ภาพพระพุทธเจ้า

จะใช่ไม่ใช่นั้นไม่มีความสำคัญ ความสำคัญมันอยู่ที่ปฏิบัติตามพระธรรมคำสอนของพระพุทธองค์เพื่อความหลุดพ้นจากสังสารวัฎนั้นสำคัญที่สุดครับ

 

เขากำลังคุยกันประเดนของรูป ว่าใช่หรือไม่ใช่ ก็ควรตอบเรื่องของรูป สาธุ

 

ไม่มีประชาชนในสมัยนั้นที่เก่งวาดรูปเลยหรอ

 

ขอชมด้วยคน

ขอด้วยคนนะครับ chaiwatt13@hotmail.com

 

ขอรูปพระพุทธเจ้า ที่คุณ Igiko_L เห็นมาด้วยครับ

chalrumchai.nh@rd.go.th

 

รบกวนส่งรูปพระพุทธเจ้าด้วยได้ไหมครับ

fatarmy.sf@hotmail.com


ขอบคุนมากครับ

 

ปรมาจารย์ ตั๊กม๊อ รึป่าวนะ?

 

ผมศึกษาเรื่องนอกศาสนาของตนเองมาก็มากนะครับ ที่ท่านเห็นคือ ปรมาจารย์เว่ยหล่างแห่งนิกายเซ็นต์ หรือฮวงโป ท่านที่เรียนเซ็นต์จะทราบดี
เรื่องราวของชนเผ่าเหลือง คือต้นกำเนิดแห่งศาสนาโลก
ถ้าบอกว่าเป็นพุทธองค์ ไม่ใช่แน่นอน จีนรู้ดีเรื่องศาสนาแต่ไม่ยอมเปิดเผยเรื่องใด ๆ
ในหนังสือเกี่ยวกับเรื่องของเซ็นต์ มีในท่านพุทธทาส ภิกขุ
อีกข้อที่น่าสังเกตุ ภาษาไทย ฝรั่งอ่านจากขวาไปซ้าย แต่จีนอ่านจากซ้ายไปขวาความหมายจะต่างกัน

 

ดูจากรูปที่อ้างว่าเป็นรูปของพระพุทธเจ้านั้นผมว่าไม่น่าจะใช่นะครับ เพราะในสมัย(ประมาณ2600ปี)นั้นการวาดรูปยังไม่มีการให้แสงเงาครับ แต่รูปที่เห็นมีทั้งการให้แสงเงา ให้มิติของรูป ถ้าไปเทียบเคียงกับรูปที่วาดแม้กระทั่งในสมัยสุโขทัยก็จะเห็นได้ชัดเจนทันทีว่าไม่น่าจะใช่ รูปที่เห็นน่าจะวาดขึ้นในสมัยอยุธยาสมัยพะนารายณ์แล้วครับเพราะว่าการวาดรูปมีมิติและแสงเงาแล้ว ถ้าผู้ที่ค้นพบบอกว่าเป็นรูปวาดก่อนสมัยพุทธกาลบอกได้คำเดียวว่าฝรั่งตั้งใจหลอกเราชาวพุทธครับ ถ้าไปดูเทียบกับภาพของพระพุทธเจ้าที่ค้นพบในเจดีย์ที่มัณฑเลย์ของพม่าประมาณ พ.ศ. 8 ดูแล้วจะมีความน่าจะเป็นมากกว่าครับ ที่กล่าวอ้างมาก็ตามหลักวิชานะครับไม่เกี่ยวข้องกับความเชื่อส่วนบุคคลครับ

 

ตอนนี้เริ่มมีการนำภาพนี้ไปลงเว็ปอื่นๆ แล้วอธิบายว่านี่คือรูปพระพุทธเจ้า คนที่ไม่รู้ได้เข้าใจผิดไปเยอะแล้วค่ะ ยังไง ช่วยฟันธงให้แน่นอนเลยได้ไหมคะว่าคนในรูปเป็นท่านใดกันแน่ เพราะแบบนี้ก็เหมือนการบิดเบือนพุทธศาสนาอย่างหนึ่งเหมือนกันอ่าค่ะ

ตกลงท่านคือ ปรมาจารย์เว่ยหล่างแห่งนิกายเซ็นต์ ใช่ไหมคะ

 

ใช่ นี่คือท่านเว่ยหล่าง สมัยก่อนตอนอายุ 19 ผมได้มีโอกาสศึกษานิกายนี้เป็นอย่างดี นิกายเซนต์เกิดจากเต๋าผสมพุทธ ท่านเว่ยหล่างอ่านหนังสือไม่ออกจึงต้องรับคำสอนแบบผสมและสร้างขึ้นมาใหม่เป็นเซนต์ การแต่งกายจึงเป็นเต๋าผสมพุทธ และภาษาจีนต้องอ่านจากขวาไปซ้าย อายุจึงต้องเป็น 104พระ แต่ถ้าอ่านจากซ้ายไปขวาแบบภาษาไทยจึงเป็น พระ41 เป็นต้น เนื่องด้วยคนไทยศึกษานิกายเซ็นต์มีน้อยจึงไม่ค่อยรู้ แต่ถ้าถามว่าพระพุทธองค์เป็นแขกใช่หรือไม่ อันนี้บอกได้เลย ว่าพระองค์ผิวสีดั่งทองตาสองชั้น จีนก็ไม่ใช่ แขกก็ไม่เชิง ร่างกายมันขึ้นกับสภาพภูมิศาสตร์ ในสมัยของพุทธองค์ถูกรุกรานโดยอารยันจำต้องรักษาเผ่าพันธุ์ด้วยพี่น้องสืบสันตติวงษ์ จึงไม่มีการผสมแขก ชาวลาวก็เคยยิ่งใหญ่ในเมืองจีนเป็นชาวลั๊วะที่พ่ายต่อกษัตริย์เหลืองค่อยร่นลงมา นิกายเซ็นต์ก็เริ่มจากสิบสองพันนาตอนบน หรือแม้แต่ขงเบ้งผู้ฝึกอาโปกสิน มีรูปภาพเหล่านี้ที่เมืองจีน แต่โชคร้ายที่เป็นคอมมูนฯไม่สนศาสนา

 

ย่าเราบอกว่า ยังไงก็ไม่ใช่พระพุทธเจ้า

ในพระไตรปิฎกย่าเราบอกว่า ไม่มีใครสามารถวาดรูป หรือเลียนรูปลักษณ์และอารมณ์ความรู้สึก หรือปัญญาของท่านได้

มีต่างหูอะใน รูป

พระองค์สละทรัพย์สมบัติทุกอย่างแล้วอะ

เราว่าไม่น่าจะใช่อะ

แต่เราเคยได้ยินคนเค้าเล่ามาว่าในพระไตรปิฎกมีการเล่าถึงรายละเอียดของพรระพักตร์พระพุทธเจ้าด้วย
ขอใช้คำบ้านๆละกันนะ
ประมาณว่า ดวงตาโตเช่นไข่ห่าน ลูกตาดำเป็นลายกงจักร
ผิวพรรณเป็นสีทอง นิ้วทั้งห้ายาวเท่ากันหมด ฝ่าเท่าเสมอกันตลอดแนว
เป็นคนอวบอิ่ม มีน้ำมีนวล ใบหูกางได้รูป ใบหน้ารูปไข่ ปากโค้งงอนได้รูป อิ่มเอิบด้วย
จมูกโด่งเป็นสัน บลาๆอีกเยอะ เค้าบอกว่าชาวเขมรได้มีการวาดพระสาทิสลักษณ์ของพระพุทธเจ้า
โดยจินตนาการจากสิ่งที่พระไตรปิฎกได้บอกไว้
เป็นภิกษุสมัยโบราณของเขมร เค้าบอกว่ามีความงดงามเกินคนมากๆ

ประเด็นแรกคือ ใครคือพุทธสาวกคนนั้น
ประเด็นที่สองคือ หลังจากที่พระพุทธเจ้าปรินิพพานไปแล้ว ร้อยกว่าปีจึงมีการสังคายานาประไตรปิฏกขึ้นในอินเดียอันเป้นจุดเริ่มต้นของนิกายสำคัญคือ มหายาน และเถรวาทดังนั้นความชัดเจนดังกล่าวการสังคานายครั้งนั้นไม่ได้ระบุไว้ เพราะขนาดคำสอนยังมีการถกเถียงกันมากมาย
ประเด็นที่สามคือ การที่กล้าสร้างพระพุทธเจ้าเป็นรูปบุคคลเกิดขึ้นในสมัย คันธาระของอินเดีย ก่อนหน้านี้ไม่กล้าที่จะสร้างรูปเคารพหรือแม้แต่จำลององค์พระพุทธเจ้าเป็นบุคคล ทั้งนี้จึงไม่อาจเป็นไปได้
ประเด็นที่ สี่ มองจาดลายเส้นและการเขียนภาพแล้วไม่น่าจะเป็นฝีมือของช่างอินเดียหรือพุทธศาวกน่าจะเป็นจินตาการของช่างสมัยหลังที่สร้างขึ้นมาจากจินตนาการของจนเอง


หมายเหตุ ความเชื่อเรื่องพระพุทธเจ้า สร้างจากคติความเชื่อมหาบุรุษลักษณะคือลักาณะของมหาบุรุษที่พึงมี

ถ้าผมจะบอกว่า ไม่ใช่รูปของพระพุทธเจ้าล่ะ ใครจะว่าไง ทำไมหรอ งั้นถามหน่อย ในพระไตรปิฏกบอกพระลักษณะของพระพุทธเจ้าไว้ว่า
พระองค์ทรงมีลักษณะพระมหาบุรษ 32 ประการ คือ
1 มีพื้นฝ่าเท้าเสมอกัน เมื่อเหยียบลงจะถูกพื้นพร้อมกัน
2 มีพื้นฝ่าเท่าประกอบด้วยรูปมงคลครบ 108 อย่าง
3 มีเส้นเท่ายืนยาว 1 ใน 3 ส่วนของฝ่าเท่า
4 มีนิ้วมือ นิ้วเท้ายาวเรียว ปลายนิ้วเท่ากันทั้งหมด
5 มีฝ่ามือ ฝ่าเท้าอ่อนนุ่มดุจปุยสำลี
6 มีฝ่ามือ ฝ่าเท้าประดับด้วยลายดุจตาข่ายถักไวในช่องบัญชร สำหรับนิ้วมือนิ้วเท้าชิดกันสนิทกันดี
7 มีข้อเท้าตั้งลอยอยู่บนหลังเท้า เวลาเยื้องกายดุจช้างทีฝึกเเล้ว
8 มีหน้าเเขงลำเรียวดุจเเข้งเนื้อทราย มีเนื้อเต็มเสมอกัน
9 เวลายืนปกติ มีปลายนิ้วเหยียดลงถึงหัวเข่าพอดี
10 มีของลับ ( พระคุยหะ ) จมอยู่ในฝัก ไม่หย่อนหยานเยี่ยงสามัญชน
11 มีผิวพรรณบริสุทธิ์ผุดผ่อง เหลืองงามดุจสีทองคำ
12 ผิวหนังละเอียดเรียบ เเม้ฝุ่นละอองจะตกลงมาถูกก็ไม่เกราะติดได้
13 มีเส้นขนเกิดหขุมละเพียวเส้นเดียว
14 เส้นขนบนผิวกายดำสนิททุกเส้น เเล้วขอดเวียนขวา 5 รอบทุกเส้น
15 ทีท่อนกายส่อนบนตั้งตรงดุจเท้ามหาพรหม
16 มีผิวหนังหนาเฉพาะ 5 เเห่งคือ หลังฝ่ามือ หลังฝ่าเท้า เบื้องหลัง ไหล่ เเละคอ
17 มีร่ายกายสมบูรณ์ ดุจท่อนหน้าของราชสีห์
18 มีเเผ่นหลังเต็มเสมอกันจากบั้นเอวถึงคอ มองไม่เห็นกระดูกเลย
19 มีร่างกายยาวเท่ากับวัดวาของตนเองพอดี
20 มีลำคอกลมกลึงเท่ากันโดยตลอด มีสุรเสียงก้องเสมอกัน
21 มีเส้นโลหิตประชุมกันเเผ่ซ่านไปทั่วสรรพางค์กาย 7 พันเส้น
22 มีคางดุจพญาราชสีห์
23 มีฟันครบ 40 ซี่ เบื้องบน 20 ซี่ เบื้องล่าง 20 ซี่
24 มีไรฟันราบเรียบเสมอกันทุกซี่
25 มีระเบียบเเห่งฟันเท่าๆๆ กัน
26 มีเขี้ยวฟันเบื้องบน เเละเบื้องล่าง 4 ซี่ สีขาวบริสุทธิ์ดุจดาวประกายพฦกษ์
27 มีลิ้นลาบยาว หากเเลบลิ้นออกมาถึงปลายหูพอดี
28 มีเสียงก้องกังวาน ดุจเสียงนกการะเวก
29 มีนัตย์ตาดำสนิท เบ้าตางามดุจสีหบัญชร
30 ตาทั้ง 2 เเจ่มใสดุจตาเนื้อทราย
31 มีขนอุณาโลมระหว่างกลางคิ้วทั้ง 2 ข้าง ตรงหน้าผากพอดี
32 มีหน้าผาก เเละศีรษะอิ่มเต็มบริสุทธิ์รูปไข่ ขอบหูซ้างเสมอกับขอบหูขวาเเละปลากหูทั้ง 2 ปลากหูทั้ง 2 ข้างยื่นยาวลงมาเสมอริมฝีปากเบื้องบนพอดี



พระพุทธองค์ทรงเป็นชนเผ่าอารยัน หรือที่เราเรียกโดยทั่วไปว่าแขกขาว จะมีลักษณะทั่วไปเหมือนแขก ผิวขาว จมูกโด่ง แต่ในภาพจะออกไปทางจีนหรือทิเบตมากกว่า
อีกอย่างคือ พระองค์ทรงมีวรรณะเดิมคือกษัตริย์ ผู้ที่เรียนประวัติศาสตร์มาคงจะรู้ว่า ต่างหูกลมนั้นถือเป็นตัวแทนของยักษ์มากกว่า
ส่วนกษัตริย์เปรียบเหมือนเทวดา ถ้าเป็นรูปที่พระองค์พระชนม์มายุ14 พรรษา เป็นไปไม่ได้ เพราะเครื่องทรงไม่ใช่ของกษัตริย์
ส่วนพระชนม์41 พรรษานั้นก็เป็นไปไม่ได้อย่างยิ่ง เพราะพระองค์ออกบวชแล้วสละแล้วซึ่งสมบัติทางโลก จะทรงใส่ต่างหูไปทำไม
โดยส่วนตัวคิดว่าไม่น่าจะใช่พระพุทธสาทิสลักษณ์ เพราะเวลาล่วงกว่า2500กว่าปีแล้ว แต่ รูปนี้ไม่มีทีท่าว่าจะมีความร่วงโรย เก่าแก่ตามกาลเวลา ไม่มีการผุพังผุกร่อน เพราะขนาดพระธรรมยังแยกเป็น2นิกาย ไปตามกาลเวลา แต่รูปนี้ดูเหมือนใหม่มากๆ ถ้าเป็นไปได้ น่าจะเป็นรูปของพระสาวกในยุคหลังๆมากกว่า
และน่าจะเป็นฝ่ายมหายานมากกว่า
แต่อย่างไรก็ตาม พระองค์ทรงสอนว่า สังขารล้วนไม่เที่ยง จะยึดติดไปทำไม หากอยากเห็นพระองค์ ก็จงเห็นธรรมของพระองค์ให้ได้เสียดีกว่า1

 

หน้าเหมือนท่านตั๊กม้อมากกว่าครับ ไม่เห็นเหมือนพระพุทธเจ้าเลย เพราะผมว่าพระพุทธเจ้าน่าจะมีหน้าตาคล้ายฝรั่งผสมแขกมากกว่าครับ ตาก็ไม่น่าจะเป็นตาชั้นเดียว
ก็ว่าไป ฮาๆๆๆ
อนุโมทนาครับ

 

ตั๊กม้อก็ไม่ใช่ครับ ภาษาจีนจะเหมือนอียิปตรงที่เป็นการวาดรูปเพื่อสื่อภาษา ฉนั้นคนจีนจึงเก่งทางด้านการวาดรูป ที่มีตุ้มหูนั้นหมายถึง ไม่ให้หูเบาเชื่อใครเขาง่ายๆ เพราะสมัยนั้นมีการกลืนศาสนาพุทธของลัทธิอื่นเพื่อให้กลายเป็นศาสนาของตน การนุ่งจีวรขาวและไว้ผมหนวดเคราเป็นแบบนักพรตเต๋าครับ ด้วยเหตุสมัยก่อนนั้นมีการฆ่า ใส่ร้าย พระสงฆ์หลายด้าน จึงจำเป็นต้องรักษาชีวิตเพื่อยืดพระศาสนาในจีนให้ยาวนาน

 

อยากเห็นครับ Dragon-f@hotmail.com

 

กระทู้นี้ ประมาณปีที่แล้ว ลงไว้ที่ห้องวิทยาศาตร์

ทั้งรูป และคำถาม ก็แบบนี้เลย แล้วก็โดนโจมตีจากท่านผู้รู้

จนกระทู้ตกไป ไม่เข้าใจว่า ท่าน จขกท มีจุดประสงค์ใดกันแน่

พระพุทธเจ้าเป็นมหาบุรุษ ที่บารมีเต็มแล้วในชาติสุดท้าย ที่พระองค์

จะทรงตรัสรู้ เป็นองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า พระพุทธเจ้า มาด้วยความดี

บารมีเต็มเปี่ยล้น บุญกริยาตกแต่ ทั้งทรัพย์สมบัติ และรูปสมบัติ แต่พระัองค์ก็ไม่ได้ทรง

ยึดติดในสิ่งเหล่านี้เลย

พุทธประวัติมีอยู่มากมายนะครับ ที่บ่งบอกถึงบุคคลิกลักษณะขององค์สมเด็จพระจอมไตร

จากพุทธประวัตินะครับ

ครั้งหนึ่ง เมื่อองค์สมเด็จพระทศพล ได้บรรลุธรรมอันเป็นเครื่องหลุดพ้น พระองค์

ได้ทรงเสด็จดำเนิน มุ่งหน้าไปยังป่าอิสิมฤคถายาวัน ครั้งนั้น พระผู้มีพระภาคเจ้า ได้เสด็จ

ผ่านตระกูลพรหมณ์ ตระกูลหนึ่ง ซึ่งมีลูกสาวคนเดียว มีความสวยงามมากเป็นพิเศษ จน

กระทั้ง พ่อเมืองเล็ก มหาเศรฐี พ่อค้าต่างๆ ก็ได้พากันมาสู่ขอ แต่ท่านผู้เป็นพ่อ และแม่ ก็ไม่ได้ยกไห้

เพราะดูแล้ว ว่าไม่คู่ควร กับลูกสาวของตน ยังไม่ไช่นั้นเอง ยังไม่เหมาะสม

แต่มาวันนี้ ตระกูลพรหมณ์เห็น บุคคลิก รูปลักษณะ ของพระผู้มีพระภาคเจ้า

รู้สึกว่าสมณะท่านนี้ ช่างสง่างาม หาชายใดเปรียบได้ยากยิ่ง ดูแล้วจับตา หล่อจัดว่างั้น ก็คิดว่าคนนี้แหละใช่

ที่เหมาะจะมาเป็นลูกเขยของเรา ก็เลยได้ร้องเรียก ขอไห้หยุดพักเหนื่อย ดื่มน้ำ สะหน่อย

ก็ได้ไห้ภรรยา ไปเตรียมน้ำ เพื่อที่จะได้ถวาย ตระกูลพรหมณ์ส่วนมาก จะมีความชำนาญ
ในการดูดวง ดูลักษณะคน พ่อพรหมณ์ก็ได้สังเกตเห็นรอยเท้า ของพระพุทธเจ้า ที่เหยียบไปบนพื้น แล้วรอยเท้ามันเต็ม
ท่านพหรมณ์ก็เอะใจว่า สมณะท่านนี้ ไม่เสพกามแล้วนี่ เพราะดูจากรอยเท้า หรือรอยพระบาท
แต่ก็เพราะอยากได้ ลูกเขย ก็พยายามจะเกลี่ยกล่อมเอาไห้ได้
เรื่องยังไม่จบนะครับ มีต่ออีกยาว แต่ที่ผมเล่าก็อยากไห้หลายท่านได้ศึกษา ได้ความรู้

กันนะครับ

 

ขอชมรูปพระพุทธเจ้าจากคุณ Igiko_L ด้วยครับผม อนุโมทนาสาธุครับ

marchd2b@hotmail.com

 

มีภาพนี้ที่บ้าน ขนาดใหญ่ ถือว่าเป็นบุญ ความรู้สึกกับภาพในคอมพิวเตอร์กับภาพที่บ้านต่างกันมาก แต่บอกได้ว่านี่คือมหาบุรูษ เหนือคำบรรยาย ยากที่จะสรรหาคำใดมาบอกกล่าว บุคคลในภาพมีลักษณะเหมาะสมกับคำบัญญัติว่า "มหาบุรุษ เพราะบารมีที่ประจักษ์ด้วยตาและใจของผู้ที่ยังไม่บรรลุใดๆ นั้น บอกได้เพียงว่า ยิ่งกว่ากษัตริย์ ยิ่งกว่าเจ้าชาย ยิ่งกว่าเทพ ได้ชมบารมีแล้วได้แต่ปิติ และรู้ว่ามหาบุรุษนี้ มีแต่ความรัก ความเมตตา ความออ่นโยน อย่างไม่สิ้นสุด ผู้ที่คิดคำ"มหาบุรุษ" จะต้องเคยมีประสบการณ์พบกับมหาบุรุษมาก่อนแน่
คนที่วไปอาจถูกถ่ายทอดมาว่า พระพุทธเจ้าเป็นคนอินเดีย ท่านจะเป็นใคร ชาติใด เมื่อ สองพันกว่าปีมาแล้ว ใครจะระบุได้ ว่าต้องเหมือนคนปัจจุบัน
โดยส่วนตัว ไม่แน่ใจอยู่แล้วว่าท่านจะเป็นคนอินเดียแบบคนอินเดียปัจจุบัน ในอดีต ไม่มีประเทศแบบปัจุบัน ผู้คนเคลื่อนย้ายถิ่นฐานกันตลอดเวลา ประวัติศาสตร์ส่วนมากถูกบิดเบือนด้วยเหตผลหลายอย่างตามประสามนุษย์ที่แสวงหาความได้เปรียบและเหนือกว่าผู้อื่นอยู่เสมอ