คาถาเพื่อการยกระดับทางด้านจิตใจและจิตวิญญาณ

การปฏิบัติที่แท้จริง คือ การไม่ปล่อยให้ตนเองวิ่งไปตามความคิดปรุงแต่ง ว่าเป็นนั่น เป้นนี้ ได้รับธรรมนั่น บรรลุธรรมนี้ ก้าวข้ามปุถุชนไปสู่อริยภูมิ

กำลังปฎิบัติวิ่งที่เรียกว่า "พิจารณา" อยู่ครับ จิตของผมเริ่มประมวลผลใหม่อีกครั้ง ทุกครั้งที่ก้าวไปข้างหน้า ผมก็มองเห็นว่า การกระทำหรือคำถามที่เคยใช้หรือเคยถามไปนั้น ช่างเป็นอะไรที่ เขลา เสียจริง "รู้มากก็ไม่ดี ไม่รู้เลยก็ไม่ดี" ตอนนี้ "มานะ" ลดลงไปบ้างแล้วหลังจากวางความคิด หากสิ่งใดที่กระผมล่วงเกินท่านพี่ไป ด้วย กายก็ดี วาจาก็ดี มโนก็ดี ทั้งต่อหน้าก็ดีและหลับหลังก็ดี ทั้งที่ตั้งใจก็ดี ไม่ตั้งใจก็ดี ขอให้ท่านพี่อโหสิกรรมให้แก่กระผมด้วย

 

ขอให้คุณ batman9 วางความตึงในการปฏิบัติลงนะครับ
ให้ทำเล่น ทำถี่ ทำด้วยใจที่เบา ๆ สบาย แล้ว ภาวนา อะ เว ปะ มา อุ

 

อนุโมทนาครับ ไม่มีอะไรต้องอโหสิครับ เพราะจิตพี่กับน้องนั้นคือหนึ่งเดียวกัน เต็มไปด้วยความรักความเมตตา เหมือนพี่ชาย น้องชาย ที่อยากให้น้องชายได้สมบัติที่พี่มีอยู่เต็มเปี่ยม ตอนนี้น้องได้เข้ามาสู่อริยมรรคแล้ว จงมั่นใจในหนทางที่เดิน จงจำไว้ว่า หยุดคือตัวสำเร็จ นิ่งที่กลางหน้าอกคือตัวสำเร็จ เมื่อจิตหยุด จิตจึงนิ่ง เมื่อจิตนิ่ง จิตจึงเห็นความคิด ความรู้สึกที่จรมา เมื่อสติเห็น จิตรู้ จิตพิจารณา และจิตวางเอง ไม่มีเราเข้าไปพิจารณาหรือวาง ปล่อยให้เป็นหน้าที่ของสติ และ จิต หน้าที่เราคือการหยุดไว้ที่กลางใจ แค่เพียงนั้น

ต่อไปให้น้อง ตั้งจิต ไว้ที่กลางหน้า อก แล้วภาวนาแบบแผ่ออกว่า สุ ขิ ตา ยัง จิต ตัง 3 วัน อนุโมทนาทีวางความคิดได้นะครับ

 

".... สัจจะ คือความจริง สัจจะนั้นมีอยู่ 2 ถ้าจะแยกกล่าวโดยนัยแห่งสมมุติโลก คือสัจจะความจริงอันไม่ผันแปรเลย และสัจจะที่เปลี่ยนแปลงตลอดเวลา

อะไรคือสัจจะที่ผันแปรตลอดเวลา ขันธ์ 5(รู้คิด รู้นึก รู้สึก รู้จำ และรู้สัมผัส) นั่นแหละคือสัจจะที่เปลี่ยนแปลงตลอดเวลาอะไรก็ตามที่อาศัยเหตุปัจจัยคือสัจจะที่เปลี่ยนแปลงตลอดเวลา

อะไรคือสัจจะที่เที่ยงตลอดเวลา จิต นั่นแหละคือสัจจะอันแท้จริง จิต คือหลักธรรมอันสูงสุด จิตคือผู้สร้างสรรพสิ่ง

ท่านทั้งหลายจงเรียนรู้สัจจะทั้งสองนี้ให้แจ่มแจ้ง เมื่อแจ้งแล้วจงอาศัย 2 อย่างนี้ให้ดำเนินชีวิตไปตามสัจจะอันประกอบด้วยประโยชน์ตนและประโยชน์ส่วนรวม.."<O> </O>

 

จิตว่างคือจิตที่ไม่มีการปรุงแต่ง ปิติ เบิกบาน ไม่หลง ไม่โกรธ ให้อภัย อโหสิกรรม หวังดีปราถนาดีต่อกัน เสมอทุกดวงจิต
ทุกสิ่งล้วนเปลี่ยนแปลง เกิด-ดับ ตามเหตุปัจจัย ไม่มีสิ่งใดยั่งยืน

 

เจ้าของกระทู้ปรารถนา พุทธภูมิหรือป่าวครับ

 

อนุโมทนา
จิตว่าง ว่างจากการปรุ่งแต่งในขันธ์ 5
จิตอุดมสมบูรณ์ มีความรักในทุกสรรพสิ่ง เป็นหนึ่งเดียวกับทุสรรพสิง โดยปราศจากเงื่อนไข

 

เพิ่งเจอกระทู้สักครู่นี้เองยังอ่านไม่จบ แต่ข้ามมาขอคำแนะนำ เรื่องคำภาวนาที่เหมาะกับตัวเองก่อน ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ

 

ขอบคุณมากครับ คำภาวนานี้ หมายถึง ภาวนาได้ทั้งวัน รวมถึงตอนนั่งสมาธิ

ด้วยใช่หรือเปล่าครับ เดี่ยวผมทำครบสามวัน จะมารายงานผลครับ

คำภาวนา จะภาวนาครั้งละคำใช่หรือเปล่าครับ

เช่น ปะ หายใจเข้า สะ หายใจออก อย่างนี้หรือเปล่าครับ

ขอบคุณท่าน JIT_ISSARA อีกครั้งครับ

 

ท่านพี่ครับผมเริ่มรู้สึกถึงอารมณ์ของคนรอบข้างหรือคนใกล้ชิดสนิทสนม ผมก็ไม่รู้ว่าเพราะอะไรทำไมผมถึงรู้สึก เจอเกือบทุกอารมณ์ครับ โกรธ หงุดหงิด ผิดหวัง ความสุข บางครั้งผมก็ทราบนะครับว่าไม่ใช่อารมณ์ของจิตตัวเอง เพราะผมก็ไม่ค่อยมีอาการแบบนี้แล้ว ถ้าเจอแบบนี้ควรแก้ไขอย่างไรครับ ผมไม่ได้อยากรับรู้อารมณ์คนอื่นนะครับ แต่มันมาเอง หรือว่าผมต้องเรียนรู้จากสิ่งนี้ครับ รบกวนท่านพี่พิจารณาครับ

 

อาจารย์ JIT_ISSARA ครับ
นี่คืออารมณ์สูงสุดของกระทู้
ณ.เวลานี้ผมควรปฎิบัติตัวเช่นไร ถึงแม้จะมีวิถีทางของตัวเอง แต่เมื่อมีครูบาอาจารย์ก็สมควรให้ท่านชี้ทาง ...

 

ครับ
ให้ตั้งความรู้สึก ไว้ที่กลางหน้าอก ไม่ต้องใส่ใจเรื่องลมเข้าออก ภวนาเหมือนท่องศัพภาษาอังกฤษ ว่า ปะ สะ นะ วา , ปะ สะ นะ วา ใช้ในชีวิตประจำวัน
เวลาทำสมาธิ ให้ท่องคาถา ชิน นะ ปา โร ( พทธัง เมตตา ..) อยู่ในกระทู้แห่งนี้ ภาวนาแบบแผ่ออกนะคครับ เวลาภาวนา อย่าไปสนใจว่าต้องสงบ หรือ ว่าจะได้อะไร ให้รู้สึกว่าได้ยินเสียงที่เราภาวนาในใจกังวานก้องออกมา

 

ภาวนา ปะ สะ นะ วา นะครับ แผ่ออก

 

น้องมิต้องไปใส่ใจ ให้รับรู้ว่าเป็นเรื่องปกติ และน้องนำจิตไปสัมผัสคนอื่น หรือ รู้สึก คนอื่น ถึงเป็นอย่างนั้น แสดงว่าส่งจิตออกนอก ให้ตั้งจิตไว้ที่กลางหน้าอก นิ่งๆที่กลางหน้าอก แล้วเรียนรู้อารมร์ตัวเอง ( อย่าส่งจิตออกนอก )
วันนี้มี ผู้ที่เป็นอย่างนี้ 3 คน มาปรึกษาพี่ เป็นเรื่องปกติ ใครที่มาเรียนรู้ วิชานี้จะเกิดขึ้นเอง เรียกว่า วิชาเชื่อมจิต หรือ ญาณหยั่งรู้อารมรณ์ของสรรพสัตว์และสรรพสิ่ง และตัวเองด้วย
ใครมาเจอกระทู้นี้ แล้วปฎิบัติอย่างต่อเนื่องแสดงว่าอดีตเคยเป็นศิษ อาจารย์กันมาก่อน เอาให้จบกันไปเลย ถึงเวลาจะส่งไปหา อาจารย์ของจิตอิสระอีกที

 

ทุกวิถีทาง สุดท้ายย่อมมาที่ทางเดียวกัน จึงไม่มีถูก หรือ ผิด ใช่หรือไม่ใช่ ขึ้นอยู่กับว่าเราจะเลือก ซึ่งแต่ละวิถีทางย่อมมีลายละเอียดแตกต่างกัน
ในวิถีทางในกระทู้ เน้นเรื่องอารมณ์ของจิต มิได้เน้นเรื่องญาณ หรือ อิทธิปาฏิหาร เพราะมิได้ช่วยในการยกระดับจิต
การปฎิบัติที่แท้จริง คือ ไม่ปฏิบัติ แต่ตื่นรู้ เบิกบาน สร้างสรรค์ รักใคร่ กลมเกลียว และมีทุกสิ่ง สมบูรณ์ในทุกสิ่ง โดยไม่ต้องทำอะไร เหมือน มหาเศรษฐี 1,000,000,000,000,000 มีเงินใช้ โดยมิต้องทำงาน ใช้เงินท่องเทียวทั่วโลก แบบไม่ต้องกลัวเงิน หรือ ความลำบาก หรือ ความทุกข์จะมาเยือน
(แต่จะเป็นมหาเศรษฐีนั้นต้องทำก่อนนะครับ เมื่อทำมากแล้ว เลี้ยงตัวเองได้แล้ว มั่งคั่งร่ำรวยแล้ว ก้อไม่ต้องยึดจนต้องทำจนวันตาย
อย่าถึงขนาดเรียกอาจารย์เลยครับ ยังไม่ถึงขนาดนั้น เราช่วยเหลือ เกื้อกูลกัน ตามกำลังความสามารถของแต่ละบุคคล ผู้ก้าวหน้ากว่า ก้อจุดประทีบ ไว้ให้คนที่อยู่ข้างหลังได้เห็นแสง คนไหนเห็นแสง และเดินตามย่อมถึงเป้าหมายแน่นอน เพราะแสงนั้นมีตลอด ทั้งในโลกมนุษย์ และ โลกทิพย์ มิต้องกลัว

 

กำลังตามหาอาจารย์อยู่เหมือนกัน แต่ไม่ค่อยได้ภาวนา ถ้านึกได้ก็จะภาวนา แต่เวลาที่ภาวนาแล้วรู้สึกโล่งสบายค่ะ

 

อยากจะส่งการบ้านครบ 7 วัน แต่ว่าไม่ค่อยได้ภาวนา พยายามท่องอัฐฐิกังตลอด หากคุณจิตอิสระมีอะไรแนะนำ ขอรบกวนด้วยนะค่ะ

 

ขอคำภาวนาและคำแนะนำด้วยคนค่ะ
กราบอนุโมทนาสาธุและขอบพระคุณเป็นอย่างยิ่งค่ะ

 

ภาวนา สุ ขิ ตา ยัง จิต ตัง
3 วัน ครับ

 

ภาวนา อะ เว ปะ มา อุ

แผ่ออกครับ