ใต้รอยบาท หลวงพ่อเดิม มาเล่าและแชร์ประสบการณ์พระ+เครืองรางของหลวงพ่อเดิมกันครับ

อันนี้พระผงปี82ครับไม่นิยมเล่นหา เพราะว่าตอนสร้างถ้าตังอิ๋วไม่เข้มข้นพระ

จะแตกครับส่วนองค์นี้ของที่บ้านครับมรดกต่อกันมา รับรองจากเซียนใหญ่

หลวงพ่อเดิมในนครสวรรค์และอ.หนองบัวแล้วครับ

 

อันนี้รูปด้านหน้าคัฟ

 

ด้านหลังครับเป็นพุทธซ้อน และพศ 2482 ไทยคัฟ

 

ด้านข้างครับ เดิมที่เจ้าของเดิมใช้จีวรหอปล้วรัดด้วยรวด ทำให้มีคราบเหงื่อคัฟ

 

รอยเท้าหลวงพ่อครับ

 

รูปถ่ายปี 2482 ครับ อายุ 82 ปี พรรษา 60ครับ

 

ถ่ายตอนอายุ 92 ปี จะเห็นได้ว่าท่านนั่งหลังตรงมาก ตามหนังสือที่แต่งโดย อ.

ธนิต อยู่โพธิ์ หลวงพ่อท่านอธิฐานว่า นั้งขัดสมาธิคู่คู้บันลังหลังตรงตลอด

ชีวิต

 

ใครมีเรื่องราวรูปภาพพระเครื่อง เครื่องราง ของขลังหลวงพ่อเดิม พุทธสโร มาเล่าสู่กันฟังนะครับ

 

หลวงพ่อเทศ วัดสระทะเล อาจารย์ของหลวงพ่อเดิมครับ

 

บ้านของผมที่อ.ไพศษลี นครสวรรค์ เดิมทีเรียกว่าบ้านพังม่วง หากใครหลายคนเคยอ่านประวัติหลวงพ่อเดิมคงจะคุ้นบ้านแห่งนี้ที่หลวงพ่อมาประจำและบ้านผมก็ติดกับวัดโคกเดื่อเดิมที่ติดกับสระน้ำของวัดแต่ปัจจุบันสระน้ำไม่มีแล้ว บ้านของตาเรียกว่าบ้านใต้เพราะอยู่ทางทิศใต้ของวัดโคกเดื่อสมัยก่อนมีแต่ป่าตามความที่ตาผมเล่าให้ฟังหน้าบ้าจะมีช้างมาผูกเป็นประจำทุกปีคือช้างของหลวงพ่อเดิม วัดหนองโพ ตาผมจึงได้ฝากตัวเป็นศิษย์ของหลวงพ่อและได้ช่วยงานหลวงพ่อในเรื่องการตัดไม้มาสร้างศาลา และหอระฆัง ตาเล่าว่าศาลาวัดโคกเดื่อหลังเก่าเนี่ยะเอาแต่แก่นไม้ประดูกระพี้ไม้ถากออกหมด (ลองคิดดูครับแก่นไม้ขนาดประมาณ3คนโอบใต้ถุนเกวียนลอดได้แล้วต้นมันจะขนาดไหน)หลังจากงานสร้างหอระฆังของวัดเสร็จหลวงพ่อท่านถามว่ากรรมวัดมีกี่คน 22 คนครับ ตาผมเล่าว่าหลวงพ่อเลยชวนหล่อพระกันเอาไว้แจกกรรมการที่ช่วยงานเอาเนื้อระฆังที่เหลือมาหลอมแต่ว่าไม่พอท่านเลยให้ขนเอาช้อนซ้อมในวัด(สมัยก่อนช้อนซ้อมใช้ทองเหลืองทำ)มารวมในการเททองได้พระ22องค์ แต่ไม่เป็นที่นิยมในวงการสักเท่าใด เพราะพระทำน้อย ส่วนพระรุ่นนี้ประสบการณ์ในตระกูลมีครั้งหนึ่งลุงผมเป็นทหารรับจ้างของอเมริกาไปรบที่ลาวแกก็เล่าว่ากูเห็นเขาเหยียบระเบิดกันตายหมดกูยักไม่ตายเหยียบจังๆมันด้านในคอแกมีหลวงพ่อเดิมรุ่นที่ตาผมรับมากับมือเพียงองค์เดียวส่วนตอนนี้พระองค์นี้เป็นสมบัติของพี่ผมที่เป็นลูกของลุงคนอยู่แถวๆสุโขทัยครับ

 

พี่คุณตะติยะทาส อยู่ตรงไหนของสุโขทัยครับ เผื่อจะได้ไปดู ทางบ้านผมรกราก ก็มาจากทางนครสวรรค์ทางสายของพ่อ จริงๆ แล้วต้นสายจะอยู่ที่เขาทอง แต่ปู่มาอยู่หนองโพ ตรงตลาดสถานีรถไฟ จะอยู่หลังประมาณที่ 3 ซึ่งห่างจากวัดหลวงพ่อเดิมประมาณไม่เกินกิโล ผมชอบพระเครื่องตั้งแต่เด็ก พ่อจะพาไปหาย่าที่หนองโพเกือบทุกปี ทางที่จะไปก็ต้องนั่งรถไฟไปขึ้นที่พิษณุโลก และต้องเป็นรถชั้น 3(หวานเย็น) เท่านั้นกว่าจะถึงหนองโพ ก็เล่นเอาเย็นเลย ไปทีไม่อยากกลับเลยขี้เกียจเดินทาง ช่วงพ่อผมจะมาบรรจุครูครั้งแรก ที่สุโขทัยก็ไปหาปู่ของพ่อซึ่งเป็นกำนัน โดยปู่บอกว่าพ่อจะไปเป็นครูที่สุโขทัย มีอะไรให้มันติดตัวไปบ้างคนที่สุโขทัยมันดุกัน สรุปก็ได้มีดหลวงพ่อ รูปหล่อปี 82 พระหลวงพ่อเทศ หลวงปู่ทวด 97 แล้วพ่อก็ติดตัวไว้ตลอดจนเอาไปนอนเวรที่โรงเรียนปรากฏว่าถูกขโมย หมดคนขโมยก็ไม่ใช่ใครเป็นภารโรง ซึ่งตอนหลังก็ไปบวชและขาแกไม่ดีด้วยเป๋ไปข้างเลยๆไม่อยากเอาเรื่องเอาราวกัน แต่เวลาเล่าให้ฟังผมเสียดายชะมัด ประสบการณ์ผมกับหลวงพ่อเดิมไม่ค่อยมีหรอกครับ แต่มีเรื่องแปลกเรื่องหนึ่งลูกพี่ลูกน้องกันมาเรียน กทม.เรียนสวนกุหลาบนนท์ มันอยู่ ม.1 ตอนนั้น ปกติต้องขึ้นรถเมล์จากปากเกร็ดมาหลักสี่กลับบ้านทุกวัน แต่พอวันนั้นมันไปขึ้นรถสาย 147 (ถ้าจำไม่ผิด) แล้วมันเป็นรถที่ขึ้นทางด่วนไปลง อนุเสาวรีย์ชัย เด็ก ม.1 มาจากบ้านนอก(หนองโพ) ในคอมีหลวงพ่อเดิมติดไว้องคเดียวไม่รู้ทำไง หวือเลยตอนนั้น มันเอามือกุมพระหลวงพ่อไว้แล้วขอหลวงพ่อให้ช่วยมันกลับบ้าน พอลงรถที่เสาวรีย์ก็ไม่รู้ทำไง เด๋อๆ ด๋าๆ จนมีผู้หญิงคนนึงเค้าเข้ามาถามว่าหนูจะไปไหน มันก็บอกไปว่าขึ้นรถผิดจะกลับบ้านเค้าเลยพาไปโทรศัพท์ แล้วบรรดาญาติผมก็พาไปรับ อาจจะดูธรรมดานะครับสำหรับคนเคยทางหรือเด็ก กทม. แต่กับน้องผมคนนี้มันเป็นลูกชายคนเดียวป้าเอามาฝากอาเลี้ยง ตอนแรกไปเรียนมาลีสวรรค์แถวดอนเมืองเค้าก็ขับไปรับไปส่ง ไม่เคยให้เท้าได้ออกกำลังในการเดินทาง และประคบประหงมมาก พอโตๆเค้าเลยให้ขึ้นรถไปเอง ซึ่งถ้าเป็นเราไม่เคยก็คงออกอาการเดียวกับมัน แต่แปลกที่มันอธิษฐานแล้วมีคนมาช่วยเหลือนี้ดิ ส่วนตัวแล้วผมก็ไปกราบรูปท่านทุกครั้งที่ไปหาและฝากตัวเป็นศิษย์ท่านไว้นานแล้วครับ มีอะไรก็ขอท่านช่วย และขอพระจากท่านอยากได้ไว้ซักองค์ มีข่าวพระท่านแตกกรุเป็นพระเก่าไปค้นเจอกัน โทรไปถามลุงๆบอกว่าจริงเค้าออกกันองค์ละห้าพันว่าจะเอาคิดไปคิดมา ตอนนั้นไม่มีตังพอถ้าจะเอาก็ได้แต่ต้องกินมาม่าเลยไม่เอาดีกว่า แถวๆ นั้นแนะนำเกจิดีอีกองค์นะครับ พระอาจารย์มี วัดวาปีรัตนาราม เลยสถานีรถไฟไปนิดนึง เป็นอุปัชญาย์ของพ่อผม และสัมผัสมาแล้วท่านเป็นพระที่ดี

 

คาถาบูช่าหลวงพ่อเดิม
นะโมสามจบ
อิติอะระหัง สุคะโต พุทธสะโร หลวงพ่อเดิม นามะเต อาจารโยเม อายัสมา อาจาริโยเม ภัณเต โหหิ

 

มาติืดตามครับ อ่านประวัติหลวงพ่อเดิม แล้วน้ำตาซึ่ม นึกถึงตอนที่ท่านจะล่ะสังขาร

ยังเมตตาห่วงใยชาวบ้าน ว่ามีน้ำใช้หรือไม่ เมตตาอันไร้ ประมาณจริืงๆ สาธุ

 

เคยไปวัดหนองโพ 2 ครั้งครับ วัตถุมงคลของท่าน สะสมแต่รุ่นย้อนยุคที่หลวงพ่อน้อย และหลวงพ่อประเทืองสร้างครับ.....เคารพและศรัทธาท่านมากๆ

..เมื่อคืนยังฝันถึงหลวงพ่อเดิมและช้างของท่านอยู่เลยครับ...ไม่นึกว่าตอนบ่ายจะได้เจอกระทู้นี้

 

ครับตอนนี้ผมอยู่เชียงใหม่ครับ เรียนอยู่เลยครับ และของที่ติดตัวคือตระกรุดหลวงพ่อเดิม

ละก็มีดหมอหลวงพ่อโอนครับส่วนพระผงไม่กล้าคล้องครับ

 

ตระกรุดที่ผมคล้องเดี่ยวว่างๆจะลงรูปให้ดูครับ แต่ประวัติความเป็นมาคือยายผมไปถวาย

เพลหลวงพ่อสมัยก่อนลำบากมาเดิมที่ตระกรุดมี5ดอกหุ้มทองคำ ปัจจุบันทองโดนขโมย

ขึ้นบ้านลอกทองไปหมดเหลือแต่ตระกรุดครับ ครั้งหนึ่งยายเคยเราให้ฟังว่า

มีการยิงกันข้างวัดน้องชายของยายผมวิ่งไปดู หลวงพ่อเลยถามว่ามึงไปดูเขายิงกัน มึงไม่

กลัวเหรอ ตาเลยบอกว่ากลัวครับ ท่านบอกว่าเอานี้ไป พร้อมกับมอบตระกรุดมาหนึ่งดอก

และตาผมก็โดนลูกหลงจริงๆแต่ไม่ระคายผิวเลย

 

ผมมีแต่เหรียญหลวงพ่อเดิม ออกที่วัดหนองโพ หลวงพ่อน้อย เสก และเหรียญหลวงพ่อเดิม วัดไพศาลี นอกนั้นมีพระผงรูปเหมือนสี่เหลี่ยม ใช้ผงโบสถ์ผสมสร้าง และรูปเหมือนใบโพธิ์ผง รุ่น ๙ มวลสาร

 

พระครูนิมิตพุทธิสาร(หลวงพ่อโอน ฐิตปัญโญ)วัดโคกเดื่อ อ.ไพศาลี

นครสวรรรค์ ครับ ถ้าหลายท่านเคยอ่านประวัติหลวงพ่อเดิมฉบับหลวงพ่อจรัญ

จะมีตอนหนึ่งกล่าวถึงเจ้าคณะอำเภอท่าตะโก ก็รูปนี้ละครับ เพราะเดิมทีอำเภอ

ไพศาลี เพิ่งแยกออกจากท่าตะโก ไม่ถึง 60ปีครับ และหลวงพ่อนี้แหละเป่านะ

ปัดตลอดให้ผมตั้งแต่เด็กๆ

 

ท่านเป็นพระอริยสงฆ์ประจำจังหวัดนครสวรรค์ เลยไปพิจิตร ก็หลวงพ่อเงิน วัดบางคลาน ชัยนาท หลวงปู่ศุข วัดปากคลองมะขามเฒ่า มานั่งนึกดูพระอริยสงฆ์แต่ละจังหวัด เป็นมิ่งขวัญบุญของคนพื้นที่ กรุงเทพฯ ก็สมเด็จพุฒฒาจารย์(โต) พรหมรังษี เจ้าคุณนรรัตน์ วัดเทพศิรินทร์ นนทบุรี หลวงปู่เอี่ยม วัดสะพานสูง

 

บางคนเคยถามว่ายันต์ประจำตัวหลวงพ่อจริงๆคืออะไร

บางท่านพระก็จะบอกว่าพุดซ้อนเพราะท่านว่าเมือใดเราตายแล้วไปเอายันต์ที่อกเลาโบถส์ก็

เหมือนเราเสก ก็คือพุดซ้อน

แต่เวลาท่านเป่าท่านจะเปานะปัดตลอด หรือ ที่เรียกกันว่านะซ้อนหัว ครับ

เพราะเคยมีน้องเด็กน้อยท่านหนึ่งเคยถามผมไวเมื่อประมาณปีที่แล้วแต่ไม่ได้ตอบครับ

ถ้าอยากรู้ว่านะซ้อนหัวเป็นอย่างไง ก็ลองไปหาพระหลวงพ่อโอนประมาณปี 2525 ดูนะ

ครับ มีเกือบหมดแหละครับ ทั้งโค้ดและด้านหลังเหรียญ