บันทึกธรรมงานวันเกิดพระโพธิสัตว์พ่อครูบาเจ้าบุญชุ่ม ญาณสังวโร 5 ม.ค 53

ผมขออนุญาติเอารูปในงานวันคล้ายวันเกิดพระครูบาพ่อมาให้ดูนะครับ 3-5 มกราคม 2553 ปีนี้พระครูบาพ่อท่านได้จัดที่ถ้ำราชคฤห์ เมืองงาว จังหวัดลำปาง

 

ครูบาบุญชุ่มแสดงธรรม ว่า ให้ระลึกถึงความตายอยู่ทุกลมหายใจให้พิจารณาให้เห็นว่าร่างกายนี้ไม่เที่ยงไม่น่ายินดีมีแต่ของเสียอย่าหลงไหลจงแสวงบุญด้วยตัวเอง ด้วยการภาวนาจะเกิดอานิสงส์ อย่ามัวแต่ขอบุญจากพระการสร้างบุญด้วยตัวของเราเองทำได้จิตที่สงบและผ่องใสนั้นจะนำพาเราเข้าสู่ความสุขสงบที่แท้จริง<O</O
ทำความดีละเว้นความชั่ว ทำจิตให้ผ่องใสคือคำสอนของพระพุทธเจ้าที่แท้จริง<O</O

 

_/|\_ อนุโมทนาสาธุค่ะ

 

พระธรรมเทศนา โดย ครูบาเจ้าบุญชุ่ม ญาณสังวโร
มิถุนายน ๒๕๕๑
|
ครูบาเจ้าบุญชุ่ม ญาณสังวโร แสดงพระธรรมเทศนา ณ พระบรมสารีริกธาตุเจดีย์จอมแก้วมิ่งเมือง เนื่องในโอกาสวันวิสาขบูชาปี ๒๕๕๑ เวลา ๑๗ นาฬิกา โดยประมาณ

เจดีย์ตรงนี้เหมือนกับเป็นหัวของประเทศไทย ถ้าจะเปรียบเป็นตัวมังกรก็เหมือนหัวมังกร ตรงนี้สำคัญที่สุด เราทุกผู้ทุกคนได้มาถึงสถานที่นี่ ได้ชื่อว่าเรามีบารมีเคยร่วมกันในอดีต เคยสร้างบารมีร่วมกันมาหลายภพหลายชาติจึงได้มาพบได้สร้างบารมีถึงกันใน วันนี้


ฉันในฐานะที่เป็นพระที่ผู้อุปถัมภ์ดูแลในเขตเมืองเชียงแสนและเป็นบ้านเกิด เมืองนอน ฉันเกิดที่นี่ สร้างบารมีมาตั้งแต่น้อย ตั้งแต่อายุ 11 ขวบ ฉันบวชเป็นเณรมายังไม่เคยพบเห็นนิมิตกาลอันเกิดเป็นมหัศจรรย์ บุญกุศลที่มาแห่บูชาห่มผ้าพระธาตุอย่างนี้ไม่มีในประวัติตั้งแต่ฉันเกิด เกิดมาจนป่านนี้อายุก็จะครึ่งร้อยแล้ว ฉะนั้น รู้สึกปิติที่สุด และขออนุโมทนาในบุญกุศลของท่านอาจารย์แม่ด็อกเตอร์ และก็ลูกน้องลูกแก้วบริวารทุกผู้ทุกคนที่มีจิตศรัทธา ภาษาพระด้วยจิตอันบริสุทธิ์ ใสสะอาดทั้งกาย ทั้งวาจา ทั้งใจ มาร่วมสร้างบารมีในวันนี้


ขอให้ทุกคนจงสัจจะอธิษฐานบารมีทุกผู้ทุกคนที่ได้สร้างสมในวันนี้ ให้เป็นบารมี 30 ทัศ ให้ค้ำชูท่านทั้งหลายให้สำเร็จโพธิญาณบารมี สาวกบารมี มหาสาวกบารมี และก็อธิษฐานอะไรให้สำเร็จทั้งทางโลกและทางธรรมขอให้ทุกคนมีความรักมีความ สามัคคีกัน


โดยเฉพาะในปีนี้เป็นปีที่ครบรอบพระชนมายุของสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว 80 พรรษา เราก็ได้สร้างบุญบารมีถวายเป็นพุทธบูชา สร้างเจดีย์ สร้างพระพุทธรูปประจำองค์ของสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว และก็สร้างบันไดนาคถวายท่านเป็นพุทธธรรมะบูชา มหาราชาบูชาเพื่อจะได้ปกป้องประเทศชาติบ้านเมืองให้อยู่ร่มเย็นเป็นสุข ร่มโพธิ์ร่มไทรแก่ชาวประชาสยาม และก็นานาประเทศชาติ ทั้งหลายที่เป็นชาวพุทธ พุทธศาสนา

 

ฉะนั้นขอให้ทุกคนจงตั้งจิตตั้งใจให้ดี เราจะได้เกิดมา เป็นมนุษย์ก็ยาก จะได้มาพบพุทธศาสนาก็ยาก จะพบพ่อดีแม่ดี ครูบาอาจารย์ที่ดีก็ยาก ได้สร้างบารมีมาถึงวันนี้ อายุเราจะยืนมาถึงวันนี้ไม่ใช่ง่าย เราป่วย เราไข้หลายครั้งเพราะว่าทุกดวงจิต ทุกชีวิต ทุกวิญญาณก็เป็นไปตามกฎของทุกขัง อนิจจัง อนัตตา ก็เปลี่ยนแปลงไปเรื่อยๆ มันไม่อยู่เหมือนเดิม ก็ทุกสิ่งทุกอย่างต้องเป็นไปตามธรรมชาติ ฉะนั้นเราได้ประคับประคองธาตุขันธ์ของเราอายุของเรามาถึงวันนี้บุญที่สุด แล้ว และเราจะอยู่ต่อไปอีกกี่ปี กี่เดือน กี่วัน กี่ยาม ก็แล้วแต่บุญกุศลของเรา แล้วแต่ธาตุขันธ์ ทุกสิ่งทุกอย่างเป็นของสมมติ เรายืมเค้ามาโดยมีธาตุดิน ธาตุน้ำ ธาตุไฟ ธาตุลมและก็ประกอบด้วยขันธ์ทั้ง 5 มีรูปธรรม นามธรรมเกิดดับอยู่ตลอด ฉะนั้นเราจงเอารูปธรรม นามธรรมนี้ให้เป็นประโยชน์แก่ชาวโลก เป็นประโยชน์แก่ตัวเอง เป็นประโยชน์แก่ญาติพี่น้อง จงสร้างคุณงามความดี ทำดีที่สุดเหมือนอย่างกับอาจารย์แม่ด็อกเตอร์สอนไปเมื่อกี้นี้อย่าลืม ให้มีจิตศรัทธาในพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ ให้มีกำลังคือความศรัทธา กำลังคือความเพียร กำลังคือสติ กำลังคือสมาธิ กำลังคือปัญญา ซึ่งจะนำเราทั้งหลายทุกชีวิต ทุกดวงจิต ทุกวิญญาณทั้งหลายพ้นจากโอฆะวัฏฏะสงสาร พ้นจากการเวียนว่ายตายเกิดในวัฏฏะสงสารนี้ บรรลุถึงซึ่งมรรคผลนิพพานสมความปรารถนาแห่งท่านทั้งหลาย


เรา ในฐานะที่เป็นครูบาอาจารย์ได้ช่วยกันสร้างบารมี ได้เสริมบารมีที่นี่รู้สึกปีติที่สุด ขออนุโมทนาบุญกุศลไหน อันใดที่ข้าพเจ้าได้สร้างมา ได้หมื่นชาติ แสนชาติก็ดี ได้สร้างโพธิญาณบารมีก็ดี สาวกบารมีก็ดี ขอให้ทุกท่านทุกผู้ทุกคนจงได้รับบารมีเท่าเทียมกัน และขอให้ทุกท่านจงมีดวงตาสว่างไสว นำตนพ้นจากทุกข์ ขอให้ได้พ้นจากทุกข์ให้ถึงสุข คือสุขในมนุษยสมบัติ สวรรค์สมบัติ พระนิพพานสมบัติ สมความปรารถนา ให้ไห้เป็นสัมมาทิฐิ นำตนพ้นจากโอฆะวัฏฏะสงสาร ให้ได้ถึงซึ่งฝั่งข้างหน้า คือ พระนิพพานทุกผู้ทุกคนแด่เทอญ.

 

กราบอนุโมทนา ด้วยใจจริง เคยร่วมสวดมนต์ และทำสมาธิพร้อมไปกับท่านครูบา ที่งานขึ้นบ้านใหม่น้องชาย ที่ อ.แม่สาย ท่านเมตตาจริง ๆ คะ

 

ขอเชิญร่วมพิธีเททองหล่อพระมหาเศรษฐีนวโกฏิ องค์ที่ ๒
และร่วมทาบุญสืบชาตาอายุวัฒนมงคล ครบ ๔๖ ปี
พระครูบาเจ้าเทือง นาถสีโล (พระครูบาวัดหลวงเมืองแกน)
ณ วัดเด่นสะหลีศรีเมืองแกน (วัดหลวงเมืองแกน) ต.อินทขิล อ.แม่แตง จ.เชียงใหม่

 

กำหนดการ
วันเสาร์ที่ ๒๐ กุมภาพันธ์ พุทธศักราช ๒๕๕๓ ขึ้น ๗ ค่า เดือน ๔
[FONT=Angsana New,Angsana New][FONT=Angsana New,Angsana New]เวลา ๐๙.๑๙ น. ร่วมพิธีอันเชิญพระบรมสารีริกธาตุ พร้อมด้วยพระพุทธรูปทองคา ขึ้นประดิษฐานในพระเจดีย์องค์ประธานพระธาตุ ๑๒ ราศี เป็นวันแต่งดา
เวลา ๑๖.๔๙ น. ร่วมพิธีเททองหล่อพระมหาเศรษฐีนวโกฏิ เพื่อประดิษฐานไว้ที่วัดบ้านเด่นสะหลีศรีเมืองแกน
- พระครูภาวนาโสภณ วัดป่าธรรมโสภณ เจ้าคณะอาเภอจังหวัดลพบุรี อ่านโองการบูชาฤกษ์
- อ.ลักษณ์ เรขานิเทศ นาประชาชนประกาศสัจจะอธิษฐานขอพร
เวลา ๑๗.๕๙ น. เริ่มพิธีเททองหล่อพระมหาเศรษฐีนวโกฏิ โดย ครูบาเจ้าเทือง นาถสีโล เป็นประธานเททองหล่อ
(มหัทธโนแห่งฤกษ์ ในฤกษ์มหาเศรษฐี )
เวลา ๑๙.๑๙ น. ร่วมพิธีบูชานพเคราะห์ (สะเดาะเคราะห์) เพื่อความเป็นสิริมงคล
เวลา ๒๑.๑๙ น. ร่วมพิธีอบรมสมโภช เจริญพระพุทธมนต์ สวดเบิก ฟังธรรมตลอดคืน
[/FONT][/FONT]วันอาทิตย์ที่ ๒๑ กุมภาพันธ์ พุทธศักราช ๒๕๕๓ ขึ้น ๘ ค่า เดือน ๔
[FONT=Angsana New,Angsana New][FONT=Angsana New,Angsana New]เวลา ๐๖.๑๙ น. ร่วมตักบาตรข้าวสาร อาหารแห้ง จตุปัจจัย แด่พระครูบาเจ้าเทืองฯ พร้อมพระมหาเถระเดินรับบิณฑบาตร ประมาณ ๑๐๐-๒๐๐ รูป
เวลา ๐๙.๑๙ น. ร่วมพิธีเจริญพระพุทธมนต์ โดยพระมหาเถระจานวน ๑๐๘ รูป ร่วมพิธีสืบชาตาหลวงแด่พระครูบาเจ้าเทือง นาถสีโล และคณะศรัทธา ญาติโยมที่มาร่วมบุญ
เวลา ๑๑.๐๐ น. ถวายภัตตาหารเพลแด่พระสงฆ์ – สามเณร
[/FONT][/FONT]

 

ในงานวันเกิดพระครูบาเทืองปีนี้ พระครูบาเจ้าบุญชุ่ม ญาณสังวโร ท่านได้เดินทางไปร่วมงานในพิธีด้วยครับ ลูกศิษย์และญาติธรรมทั้งหลายที่อยากร่วมทำบุญในครั้งนี้ขอเชิญที่วัดบ้านเด่น อ.แม่แตง จ.เชียงใหม่ นะครับ

 

บอกด้วยครับวันไหน

 

anumothana ka

 

วันที่27-28 กุมภาพันธ์ นี้พระครูบาพ่อบุญชุ่มท่านจะมามายกยอดฉัตรพระอุโบสถ ที่วัดบ้านร้อง อำเภองาว จ ลำปางนะครับ ลูกศิษย์และญาติธรรมทั้งหลายที่อยากร่วมทำบุญในครั้งนี้ขอเชิญ นะครับ<!-- google_ad_section_end --> ที่วัดบ้านร้อง อำเภองาว จ ลำปาง (สามารถสอบถามกำหนดการกับผมได้นะครับ 0801234593)

 

ขอความกรุณาคุณ staycoolboy ช่วยกรุณาบอกกำหนดการงานบุญในครั้งนี้และแผนที่ในการเดินทางไปวัดบ้านร้อง ให้แก่ญาติธรรมทั้งหลายที่สนใจในงานบุญครั้งนี้ด้วยครับ

 

พระครูบาพ่อบุญชุ่มท่านจะมายกยอดฉัตรพระอุโบสถ ที่วัดบ้านร้อง อำเภองาว จ ลำปาง เวลาประมาณ 12.00 น.วันอาทิตย์ที่ 28 กุมภาพันธ์ 2553 ครับลูกศิษย์และญาติธรรมที่จะร่วมทำบุญขอเชิญนะครับ

ขอเชิญผู้ใจบุญ ร่วมทำบุญ ก่อสร้างพระอุโบสถ
ได้ที่พระครูพิศาลปัญญาวินิฐ (มหาบุญ) เจ้าอาวาส
วัดบ้านร้อง ตำบลบ้านร้อง อำเภองาว จังหวัดลำปาง 52110
โทรศัพท์ 054-365412 มือถือ 081-0246-270 Fax.054-365-412

 

กำหนดการนะครับ

 

ภาพงานวันเกิดครูบาเจ้าเทือง นาถสีโล วันเสาร์ที่ 20 ก.พ. 2553 และงานเททองหล่อพระเศรษฐีนวโกฐิ พร้อมทั้งมีพิธีบรรจุพระบรมสารีริกธาตุพระเจดีย์องค์ประธานของพระธาตุ 12 ราศี คณะญาติธรรมกระผมได้ไปกราบพระอาจารย์ประสิทธิ์ ปุญญมากโร วัดป่าหมู่ใหม่ พระอาจารย์เปลี่ยน ปัญญาปทีโป วัดอรัญญวิเวก อ.แม่แตง จ.เชียงใหม่ พระสุปฏิปันโนทั้ง 2 ท่าน คณะญาติธรรมมีความปลื้มปิติมากครับ

 

พระครูบาเจ้าบุญชุ่ม ญาณสังวโร ท่านมาร่วมงานวันเกิดครูบาเจ้าเทือง นาถสีโลและโปรดลูกศิษย์ที่มาร่วมในงานปีนี้ด้วยครับ

 

บันทึกธรรมของ<O</O​

พระครูบาเจ้าบุญชุ่ม ญาณสังวโร<O</O​

ณ ประเทศเนปาล<O</O​

<O</O
ข้าพเจ้าอยู่ในห้ององค์เดียวถือศีลภาวนาไม่ทานข้าว ทานแต่ผลไม้ มันอลู แตงกวา และกล้วยหอมเป็นอาหาร ในพรรษานี้เรามีความสุขในธรรมชาติที่สุด ตอนเย็นเราสวดมนต์ภาวนาเดินจงกรมแล้วก็เข้าห้องนั่งภาวนาสมาธิต่อบางทีถึงสว่างก็มีสว่างมาแล้วเราก็ทำสมาธิเสร็จแล้วสวดมนต์กราบพระธาตุเจดีย์แล้วกวาดทำความสะอาดลานวัดเจดีย์ในกฎิวิหารศาลา เราทำความสะอาดองค์เดียว ถ้าวันไหนมันอลูหมดก็ลงไปซื้อในตลาด บางวันอากาศดีว่าง ๆ เราก็ขึ้นไปกราบพระธาตุเจ้าสยามภูองค์ใหญ่ ตั้งบนยอดเขาเราก็ซื้อถั่วลิสง เลี้ยงลิง บางทีก็เอากล้วยเลี้ยง ข้าวสารเลี้ยง ลิงที่นี่ตัวใหญ่หางยาวมีหลายพันเป็นหมื่นตัวไม่กลัวคน เราได้ภาวนาที่นี่ได้อารมณ์ดี สมาธิตั้งมั่นจวนออกพรรษาโยมหม่อม , กรวยศรี และแม่ออกสุนิสา ดร.อุดม ได้มาเยี่ยมหลวงปู่ แม่วิภาวรรณและโยมหมอยรรยง แม่หมออุดม ได้มาเยี่ยมหลวงปู่ แม่วิภาวรรณและโยมหมอยรรยง แม่หมออภิราก็ได้มาเยี่ยม ออกพรรษาแล้วเราได้อำลาเจ้าอาวาสจะเดินทางเข้าป่าหิมพานต์ เหมือนพระยาเวสสันดร โยมพี่ ด.ร.อุดมใจดีได้นำทางไปส่งที่เมืองโปรกขรา (โปรกขรา แปลว่า โปขรณี) อยู่เชิง เขาหิมพานต์ ตรงยอดเข้าหางปลา ชาวเนปาลเรียกว่า มีสสะปุสเร และยอดเขาอานาปูนัง ซึ่งเป็นหลังคาโลกสูงที่สุดเป็นบริวารเขาพระสุเมรุราช เราได้ขึ้นรถผ่านแม่น้ำ คงคาตรีสุรี และภูเขาป่าไม่มีความเจริญเพลิดเพลินที่สุด ได้มาถึงเมืองโปกขราตอนเย็นได้พักอยู่ที่วัดแม่ชีแก่ 3 คืน แล้วจึงเดินทางต่อไปในป่าส่วนพี่ ดร.อุดม อยู่ด้วยคืนเดียวก็กลับไปอินเดีย เราเดินทางเข้าป่า มีหลวงปู่แกองค์หนึ่ง ชื่อ สุภัทภิกขุ นำทางและชาวบ้านเนปาลอีกคนหนึ่งชื่อว่าโอปกาศ และผู้ชายหนุ่มเนปาลอีก 2 คนเดินนำทาง พวกเขารักชอบเรามาก นับถือเราช่วยกันแบกกลดและบาตรให้เดินทางเข้าป่า ผ่านแม่น้ำเย็นใส่ผ่านหมู่บ้านเล็ก ๆ เดินไปพักฉันเพลกลางทางที่บ้านหลังเล็ก ๆ ชาวเนปาลใจดี แล้วเดินทางต่อไป ถึงที่วัดน้อยของท่านสุภัทรตั้งอยู่เชิงเขาเป็นเวลาเย็น พวกที่ส่งก็ลากลับเหลือแต่เราอยู่ด้วยท่านหลวงปู่สุภัทร เราก็เข้ากุฎิหลังน้อยที่ท่านอยู่อีกห้องเป็นที่เก็บฟืน เราจึงไหว้พระสวดมนต์ภาวนาแล้วก็อุปฐากย์ต้มน้ำร้อนถวายพระผู้เฒ่า พอรุ่งเช้าท่านก็นำพาเราไปบิณฑบาตได้ข้าวมาฉันเล็กน้อยพออิ่มไปวัน ๆ เราอยู่ที่นั้นสามคืน จึงบอกท่านว่า ข้าพเจ้าเดินทางเข้าป่าองค์เดียวจะไปอยู่ตามเงื้อมผา และถ้ำภาวนาองค์เดียว ท่านบอกว่าลำบากหิมะก็ตก ทางก็ไม่รู้จัก สัตว์ ป่า เสือ แรด งูร้าย ก็มีมากอย่าไปเลย เราก็บอกท่านว่า ข้าพเจ้าสละชีวิตแล้วไม่กลัวตายขอไปจนได้ รุ่งเช้าท่านก็พาไปส่งทางบ้านราจ๊ก ไปพักฉันข้าวบ้านคนแก่หลังหนึ่งถือพุทธศาสนารักษาศีล 5 แล้วท่านก็เดินทางไปส่งกลางทุ่งนา ชี้ทางให้ไปองค์เดียวเดินขึ้นเข้าหิมาลัยโน้น<O></O>
<!-- google_ad_section_end -->

 

เราได้แบก กลด บาตรอัฎฐะบริขารองค์เดียวเดินทางเข้าป่าไม้หิมพานต์ด้วยความปิติยินดี เราก็บอกเทวดารักษาป่าไม้หิมพานต์ให้นำทางรักษาเราด้วย ข้าพเจ้ามาที่นี้ก็เพื่อปฏิบัติสมณะธรรมพรหมจรรย์สร้างโพธิสัตว์บารมีหวังได้เป็นพระพุทธเจ้า ในอนาคตให้ได้โปรดสัตว์โลกได้ข้ามจากวัฎฎะ สงสารให้ถึงพระนิพาน เราได้เดินขึ้นเขาลงห้วย บางทีก็มีทางลอดไปเป็นอุโมงค์ บางทีก็ข้ามแม่น้ำคงคาไปตามทางชาวป่า ชาวเขาเนปาล เดินไปตัดไม้ไป บางทีก็ปีนขึ้นหน้าผาสูงชันมาก บางทีก็ห้อยโหนเชือกเครือเขาข้ามแม่น้ำทางลำบาก บางทีก็ไม่มีหนทางลัด ตามป่าแม่น้ำไปตามทางเดินเราได้เห็นสัตว์ป่าทั้งหลายเป็นต้นว่า ไก่ป่าร้องขานขัน นกยูงและหงส์ป่า ได้เห็นลิงและกระต่าย ลิงลม ได้ยินเสียงนกร้องถ้องถามกัน ได้เห็นกระรอกไต่ตามเครือไม้ ได้ยินเสียงกวาง เก้งร้องในป่า ได้ยินเสียงเสือร้อง กลางวันก็ร้อง เสือในป่าหิมพานต์ตัวใหญ่ ไปทางไหนเจอแต่รอยเสือใหญ่ รอยเท้าเท่าถ้วยชาม ไปทางไหนเจอแต่ขี้เสือเราก็ไม่กลัวหวาดหวั่น เดินองค์เดียวเข้าป่า เราเชื่อบุญกุศลยึดมั่นคำสอนของพระพุทธเจ้า เราแผ่เมตตาสัตว์ทั้งหลายดังชีวิตเรา สัตว์ร้ายก็ไม่เข้ามาทำร้ายเราด้วยอำนาจแผ่เมตตาจิตของเรา ถึงแม้ว่างูเขียว งูลาย ตัวน้อยตัวใหญ่มาขวางทางเดิน เราน้อมจิตแผ่เมตตาพวกเขาก็หลีกทางให้ทุกครั้ง เราเดินจากหมู่บ้านราจ๊ก เป็นหมู่บ้านใหญ่หน่อย แล้วเดินเข้าไปในป่าผ่านบ้านชาวเขาเนปาลสองสามหลัง แล้วเดินไปอีกวันหนึ่งก็ไปถึงหมู่บ้านเล็ก 4-5 หลัง ชื่อว่าบ้านมะลาวดี พอไปถึงก็มือค่ำพอดี เราได้เดินสำรวจดูก็เห็นบ้านชาวเขาเล็ก ๆ ตั้งอยู่เชิงเขาเห็นไปริบหรี่เราจึงเดินเข้าไปพอดีหิมะตกหมอกก็ตก เราจึงขอพักข้างบ้าน เขาพักกันอยู่ 3 คนแม่ลูก ชีวิตน่าสังเวชสงสารเหมือนไม่ใช่คน ที่นอนก็เอาฟากมากองแล้วนอนผิงไฟกัน 2-3 แม่ลูก เราให้ของกินน้ำตาล ยาแก้ไข้เล็ก ๆ น้อย ๆ เอาแบ่งให้เขาก็ดีใจใหญ่ เช้าตรู่เขาก็ใจดีหุงข้าวใส่เนยเอามาถวายให้เรา ฉันเสร็จก็เดินทางเข้าป่า พอดีมีผู้ชายหลายคน คนหนึ่งใจดีมาขอนำทางไปส่งเงื้อมผาโควางโกโอฬารหรือ โคมุขเป็นหัวต้นแม่น้ำคงคาที่ไหลผ่านเมืองพาราณสีนั้น เราก็พูดภาษาเนปาลได้บ้างเล็กน้อย รู้แต่ไหน สบายดีหรือทานข้าวหรือยัง ยังไม่ค่อยรู้ภาษาดีนัก เขาก็ใจดีไปส่งเงื้อมถ้ำ เราก็ให้หมวกอุ่น ของกินหยูกยาเล็ก ๆ น้อย ๆ ให้เขากลับบ้านลงเขาไป เราไปอยู่ในป่าองค์เดียวภาวนาทำสมาธิแผ่เมตตาอยู่ที่นั้นได้ 4 คืน เราก็เดินทางต่อเข้าป่าลึกไปอีกวันหนึ่ง ไม่มีบ้านคนสักหลัง ทางไปก็ลำบากกว่าเก่าได้ห้อยโหนกิ่งไม้ขึ้นหน้าผาชันสาวเครือเชือกบางทีก็หลุดตกกลิ้ง ไปทั้งคนทั้งบาตร อัฎฐะ กลดกลิ้งตกไปกว่าสามสิบกว่าครั้ง เราก็ตั้งสติใหม่ยืนขึ้นจนได้แต่ก็โชคดีไม่เจ็บที่ไหนนึกดูก็น่าสังเวชชีวิตว่าเรามาปฏิบัติธรรม เอาชีวิตเข้าแลกจริง ๆ ว่าทำไมเราถึงได้มาป่าหิมพานต์องค์เดียวเหมือนฝันมา เราเดินไปก็เจอรอยหมูป่าและรอยเสือเดินนำหน้าเราใหม่ ๆ เราก็ไม่กลัวแข็งใจเดินต่อไปอีกวันหนึ่ง ก็ไปเจอทางดีหน่อยตรงที่นี้แลเราสันนิษฐานว่าเป็นภูเขาวงกตอันพรมหมณ์ชูชกไปหลง เพราะว่าเห็นเขาสลับซับซ้อนกัน ถึงเดินไปถูกก็หลงทางแน่ ๆ ไม่รู้ว่าจะไปทะลุเมืองไหนจะทะลุเมืองธิเบตหรือเนปาลก็ไม่รู้ เพราะตรงข้ามเขาไปเป็นเขตประเทศธิเบตแล้ว เราได้พักผ่อนภาวนาอยู่ที่นั่นเป็นเกาะกลางแม่น้ำคงคงข้างเขามีน้ำตกใหญ่สูงเป็น 10 กิโล มีแม่น้ำไหลผ่านที่นั่นหลายสายเป็นทุ่งหญ้ากว้าง พวกสัตว์ป่ากวางเก้งลงเล่นกินน้ำ ได้ยินเสียงนกยูงทองร้องขานขันไก่ป่านกนา ๆ ชนิด ต้นไม้ที่นี้แปลก ลำต้นใหญ่สูงแลดูงามเหมือนคนปลูก ตั้งต้นเป็นกลุ่ม ๆ มีดอกสีกลิ่นหอมต่าง ๆ นา เราได้เห็นผักกาดป่างามเหมือนคนเราปลูก ออกตามทุ่งหญ้า เราได้เก็บมาต้นทานจิ้มน้ำพริก เราก็เที่ยวขุดหัวมันลูกไม้ในป่าทานไปมีความสุขยิ่งนัก เราอยู่กลางเกาะที่นั้นได้เจ็ดคืนเจ็ดวัน ครบแล้วเราได้เดินสำรวจดูพื้นที่ภูมิประเทศที่นั่นน่าอยู่ปฏิบัติธรรมจริง ๆ สงบราบรื่นเย็นด้วยต้นไม้ดอกไม้นา ๆ ชนิด เราเดินไปเห็นแม่น้ำหลายสายบางแม่น้ำสีเหลืองเหมือนทอง ทรายในน้ำก็เหลืองเหมือนทอง บางแม่น้ำก็สีเขียว ทรายก็สีเขียวเหมือนมรกตบางแม่น้ำก็สีแดง บางแม่น้ำสีขาวขุ่นทรายก็ขาวเหมือนเงินเป็นรมณีย์สถานวิเศษมากนัก เกิดมาไม่เคยเห็นทั้ง ๆ ที่แม่น้ำห่างกัน 10-12 วาสี ก็ไม่เหมือนกัน เป็นที่น่าแปลกประหลาดนัก เราเดินสำรวจไปองค์เดียวที่ใกล้ฝั่งแม่น้ำคงคาเห็นฐานกุฎิศาลาหินทับซ้อนกันเหมือนคนทำไว้เราจึงเข้าใจว่าเป็นอาศรมบทของพระยาเวสสันดร เพราะที่ใกล้ ๆ มีหนองน้ำโบกขรณี เราเห็นเป็นแก่งงามมาก ถ้าไม่ใช่ก็คงเป็นอาศรมฤาษี ชีป่าผู้มีบุญมาสร้างไว้ เราเดินไปอีกหวังจะข้ามแม่น้ำคงคา แต่ข้ามไม่ได้ น้ำเชี่ยวเป็นเหวและหน้าผาชันขึ้นไม่ได้ ครั้งแรกคิดในใจว่าจะไม่กลับเมือง คนแล้ว อยากอยู่ในป่าหิมพานต์ที่นั่นเอาชีวิต<!-- google_ad_section_end -->

 

ข้างหน้าเป็นไป คิดว่าได้เดินกลับมาพักกลางเกาะ ได้พบเห็นรอยเสือเอากวางมากัดกินที่นั้นประมาณ 9-10 วัน เห็นกระดูกกระจัดกระจาย เราได้ไปยืนปลงกัมมัฎฐานเอากระดูกเป็นอารมณ์ แล้วแผ่เมตตากลับมาที่พักเดินภาวนาเดินจงกรมไป ๆ มา ๆ ก็เห็นในนิมิตว่า คุณแม่แสงหล้าร้องไห้หาเรา เห็นตั้ง 2-3 ครั้ง ทำให้เราคิดถึงอาลัยหาแม่ และเสียงแว่วบอกมาว่าให้กลับไปเลี้ยงดูแลแม่ก่อนวันข้างหน้าค่อยกลับมาใหม่ เรานอนที่นั้นอีกคืนหนึ่ง จึงได้เดินกลับออกมาจากป่า เราสั่งอำลาป่าหิมพานต์อย่างเสียดายที่สุด ถ้ามีบุญจะกลับมาอีก แล้วเดินออกมาจากป่า เราสั่งอำลาป่าหิมพานต์อย่างเสียดายที่สุด ถ้ามีบุญจะกลับมาอีก แล้วเดินออกป่ามาขาออกป่าดูเร็วมากเหมือนเทวดามาย่นหนทางเรา เดินไม่ถึงวันก็ถึงบ้านชาวเขาเนปาล พักค้างคืนแล้วกลับขึ้นเขาไปที่เงื้อมผาอีกครั้งที่สอง เราอยู่ที่นั้นประมาณ 9 วันภาวนา ทานผักกาดป่า บางที เด็กชาวเขาก็ขุดมันเผาให้กิน พอตกกลางคืนเสือร้อง เราก็ได้ยิน บางคืนมาใกล้ดมกลดเรา ได้ยินเสียงคอมันดังครอกแครก เราอดทนไม่กลัว ครั้งแรกเราก็ตกใจบ้างตั้งสติได้ก็นึกว่าสละชีวิตแล้ว กลัวอะไรมันอยู่ดูเราซักพักก็กระโดดไปทางอื่น เราอยู่ครบ 9 วันก็เดินทางลงมาพักบ้านหลังเก่า อีกคืนหนึ่งก็กลับมาตามลำน้ำคงคา เจอบ้าน 2-3 หลังเราก็เอาเสียมขุดมันให้เขารองเท้า ถุงเท้าก็ให้เขา ไหม มีดโกนหยูกยาก็เอาให้ตามทางมาตลอดไม้แคะหูก็เอาแจกหมด เดินทางมาถึงบ้านราจ๊กก็ไปที่บ้านหลังเดิม ขอคนแก่เฒ่าเนปาลพักอาศัยค้างคืน พอดีมีเด็กชาวบ้านทั้งหลายเห็นเราก็เข้ามารุมถามเราใหญ่ว่า มาจากไหน เป็นอย่างใด ท่านเป็นเทวดาหรือ มาองค์เดียว พอดีมีเด็กหญิงชาวเนปาลคนหนึ่ง หน้าตาคล้ายคนเมืองเราเห็นตอนเข้าป่าอ้วนดี เห็นเดี๋ยวนี้ผอมไปมาก เขาสงสารเอาน้ำนมควายมาให้เราฉัน แล้วก็มาพูดคุยด้วยพร้อมกับเด็กทั้งหลาย เป็นสามสิบกว่าคน ทั้งคนเฒ่าคนแก่วิ่งกันมาดูใหญ่ บางคนถามว่า ไม่อยากได้ผู้หญิงหรือ บางคนก็ว่ารูปงามอย่างนี้อยากได้ เราก็ไม่สนใจ เราเหนื่อยถ้าไม่เหนื่อยมากคงเดินขึ้นเขาแล้วเรารำคาญ เราบอกว่าเป็นพระไม่มีลูกเมีย เราอยู่ภาวนาอย่างเดียว คนพวกนี้ก็เหมือนชาวเขาบ้านเราเหมือนอีก้อ มูเซอ ไม่รู้จักพระจักเจ้าเข้ามาใกล้จ้องมองดูแล้วก็หนีไป พวกคนเฒ่าคนแก่บางคนก็ไม่รู้เรื่องอะไร เข้าอยากได้เราเป็นหลานเขย จะจับเราแต่งงานด้วยหลานสาวคนที่เอานมควายมาให้ เรานึก ๆ ดูก็ขำขันน่า สังเวชชาวป่าชาวเขาไม่รู้อะไร เขาเตรียมอาหารเลี้ยงแขกเราก็นั่งภาวนาอยู่นอกบ้านข้างฝาเรือน รุ่งขั้นมา นางคนนั้นก็แต่งตัวตามประเพณีชาวเขาเนปาลมา เราก็ไม่สนใจไม่รู้เรื่องภาวนาอยู่ได้พักหนึ่ง ได้เวลาเขาก็เรียกเราเข้าไปในบ้านแล้วให้หลานสาวเขาทำอาหารให้ใส่บาตรมีข้าวต้มแกงถั่วดาลและหัวไชเท้าคลุกพริกคลุกเกลือ เราฉันเสร็จก็ออกมาล้างบาตร เก็บกลดบริขารแล้วแอบหนีออกจากบ้านหลังนั้นโดยปลอดภัยเราอธิษฐานจิตว่า ถ้าหากตนตัวจะได้เป็นพระโพธิสัตว์ จริงแล้วขออย่าให้ใครเห็นเราสนใจเราออกจากหมู่บ้าน แต่โดยดีเทอญ ว่าแล้วก็เดินออกไปโดยไม่มีใครเห็นและสนใจเรา แม้แต่เด็กตักน้ำข้างทางก็ไม่เห็นเรา หมู่บ้านราจ๊กนี้เหมือนบ้านยักษ์ เราเห็นเขาฆ่าควายสด ๆ เอาขันไปรองเลือดมาดื่มกินสด ๆ ทั้งหญิงทั้งชาย เราเห็นแล้วน่ากลัวผู้หญิงแก่คนหนึ่งถือเอาขันไปรองเลือดแล้วมาดูเราแลบลิ้นใส่ดูแล้วเหมือนผีกระสือ คงหิวอยากกินเราก็ได้....<O</O