เรื่องเล่า ก่อนนอนคืนนี้..ของเหล่าคนผู้มีตาทิพย์

อนุโมทนา กะสหาย ในชมรมเรื่องเล่า....เหล่าคนคาทิพย์ ด้วยจ้า.....
ครบหน้าที่ 200...

 

ออกจากโบสถ์...เราเดินไป ทางขวาด้านหลัง
เป็บตึกยาว และโล่ง...มองย้อนอดีต..
ที่นี่คือ อาคารเลี้ยงรับรอง อาหารแขกเมือง
.......................................................
ตั้งจิตย้อนกลับไปดูสภาพ เมื่อ 400 ปีที่แล้ว
มองเห็นสาว อายุไม่เกิน 30 ปี...
แต่งชุด สีน้ำตาล คาดผ้าเอี้ยม ทำครัว ยาว
เดินบงการ สาวใช้ 6-7 คน จัดโต๊ะ อาหาร ยาว
จัดในรูปแบบ ฝรั่ง...เพราะ แขกเมือง ที่ จะมา คือ
ตณะฑูต จาก ฝรั่งเศส....ที่มี ลาลูแบร์ เป็น หัวหน้า
..............................................................
มองใกล้ๆๆ..แม่งานนี้ เป็นสาว แกร่ง ประเภท ทำงาน
ไม่ใช่สาวไฮโซ...เดินฉุยฉาย...ออกดูแบบงามขำ
นี่ คือ แม่สาว เดอ กี มาร์ หรือ ท่านท้าวทองกีบม้า นั่นเอง
งานที่ทำในขณะนั้น คือ..จัดอาหารค่ำ
หรับ คณะฑูต จาก ฝรั่งเศส ประมาณ 15 คน
................................................................

 

เดินออกมาด้านหน้า อาคารเลี้ยงรับรอง
เป็นสนามหญ้า.เขียวที่ มีการดูแล..ตัดแต่งไว้ดี
...........................................................
คุณ เห็ดหอม..เดินมา หยุด กลาง สนามหญ้า
ยืนทำสมาธิ..ตั้งจิต แผ่ เมตตาและกุศล
เพื่อ การปลดปล่อย ของ บรรดา วิญญาณ
ที่ บางส่วน ต้องทนทุกข์ ทรมาณ มานาน นับ หลายร้อยปี
...............................................................
ปริมาณ ต้องการแรงกุศล มากมาย....แผ่จนหมดตัว
จนทำให้ ตัวสั่น..เกร็ง..พวกเราทั้งหมด จึง ต้อง ตั้งสติ.แผ่กุศล ช่วย
และ ยัน ไว้ ไม่ให้ ตัว เขา เอนล้ม หงาย
ในที่สุด..การแผ่กุศล ก็เป็นไปได้ สมปราถนา
....................................................................
เราเดินมายัง ลานกว้างประตูหน้า ของ บ้าน อีกครั้ง
หันมามอง ภาพรวมอีกครั้ง
อาคาร ทั้งหมด เห็ดชัดในสายตา
ในยุคนั้น...คงมีความสง่างาม..เป็นที่ เลื่อง ลือ
............................................................
แต่กาลเวลาผ่านไป..ตัวอาคาร จึงเหลือ แต่ ทรากสลักหักพัง
ที่ยังคงอยู่ได้..เพราะ มีการดูแล รักษาไว้ค่อน ข้างดี
................................................................
ทำให้ คิดถึง พุทธนิพจน์ ของ พุทธองค์ ที่ ว่า
"ทุกสิ่ง ไม่มีความคงทน..เมื่อมีขึ้น ก็สลายได้.
จง.อย่าได้ผูกติด ไว้ กับสิ่งนั้นเลย...."
................................................................
พอจบเราทั้งหมด ก็ ค่อยๆๆ หันกลับ
ด้านหน้า คือ ประตูใหญ่ ที่ ยังเปิด อ้า
มองเห็น ช่อง ทางที่ สว่าง ของ ปัจจุบัน
...............................................................
ทำจิตให้อยู่กับ ปัจจุบัน
ให้อดีต.เป็น ตำราสอน..ในสิ่งที่เป็นจริง
ในสิ่งที่ ต้อง ทำ จริง...ด้วยความดี
ด้วยหลักธรรม..ของ อริยสัจ สี่
ที่เป็นทางหลุดพ้นที่ดีที่สุด
..................................................
เราเดินออกมา..แล้ว..ก้าวข้ามธรณีประตู แล้ว
ด้วยจิต ที่ ตั้งไว้ว่า...เราจะเป็น คนดี
เพื่อ ตัวเอง..และช่วย ผู้อื่น
................................................................
(มีต่อ)

 

ถ้า กฏใหม่ การลงโทษ..ให้บุญ ตามที่ คุณวิษณู ได้ บอกไว้ เป็นจริง
ให้เห็นผลทันตา....มนุษย์ ทั้งหลายก็คงจะดีขึ้น
โดยนับตั้งแต่ 1 พค 2553 เป็นต้นไป
.......................................................................
คุณ ดาวจรัสแสง..ที่กำลังมีปัญญหา กับเรื่อง ข้ามชาติ
เรื่องคตเหล็กไหล..ก็คงจะได้ คืน..ในไม่ช้า
ขอให้เป็นเช่นนั้น เถิด...สาธุ สาธุ สาธุ
................................................................

 

ขอบพระคุณค่ะท่านอ.สามตา ดาวก็อยากให้ทุกอย่างเรียบร้อยและเพื่อความโปร่งใส ยุติธรรมในเวปพลังจิตแห่งนี้

ขอท่านอ.ดุแลสุขภาพด้วยนะคะ

 

ผมก็ขอขอบพระคุณท่านอาจารย์ อาชวิน The Third Eyes และทุกๆท่านด้วยครับ กับความรู้และเรื่องเล่าจากทุกๆท่านครับ
สาธุ สาธุ สาธุ

 

แฟนคลับขอส่งเสียงเชียร์อีกคนครับ

 

I just quietly read almost everyday same as K.Nok Nok.
Thanks everyone to share good experiences which I do not have them ...

 

ยังติดตามอยู่เสมอครับ ... กระทู้ประเทืองปัญญาทั้งทางโลกและทางธรรม ; ]

 

ซึ้ง ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ(k)(k)(k)(k)(k)(k)

 

คอยติดตามอ่านเรื่องราวสนุกๆ ทั้งจากอ.สามตาและผู้รู้ทุกท่าน

 

แวะมาให้กำลังใจคับ ติดตามอ่านอยู่ตลอด แต่ยังเดินทางมาไม่ถึง อยู่หน้า 102 อยู่เรย อิอิ หลายวันแล้วนะเนี่ย คาดว่าอ่านจบ ขี้เลื่อยในหัวคงกระเทาะออกบ้าง . .

แล้วที่บูธ มีสอนการทำยาไม๊คับ น่าสนใจมากๆเลยคับ จะได้รักษาคนที่เรารักได้

 

มีเจตนา ประสงค์ ช่วยเหลือผู้อื่น............ เป็นกุศลจิต

ที่บูธ ปกติ ก็ ไม่ ได้ สอน เรื่อง ทำยา ผสมยา หรอก นะครับ
จะมี บ้าง ก็ แค่คุย กัน เรื่อง ยา ที่ อ.สุวิ นำมาให้ดู
หรือ ตอน อ.สุวิ ผสมยาใหม่
ก็ มีอยุ่บ้าง ที่ นำมา ให้ดู กัน หรือ ช่วยกัน ตรวจสอบ ผล

มีผล ทางการรักษา อย่างไร... ไม่ อาการข้างเคียง ไหม
ถ้า ชอบและ สนใจ ด้าน ยา
ปรีกษา อ.สุวิ
ท่านเป็น หมอยาสมุนไพร... ที่มีพลังจิต... ระดับ 4x4
คือ ไป ได้หมด
ทั้งบนถนน , ทางเกวียน , ขึ้นเขาลงห้วย ก็ ยังไปไหว

ถ้าชอบเรื่องยา จริงๆ
เค้า ก็มี ที่เรียน นะ เรียนกัน จบออกมาเป็นแพทย์แผนไทย
รับรักษา โรคได้ ถูกต้อง ตามกฏหมาย ด้วย
หาก สนใจ ด้านพลัง ก็ ไป เรียนและฝึก พลังจักรวาล
พลังยูเรอัส หรือ วิชา พลัง ฯฯฯ สายใด สายหนึ่ง
เลือกเอา ตามที่ ชอบ
ก็ จะได้ วิชา หมอมือเปล่า รักษา โรคภัย ด้วยพลัง

และหาก ถ้าเป็นคน สนใจ ธรรมะ ศึกษาควบคู่ไปด้วย นั่งสมาธิ ไปด้วย ยิ่งดี
ได้เรียนธรรมะ และฝึกจิต เป็นสมาธิ มี สติ .... ยิ่งๆ ขึ้นไป

สรุป เรียนจบ ฝึก เสร็จ ออกมา
ก็ คงได้ เป็น หมอยา พลังจิต ...... อีกสักคน.....55

จะได้มีคน ดี มีน้ำใจ ช่วยเหลือ ผุ้คนที่ตกทุกข์ ได้ยาก ... เพิ่มขึ้น

ยินดีต้อนรับครับ......

 

มาเชียร์ และขอบคุณ อ.อาชวิน และทุกท่าน ที่มีนําใจเขียนเรื่องราวที่นําเราสู่โลกอีกโลกที่ไม่เคยรู้จักมาก่อน จนเริ่มคุนเคยกับโลกใหม่นี้แล้วหล่ะ แฮ่ะ แฮ่ะ

 

เพิ่งติดตามอ่านได้สักพัก เป็นเรื่องที่น่าสนใจดีมากครับมีประโยชน์ในหลายๆด้าน จะรออ่านต่อไปนะครับ

 

รบกวนท่านวิษณุ ครับ
มีรายละเอียดพิกัด เวลา และค่าใช้จ่ายไหมครับ
เผื่อว่าจะมีโอกาสไปดูงานบ้างครับ

อุ๊ย.. ลืมอ่านตัวสีแดง
ขอโทษครับ
แล้วจะตามข่าวครับ.
.

 

อนุโมทนาครับ แวะเข้ามาอ่านเรื่องเล่าจากทุกท่านครับ

 

เรื่องเล่าก่อนนอนคืนนี้ (ต่อ)
ตอน เที่ยววันสงกรานต์
.....................................................................................
ขับรถออกจากที่ีจอด หน้า บ้าน วิชาเยนทร์..ย้อนกลับทางเดิม
ผ่านกลางตลาด ผ่านวัดเก่า..จนมาถึงริมทางรถไฟ
มองตรงไป..นั่นคือ ศาลพระกาฬ แห่ง ลพบุรี
...................................................................................
มองเห็นว่า ที่ จอด แถบนั้น เต็ม และ จอด ยาก
จึงจอดไว้ที่ ฝั่งตรงข้าม แล้ว เดิน ข้ามมา
ผ่านประตูเข้ามา..ก็เจอบันได ขึ้นศาล..รอ อยู่ตรงหน้า
สมาชิก สามคน ..เห็ดหอม /ลุงแหนมดอนเมือง และ จักรพล
เดินขึ้นบันได ศาล ไป กราบไหว้ ที่ ชั้นบน
..............................................................................
ผม กับ อรัญไชย.มาหลายครั้งแล้ว..และข้างบน ผู้คนค่อนข้างแน่น
จึงเดิน เลี่ยงไป เดิน รอบๆๆ ศาลแทน
พบฝูงลิง พอประมาณ..10 ตัวเห็นจะได้..
เพราะส่วนใหญ่ชอบไปปีนป่ายที่ องค์ พระปรางค์ สามยอด ที่ อยู่ใกล้ๆๆ
...............................................................................

 

เดินวนไปทางซ้าย..พบลิงกำลัง กิน มะม่วง และ ฝักข้าวโพด..โดยการแทะ
มองเห็น กล้วยน้ำว้า กองพะเนิน เป็น ภูเขาย่อมๆๆ
ผู้ตน คงจะมาแก้ บนกัน โดยยกเป็น เข่ง
..................................................................................
ลิงคงกินทุกวัน..เลยจำเจ..ไม่แตะกล้วยน้ำว้า
มะม่วง กับ ฝักข้าวโพด น่า จะเป็น อาหารแปลก ที่ ไม่ซ้ำ..จึงขายดี
มองเห็น รถขนขยะ ของ เทศบาล มาพร้อม คนงาน 3 คน
ยกกอง ภูเขากล้วย ทะยอยขื้นรถ
เราก็ยืนมอง..ในใจก็สงสัยว่า เอากล้วยลิงไปไหน
............................................................................
หรือ ว่า เอาไปทำกล้วยตาก..เก็บไว้ให้ลิงกินมั่ง..คนกินมั่ง
เพราะมันแยะเหลือเกิน...กำลังยืนคิด..
ดูเหมือนว่า เขาจะ เดาใจเราออก
..............................................................................
คำตอบลอบมา โดยไม่ได้ ถาม..
." กล้วยมันเหลือ แยะ ต้องขนไปให้ ที่ สวนสัตว์..ที่นั่นไม่พอ"
เราก็หายข้องใจ..เรื่อง คนแย่งลิงกิน
.................................................................................
เดินอ้อมไป ด้านหลัง...บนเขาจำลอง..มีต้นไม้ใหญ่ใบโกร๋น..
.มีลิง ปีนป่าย กัน กระจาย..ห่างๆๆ
มองเห็น ของแปลกที่มาเพิ่ม..คราวที่แล้ว เมื่อ สองปี ก่อน..ไม่มี
คือ มีคน เอาเชือกมาถัก..เป็น บันไดคู่ ห้อย โยงระยาง
ระหว่างต้นไม้ กับ ต้นไม้..เพื่อให้ลิง ข้ามไป-มาได้
โดยไม่ต้องลงดิน....นี่เป็นบันไดลิง ของแท้..ที่ ลิงใช้
ไม่ใช่ บันได ลิง ที่ คนเอามาดัดแปลง เป็น บันได วน รอบ เสา
ใช้ ตามบ้านบางแห่ง
........................................................................

 

เดินไป สุดด้านหลัง..เห็น โรงเรือนขนาดกลาง สร้างกลางลาน
พอผ่าน..อ้อเป็น ปะรำ แบบยี่เก...กำลังมีคนออกมารำเบิกโรง
เป็น สาวน้อย และ สาวแก่ ปนๆๆกันไป...ประมาณ 6 คน
มีคนเล่น ระนาด ดนตรี มโหรี..และเจ้าหน้าที่ เก็บ เงิน
............................................................................
นี่คงจะเป็นเเช่นเดียว กับ ที่ วัดโสธร แปดริ้ว..ที่มีเพิง การรำแก้ บน
จำได้ว่า ที่ วัดโสธร มีหลายเพิง หลายคณะ.
.แก้บนกันที ..ให้ รำ 5 -10 รอบ...ค่าจ้างรำ ถูกมาก.
.รอบสั้นๆๆยกไม้ ยกมือ ร่ายรำ สอง สาม ยึกยัก..ไม่เกิน 2 นาที ก็จบรอบ
................................................................................
ที่ ศาลพระกาฬ ดูจะเะป็นเรื่องเป็น ราวกว่า
เพราะขณะ จะผ่าน..ก็พอดี พวกเขากำลัง..รำเบิดโรง..ไหว้ครู
ด้วยท่ารำ แบบนาฏศิลป์ไทย..อันอ่อนช้อย นิ่มนวล..แสดงว่าเรียนมา
..........................................................................
ลองเขาไป ถามว่า..แก้บนรำ รอบละเท่าใด
คำคอบ.."รอบละ 860 บาท "
จำนวนเงินมาก..สำหรับเรา..
เราไม่ได้ บนไว้..จึงไม่ต้องแก้บน..ในวันนั้น
..............................................................................
เดินมาจนถึงด้านหน้า..รอ สมาชิก อีกสามคนลงมาจากศาล
มีเก้าอี้ให้ นั่งพัก..ก็นั่ง รอ..สักพักสามคน..ก็ลงมา พร้อม ดอกไม้ธูปเทียน
เขาทำบุญเผื่อมาให้...ให้ อรัญไชย ขึ้นศาล คนเ้ดียว
..........................................................................
เราไม่ขึ้น...ที่ไม่ขึ้น เพราะ ขึ้นไม่ได้
จิตบอกว่า..ในอดีตชาติ ไม่ถูกกัน..เคยทำร้าย ซึ่งกันและกัน
จึงทำได้ แค่ เอาธูปเทียนไป ปักโคนต้นไม้ ที่ อยู่ ริม รั้ว ด้านข้าง
ขออโหสิกรรม..ที่เคยล่วงเกินกันมา
..........................................................................
สักพัก อรัญไชย ก็ลงมา..เราจึง ออกเดินทางต่อ
โดยไม่แวะไปที่ องค์พระปรางค์ สามยอด
เพราะ จากการตรวจ โดยจิต..ที่ นั่น ไม่มีเทพ องค์ใด สถิตย์อยู่
ที่เทพฯลฯ ไม่อยู่ เพราะ..ไม่ีมีคนไปไหว้บูชา..นั่นเอง
........................................................................
(มีต่อ)