แนะนำพระดี มีพลังมหัศจรรย์ อาถรรพ์หนุนชีวิต อิทธิฤทธิ์มหาศาล

ไม่ทราบว่าพุทธคุณ พระของขวัญวัดปากน้ำ เป็นอย่างไรบ้างครับ ประสบการณ์แจ่มมั้ยครับ พอดีสนใจอยู่ครับ ขอคำชี้แนะครับ

 

กะว่าจะมาต่อให้ช่วงบ่ายๆ
พอดียุ่งๆ เลยลากยาวมาซะค่ำเลย

เลนส์กล้อง (Loupe) ทั่วไปจะเป็นแบบ Single lens ก็คือ เลนส์ชั้นเดียว
คือเลนส์แว่นขยายที่เราเห็นอยู่ทั่วไป
ซึ่งผลิตง่ายและมีราคาถูก การขยาย และการหักเหของแสงจะได้ไม่ดีเท่าไร
[FONT=tahoma,arial,helvetica,sans-serif] เลนส์ที่มีคุณภาพขึ้นมาอีกขึ้นหนึ่งจะเป็นเลนส์แบบ Doublets คือ เป็นเลนส์แบบ 2 ชั้น
ซึ่งลดการหักเหของแสง และสี ที่สะท้อนออกมา ได้ดีกว่าแบบ Single lens
การผลิตจะยากกว่า และราคาจะแพงกว่าแบบ Single lens

และเลนส์ที่มีคุณภาพ สูง เป็นมาตรฐาน และนิยมใช้กันในวงการ
ถ้าในเมืองนอกก็จะนำมาส่องเพชร ส่องพลอย แต่ในบ้านเรา ก็นำมาส่องพระเครื่องด้วย
จะเป็นเลนส์แบบ Triplets คือ เลนส์ 3 ชั้น ที่ลดการหักเห การสะท้อนแสง และสี ได้ดีกว่า
ทำให้เราเห็นภาพได้คมชัด แต่การผลิตจะยากกว่า และปกติจะมีราคาแพงกว่า แบบ Doublets มาก
[/FONT]
[FONT=tahoma,arial,helvetica,sans-serif]
[/FONT]
[FONT=tahoma,arial,helvetica,sans-serif] เลนส์แบบ Triplets ในบ้านเราที่พบเห็น และใช้ในวงการพระเครื่องของเรา จะมียี่ห้อดังนี้
ยี่ห้อ Zeiss, B&L, Nikon และ BelOMO ฯลฯ ซึ่งหากเลนส์มีกำลังขยาย 10 เท่า
ก็จะมีคุณภาพพอ ๆ กัน ภาพที่มองเห็นได้เกือบจะไม่แตกต่างกัน ไม่ว่าจะยี่ห้อใด
แต่ที่แตกต่างกันก็จะเป็นขนาด และรูปร่าง และที่เห็นได้ชัด คือ ในเรื่องราคา ครับ[/FONT]


- Doctor 10x - ตัวเลนส์กว้าง 18 mm. ส่องสว่าง เจาะดี ภาพใส ชัดเจน (เห็นว่าใช้เลนส์ค่าย Zeiss Jena ด้วย
-Nikon 10x - ตัวเลนส์ใส ไม่เคลือบโค้ตผิว เจาะดี ภาพใส ชัดเจน บางคนก็ว่าแพงเกินไป
- Swarovski 10x - เจาะดีที่สุด เลนส์ใส สว่าง แต่หน้าเลนส์แคบ ราคาแพงขั้นเทพ...
- Belomo 10x - หน้าเลนส์กว้าง เลนส์ใส ส่องชัดเจน จากเบรารุส
- Bausch&Lomb 10x - เลนส์ใส เจาะพอประมาณ ภาพคมชัด มีทั้งแบบไอ้กันแท้ และแบบจีน ราคาห่างกันไม่มาก
- Peak 10x - เลนส์ใส คุณภาพดี ส่องสว่าง เคยได้ยินแต่ชื่อ ยังไม่เคยส่องกะเขาสักที
- Karl 10x - เลนส์กว้าง ส่องสว่าง ภาพคมชัด
- LEIKA 10x - เช่นเดียวกับ Karl's คุณภาพพอๆ กัน
- Kruss 10x หน้าเลนส์ 12mm เล็กกระทัดรัด เจาะพอประมาณ เคลือบโค้ตตัดแสง
- Ultima 10x หน้าเลนส์ 18mm เจาะพอประมาณ เคลือบโค้ต อารมณ์คล้ายๆ Kruss แต่หน้าเลนส์กว้างกว่า ราคาพอๆ กัน



1. Doctor 10x ราคา 5,500 บาท
2. Nikon 10x ด้านหลังปั๊ม xp (ตัวล๊อตใหม่) ราคา 2,890 บาท
3. Zeiss 10x ราคา 2,890 บาท
4. Swarovski 10x ราคา 6,500 บาท
5. Belomo 10x ราคา 1,600 บาท
6. Bausch&Lomb 10x ราคา 1,250 บาท
7. Peak 10x ราคา 1,550 บาท
8. Karl's 10x ราคา 590 บาท
9. LEIKA 10x ราคา 650 บาท
10. Kruss 10x ราคา 450 บาท


ราคาลองดูหลายๆ เจ้าครับ สุดท้ายผมได้ kruss ราคา 320 บาท จากสนามหลวง ก็สบายตัวแล้ว...

ดีกว่าไปส่องกล้องราคาถูก แต่ปวดลูกกะตา ลงทุนเพื่อถนอมสุขภาพสายตา
จะได้เห็นมุมมองอีกมุมมองที่ลึกกว่ากล้องราคาตลาดๆ แต่อาจจะต้องรบรากับศรีภรรยาที่บ้านก็แล้วแต่วาสนาล่ะครับงานนี้...

 

ผมใช้ Belomo ครับน้าต๋อยซื้อมาหลายปีแล้ว ประมาณ 5 ปีเห็นจะได้ตอนนั้นมาขายในเว็บกัน 6 ร้อยหรือ 7 ร้อยจำไม่ได้ เวลาส่องก็ดีครับ

 

ใครจะช่วยจับฉลากประกบคู่ก็ได้ครับ เราทุกคนเพื่อนกันทั้งสิ้น และของที่ระลึกเป็นเพียงตัวแทนของน้ำใจระหว่างกัน แต่ที่อยู่เบื้องหลังของน้ำใจของทุกๆคน คือความจริงใจและการอยากให้ทุกคนได้สิ่งดีๆในชีวิต

การเข้ามาร่วมกระทู้นี้ของพวกเรา ไม่ใช่เรื่องบังเอิญและไม่ใช่หลงเข้ามาแน่นอน ในอีกไม่นานนี้ คนที่ร่วมกลุ่มสร้างกุศลและปฏิบัติธรรมจะมีมากขึ้น คนที่รวมกลุ่มสร้างกรรมเลวก็จะมีมากเช่นกัน จะมีการคัดแยกกลุ่มคนโดยวิธีการของธรรมชาติอย่างหนึ่ง จะมีคนรอดหมู่ หรือตายหมู่มากขึ้น คอยดูกันไปอีกไม่นานหรอกครับ ฟ้าสีเลือดเหนือเอเซีย

โลกเรามาถึงจุดเสื่อมของจักรวาลแล้ว เวลานี้ถึงทางสามแพร่งของชะตากรรมมนุษย์ชาติ ที่ล้วนถูกธรรมชาติลงโทษ รอดูอีกแค่ปี-สองปีนี้ จะได้เห็นและเข้าใจมากขึ้น เร่งสร้างกุศลกันไว้บ้างนะครับ

 

รบกวนสอบถามพีหนุ่มครับตระกรุดมหาจักพรรดิ์
ที่ใ้ห้ร่วมทำบุญปี 39 ดีไหมครับ
แล้วสมเด็จผงกรรมฐานดีด้านใดครับ ของหลวงปู่ดู่ครับ
ขอบคุณครับ

 

ในรูปคือ รูปที่ได้จากหนังสือพระมหาชนก (รูปสีน้ำตาล) ซึ่งจัดจำหน่ายเมื่อปี 2542 ทำนายเรื่อง "2 May Tropical Cyclone" ซึ่งในปี 2551
วันที่ 2 May 2551 พายุนากรีส

ซึ่งมีข้อมูลตรงดังนี้

1) วันที่ 2 May
2) พิกัด
3) ความเร็วสูงสุดของลม 80 kts = 148 km/s
4) แนวพายุ

อีกที่เหลือยังไม่รู้ความหมาย
เช่น ปู 2 ขา, ปู 4 ขา, ปู 6 ขา เป็นต้น

 

ว่าแล้วทำมัยปวดตา ของผมซื้อตลาดนัด 250 ต่อเหลือ200 แถมมีเลนส์มี2อัน อันนึง 30x อีกอันซัดไป60x แถมมีไฟด้วย สีขาว กับแบล็คไลท์ไว่ส้องเงินปลอม ปวดตามากๆ ทุกวันนี้ฝุ่นจับ ฮ่าๆ

 

รู้สึกปลื้ม จนบอกไม่ถูกครับ ยินดีกับทุกคนที่ทำความดีเพื่อแม่ครับ เขียนมากเดี๋ยวน้ำตาจะไหลซึ้งในน้ำใจของทุกคนที่มีให้กันและกันครับ

 

ปี 2012 คนไม่ดีจะหมดไป จะเหลือก็แต่คนดีและคนดีจะมีเหตุให้ต้องหนีได้แม้เหตุการณ์จะจวนตัว
ขอบคุณครับพี่หนุ่ม

 

ใช้ swarovski อยู่ขอบอกเยี่ยม แต่ราคาแพงไปหน่อย

 

ครับพี่ จากการศึกษาข้อมูลอันน้อยนิดของผม บอกตรงๆกลัวจริงๆครับ ไม่อยากให้เกิด คนที่เรารักและห่วงอีกหลายคนจะทำยังงัยกัน ทุกวันนี้เรารับรู้แค่ตักเตือน ถ้าโดนไม่เรียวบ้างก็คงจะดี จะได้ตื่น

 

วันนีผมขอไปพักผ่อนก่อนนะครับ พรุ่งนี้ต้องลุยต่อตั้งแต่เช้า หลับฝันดี ราตรีสวัสดิ์ครับ

 

สวัสดีครับ คุณหนุ่มเมืองแกลง และ เพื่อนๆสมาชิกทุกท่าน ท่านไดได้รับรางวัลในส่วนของผม เรียนเชิญส่งPM ที่อยู่สำหรับจัดส่ง เข้ามาหาผมเลยนะครับ

 

[FONT=&quot]แม่แบบนี้....ยังมีอีกหรือ
<o></o>[/FONT]
[FONT=&quot]จอย เคยเป็นสาวสวยมากในอดีตและปัจจุบันเธออายุ [/FONT]40 [FONT=&quot]ปีเป็นแม่ของลูก [/FONT]4[FONT=&quot] คนแล้ว แต่ใครจะเชื่อบ้างว่า เธอไม่เคยรู้ความหมายของคำว่า แม่ และไม่มีสัญชาติญาณของคำว่าแม่เลยแม้แต่น้อย เธอคือของแปลกอย่างหนึ่งของโลกที่หายากแต่ไร้ค่าในทุกสิ่ง หลังจากเราซึมซับสิ่งดีๆที่อยู่ในใจและร่วมรำลึกถึงความดีของแม่ มาตลอดในสัปดาห์ที่แล้ว วันนี้ผมจะเอาเรื่องจริงของคนกลุ่มหนึ่งมาตีแผ่เพื่อให้ได้รู้ว่า

โลกเรามีมุมมองสองด้านเสมอ เป็นมุมอับของชีวิตที่หลายคนคาดไม่ถึงว่าจะมีอยู่จริง แต่ผมขอยืนยันว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องจริงและเกิดขึ้นแล้วในกรุงเทพ เมืองฟ้าอมรของไทย และด้วยต้องการรักษาศักดิ์ศรีในบางเรื่องของเพศแม่ ผมจึงขอตัดบางพฤติกรรมที่เกินทนของแม่คนนี้ออกไปบ้าง แต่ทุกอย่างที่เขียนลงไปนี้คือเรื่องจริงที่ได้เกิดขึ้นแล้ว ผมรับรองได้ว่าทุกคนมีตัวตนจริง เป็นเรื่องจริงทุกสิ่งที่เขียนลงไป[/FONT]

[FONT=&quot]ย้อนหลังไป [/FONT]20 [FONT=&quot]ปีที่แล้ว จอย เป็นสาววัยรุ่นที่สะสวยและหุ่นดีมากในแถบบ้านพรานนก[/FONT] [FONT=&quot]ฝั่งธนบุรี [/FONT] [FONT=&quot]แต่เธอใช้ชีวิตไร้จุดหมายปลายทางและไม่ให้ความสำคัญต่อชีวิตสาวของเธอ ซึ่งเป็นเด็กผู้หญิงคนหนึ่งที่ควรรักตัวบ้าง เมื่อเธอเรียนจบชั้นมัธยมปีที่[/FONT]3 [FONT=&quot]แล้ว ได้หันเส้นทางชีวิตเข้ามั่วสุมในกลุ่มนักเลง เพราะเห็นว่าโก้และคุ้มครองเธอได้ เธอลองยาทุกอย่างทุกชนิดตามการชักชวนของคนในกลุ่มนั้น พร้อมๆกับเป็นคนส่งยาในที่สุด ตามการบงการชี้นำของนักเลงย่านฝั่งธน เมื่อตำรวจกวาดจับนักค้ายาในกลุ่มนั้นตามนโยบาย เธอจึงเคว้งคว้างและไร้ที่พึ่ง ขาดเงินใช้คล่องมือเหมือนแต่ก่อน และสุดท้ายก็เข้าทำงานในคาราโอเกะ

แต่เธอก็ไม่ใช่คนอดทนและรักงาน ที่ต้องทนลำบากอดหลับอดนอนทุกคืนแบบนั้น เมื่อมีคนชวนให้ไปขุดทองในญี่ปุ่นเธอก็ตัดสินใจไปเผชิญโลกที่โน่น พร้อมๆกับเพื่อนอีกสามคน ที่ญี่ปุ่นแดนวิไลแห่งหนึ่งของเอเซีย เธอได้ใช้ชีวิตคู่ชั่วคราวกับคนไทยที่ไปทำงานที่นั่น และตั้งท้องลูกคนแรก เธอต้องหอบท้องแรกกลับมาคลอดที่เมืองไทย และโชคร้ายที่ลูกเธอเป็นผู้หญิง เมื่อคลอดลูกได้เพียงสองเดือนเท่านั้น ชีวิตเธอก็โบยบินไปหาอิสระภาพ ตามที่มีคนชักชวนให้ไปทำงานที่ปาดังเบซาร์ โดยทิ้งลูกคนแรกของเธอไว้กับแม่ของเธอเอง ที่เลี้ยงอย่างตามมีตามเกิดไปวันหนึ่งๆ[/FONT]
<o></o>
[FONT=&quot]ที่แดนใต้สุดของสยาม ยาคุมคงแพงมากเหลือเกิน เธอจึงท้องอีกครั้งในปีที่สองของการลงไปทำงานที่นั่น เธอทำทุกอย่างที่จะให้แท้งลูกคนนี้ แต่เด็กคงอยากเกิดมากจึงหัวแข็งทนอยู่ได้ และต่อมาสามีคนใต้ก็ถูกจับข้อหาค้ายาเสพติด เธอต้องหอบท้องกลับมาหาแม่ที่กรุงเทพ และคลอดทิ้งไว้ให้แม่อีกคนหนึ่ง โชคร้ายของเธออีกแล้วที่เป็นลูกสาวอีกครั้ง และมีร่างกายเล็กผิดปกติและมีโรคต่างๆมากมาย จากการที่เธอกินยาขับเลือดในขณะตั้งท้อง

แต่เธอลืมไปว่ามีลูกแล้วสองคนที่ต้องรับภาระและรับผิดชอบบ้าง ทุกวันที่ผ่านไปนั้น ไม่ได้ทำให้เธอคิดอะไรได้เลยแม้สักนิดเดียว และเธอก็ยังหวนกลับไปใช้ชีวิตอยู่ในกลุ่มขี้ยาอีกเช่นเดิม ในละแวกบ้านพรานนก เธอเปลี่ยนคู่นอนง่ายเหมือนเปลี่ยนกระดาษชำระทุกๆวัน ชีวิตเธอย้อนเส้นทางนรกสายเดิม เธอหันมาเข้าเส้นทางค้ายาเสียเอง สองปีเต็มๆที่เธอหาเงินด้วยวิธีนี้ จนในที่สุดกรรมทางโลกก็เดินทันเธออีกครั้ง ตำรวจจับเธอได้พร้อมเพื่อนขณะไปส่งยาให้ลูกค้า เธอรับสารภาพผิดเพราะจำนนด้วยหลักฐานและถูกตัดสินลงโทษ [/FONT]8 [FONT=&quot]ปี โดยเธอหอบลูกที่ตั้งท้องได้สามเดือนแล้วเข้าเรือนจำไปด้วย โดยไม่รู้ว่าใครคือพ่อของลูกคนนี้[/FONT]

[FONT=&quot]เมื่อเธอคลอดลูกในเรือนจำแล้วตามกำหนดปกติ เธอได้ยกเด็กชายผู้โชคร้ายคนนี้ ให้กับคนที่ต้องการเด็กไปอุปการะเพียงแลกกับค่าใช้จ่ายเพียงไม่กี่บาท โดยเธอทำหนังสือยินยอมยกให้โดยไม่มีเงื่อนไข เมื่อเธอพ้นโทษออกมาแล้ว เธอก็ไม่เคยนึกถึงและไปเยี่ยมหาลูกชายคนนี้ของเธอเลยสักครั้งเดียว ทั้งๆที่มีหลักฐานที่อยู่ชัดเจนสามารถสืบค้นได้อย่างง่ายดาย เธอเดินทางกลับไปใช้ชีวิตที่ภาคใต้ใหม่อีกครั้งตามเส้นทางที่เธอถนัด

และเพียงแค่ปีเดียวเท่านั้นที่เธอพ้นโทษออกมา เธอก็ตั้งท้องอีกแล้วกับคนไม่ปรากฏสัญชาติและตัวตนที่แดนใต้ เธอก็หอบสังขารกลับมาคลอดที่กรุงเทพอีกเช่นเคย และครั้งนี้เธอก็ขายลูกชายที่คลอดได้สิบกว่าวันให้กับคนที่ไม่รู้จักและเขาไม่มีลูกไปในราคาเพียงแค่ [/FONT]5000. [FONT=&quot]บาท และหมอจับเธอทำหมันให้ทันทีเมื่อทำคลอดครั้งนี้ เพราะเธอยับเยินมากเกินพอแล้วที่จะให้กำเนิดลูกอีกสักคนต่อไปในวันหน้า[/FONT]
<o></o>
[FONT=&quot]เมื่อเธอทิ้งสายเลือดทั้งหมดไปแล้วและเธอเป็นอิสระทั้งตัวและหัวใจเหี่ยวๆ เธอย้อนกลับลงภาคใต้ ดินแดนเก่าที่เธอเคยมีเส้นทางทำมาหากินที่นี่ ตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมากว่าสามปีแล้วที่เธอเงียบหายไป และตั้งแต่เธอมีลูกคนแรกจนกระทั้งบัดนี้ เธอไม่เคยส่งเงินให้ลูกสาวทั้งสองคนที่อยู่กับยายเลย แม้แต่บาทเดียว รวมทั้งไม่เคยสอบถามข่าวคราวใดๆเลยสักครั้ง ปล่อยให้ลูกและแม่อยู่กันอดๆอยากๆ ลูกสาวคนโตเกือบจะไม่ได้เรียนต่อประถม [/FONT]3 [FONT=&quot]เพราะไม่มีเงินค่ารถ ค่าขนม ค่าเสื้อผ้า ส่วนลูกเธอคนที่สองไม่ได้เรียนหนังสือแม้จะมีอายุ[/FONT]10[FONT=&quot] ปีแล้วก็ตาม และเพิ่งจะเข้าเรียนประถม[/FONT]1 [FONT=&quot]เมื่ออายุ [/FONT]11[FONT=&quot] ปี โดยความอนุเคราะห์ของครูผู้ใจการุณ

ลูกสาวทั้งสองคนของเธอได้เติบใหญ่เป็นเด็กสาววัยรุ่นหน้าตาดี และมีชีวิตความเป็นอยู่ดีพอประมาณ พักอาศัยอยู่กับน้าๆของพวกเธอ โดยการรับอุปการะของผมมานานกว่า [/FONT]7 [FONT=&quot]ปีแล้ว ทั้งเรื่องการเรียนและความเป็นอยู่ทุกอย่าง จนปัจจุบันเด็กสาวคนโตเรียนอยู่ชั้น มัธยมปี[/FONT]3 [FONT=&quot]และลูกคนรองเรียนอยู่ชั้นประถมปี[/FONT]3 [FONT=&quot] โดยผมแทบไม่เคยเจอหน้าเด็กทั้งสองคนนี่เลย เพียงแต่สอบถามข่าวคราวจากครูผู้ปกครองและถามจากน้าๆของเขาในแต่ละเดือนเท่านั้น

และเมื่อปลายปีที่แล้ว จอย..กลับมาหาน้องสาวและแม่ของเธอในวันธรรมดาที่บ้านหลังเก่าในกรุงเทพ และขอรูปถ่ายลูกสาวทั้งสองคนของเธอพร้อมรีบกลับไปใต้ อย่างเร่งร้อนโดยไม่สนใจจะอยู่พบหน้าลูกแม้แต่น้อย[/FONT]
[FONT=&quot]เมื่อสองเดือนที่แล้ว ลูกสาวคนโตที่ตอนนี้อายุย่าง [/FONT]15[FONT=&quot] ปีแล้ว ได้รับโทรศัพท์จากคนที่อ้างว่าเป็นแม่ โดยน้าของเขาเป็นผู้ให้เบอร์ของเด็กสาวไปโดยคิดเพียงว่า คงเพราะแม่อาจจะคิดถึงลูกมาก เมื่อแม่โทรมาลูกก็ดีใจและอยากพบหน้า ตามประสาลูกและแม่โดยไม่ระแวงใจอะไรทั้งสิ้น แต่แม่ของเธอคนนั้นโทรให้ลูกสาววัยรุ่นของเธอออกไปหาที่ชานเมือง ที่เธอมาดักรออยู่โดยเธอหาแฟนให้ลูกสาวของเธอไว้ล่วงหน้าแล้ว.... ต่อจากนี้ไปอะไรจะเกิดขึ้น ผู้อ่านก็คงเดาเหตการณ์ต่อไปได้[/FONT]

 

วันหลังใช้แว่นขยายง่ายกว่าครับ ใหญ่ดีซูมง่ายกว่า พกพาสะดวกไม่ต้องกลัวหาย

 

วันนี้ขอตัวและหัว ก่อนนะครับไม่ไหวแล้ว ดึกๆมาหลายวันครับ ยังไงก็ขอให้พรุ่งนี้เป็นวันดีของทุกๆท่านนะครับ
พรุ่งนี้ต้องสู้รบกับ audit อีกแล้วววว ฝันดีทุกท่านครับ(kiss)

 

รุ่นหลังๆมานี่ ผมไม่มีข้อมูลเลยครับ ต้องขอโทษจริงๆ
รบกวนเพื่อนๆ สาย ลป.ดู่ด้วยครับ

 

เมื่อไม่นานมานี้ที่มีข่าวว่ารัฐบาลฆ่าพระสงฆ์ที่มาประท้วง หรือที่ประเทศจีนก็มีข่าวการฆ่าพระทิเบตหลังจากนั้นไม่นาน พม่าก็ถูกพายุถล่มตายไปไม่น้อย ประเทศจีนก็เกิดแผ่นดินไหวหลายริกเตอร์ทำให้คนตายจำนวนมาก มาปีนี้จีนก็เกิดโคลนถล่มมาอีก อย่างนี้เขาเรียกว่าถูกลงโทษใช้ไหมครับ

 

โลกหรือธรรมชาติ ก็เหมือนพ่อแม่ของมนุษย์ทุกคน เมื่อลูกดื้อและไม่ฟัง พ่อแม่จำเป็นต้องสอนลูกใหม่ครับ อาจเป็นประสบการณ์ครั้งใหญ่ที่ทำให้ใครหลายๆคนมองเรื่องของจิตใจ มากกว่าวัตถุภายนอกแค่นั้น

สิ่งที่โลกมอบให้มนุษย์ เป็นของโลกมานานมากแล้ว ไม่ว่าความรู้ ศาสตร์ต่าง ร่างกาย อาหาร น้ำดื่ม อากาศ ความอบอุ่น (ธาตุสี่) แต่มนุษย์กลับหลงผิดเอามาเป็นของตน

ทั้งยังแบ่งลำดับชั้น ด้วยยศ ฐานะ ความรู้ หน้าตา ชาติกำเนิด ไม่มีบนจะมีล่างได้ยังไง ไม่มีล่างจะมีบนได้ยังไง ไม่มีสวยจะมีขี้เหร่ได้ยังไง ไม่มีโง่ จะมีฉลาดได้ยังไง ทุกอย่างจะมีไม่ได้ถ้าไม่มีอีกสิ่งเป็นหตุให้เกื้อกูลกัน

ยิ่งคนที่มีความรู้ยิ่งหลงในความรู้ของตัวเอง ทั้งที่ความรู้นั้นๆก็เป็นหลักของธรรมชาตที่มีอยู่แล้ว เพียงเราไปทำความเข้าใจมันได้ก็แค่นำมาใช้สอยให้เกิดประโยชน์ (นักวิทยาศาสตร์น่าจะรู้เรืองนี้ดี) หมอเข้าใจเรื่องของร่างกาย (ร่างกายก็เป็นธรรมชาติอย่างหนึ่ง) และประโยชน์ของความรู้ก็เพียงแค่เอาไว้เลี้ยงชีพ แต่เกินไปกว่านั้นคือหลงเอามาสร้างเป็นความภูมิใจ ความเก่ง กลายเป็นตัวเราของเราตัวใหญ่ๆ จนลืมมองไปว่า คนจนก็กินสามมือ คนรวยก็กินสามมือ เท่ากันพอ สิ่งที่กินก็ให้รสชาติ พลังงาน เหมือนกัน แต่คนรวยต้องกินของดีดี หายากๆ ภาชนะงามๆ เพื่อความสุขทางใจคือความภูมิใจ

แทบทุกสังคมทุกวันนี้กำลังแข่งขันกันอย่างเอาเป็นเอาตายก็เพียงแค่ความภูมิใจอันนี้หละ ที่เผาหัวใจของคนนับล้านๆให้ทุรนทุราย จนกินไม่ได้นอนไม่หลับ

ยิ่งมนุษย์กอบโกยเอาความสุขจากโลกมากเท่าไหร่ โลกก็จะมอความทุกข์กลับคืนมาให้มากเท่านั้น สุข10 ทุกข์ก็ -10 10 กับ -10 จะเท่ากับ 0 พอดี (โลกเป็นของกลาง)

ลมไม่ได้เย็น แต่เราเป็นคนบอกว่าเย็น (แต่ไม่ใช่ไปนั่งตากลมจนเป็นหวัด)
ไฟไม่ได้ร้อน แต่เราต่างหากที่ว่ามันร้อน (แต่ไม่ใช่ไปกระโดนเข้ากองไฟ)
เวลาเราก็เป็นคนกำหนดเพื่อเรียกหา
เพชรมันไม่ได้บอกว่ามันสวย เราต่างหากเป็นคนให้ค่ามันว่าสวย

หากมองอย่างตรงไปตรงมา ทุกสิ่งทุกอย่างในโลกนี้เค้าก็มีอยู่แล้ว เป้ฯอยุ่แล้ว
ปัญหาอยุ่ที่ใจเราต่างหากที่ไปให้คุณค่าความหมายย (ใจเกิดการกระทำ ใจเคลือนไหว) ให้ค่าของสิ่งนั้น(นามธรรม) สิ่งที่เราบะบุค่า (รูปธรรม)
พอให้ค่าสิ่งนั้นๆแล้ว ก็เป็นเราที่ไปหลงยึดสิ่งนั้นๆอีก เท่ากับเราสร้างมันขึ้นมาและหลงมันเอง และทุกข์เอง เท่านี้เอง (แต่แก้ยากจริงๆ)

 

เบี้ยแก้
พี่ผู้สาวที่สนิทกับผม ครั้งยังรับเป็นนักวิจัยด้านมนุษยศาสตร์ ที่ มอ.ปัตตานี
เล่าให้ฟังว่า ตอนที่ ม.จัดงานบุญแบบพุทธ พระท่านพรมน้ำมนต์ถูกพี่ผู้หญิงที่ทำงาน ซึ่งเป็นมุสลิม ได้เกิดอาการชักดิ้นชักงอ มีคนเอาพระเครื่องสวมคอ แต่ก็เพียงลดดีกรีความรุนแรง หลวงพี่เข้ามาพิจารณาดู ท่านบอกว่าโดนของทางอิสลาม พอดีพี่สาวของผมพกเบี้ยแก้ของหลวงปู่เจือ จึงนำไปสวมคอพี่คนนั้น พี่แกล้มหงายไปทันที่ สักพักก็ฟื้นขึ้นเป็นปกติ พี่สาวผมแกจึงเชื่อในเบี้ยแก้หลวงปู่เจือ แม้ว่าจะเป็นของใหม่
ปล.ตอนนี้แกนับถือคริสต์อย่างเคร่ง ที่บ้านแกพระธาตุก็เพิ่มจำนวนจาก 2 องค์ เป็น 4 องค์ ผมล่ะงงจริงๆ