นั่งสมาธิแล้วฟุ้งซ่านแก้ยังไงดีครับ

ช่วงนี้เป็นอะไรไม่รู้ครับ

จะนั่ง จะนอน สมาธิ จิตก็จะมีแต่ความคิดฟุ้งซ่านวิ่งเข้ามาเรื่อยๆ...

ช่วยหาทางออกให้ผมทีสิครับ

นะมะ พะทะ ไม่ได้เลย T-T

 

จับอานาปานนุสติกรรมฐานซิครับ แก้จิตฟุ้งซ่านได้

โดยการนับลมหายใจเข้าออก

หายใจเข้ารู้ แล้วหายใจออกรู้นับหนึ่งในใจ
หายใจเข้ารู้ แล้วหายใจออกรู้นับสองในใจ

.....ทำลักษณะเดียวกันนี้จนนับได้ถึงสิบ แล้วเริ่มนับหนึ่งใหม่
ทำไปเรื่อย ๆ

ถ้ายังไม่หาย เวลาคิดเรื่องต่าง ๆ เข้ามาอีก ให้เริ่มทำที่หนึ่งใหม่ ไม่ว่าเราจะนับลมหายใจไปถึงไหนแล้ว....ผลที่ได้ชงักแท้...ใหม่ ๆ แค่ห้านาทีก่อนคล่องแล้วค่อยเพิ่มเวลา.

 

จับแต่อานาปานสติ อย่างเดียว ไม่ต้องภาวนาใช่ไหมครับ...

 

ครับ....แต่นับลมหายใจด้วย.....หายใจเข้ารู้ แล้วหายใจออกรู้นับหนึ่งในใจ
หายใจเข้ารู้ แล้วหายใจออกรู้นับสองในใจ

.....ทำลักษณะเดียวกันนี้จนนับได้ถึงสิบ แล้วเริ่มนับหนึ่งใหม่
ทำไปเรื่อย ๆ

 

..ตามที่คุณ chatyman แนะนำมานั่นถูกต้องแล้วครับ....


..... แต่ ถ้าสมมุติว่า ลองทุกวิธี แล้วจิตมันก็ยังอยากจะคิด มันยังฟุ้งซ่านอยู่ ..... พระเดชพระคุณพระราชพรหมยาน ได้เมตตาแนะนำผู้ปฏิบัติ


1. จิตมันเหมือน ลิง.. บางครั้งมันก็ดื้อมาก ซนมาก มันไม่นิ่ง ยิ่งไปบังคับ ยิ่งวิ่งไล่จับมันเท่าใด มันก็ยิ่งลิงโลด ดื้อดึงมากขึ้น..... ท่านแนะว่า ปล่อยให้จิตมันคิดไปเลย อยากคิดอะไรเชิญมันคิดไปตามสบาย อยากฟุ้งซ่าน ก็เชิญ ปล่อยให้มันฟุ้งซ่านของมันให้เต็มที่... เราแค่กำหนดรู้ว่า นี่เรากำลังคิด นี่เรากำลังฟุ้งซ่านนะ ไม่ต้องไปพยายามคุมมัน..

พอถึงที่สุดแล้ว จิตมันจะค่อยๆ หยุดฟุ้งซ่าน ของมันเอง เปรียบเหมือนลิงที่มันวิ่งซุกซนจนเหนื่อยแล้ว มันจึงจะเริ่มนิ่ง...

2. หากจิตมันไม่เอาแล้ว มันไม่ไหนแล้ว ... ยังไง มันก็ไม่ยอม ท่านแนะว่า ก็ให้เลิกไปก่อน แล้วหันไปทำอย่างอื่น ฟังเพลง ดูโทรทัศน์ ฯลฯ หรือเปลี่ยนอิริยาบถไปเลย .... อยากนั่งกรรมฐานเมื่อไหร่ ค่อยกลับมานั่ง


ทั้งหมดนี้ ฟัง จากพระเดชพระคุณหลวงพ่อ ไม่ได้แกะทุกคำหรอกนะครับว่าไปเท่าที่จำได้ ....

 

ขอบคุณสำหรับแนวทางครับ

สาธุ

 

ถ้าสติของคนผู้นั้นฟั่นเฟือนจากคนปริกติแล้วกลายเป็นคนสติไม่อยู่กันเนื้อกับตัวพูดอะใรเรื่อยเปื่อยจะมีวิธีแก้ยังไงดีละครับให้เขาสติกลับมาอยู่กับตัวของเขาอีกอย่างเขาเรียนมาจบวิทย์ครับทำยังไงดีชว่ยบอกให้หน่อยครับสงสารเขามากเพระเขามาขอคำปรึกษาครับ

 

ปล่อยให้คิด แต่พยายามภาวนาให้ได้

 

เปลี่ยนมาเดินจงกรมดูสิครับ ให้สติอยู่กับการเคลื่อนไหวของกาย สักครึ่งชม. แล้วนั่งภาวนาต่อครึ่งชม.

 

ลองตามนี้ครับ

[ame=http://www.youtube.com/watch?v=JW2iqrgD8wE&feature=relmfu]ดูจิต ด้วยความรู้สึกตัว 2 - YouTube[/ame]

 

ทำตัวเป็นเรือที่ทิ้งสมอ น้ำไหลมาไม่ไหลตาม ไม่ขวางน้ำ มองอย่างเป็นกลางครับ
มองอีกแบบ
เมื่อสิ่งใดๆเกิดขึ้น ให้เรามองเฉยๆ
เช่นเกิด กิเลส เหมือนเป็นไฟ ให้มองเฉยๆอย่าไปดับ อย่าให้ไฟมันลามมาที่ตัวเรา
ให้เรารู้ทันเฉยๆให้เป็นกลาง สิ่งเหล่านี้จะดับไปเองเพราะมันไม่เที่ยง ถ้าเราพยายามดับมันฝืนมันมันก็จะมีแรงต้าน และมันจะสะสม เรารู้ทันก็พอ
ฟุ้งซ่านก็ให้รู้ทัน ฟุ้งซ่านบ่อยๆก็ดีครับ ก็ให้รู้ทันบ่อยๆ ตัวนี้แหละตัวธรรมะ ฝึกได้ทั้งวัน
ยืน เดิน นั่ง นอน

 

คุณพระอินตา คนที่ว่า น่าจะลองไปปรึกษาจิตแพทย์ดูนะคะ บางทีอาจแก้ไขได้ อย่าทิ้งไว้ จะยิ่งเป็นมาก แล้วก็แก้ไขยาก