เหนื่อยเหลือเกินกับชีวิต(เรื่องคู่)ทำดีแค่ไหน ก็ไม่สามารถดีได้

ตัวของเจ้าของกะทู้เองรู้สึกว่า บางครั้งการทำสิ่งดีๆอยู่ในศีล ในธรรม ก็ไม่ได้ทำให้ตัวเองมีความสุข เจ้าของกะทู้มีความเชื่อมาตั้งแต่เด็กๆแล้วว่าเป็นผู้หญิง แล้วอยากมีคู่ดี ก็จะต้องประพฤติตนดี ก็จะได้คู่ดี และตนเองก็นั่งวิปัสนาที่วัดอัมพวันมาตั้งแต่ยังเด็ก สมัยนั้นคนที่วัดอัมพวันก็น้อยมาก หลวงพ่อจรัลก็จะเทศน์สอนแต่สิ่งดีๆ เจ้าของกะทู้ก็เชื่ออย่างนั้นมาตลอด มีแฟนคนแรกก็ดีมาก คอยช่วยเหลือเจ้าของกระทู้และครอบครัวมาอย่างดีโดยตลอด ยิ่งทำให้เจ้าของกะทู้เชื่ออย่างยิ่งว่าผู้หญิงจะดี จะชั่วอยู่ที่ตัวทำ จนคบกับแฟนได้สามปี แฟนก็ขอแต่งงาน คิดว่าปลายปีก็จะแต่งงานกัน แล้วแฟนก็บอกว่าเค้าพึ่งค้นพบว่าเค้าอยากมีอะไรกับผู้ชาย ก็เลยเลิกเลยดีกว่า อยู่นิ่งๆคนเดียวอีกสามปี ก็คบผู้ชายอีกคน เป็นคนดีมากฉลาดมาก แต่มีความรู้สึกลึกๆว่า ต้องมีอะไร ไม่ชอบมาพากล เพราะเค้าไม่มีเวลาให้เราเลย แต่ก็คบเพราะเค้าดีมาก แต่ก็มีความสงสัยมาโดยตลอดว่าเค้าโสดหรือเปล่า(อยู่กันคนละจังหวัดค่ะ เราอยู่กท.เค้าอยู่เชียงใหม่) เพราะทุกครั้งที่มีความรู้สึกว่าเค้าไม่น่าจะโสด จนไปนั่งวิปัสนาที่วัด แล้วก็อธิฐานขอรู้ ตอนกลางคืนก็ฝันเห็นเด็กผู้หญิงหน้าตาน่ารักมาก อายุประมาณ8-9ขวบ แต่ในฝันทำให้รู้ว่าเป็นลูกของผู้ชายคนนี้ เป็นอย่างนี้สองครั้งในการบวช คนละครั้งกัน แล้วก็มีอะไรหลายๆทำให้มั่นใจ คบมาสองปี ก็เลยเลิก ว่างอีกครั้งอีก หนึ่งปี ก็โดนอีกแล้ว เมื่อเดือนที่แล้วนี่เอง เกิดมาไม่เคยถูกใจใครเท่านี้มาก่อน ผู้ชายบอกว่าเป็นพ่อหม้าย เราก็เชื่อ เพราะเค้ามีเวลาให้เราตลอด คบกันได้สองอาทิตย์ เค้าบอกว่า เดี๋ยวจะไม่อยู่หลายวัน ไปราชการ เราก็เลยไปเที่ยวกับ ไหว้พระที่กะบี่กับครอบครัว ไปไหว้พระที่วัดถำ้เสือ ขึ้นไปบนเขาขอพร ว่าถ้าใช่ก็ขอคนนี้นะ เพราะชอบมากทุกอย่างใช่เลย ขึ้นเขาเหนื่อยมาก ลงมากลับโรงแรมก็เหนื่อยมาก นอนพักได้ไม่เท่าไหร่ ก็มีผู้หญิงโทรมาต่อว่า ด่าทอ ว่าไปยุ่งกับสามีเค้า ค่ะตกลงมีเมียแล้วค่ะ ก็เลยงง ว่าทำดีได้ดี จริงหรือ เพราะเจ้าของกะทู้ มีเพื่อนผู้หญิงหลายคนที่มี สามีแล้วก็ยังมี ผู้ชายคนอื่นดูแล โดยที่ผู้ชายเหล่าานั้นไม่รู้เลยทั้งสามีและชู้ก็ดูแลดี อยู่อย่างสบายก็หลายคน สรุปแล้วคนเรา ทำดีอย่างไร ก็ไม่สามารถ เอาชนะดวงใช่หรือไม่ เพราะดูจากตัวเองแล้ว น่าจะเป็นอย่างนั้น [/B]

 

นั่งสมาธิจนกำหนดรู้ได้ เราก็สามารถกำหนดรู้บุพเพสันนิวาสได้ ว่าเนื้อคู่ลักษณะเช่นไร

 

ทำต่อไปค่ะ......................

 

ในบางครั้ง คู่บุญคู่บารมี อาจยังไม่เวียนมาพบกันก็ได้นะคะ
คบคนในสายเดียวกัน ชอบปฏิบัติเหมือนกันคงจะดีกว่าค่ะ

 

จะมีด้วยหรอแบบที่ว่ามานี่

 

มีแล้ว ไม่ดี ซ้ำแล้วซ้ำเล่า ก็อย่าไปมีมันเลยครับ สวดมนตร์ ไหว้ พระ
แล้วไปโฟกัส กับเรื่อง งาน หรือ พ่อ แม่ แทนดีกว่าครับ วันนึงพี่อาจจะรู้สึกว่า ดีจังที่เราไม่มีแฟน

 

คุณกำลังมีความคิดเห็นเป็นมิฐฉาทิฐิ ทำดีต้องได้ดีครับ คุณเป็นผู้ปฏิบัติธรรมคุณจะเห็นแย้งกับครูบาอาจารย์หรือพระพุทธเจ้าได้อย่างไร ขอให้คุณตั้งใจบำเพ็ญภาวนาต่อไปครับ อนุโมทนา

 

คนเราเกิดมา 100 ชาติ 1000 ชาติ สับเปลี่ยนเป็น ช และ ญ มากันแล้วมากมาย เราถึงได้มีคู่มากมาย ไม่มีคำว่าคู่แท้ จะสับเปลี่ยนกันไป เลิกคนนี้ คนนั้นก็มา ทุกคนเกิดมาตามกรรม กรรมเป็นผู้กำหนด แล้วก็ใช้กรรมกันไปทีละคน การที่จะได้เจอคู่ที่ดีนั้น ต้องอย่างน้อยเจอกันมาหลายชาติแล้ว ถึงจะอยู่ด้วยกันรอดได้ แต่ก็ยากนั้นแหล่ะ ต้องคอยประคับประคองต่าง ๆ นาๆ แต่คุณดีแล้วที่รู้สึกตัวไม่ถลำลึก ลงไปมากกว่านี้ ไม่งั้นจะผิดศีลข้อ 3 อย่างแรงจนกู่ไม่กลับ มุ่งมั่นปฎิบัติไป อยู่นิ่ง ๆ อย่าไปขวนขวาย หมั่นอธิษฐาน ขอให้ได้เจอคู่บุญคู่บารมี ที่มีใจใฝ่ธรรม มีบุญเสมอเรา ขอเป็นกำลังใจให้อีกแรงค่ะ เจอคนนั้นแล้วมาบอกด้วยนะคะ อิๆๆ

 

ถ้าคบกับใครแล้วรู้สึกใจคอไม่ดี ระแวง สงสัย กังวลต่างๆนานาก็คงไม่ใช่คู่บุญแล้วละครับ น่าจะเป็นคู่กรรมมากกว่า อันที่จริงคนที่มีคู่แล้วมักมีทุกข์มากกว่าคนโสดนะครับ ยิ่งถ้าคุณมาทางสายปฏิบัติธรรม ถ้าคุณมีคู่จะกังวล ห่วงใย คู่ของคุณ ก็จะปฏิบัติได้ไม่เต็มที่ พระท่านไม่มีคู่แต่ท่านมีความสุขมากกว่าพวกเราๆซะอีกนะครับ พระพุทธเจ้า ท่านสละบ้านเรือน เข้าป่าเพื่อแสวงหาสัจธรรม เมื่อท่านตรัสรู้แล้วก็มาสอนพวกเรา คุณมองใบหน้าพระสงฆ์(ปฏิบัติดี ปฏิบัติชอบ) สิครับ ท่านมีหน้าตาอิ่มเอิบ ผ่องใสเปี่ยมล้นด้วยบุญบารมี ถ้าฆราวาสอย่างเรามุ่งแสวงหาความสุขสงบทางธรรม ก็ต้องสำรวมระวังทวาร 6 ให้มากกว่านี้ เช่น ถ้าชอบคนหน้าตาดี ก็ต้องระวังให้มากเมื่อไปเจอคนหล่อ สมาร์ท หรือคนสวย อย่าสบตา หรือมองเขามากนัก เพราะถ้าขาดสติควบคุมจิต(ที่ไปมองคนหล่อ สวย) เมื่อใด กิเลสมันเล่นงานเราทันที เกิดความทุกข์ อยากรู้จัก อยากพูดคุย อยากเป็นเจ้าของ และฟุ้งซ่านต่างๆนานาครับ สำหรับ case ของคุณ พูดง่ายๆคือ รักแท้ต้องไม่มีอะไรปิดบังซ่อนเร้นครับ

 

ทุกสิ่งทุกอย่างอยู่ที่มุมที่คุณเลือกจะมอง มองมุมร้าย มันก็ร้าย มองมุมดี มันก็ดี เรื่องราวของคุณ คุณเลือกที่หยิบด้านร้ายมามอง ทั้ง ๆ ที่เราเองเห็นแต่ด้านดี การปฏิบัติธรรมช่วยให้คุณไม่ต้องได้ครองคู่กับคนที่ไม่คู่ควร คุณรอดมาได้ตั้งหลายครั้ง แต่คุณไม่รู้ตัว การมีชีวิตคู่ใช่จะมีแต่ความสุข คุณไม่แน่ใจว่า ทำดี "ได้"ดี แล้วคำว่า "ได้" ในความหมายของคุณ มันคืออะไรคะ ขอบอกไว้เลยนะคะว่าคุณ "ได้" แล้วล่ะค่ะ มองหามันให้เจอสิคะ

 

เราว่านะทุกคนมีกรรมเก่านะคะ บางทีอาจจเป็นกรรมเก่าของเราเราก็ต้องยอมรับ ถือว่าใช้กรรมไม่ดีไป แล้วสร้างกรรมใหม่ที่ดีๆๆอย่างที่ทำอยู่ก็ดีแล้วนะคะ อย่างน้อยขณะที่เราทำความดีอยู่เราก็รับความสบายใจได้เลยใช่มั้ยคะ

 

คนดีจริงเรามักไม่ให้ความสนใจ

 

เรื่องที่กวนใจ

แสดงว่าคุณยังไม่เข้าใจในเรื่องของกรรม แล้วก็ยังไม่เข้าใจในธรรมเท่าที่ควร คนที่น้อมนำคำสอนขององค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้าเข้ามาในชีวิต จะแบ่งแยกกรรม กับภาวะออกจากกัน ด้วยการใช้สติเป็นสิ่งนำ ไม่ใช่ใช้อารมณ์เป็นตัวนำ สิ่งที่เกิดขึ้นเกิดจากกรรม ที่เราเอาตัวเข้าไปผูก ภาวะเกิด ใจหรือตัวเราเป็นผู้สานต่อของกรรมนั้น ไม่ว่าจะออกมาเป็นลักษณะใดก็ตาม จะเป็นหลวง หรือเป็นน้อยเขาก็ตาม ปัจจัยอยู่ที่อารมณ์ และอารมณ์เป็นจุดเริ่มของกรรมการกระทำในลักษณะต่างๆกัน ก่อนที่เราจะตัดสินใจรักใคร คบกับใคร เราได้รู้จักเขาลึกมากน้อยแค่ไหน รู้จักบ้านเขาอยู่ที่ไหน มีครอบครัวรึยัง ทุกอย่างเราต้องรู้และสังเกตุ รักให้พอประมาณ ไม่ใช่หลับหูหลับตา ว่าใครก็ได้ คนที่ใช่ในใจเรา แต่สำหรับชะตามันบอกว่าไม่ใช่หล่ะ เราก็เป็นทุกข์ ไม่ใช่หรือ ในเมื่อคุณเคยบวชแล้ว แล้วคุณคิดหรือไม่ว่า คุณได้ประโยชน์อะไรจากการบวชบ้าง ถ้าคุณมองไม่เห็น คุณความดีที่แฝงอยู่ในบุญกุศล ก็เท่ากับว่า คุณยังไม่รู้จักการหลุดพ้นของกิเลส คนที่ปฏิบัติเห็นความจริงจะไม่มีการโอดครวญเรื่องบุญวาสนา เพราะต่างก็รู้ว่า คนเราเกิดมาต้องเผชิญหน้าอยู่กับกรรมปัจจุบันและต้องใช้ ศิล สมาธิ ปัญญา เข้าแก้ไขปัญหา ไม่ว่าจะอยู่ในเหตุการใด ภาวะใดก็ตาม จะต้องมีทั้งสามสิ่งเป็นเครื่องนำทางชีวิตของตน ถ้าขาดแล้ว คนที่เผชิญปัญหาชีวิตหลายๆด้านก็คงไม่วายต้องจบชีวิตตัวเองด้วยการ ทำร้ายตัวเองโดยวิธีต่างๆ ก่อนที่จะมองค่าของใคร คุณได้มองค่าของตัวเองรึยัง ก่อนที่คุณจะรักใคร คุณรักตัวคุณเองรึยัง ถ้าคุณรักตัวคุณ คุณก็จะต้องให้การระวังในการไว้ใจคน ใช้เวลาศึกษาคน เพื่อตัวเราเอง จะไม่ทุกข์เพราะเขาในวันข้างหน้า อย่าให้การปฏิบัติของคุณเป็น"ใกล้เกลือกินด่าง"เลยค่ะ ของดีมีอยู่ ก็เอาออกมาใช้เถอะ บุญรักษาค่ะ

 

ดิฉันเป็นเหมือนเจ้าของกระทู้แบบคล้ายในเรื่องลักษณะแบบเดียวกัน ไม่ว่าจะเป้นคนที่รูปร่างหน้าตา เปลี่ยนประเทศ ก็ยังเจอเดิมๆอยู่ ตอนนี้ชินแล้วนะค่ะ แถมรู้สึกมันเป็นกรรม เวลาจะเป็นเครื่องพิสูจน์ค่ะ

 

ทำดีต้องได้ดี ถ้าคุณไม่นั่งวิปัสนาคุณต้องเป็นภรรยาน้อยของแฟนคนที่สองของคุณไปนานแล้ว คนทุกคนมีกรรมเป็นของๆตนคุณรู้หรือว่าคุณเคยทำอะไรมา คุณเคยทำร้ายคู่ชีวิตของคุณมาเท่าไหร่

อีกอย่าง มีพระพุทธโอวาทว่า"การไม่มีสามีเป็นลาภอันประเสริฐ" "การไม่มีภรรยาเป็นลาภอันประเสริฐ" แต่คุณยังขวนขวายหาทางซึ่งเป็นทุกข์อยู่เลยนี่ ซึ่งที่คุณพึงหวังได้คือความทุกข์ เพราะความรักแบบนี้มันมีสุขน้อยมีทุกข์มากคุณก็รู้

อย่าได้คิดว่าการทำดีนั้นไม่ได้ดี เพราะมันเป็นมโนกรรมต่อพระธรรมคำสั่งสอนของพระพุทธเจ้า ซึ่งจะส่งผลให้เราไม่ได้ดีจริงๆ ขอให้มีสติครับ

 

กัลยาณมิตรในกระทู้นี้ได้ให้ข้อคิดและชี้ทางที่ถูกให้คุณเจ้าของกระทู้แล้วขอให้คุณนำข้อคิดเห็นของทุกคนในกระทู้นี้นำไปพิจารณาใคร่ครวญแล้วปฏิบัติตามแล้วคุณจะเกิดความสุข ในความเป็นจริงแล้วเพียงศิล 5 ถ้าวิรัติและงดเว้นได้จริงๆ แล้ว ความสุขสงบก็จะเกิดแล้ว มีผู้รู้กล่าวไว้ว่า " ศิล มีเป็นภาคพื้น ปฏิบัติ สมาธิ ช่วยกำจัด เครื่องกั้น ปัญญา เกิดย่อมตัด เหตุชั่ว วิมุตติ คือผลนั้น จบแจ้งศาสนา "
" ศิล วจีกายหลุดพ้น จากทุจริตเฮย สมาธิ จิตบริสุทธิ์ ผ่องแผ้ว ปัญญา พิจารณา หนุนเกิด วิชชาแฮ วิมุตติ พ้นตัณหาแล้ว ทุกข์สิ้น
มลายสูญ "
คุณมีครูบาอาจารย์ที่ดีแล้ว นำธูปแพเทียนแพไปขอขมาท่านเสีย แล้วคุณก็ต้องตั้งใจปฏิบัติให้มาก คุณยังขาดความเพียรในการปฏิบัติ และยังทำไม่สม่ำเสมอ ขอเป็นกำลังใจให้คุณในการปฏิบัติภาวนาต่อไป ขอให้คุณทำตัวเป็นกะลาที่หงายรองรับน้ำฝนแล้วคุณจะมีธรรมะเต็มหัวใจ ไม่ท้อแท้เหนื่อยหน่ายกับชีวิต มีแต่ความกระชุ่มกระชวยที่จะกระทำความดีต่อไป

 

คำว่าเนื้อคู่ สำหรับเราไม่มีนะ มีเเต่คู่เวรคู่กรรมกันมากกว่า

 

เราเป็นผู้หญิงนะ "รักนวลสงวนตัว" เป็นเกาะป้องที่ดีที่สุด

 

...ทำความดีมักไม่ค่อยคิดว่าจะได้รับผลในชาตินี้ครับ เพราะคิดว่าคงไม่ส่งผลเร็วขนาดนั้น แต่มีบุญกรรมบางอย่างที่ส่งผลเร็วในชาติปัจจุบัน หรือแบบทันทีก็เคยได้ยิน
...เวลาทำความดีหลังๆมานี้แค่รู้สึกว่าสบายใจ และสุขใจว่าบุญที่เราทำจะทำให้เรามีความสุข แม้ไม่รู้ว่าเมื่อไร แค่นี้ก็มีความสุข
...ส่วนเรื่องที่ไม่ดีที่ประสบพบเจอก็คิดว่า อย่างที่เขาบอกว่าเวลาที่มีความสุข สมหวังก็เพราะบุญกุศลที่ได้เคยทำไว้ในชาติก่อน และทุกข์เพราะกรรมที่ไม่ดี
...ก็จะคิดว่าโอ้โฮ นี่หรือผลของกรรมไม่ดี ให้ผลเป็นความทุกข์อย่างนี้เองหรือ ก้เป็นเรื่องที่เรียนรู้อยู่ในทุกวันนี้ เพราะกรรมไม่ดีบางอย่างก็ยังละไม่ได้
...ส่วนการดำเนินชีวิตมีการดำเนินชีวิตที่ทำให้เป็นสุข และสอดคล้องกับแนวคำสอนและธรรมะ ซึ่งถ้าดีอยุ่แล้วก็ควรรักษาไว้ และพยายามให้ดียิ่งขึ้น อย่างไม่รุ้สึกว่าลำบากหรือไม่ต้องใช้ความพยายามมากนักแต่ค่อยเป็นค่อยไป
...อย่างที่เจ้าของกระทู้เล่าเรื่องเพื่อน มีความคิดว่าเป็นการที่เหมือนตกอยู่ในวังวนที่ตกต่ำลงไป
...จึงคิดว่าการทำดีเป็นการดำเนินชีวิตที่ดีที่ทำให้เรามีชีวิตที่เป็นสุขแบบยั่งยืน
...ส่วนเรื่องไม่ดีที่พบเจอ จึงเป็นคนละเรื่องกันครับ ถ้าบุญวาสนาเราเคยสร้างไว้สักวันต้องต้องได้พบเจอสิ่งที่ดี คนดีๆ
...ขอให้โชคดี พบสิ่งดีๆ และคนดีๆ อย่างที่คิดที่หวังนะครับ

 

มนุษย์ทุกคนล้วนมีกรรมเป็นของตนเอง
ถ้าเราฝืนดวงไม่ได้ เราก็อย่ายอมแพ้ดวง
สู้ๆครับ