อยากรู้ว่าท่านจะลงมาตรัสรู้อะไรในเมื่อพระพุทธเจ้าท่านทรงตรัสรู้เอาไว้หมดแล้ว

ตั้งแต่จิตวิญญาณภายในยันอนันตจักรวาล พระพุทธเจ้าได้ตรัสรู้ไว้หมดแล้ว แล้วท่านที่เหลือจะทรงมาตรัสรู้เรื่องอะไรได้อีกละ ท่านไหนก็ไปคิดกันเอาเองนะไม่อยากลามปาม

 

ใจเย็นๆนะครับ ^^ ............

 

อืม...พระพุทธเจ้าท่านไม่ได้มีพระองค์เดียวนี่ครับ

ต่างองค์ก็ต่างตรัสรู้

เหมือนถ้าผมรู้แล้วว่าจะขับรถต้องทำอย่างไร

แต่คุณไม่เคยขับเลยคุณก็ต้องมาหัดขับเหมือนกันใช่ไหมครับ?

ทั้งๆที่คุณก็รู้อยู่แก่ใจว่ามีคนขับรถได้อยู่จริงๆ แต่ตอนนั้นคุณยังขับไม่ได้ไงครับ

 

คนที่ยังไม่รู้ก็มีมั้งคะ เอาแค่ทุกวันนี้ มีสักกี่คนที่ปฎิบัติตามคำสอนของพระพุทธเจ้า หรือมีดวงตาเห็นธรรม เอาง่ายๆ ลองมองรอบตัวเราก็พอคะ แล้วอีกอย่าง การเวียนว่ายตายเกิดยังมีอยู่คะ

 

ธรรมะ อยู่ที่ไหนหนอ?

 

ลองใช้ปัญญาดูสิครับ ว่า กว่าพระุพุทธศาสนาจะเสื่อมลงเรื่อย ๆ จนหมดไปในยุคของพระศาสนาของพระสมณโคดมนี้ ก็ตั้งกี่พันปี ตายเกิดกันไม่รู้กี่รุ่นกี่ชั่วคน และคนที่เกิดมาใหม่ในยุดที่ศาสนาไม่ค่อยมีแล้วก็จะไม่รู้จักธรรมมะทั้งสิ้น รวมถึงพระไตรปิฏกก็คงถูกทำลายหรือหายสาปสูญไปจนไม่เหลือแม้แต่หลักฐานใด ๆ อันรวมถึงภัยพิบัติต่าง ๆ หรือสงครามที่อาจจะเกิดขึ้น ทำให้พุทธสถานหรือคำสอนต่าง ๆ ที่จารึกไว้ถูกทำลายไป...สุดท้ายทุก ๆ สิ่งมันก็จะสูญสิ้นและหมดไป ตามหลัก ไตรลักษณ์....และคราวนี้ก็จำเป็นต้องมีพระพุทธเจ้าองค์ใหม่มาบำเพ็ยเพียร มาตรัสรู้ และ เผยแผ่พระพุทธศาสนาให้เจริญรุ่งเรืองใหม่...เหลือเพียงอย่างเดียวที่อมตะธรรมที่ไม่มีวันตาย เป็นธรรมที่จะถูกฟื้นคืนกลับมาได้เสมอด้วยศาสดาองค์ใหม่ในกัปใหม่

 

การที่องค์สมเด็จพระศิริจักรวาลพุทธเจ้าได้ลงมาตรัสรู้นั้น ก็เพราะว่า สังขารทั้งหลายมีการแตกดับเป็นยุคเป็นรอบ สังขารที่ละเอียดก็แตกดับอย่างละเอียด สังขารอย่างหยาบก็แตกดับอย่างหยาบวนเวียนกันอยู่อย่างนี้เป็นวัฎตะ ดังนั้นที่เรียกว่าโลกกลมนั้นก็เพราะว่าการเกิดดับของโลกมันวนกันอยู่ พระธรรมมีอยู่แล้วเป็นของเดิม แต่ใครหล่ะจะเป็นผู้ประกาศธรรมด้วยความเข้าใจอย่างแจ่มแจ้ง การที่จะประกาศธรรมได้ ต้องรู้ธรรมและศึกษาธรรมต้องใช้ระยะยาวนานมากถึงจะรู้ได้ครบถ้วน ในหว่างนั้นก็มีดวงจิตอยู่หลายดวงที่ศึกษาอยู่เช่นกัน แต่ทั้งหมดทั้งมวล ก็ต้องมีปณิธานสูงสุด ในช่วงนั้นโลกก็อาจจะดับเป็นยุค เป็นรอบไป และทุกช่วงของโลกที่เสื่อมนั้น สิ่งมีชีวิตทั้งหลายแต่ละยุคมิได้อาจรู้ธรรมหมดทุกยุคทุกสมัย จนกระทั่งผู้ที่ศึกษาธรรมนั้นได้กระทำรอบรู้ครบหมดแล้วได้เกิดและตรัสรู้ธรรมอันนั้น แล้วประกาศออกไป สรุปเพราะโลกเป็นทุกข์ จึงมีการตรัสรู้เหตุแห่งการตัสรู้ก็เพราะมีความทุกข์อยู่

 

คนเราการรับรู้ไม่เท่ากัน....ฉะนั้น อาจารย์จึงมีวิธีการสอนที่ต่างกัน จักรวาลมันเป็นเช่นนั้น
ก่อน พุทธะองค์แรกจะอุบัติด้วยซ้ำ สิงที่พุทธะทั้งหลายรู้...คือสิ่งเดียวกัน เป็นธรรมชาติ
ที่มีแต่ก่อนแต่เดิม แต่ยากที่จะเข้าใจ ในอดีตเป็นเช่นไร ปัจจุบัน และ อนาคตก็จะเป็นเช่น
นั้น ถึง พุทธะในอนาคตมาก็ค้นพบสภาวะ ที่มีมาแต่ก่อนแต่เดิมนั้นไม่ต่างจากพุทธะใน
อดีตกาล....สัจจะธรรมเหนือกาลเวลา คงทนเป็นอมตะ ไม่ว่ายุคใดๆที่สุดแห่งการพ้นวัฏฏะ
คือ นิพพาน แตกต่างในการนำเสนอ แต่ สัจจะอันเดียวกัน ตราบใดที่ยังมีทุกข์ การแสวงหา
การดับทุกข์ก็ยังดำเนินต่อไป

 

ดูทั้ง 3 ลิงค์

อย่างละเอียด

ก็จะเข้าใจเองครับ

สวรรค์ - วิกิพีเดีย


พรหมภูมิ - วิกิพีเดีย

นรกภูมิ - วิกิพีเดีย

 

โลกเราที่อาศัยอยู่นี้นั้นเราเป็นผู้โชคดีนักหนาแล้ว เพราะการที่เราจะอยู่ในยุคของพระพุทธเจ้าแต่ละองค์นั้นแสนลำบากมากมาย พระพุทธเจ้า 1 พระองค์ที่ตรัสรู้มานั้นต่อหนึ่งหมื่นจักวาลซึ่งเรียกว่า พุทธเขต ก็คือ จักวาลทั้งหลายมีมากมายเป็นอนันต(คือนับไม่ได้)ใน 1 หมื่นจักวาลจะมีพระพุทธเจ้าเพียง 1 พระองค์ ในขณะที่ข้าพเจ้าพูดอยู่นี้อาจจะมีพระพุทธเจ้าบางพระองค์กำลังตรัสรู้ แสดงธรรม และกำลังปรินิพพาน อยู่ในจักวาลอื่นสาธุ
พุทธังสรณัง คัจฉามิ

 

จขกท. มองโลกในแง่ดี ..... คิดว่าทุกคนคงรู้หมด ..... และรู้เหมือนๆกันหมด ..... ไม่ใช่นะ

และบางทีความรู้เดียวกัน ..... แต่ความคิดเห็นต่างกัน ... ก็มี

พระพุทธเจ้าองค์ต่อไปจะเสด็จมาอุบัติ ....... ก็ต่อเมื่อคำสอนของพระพุทธเจ้าองค์ปัจจุบันเสื่อมแล้ว

แล้วท่านจะตรัสรู้อะไร ...... ก็อริยสัจ ๔ อย่างเดิมนีหละ ...... ทรงสอนอะไร ....... ก็สอนอย่างเดิมนี่หละ

เพราะหน้าที่ของพระพุทธเจ้า ........ คือ...ผลักดันสัตว์ทั้งหลาย...ให้ข้ามพ้นห่วงทุกข์

 

ง่ายๆ คำสอนของพระพุทธเจ้าเมื่อ 2500 ปี ทุกวันนี้เป็นอย่างไร
เอาเป็นว่าทุกวันนี้ นิกายใหญ่ๆยังมี 2 นิกาย นิกายย่อยยังแยกออกไปอีก
พระไตรปิฏก 2 นิกายใหญ่ยังเขียนไม่เหมือนกัน
อย่าว่าพระไตรปิฏกเลยครับ คัมภีร์แทบทุกศาสนาถูกดัดแปลงไปตามความเชื่อ
ทางท้องถิ่นหมดแล้ว นี่แค่ 2500 ปีนะยังเป็นอย่างนี้ กว่าจะถึง 5000 ปี จะเป็นยังไง

 

ก่อนเป็นพระพุทธเจ้าท่านเป็นพระโพธิสัตว์ครับ ลงมาเพื่อตรัสรู้เพื่อโปรดเวไนยสัตว์ที่ยังเวียนว่ายตายเกิดในยุคหน้าอีกไม่รู้เท่าไหร
ซึ่งยุคนั้นคนไม่มีธรรมมะ และพระพุทธเจ้าแล้ว.....

 

ท่านที่ว่านี่ใครกันคับ

 

ความรู้ไม่ได้เหมือนขนมนี่ น้องก็นะ กินหมดแล้วจะได้หมดเลย ๕๕๕
คนที่เหลือไม่ได้กินพอดีเนอะ

พระผู้มีพระภาคเจ้าพระองค์ใดท่านตรัสรู้แจ้งแล้ว ท่านรู้ถึงทางถนน(มรรค)แห่งการพ้นทุกข์แล้ว ท่านชี้ทางแห่งการพ้นทุกข์แล้ว

เหล่าสัตว์ผู้มีบุญมีปัญญารู้ตาม ก็เดินตามทางนั้น พ้นทุกข์แล้ว

เหลือสัตว์ผู้บุญน้อยเกิดทีหลัง มาไม่ทันพระพุทธเจ้า ไม่เจอะพระสังฆเจ้า หรือเจอะแล้วต่างเซ่อเซอะงมงาย อาภัพ ต่างๆ บ้าง เลยไม่รู้ธรรม ที่เป็นทางพ้นทุกข์

พระโพธิสัตว์เจ้าทั้งหลาย ทราบดี ถึงเหตุนั้น
พระโพธิสัตว์เจ้าทั้งหลาย เมื่อทราบแล้วมีใจเมตตา เวทนา หมู่สัตว์ ที่ยังบุญไม่พอเข้าใจในสมัยพุทธกาลนั้น
พระโพธิสัตว์ทั้งหลาย จึงได้ ตั้งความปราถนา บำเพ็ญบารมี เพื่อเป็นพระพุทธเจ้า ในอนาคตกาลเบื้องหน้า เพื่อโปรดสัตว์ที่ มีมากในวัฎสงสาร ต่อหน้าพระพุทธเจ้า พระองค์นั้น

เมื่อได้รับพุทธธรรมนาย ว่าความปราถนาจักสำเร็จ แล้วพระมหาสัตว์บำเพ็ญบารมีจนถ้วนเต็ม แล้ว

จึงมาตรัสรู้เป็นพระพุทธเจ้าองค์ต่อไป

ซึ่งกาลนั้นศาสนาของพระพุทธเจ้าองค์ก่อนก่อน สิ้นไปตามกาลแล้ว


ค่อยอ่านศึกษาไป ปฏิบัติไปนะคะ อย่าใจร้อนล่วงเกินผู้อื่นหากว่า เราเป็นปลา รู้จักน้ำ ยังไม่รู้จักฟ้า ต้องระวัง กาย วาจา ใจให้ดี ดีกว่า นะคะ

 

ขออภัยหากทำให้น้องขุ่นใจนะคะ

เป็นกำลังใจให้ความวุ่นวายใจที่ได้รับ หายไปเร็ววันค่ะ

เรื่องปลา กะนก นี่เคยอ่านของหลวงพ่อชานะหากจำไม่ผิด

 

ธรรมะ=ธรรมชาติ คือความจริงที่มีอยู่

 

ธรรมดาของ มนุษย์ จิตใจย่อมเสื่อมถอยลง
นี้พระพุทธองค์ ปรินิพพาน กว่า 2500+
จิตใจ ของคนเสื่อมถอยลงไปมาก
นี้ขนาดมี พระธรรม-พระสงฆ์ เป็นตัวแทน และ เป็นสักขีพยานแล้ว
ถ้าผ่านไปอีก2500ปี ครบ 5000ปี ตามพุทธทำนาย มนุษย์จะสิ้นซึ่ง อารายธรรม
ที่เป็น มงคล จิตใจ คงจะต่ำช้า กว่า สัตว์เดรฉานมาก (ปัจจุบันก็เริ่มมีคนประเภทนี้แล้วแต่ไม่มา)

แล้วถ้าเวลาผ่านไปอีก สมมุติ 1000ล้านปี คุณว่า คนสมัยนั้นจะมีจิตใจอย่างไร

พระพุทธเจ้า ทุกพระองค์ ตรัสรู้ธรรม รู้ธรรม ประกาศธรรม เหมือนกันเท่ากัน
แต่ที่ต่างกันคือ เวลา สถานที่ ผู้คนจำนวน (บรรลุธรรม) ฯลฯ ฉนั้นจะต้องมี
พระพุทธเจ้า ต่อๆไป เพื่อปลดปล่อยสัตว์โลก ที่มากมายนักให้ถึงฝังแห่งนิพพานต่อไป

 

มีคนมาแหย่รังผึ้งแล้วก็หนีหายไป เหลือแต่ผึ้งที่กำลังบินไปบินมาอย่างวุ่นวายเพราะหวงรัง
ป่านนี้คนที่มาแย่รังผึ้ง คงนั่งหัวเราะชอบใจ ที่แกล้งผึ้งได้

 

ในสหาโลกธาตุ นี้ ธรรมะยังไม่สมบูรณ์

ก็ต้องเพียรตรัสรู้ด้วยตนเองกันต่อไป

ทำให้มันถูกต้อง ทำให้ให้มันดีที่สุด

ทำให้มันเที่ยงธรรมที่สุด