ปล่อยปลาช่อนแล้วกินปลาช่อนจาเป็นไรป่าวครับ

เนื่องจากผมเป็นคนชอบซื้อปลา ซื้อเต่า ในตลาดที่แม่ค้ากะลังจะทำให้มันตายเพื่อจะขายเอาไปปล่อยในแม่น้ำโดยส่วนมากจะเป็นปลาช่อน แต่บางครั้งผมยังกินปลาช่อนหลังจากที่ปล่อยไปแล้ว โดยผมได้คิดว่า การที่ผมได้ปล่อยปลาตัวนั้นไปเพราะผมสงสารอยากช่วยเหลือมัน อยากทำบุญ โดยที่ผมไม่ได้คิดเรื่องอืน มันจะเป็นไรไหมครับเพราะมีคนเคยบอกว่าถ้าปล่อยปลาชนิดใดไปแล้ว ก็ไม่ควรกินปลานั้นอีก แต่ที่ผมปล่อยมันไปเพราะต้องการช่วยชีวิตมันแค่นั้นเอง ช่วยตอบผมด้วยนะครับ

 

เจริญธรรม...

คนมักกล่าวเช่นนั้น ซึ่งก็นับเป็นการดีที่ไม่เบียดเบียนชีวิตอื่น
แต่การกินปลามันก็เป็นประโยชน์ต่อร่างกายมนุษย์ ถ้ากินเพื่อเป็นอาหารนั้น มีโทษน้อย

ในขณะเดียวกันเราก็มีการช่วยเหลือปล่อยชีวิตปลา อันนี้นับว่าเป็นกุศล

แม่ชีจะบอกว่าการกินปลานั้นผิดก็กระไรอยู่ ครั้นจะบอกว่ากินปลาไม่ผิดก็ไม่ใช่
เลือกเอาเองแล้วกัน นั่นคือเลือกประโยชน์อันสูงสุด

ไม่กินปลาแล้วไม่เป็นอะไร ใจสบาย กับการกินปลาแล้วมีประโยชน์ต่อร่างกายเพื่อมีชีวิตที่แข็งแรงและกลับไปช่วยเหลือคนในสังคมได้มากกว่า
หนุ่มจะเลือกอันไหนล่ะ?

บุญรักษา/ธรรมสวัสดี

 

...ขอเสริมนะครับ...
...ศีล ๕ ของฆราวาส ข้อ ๑ ปานาฯ คือ ไม่ฆ่าด้วยตัวเอง ไม่สั่งให้เขาฆ่า ไม่ยินดีที่เขาฆ่า...
...ถ้ากินปลาที่เขาทำแกงขาย ผัดเผ็ดขาย แม้ปลาชนิดนั้นเราจะเคยปล่อย ถ้าไม่ตรงกับข้างบน กินไปเถอะครับไม่ผิดหรอก...
...แต่ถ้ากินแล้วไม่สบายใจ ก็ไม่ต้องกินครับ...เลือกเอาแบบสบายใจครับ...
...แต่ถึงยังไง ถึงเราไม่กินร้านเขาก็ทำขายของเขาอยู่อย่างนั้นแหละครับ ไม่ได้สนใจเรา ไม่เกี่ยวกับชนิดปลาที่เราปล่อยหรอก...
...สิ่งที่เรากินไปแล้ว คิดเสียว่ามันก็กลายเป็นขี้เสียส่วนใหญ่เอาไปใช้ประโยชน์แก่ร่างกายนิดเดียว ส่วนเป็นขี้ แล้วก็อยู่ในร่างกายนี้เสียด้วย ถุงขี้นะนี่ร่างกายเรา ถุงใหญ่ซะด้วย...
...

 

ผมเองก็มักจะไปซื้อปลาแล้วนำไปปล่อยเสมอครับ

จะนิยมปล่อยปลาดุกครับ มีบางครั้งเป็นปลาช่อนเหลืออยู่สองสามตัว-ก็มักซื้อด้วยครับและบางครั้งก็ปล่อยปลาไหล

...เคยได้ยินเรื่องที่มีคนเล่าให้ฟังอยู่เรื่องหนึ่ง คือ มีชายผู้หนึ่ง (จำไม่ได้ว่าที่ได้ฟังมานั้นเป็นผู้มีวาสนาเป็นข้าราชการชั้นผู้ใหญ่หรืออย่างไร) ซื้อปลาดุกไปปล่อยในคลองซึ่งเป็นคูเมืองเก่า ต่อมาอีกนานน้ำในคลองนี้แห้งลง-ทางการจึงลอกดินในคลองนี้ และพบว่ามีปลาจำนวนมากอยู่ในคลองนี้-จึงช่วยกันจับปลาเหล่านี้ และมีปลาดุกขนาดใหญ่อยู่ด้วย อย่างไรไม่ทราบ (จำไม่แม่นนะครับ) ก็มีคนนำอาหารที่ทำจากเนื้อปลาดุกมาให้รับประทาน ต่อมาชายผู้นี้ได้ป่วยเป็นโรคประหลาด (ผมจำไม่ได้ว่าผู้เล่าได้เล่าว่าป่วยด้วยโรคอะไร) และเสียชีวิตลง และมาเข้าฝันภรรยาว่าเป็นเพราะรับประทานปลากดุกตัวที่เค้าเคยปล่อยชีวิตเขาไป-จึงเป็นเช่นนี้

ขออภัยล่วงหน้า-เรื่องที่ผมนำมาเล่าข้างต้นนี้มาอาจผิดเพี้ยนไปบ้าง แต่เนื้อเรื่องคล้าย ๆ นี้ครับ

ผมสรุปเองว่า...หากเราปล่อยปลาอะไรเพื่อไถ่ชีวิตเค้าแล้ว...ต้องจำให้ได้ว่าเป็นปลาตัวไหน สีอะไร มีตำหนิที่ไหน ตั้งชื่อให้เค้าด้วยว่าชื่ออะไร จะได้จำได้ ..จะได้ไม่ไปกินเค้าเข้าโดยบังเอิญครับ ! 555 ล้อเล่งนะครับ

ผมขอสรุปจริงอีกทีว่า น่าจะกินปลาชนิดที่เราปล่อยได้ แต่เพียงหวังว่าคงไม่ไปเจอตัวที่เราปล่อยไปก็แล้วกันน่ะครับ

หลาย ๆ ท่าน ๆ ๆ ๆ จึงนิยมปล่อยสัตว์หรือไถ่ชีวิตสัตว์ที่ตัวเองไม่นิยมรับประทาน ตัวผมเองเมื่อก่อนก็นิยมทานปลากดุก และ เนื้อวัว มาสักเกือบยี่สิบกว่าปีมานี้ จึงเลิกรับประทานเพราะโดยทั่วไปบ้านคนจีนจะไม่นิยมอยู่แล้ว และไหว้พระแม่กวงอิมแล้ว-เป็นข้อห้ามว่าห้ามรับประทานเนื้อวัว

ท่านอื่น ๆ คงมีความเห็นอื่น ๆ ครับ

สาธุครับ

 

เรื่องนี้.. เป็นการถกเถียงกันบ่อยมากค่ะ ว่าไม่ควรปล่อยปลาที่เรากิน เพราะกัวจะไปกินปลาที่เราปล่อยไป...

ได้รับคำตอบแบบนี้ ก็เคลียร์ดีค่ะ

ขอบคุณนะคะ

 

เป็นคนไม่กินชนิดปลาที่ตัวเองปล่อยค่ะ ..ขออนุโมทนาสาธุเจ้าค่ะ

 

ปล่อยปลาตัวไหนห้ามกินปลาตัวนั้นครับ

 

ผู้ถาม : “กราบนมัสการหลวงพ่อด้วยความเคารพอย่างสูง
ลูกมีความสงสัยอยู่นิดหนึ่งตรงที่ว่าการที่เราปล่อยปลา
จะเป็นปลาดุกก็ดี ปลาหมอปลาไหลก็ดี หรือปลาชนิดต่างๆก็ดี
มีคนข้างบ้านเขาบอกว่า โบราณถือนักถือหนาว่า
ปลาตัวไหนปล่อยไปแล้ว จะเอามารับประทานไม่ได้
ปล่อยปลาไหลห้ามทานปลาไหล ปล่อยปลาดุกห้ามทานปลาดุก
ลูกเป็นคนธัมมะธัมโม ก็ต้องพึ่ง
หลวงพ่อ ช่วยชี้แจงด้วยว่า จะเชื่อใครดีเจ้าคะ ?”


หลวงพ่อ :“ฉันเห็นด้วยกับโบราณท่านนะ
ปลาไหลตัวไหนที่ปล่อยไปแล้ว ห้ามกินตัวนั้น....
(หัวเราะ)อย่าเอามากินนะ บาปนะ ปลาดุกก็เหมือนกันนะ
ปล่อยปลาตัวไหนตัวนั้นห้ามจับมากิน แต่ตัวอื่นกินได้”


ผู้ถาม :“ความจริงไม่เกี่ยวกันเลยนะครับ”


หลวงพ่อ : “ ไม่เกี่ยวกัน มันเป็นอภัยทาน ปล่อยให้เขารอดชีวิตใช่ไหม...
ปลาที่ควรปล่อยก็คือปลาที่เรารู้ว่า มันจะต้องตายแน่ๆ
เช่น ปลาตามแอ่งน้ำเวลาฝนตกมันขัง ถ้าน้ำแห้งตายแน่ๆ
หรือปลาที่เขาขายในตลาด ยังไงๆ ก็ตายแน่ๆ
แต่ประเภทปลาที่ใส่ถุงเร่ขายตามหน้าวัด ปลาพวกนี้ถูกจับมาขาย อันนี้ก็ต้องคิด”

ผู้ถาม :“ครับ...!



ที่มา :หลวงพ่อตอบปัญหาธรรม ฉบับพิเศษ เล่ม ๑๑
โดย หลวงพ่อฤาษีลิงดำ

 

ผมไปปล่อยที่ สระในวัด คงไม่มีใครไปจับมา ให้ผม กิน ได้ มั่ง ครับ

 

จริงๆแล้วนอกจากปลาชนิดที่เราปล่อย ก็ยังมีปลาอื่นๆให้เราทานอีกเยอะนะครับ ถ้าเลี่ยงได้ก็น่าจะทำให้สบายใจกว่า ตัวผมก็ไม่ทานปลาช่อนครับเพราะปล่อยปลาชนิดนี้

ใจจริงแล้วไม่อยากทานเนื้อสัตว์ทุกชนิดแต่ร่างกายยังต้องการโปรตีน จึงต้องทานเพราะจำเป็น แต่ในอนาคตถ้าแก่ตัวลงมากกว่านี้คิดว่าอยากจะละเนื้อสัตว์เหมือนกันครับ

 

กลับมาอ่านอีกครั้ง..ความจำเริ่มหลั่งไหลออกมาครับ ดังนี้ครับ

...ผมเคยปล่อยปลาดุกและปลาไหลลงในแม่น้ำอยู่หลาย ๆครั้ง - แล้วก็ไม่ค่อยได้หันกลับมองเท่าใด ...คงเพราะมีคนเคยบอกว่าอย่าหันกลับไปดู-เพราะอาจเห็นผี (คือเจ้ากรรมนายเวร) มารับส่วนกุศลนั้น และจะมีสิ่งไม่ดีอาจจะเข้าตัว (นานาจิตตังครับ)
...ตอนหลัง ๆ เคยเดินทางไปทำบุญที่วัดระฆัง และแวะซื้อปลาแถวตลาดใกล้ๆพรานนก ทั้งปลาดุกและปลาไหล เมื่อปล่อยลงน้ำเสร็จก็ดูวิวแม่น้ำ-ผู้คนขึ้นลงท่าน้ำ แล้วมองกลับไปใกล้ตลิ่งท่าน้ำที่ปล่อยปลาลงไป-เห็นปลาต่างๆ มาออกันจำนวนมาก ทั้งปลาดุกปลาตะเพียนเล็กๆปลาหมอปลาสวายและปลาไหล ที่ดูแล้วรู้สึกผิด-คือปลาไหล-เพราะดูมันไม่ค่อยมีความสุข-คงเพราะน้ำลึกเกินไป-กระแสน้ำแรงมากเกินไป ...จึงรู้สึกไม่สบายใจเท่าไร จึงตั้งใจว่าไม่ปล่อยลงแม่น้ำใหญ่อีก แต่นานวันไปหน่อย-ก็ลืม-ซื้อไปปล่อยลงแม่น้ำทุกที

...เคยคิดจะปล่อยปลาลงในลำคลองเล็ก ๆ ใกล้บ้าน เดินทางผ่านเกือบทุกครั้งก็จะเห็นคนละแวกนั้นถือคันเบ็ดกะลังตกปลาบ้าง-บางครั้งเห็นขนาดเหวี่ยงแห-ลงไปจับปลา

...ผมเปลียนไปปล่อยปลาแถวแม่น้ำขนาดเล็ก คือ แม่น้ำนครชัยศรี แถวหลังวัดไร่ขิงบ้าง หลังวัดดอนหวายบ้าง--ดีขึ้นเยอะครับ-ไม่เห็นคนมาตกปลา-ปลาดูมีความสุข แต่ยังต้องยกเว้นปลาไหล-เพราะปลาไหลต้องน้ำตื้น ๆ นำนิ่ง ๆ

สรุปว่า...หลาย ๆ ครั้งปล่อยปลาแล้วได้บุญไม่เท่าไหร่ เพราะปลาไม่มีความสุขหรืออาจตายง่าย ๆ ภายหลัง หรืออาจโดนคนตกปลาตกไปลงหม้อแกง

เฮ้อ...จะทำบุญยังต้องคิดให้ละเอียดเชียวหนอเรา

 

หลวงพ่อ :“ฉันเห็นด้วยกับโบราณท่านนะ
ปลาไหลตัวไหนที่ปล่อยไปแล้ว ห้ามกินตัวนั้น....
(หัวเราะ)อย่าเอามากินนะ บาปนะ ปลาดุกก็เหมือนกันนะ
ปล่อยปลาตัวไหนตัวนั้นห้ามจับมากิน แต่ตัวอื่นกินได้”

ใช้ตามหลวงพ่อครับ

 

กลับมาอ่านอีกครั้ง..ความจำเริ่มหลั่งไหลออกมาครับ ดังนี้ครับ

...ผมเคยปล่อยปลาดุกและปลาไหลลงในแม่น้ำอยู่หลายๆครั้ง - แล้วก็ไม่ค่อยได้หันกลับมองเท่าใด ...คงเพราะมีคนเคยบอกว่าอย่าหันกลับไปดู-เพราะอาจเห็นผี (คือเจ้ากรรมนายเวร) มารับส่วนกุศลนั้น และจะมีสิ่งไม่ดีอาจจะเข้าตัว (นานาจิตตังครับ)
...ตอนหลัง ๆ เคยเดินทางไปทำบุญที่วัดระฆัง และแวะซื้อปลาแถวตลาดใกล้ๆพรานนก ทั้งปลาดุกและปลาไหล เมื่อปล่อยลงน้ำเสร็จก็ดูวิวแม่น้ำ-ผู้คนขึ้นลงท่าน้ำ แล้วมองกลับไปใกล้ตลิ่งท่าน้ำที่ปล่อยปลาไป-เห็นปลาต่างๆ มาออกันจำนวนมาก ทั้งปลาดุกปลาตะเพียนเล็กๆปลาหมอปลาสวายและปลาไหล ที่ดูแล้วรู้สึกผิด-คือปลาไหล-เพราะดูมันไม่ค่อยมีความสุข-คงเพราะน้ำลึกเกินไป-กระแสน้ำแรงมากเกินไป ...จึงรู้สึกไม่สบายใจเท่าไร จึงตั้งใจว่าไม่ปล่อยลงแม่น้ำใหญ่อีก แต่นานวันไปหน่อย-ก็ลืม-ซื้อไปปล่อยลงแม่น้ำทุกที

...เคยคิดจะปล่อยปลาลงในลำคลองเล็ก ๆ ใกล้บ้าน เดินทางผ่านเกือบทุกครั้งก็จะเห็นคนละแวกนั้นถือคันเบ็ดกะลังตกปลาบ้าง-บางครั้งเห็นขนาดเหวี่ยงแห-ลงไปจับปลา

...ผมเปลี่ยนไปปล่อยปลาแถวแม่น้ำขนาดเล็ก คือ แม่น้ำนครชัยศรี แถวหลังวัดไร่ขิงบ้าง หลังวัดดอนหวายบ้าง--ดีขึ้นเยอะครับ-ไม่เห็นคนมาตกปลา-ปลาดูมีความสุข แต่ยังต้องยกเว้นปลาไหล-เพราะปลาไหลต้องน้ำตื้น ๆ นำนิ่ง ๆ ปลาดุกก็เช่นกัน

สรุปว่า...หลาย ๆ ครั้งปล่อยปลาแล้วได้บุญไม่เท่าไหร่ เพราะปลาไม่มีความสุขหรืออาจตายง่าย ๆ ภายหลัง หรือาจโดนคนตกปลาตกไปลงหม้อแกง

 

อย่าเอาปลาใดๆก็ตามที่ขนาดเล็กกว่า ไปปล่อยบริเวญที่มีปลาดุกเด็ดขาด
เพราะท่านไม่ได้ปล่่อยปลาครับ ท่านกำลังให้อาหารปลาดุกอยู่

1.ประมาณปีที่แล้ว น้องผมไปปล่อยปลาหมอ ปล่อยไปกลางน้ำ จะๆเลยปลาดุกมันมาฮุบเหยื่อครับไวมากๆ สรุปวันนั้นให้อาหารปลาดุกครับ

2.สัปดาห์ก่อนนี้เอง ผมเอาปลาหมอ ขนาดฝ่ามือเลย ไปปล่อย(อีกท่า) สักพักเห็นปลาดุก ว่ายไล่ปลาหมอครับ ปลาหมอหนีด้วยความเร็ว ไม่รู้มันจะพ้นเปล่า


อนุโมทนาสาธุครับ

 

:z12
ขอเสริมนิดค่ะ อย่าปล่อยปลาใกล้น้ำที่มีแมวอยู่ด้วยค่ะ วันนั้นเอาปลาไปปล่อยที่สระของวัด ปล่อยเสร็จ เดินมาได้3-4 ก้าว เห็นลูกแมวสัก 4 เดือน ใช้มือตวัดปลาจากสระน้ำขึ้นมากิน ฮือออ ปลาตัวใหญ่กว่าลูกแมวอีก

 

<TABLE class=tborder id=post3266231 cellSpacing=0 cellPadding=6 width="100%" align=center border=0><TBODY><TR vAlign=top><TD class=alt2 style="BORDER-RIGHT: #ffffff 1px solid; BORDER-TOP: #ffffff 0px solid; BORDER-LEFT: #ffffff 1px solid; BORDER-BOTTOM: #ffffff 0px solid" width=175></TD><TD class=alt1 id=td_post_3266231 style="BORDER-RIGHT: #ffffff 1px solid"><!-- google_ad_section_start -->สาธุ สาธุ สาธุ
อิทัง ปุญญะผะลัง ผลบุญใดที่ข้าพเจ้าได้บำเพ็ญมาแล้วตั้งแต่อดีตชาติจนถึงปัจจุบันชาตินี้ ข้าพเจ้าขออุทิศส่วนกุศลนี้ให้แก่เจ้ากรรมนายเวรทั้งหลาย ที่เคยล่วงเกินมาแล้ว แต่ชาติก่อนก็ดี ชาตินี้ก็ดีขอเจ้ากรรมนาย<?xml:namespace prefix = st1 ns = "urn:schemas-microsoft-com</st1ersonName>เวรทั้งหลาย จงโมทนา ส่วนกุศลนี้ และจงอโหสิกรรมให้แก่ข้าพเจ้าตั้งแต่วันนี้ตราบเท่าเข้าสู่พระนิพพาน
<st1ersonName w:st="on" ProductID="เวรทั้งหลาย จงมีความสุข"></st1ersonName><st1ersonName w:st="on" ProductID="เวรทั้งหลาย จงมีความสุข"></st1ersonName>
<st1ersonName w:st="on" ProductID="เวรทั้งหลาย จงมีความสุข">และขออุทิศส่วนกุศลนี้ให้แก่เทพยดาทั้งหลายที่ปกปักษ์รักษาข้าพเจ้า เทพยดาทั้งหลายทั่วสากลพิภพและพระยายมราช ขอเทพยดาทั้งหลาย และพระยายมราช จงโมทนาส่วนกุศลนี้และจงเป็นสักขีพยานในการบำเพ็ญกุศลของข้าพเจ้าในครั้งนี้ด้วยเถิด</st1ersonName>
<st1ersonName w:st="on" ProductID="เวรทั้งหลาย จงมีความสุข"></st1ersonName><st1ersonName w:st="on" ProductID="เวรทั้งหลาย จงมีความสุข"></st1ersonName>
<st1ersonName w:st="on" ProductID="เวรทั้งหลาย จงมีความสุข">และขอแผ่ส่วนบุญส่วนกุศลที่ได้บำเพ็ญมาแล้วตั้งแต่อดีตชาติจนถึงปัจจุบันชาตินี้ ให้แก่ท่านทั้งหลายที่มีชีวิตอยู่ก็ดีที่ล่วงลับไปแล้วก็ดี ที่เสวยความสุขอยู่ก็ดี ที่เสวยความทุกข์อยู่ก็ดีเป็นญาติก็ดี มิใช่ญาติก็ดี อาทิ บิดามารดา เป็นต้นขอท่านทั้งหลายจงโมทนาส่วนกุศลนี้ พึงได้รับประโยชน์และความสุขเช่นเดียวกับที่ข้าพเจ้าจะพึงได้รับ ณ กาลบัดเดี๋ยวนี้เถิด</st1ersonName>
<st1ersonName w:st="on" ProductID="เวรทั้งหลาย จงมีความสุข"></st1ersonName><st1ersonName w:st="on" ProductID="เวรทั้งหลาย จงมีความสุข"></st1ersonName>
<st1ersonName w:st="on" ProductID="เวรทั้งหลาย จงมีความสุข">[COLOR=blue][COLOR=red]และขอถวายเป็นพระราชกุศลแด่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว [/COLOR][COLOR=red]สมเด็จพระนางเจ้าพระบรมราชินีนาถ พระบรมวงศานุวงศ์ ทุก ๆ พระองค์[/COLOR][COLOR=red]ขอพระองค์ทรงพระเจริญยิ่งยืนนาน [/COLOR][COLOR=red]มีพระราชประสงค์สิ่งใดขอให้สำเร็จตามพระราชประสงค์ทุกประการเทอญ[/COLOR][/COLOR]</st1ersonName>
<st1ersonName w:st="on" ProductID="เวรทั้งหลาย จงมีความสุข"></st1ersonName><st1ersonName w:st="on" ProductID="เวรทั้งหลาย จงมีความสุข"></st1ersonName>
<st1ersonName w:st="on" ProductID="เวรทั้งหลาย จงมีความสุข">ผลบุญใดที่ข้าพเจ้าทั้งหลายได้บำเพ็ญมาแล้ว ตั้งแต่อดีตชาติจนถึงปัจจุบันชาตินี้ ขอผลบุญนี้จงเป็นปัจจัยให้ข้าพเจ้าเข้าถึงซึ่งพระนิพพานในชาติปัจจุบันนี้เถิด หากไม่สามารถเข้าถึงซึ่งพระนิพพานในชาติปัจจุบันนี้ได้ ขอให้คำว่า ไม่มี ไม่รู้ ไม่เป็น ไม่สำเร็จ จงอย่าได้บังเกิดแก่ข้าพเจ้าเลย ณ กาลบัดเดี๋ยวนี้ ตราบเท่าเข้าสู่พระนิพพานเทอญ</st1ersonName>
สาธุ สาธุ สาธุ นะ โม พุท ธา ยะ
นิพพานัง ปะระมัง สุขขัง
http://palungjit.org/forums/ขம.ml#post3146526[.179/B]<!-- google_ad_section_end -->ขอเชิญร่วมเป็นเจ้าภาพบริจาคท่อส่งน้ำถวาย วัดเขาชี จ.พิษณุโลก<!-- google_ad_section_end --><!-- google_ad_section_end --><!-- google_ad_section_end --><!-- google_ad_section_end -->
</TD></TR></TBODY></TABLE>

 

กินปลา ก็ อิ่ม...ไป อ่ะ..ดิ

สัตว์เล็ก มีคุณน้อย ก็บาปน้อย สัตว์ใหญ่ มีคุณมาก ก็บาปมาก นะ....อีหนู.....นะ หาก...กินเพีัยง เพราะ การตั้งอยู่ได้แห่งกายนี้ ไม่ได้กินด้วยความเมามันส์ สนุกสนาน ก็ไม่บาป หากเราไม่ได้ฆ่าเอง

ทั้งนี้และทั้งนั้น อีหนู...เอ่ย์ ดู..งี้ นะ....อีหนู...นะ ศาสนาพุทธ เน้น อย่างเดียวเลยนะ เจตนา เจตนา ก็คือ เจตสิก นั่นเอง นะ...อีหนู...นะ....

ไม่ใช่ว่า ตอนฆ่าปลา บอกว่า ดิฉันฆ่า เพื่อเป็นอาหาร เท่านั้น แต่พอดูจากลีลาในการฆ่าแล้ว ไม่น่าใช่ เช่น มีอาการ เมามันส์ สนุกสนาน เสียเหลือเกิน ในการ บรรจง เอา สากกระบือ ทุบลงไปที่หัวปลา

ด้วยอาการ เมามันส์ บาปไหม บาป...ดิ

 

....ปล่อยปลา เป็นการช่วยชีวิต เป็นความเมตตา กรุณา มุทิตา อย่าลืม อุเบกขา...

...กินปลา ไม่ละเมิดศีล แต่ฆ่าปลาไม่ว่าตัวใดใด ก็ละเมิดศีล...