รับประทานเนื้อวัวบาปไหมครับ

ถ้าไม่รู้ว่าเขาฆ่าเพื่อเรา
ถ้าไม่เห็นเขาฆ่าเพื่อเรา

ไม่บาป สัตว์โลกเป็นไปตามกรรม

 

ฮ่วย...อ่านตั้งนาน

 

ไม่ใช่แค่เนื้อวัวหรอกครับ แต่เนื้อทุกประเภท ถ้ามีเราไม่เห็นเขาฆ่า 1 , ไม่ได้ยินเขาฆ่า 1 , ไม่สงสัยว่าเขาฆ่าเพื่อเรา 1 ก็ไม่เป็นบาปครับ
แต่เนื้อสัตว์ใหญ่ก็ย่อยยากจริงๆ จะทำให้ร่างกายแย่เอาได้จริง

ลองอ่านจากด้านล่างดูนะครับ คัดลอกมาจาก "พระพุทธศาสนาจากพระโอษฐ์"

 

อร่อยดีครับ แต่กินมากและสิวขึ้น

 

เมื่อก่อนก็กินครับ เเต่เมื่อรู้จักและนับถือท่านๆหนึ่ง ซึ่งท่านให้งดเนื้อวัวเนื้อควาย เพราะเป็นสัตว์ที่ช่วยทำนา ให้เรามีข้าวกิน

แต่ผมก็ไม่ได้เคร่งมากมายนะครับ แค่ไม่กินเนื้อเขา แต่ผมก็สามารถกินน้ำก๋วยเตี๋ยวเนื้อได้แต่ไม่กินที่มีเศษเนื้อหรือเลือดครับ

นานาจิตตัง เนื้อวัว เนื้อควาย เนื้อหมู เนื้อไก่ เนื้ออะไรต่อมิอะไรลด ละ ได้จึงดีครับ

 

ที่จริงถ้าเราเลือกได้ก็อย่ากินเลย สัตว์แต่ละตัวมีบุญคุณกับเรานะ วัวควายเอาไว้ไถนา ลืมแล้วหรอแต่ตอนนี้ถึงจะไม่ได้ใช้บรรพบุรุษเค้าก็สร้างกรรมดีไว้

พวกหมูพวกไก่ เกิดมาเพื่อกินอาหารที่เหลือของมนุษย์ ที่จริงยุคแรกๆเราก็ไม่จำเป็นต้องมีเนื้อแต่มนุษย์พึงคิดไปเองว่าสัตว์เป็นอาหารของมนุษย์ ที่จริงถ้าเราไม่ใช่พระเราก็หลีกเลี่ยงดีที่สุด เพราะว่าถ้าเราไม่มีใครทาน แล้ว สัตว์เหล่านั้นจะถูกฆ่าได้ไง

แต่ในทางพระพุทธศาสนาพระสงฆ์ไม่สามารถเลือกฉันได้

แต่ว่าจะต้องไม่มีจิตคิดให้เขาฆ่ามาให้เราฉัน ต้องกินด้วยความไม่รู้รส ต้องกินด้วยความไม่เห็นว่าเป็นเนื้อสัตว์(คือการที่รู้ว่าเนื้อนี้ไม่มีตัวตนพึงทิ้งสังขารไปแล้วสักแต่เป็นสังขารที่ไม่มีความรู้สึกเท่านั้น) ต้องกินด้วยความไม่ชอบว่ามีรสอร่อยจนติดอยู่ในรสนั้น ถ้าพวกเรากินแล้วยังมี3ข้อดังกล่าวมานี้ก็จงอย่ากินเถิด

แต่ถ้าเราไม่ได้บวชเว้นไปเลยยิ่งดีเพราะว่าถ้าเราไม่กิน1คน สัตว์จะไม่ถูกฆ่าตายหลายร้อยหลายพันตัว

_____________________________________

สุขใดเหมือนแม้นการไม่เกิดไม่มี

จะไม่ละความเพียรถ้ายังไม่ถึงซึ่งนิพพาน

 

เรื่องกินเนื้อไม่กินเนื้อเห็นถกกันเท่าไรก็ไม่จบ

สรุปแล้ว กินโดยไม่รู้ไม่เห็นว่าเขาฆ่านั้นไม่บาปใช่หรือไม่

แต่แค่ศีลข้อ 1 ข้อเดียวก็น่าจะรู้แล้วว่าควรกินหรือไม่

โยนบาปให้คนฆ่าคนกินก็ไม่รู้ไม่ชี้จบ มีหน้าที่กิน กินอย่างเดียวไม่ต้องฆ่า

ส่วนพวกฆ่าก็รับบาปไปซะ ฉันไม่ผิด ฉันไม่ได้ฆ่า เพราะฉันรอกินอย่างเดียว

(ข้าพเจ้ากินเจมาสิบกว่าปีแล้วรู้สึกการกินเจทำให้เรามีเมตตาต่อสัตว์มากขึ้นจริง คอนเฟิร์ม)

 

บุญบาปอยู่ทีเจตตนาครับ

จะกินหรือไม่กินเนื้อก็ไม่ได้ช่วยให้บุญบาปของเรานั้นเพิ่มหรือลดหลอกมั้งครับ

เพราะกินแล้วรู้สึกบาปมันก็บาป ก็อย่าไปกิน

กินแล้วไม่ได้รู้สึกว่าเป็นบาปก็ไม่เป็นบาปนะครับ ก็กินไป

 

โมทนาบุญด้วยครับ
ผมเองไม่กินสัตว์เป็น ๆ ที่ต้องฆ่าเพื่อเราครับ เช่น ปลาน้ำจืดทุกชนิด (มันจะมีชีวิตอยู่จนกว่าเราจะไปชี้ให้มันถูกฆ่า) หอย (หอยแครง หอยลาย ฯลฯ) กุ้งเป็น ๆ ปูเป็น ๆ (เสียดายปูทะเลของชอบ)
นอกนั้นที่มีขายในตลาดเช่น เนื้อวัว หมู ไก่ กินหมด แต่จะไม่สั่งให้เขาฆ่าเพื่อเราเด็ดขาด
สงสารครับ
ขอให้เจริญในธรรมยิ่ง ๆ ขึ้นไปทุกท่าน

 

ทุกอย่างอยู่ที่การกระทำ หากห่างหายบ้างก็ดีกับสุขภาพตามที่ อ.สาทิศ ได้แนะนำไว้

 

เป็นทัศนะและความรู้ที่ดีเลยครับ

 

ปกติผมก็กินทุกอย่างที่อยากกินละครับ ไม่ค่อยสนใจอะไรเท่าไรหรอก แต่ที่สำคัญอยู่ที่ขณะกิน ควรพินิจ ทุกครั้งที่กินว่าเรากินเพื่ออะไร กินเพราะอยากกิน หรือ บำรุงธาตุสี่ในกาย หรือ แค่เพื่อนๆชวนกิน ในกรรมฐานสี่สิบ ได้ระบุไว้ชัดเจนแล้วครับ ผมว่าควรปฎิบัติตามที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าว่าไว้ครับ เราจะได้ประโยชน์มากๆเลย ฝึกกรรมฐานไปด้วย กินไปด้วย

 

กินได้ ไม่บาปนะครับ ก็อย่างที่ท่านผู้รู้หลายท่านได้กล่าวไว้ดีแล้ว คราวนี่มาดูที่เหตุ ปัจจัึยกันนะครับ

ถ้าต้องการดูแลสุขภาพตัวเอง การบริโภคเนื้อสัตว์มากๆ เป็นอันตรายต่อสุขภาพแน่นอน

ข้อมูลนี้ แพทย์ก็ได้ออกมายืยยันแล้ว เพราะตัวสัตว์เอง ก็มีเชื้อโรค มีสารเคมี ยิ่งถ้ารัปทานแบบสุขๆดิบๆ ยิ่งอันตรายมาก และถ้าอายุสี่สิบขึ้นไปแล้ว ควรบริโภคไห้น้อย เพราะร่างกาย และกระเพาะอาหาร ระบบการทำงานทรุดโทรมลงไปแล้ว ย่อยยาก จะเกิดอาการท้องอืด กระเพาะอาหารทำงานหนักมาก เป็นอันตรายต่อสุขภาพ ผลเสียอีกหลายอย่างตามมา

และข้อสุท้าย ผมเองก็ได้พิสูจน์แล้ว ด้วยตัวเอง คือผมเคยไม่ทานเนื้อสัตว์เลย ประมาณสี่เดือน ผลก็คือ ความกำหนัดเกิดน้อยมาก เนื้อวัว เนื้อควาย อุดมณ์ไปด้วยโปรตีน เหลือจากการล่อเลี้ยงร่างกายแล้ว ก็จะไปกระตุ้นความกำนัดทางเพศ ถ้าใครคิดจะลด จะละ จะเลิก เรื่องความรู้สึกทางกามารมณ์ ก็ต้องลดน้อยลงเรื่องเนื้อสัตว์
ผักบางอย่างก็มีผลในการกระตุ้น ความรู้สึกเช่นกัน ยกตัวอย่างเช่น กระเทียม
ส่วนตัวผมเอง ปัจจุบัน ก็ไม่ได้่เลือก ก็กินได้ทุกอย่าง เอากินง่าย อยู่ง่าย เป็นหลัก
ยินดีที่ได้แลกเปลี่ยนครับ

 

ผมเป็นคนหนึ่งที่ไม่ทานเนื้อวัว เมื่อก่อนด้วยความที่เป็นเด็ก เห็นการฆ่าวัว (ล้มวัว)เพื่อนำมาทำเป็นอาหาร ทำให้ผมรู้สึกหดหู่ สงสาร ทำให้ผมตั้งจิตอธิฐานจะไม่ทานเนื้อวัวตลอดชีวิต และพยายามแผ่เมตตาทุกครั้ง ถ้าการทานเพื่อการดำรงอยู่ของชีวิต เพื่อให้มีชีวิตรอด และทำความดี โดยไม่เบียดเบียนผู้อื่น ก็ไม่ต้องไปคิดมากครับ

 

คงต้องกินแต่น้ำกับผลไม้ที่ไม่ใช่เมล็ดเท่านั้นจะไม่บาป เพราะพืชก็สามารถเกิด เติบโต สืบพันธ์ และตาย ได้เช่นเดียวกับสัตว์ แค่ไม่มีปากเท่านั้น

อย่ายึดติดอะไรมากนัก

_________________
ผู้รุ้ ผู้ตื่น ผู้เบิกบาน

 

พูดยากอ่ะ.. แต่โดยส่วนตัวไม่ทานเนื้อวัวค่ะ แต่คิดว่า ไม่ว่าจะทานเนื้อประเภทไหน ก็บาปเหมือนกันค่ะ

 

หลายท่านยังเข้าใจผิดเกี่ยวกับเนื้อสัตว์อยู่นะครับ

สั้นๆนะครับ

ถ้าเราไม่กินเนื้อสัตว์ ก็จะไม่มีคนขายเนื้อสัตว์ และก็จะไม่มีการฆ่าสัตว์

*ทุกวันนี้โรคภัยไข้เจ็บต่างๆก็มาจากเนื้อสัตว์ทั้งนั้นแหละครับ ^^

ตั้งแต่มะเร็ง เบาหวาน ความดัน หัวใจ ไต ฯลฯ

คุณเคยเห็นคนกินผักไหม้แล้วเป็นมะเร็งไม๊ ^^

คุณเคยเห็นคนกินผักทอดแล้วเป็นโรคหลอดเลือดอุดตันไม๊

ดังนั้นการกินมังวิรัติจึงเป็นสิ่งที่สมควรอย่างยิ่ง

ท่านเคยบอกไว้ว่า การที่จะเป็นพระอรหันต์ได้นั้น

จะต้องไม่มีบาปแม้แต่เม็ดงาเดียว!!

และนี่อะไร?? ทุกวันนี้แค่ศีล 5 ก็ขาดกันกระจุยกระจายละ

ต่อจนไ่ม่รู้จะต่อยังไงละครับ ^^

รับไว้พิจารณาด้วยนะครับ

ธรรมะชั้นสูงต้องค่อยๆอ่านค่อยๆคิดอย่างมีเหตุผลจึงจะเข้าใจ

**คัดลอกจากซีดี ครูบาตรัยเทพ อาศรมพรหมธาดา อ.จอมทอง จ.เชียงใหม่

โดยศิษย์รุ่นเสาร์ห้า

 

ในสมัยพุทธกาล พระพุทธองค์ทรงตรัส ทรงสอนชี้ไห้เห็นโทษของการฆ่าสัตว์


ว่ามันเป็นบาป แต่ไม่ได้หมายความว่า เรากินเนื้อสัตว์แล้วเราจะบาป


ยกตัวอย่าง ง่ายๆ อย่างสัตว์ที่ตายเอง ในป่า เราเอามาทำเป็นอาหารได้ อย่างงี้ไม่บาป

ไม่ไช่อะไรก็บาปตะพึด มันไม่ไช่นะ
ขนาด สมัยพระพุทธศาสนา เฟื้องฟู ถึงขีดสุด และสมัยนั้น พระพุทธเจ้าก็ยังมีพระชนชีพอยู่

พวกโรงฆ่าสัต์ พากล่าเนื้อ ก็ยังมีเป็นปกติ

พระพุทธองค์ทรงเป็นถึงสรรพัญญู ผู้รู้แจ้งโลก ยังไม่สามารถจะห้ามปรามหรือเทศสั่งสอน

ไห้เขาเหล่านั้นเลิกฆ่า เลิกทำอาชีพเหล่านั้นได้ แล้วเราเป็นใคร จะเก่งเกินพระพุทธเจ้าไปไหม?

พระพุทธองค์ทรงสอน ไว้ว่า

1 ไม่ฆ่าด้วยเอง

2 ไม่จ้างคนอื่นฆ่าาเพื่อตน

3 ไม่กินอาหาร ที่รู้ว่าเขาฆ่ามาเพื่อตน (อย่างเนื้อที่ขายในตลาด เขาไม่ได้ฆ่ามาเพื่อเรา

ไม่ได้เจาะจงว่าต้องเป็นเรา )

เราเป็นสาวก เรายอมรับในขอบเขตนี้ดีกว่าไหม หรือเราจะรู้ดีเกินพระพุทธเจ้ากันล่ะ

รักษาตัวเอง ดูแลตัวเองก่อนไห้ดี จะดีกว่าไหม หนักเข้าก็จะขยายวงกว้างไปเอง

เราเป็นชาวพุทธมีความเลื่อใส ศรัทธาในพระพุทธองค์ เราปฏิบัติตามที่ท่านสอน

เราเชื่อมั่นในพระพุทธเจ้า อะไรที่ท่านตรัส ท่านสอนไว้ เราทำตาม ปฏิบัติตาม

จะไม่ดีกว่าหรือ?

 

จากข้อความสีแดงนะครับ

ผมไม่ชัวเรื่องคำสอนของพระพุทธองค์เรื่องการบริโภคเนื้อสัตว์

แต่ผมทราบชัวๆว่า พระองค์ไม่ได้ฉันอาหารที่มีเนื้อสัตว์แม้แต่มื้อเดียว

ตลอดการผนวชของพระองค์

ดังนั้นพุทธศาสนิกชนที่ดีก็ควรปฏิบัติตามพระองค์

*คำสอนของพระพุทธองค์มีการบิดเบือนมาเรื่อยๆ

คุณเคยเล่นเกมส์ส่งข้อความไม๊

คนแรกกะคนสุดท้าย ข้อความที่ได้มักจะเพี้ยนจากข้อความต้นฉบับเสมอ ^^

**ท่านไหนมีข้อโต้แย้ง หรือข้อชี้แนะ โพสไว้เลยนะครับ

ผมยินดีที่จะอธิบายให้ทุกๆท่านกระจ่าง ถ้าหากคำถามนั้นมิเกินกว่าความรู้ของ

ผมนะครับ

***ขอน้อมรับฟังทุกๆคำชี้แนะ จากผู้รู้ทุกๆท่านนะครับ

 

ขออนุญาต ชี้แจงนิดนึงนะครับ

เรากินพืชได้ทุกชนิด เพราะ ถึงแม้พืชจะเติบโต สืบพันธุ์ และ ตาย ได้ แต่พืชนั้น

ไม่มีพลังชีวิต อธิบายยากอ่ะครับ สำหรับคำว่าพลังชีวิต

เอางี้ ท่านฟันต้นไม้นึงที กะฟันคอคนนึงที อันไหนรู้สึกผิดกว่ากันครับ ^^

ตายเหมือนกัน ต้นไม้ก็ตาย คนก็ตาย แต่อันไหนหละคือ บาป

ก็จากศีลข้อ 1 อีกอะแหละ

ห้ามฆ่าสัตว์ --- พืชไม่ใช่สัตว์ ครับ ดังนั้นจึงบริโภคพืชได้ทุกชนิด