แนะนำพระดี มีพลังมหัศจรรย์ อาถรรพ์หนุนชีวิต อิทธิฤทธิ์มหาศาล

รบกวนคุณหนุ่มด้วยค่ะ

ณิรบกวนคุณหนุ่มช่วยดูให้หน่อยนะคะ ขอบคุณค่ะ

 

[FONT=&quot]ปัง...ปัง...ปัง...เสียงรัวปืนเล็กยาวประจำตัวทหารเขมรแดง ดังลั่นพอที่จะทำให้เราทุกคนกระโดดหมอบกันพอระทึกใจและได้แผลนิดหน่อย เป็นการต้อนรับครั้งแรกที่เหยียบแผ่นดินในอิทธิพลของเขมรแดง คนนำทางชาวเขมรเชื้อสายไทย ออกไปพูดคุยกับเจ้าของเสียงปืนและทหารป่าอีกสิบกว่าคนที่ซุ่มอยู่ในเงาของร่มไม้ มองเห็นทุกคนตัวเล็กๆดำ แกรน ตาลึก และทำตัวลึกลับ ไม่ค่อยเปิดเผยตัวมากนัก<o></o>[/FONT]

[FONT=&quot]“เขาอยากได้อาหารบ้างนาย พอแบ่งสักหน่อยได้ไหม”
เสียงแปร่งๆของคนเขมรที่พูดไทยได้บ้างตะโกนออกมาจากร่มไม้ดังๆ ผมเป็นคนหอบเรชั่น (อาหารกระป๋อง) หนึ่งถุงใหญ่ๆไปให้พวกเขาด้วยตนเองเพราะอยากพูดด้วยในบางเรื่อง และผมตัดสินใจจ้างพวกเขาทั้งหมด เป็นหน่วยรักษาความปลอดภัยคุ้มครองฐานเจาะสำรวจแร่เสียเลย รวมทั้งสิ้น 12 คนพร้อมอาวุธครบมือเป็นปืนอาก้าเก่าๆ <o></o>[/FONT]

[FONT=&quot]“เดือนละ 200,000.-บาทไทยสำหรับทีมคุ้มกัน จ่ายทุกครึ่งเดือน หากดูแลไม่ให้เราทุกคนมีอันตราย” <o></o>[/FONT]
[FONT=&quot]ทุกคนในกลุ่มนั้นตกลงตามนั้นและผมรู้ดีว่า ที่นี่ทุกคนที่เข้ามาต้องยอมให้เขมรแดงเอาเปรียบแบบนี้ ไม่รู้จะทำอย่างไรได้ในเมื่อเรากำลังอยู่ในเขตของโจรกลุ่มใหญ่ที่มีอาวุธครบมือและหากินโดยการทำเรื่องผิดกฎหมาย[/FONT][FONT=&quot]<o></o>[/FONT]
[FONT=&quot]<o></o>[/FONT]
[FONT=&quot]ทุกชีวิตต่างทำหน้าที่ของตนเองไปในแต่ละวันจนเวลาผ่านไปได้แปดวัน คนนำทางที่มาด้วยเริ่มออกฤทธิ์ให้เห็นโดยการข่มขู่
[/FONT][FONT=&quot]“นายต้องให้ค่าจ้างเพิ่มอีกวันละ 1,000.บาท ไม่อย่างนั้นผมจะกลับ คิดถึงเมียแล้ว” <o></o>[/FONT]

[FONT=&quot] “ แล้วที่ได้ 1,500.บาทต่อวัน ยังไม่พอหรือไง เราตกลงและทำสัญญากันแล้วนี่ หากทางพนมเปญรู้จะว่าไง”
ผมเป็นคนแย้งไปแบบไม่ติดใจมากนัก <o></o>[/FONT] แต่เริ่มไม่พอใจที่เราถูกเอาเปรียบอีกแล้ว

[FONT=&quot]“ไม่รู้ล่ะ หากไม่ให้ฉันก็จะกลับแล้ว พวกนายก็อยู่กันลำบาก แล้วจะหาว่าไม่เตือนนะ”
แล้วก็เป็นไปตามที่มันขู่ไว้จริงๆ มันหายหัวเงียบไปในคืนนั้นเอง จนเราต้องวุ่นวายกับการสื่อสารพูดคุยกับกลุ่มทหารเขมรแดงกลุ่มนั้น ยังดีที่พวกเขาพูดไทยได้นิดหน่อย แต่ฟังเรารู้เรื่อง เย็นวันต่อมาเขาเข้ามาพูดอะไรกับพวกเราสองสามประโยคจับใจความได้ว่า ให้นอนดีๆให้ระวังตัว แต่เราไม่ค่อยเข้าใจเลยไม่ได้สนใจอะไรมากไปกว่า ที่ระวังกันทุกวันตามปกติ

คืนนั้นประมาณกลางดึกหลังจากเสียงชะนีและแมลงป่าเงียบลงแล้ว เราได้ยินเสียงปืนดังสนั่นป่ามาจากทุกทางรอบๆค่ายพักแรมจำนวนเป็นร้อยนัด และตามมาด้วยแสงไฟฉายที่กราดส่องมาที่แค้มป์ที่พัก <o></o>[/FONT]

[FONT=&quot]“ทุกคนอยู่เฉยๆ ห้ามลุกขึ้น ใครไม่เชื่อจะต้องตาย” <o></o>[/FONT]
[FONT=&quot]เสียงไอ้เวรตะไลคนนำทางที่หักหลังเราพาทหารอีกชุดหนึ่งเข้ามาปล้น คำนวณจากสายตาแล้วไม่น้อยกว่าสามสิบคน ทุกคนทาหน้าดำและมีถุงคลุมหัว พวกมันยึดเอากล้องถ่ายรูป เครื่องสำรวจและของมีค่าต่างๆไปจนหมด โดยบอกว่าให้เอาเงินมาไถ่จำนวนหนึ่งล้านบาทภายในสามวัน พอรุ่งสางเราเข้าไปดูตามจุดต่างๆ ตามที่คนชุดที่เราจ้างดูแลความปลอดภัยพักอยู่ ร่างของทุกคนพรุนไปด้วยรูกระสุนและนอนตายในสภาพที่ไม่ได้ต่อสู้เลยแม้แต่น้อยทั้ง [/FONT][FONT=&quot]12 ศพ

วันนั้นทั้งวันไม่ต้องทำอะไรกัน นอกจากให้รายละเอียดกับทางเจ้าหน้าที่ของรัฐบาล และเขาก็ไม่สนใจมากเท่าที่ควรนัก แค่ไม่นานนักร่างไร้วิญญาณทั้ง 12 ร่างก็ถูกลำเลียงหายไป เราส่งคนเข้ามาที่พนมเปญเพื่อแจ้งทางสำนักงานใหญ่ที่ต่างประเทศให้รู้เรื่องที่เกิดขึ้น และขออนุมัติเงินเพื่อจ่ายค่าอุปกรณ์ที่ถูกยึดไป พร้อมกับให้ประสานกับรัฐบาลกลางของกัมพูชา<o></o>[/FONT]

 

เป็นเวลาที่ผมนั่งปกติเลยครับ
เพราะต้องรอคนที่บ้านหลับก่อน ถึงจะเริ่มนั่ง
ผมยังคิดอยู่ว่า นั่งดึกๆ มันจะเป็นอะไรไหมหนอ
แต่ตกภวังค์บ่อยมากๆ จนสงสัยว่าเป็นเพราะเราสติไม่อยู่หรือเปล่า
เหมือนฝันครับ แต่ไม่ได้หลับ ไม่รู้ปฏิบัติมาถูกไหม แต่ 1 ชม. นี่่สบายๆ
รออ่านคำแนะนำต่อไปครับ....

 

รบกวนด้วยนะคะ อยากรู้ค่ะว่าของแท้หรือเปล่าค่ะ

 

ครบสามวันพอดี ที่คนของเราเดินทางกลับไปทันเวลาพร้อมเงินสดๆจำนวน 1 ล้านบาท โดยทางพนมเปญส่งเครื่องบินปีกหมุนมาพร้อมกับคนประสานงานใหม่มาด้วยสองคนเป็นนายทหารระดับนายพันและนายร้อย เมื่อจ่ายเงินให้ตัวแสบไปแล้วตามที่มันเรียกร้องและได้อุปกรณ์คืนมา เราทุกคนมีกำลังใจดีกว่าเดิม และได้ลงมือทำงานตามหน้าที่กันต่อในวันต่อมา ครบเจ็ดคืนหลังจากที่มีฆาตกรรมหมู่ที่แค้มป์พักในหุบเขา

ในคืนวันที่เจ็ดของค่ำคืนที่มืดมิด มีสายฝนโปรยปรายเป็นละอองเล็กๆสลับกับสายลมกรรโชกเป็นระยะๆ เสียงชะนีร้องโหยหวนอยู่ไกลๆ แมลงปีกแข็งกรีดเสียงร้องแข่งกันราวกับงานประกวด หมาในเห่ากระโชกเบาๆ สลับการหอนเป็นระยะๆ เสียงเก้งร้องหาคู่ดังฟังไพเราะอยู่ไม่ไกลมากนัก เป็นเสน่ห์ไพรที่หาฟังยาก กลิ่นดินหอมประหลาดเมื่อถูกสายฝน และหญ้าระบัดหอมอ่อนๆลอยเข้าจมูกหลายคนที่ยังนอนไม่หลับสนิทนัก เพระเพิ่งจะห้าทุ่มเล็กน้อยเท่านั้น คืนนั้นเป็นคืนเดือนมืด ไร้ดาวและแสงจันทร์ใดๆ มีแต่แสงไฟอ่อนๆจากกองไฟที่เราก่อไว้แต่หัวค่ำที่เริ่มมอดลงแล้ว มีเพียงเสียงกองไฟประทุเป็นระยะๆตามสายลมที่พัดกระโชก <o></o>
<o></o>
สวบๆๆ เสียงย่ำเท้าบนหญ้าอ่อนดังเบาๆเป็นระยะๆ ในความมืดสนิทและมาหยุดอยู่หน้าเต็นท์หลังใหญ่ที่ผมนอนรวมกับเพื่อนๆอยู่อีก 5 ชีวิต เสียงนั้นมาทั้งด้านปลายเท้าและหัวนอน ด้านข้างรอบทุกทาง ผมสะกิดให้เพื่อนๆตื่นและระวังตัวไว้ ทุกคนรู้ตัวและนอนตะแคงเอาหูแนบพื้น เกินกว่าครึ่งชั่วโมงไปแล้วที่เสียงมาหยุดอยู่แค่ริมเต๊นท์พักแรมของเราและไม่เดินต่อไปไหน จนผมและเพื่อนอีกคนหนึ่งอดใจไม่ไหว ต้องค่อยๆหารูเล็กๆของผ้าใบมองลอดออกไปดูข้างนอกที่มืดมิดนั้น เพ่งมองอยู่นานจนสายตาปรับได้ในความมืด พบว่ามีคนกลุ่มใหญ่ยืนอยู่ในเงามืดใต้ต้นไม้ และมีสามคนอยู่ข้างเต็นท์ที่พักแรม <o></o>

“โดนอีกแหงๆแน่ละงานนี้” ผมนึกในใจ และนั่งมองดูพวกเขาที่รูเล็กๆนั่นอีกนาน แต่แปลกใจที่พวกเขาไม่ได้ขยับตัวเลย ยังยืนอยู่แบบนั้นมาเกือบชั่วโมงแล้ว จนเที่ยงคืนกว่าแล้วผมตัดสินใจตะโกนออกไปนอกเต็นท์ว่า
<o></o>
“จะเอาอะไรก็ว่ามา อย่ามาทำร้ายกัน รู้แล้วว่ามาล้อมไว้ คุยกันก่อนได้ไหม” ผมร้องออกไปด้วยภาษาไทย<o></o>

“นาย นายยยย อย่าลืมเงินค่าจ้างของพวกเราด้วย ลูกเมียพวกเราไม่มีอะไรจะกินแล้ว”
เป็นเสียงแหบๆ ฟังโหยๆและกะเส่าๆ ที่จับใจความได้กระท่อนกระแท่นแบบนี้ ผมไม่แน่ใจว่าหูยังดีหรือเปล่าเลยถามไปอีกว่า <o></o>
“แล้วใครบ้างที่จะเอาค่าจ้าง ค่าจ้างอะไรหรือ” <o></o>

มีเสียงคำรามแผ่วๆมาแบบลำบากยากเย็นว่า “ผมเป็นทหารชุดของซกเกี๊ยดไงล่ะนาย” <o></o>

ผมเข้าใจในทันทีและรู้ทะลุปรุโปร่งแล้วว่าอะไรเป็นอะไร จึงแหวกประตูเต็นท์ออกไป แต่ยังไม่ก้าวพ้นเขตเส้นที่ขีดเป็นข่ายของอาคมไว้ เมื่อรู้ว่าเป็นพวกเขาก็ยิ่งสบายใจมากขึ้นและไม่กลัวแม้แต่น้อย เพราะเขากับเราดีต่อกันมาตลอดที่อยู่ด้วยกันในเวลาสั้นๆ เมื่อบอกให้เขาก้าวเดินมาใกล้ๆจะได้คุยกันได้ยินมากขึ้น<o></o>

“ เราเข้าไปได้แค่นี้แหละนาย เราได้แก้แค้นแล้ว เราขอบใจนายที่สวดมนตร์และแผ่กุศลให้เราทุกคืน ขอให้นายโชคดี”
เมื่อสิ้นเสียง ทุกคนก็เลือนหายไปทีละน้อยและแมลงกลางคืนก็ส่งเสียงดังมาแทนที่<o></o>

 

เรื่องราวน่าติดตามมากครับพี่หนุ่ม การถ่ายทอดออกมาทางตัวอักษรไม่ธรรมดาครับ รอติดตามต่อไปครับ

 

[FONT=&quot]เช้าวันต่อมาเราทุกคนได้ข่าวว่า ทหารเขมรแดงชุดที่เข้ามาปล้นของและเรียกค่าไถ่จากเรา เมาเหล้ายิงกันเองในหมู่บ้านที่เลยไปอีกสิบกว่ากิโลเมตร มีการขว้างระเบิดมือสองลูก ตายไปสิบหกคนรวมทั้งไอ้เขมรใจคดคนนำทางของเรา และพิการอีกนับสิบคน พวกเราได้แต่รู้อยู่เต็มอกว่าใครทำไห้เกิดขึ้นแบบนั้น และในวันนั้นผมจึงให้ผู้ประสานงานคนใหม่ของพนมเปญพาไปหาเมียและครอบครัวของพวกเขา ที่เคยเป็นคณะรักษาความปลอดภัยชุดแรกให้ผม เพื่อจ่ายเงินค่าจ้างครอบครัวละครึ่งเดือนตามสัญญา ปัจจุบันบริษัทของออสเตรเลียที่ไปร่วมสำรวจกับผมนั้น ก็ได้ทำเหมืองแร่ทองคำที่นี่อย่างใหญ่โตหลังจากการสำรวจครั้งนั้นผ่านไปหกเดือน [/FONT][FONT=&quot]<o></o>[/FONT]
[FONT=&quot]<o></o>[/FONT]
[FONT=&quot]การอยู่ต่างถิ่นต่างแดน ขอให้สวดมนตร์และขออนุญาตเทพเทวาเจ้าที่เจ้าทาง ทุกครั้งทุกคืนในการปกปักรักษาและคุ้มครองเรา โดยเราสวดมนตร์และแผ่เมตตาอุทิศกุศลให้ ผมใช้วิธีนี้มาตลอดเวลาที่ไปพักที่อื่นๆนอกบ้านหรือต่างแดน ยังใช้ได้ผลเสมอมา อย่าคิดว่าจะเสียเวลาหรือขี้เกียจ เพราะยามเราหลับไหล ทุกอย่างเกิดขึ้นได้เสมอ[/FONT][FONT=&quot]<o></o>[/FONT]
[FONT=&quot]<o></o>[/FONT]
[FONT=&quot]นะโม [/FONT] [FONT=&quot]3 จบ<o></o>[/FONT]
[FONT=&quot]อิติสุคะโต อะระหัง พุทโธ นะโมพุทธายะ[/FONT][FONT=&quot]
มะอะอุ ทุกขัง อนิจจัง อะนัตตา พุทโธ พุทโธ <o></o>[/FONT]
[FONT=&quot]ฆะเฏสิ ฆะเฏสิ กิงการะณา ฆะเฏสิ อะหังปิ ตังชามิ ชานามิ[/FONT][FONT=&quot]<o></o>[/FONT]
[FONT=&quot]ปัญจะมัง สิระชัง ชาตัง นะกาโร โหติ สัมภะโว [/FONT][FONT=&quot]<o></o>[/FONT]
[FONT=&quot]พินธุ ทัณทะ เภทะ อังกุสิริ นะโมพุทธายะ[/FONT][FONT=&quot]<o></o>[/FONT]

 

ชอบๆ ครับพี่...นั่งรออ่านตอนต่อไปครับ...

 

ช่วงนี้คุณศิษย์หลวงปู่กวยคงต้องงดความเค็มด้านอาหารทุกอย่าง รองหัวเผ่ารักษาสุขภาพด้วยนะครับ ขอให้หายไวๆ

 

นะโม [FONT=&quot]3 จบ<O></O>[/FONT]
[FONT=&quot]อิติสุคะโต อะระหัง พุทโธ นะโมพุทธายะ[/FONT][FONT=&quot]
มะอะอุ ทุกขัง อนิจจัง อะนัตตา พุทโธ พุทโธ <O></O>[/FONT]
[FONT=&quot]ฆะเฏสิ ฆะเฏสิ กิงการะณา ฆะเฏสิ อะหังปิ ตังชามิ ชานามิ[/FONT][FONT=&quot]<O></O>[/FONT]
[FONT=&quot]ปัญจะมัง สิระชัง ชาตัง นะกาโร โหติ สัมภะโว [/FONT][FONT=&quot]<O></O>[/FONT]
[FONT=&quot]พินธุ ทัณทะ เภทะ อังกุสิริ นะโมพุทธายะ[/FONT]

****
2 บรรทัดแรกจำได้ว่าเป็นคาถาของหลวงปู่ทิม

บรรทัดที่ 3 รู้สึกว่าจะใช้ภาวนากันขโมยหรือป้องกันภัยช่วงที่เรานอนหลับ

...2 บรรทัดท้ายนี่ คุ้นๆ เหมือนกันครับ แต่จำไม่ได้ครับ รอพี่หนุ่มเฉลย

 

อยากอยู่ติดตามทั้งวันทั้งคืนเลยครับ....วันนี้เวลาเดินไวจริงๆ.....แต่ยังไงต้องขอตัวกลับบ้านก่อนนะครับญาติธรรมทุกๆท่าน.....วันนี้กระทู้ดูมีชีวิตชีวามากเลยครับ...แล้วพรุ่งนี้จะมาตามอ่านย้อนหลังนะครับพี่หนุ่ม...(^_^)...

 

ผมได้รับผ้ายันต์และรูปหลวงปู่กวยแล้ว ขอบคุณมากครับ ขอให้หายไวๆนะครับ บารมีหลวงปู่กวยคุ้มครองครับ

 

[FONT=&quot]นะโม [/FONT] [FONT=&quot]3 จบ<o></o>[/FONT]
[FONT=&quot]อิติสุคะโต อะระหัง พุทโธ นะโมพุทธายะ[/FONT][FONT=&quot]
มะอะอุ ทุกขัง อนิจจัง อะนัตตา พุทโธ พุทโธ

บทนี้เคยไปวัดละหารไร่ไปกราบรูปบูชาหลวงปู่ทิม และจดคาถาบูชากลับมาครับ

สวดทุกคืน ระลึกถึงท่านครับ...<o></o>


[/FONT]

 

ทักทายคุณหนุ่มฯ และทุกท่านครับ

โอย เหนื่อยเหลือเกินครับกับการตามอ่านกระทู้ ธรรมดาจะสิงอยู่ที่พันทิปครับ
เพิ่งจะมาที่นี่จริงๆจังๆก็สักสองอาทิตย์แล้วครับ มาเจอกระทู้นี้ ตามอ่านมาสักอาทิตย์เศษ จนทันล่าสุดเหนื่อยมากครับ แต่คุ้มค่าทุกนาที

ได้อ่านเรื่องราวคุณหนุ่มฯและอีกหลายๆท่าน รู้สึกนับถือในสิ่งที่ทำมากครับ จนต้องสมัครสมาชิก และนี่คือ post แรกของผมที่นี่เลย

ขอฝากตัวด้วยครับ อ่านและศรัทราหลวงปู่หมุนมากครับ ผมได้บูชากริ่งพระแก้วมาและตอนนี้แขวนเดี่ยวครับ เพิ่งแขวนได้สัก 5-6 วัน

ขอให้ทุกท่านมีความสุข ความเจริญครับ

 

ผมเองก็เคยสวดคาถาหลายๆอย่าง ช่วงที่บวชพระสวดเจ็ดตำนาน-เจริญพระพุทธมนต์ไม่ค่อยคล่องนัก แต่สวดพระอภิธรรมนี่บ่อย เพราะในพรรษานี่ไปงานศพบ่อยมาก และคุณยาย-คุณย่า นี่เสียในพรรษานั้นด้วย หลวงพ่ออุปัชฌาย์ให้นั่งพระมหานาค(พระสี่รูปขณะสวดพระอภิธรรมในงานศพ)เพราะเป็นงานบุพการีตัวเอง บอกวันนี้ วันรุ่งขัึ้นก็สวดได้เลย..

...ตำราคาถาของ อ.เทพย์ สาริกบุตร นี่ก็มีแทบทุกเล่ม ขวนขวายหาซื้อมา แต่ก็อ่านดูเฉยๆ คงไม่คิดเป็นจอมขมังเวทย์ เพราะไม่ได้ฝึกสมาธิ-ฝึกจิตให้มีพลัง

....ปัจจุบันด้วยความขี้เกียจ ที่สวดทุกวันก็ อิติปิโสทั้ง 3 ห้อง + คาถาเงินล้าน + คาถาหลวงพ่อกวย...

อนุโมทนาครับ...

ประสบการณ์ของพี่หนุ่มสนุกและมีคุณค่ามากๆครับ

 

ฆะเฏสิ ฆะเฏสิ กิงการะณา ฆะเฏสิ อะหังปิ ตังชามิ ชานามิ[FONT=&quot]<O></O>[/FONT]

ผมเคยใช้บทนี้ เมื่อก่อนประจำ แต่แปลกสำหรับผม สวดแล้วจะคอยสดุ้งตื่น นอกจากเสกหมอนก่อนนอนไว้คอยเตือนภัยแล้วจำไม่ได้แน่ใจว่าเป็นของอาจารย์เทพหรือเปล่าเล่มแดงปกเป็นรูปพรหมสี่หน้า ท่านว่าเสกหวายไล่ผีได้ ปัจจุบันบทกันภัยผมเลยใช้อิติปิโสเรือนเตี้ย กับบทอิติปิโสแปดทิศ