คุณคือ "ผู้พเนจรจากฟากฟ้า" (Wanderer) หรือ "เมล็ดพันธุ์แห่งดวงดาว" (Star Seed) หรือไม่??

​

ไม่มีใครทำอะไรถูกใจใครหมดหรอก ก็เข้าใจคุณ lady of light ก็ยินดีกับทุกกระทู้ นะ ต่างคนก็ต่างความคิด แต่พูดยากครับ พยายามทำใจเป็นกลางดีกว่า ทำให้ใจเราไม่สบายเปล่า ถ้าคุณมีกระทู้อะไรก็เข้ามาโพสท์สิครับ จะพยายามอ่าน ถ้ามีเวลา​

 

ข้อความสื่อสารทางโทรจิตมาจากสหพันธ์แห่งแสงสว่าง (Federation of Light)
ประจำวันที่ 21 มิถุนายน 2010

ผู้รับการสื่อสาร: นาง Blossom Goodchild

ที่มา:
Blossom Goodchild - June 21, 2010


ตอนที่ 1


* นี่เป็นข้อความสื่อสารทางโทรจิต ที่มีพลังมากๆ เพราะฉะนั้น กรุณาหาช่วงเวลาที่เหมาะสมในการอ่าน
เพื่อที่จะได้ไม่ต้องรีบร้อน ขอบคุณค่ะ*

<!--[if !supportLineBreakNewLine]--> <!--[endif]-->
Blossom: สวัสดีค่ะเพื่อนๆทั้งหลาย ดิฉันรู้ว่า วันนี้เป็นอีกวันหนึ่ง ที่หลายๆคนจะทำสมาธิ
และส่งกระแสจิตนำพาเอาแสงสว่างไปสู่น้ำทะเลในอ่าวเม็กซิโก

ดิฉันมีความรู้สึกลึกๆอยู่ข้างใน แบบไม่สามารถอธิบายได้ว่า เรื่องนี้มันเป็นเรื่องใหญ่เกินกว่า
ที่พวกเราคาดคิดกันไว้มากมายนัก แม้ว่าพวกเราจะรู้กันดีอยู่แล้วว่า มันเป็นเรื่องใหญ่อยู่แล้วก็ตาม

มันมีคำพยากรณ์เอาไว้แล้วว่า “ท้องทะเลจะกลายเป็นสีดำ..และจากนั้นจะมีจานบินมากมายปรากฏบนท้องฟ้า”

พวกเราจะสามารถช่วยอะไรได้บ้างไหม๊? หลายคนกำลังส่งกระแสความรัก และแสงสว่างไปให้กับปัญหานี้อยู่
แต่ว่ามันเพียงพอหรือไม่ ที่จะก่อให้เกิดการเปลี่ยนแปลงขึ้นได้? มันมีอะไรอีกไหม๊ที่พวกเราจะสามารถทำได้?

ดิฉันรู้สึกว่า ช่วงเวลานี้ เป็นช่วงเวลาที่มีความสำคัญอย่างมาก


ET: ชาวโลกทั้งหลาย จงใส่ใจกับคำกล่าวของเราให้ดี เราขอร้องให้พวกคุณ
จงสาดส่องความรุ่งโรจน์ของพวกคุณ ออกมาจากใจกลางของความเป็นคุณ

จงเค้นมันออกมาจากห้องหัวใจของพวกคุณ..ความเป็นจริงที่กำลังเกิดขึ้นกับพวกคุณอยู่ในขณะนี้..
เป็นสิ่งที่พวกคุณทุกคน ได้เฝ้ารอคอยมันมายาวนานแล้ว..และตอนนี้มันก็อยู่ที่นี่แล้ว

จงรวบรวม “การรับรู้ทั้งหมด” จากระดับสูงสุดของตัวคุณเอง แล้วปล่อยให้พลังงานสูงสุดจากที่นั่น ที่ๆเป็นคุณจริงๆ
แผ่ซ่านออกไป แล้วเปลี่ยนรูปแบบไปเป็นแสงสว่างซึ่งเป็นรูปแบบที่สามารถนำไปช่วยได้
พวกคุณมาอยู่ที่นี่ก็เพื่อที่จะเปลี่ยนแปลงโลกใบนี้ พวกคุณมาอยู่ที่นี่ก็เพื่อที่จะแก้ไขสถานการณ์นี้

และตอนนี้มันต้องมาจากการที่พวกคุณ “รู้” ว่า พวกคุณมาที่นี่ทำไม

การเชื่อแบบครึ่งๆกลางๆ การหวังแบบครึ่งๆกลางๆ ไม่อาจช่วยแก้ไขปัญหานี้ได้
และเรายังจะบอกพวกคุณอีกว่า ถึงแม้ว่าในเวลานี้ มันอาจจะดูเหมือนว่าช่างสิ้นหวังซะเหลือเกิน
ที่จะทำให้เกิดผลลัพธ์ที่ดีขึ้นได้ แต่เราจะขอบอกว่า มันจะได้ผล อย่างที่ไม่มีใครคาดคิด ว่ามันจะเป็นไปได้


เราขอเร่งเร้าให้พวกคุณจง “รู้” ว่าการส่งพลังของพวกคุณออกไปสู่พลังงานที่ล้อมรอบดาวเคราะห์
ของพวกคุณอยู่ในขณะนี้ ไม่ใช่เพียงแค่ส่งไปสู่ด้านนอกของมันเท่านั้น แต่จงส่งเข้าไปให้ถึงด้านในของมัน
ให้ลึกลงไปจนถึงตำแหน่งที่จะทำให้มันเกิดผลได้จริงๆ

ถึงแม้ว่าพวกคุณในฐานะของมนุษย์โลก จะไม่รู้ว่าอะไรคือผลลัพธ์ที่จะเกิดขึ้นก็ตาม
แต่ตัวตนที่สูงส่งกว่าของพวกคุณ ก็รู้อย่างชัดเจน และจะกระทำตามนั้นด้วย
เมื่อพวกคุณเชื่อมั่นในตัวเอง เมื่อพวกคุณรู้ว่าตอนี้มันถึงเวลาแล้ว


พวกคุณหลายคนได้เฝ้ารอรับคำสั่งมานานแล้ว..ตอนนี้คำสั่งเหล่านั้นกำลังมาถึงพวกคุณแล้ว..
และนี่คือหนึ่งในคำสั่งเหล่านั้น..และนี่คือทั้งหมดของมัน

“จงจดจำให้ได้ว่าคุณเป็นใคร..เมื่อทำได้เช่นนั้นแล้ว
คุณจะสามารถกระตุ้นให้ทุกสิ่งทุกอย่าง
ที่หยุดการเจริญเติบโตไปแล้วชั่วคราว
ให้กลับมาเจริญเติบโตใหม่ได้อีกครั้งหนึ่ง”


พวกเราไม่สามารถกระตุ้นระบบเหล่านั้นให้แก่คุณได้ คุณจะต้องเป็นผู้กระทำมันด้วยตัวเอง


Blossom: กรุณาบอกพวกเราได้ไหมคะ ว่าต้องทำอย่างไร?


ET: โดยการร้องขอ..โดยการปล่อยให้ความเป็นคุณ “รู้” ว่าคุณที่เป็นด้านที่กำลังอยู่บนดาวเคราะห์โลกในขณะนี้

“พร้อมที่จะรับแล้ว" เพราะว่าตัวตนที่สูงส่งกว่าของพวกคุณ (Your Higher Self)
ไม่สามารถ และจะไม่กระตุ้นระบบให้กับพวกคุณได้ จนกว่าพวกคุณจะส่งสัญญาณบอกพวกเขาก่อนว่า พวกคุณพร้อมแล้ว

เพราะว่ามันผิดกฎแห่งการไม่แทรกแซงของพวกเรา เพราะว่ากระบวนการนี้
จะต้องเป็นไปโดยความสมัครใจของพวกคุณแต่ละคนเองเท่านั้น

Blossom: แล้วถ้าเราได้ร้องขอไปแล้วหละ..พวกเราจะได้อะไรคะ?


ET: ในขั้นแรก คุณจะได้รับการต้อนรับกลับบ้าน จากนั้นก็จะมีการเปลี่ยนแปลงระดับความสั่นสะเทือนของตัวคุณ
ในระดับที่ควรจะเป็นที่สังเกตได้ด้วยตัวคุณเอง และโดยผู้คนรอบข้างคุณ

และเมื่อเวลาผ่านไป คุณจะค่อยๆระลึกรู้ถึงพลังอำนาจภายในตัวเองได้อย่างช้าๆ
แล้วคุณจะประหลาดใจ เพราะคิดไม่ถึง เพราะว่าความเป็นจริงทั้งหมด ของสิ่งที่คุณเป็น
มันยิ่งใหญ่เหนือความคาดหมายของคุณ ที่คุณเคยคิด-เคยเข้าใจว่าคุณเป็น มากมายยิ่งนัก
เวลานั้นมาถึงแล้ว นั่นคือเดี๋ยวนี้ เวลานั้นคือที่นี่ มันไม่สามารถล่าช้ามากไปกว่านี้ได้อีกแล้ว

จงเป็นตัวตนที่แท้จริงของตัวคุณเอง
จงได้รับการกระตุ้นเถิด


ตอนนี้พวกเราอยากจะขอร้องให้พวกคุณ โปรดหยุดอ่านก่อน
แล้วจงหลับตาลง และหายใจเข้าออกยาวๆสัก 3 ครั้ง
พวกเราไม่ได้หมายถึงแค่ตัวคุณคนเดียวหรอกนะ Blossom
แต่พวกเรายังหมายถึงผู้อ่านทุกๆคนอีกด้วย

จงหยุดและทำตามที่พวกเราขอเดี๋ยวนี้เลย เมื่อคุณทำเช่นนั้นแล้ว
จงจินตนาการว่า มีแสงสว่างสีขาวที่สุด และสว่างที่สุด
ส่องสาดลงมายังจักระที่ 7 กลางกระหม่อมของคุณ
แล้วแผ่ขยายลงมาเรื่อยๆทั้งภายใน และภายนอกร่างกายคุณ

จงปล่อยให้มันล้อมรอบตัวคุณ “จากภายใน”
และทะลุผ่านออกมาถึงภายนอกตัวคุณ และแผ่ซ่านอยู่ในรังสีออร่าของคุณ

จงนั่งจินตนาการอยู่กับมันต่อไปอย่างนี้อีกซัก 2 ชุดของการหายใจเข้าออกลึกๆ

จากนั้น ก็ให้ท่องคำว่า “กระตุ้น กระตุ้น กระตุ้น” ซ้ำไปซ้ำมาไปด้วย

คุณจะรู้ด้วยตัวเองว่าเมื่อไหร่คุณถึงจะพอได้แล้ว
และเมื่อไหร่คุณถึงจะพร้อมที่จะลืมตาขึ้น และอ่านต่อไปได้แล้ว

คุณจะรู้ได้อย่างไม่ยากเย็นเลย เมื่อคุณได้ทำการ “กระตุ้น” ระบบ
ของคุณเองเรียบร้อยแล้ว



(ยังมีต่อครับ)
............................ <o></o>

 

ขอบคุณเจ้าของกระทู้ครับ ที่นำข้อมูลมาให้อ่าน บางเรื่องผมก็ยังไม่รู้ก็มี

 

ข้อความ สื่อสารทางโทรจิตมาจากสหพันธ์แห่งแสงสว่าง (Federation of Light)
ประจำวันที่ 21 มิถุนายน 2010

ผู้รับการสื่อสาร: นาง Blossom Goodchild

ที่มา:
Blossom Goodchild - June 21, 2010


ตอนที่ 2 - จบดีกว่า (เพราะแปลยากจัง)


<link rel="File-List" href="file:///C:%5CDOCUME%7E1%5CADMINI%7E1%5CLOCALS%7E1%5CTemp%5Cmsohtml1%5C01%5Cclip_filelist.xml"><!--[if gte mso 9]><xml> <w:WordDocument> <w:View>Normal</w:View> <w:Zoom>0</w:Zoom> <wunctuationKerning/> <w:ValidateAgainstSchemas/> <w:SaveIfXMLInvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid> <w:IgnoreMixedContent>false</w:IgnoreMixedContent> <w:AlwaysShowPlaceholderText>false</w:AlwaysShowPlaceholderText> <w:Compatibility> <w:BreakWrappedTables/> <w:SnapToGridInCell/> <w:ApplyBreakingRules/> <w:WrapTextWithPunct/> <w:UseAsianBreakRules/> <wontGrowAutofit/> </w:Compatibility> <w:BrowserLevel>MicrosoftInternetExplorer4</w:BrowserLevel> </w:WordDocument> </xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml> <w:LatentStyles DefLockedState="false" LatentStyleCount="156"> </w:LatentStyles> </xml><![endif]--><style> <!-- /* Font Definitions */ @font-face {font-family:"Arial Unicode MS"; panose-1:2 11 6 4 2 2 2 2 2 4; mso-font-charset:128; mso-generic-font-family:swiss; mso-font-pitch:variable; mso-font-signature:-1 -369098753 63 0 4129279 0;} @font-face {font-family:Tahoma; panose-1:2 11 6 4 3 5 4 4 2 4; mso-font-charset:0; mso-generic-font-family:swiss; mso-font-pitch:variable; mso-font-signature:1627421319 -2147483648 8 0 66047 0;} @font-face {font-family:"\@Arial Unicode MS"; panose-1:2 11 6 4 2 2 2 2 2 4; mso-font-charset:128; mso-generic-font-family:swiss; mso-font-pitch:variable; mso-font-signature:-1 -369098753 63 0 4129279 0;} /* Style Definitions */ p.MsoNormal, li.MsoNormal, div.MsoNormal {mso-style-parent:""; margin:0cm; margin-bottom:.0001pt; mso-pagination:widow-orphan; font-size:12.0pt; font-family:Arial; mso-fareast-font-family:"Times New Roman"; mso-bidi-font-family:"Arial Unicode MS"; color:darkblue;} p {mso-margin-top-alt:auto; margin-right:0cm; mso-margin-bottom-alt:auto; margin-left:0cm; mso-pagination:widow-orphan; font-size:12.0pt; font-family:Tahoma; mso-fareast-font-family:"Times New Roman";} @page Section1 {size:612.0pt 792.0pt; margin:72.0pt 90.0pt 72.0pt 90.0pt; mso-header-margin:36.0pt; mso-footer-margin:36.0pt; mso-paper-source:0;} div.Section1 {page:Section1;} --> </style><!--[if gte mso 10]> <style> /* Style Definitions */ table.MsoNormalTable {mso-style-name:"Table Normal"; mso-tstyle-rowband-size:0; mso-tstyle-colband-size:0; mso-style-noshow:yes; mso-style-parent:""; mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; mso-para-margin:0cm; mso-para-margin-bottom:.0001pt; mso-pagination:widow-orphan; font-size:10.0pt; font-family:"Times New Roman"; mso-bidi-font-family:"Times New Roman"; mso-ansi-language:#0400; mso-fareast-language:#0400; mso-bidi-language:#0400;} </style> <![endif]--> Blossom: โอ้...ว้าว ! ดิฉันแทบจะหยุดหายใจเข้า-ออกยาวๆไม่ได้เลย มันเป็นประสบการณ์ที่ดีมากสำหรับดิฉัน
และพอดิฉันลองนึกดูว่า มันคงเป็นประสบการณ์ที่ดีสำหรับคนอื่นๆด้วยเหมือนกัน ดิฉันก็อดที่จะตื่นเต้นไม่ได้

ตอนที่ดิฉันหายใจเข้าออกลึกๆ และจุ่มแช่อยู่ในแสงสว่างนั้น ทันใดนั้น มันก็เกิดขึ้น..มันเกิดขึ้นกับดิฉัน..
ตอนนั้นร่างกายของดิฉันเริ่มสั่นยังกับว่าถูกไฟช็อต..ดิฉันรู้สึกได้จริงๆ ถึงช่วงขณะที่เกิดการ “กระตุ้น” ขึ้น

ดิฉันยังคงอยู่ในอิริยาบถนั้นต่อ จนกระทั่งพลังงานไหลเข้ามาพอแล้ว แล้วจากนั้นดิฉันจึงลืมตาขึ้นยอดเยี่ยม..
ความรู้สึกนี้ มันยอดเยี่ยมมากเลยค่ะ


ET: และในตอนนี้ พวกเราอยากจะขอให้พวกคุณทุกคนหลับตาลงอีกครั้งหนึ่ง
เพื่อกลับไปสู่ความรู้สึกนั้น ที่ “ใช่” สำหรับพวกคุณอีกครั้งหนึ่ง
แล้วกล่าวคำขอบคุณ และ ความซาบซึ้งใจ แด่ “ตัวตนที่แท้จริงของคุณ”

และจงส่งความรู้สึกที่ดีๆนั้นออกไปสู่ดาวเคราะห์โลกของพวกคุณ
เพื่อช่วยยกระดับเธอขึ้น และช่วยให้เธอได้ “รู้สึก” ถึงความเป็นหนึ่งเดียวกัน
กับทุกสรรพสิ่งของตัวคุณ “ในปัจจุบันขณะ” นี้


Blossom: โอ้..มายก็อด ! เพราะว่าดิฉันต้องการที่จะใช้ถ้อยคำที่สุภาพๆในการบรรยายความรู้สึก
ให้ผู้อ่านได้อ่าน และได้รู้ถึงสิ่งที่เพิ่งเกิดขึ้นกับดิฉันในช่วงเวลาแห่งปัจจุบันขณะนั้น

เมื่อตอนที่ดิฉันหลับตาลง แล้วเริ่มกล่าวคำว่าขอบคุณ ทันใดนั้น น้ำตาของดิฉันก็พรั่งพรูออกมามากมาย
พร้อมกับเสียงสะอึกสะอื้น ยังกับว่าเสียใจอะไรมานักหนาอย่างงั้นแหละ

แต่เมื่อมันจบลง ดิฉันก็รู้สึกถึงความสงบเยือกเย็น และก็พบว่าดิฉันเอาแต่พร่ำเพ้อคำว่า

“พวกเราเป็นหนึ่งเดียวกัน”
“พวกเราเป็นหนึ่งเดียวกัน” ครั้งแล้วครั้งเล่า

จากนั้น ดิฉันก็มองเห็นภาพที่สวยงามของมือคู่หนึ่ง กำลังโอบอุ้มดาวเคราะห์โลกอยู่
พร้อมกับมีคำว่า “ยินดีต้อนรับ” ปรากฏขึ้นในใจของดิฉันด้วย

ดิฉันหวังเป็นอย่างยิ่งว่า และดิฉันก็รู้ว่า พวกคุณแต่ละคนก็จะมีประสบการณ์ของการถูก “กระตุ้น”
ไปต่างๆกันคนละแบบด้วย

เอ่อ..ตอนนี้ เราไปถึงไหนกันแล้วคะ?


ET: พวกเรามาถึงตรงที่ว่าเมื่อพวกเราสามารถเชื่อมต่อกับพวกคุณ ซึ่งอยู่ในระดับคลื่นความถี่ที่แตกต่างกัน
ได้ใหม่อีกครั้งหนึ่งแล้ว หมายถึง เชื่อมต่อกับพวกคุณทุกคน

ซึ่งนี่อาจจะเป็นสิ่งที่คุณยังไม่รู้กระมัง Blossom ว่าช่วงเวลานี้ได้ถูกวางแผนเอาไว้แล้ว
คุณอาจจะเรียกว่ามันอยู่ในหน้าไพ่แล้วก็ได้ (On the cards)


Blossom: ใช่ค่ะ เพราะว่าจริงๆแล้ว วันนี้ ดิฉันไม่ได้ตั้งใจว่าจะต้องมารับการสื่อสารทางโทรจิตเลย
แต่ดิฉันรู้สึกว่ามีแรงกระตุ้นมาจากคุณแรงขึ้น และแรงขึ้น แต่ว่าตอนนี้ ดิฉันรู้แล้วหละค่ะ ขอบคุณมากนะค่ะ


ET: พวกเรารู้สึกว่ามันเป็นสิ่งสำคัญมาก ที่จะทำให้มีผู้อ่านข้อความนี้มากที่สุดเท่าที่จะมากได้
เพราะว่าผลกระทบของ “การกระตุ้น” นี้ จะทำให้สิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้น ได้ผลลัพธ์ในทางที่ดีมากๆออกมา


Blossom: เช่นอะไรบ้างคะ?



ET: ก็อย่างที่เรากล่าวไปแล้วนั่นแหละว่า..”มันคือสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้น” ซึ่งถ้าเราเฉลยให้รู้ซะก่อน
มันก็อาจจะเหมือนกับว่า คุณรู้มาก่อนแล้วว่าของขวัญวันเกิดของคุณคืออะไร
ก่อนที่คุณจะแกะกล่องมันออกมาดูซะอีก ซึ่งมันน่าจะไม่ดีแน่ๆเลย


(จริงๆแล้วบทสนทนายังเหลืออีกนิดหน่อยครับ แต่ผมไม่ค่อยเข้าใจ
และคิดว่าไม่น่าจะสำคัญอะไรมากนัก ก็เลยขอจบแค่นี้ดีกว่านะครับ
เดี๋ยวจะแปลเข้าป่า เข้าดง ไปใหญ่ซะก่อน)
…………………………..

 

ข้อความสื่อสารทางโทรจิตมาจาก Hilarion
ประจำสัปดาห์ที่ 27 มิถุนายน – 3 กรกฎาคม 2010

ผู้รับการสื่อสารน่าจะเป็น: Marlene Swetlishoff
ที่มา: Hilarion's Weekly Message - The Rainbow Scribe


ตอนที่ 1




ขอต้อนรับกลับมาอีกครั้ง เหล่าผู้ปฏิบัติงานแห่งแสงสว่าง (Light workers) อันเป็นที่รักทั้งหลาย


ในช่วงเวลาที่พวกคุณกำลังอยู่นี้ มันเป็นช่วงเวลาที่ท้าทายที่สุด และเป็นช่วงเวลาที่น่าปลื้มใจมากที่สุด สำหรับมนุษยชาติ
อย่างที่ไม่เคยมีมาก่อน

เพราะว่าช่วงเวลานี้ เป็นช่วงเวลาที่โครงสร้างเก่าๆ และรูปแบบเก่าๆทั้งหลาย ที่อยู่รอบๆตัวคุณ
กำลังพังทลายลงไปพร้อมๆกัน และวิถีชีวิตใหม่ๆ และชีวิตรูปแบบใหม่ก็กำลังเข้ามาแทนที่

ช่วงเวลานี้เป็นช่วงเวลาที่น่าอัศจรรย์อย่างแท้จริงช่วงหนึ่ง สำหรับการดำรงอยู่ในกายเนื้อแบบนี้
ในขณะที่การเปลี่ยนแปลงเหล่านี้กำลังเกิดขึ้นอยู่ และพวกคุณแต่ละคนก็กำลังมีส่วนร่วมอยู่กับมันด้วย


ที่รักทั้งหลาย มีพวกคุณหลายคนที่กำลังทิ้งรูปแบบเก่าๆของชีวิตเอาไว้เบื้องหลัง แล้วดำเนินชีวิตอยู่บนวิถีทางใหม่แทน
มันเป็นวิถีทางแห่งความมีอธิปไตย และความมีพลังอำนาจในตัวเอง
มันเป็นวิถีทางแห่งความสงบสุข และความรักความเมตตา
มันเป็นวิถีทางแห่งความเห็นอกเห็นใจทุกๆคน เพราะว่ามันไม่อาจจะเป็นอย่างอื่นไปได้
เมื่อคุณจ้องมองเข้าไปในแววตาของพี่น้องคนอื่นๆแล้ว คุณเห็นแต่ความศักดิ์สิทธิ์ของพวกเขาฉายอยู่ในนั้น

ในเดือนกรกฎาคมนี้เป็นต้นไป มันจะมีการเปลี่ยนแปลงใหญ่ๆหลายอย่าง
เกิดขึ้นอย่างต่อเนื่องภายในจิตใจและหัวใจของมนุษย์โลก
และมันจะมีวิวัฒนาการครั้งใหญ่เกิดขึ้นในจิตสำนึกและในความเข้าใจ
ของชาวโลกแต่ละคนด้วย

หลายสิ่งหลายอย่างจะเปลี่ยนไปเพราะสิ่งนี้
เพราะว่าพลังงานแห่งความรัก ซึ่งเป็นพลังงานที่มีพลังอำนาจมากที่สุด
จะทำหน้าที่ของมัน

หลายสิ่งหลายอย่างที่เคยถูกปิดบังเอาไว้จะถูกเปิดเผย
และเมื่อนั้น จะทำให้จิตใจของมนุษยเกิดการช็อกและเกิดความกลัวอย่างสุดขีด

จงรู้ไว้ว่า พวกคุณทุกคนถูกเตรียมการมาเป็นอย่างดีแล้ว เพื่อที่จะให้มาอยู่ ณ.ตรงที่พวกคุณกำลังอยู่ๆในขณะนี้

ในระหว่างที่สิ่งเหล่านี้เกิดขึ้น พวกคุณทุกคน ได้ถูกวางตำแหน่งเอาไว้ให้ไปอยู่ในจุดที่เหมาะสมที่สุดแล้ว
เพื่อประโยชน์สูงสุดของดาวเคราะห์โลก และของทุกๆชีวิตที่อยู่บนโลก

แสงสว่างของพวกคุณแต่ละคน คือแสงไฟนำทางที่โชติช่วงสว่างไสว และในช่วงเวลานี้
พวกคุณแต่ละคน ก็มีภารกิจศักดิ์สิทธิ์ ที่ยิ่งใหญ่เกินกว่าที่พวกคุณจะจินตนาการได้

แสงสว่างของพวกคุณจะไปเปลี่ยนแปลง และเปลี่ยนรูปแบบ และทำให้ทุกสิ่งทุกอย่าง
ที่อยู่ภายในรัศมีหลายร้อยไมล์รอบๆบ้านของพวกคุณ เกิดเสถียรภาพขึ้น


นั่นแหละคือพลังอำนาจของพวกคุณ


(ยังมีต่อครับ)
…………………

 

ข้อความสื่อสารทางโทรจิตมาจาก Hilarion
ประจำสัปดาห์ที่ 27 มิถุนายน – 3 กรกฎาคม 2010

ผู้รับการสื่อสารน่าจะเป็น: Marlene Swetlishoff
ที่มา: Hilarion's Weekly Message - The Rainbow Scribe


ตอนที่ 2

<link rel="File-List" href="file:///C:%5CDOCUME%7E1%5CADMINI%7E1%5CLOCALS%7E1%5CTemp%5Cmsohtml1%5C01%5Cclip_filelist.xml"><!--[if gte mso 9]><xml> <w:WordDocument> <w:View>Normal</w:View> <w:Zoom>0</w:Zoom> <wunctuationKerning/> <w:ValidateAgainstSchemas/> <w:SaveIfXMLInvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid> <w:IgnoreMixedContent>false</w:IgnoreMixedContent> <w:AlwaysShowPlaceholderText>false</w:AlwaysShowPlaceholderText> <w:Compatibility> <w:BreakWrappedTables/> <w:SnapToGridInCell/> <w:ApplyBreakingRules/> <w:WrapTextWithPunct/> <w:UseAsianBreakRules/> <wontGrowAutofit/> </w:Compatibility> <w:BrowserLevel>MicrosoftInternetExplorer4</w:BrowserLevel> </w:WordDocument> </xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml> <w:LatentStyles DefLockedState="false" LatentStyleCount="156"> </w:LatentStyles> </xml><![endif]--><style> <!-- /* Font Definitions */ @font-face {font-family:"Arial Unicode MS"; panose-1:2 11 6 4 2 2 2 2 2 4; mso-font-charset:128; mso-generic-font-family:swiss; mso-font-pitch:variable; mso-font-signature:-1 -369098753 63 0 4129279 0;} @font-face {font-family:Tahoma; panose-1:2 11 6 4 3 5 4 4 2 4; mso-font-charset:0; mso-generic-font-family:swiss; mso-font-pitch:variable; mso-font-signature:1627421319 -2147483648 8 0 66047 0;} @font-face {font-family:"\@Arial Unicode MS"; panose-1:2 11 6 4 2 2 2 2 2 4; mso-font-charset:128; mso-generic-font-family:swiss; mso-font-pitch:variable; mso-font-signature:-1 -369098753 63 0 4129279 0;} /* Style Definitions */ p.MsoNormal, li.MsoNormal, div.MsoNormal {mso-style-parent:""; margin:0cm; margin-bottom:.0001pt; mso-pagination:widow-orphan; font-size:12.0pt; font-family:Arial; mso-fareast-font-family:"Times New Roman"; mso-bidi-font-family:"Arial Unicode MS"; color:darkblue;} @page Section1 {size:612.0pt 792.0pt; margin:72.0pt 90.0pt 72.0pt 90.0pt; mso-header-margin:36.0pt; mso-footer-margin:36.0pt; mso-paper-source:0;} div.Section1 {page:Section1;} --> </style><!--[if gte mso 10]> <style> /* Style Definitions */ table.MsoNormalTable {mso-style-name:"Table Normal"; mso-tstyle-rowband-size:0; mso-tstyle-colband-size:0; mso-style-noshow:yes; mso-style-parent:""; mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; mso-para-margin:0cm; mso-para-margin-bottom:.0001pt; mso-pagination:widow-orphan; font-size:10.0pt; font-family:"Times New Roman"; mso-bidi-font-family:"Times New Roman"; mso-ansi-language:#0400; mso-fareast-language:#0400; mso-bidi-language:#0400;} </style> <![endif]--> ในระหว่างช่วงเวลานี้ จงจำไว้ว่าพวกคุณคือแสงสว่าง และจงจินตนาการว่าคุณคือแสงสว่างทุกๆวัน
ซึ่งแสงสว่างนี้ คือสิ่งที่กำลังเป็นที่ต้องการอยู่ในขณะนี้

ในขณะที่พลังงานเอกภพ (cosmic forces) ต่างๆ
กำลังไหลบ่าลงมาสู่บรรยากาศของดาวเคราะห์โลก
มนุษย์โลกทุกคน จะได้รับผลกระทบ ที่สอดคล้องกับวิถีทาง
ที่แต่ละคนได้เลือกเดินในช่วงเวลาแห่งการเปลี่ยนแปลงนี้

จงปลดเครื่องพันธนาการออกไป และจงปล่อยมายาการและเกมทั้งหลายที่กำลังเล่นอยู่รอบๆตัวคุณทิ้งไป

พวกเรารู้ว่ามันทำได้ยากมากๆ เมื่อพวกคุณกำลังอยู่ในท่ามกลางสิ่งเหล่านี้อยู่
แต่พวกคุณก็ต้องยึดมั่นอยู่ในแสงสว่างของตัวคุณเองอย่างไม่หวั่นไหว และต้องยึดมั่นศรัทธา
ในแสงสว่างแห่งพระผู้เป็นเจ้า ที่ไม่เคยผิดพลาดอย่างไม่ลังเลด้วย

จงเรียกหากองกำลังแห่งแสงสว่าง ที่อยู่รอบๆตัวคุณ และจงเชื่อมั่นเถิดว่า ทุกสิ่งทุกอย่าง
มันกำลังเป็นไปอย่างที่มันควรจะเป็นแล้ว


ในทุกๆวัน จงใช้เวลาในการจินตนาการถึงแสงสว่าง ที่คุณจินตนาการขึ้นเพื่อตัวคุณเอง และเพื่อคนที่คุณรัก
แล้วจดจ่ออยู่กับภาพจินตนาการนั้น ในท่ามกลางความโกลาหล จินตนาการของพวกคุณ จะสามารถช่วยพวกคุณได้


พวกคุณคือทีมงานแนวหน้าของพวกเรา พวกคุณคือผู้ที่มีแสงสว่างอันมั่นคงบนโลกใบนี้
แม้แต่ในช่วงเวลาที่พวกคุณถูกทดสอบอย่างหนักก็ตาม

ที่รักทั้งหลาย พวกเราก็รู้ว่าพวกคุณถูกทดสอบอย่างหนักมามากแล้วจริงๆ และถึงแม้ว่ามันจะดูเหมือนว่า
ไม่ค่อยยุติธรรมสักเท่าไหร่ สำหรับคนดีๆอย่างพวกคุณ, คนใจดีอย่างพวกคุณ
และคนที่เปี่ยมไปด้วยความรักอย่างพวกคุณ ที่จะต้องถูกขอร้องให้มารับภาระหน้าที่ที่หนักหน่วงเช่นนี้


แต่จงรู้ไว้เถิดว่า สิ่งนี้มันก็จะผ่านพ้นไปด้วยเหมือนกัน และพวกคุณทุกคน ก็จะได้เห็นแสงสว่างของวันใหม่
บนดาวเคราะห์โลกของพวกคุณ แล้วชีวิตในแบบที่พวกคุณเคยรู้จัก ก็จะเปลี่ยนแปลงไปตลอดกาล ไปสู่ชีวิตที่ดีกว่า
และทุกสิ่งทุกอย่างที่พวกคุณเคยปรารถนาอยากจะได้อยากจะมีกันเหลือเกิน ก็จะมาถึง

และพวกคุณจะได้เข้าใจว่า ไม่ใช่ว่าทุกสิ่งทุกอย่างมันจะเป็นไปอย่างที่มันดูเหมือนจะเป็นเสมอไป
แล้วพวกคุณก็จะเริ่มมองเห็นและเข้าใจในภาพรวมที่ใหญ่ขึ้น ของสถานการณ์ต่างๆ
ที่พวกคุณกำลังเผชิญอยู่ในปัจจุบันนี้ได้


(ยังมีต่อครับ)
…………………..

 

ข้อความสื่อสารทางโทรจิตมาจาก Hilarion
ประจำสัปดาห์ที่ 27 มิถุนายน – 3 กรกฎาคม 2010

ผู้รับการสื่อสารน่าจะเป็น: Marlene Swetlishoff
ที่มา: Hilarion's Weekly Message - The Rainbow Scribe


ตอนที่ 3 - จบ

<link rel="File-List" href="file:///C:%5CDOCUME%7E1%5CADMINI%7E1%5CLOCALS%7E1%5CTemp%5Cmsohtml1%5C01%5Cclip_filelist.xml"><!--[if gte mso 9]><xml> <w:WordDocument> <w:View>Normal</w:View> <w:Zoom>0</w:Zoom> <wunctuationKerning/> <w:ValidateAgainstSchemas/> <w:SaveIfXMLInvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid> <w:IgnoreMixedContent>false</w:IgnoreMixedContent> <w:AlwaysShowPlaceholderText>false</w:AlwaysShowPlaceholderText> <w:Compatibility> <w:BreakWrappedTables/> <w:SnapToGridInCell/> <w:ApplyBreakingRules/> <w:WrapTextWithPunct/> <w:UseAsianBreakRules/> <wontGrowAutofit/> </w:Compatibility> <w:BrowserLevel>MicrosoftInternetExplorer4</w:BrowserLevel> </w:WordDocument> </xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml> <w:LatentStyles DefLockedState="false" LatentStyleCount="156"> </w:LatentStyles> </xml><![endif]--><style> <!-- /* Font Definitions */ @font-face {font-family:"Cordia New"; panose-1:2 11 3 4 2 2 2 2 2 4; mso-font-charset:0; mso-generic-font-family:swiss; mso-font-pitch:variable; mso-font-signature:16777219 0 0 0 65537 0;} @font-face {font-family:"Arial Unicode MS"; panose-1:2 11 6 4 2 2 2 2 2 4; mso-font-charset:128; mso-generic-font-family:swiss; mso-font-pitch:variable; mso-font-signature:-1 -369098753 63 0 4129279 0;} @font-face {font-family:"\@Arial Unicode MS"; panose-1:2 11 6 4 2 2 2 2 2 4; mso-font-charset:128; mso-generic-font-family:swiss; mso-font-pitch:variable; mso-font-signature:-1 -369098753 63 0 4129279 0;} /* Style Definitions */ p.MsoNormal, li.MsoNormal, div.MsoNormal {mso-style-parent:""; margin:0cm; margin-bottom:.0001pt; mso-pagination:widow-orphan; font-size:12.0pt; font-family:Arial; mso-fareast-font-family:"Times New Roman"; mso-bidi-font-family:"Arial Unicode MS"; color:darkblue;} h1 {mso-style-next:Normal; margin-top:12.0pt; margin-right:0cm; margin-bottom:3.0pt; margin-left:0cm; mso-pagination:widow-orphan; page-break-after:avoid; mso-outline-level:1; font-size:16.0pt; mso-bidi-font-size:18.5pt; font-family:Arial; mso-bidi-font-family:"Cordia New"; color:darkblue; mso-font-kerning:16.0pt;} @page Section1 {size:612.0pt 792.0pt; margin:72.0pt 90.0pt 72.0pt 90.0pt; mso-header-margin:36.0pt; mso-footer-margin:36.0pt; mso-paper-source:0;} div.Section1 {page:Section1;} --> </style><!--[if gte mso 10]> <style> /* Style Definitions */ table.MsoNormalTable {mso-style-name:"Table Normal"; mso-tstyle-rowband-size:0; mso-tstyle-colband-size:0; mso-style-noshow:yes; mso-style-parent:""; mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; mso-para-margin:0cm; mso-para-margin-bottom:.0001pt; mso-pagination:widow-orphan; font-size:10.0pt; font-family:"Times New Roman"; mso-bidi-font-family:"Times New Roman"; mso-ansi-language:#0400; mso-fareast-language:#0400; mso-bidi-language:#0400;} </style> <![endif]--> สิ่งที่สำคัญที่สุด ที่จะต้องจดจำก็คือ พวกคุณทั้งหลาย คือผู้ที่พวกเราซึ่งอยู่ในมิติที่สูงกว่านี้ รักเกินกว่าจะประมาณได้

และจงจดจำไว้ว่า พวกคุณก็ไม่เคยโดดเดี่ยวเลย


จงเขียนคำประกาศที่จะทำให้พวกคุณมีพลัง และอ่านมันซ้ำๆสม่ำเสมอ
จงรักษาอารมณ์ให้อยู่ในความปีติเบิกบาน และรอคอยอย่างมีความหวัง
และจงมีความสุข กับการลุ้นให้ถึงยุคใหม่ที่กำลังจะมาถึงในเร็ววันนี้

ชาวโลกที่รักทั้งหลาย พวกคุณสามารถทำได้ แล้วก็จะทำได้จริงๆด้วย เพราะว่าพวกคุณคือ
ผู้ที่มีความรักอันยิ่งใหญ่มากที่สุด อย่างที่โลกไม่เคยพบเห็นในเผ่าพันธุ์มนุษย์ยุคไหนๆมาก่อนเลย

และเพราะว่าพวกคุณจดจำได้ว่าพวกคุณเป็นใคร และเป็นอะไร และมาที่นี่ ที่โลกใบนี้ทำไม

ความดีทั้งหลาย ที่พวกคุณได้ทำไว้กับผู้คนที่อยู่รอบๆตัวคุณ จะเป็นที่ประจักษ์ในซักวันหนึ่ง
และพวกคุณก็จะไม่ต้องเป็นบุคคลที่ไร้ตัวตนอีกต่อไปแล้ว เพราะว่าแสงสว่างที่พวกคุณมีอยู่

เดิมที มันมีความจำเป็นที่จะต้องปล่อยให้พวกคุณใช้ชีวิตอยู่อย่างอดทน เพราะว่าเพื่อปกป้องพวกคุณ
และปกป้องทุกสิ่งทุกอย่างที่พวกคุณมีอยู่ และเพื่อเป้าหมายที่ยิ่งใหญ่กว่าในวันข้างหน้า

ตอนนี้พวกคุณกำลังอยู่ที่บ้านของตัวเองแล้ว และกำลังมุ่งตรงไปบนเส้นทางของตนเองแล้ว

และในไม่ช้านี้พี่ๆน้องๆของพวกคุณก็จะค่อยๆพากันตื่นรู้เพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ
แล้วพวกเขาก็จะมาช่วยงานอันยิ่งใหญ่ของพวกคุณ และบางที แม้แต่สมาชิกในครอบครัวชาวจักรวาล
อันเป็นที่รักของพวกคุณ ก็อาจจะอยู่ท่ามกลางพวกเขานี้ก็ได้

จงมีกำลังใจเข้มแข็ง และเดินหน้าต่อไป จงอย่าหยุดยั้ง!!


พบกันใหม่สัปดาห์หน้า


เราคือฮิลาเรียน (I AM Hilarion)

..............................................

<!--[if !supportLineBreakNewLine]--> <!--[endif]-->

 

*** แสงสว่าง ****



แสงสว่าง จากดวงอาทิตย์
ดวงอาทิตย์ คือ ที่สุดของการกระทำ
ดวงอาทิตย์ คือ สัจจะ
ลูกพระอาทิตย์ คือ ลูกสัจจะ

- " หนุมาน ผู้นำสาร "

 

*** หน้าที่ของลูกสัจจะ ****

คือ การปลด ลดละ นิสัยสันดานตนเอง
เป็นตัวอย่าง ให้แก่มวลมนุษย์

- " หนุมาน ผู้นำสาร "

 

ไม่ได้เป็น " เมล็ดพันธุ์ " ไม่ได้เป็น "ผู้พเนจร " แต่เป็น " ทหาร "แต่ตอนนี้ วินาทีนี้ อยู่บนโลกนี้ใน "ฐานะ" มนุษย์คนหนึ่งเท่านั้น คอยรับส่งข่าวสาร รอ เวลา ทำได้เพียงเท่านี้เอง

 

อนุโมทนาสาธุ...เพลงนี้ขอมอบให้ แด่...คุณเว๓ล ห่ะห่ะ
ไม่ได้เป็น " เมล็ดพันธุ์ " ไม่ได้เป็น "ผู้พเนจร " แต่เป็น " ทหาร "แต่ตอนนี้ วินาทีนี้ อยู่บนโลกนี้ใน "ฐานะ" มนุษย์คนหนึ่งเท่านั้น คอยรับส่งข่าวสาร รอ เวลา ทำได้เพียงเท่านี้เอง

[ame=http://www.youtube.com/watch?v=rglWR7nsivg]YouTube - โทน-bodyslam.mpg[/ame]<!-- google_ad_section_end -->

 

อ่านมาทั้งหมดแล้วตอนนี้ไม่รู้ว่าเป็นหรือไม่เป็นค่ะ ก็ยังงงงง แต่ตรงกับอาการที่ปรากฎ เกือบทั้งหมด ทั้งทางกายภาพ จิตใจ สภาวะอารมณ์ ความปรารถนาในจิตใจ สถานะการบีบคั้นรอบด้านที่ประสบพบมาและกำลังเผชิญอยู่ ข้อมูลข่าวสารที่ได้รับ มันก็แปลกดีที่ทำไมอาการที่เราเป็นอยู่มันไปตรงกะข้อความที่อ่านมาเกือบทั้งหมด แบบว่าเจออะไรแปลกๆอ่ะช่วงนี้ พอมาอ่านเจอกระทู้นี้เลยนั่งนึกย้อนหลังกลับไป อันนี้ไม่ค่อยได้เล่าให้ใครฟังกลัวเขาว่าบ้า แต่ตอนนี้อยากรู้ว่าอาการที่ข้าพเจ้าเป็นนั้นเข้าข่าย มะนาวต่างดุ๊ดรึ๊ไม่ อาการกายภาพตั้งแต่เด็กจนโต
เป็นเด็กหัวโต ตอนนี้ก็โตค่ะแถมผมฟูด้วย ตอนหัดคลาน ไม่เคยคลานไปข้างหน้าเลย คลานถอยหลังตลอด จนกระทั่งเดินได้(แม่บอก) เดินและพูดได้เร็วกว่าเด็กในวัยเดียวกัน (แม่บอก) เรื่องไฟดับนี่เป็นบ่อยค่ะ โดยเฉพาะตอนผ่านถนน ไฟมันชอบดับ ตอนแรกไม่รู้สึกผิดปกติ แต่พอมาอ่านเจอกระทู้นี้ วันนั้นขี่มอไซกลับหอไฟดับประมาณ 4 จุดตอนเราผ่าน เลยแบบว่า หลอนนิดหน่อย ห่ะห่ะ ไฟฟ้าคงลัดวงจรกระมัง เลยคิดย้อนกลับไปอีกว่าไฟมันดับบ่อยเกินไปป่าวนี่ เพราะก่อนหน้านี้กลับบ้านช่วงสงกรานเพื่อน ข้างบ้านเขาชวนกินเหล้า เพราะเมื่อก่อนเรากินเย๊อะเขาชวนเราก็ไปนั่งด้วยตลอด (ตอนนี้เราเลิกดื่มแล้ว)
วันนั้นมีงานวัดที่หมู่บ้าน เพื่อนมาเซ้าซี้ให้ไปกินด้วย ใจเราตอนนั้นชักรำคาญแล้วมีความรู้สึกว่าไม่อยากไป ไฟดับพรึ๊บ ดับ 3 หลัง บ้านเราตรงกลางและข้างบ้าน ซ้าย ขวา 2 หลัง แต่ทั้งหมู่บ้านไม่ดับ ไฟเครื่องขยายที่วัดก็ปกติดับอยู่ประมาณ 1 ชั่วโมง เห็นเพื่อนมันจุดเทียนกินเหล้ากัน เรามีแอบขำในใจ เห่อะๆๆ สมต้องจุดไฟกินกัน วันต่อมามันก็เอาอีก กินอีกชวนอีก ดับอีก ขำอีก เวลาเดิม เป๊ะ แล้วก่อนหน้านั้นไปงานหมั้นเพื่อนที่ต่างจังหวัด
เขากินเหล้ากันอีก ตอนนั้นเราก็เลิกแล้ว แต่พ่อแม่ของเพื่อนเขาบอกว่ามันเป็นมารยาทของที่นี่เทให้แล้วต้องกิน ตอนนั้นเราฝืนใจมากก่อนกินเข้าไปก็คิดในใจว่าไม่ได้อยากจะกินนะเพราะเคยพูดกับตัวเองไว้ว่าเลิกจริงๆพอกลืนเข้าไปเส็ด ไฟดับอีกแล้ว ดับอยู่ดวงเดียว ตรงกลางวงพอไฟดับ เขาก็เลิกนั่งตรงนั้นกันเราก็รอดไป แล้วก็รหัส 11.11 ความฝัน ท้องฟ้า ดวงดาว จักรวาล กาแล๊กซี่ ทางช้างเผือก สิ่งศักดิ์สิทธ์ หยิน-หยาง ฯลฯ เรื่องมันเย๊อะเกรงเล่าเยอะจะรกบอร์ดเขา เอาเป็นว่าจากที่ได้อ่านมาทั้งหมดอยากนำเสนอผลงานศิลปะสักชิ้นสองชิ้น
ที่ดูเหมือนว่าอาจจะเกี่ยว หรืออาจจะไม่เกี่ยวกับบอร์ดนี้ก็ได้ค่ะ คิดอยู่นานว่าควรเอามาลงมั๊ย(เกรงคนจะเข้าใจผิดว่านำเสนอผลงาน แต่มิได้มีจุดประสงเช่นนั้น) เป็นงานที่ข้าพเจ้าวาดขึ้นจากจินตนาการและอารมณ์ในตอนนั้น เมื่อประมาณ 5 ปีที่แล้ว สมัยเรียนมหาลัย อาจารย์ให้โจทมาว่าวาดอะไรก็ได้ตามใจชอบ คือให้ใช้ปากกาวาดโดยใช้จุดและเส้น ตอนนั้นเหมือนเป็นช่วงค้นหาอะไรอยู่แต่ก็ไม่พบ อยู่ในช่วงจิตใจมืดมิด เลยจินตนาการมองดูโลกแล้วมีความรู้สึกว่าโลกนี้กำลังจะพัง แล้วก็มีความรู้สึกว่าโลกได้รับความช่วยหรือโอบอุ่มจากบางสิ่งบางอย่าง แล้วโลกนี้ก็กำลังจะไปสู่สถานที่ใหม่ที่น่าพิสมัยกว่าเดิม และเราก็มีความรู้สึกว่าเรากำลังจะพัง อยากให้โลกนี้สงบสุข สดใส สวยงาม ไม่ใช่ที่เป็นอยู่ในตอนนี้(ในตอนนั้นที่วาดภาพนี้ออกมา) อีกภาพคือวาดอะไรก็ได้เหมือนกันโดยใช้เส้น เราก็วาดไปตามจินตนาการและอารมณ์ ปรากฎว่าทั้งสองภาพได้ A กะ A+ เฉยเลย ตอนนั้นเราดีใจมากเพราะอาจารย์คนนี้ไม่ให้ A ใครง่ายๆ แถมได้ A+ อีก โอ๊วววปลื้มหนัก 55อาจารย์บอกให้เพื่อนๆมาดูว่านี่เขาเรียกว่า(คล้ายแกบอกว่านี่แสดงถึงการเป็นสิ่งเดียวกัน)
ตอนนั้นเราก็ไม่รู้เรื่องวาดไปตามอารมณ์ แล้วก็ยังไม่รู้จักเว็บนี้เลยพึ่งเข้ามาสมัครเมื่อปีที่แล้ว เพราะปลื้มในหลักคำสอนขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าอย่างกระทันหัน
และคำสอนของครูบาอาจารย์อีกหลายท่าน ทำให้ได้ประสบพบความสว่างที่ไม่เคยพบมาก่อนเลย ได้รู้ถึงความเลวในจิตใจมากมายที่จะต้องขจัดตัดออกไป ฯลฯ ลองดูภาพแล้วจินตนาการถึงการยกระดับหรือการพเนจร หรืออะไรก็ได้ตามแต่ท่านจะคิดและจินตนาการ

 

วันสองวันนี้ อ่านแต่เรื่องราวของเผ่าพันธ์นอกโลก ยังกะมีอะไรที่ต้องหา
ปกติไม่ค่อยสนใจเรื่องราวเหล่านี้เท่าไหร่ แต่ช่วงหลังมานี้ สนอกสนใจจนตัวเองแปลกใจ

พอมาเจอโพสต์ของคุณศิลปินชาวชนบท...เลยถึงบางอ้อ

ครือ...เขาว่ากันว่า แต่เดิมเมื่อหลายกัล์ป(สะกดถูกป่าวเนี่ย)ปีมาแล้ว โลกไม่มีสิ่งมีชีวิตอยู่
แต่ต่อมา มีเผ่าพันธ์อย่างมนุษย์(humanoid race)จากดาวดวงอื่น
ที่สำรวจค้นหาแหล่งที่อยู่อาศัยไปตามดวงดาวต่างๆ แบบร่อนเร่พเนจร
(รากศัพท์อาจมาจากคำนี้ก็ได้นะ...อืมม์)

เผ่าพันธ์แรกเริ่มมาจากกลุ่มดาว Lyra(กลุ่มดาวพิณ ) คือเผ่าพันธ์ Lyran/Vega
โลกก็เป็นหนึ่งในดาวเคราะห์ที่พวกเขาก็เริ่มอพยพมาตั้งรกรากกัน

ประมาณว่า พวกเราชาวมนุษย์ นั้นก็คงเป็นลูกหลาน
และมีเผ่าพันธ์ต้นกำเนิดมาจากต่างดาว...หรืออย่างไร???

จากนั้น ที่เหลือ
เข้าไปอ่านรายละเอียดเพิ่มเติมในนี้ก็ละกันค่ะ มันยาวอะ
Hyperbase


แต่ส่วนตัวคิดว่า มันไม่ได้มีความสำคัญอะไรมากมายนักค่ะ
ว่าเราจะเป็น มนตด.หรือไม่ อย่างไร
มันก็เหมือน เผ่าพันธ์บนโลกที่มีตั้งมากมาย หลายประเทศ หลายเผ่าพันธ์
ความสำคัญ ไม่ได้อยู่ที่ว่าเราจะเป้นชนชาติไหน? หรือเป็นใคร ?หรือว่ามาจากไหน?

แต่ความสำคัญคือ เราทั้งหมดต่างกำเนิดมาจากผู้สร้าง(Creator)
อันหมายถึงสรรพสิ่งทั้งปวง ซึ่งมีการทำงานสนับสนุนและช่วยเหลือกันเป็นทีม

เรื่อง Starseed ตามเนื้อหาในกระทู้นี้ เป็นส่วนหนึ่งของภาระกิจของผู้สร้าง
เราอาจเป็นหรือไม่เป็น ไม่สำคัญ ภาระกิจนี้มีจุดประสงค์เดียว คือการยกระดับจิตสำนึก

หากเราเป็น เราต้องผ่านประสบการณ์และเข้าสู่กระบวนการนี้ให้ได้ก่อนเพื่อช่วยเหลือผู้อื่นต่อไป
หากเราไม่ใช่ เราก็ต้องผ่านกระบวนการนี้ให้ได้เพื่อช่วยเหลือตัวของเราเอง
หากเราไม่ผ่าน...ทุกอย่างจบ เริ่มใหม่ตั้งแต่ต้น เป็นStarseed หรือไม่ ไม่มีความหมาย
Starseed ที่ไม่ยอมตื่น จำตัวเองไม่ได้ซักที ก็มีสิทธิ์กลับไปเรียนรู้ใหม่ได้เหมือนกันนะคะ
โลกกำลังเคลื่อนเข้าสู่วิวัฒนาการของการยกระดับ
ภาระกิจเดียวที่ทุกคนต้องทำและผ่านพ้นมันไปให้ได้ คือการข้ามผ่านจุดนี้ไปให้ได้ด้วยกัน

เรื่องต่างๆที่เราคิดว่า มันแปลกประหลาดมหัศจรรย์
จริงๆแล้ว มันเป็นแค่ประสบการณ์ กระบวนการและขั้นตอนเท่านั้น
ทุกคนต่างก็ ต้องมี ต้องผ่าน สิ่งต่างๆเหล่านี้ เหมือนกันหมด ไม่มีข้อยกเว้น
มันแค่แตกต่างในรูปแบบการนำเสนอเท่านั้นค่ะ....

รูปสวยมากค่ะ ดูแล้ววิ้งๆๆ เหมือนมันเคลื่อนไหว
เหมือนมีมิติที่ซ้อนกันมากมายอยู่ในนี้ ไม่ได้คิดและจินตนาการใดๆ
แค่สัมผัส และรู้สึกไปกับภาพเท่านั้นค่ะ
ได้อารมณ์มั่กๆๆ....ขอบคุณค่ะ
ปล.จะขยายรูปให้ ทำไม่ได้รอโหลดนานมาก เลยถอดใจ

 

ขอบพระคุณ คุณ kindred ค่ะ ที่ช่วยอธิบายและให้ข้อมูล ข้าพเจ้าไม่ค่อยรู้เรื่องรู้ราวอะไรเลย ทำให้รู้ว่าเราไม่ได้มีอะไรที่แตกต่างจากใครๆหรือสิ่งใดเลย ทุกสิ่งมีสภาพไม่ต่างกัน

 

ไม่ได้เข้ามานานหลังจากตกงานเป็นเวลานานอิอิ

ตอนนี้มีข่าวสารอับเดทตลอดเวลา

ตอนนี้เราไม่รู้หรอกว่าตัวเองได้เปลี่ยนแปลงอะไรไปมากแค่ไหน แค่ตอนนี้รู้สึกว่าอยากเป็นผู้ให้ มากกว่าเป็นผู้รับ หัดที่จะรักหัดที่จะให้อภัยมากขึ้น ไม่รู้ว่ามันเกี่ยวไหมแต่ก็ ยินดีน่ะคะและขอบคุณทุกๆข้อความในกระทู้นี้ รู้สึกอ่านแล้วมันรู้สึกดี อิอิ

 

หวัดดีครับ ใจจริงก็อยากจะแชร์เหมือนกัน แต่อารมณ์ไม่พาไปจริงๆ แล้วนี่
รู้สึกเหมือนว่าหลายๆ คนเริ่มถอดใจกับเรื่องบางอย่างที่เกี่ยวกับเรื่องที่คุณชยุต
พยายามบอกพวกเราอยู่รึเปล่าครับ บางทีถ้าคุณได้อ่านเรื่องของผม คุณอาจ
จะเกิดพลังฮึดก็ได้

เตือนไว้ก่อน มีคนบางกลุ่มมักจะมองคนที่คิดต่างว่าบ้า ดังนั้น หากรู้สึกขัดเคือง
ก็ขอให้มองข้าม และอโหสิกรรมต่อกันด้วยนะครับ

ขอแจงรายละเอียดเป็นข้อๆ เลยล่ะกัน
1. ตอนนี้ หรือเร็วๆนี้ ไม่สามารถระบุวันเดือนปีได้ ถ้าบอกได้ก็จะบอกว่าทำไม
โลกเรามันกำลังจะถึงจุดไคลแม็กซ์ ยังไง ก็ คิดว่าหลายคนน่าจะรู้

2. รู้สึกมั้ยว่า ตัวเราเองจะเกิดอาการแปลกๆ มากกว่าปกติ ถ้าคุณนิ่งพอ คุณ
อาจได้ยินเสียงเขา หรือ เสียงของผม ผมไม่แน่ใจว่าทำไม แต่ที่แน่ๆ พวก
เราทุกคนถูกเชื่อมโยงแล้ว

3. บางที ไอ้ความเชื่อที่ถูกฝังในสมอง อาจไม่มีประโยชน์อะไรเลย หาก
คุณไม่รู้ตัวตนของคุณเอง อึดอัดมั้ยครับ ผมเคยถอดใจจะไปหลายครั้งแล้ว
แต่ คนที่มาคุมผมก็มี ดังนั้น เลยต้องสู้รอ เพื่อให้ถึงวันนั้น

4. คนเรามักจะสร้างกฎเกณฑ์และภาพลักษณ์ให้ตัวเอง ถ้าคุณเลิกคิดเรื่อง
บ้าๆ นี้ได้ มันก็น่าจะดีมากๆ ในการเปลี่ยนแปลงนะครับ ผมอยู่ในสองสิ่ง
คือร่างกายนี้ กับมิติของผมเอง ผมมีตัวตนที่แน่นอน มีหน้าที่และพันธะสัญญา
ที่ชัดเจน ภาพลักษณ์ที่คนส่วนใหญ่มักจินตนาการเพื่อความเลื่อมใสศรัทธานั้น
ไม่อยู่ในหัวผมเลย พวกเราทุกคนจะมีมิติหรือที่ไปของตัวเองหรือที่เรียกว่า
กรรม นั่น คุณเลือกเอง

5. ผมคงไม่มานั่งเสียเวลาโพสต์เล่น เรื่องของผมคงไม่สามารถเรียบเรียงให้
สวยงามเหมือนคนอื่น พวกคุณทุกคนจะยังไม่สามารถเปลี่ยนเป็นนักรบหรือ
นักบวชได้ จนกว่าจะเกิดสิ่่งสำคัญที่สุดที่ทั่วทั้งจักรวาลรอคอย จริงๆ แล้ว
คนพวกนั้นน่าจะรู้นะครับว่าจะมีบางอย่างเกิดขึ้นเลยไม่เลือกจะพูดถึง แต่มัน
เป็นสิ่งเลวร้ายที่ผมเคยทำไว้ ผมเลยว่าจะมาไถ่โทษด้วย

6. ทุกคนที่ตั้งตารอ ขอให้รอต่อไป ขอให้รู้หน้าที่เป็นพอ

สุดท้ายนี้ ขอให้ทุกคนมีความสบายกายสบายใจ ขออโหสิกรรมด้วย หาก
ถ้อยคำของผมสร้างความขัดเคืองใจ

 

ขอออกความเห็นด้วยคนนะคะ
ดิฉันไม่เคยรับรู้ สัมผัส อะไร ที่เหนือธรรมชาติ (เหมือนจะเคย พวกผีอำ อะไรพวกนี้ แต่คิดว่าคงไม่ใช่มากกว่า) แต่สนใจเรื่องพวกนี้ คือ สงสัยว่ามันจะจริงรึเปล่า เพราะคนอื่นเขาเจอ แต่เราไม่เคยเจอ ก็เชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่ง แต่จะเชื่อพระที่ท่านปฏิบัติ ที่ท่านบอกว่ามีเทวดา มีผี มีพญานาค แต่เราเองไม่รู้เมื่อไหร่ถึงจะปฏิบัติจนตอบข้อสงสัยของตัวเองได้
เรื่อง มนตด ก็สงสัย อีกเหมือนกัน แล้วก็ชอบมาก สนใจมาก แต่ไม่เคยสัมผัสได้ (อยาก) ที่จะได้เจอเหมือนกัน เงยหน้ามองท้องฟ้าเวลาค่ำคืนก็รู้สึกว่า เราเป็นอะไรที่เล็กน้อยเหลือเกิน ถ้ามี มนตด จริง ก็อยากเจอ คือ ไม่ได้ลบหลู่ แต่ยังไม่เชื่อเต็มร้อย เพราะประสาทสัมผัสเรายังจับไม่ได้เลย แต่ก็เคยครั้งนึงนะคะ ตอนนั้นยังไม่ได้ค้นคว้าเรื่อง มนตด ทำงานอยู่ในเหมืองแถวแก่งคอย สระบุรี นั่งเล่นอยู่ดีๆตอนเย็นๆ มองท้องฟ้า เห็นแสงจ้า รูปร่างคล้างไส้กรอกฝรั่ง หรือจะเรียกทรงซิการ์ก็ได้ ค่อยๆลอยไป ไกลพอสมควร ลอยไปแบบช้าๆนะคะ เราก็มอง ทีแรกนึกว่าเครื่องบิน เอ ทำไมลอยช้า ทำไมเห็นแต่แสง สว่างจ้าแต่ไม่บาดตา ตอนนั้น ก็สงสัย หาข้อสรุปไม่ได้ว่าเป็นอะไร ในความคิดตัวเอง แต่ไม่ได้คิดว่าเป็นจานบิน เพราะว่ามาตอนกลางวันแสกๆ แล้วก็อยู่นานมาก ลอยขนานพื้นนะคะ ไม่สูงมากนัก เราแหงนมองอยู่สูงกว่าระดับสายตานิดหน่อยเอง แต่อยู่ไกลนะคะ เห็นไกลๆ ก็มีเท่านี้แหละค่ะ ประสบการณ์ที่พบเจอมา
ส่วนคุณสมบัติ star seed ก็มีตรงบ้าง ไม่ตรงบ้าง ก็ไม่ค่อยเชื่อหรอกค่ะ ว่าเราเป็นหนึ่งในนั้น คิดว่าเป็นเรื่องบังเอิญมากกว่า อีกอย่างดิฉันก็ไม่ค่อย serious ว่าเราจะเป็นอะไร หรือไม่เป็นอะไรมาก่อน คิดแต่ปัจจุบันมากกว่า ว่าเรามาเป็นอย่างนี้แล้ว เรามีหน้าที่ต้องทำอะไรบ้าง ให้มันดีที่สุด

 

ข้าพเจ้ามีความรู้สึกอย่างที่ท่านรู้สึกมาหลายเดือนแล้ว แต่ไม่มีประโยชน์ที่จะบอกให้ใครๆฟังได้ เรื่องบางเรื่องนิ่งเงียบเสียดีกว่าพูดเพราะทุกคนย่อมมีเส้นทางของตัวเอง แต่ละคนย่อมแตกต่าง อย่าเสียเวลาตอบโต้ใครๆ ไร้สาระสิ้นดี

 

รู้สึกมั้ยว่า ตัวเราเองจะเกิดอาการแปลกๆ มากกว่าปกติ ถ้าคุณนิ่งพอ คุณ
อาจได้ยินเสียงเขา หรือ เสียงของผม ผมไม่แน่ใจว่าทำไม แต่ที่แน่ๆ พวก
เราทุกคนถูกเชื่อมโยงแล้ว
อันนี้น่ะเกิดจากการได้ยินเสียงภายใน แต่ถ้าคุณใส่ความเชื่อมากขึ้นไปอีกว่าจะได้ยินเสียงภายในได้อย่างชัดเจน เสียงนั้นจะดังขึ้นชัดถ้อยชัดคำขึ้นอีกหรือมีประโยคอันยืดยาวขึ้นมาอีก หรือต่อให้เงียบเพียงแค่วูบเดียวก็สามารถได้ยินประโยคอันมีค่ามากมายมหาศาลได้
ขอเพียงคุณใส่ความเชื่ออันมหาศาลเข้าไป เสียงภายในก็จะดังชัดเจนขึ้น แล้วก็สามารถรับข้อมูลได้มากขึ้นด้วยครับ