก็ยังทํางานได้สมบูรณ์ รู้ทั้งรู้ ว่าไม่ดี เเต่ก็ยังจะจุด ขึ้นมาดูด อยู่ได้---------น้อง ทัากรรมอะไร มาค่ะ ถึง ทําให้ต้อง มาหมกมุ่น อยู่กับสิ่งพวกนี้ เเล้วมีวิธีเเก้ไหมค่ะ ในกรณี ที่ตามจิตมา จนพพบเเล้วว่า ในสารต่างๆล้วนให้ผลเสีย กับร่ายกาย เเล้ววววววววววว ทําไมถึงเลิก ไม่ได้ซักที ล่ะค่ะ
ขอให้ ผลบุญ ในการ ตอบกระทู้ของทุกคําตอบ จงส่งผล กลับไปเป็นร้อยเท่าพันทวี

 

เรื่องบางเรื่องเราจะตอบว่าเป็นกรรมเก่ามาทั้งหมดไม่ได้จ๊ะ
อย่างเรื่องที่เรามาสร้างใหม่ในปัจจุบัน ทั้งที่รู้ผลเสียเป็นทุนแล้ว
แต่ไม่สามารถหักห้ามกิเลสของตัวเองเองได้ ปล่อยตามความปราถนาของตัวเอง
เรื่องการดื่มเหล้า (ใช้ภาษากันเองเลยน่ะ) เราเป็นผู้ปฏิบัติแล้ว เราย่อมต้องรู้ว่าผิด
เป็นเหตุให้ผิดได้ทั้ง4ข้อรวดเลย สมัยก่อนตอนที่พี่ทำงานยังไม่หันหน้าเข้าสู่ธรรมปฏิบัติ
พี่ก็กินเหมือนกันแบบขั้นเทพเลย ยิ่งสมัยก่อนธุรกิจมักต้องตกลงกันในวงเหล้า ไม่ต้องพูดถึง
แต่พอเริ่มหันมาสวดมนต์ จิตเริ่มถูกขัดเกลามากขึ้น จิตใจมันไม่อยากไหลไปสู่ที่ต่ำเลย
กินมาเกือบ10ปี ตัดสินใจเลิกวันเดียว แถมมีการเลี้ยงสั่งลาอีกต่างหาก หลังจากนั้นก็รักษาสัจจะไม่เคยแต่ะต้องอีกเลย แม้เราจะต้องไปสังสรรค์บ้างก็ไม่เอา เพราะตั้งใจว่าจะรักษาศีล
ให้ครบตามที่พระพุทธเจ้าทรงได้เมตตาบอกทางไว้ให้
ทุกอย่างอยู่ที่ใจ ถ้าเราอยากเป็นมนุษย์ที่มีศีลรักษา เราต้องละ เลิกให้ได้น่ะ
ศีลเป็นเรื่องสำคัญในการปฏิบัติ สมาธิ การดูจิตนั้นเป็นการระลึกรู้ก็จริงน่ะ แต่มันเป็นไปได้เหรอ ในเมื่อน้องยังแพ้กิเลส และผิดในองค์ของศีลอยู่(ศีลเลนะ นิพพุติงยันติ ตัสมา สีลัง วิโสธเย) ถ้าตั้งใจจะมาทางธรรมปฏิบัติก็เลิกน่ะ ไม่มีประโยชน์เลย ใช้ธาตุขันธ์ให้เกิดประโยชน์ในการสร้างกุศลดีกว่า ถึงยังไม่พ้นในชาตินี้ก็ยังดีกว่าต่อให้มันยาวกว่าเดิมเนอะ
ส่วนเรื่องการสูบบุหรี่น้องก็พิณาเอาน่ะ
พี่เป็นกำลังใจให้ ให้น้องเป็นผู้มีศีลรักษา(แต่น้องต้องรักษาศีลก่อนน่ะ)

 

การสูบบุหรี่ นั้น เป็นการตายแบบผ่อนส่ง ร่างกายจะค่อยๆเสื่อมลง ฟันเหลือง ปากเหม็น กลิ่นตัวเหม็น ปอดจะทะลุ ไอเป็นเลือด ปัสสาวะและอุจจาระออกมาเ็ป็นเลือด

อาการเหล่านี้ กว่าคนสูบจะรู้ตัว ก็ระยะสุดท้ายแล้ว ดังนั้นผู้สูบ จึงไม่เห็นโทษของมัน คิดว่าไม่เห็นเป็นอะไรเลย ไปคิดว่าหมอมันหลอกเราซะงั้น ความทุกข์ทรมานทั้งหลายเหล่านี้ถ้าไม่เกิดกับตัวเอง ไม่รู้หรอก ว่ามันทรมานขนาดไหน

ผมเองโชคดี ที่ตอนเป็นเด็กได้รับรู้ความทรมานจากการไอออกมาเป็นเลือด ปัสสาวะออกมาเป็นเลือด นึกว่าต้องตายแล้ว แต่คราวนั้นคงยังไม่ถึงที่ตายเลยรอดมาได้ สาเหตุมาจากเพราะ พ่อเป็นคนสูบบุหรี่จัด ควันลอยเต็มบ้าน เค้าสูบตลอดเวลา ถึงไม่สูบเองแต่ก็ต้องสูดดมควันบุหรี่เข้าไปทุกวันๆ จนกระทั่งตัวผมเอง รวมทั้งแม่ พี่สาว และน้องสาว ต้องเป็นโรคปอดอักเสบ ไอออกมาเป็นเลือด

พอโตมาจึงรังเกียจยาเสพติดทุกชนิด โดยเฉพาะบุหรี่ ถ้าเห็นใครสูบตามป้ายรถเมล์ หรือในที่สาธารณะที่ไม่ควรจะสูบ บอกตามตรงครับ อยากวิ่งเข้าไปเตะปากคนสูบบุหรี่ คนนั้นจริงๆ

ควันบุหรี่นั้น เป็นควันพิษที่ฆ่าคนได้ บาปหรือไม่ ขอให้ทุกท่านใช้ปัญญาพิจารณาเอาเถิด

และข้าพเจ้าขอ อนุโมทนากับทุกท่านที่สามารถเลิกเสพในสิ่งเสพติดให้โทษทั้งหลายทั้งปวงนี้ได้อย่างเด็ดขาด

เจริญพร.....สวัสดี

 

สติครับ สติตัวเดียว มีสติ อย่าตามใจกิเลส อย่าให้กิเลสครอบงำ

 

ส่วนหนึ่งเคยถวายสิ่งมึนเมาแก่ผู้มีศีล...0846548494

 

ก็เลือกที่จะ โง่ เองมิใช่หรือ เลือก ที่จะ ตายแบบผ่อนส่ง มิใช่หรือ เลือกที่จะเป็น สิ่งที่น่ารังเกียจและเป็นภาระ สร้างความเดือดร้อนต่อสุขภาพของสังคมเองมิใช่หรือ

แค่คุณเลือกที่จะเลิก ตั้งใจที่จะไม่ยุ่งกับมัน โยนมันทิ้งซะ เลิกไม่ต้องไปสนใจมัน แรกๆ มันก็มีความต้องการที่จะเสพมันอีก....

อย่าไปอ้างกรรมเก่าอะไรเลยครับ โทษตัวเองนี่แหละ ที่ไม่ยอมตั้งใจจริง ที่ไม่ยอมเลิกมันอย่างจริงใจ ต่างหากล่ะ

เอาใหม่สิ โยนทิ้งให้หมด เหล้าบุหรี่ เลิก โยนทิ้งให้หมด ไม่คิดกลับมาสูบอีกแล้ว ไปหากิจกรรมอะไรอย่างอื่นทำซะ ออกกำลังกายให้เสียเหงื่อมากๆ ทานน้ำเยอะๆ ทานอาหารที่มีประโยชน์ เดือนนึง ก็เลิกได้แล้ว.....

 

ทํากรรม อะไรมาค่ะ ถึงต้องมา ดูดบุหรี กินหล้า เเละ เสพสิ่งมึนเมาทั้งหลาย

ตอบ...เป็นเส้นทางบารมีของวิญญาณ ที่ธรรมชาติออกแบบมา มีต้นกำเนิดมาจาพืชตระกูลเมา เช่นกัญชา ฝิ่น ฯลฯ จึงเป็นเรื่องธรรมดาๆ เป็นอุปนิสัยที่มีอยู่ใน 8400 นิสัยสรรพสัตว์จ้า...

 

เลิกสูบ ก็ต้องหักดิบครับ

ต้องสร้างกำัลังใจให้ตัวเอง สูบบุหรี่ไม่ได้ห้ามมรรคห้ามผลนิพพานครับ (แต่จะบาปถ้าไปสูบแล้วใกล้คนอื่นทำให้ควันไปรบกวนคนอื่นทำให้เขาเหม็นและเป็นอันตรายครับ)

เรื่องเหล้า บางท่านอาจทานเพราะเข้าสังคม และบางท่านอาจจะจัดหนักมากไป แรกๆ ก็อาจจะเกรงใจเพื่อน เพื่อนส่งมาให้ก็เอาซักหน่อย พอหลายๆ หน่อยก็ ติด ก็ทานประจำ

เรื่องอย่างนี้มันอยุ่ที่คุณเองว่าจะเลิกหรือไม่เลิก คนอื่นเตือนแทบตาย ยังไงก็เลิกไม่ได้ ถ้าใจคุณไม่คิดอยากจะเลิกครับ

 

เราต้องค้นกรรม เหตุแห่งกรรม (พฤติกรรม)
ตั้งแต่ตอนเด็กเลยทีเดียว นะคะ

เมื่อรู้เหตุแล้วค่อยดับเหตุนั้นได้


เอ่อ
จากการศึกษา ของนักวิทยาศาสตร์(จำสถาบันไม่ได้)พบว่า
ผู้สูบบุหรี่ โดยมาก จะมีปัญหาด้าน หย่านมไวเกินไป หรือแม่ไม่ค่อยให้นมกินนั้นเอง
เด็กเล็กอยู่ ก็เครียด ดูดนิ้ว พอเพื่อนล้อ ก็เลิก แล้วก็ไป ดูดบุหรี่แทน

ในกรณีนี้ เหตุนี้ อาจแก้โดยคุยกะคุณแม่ หรือแม่คุณ ดู

การบำบัด บ้างก็เคี้ยวหมากฝรั่ง

หรือกรรมจาก การคบเพื่อน เพื่อนพาสูบ เป็นต้น

55

แต่ยาสูบ
แม่พี่แต่ก่อนก็สูบนะ คนโบราญจะสูบไล่ยุง

คนแต่ก่อนไม่เห็นเป็นไร

แต่ที่เค้าเป็นมะเร็งกันมากขึ้น คงเพราะ ยาฆ่าแมลงในยาสูบ ไหมไม่รู้นะ

ถ้าเลิกไม่ได้ ให้กินมะละกอสุก เยอะๆ มันลดความเสี่ยงจากมะเร็งได้มากเลย

 

คงต้องมีคน เลิก หลายอย่าง
เลิกเหล้า
เลิกบุหรี่
เลิกด่า โดยเอา ธรรม มาบังหน้าเพื่อสนองกิเลสตัณหาตัวเอง

สำหรับบางท่านเท่านั้น
คำว่า โง่ นั้นสร้างเวรสร้างกรรมแกผู้ที่มาพบเห็นทั้งนั้นครับ และไม่ควรจะทำแบบนี้
แล้วถึงไม่สูบบุหรี่ ก็ไม่มีใครหนีพ้นความตายอยู่ดี
ผมว่าคุณเหมาะกับเกมส์ ออนไลน์มากกว่านะ คุณ e20ehq

หลวงพ่อฤๅษีลิงดำ ท่านก็เคยกล่าวเอาไว้ อย่าไปดูถูกพวก กินเหล้าเชียวนะ เขาอาจดีกว่าคนที่ ถือศีลบางคนซะอีก

 

น่าสงสารมากคะ ยังดีที่คิดอยากเลิก และจะเลิก ค่อยเป็นค่อยไปลดการสูบบุหรี่ ลดดื่มเหล้า ลดลงๆ ดูพิจารณาทุกข์โทษของมัน ที่เราจะได้รับในอนาคต มันทรมารมากนะ แต่ขณะนี้แค่มองเห็นโทษของมัน ก็ทุกข์แล้วแต่ยังไม่มากนักเพราะมันยังไม่ใช่ทุกขเวทนา ทุกข์กายทุกข์ใจมากๆ มันต้องเรียนรู้ถึงที่สุดๆมันถึงจะเลิกได้ นอนป่วยเป็นถุงลมโปร่งพอง นอนทุรนทุราย บางคนพอหายก็ยังเลิกไม่ได้คะ มันอยู่ที่ตัวเราจะเลิกได้ทำได้หรือเปล่าคะอยู่ที่ตัวเราทั้งสิ้นคนอื่นเพียงให้คำแนะนำคะ ให้กำลังใจลองพยายามนะคะ บุญรักษาคะ

 

ผมว่าน่าจะเกิดจากตัวเองไปสูบมันนะมันถึงติด เพราะคิดว่าไม่น่าจะเป็นกรรมอะไรหรอก คนเป็นแบบนี้กันทั้งโลกแหละ มันเป็นสารเสพติดพอสูบมันก็ติดนะสิ จะเลิกได้มันก็ขึ้นอยู่กับการบังคับใจแล้วแหละ เพื่อนผมก็วันละหลายซองเหมือนกัน นี่คงอีกไม่นานแหละนะ....

 

หลวงพ่อฤๅษีลิงดำ ท่านก็เคยกล่าวเอาไว้ อย่าไปดูถูกพวก กินเหล้าเชียวนะ เขาอาจดีกว่าคนที่ ถือศีลบางคนซะอีก[/QUOTE]

ทำไมชอบเอาคำพูด หลวงพ่อฤาษีลิงดำมาอ้าง กลัวคำพูดตัวเองไม่มีนำหนักเหรอ จำเป็นมั้ยเนี่ย:boo:
เลิกมันเลิกได้แหละ แต่ตอนแรกมันจะทรมาน มากๆแค่นั้น เมื่อกระแสเปลี่ยน ความรู้สึกมันก็จะค่อยๆเปลี่ยน สมัยก่อนผมเป็นวัยรุ่น ผมก็ชอบดื่ม เพราะเพื่อนฝูงเยอะ ดื่มไปก็สนุกดี ผู้หญิงก็เข้าหา ติดผู้หญิง ต้องหาผู้หญิงมาใกล้ๆให้ได้ แล้วเวลามันก็ค่อยๆผ่านไป เพื่อนก็ต่างแยกย้าย ผมก็ยังดื่มอยู่ดี หลังจากที่ต้องไปอยู่คนเดียว หัดดูใจตัวเองที่สถานปฎิบัติธรรม คนก็ไม่มี ไม่มีใครให้คุยด้วย มันทรมานมาก มันคิด มันอยากไปหาแฟน กลัวแฟนมีชู้ อยากดื่มเหล้า อยากหลี่สาว และก็อยากกินอาหารดีๆ ไม่ใช่ หัวเผือกหัวมันอย่างนี้ อยากนอนที่นุ่มๆสบายๆ อยู่ภาวนาไปคนเดียวบนเขา มองดูข้างล่างเห็นชาวบ้านทำนาปลูกผัก ได้ยินเสียงเค้าหมดแต่ไปพูดกับเค้าไม่ได้เพราะอยู่ข้างล่างโน่น เรียนรู้อะไรไป ได้คิด แค่สองอาทิตย์ มันมองโลกเปลี่ยน ทุกข์มันอยู่ที่ใจ เรากลัวแฟนมีชู้ เพราะใจเรากลัวว่าจะเกิดแบบนั้น ทุกข์ ใครทุกข์ก็เราคนเดียวนั้นแหละอยู่คนเดียวก็ทุกข์คนเดียว คิดเปลี่ยน มองโลกเปลี่ยน มันเลยไม่ค่อยอยากดื่ม ไม่รู้จะดื่มทำไม ไม่เห็นอร่อย เห็นผู้หญิงก็เริ่มเบื่อๆ เดี๋ยวมันก็แก่ สนุกแค่ชั่วครั้งชั่วคราว กินอาหารอร่อยๆ สุดท้ายมันก็ลงท้อง ไปย่อยเป็นสารอาหารอยู่ดี ทำไมไม่กินอาหารที่มีประโยชน์แทน สมัยก่อนสาวๆมาคลอเคลียเวลาอยู่ในผับ ใจเต้นตุ๊บตั๊บ สนุกสนาน พอหลังจากนั้นมา ไปแล้วมันไม่สนุก มันอยากนั่งอยู่เฉยๆ เบื่อๆ เห็นสาวๆก็เฉยๆ ภาพมันออกมาคือซากศพที่เดินได้ หรือสัตว์นรกที่ดิ้นทรมาน ในแสงไฟสลัว มันไม่มีความสุข มันอยากอยู่สงบๆ ภาวนาไป สวดมนต์ไป ทำสมาธิไป อ่านหนังสือไป ปลูกต้นไม้ไป ไปดูว่ามีคนลำบากกว่าเรามั้ย มีอะไรที่ให้ช่วยได้ก็ช่วย เดินทางออกไปหาคนชายขอบ มีความสุขกว่าตั้งเยอะ (ชีวิตนี้มันสั้นนัก ทุกคนมีเวลา 24 ชม.ต่อวันเหมือนกัน บางคนทั้งวันมีความสุขรวมแค่ 30 นาที ต่อวัน ความสุขนั้นจากการได้รับคำชมเชยจากคนอื่น ว่าดี ว่าเก่ง แต่ที่เหลือ 23.30 ชม.นั้นเต็มไปด้วยทุกข์ คนเลยคิดหา แอลกอฮอร์ บุหรี่ ยาเสพติด และก็สถานบันเทิง เพื่อจะเพิ่มความสุขให้ตัวเอง ขึ้น อีกไม่เกิน 2 ชม. แต่จากนั้นจะทุกข์ยิ่งกว่าไปอีก 6 ชม. ทำไมไม่ทำให้มีความสุข อย่างน้อย 6 ชม.ต่อวันล่ะ เพราะ 8 ชม.เรานอน 8 ชม.เราทำงานหรือเรียน 3 ชม.เราทำธุระส่วนตัว กินข้าว เหลือแค่ 5 ชม. เอาไปทำอะไร วัยเรียนก็เอาไปกวดวิชา หรือโทรหาเพื่อน โทรหาแฟน เที่ยวห้างช๊อปปิ๊ง แล้วก็หมดวัน วัยทำงาน ตกเย็นก็กลับที่พัก ดูละคร โทรศัพท์ ไปช๊อปปิ๊งบ้างบางวัน ทั้งวันยังไม่ทำบุญกุศลอะไรเลย สุขมันก็ไม่เกิด)

กรรมมันก็ไม่มีอะไร คือ กรรมในปัจจุบันนี่แหละ เพราะกินเอง สูบเอง เราเอามันเข้าร่างกายตัวเอง ก็แค่นั้น

 

ชีวิตผมเคยผ่านอะไรมาเยอะ ตั้งแต่เด็กเรียน ที่มีความสุขแค่ 30 นาทีต่อวัน คือวันที่คนชมว่าเก่ง และสมัยเข้ามหาลัยเป็นเด็กเกเร ที่มีความสุขแค่ 2 ชม.ต่อวันตอนคะแนน midterm ออกว่าได้ Top 1ใน 5 ของ Class ซึ่งสาวๆก็จะถามหา และก็รู้จัก กับตอนเล่นกีฬา และตกกลางคืนนั่งจิ๊บเบียร์กับเพื่อนร่วมก๊วน ตื่นเช้าอีกวันก็จะเบลอๆ กว่าอาการจะปกติก็ปาไป 6 ชม. สรุปไม่ทำอะไรดีเลยในชีวิต นอกจากเรียน เล่นกีฬา ดื่ม หลี่หญิง
(ตายตอนนั้น ลงนรก หรือไม่งั้นเป็นสัมภเวสี คอยขอเศษบุญแน่นอน ชัวร์)

 

เคยรู้สึกตัวมาเเวบนึงค่ะ ตอนที่เริ่มหัดนั่ง ตามลมหายใจตอนที่นึกได้
มีอยู่แว่บนึง ที่กำลังจะจุดขึ้นมาสูบ พอสูดลมหายใจ พุท ยังไม่ทันจะ โท เท่าน้้นหละ จิตแวบขึ้นมา
เฮ้ย นี่เรากำลังจะทำร้ายตัวเอง หรือเนี่ย เท่านั้นหละค่ะ
วางมันไปเลย ยอมรับค่ะ พอมีเรื่องเครียดขึ้นมาก้อสูบอีก
ไม่ตามลมหายใจ จิตใจยังอ่อนกำลัง ไม่มีความเพียรมากพอที่จะทำ
เลย ปล่อยเลยตามเลยแต่เราเป็น คนที่กำลังจะเดินเข้ามาทางธรรม
อย่างน้อยก้อมีสติรู้ตัวที่จะไม่ทำชั่วอย่างอื่น ไม่ต้องเป็นห่วงนะคะ
เหนตั้งกระทู้ถามอะไรที่ตรงไปตรงมา แล้วนับถือค่ะ ไม่เเอ็บว่าฉันเป็น คนดี รู้ธรรมมาก ปฎิบัติมาเยอะ บางคนการตอบคำถามยังเจือไปด้วยโมหะ โทสะ หรืออะไรก้อตาม พูดทั่วๆไปนะคะ ไม่ได้เจาะจงว่าใคร
เราเองก้อยังไม่ใช่คนที่ดีพร้อมแต่พร้อมที่จะก้าวเดินมาในทางที่ดี
มีอะไรที่ยังเป็นกิเลสบ้างไรบ้างแต่มีความรู้ตัว มีความละอายต่อบาป ที่อยากจะลด ละเลิก ธรรมะจัดสรรให้ค่ะแต่ต้องไม่ขาดความเพียร
ตอนนี้เราเองยังมีความเพียรน้อย แต่ค่อยๆสะสม
เชื่อเถอะค่ะ พอถึงเวลาทุกอย่างมาเป็นอัตโนมัติ ขอเป็นกำลังใจให้นะคะ
คุณ นราสภา^_^

 

-ไม่ใช้ กรรม หรอกครับ แต่มันเป็นกิเลส
-กิเลสตัวนี้บอกว่า เสพ แล้วจะมีความสุข
-เพราะคนเราต้องการคือ ความสุข เลยตกเป็นทาสกิเลส
-แต่ถ้าไม่มีก็ไม่ ถวิลหา เราเริ่มรู้จักกิเลส
-แต่ถ้าไม่เอาเข้าปากเลย กิเลส จะเริ่มหนีหา
-หากเป็นพระอริยะเจ้า ท่านจะบอกว่ามันเป็นของคู่กันกับโลก

 

ผมฝึกสูบบุหรี่เองอายุประมาณ15หรือ16พร้อมกับการฝึกดื่มสุรานารีไปพร้อมๆกัน และทำมาตลอดจนอายุได้ 27 ปี ผมก็สอนตัวเองให้เลิกสูบบุหรี่ กว่าจะเลิกได้ ต้องโยนทิ้งไฟแชกซิบโบไป 3 อัน**และฝึกการเลิกดื่มสุรา ฝึกได้วันเดียวครับ เพื่อนกินทั้งหลายเลิกคบผมไปหมด แต่ผลที่สอนตัวเองได้คือ***สอนให้เห็นผลร้ายของบุหรี่ สุรา นารี (ผมสูบบุหรี่วันละ 2 ซองครับ

 

บุหรี่เลิกง่ายจะตายไป คุณโยม แค่อ้าปากก็ร่วงแล้ว อาตมาว่านะ เจริญพร

เรื่องสุราแปลว่า เหล้า ลองเอาไปไห้สุนัขเลือกรัปทาน

ระหว่างอึ กับเหล้า





สนัขมันก็ต้องเลือกกินอึ ไช่ป่าว มันรู้ไง ว่าอะไรมีประโยชน์ มีคุณค่าทางโปรตีน

และวิตตามินเกลือแร่ แต่คนกลับ ชอบดื่น ชอบกิน สิ่งที่มีแต่โทษ ไม่มีประโยชน์

คิดดูเอาแล้วกันระหว่างคนกับหมา ใคระฉลาดกว่ากัน

เจริญเพล...ใกล้ฉันเพลละ หุหุ

 

ก็เคยเบื่อกันกิจวัตรประจำวันที่ เช้า กลางวัน เย็น ต้องออกมาสูบบุหรี่
เคยบอกกับตัวเอง เอาว่ะ ตัวสุดท้าย แต่ก็ยังไม่ใช้ ตัวสุดท้ายสักที
ตื่นมาซองบุหรีเป็นสิ่งแรกที่หยิบ จนถึงนอนเป็นสิ่งสุดท้ายที่วาง ก็ติดนั้นแหละ
จนช่วงปีใหม่คิดว่าจะทำสิ่งที่ดีให้กับตัวเองคือเลิก ก็ยังตัดสินใจสูบสั่งลาก่อนเที่ยงคืน แล้วไปนอน ตื่่นขึ้นมาก็ยังมาสูบอยู่ดี
คนที่เคยจะเลิกสูบบุหรี่ถ้าที่ติดมานานก็คงจะเคยทำมาแล้ว
ซื้อมาสูบให้หายอยากเพียงตัวเดียวแล้วทิ้งทั้งซอง , ทิ้งไฟแชค แต่ของพวกนี้มันซื้อกันใหม่ได้
แสดงว่าตัวเราใจไม่หนักแน่นพอ กับความอยาก ที่ไม่ได้ก่อเกิดผลดีอะไรให้ชีวิตสุขภาพ สูบแล้วก็มองก้นบุหรี่ตรงฟิวเตอร์มันก็ดำ ปอดเราก็คงจะดำไปเยอะแล้ว
เราเกิดมาก็สุขภาพดีมีครบ32ประการ แต่ทำไมเราต้องมาทำให้เราเสี่ยงที่จะเป็นโรคร้ายด้วย(อันนี้คิดขณะสูบ) มีอยู่วันหนึ่งแฟนเราก็มาที่บ้านมาขอไหว้พระหน่อย เราก็คิดว่าลองขอพรจากท่านดีกว่าก็ได้คิดอธิฐานในใจว่า เคยจะเลิกแล้วแต่ก็ยังพ่ายต่อความมัวเมาความอยาก พอเวลาเดิม เราก็ต้องเดินมาสูบไม่เห็น คุณประโยชน์แก่ตัวเราเลย เห็นโทษแล้วขอให้ลูกเลิกให้ได้ด้วยเทอญ
หลังจากนั้น ก็ไม่ได้ไปสูบแล้วก็ไปเข้านอน
วันรุ่งขึ้นเราก็ ไม่ได้สูบแล้วเพราะเราไม่อยาก ไม่รู้เพราะความกลัวผิดสัจจะหรือคุณของพระพุทธคุณ แต่ตั้งแต่ปีใหม่มานี้จนถึงวันนี้ก็ได้เลิกขาดแล้ว เดินไปตรงที่มีควันบุหรี่ เห็นคนอื่นสูบ ก็ไม่นึกอยากอีกเลย
วันนั้นเราได้ขอพรกับหลวงพ่อโตใจเกิดความศรัทธา
เรื่องราวของเราก็ ไม่มีเจตนาอะไรเพียงอยากจะบอกให้เป็นธรรมทานเท่านั้น
ผิดพลาดประการใดก็ขออภัย และอโหสิกรรมด้วย

 

ทำไมชอบเอาคำพูด หลวงพ่อฤาษีลิงดำมาอ้าง กลัวคำพูดตัวเองไม่มีนำหนักเหรอ จำเป็นมั้ยเนี่ย:boo:
เลิกมันเลิกได้แหละ แต่ตอนแรกมันจะทรมาน มากๆแค่นั้น เมื่อกระแสเปลี่ยน ความรู้สึกมันก็จะค่อยๆเปลี่ยน สมัยก่อนผมเป็นวัยรุ่น ผมก็ชอบดื่ม เพราะเพื่อนฝูงเยอะ ดื่มไปก็สนุกดี ผู้หญิงก็เข้าหา ติดผู้หญิง ต้องหาผู้หญิงมาใกล้ๆให้ได้ แล้วเวลามันก็ค่อยๆผ่านไป เพื่อนก็ต่างแยกย้าย ผมก็ยังดื่มอยู่ดี หลังจากที่ต้องไปอยู่คนเดียว หัดดูใจตัวเองที่สถานปฎิบัติธรรม คนก็ไม่มี ไม่มีใครให้คุยด้วย มันทรมานมาก มันคิด มันอยากไปหาแฟน กลัวแฟนมีชู้ อยากดื่มเหล้า อยากหลี่สาว และก็อยากกินอาหารดีๆ ไม่ใช่ หัวเผือกหัวมันอย่างนี้ อยากนอนที่นุ่มๆสบายๆ อยู่ภาวนาไปคนเดียวบนเขา มองดูข้างล่างเห็นชาวบ้านทำนาปลูกผัก ได้ยินเสียงเค้าหมดแต่ไปพูดกับเค้าไม่ได้เพราะอยู่ข้างล่างโน่น เรียนรู้อะไรไป ได้คิด แค่สองอาทิตย์ มันมองโลกเปลี่ยน ทุกข์มันอยู่ที่ใจ เรากลัวแฟนมีชู้ เพราะใจเรากลัวว่าจะเกิดแบบนั้น ทุกข์ ใครทุกข์ก็เราคนเดียวนั้นแหละอยู่คนเดียวก็ทุกข์คนเดียว คิดเปลี่ยน มองโลกเปลี่ยน มันเลยไม่ค่อยอยากดื่ม ไม่รู้จะดื่มทำไม ไม่เห็นอร่อย เห็นผู้หญิงก็เริ่มเบื่อๆ เดี๋ยวมันก็แก่ สนุกแค่ชั่วครั้งชั่วคราว กินอาหารอร่อยๆ สุดท้ายมันก็ลงท้อง ไปย่อยเป็นสารอาหารอยู่ดี ทำไมไม่กินอาหารที่มีประโยชน์แทน สมัยก่อนสาวๆมาคลอเคลียเวลาอยู่ในผับ ใจเต้นตุ๊บตั๊บ สนุกสนาน พอหลังจากนั้นมา ไปแล้วมันไม่สนุก มันอยากนั่งอยู่เฉยๆ เบื่อๆ เห็นสาวๆก็เฉยๆ ภาพมันออกมาคือซากศพที่เดินได้ หรือสัตว์นรกที่ดิ้นทรมาน ในแสงไฟสลัว มันไม่มีความสุข มันอยากอยู่สงบๆ ภาวนาไป สวดมนต์ไป ทำสมาธิไป อ่านหนังสือไป ปลูกต้นไม้ไป ไปดูว่ามีคนลำบากกว่าเรามั้ย มีอะไรที่ให้ช่วยได้ก็ช่วย เดินทางออกไปหาคนชายขอบ มีความสุขกว่าตั้งเยอะ (ชีวิตนี้มันสั้นนัก ทุกคนมีเวลา 24 ชม.ต่อวันเหมือนกัน บางคนทั้งวันมีความสุขรวมแค่ 30 นาที ต่อวัน ความสุขนั้นจากการได้รับคำชมเชยจากคนอื่น ว่าดี ว่าเก่ง แต่ที่เหลือ 23.30 ชม.นั้นเต็มไปด้วยทุกข์ คนเลยคิดหา แอลกอฮอร์ บุหรี่ ยาเสพติด และก็สถานบันเทิง เพื่อจะเพิ่มความสุขให้ตัวเอง ขึ้น อีกไม่เกิน 2 ชม. แต่จากนั้นจะทุกข์ยิ่งกว่าไปอีก 6 ชม. ทำไมไม่ทำให้มีความสุข อย่างน้อย 6 ชม.ต่อวันล่ะ เพราะ 8 ชม.เรานอน 8 ชม.เราทำงานหรือเรียน 3 ชม.เราทำธุระส่วนตัว กินข้าว เหลือแค่ 5 ชม. เอาไปทำอะไร วัยเรียนก็เอาไปกวดวิชา หรือโทรหาเพื่อน โทรหาแฟน เที่ยวห้างช๊อปปิ๊ง แล้วก็หมดวัน วัยทำงาน ตกเย็นก็กลับที่พัก ดูละคร โทรศัพท์ ไปช๊อปปิ๊งบ้างบางวัน ทั้งวันยังไม่ทำบุญกุศลอะไรเลย สุขมันก็ไม่เกิด)

กรรมมันก็ไม่มีอะไร คือ กรรมในปัจจุบันนี่แหละ เพราะกินเอง สูบเอง เราเอามันเข้าร่างกายตัวเอง ก็แค่นั้น[/QUOTE]


อนุโมทนา



_______________