ปูชนียธรรมสถานเขาสามยอด ตอน อาศรมพรตภูผาโพธิสัตว์

<!-- retweet and facebook -->
<!-- retweet button --> <script type="text/javascript"> tweetcount_url = document.location; <!-- add dynamic url here --> tweetcount_title = document.title; <!-- add page title here --> //tweetcount_src = 'RT @BackType:'; tweetcount_via = false; tweetcount_links = true; tweetcount_size = 'small'; tweetcount_background = 'FFFFFF'; tweetcount_border = 'CCCCCC'; tweetcount_api_key = '5c3bba3f5d77a46a13453091e36dc1cde4335e9299a1edeeaa3c31d193b33fda'; </script> <script type="text/javascript" src="http://widgets.backtype.com/tweetcount.js"></script><iframe src="http://widgets.backtype.com/tweetcount?url=http%3A//www.oknation.net/blog/sitthi/2008/03/11/entry-1&cnt=false&via=false&links=true&title=%E0%B8%AB%E0%B8%A5%E0%B8%A7%E0%B8%87%E0%B8%9B%E0%B8%B9%E0%B9%88%E0%B9%80%E0%B8%A3%E0%B8%B7%E0%B8%AD%E0%B8%87%20%E0%B8%AD%E0%B8%B2%E0%B8%A0%E0%B8%B1%E0%B8%AA%E0%B8%AA%E0%B8%B0%E0%B9%82%E0%B8%A3%20%E0%B8%9B%E0%B8%B9%E0%B8%8A%E0%B8%99%E0%B8%B5%E0%B8%A2%E0%B8%98%E0%B8%A3%E0%B8%A3%E0%B8%A1%E0%B8%AA%E0%B8%96%E0%B8%B2%E0%B8%99%E0%B9%80%E0%B8%82%E0%B8%B2%E0%B8%AA%E0%B8%B2%E0%B8%A1%E0%B8%A2%E0%B8%AD%E0%B8%94%20%E0%B8%95%E0%B8%AD%E0%B8%99%20%E0%B8%AD%E0%B8%B2%E0%B8%A8%E0%B8%A3%E0%B8%A1%E0%B8%9E%E0%B8%A3%E0%B8%95%E0%B8%A0%E0%B8%B9%E0%B8%9C%E0%B8%B2%E0%B9%82%E0%B8%9E%E0%B8%98%E0%B8%B4%E0%B8%AA%E0%B8%B1%E0%B8%95%E0%B8%A7%E0%B9%8C&size=small&api_key=5c3bba3f5d77a46a13453091e36dc1cde4335e9299a1edeeaa3c31d193b33fda&background=FFFFFF&border=CCCCCC" allowtransparency="true" scrolling="no" width="120" frameborder="0" height="18"></iframe>
<!-- facebook button --> <script src="http://static.ak.fbcdn.net/connect.php/js/FB.Share" type="text/javascript"></script>




.


ผมเคยได้รับฟังเรื่องของหลวงปู่เรือง อาภัสสะโร ปูชนียธรรมสถานเขาสามยอด จ.ลพบุรี ทั้งจากกลุ่มเพื่อนร่วมอุดมคติเดียวกันและตามบทความในหนังสือพระเครื่อง ต่างๆ ทำให้ซึมซับความรู้สึกอยากจะได้กราบท่านซักครั้งหนึ่งในชีวิต จนได้รับการติดต่อจากเพื่อนๆว่า คณะศรัทธาของพระอาจารย์
ติ๋ว วัดมณีชลขัณฑ์</personname> จ.ลพบุรี จะขึ้นไปเยี่ยมหลวงปู่เรื่องและนำพระชุดฉลองอายุครบ 89 ปี ของหลวงปู่ไปถวาย ซึ่งขณะนั้นหลวงปู่ท่านจำพรรษาอยู่ที่ อาศรมพรตภูผาโพธิสัตว์ อ.น้ำยืน จ.อุบลราชธานี จึงไม่ลังเลใจที่จะตอบตกลงในทันที บอกตรงๆครับกายยังอยู่บางกอกแต่ใจไปถึงเมืองอุบลฯโน่นแล้ว</p>.


.


พวกเราออกเดินทางจากกรุงเทพฯแวะรับพระอาจารย์
ติ๋ว ที่วัดมณีชลขัณฑ์</personname> ประมาณสามทุ่มกว่าๆ หลังจากนั้นรวดเดียวครับถึงอุบลฯ แวะฟังเสียงไก่ขันในตัวเมืองซักพักก็ต้องรีบต่อไปที่ อาศรมพรตภูผาโพธิสัตว์ เพื่อให้ทันพอดีกับการถวายภัตราหารเช้าหลวงปู่ ต้องบอกว่าที่สุดของที่สุดครับ....เมื่อยสุดขีด..... </p>.


.



อาศรมพรตภูผาโพธิสัตว์

.

อาศรมพรตภูผาโพธิสัตว์ เป็นสถานที่ปฏิบัติธรรมเล็กๆ ตั้งอยู่ท่ามกลางไร่ข้าวโพด ในหมู่บ้านประเสริฐแสนสุข ความไฮเทคที่สุดของหมู่บ้านนี้น่าจะเป็นระบบไฟฟ้าที่ต้องขอพ่วงสายจากปากทางประมาณ <metricconverter w:st="on" productid="30 กม.">30 กม.</metricconverter> เพื่อบริการชาวบ้านประมาณเจ็ดหลังคาเรือน ที่ปลูกกระจายกันอยู่พอมองเห็นกันลิบๆ เพียงแต่วันนี้ชาวบ้านทุกคนทราบว่าจะ มีคณะศรัทธาจากบางกอก มาทำบุญ ดังนั้นอาศรมพรตฯ จึงเต็มไปด้วยชาวบ้านที่หอบลูกจูงหลานมาช่วยงานบุญครั้งนี้กันเต็มไปหมด ภาพที่พวกเราเห็นเป็นภาพแรกหลังจากลงจากรถคือหลวงปู่เรือง ท่านนั่งอยู่ตรงกลางล้อมรอบไปด้วยชาวบ้านทั้งเด็กและผู้ใหญ่ มองดูเหมือนคุณปู่กำลังเล่านิทานให้หลานๆฟังแหละครับ น่ารักมากอาการที่เมื่อยสุดขีด หายเป็นปลิดทิ้ง
.


.

หลวงปู่เรือง ท่านเป็นพระเรียบร้อย มีสง่าราศี อัธยาศัยใจคอดี พูดคุยสนุกแฝงไปด้วยธรรมมะ ไม่ชอบขัดใจคนไม่ดุ ชอบเล่นกับเด็ก ด้วยเหตุนี้ทำให้ท่านเป็นที่รักและเคารพของญาติโยมที่ได้มากราบไหว้ เมื่อยามว่างจากญาติโยมที่มาเยี่ยม ท่านก็จะนั่งสมาธิภาวนานับลูกประคำตลอดเวลา ประสบการณ์ของพระเครื่องที่ผ่านการปลุกเสกจากหลวงปู่มีมากมายเล่าขานกันไม่หวาดไหว ลูกระเบิดที่ว่าดังๆ ยังต้องดับเพราะท่าน เหตุเกิดจากสมัยที่ท่านจำพรรษาอยู่บนเขาสามยอด ซึ่งอยู่ด้านหลังของโรงพยาบาลอานันทมหิดล บริเวณดังกล่าวเป็นที่ฝึกซ้อมรบของทหารรบพิเศษค่ายเอราวัณ ระหว่างซ้อมรบมีการยิงลูกระเบิดไปที่เขาสามยอด ยิงไปกี่ลูกกี่ลูกก็ไม่ระเบิด ด้วยความสงสัยเหล่าทหารจึงขึ้นไปดูก็พบว่าในถ้ำบนยอดเขามีพระแก่ๆ จำพรรษาอยู่หนึ่งองค์ ปากถ้ำมีลูกระเบิดตกอยู่เต็มไปหมด เท่านั้นแหละครับ ทหารทั้งจังหวัดลพบุรีแห่กันมาเป็นลูกศิษย์ท่านทั้งจังหวัด สอบถามกันเบื้องต้นทราบว่าท่านจำพรรษาอยู่บนยอดเขาแห่งนี้เพียงองค์เดียวมาเกือบสี่สิบปีแล้วและไม่เคยลงไปจากเขาเลย ระหว่างที่ทหารซ้อมรบกันท่านก็นั่งสมาธิภาวนาสวดมนต์อยู่ภายในถ้ำนั่นแหละ หลังจากนั้นเป็นต้นมาทหารในจังหวัดลพบุรีที่จะต้องไปราชการชายแดนจะต้องขึ้น มาขอของดีและให้หลวงปู่พรมน้ำมนต์ทุกครั้งไป และก็ไม่ใช่ว่าท่านจะเด่นในเรื่องคงกระพันอย่างเดียวนะครับ ลูกศิษย์ของท่านพร้อมครอบครัวรวม 5 คน ขับรถไปธุระที่จังหวัดอยุธยา ระหว่างจะเข้าตัวเมืองอยุธยา มีรถขับตัดหน้าหักหลบรถคว่ำไปหลายตลบ ใครมาดูก็ต้องบอกว่าคนในรถต้องเสียชีวิตทั้งหมด แต่ปาฏิหาริย์มีจริงครับทุกคนรอดตายหมด บาดเจ็บแค่เคล็ดขัดยอกไม่ต้องนอนโรงพยาบาล


สาเหตุที่ทราบเรื่องเพราะ วัดรุ่งขึ้นครอบครัวนี้ได้ขึ้นเขามาให้หลวงปู่พรมน้ำมนต์ ในเรื่องเมตตาท่านก็เด่นครับโดยเฉพาะด้านค้าขายบรรดาแม่ค้าในโรงอาหารของโรง พยาบาลอานันทมหิดลต่างยืนยันเป็นประจักษ์พยานได้เป็นอย่างดี ซึ่งในเรื่องเมตตานี้อย่าว่าแต่คนเลยกับสัตว์หลวงปู่ก็ยังมีเมตตาให้ ลิงป่าบนเขามีเป็นร้อยๆตัว หลวงปู่ท่านยังจับมาเล่นได้ ธรรมชาติ ของลิงป่าจะมีความดุดังนั้นอย่าหวังว่าจะจับมันได้เลย ขนาดจะเข้าใกล้ลิงพวกนี้มันยังไม่ยอมเลย ที่ผมเล่าประสบการณ์ทั้งหมดมานี้ขอยืนยันว่าเป็นเรื่องจริงทุกประการครับ
.


ท่านพระครูวิมลญาณอุดม (พระอาจารย์ติ๋ว)

.

หลังจากถวายภัตราหารเช้าให้ หลวงปู่เรียบร้อยแล้ว หลวงปู่ได้นำขนม ของเล่น ที่พวกเรานำไปถวายออกมาแจกแก่เด็กๆ ช่วงแรกค่อนข้างโกลาหลหวิดเกิดการจลาจล ร้อนถึงตำรวจสากล(ลุงผู้ใหญ่บ้าน ที่มาพร้อมไม้เรียว) เหตุการณ์จึงสงบลงได้ ท่ามกลางรอยยิ้มที่เมตตาของหลวงปู่และบรรดาญาติโยมที่อยู่ในงานบุญ ระหว่างนั้นพระอาจารย์ติ๋ว ท่านได้เข้าไปกราบหลวงปู่ที่ตักและพูดว่า

“ อาจารย์เรือง ผมได้รับแต่งตั้งให้เป็นผู้ช่วยเจ้าอาวาสฯแล้ว จึงอยากจะนิมนต์อาจารย์เรืองไปจำพรรษาที่วัดมณีชลขัณฑ์ เดี๋ยวผมเลี้ยงเอง”หลวงปู่ท่านตอบว่า”ให้ผมตามหาพุทธเจอก่อนแล้วจะไปอยู่ด้วย” พร้อมกับหันมาบอกพวกเราว่า “อาจารย์ติ๋ว ตอนเด็กๆชอบปีนขึ้นเขาไปหาท่านบ่อยๆ ชอบทางเหนียว เก่งทางเหนียว เออ..ช่วยเอาพระของผมไปจารให้ที..(ยิ้ม)”

ดังนั้นวัตถุมงคลในวันนั้นส่วนมากแล้วจะเป็นรอยจารของพระอาจารย์
ติ๋ว วัดมณีชลขัณฑ์</personname> แหละครับ</p>.
หลังความโกลาหล ทุกอย่างเข้าสู่สภาวะปกติ

.













.

หลวงปู่เรืองได้ปลุกเสกพระชุดฉลองอายุ 89 ปีเป็นเวลานานมากกว่า 3 ชั่วโมง ที่ผมทราบเพราะว่าเพื่อนในกลุ่มท่านหนึ่งนั่งสังเกตการณ์อยู่ เขาบอกว่าครั้งแรกนึกว่าท่านนั่งหลับแต่สังเกตว่า “มือ ของท่านขยับนับลูกประคำอย่างช้าๆ ที่ละเม็ด ที่ละเม็ด สลับกับการผ่อนลมหายใจเข้าออกอย่างสม่ำเสมอ เป็นจังหวะ จังหวะ ลักษณะเหมือนกับกำลังนั่งสมาธิภาวนา ตัวตั้งตรง ทำให้เชื่อว่าท่านไม่ได้หลับและปลุกเสกตลอดเวลา” เท่านั้นแหละครับหลังจากเสร็จพิธีทุกคนต่างกรูเข้าไปรับวัตถุมงคลชุดนี้จาก ท่านด้วยความศรัทธา(ผมเองก็เป็นหนึ่งในจำนวนนั้น) หวิดเกิดจลาจลขึ้นในคณะศรัทธาเนื่องจากผลประโยชน์ไม่ลงตัว(ฮ่า ฮ่า)
.





.

ในช่วงบ่ายระหว่าง ที่บางคนหลับใหลด้วยความอ่อนแรง พวกเราส่วนที่เหลือได้เข้าไปนั่งสนทนากับหลวงปู่ หัวข้อหรือเนื้อหาหนีไม่พ้น หลวงปู่บวชที่ไหน เรียนวิชามาจากใคร สำเร็จวิชาอะไร ปัจจุบันมีใครเป็นลูกศิษย์สืบทอดวิชาของหลวงปู่บ้าง ฯลฯ เชื่อไหมครับว่าคำตอบของหลวงปู่เรือง อาภัสสะโร ท่านว่าอย่างไร ผมว่าถ้าทุกคนปรบมือได้คงจะปรบมือกันแล้ว แต่เสียดายด้วยเงื่อนไขของกาลเทศะ การแสดงออกจึงมีเพียงรอยอมยิ้มที่ปรากฏบนใบหน้าของทุกคนเท่านั้น

“กูเรียน กูปฏิบัติสายของพระพุทธเจ้า (ยิ้ม) พระพุทธเจ้าเป็นอาจารย์ของกู สายอื่นๆที่พวกมึงว่ากูไม่รู้จัก กูไม่มีหรอก กูนี่แหละศิษย์สายตรงของพระพุทธเจ้า”

เป็นยังไงครับ ซึ่ง....งง ไหมครับ ถ้ายังไม่คิดไม่ทัน ลองฟังอีกช็อทหนึ่งครับ

“กูมีลูกศิษย์อยู่สองหลักสูตร(หัวเราะ) หลัก สูตรแรกไว้สอนพวกพระว่าบวชแล้วต้องเข้าศึกษาธรรมะให้เข้าใจ ให้ลึกซึ้งและนำไปปฏิบัติได้ด้วยตัวเอง สอนให้ปล่อยวางกิเลส ฝึกทำสมองปัญญาให้แจ้ง จะได้เอาไว้อบรมสั่งสอนโปรดญาติโยม โปรดสัตว์ แล้วก็สอนศีล สมาธิ ปัญญา”(หัวเราะ)



“หลัก สูตรที่สองก็สอนคนอย่างพวกมึง ให้รู้จักขยันอดทนทำมาหากินอย่างสุจริต ต้องอดออมรักษาศีล เลิกอบายมุข เลิกบุหรี เลิกเหล้า ดูแลพ่อแม่ ดูแลครอบครัวให้ดี ก่อนนอนก็พยายามสวดมนต์ด้วยนะ” (แป่ว!!!!)

“พอเรียนจบหลักสูตรกูก็แจกประกาศนียบัตร“(ยิ้ม)

ว่าแล้วหลวงปู่ค่อยๆหยิบใบคาถาของท่าน ซึ่งเป็นรูปท่านอยู่ด้านหน้าและมีคาถาเพิ่มพลังจิตอยู่ด้านหลังแจกให้กับพวกเราทุกคน พร้อมสำทับเพิ่มเติมอีกเล็กน้อยครับ

“ทุกวันนี้คนเรามักแก่งแย่งชิงดีชิงเด่นกัน หากเราหันหน้ามามองกันและคุยกันอย่างมีสติ ก็จะไม่เกิดเรื่อง เกิดปัญหา พวกมึงต้องใช้ ธรรมาวุธแทนอาวุธ”

.....เอาไว้ทำอะไรครับหลวงปู่....

“เอาไว้ประหารพวกกิเลสในใจพวกมึงไง เอาให้หมด” (หัวเราะ) ....( เฮ้อ....หลวงปู่นะหลวงปู่)
.





.

ครับ..หากเราเห็นแก่ตัว กอบโกย โกงกิน ชิงดีชิงเด่นกัน โดยไม่ยอมเหลียวมองดูคนรอบๆข้าง สักวันเราก็คงอยู่ไม่ได้ เพราะ เมื่อเขาอยู่ไม่ได้เราก็คงอยู่ไม่ได้เหมือนกัน หรือเราคิดว่าเราอยู่คนเดียวในโลกนี้ได้ล่ะครับ สังคมต้องเกื้อกูลกัน มีศาสนาเป็นเครื่องควบคุมจิตใจซึ่งกันและกัน เมื่อเป็นดังนี้แล้วโปรดเชื่อมั่นเถอะครับ สังคมนั้นๆก็จะอยู่กันได้โดยสันติ

ผมเขียนบันทึกตอนนี้ขึ้นมาเพื่อระลึกถึงหลวงปู่เรือง อาภัสสะโรและคำสั่งสอนของท่าน ซึ่งหลังจากวันนั้นแล้วผมก็ยังไม่มีโอกาสพบท่านอีกเลย ทราบว่าท่านกลับมาจำพรรษาที่บริเวณเชิงเขาสามยอด หลังโรงพยาบาลอานันทมหิดลแหละครับ คงมีโอกาสเพียงแต่ได้รับฟังเสียงท่านจากโทรศัพท์ของเพื่อนๆ ซึ่งไปกราบนมัสการท่านแล้วส่งให้ท่านได้พูดคุยกับผม ซึ่งทุกครั้งท่านจะกำชับผมเสมอว่า”อย่าลืมที่หลวงปู่สอนนะ สวดคาถาด้วย”
.


.

ขอกราบขอบพระคุณท่านพระครูวิมลญาณอุดม (พระอาจารย์ติ๋ว) ผู้ช่วยเจ้าอาวาสวัดมณีชลขัณฑ์ พระอารามหลวง จังหวัดลพบุรี ที่ได้นำพาผมไปกราบพระที่ปฏิบัติดี ปฏิบัติชอบ

ขอขอบคุณ คุณ
พรชนก สุขพงษ์ไทย</personname> ร้านเบญจพร ที่เอื้อเฟื้อภาพถ่าย เพื่อนต่อ สำหรับคำแนะนำ และคุณสมบูรณ์ ร้านนาย
ฮ้อ สระบุรี</personname> สำหรับความคิดเห็นและกำลังใจที่มีให้เสมอมา ผมหวังว่าจะได้รับต่อไปเรื่อยๆนะครับ</p>
มงคลวัตถุฉลองอายุครบ 89 ปี ของหลวงปู่เรือง
.

พระกริ่ง เนื้อไม้พยุงแกะ ก้นอุดตะกรุด เกศา และชันนะโรง
.

.

พระปิดตา เนื้อไม้โพธิ์นิพพาน ทิศตะวันออก ก้นอุดเกษาและตะกรุด
.

.

พระปิดตา ขนาดบูชา เนื้อไม้สักแกะ ฐานอุดพระหลวงปู่เรือง จำนวนหลายรุ่น

 

​

เคยไปกราบองค์หลวงปู่เมื่อปีที่แล้ว..ยังไม่มีโอกาสได้ฟังธรรมค่ะ..เพราะไปตอนที่หลวงปู่ท่านพัก...มีผู้ดูแลอย่างดีค่ะ..​