คนส่วนมากในเวปนี้ที่ฝึกสมาธิ ฝึกเพื่ออะไรครับ เห็นส่วนมากต้องการแต่พลัง

คนส่วนมากในเวปนี้ที่ฝึกสมาธิ ฝึกเพื่ออะไรครับ เห็นส่วนมากต้องการแต่พลัง ต้องการ หูทิพย์ ตาทิพย์ ตัวผมเองก็เป็น อยากได้ พลังพวกนี้เหมือนกันแต่ ผมว่ามันสวนทางกันนะ สมาธินำไปสู่ความสงบ แต่เราดันต้องการพลังในรูปแบบต่างๆ นาๆ แล้วเราจะทำสมาธิเพื่ออะไรกัน ทำเพื่อสนองตอบ ต่อความอยากเหรอครับ ผมว่ามันขัดกันนะครับ ถ้าเรานั่งสมาธิเพื่อความสงบแต่ได้พลังพิเศษมาได้รูปของผลพลอยได้ ประมาณว่าได้มาเอง ไม่ได้อยากได้ แต่ ผมเห็นเพื่อนๆน้องพี่ๆลุงๆและอาจจะมีระดับปู่ และตัวผมเอง ที่เน้นจะหาพลังจากการทำสมาธิผมว่านะทรมาน นะอยากจะได้สิ่งที่จับต้องไม่ได้แล้วทำสมาธิเพื่อสนองความอยากต่อพลังเหล่านี้ ผมว่ารู้สึกแปลกๆนะเขาสอนให้เราทำสมาธิเพื่อค้นหาความสงบ แต่เรากลับทำเพื่อสิ่งอื่น
ผมว่าต่อไปผมจะทำสมาธิโดยไม่หวังอะไรดีกว่า แบบนี้ผมว่า สบายใจกว่าเยอะไม่ต้องมายึดติดกับความอยากได้พลังพิเศษ เพราะถ้าทำสมาธิได้ดี พลังเหล่านี้คงจะต้องมาเองแน่นอน เพราะพลังพิเศษเหล่านี้เกิดจากการทำสมาธิ
...สำหรับผมนะพูดง่ายทำยาก ... ไม่แคล้วไปกระตุ้นทำความรุ้สึกตามส่วนต่างๆ ของร่างกายอีก...
ท่านที่อ่านละว่าไงครับ อยากจะมัวมาหลง กับพลัง หรือต้องการทางสงบ
ทุกอย่าที่ผมโพสนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวนะครับ

 

..

..

 

ผมว่ามีทุกๆประเภทหละครับ
ทั้งอยากฝึกเอาไปเล่นสนุกๆ หรือแกล้งคน โชว์พาว
ทั้งเอาไปใช้ประโยชน์ในชีวิตประจำวัน
หรือเพื่อความสงบ ว่างเปล่า สร้างอานิสงค์ บำเพ็ญบุญบารมี เพื่อมรรคผลนิพพาน มีหมด

แต่สำหรับผมเอง ผลพลอยได้คือความสุขเล็กๆ(ไม่ใช่เอาวิชาไปเล่นนะครับ) หมายถึงความผ่อนคลายทางจิตใจในเวลาที่เหนื่อยกายกับทางโลก ส่วนเป้าหมายคือสร้าง...ของเก่า เก็บเอาไว้ครับ เพราะผมเชื่อว่า ผมได้มีพระพุทธองค์ในหัวใจในวันนี้ก็เพราะ... นั้นหละครับ หวังว่าจะเข้าใจ ถ้าไปพูดนอกเว็บ มันจะหาว่างมงายหมกมุ่นอีก ขอเปิดใจในที่นี้ละกัน
เรื่องของทางสงบที่แท้จริง ผมเองก็คงไม่ถึงขั้นนั้น
แต่ถ้าหากสมมุติว่า หูทิพย์ ตาทิพย์ วิชาต่างๆที่ผมมี(ถ้ามีจริงๆ) มันช่วยให้คนรอบข้างทำความชั่วน้อยลง เชื่อในเรื่องเวร-กรรม บาป-บุญ ได้...ผมยอมยึดติดกับสิ่งเหล่านี้อีก1ชาติครับ เพราะสังคมยุคปัจจุบันเรานี้ มันเสื่อมลงจริงๆ นอกจากสังคมเว็บพลังจิต หรือเว็บธรรมแล้ว หาคนพูดคุยเรื่องธรรมะเบสิคๆได้ยากมากๆ เราจะกลายเป็นคนบ้าคนเพี้ยนไปซะอย่างนั้น

กำๆ...พล่ามยาวไปนิดโทษทีคร้าบ ลืมเลยว่าถามอะไร 555+

 

ผมว่าของทุกอย่าง มีดี มีเลว ในตัวของมัน แล้วแต่คนที่ได้ครอบครองมันว่าเป็นคนแบบไหน อยู่ที่ กิเลส ของคนๆนั้น การมองเห็น อยากไปไหนทั่วโลกก็ไปได้ เห็นได้ รู้อนาคตมันเป็นพลังพิเศษจริง แต่ถ้าเรามองว่าพลังเหล่านี้มีไว้ให้เราได้รู้ว่าโลกมันไม่แน่นอน ทุกอย่างเปลี่ยนแปลงได้ง่ายให้เรารู้จักคำว่า ปลง ให้รู้ว่าความสุขที่แท้จริงนั้นคือ ความสงบ เมื่อเรารู้แล้วเห็นแล้ว มันก็เป็นหน้าที่ ที่เราต้อง สอน บอก กับคนที่เดินทางผิด ให้เขาเป็นคนดี
แต่ก็มีคนที่มีพลังแบบนี้แล้วหลงในอำนาจทำในสิ่งไม่ดี คนนั้นผมรู้จักนะ เมื่อก่อนเป็นพระเป็นมาสิบกว่าปีแต่ตอนนี้สึกแล้ว ผมมีโอกาสได้คุยกับเขาแบบใกล้ชิด มีโอกาสถามเรื่อง พลังพิเศษ การเข้าชาญต่างๆมากมาย แต่ตอนนี้ไม่ได้คุยแล้วเพราะผมได้เล่าเรื่องที่ผมได้รู้จักให้พระองค์หนึงฟัง ท่านบอกว่าคนๆนี้ไม่ดี และ ผมก็ประสบมาบ้างแล้ว ผมเลยเลิกติดต่อไป แต่ผมยังจำในสิ่งที่เขาบอก สอนผมได้ ผมจำได้แม่นมากและเชื่อมาก คือ ไม่ว่าเราจะรวยมาก จนมาก มีชาญแก่กล้าเพียงได ยังไงก็หนี กรรม ไม่ได้ ถ้าเราทำแต่ความดี กรรมตามไม่ทันแต่ถ้าเมื่อไดเราไม่ทำความดีเราหลงอยู่กับกิเลสตอนนั้นแหละ กรรมจะมาหาเราโดยที่เรารู้ตัวมันก็สายแล้ว แล้วใครจะช่วยล่ะ ทำดี ทำชั่วเราก็ทำเองไม่ได้มีใครมาบังคับตัวของเรา เรากำหนดเอง ไม่มีใครหนีกรรมได้ มันอยู่ที่ว่ากรรมนั้นจะตามทันเมื่อไหร่ ชาตินี้ ชาติหน้า เท่านั้นเอง
ขอโทษทีพูดมากไปหน่อย เนื้อหาอาจวนๆไปบ้างกว่าจะพิมพ์ได้แต่ละตัวมันนานพิมพ์เสร็จก็ลืมพอดีว่าจะพิมพ์อะไรต่อ

 

ของ "ง้วนดิน" ฝึกเพื่อให้มีพลัง
หมายถึงกำลังกาย กำลังใจ กำลังปัญญา
เพื่อการดำเนินชีวิตอยู่ให้ได้ในชาติปัจจุบัน
เพื่อจะต่อสู้ต่อไปให้ได้ในสังคมปัจจุบัน
เพื่อให้ทนอยู่ได้ในโลกนี้ที่บางครั้งก้อไม่น่าอยู่นัก

ที่สำคัญ
เพื่อสร้างบุญกุศล
และเพื่อลดโทสะจริตที่มีมากในตัว "ง้วนดิน"

การฝึกกรรมฐานกับหลวงพ่อจรัญ วัดอัมพวัน
ช่วยให้ "ง้วนดิน" ลดความโกรธลงได้มาก
ตัดความอาฆาตได้มากขึ้น
รู้จักให้อภัยคน
เริ่มอโหสิกรรมเป็น

แล้ว "ง้วนดิน" ก้อเริ่มรู้จักความสุขที่แท้จริง
เริ่มไหว้พระ สวดมนต์ (บ้าง)
ทำบุญทำทานมากขึ้น

สำหรับ "ง้วนดิน"
นี่หละเป็นสุดยอดคุณวิเศษของการฝึกสมาธิเลยหละ

 

โดยส่วนตัวผมจะทำสมาธิเพื่อความสงบและสะสมบุญสร้างบารมีครับ หลอมรวมตัวเราและสรรพสิ่งให้เป็นหนึ่งเดียวกันน้อมดิ่งเข้าสู่ความว่างครับ (ถ้าจะมีพลังหรือญาณหยั่งรู้อะไรก็คงเป็นผลพลอยได้ที่เกิดขึ้นมาเองครับ)

 

เพื่อเอาไว้แกล้งคน ...ฮิฮิ

ล้อเล่นจ้า

 

ของคนอื่นก้อยไม่รู้

แต่ก้อยอ่ะ...ให้จิตสงบ เกิดสมาธิ มีสมาธิ สติมา ปัญญาเกิด เท่านั้นพอ...

อย่างอื่น ถ้าจะมาเป็นของแถม ก็ไม่กีดกัน แต่ถ้าไม่มีของแถมก็ไม่เป็นไร อิอิ

 

การทำส่วนใหญ่เพื่อเป็นการฝึกสมาธิมากกว่า ให้ได้ความสงบจริงๆแค่ความสงบยังอยากเลย ถ้าได้พลังพิเศษมาก็คงควบคุมกันอยากอยู่เหมือนกัน ส่วนใหญ่ถ้าได้มาก็ง่าย แต่อยากตรงที่จะรักษามันไว้ให้นานเท่านาน

 

เมื่อก่อนเอาไว้ป้องกันตัว แต่ตอนนี้เอาไว้เรียนหนังสืออย่างเดียวแล้วจ้า

 

ผมว่าก็ดีๆกันทุกความคิดเลยละครับ ผมก็อีก 1 คนที่ฝึกเพื่อนอยากจะเดินไปทางสงบ คิดว่าถ้าถึงเวลาก็จะออกบวชเพื่อนค้นหาธรรม สายทางแห่งนิพพานครับ

 

ไม่รู้เหมือนกัน เพื่อนิพพานไง แต่ต้องพึ่งศีลและปัญญาด้วย

 

ผมเห็นด้วยอย่างยิ่งครับแบบบนี้แหละครับดีแล้ว ไม่ต้องไปไฝ่หาพลัง ผมว่ายิ่งเรามีความ "อยาก" เราก็ไม่มีทางที่จะฝึกสำเร็จหรอกครับ

 

เห็นด้วยกับเจ้าของกระทู้นะ ถ้าไปหวังมากๆ แล้วไปเจอพวกหาผลโยชน์กับความอยากของเรา จะเสียเงินเสียทองโดยใช่เหตุ

 

ก่อนอื่นนะคะคุณเจ้าของกระทู้จ๋า อย่าไปสนใจนักเลยค่ะว่าคนนั้นคนนี้เขากำลังฝึกอะไร สายไหน เพื่ออะไร ได้อะไร

เอาอย่างงี้ดีกว่านะคะ คุณนับถือศาสนาอะไร ไหว้ศาสดาบ่อยไหม เป็นกัลยาณมิตรกับตัวเองและผู้คนรอบข้างไหม อารมณ์คุณในความเป็นจริงเป็ฯคนอย่างไร(ขี้หงุดหงิด มองโลกในแง่ร้าย หรือเป็นคนง่ายๆ มองอะไรเรื่อยๆ )

เอาอย่างงี้นะคะ เรามาทำความรู้จักกันก่อนนะคะ ยายผีป่าเองจ๊ะไม่ต้องกลัวนะคะ

ตอนนี้คุณอยู่ในเขตส่วนตัวที่มีความจำเจใช่ไหมจ๊ะ เอางี้นะคะ ไปเดินเล่นสวนสาธารณะหรือเดินตามฟุธบาตข้างบ้านดีไหมจ๊ะ

เดินไปหลังตรงๆนะคะ ทอดสายตาให้ยาวไกล ไม่ต้องเกร็ง มองสภาพแวดล้อมแล้วถามตัวเองว่ารู้สึกอย่างไรที่ตาเราเห็นสิ่งนั้นสิ่งนี้ เราอยากเห็นไหม เห็นแล้วได้อะไรบ้าง เก็บความคิดความรู้สึกต่างๆมาไว้นะคะ หากมีโทรศัพท์มาคุณตัดสินใจสิว่าจะรับหรือไม่รับ จิตใจคุณรู้สึกอย่างไรตอนนั้น กระวนกระวายมั๊ย หรือว่าปล่อยวาง

หยุดสักพักนะคะ มายืนตัวตรงจุดที่อากาศโล่งๆ มองไปรอบๆ แล้วค่อยๆหลับตานิ่งสักพัก (อย่าพยายามเกร็งเปลือกตานะคะ) ทำใจให้ผ่อนคลาย ดูสิว่าสิ่งที่เราสัมผัสระหว่างที่เราเดินมานั้นเป็ฯอะไรที่โดนบันทึกไว้ไหม ชอบหรือไม่ชอบตรงไหนอย่างไร แล้วที่นี้ค่อยๆลืมตาขึ้นนะคะ มองไปข้างหน้าโดยไม่ต้องให้สมองสนใจอะไรตามสายตาที่มอง ไม่ต้องคิดตามอะไรทั้งสิ้น

ยืนตัวตรง สันหลังตรง เอามือทั้งสองประสานกันแล้วเหยียดตรงไปข้างหน้าแบะหลังมือที่ประสานกัน แล้วค่อยๆ สูดลมหายใจเบาๆ แต่ยาวกว่าที่เคยสูด เอามือที่ประสานเหยียดตรงค่อยๆ ยกขึ้นเหนือหัวจนสุดพร้อมลมหายใจที่ดึงมาจากปลายเท้าเข้าไปตามสมอง แล้วไล่ลงไปตามผังภาะที่คุณยกมาโพสน่ะค่ะ พอทีนี้ค่อยผ่อนลมหายใจออกไปที่ดิ (ไล่จนออกปลายเท้า) พร้อมกันนั้นก็ค่อยๆยกมือลง แล้ววนทำอย่างนี้สักสิบนาทีนะคะ แล้วช่วงที่เดนกลับที่พัก ก็พยายามอย่าหายใจเร็ว ถ้าหายใจอย่างนั้นต่อเนื่องได้ยิ่งดีค่ะ ไม่ต้องท่องคำอะไรทั้งสิ้น

ลองทำดูนะคะ อาบน้ำก็ทำ ก่อนไปทำงานก็ทำ ยืนทำที่ไหนๆ ก็ได้ค่ะ

แล้วรู้สึกอย่งไร ค่อยมาบอกยายผีป่านะคะ

และที่ดีที่สุดนะคะ

ตอนนอน ทำด้วย แต่เปลี่ยนจากยืนมาเป็นนอนหงายเหยียดยาว หรือตะแคงเหยีนดตรง ไม่ต้องยกมือขึ้นลง เอาแค่สูดลมเข้าออกตามที่บอกนะคะ ทำไปจนหลับสนิทนะคะ แล้วบอกยายผีป่าด้วยนะคะว่า

รู้สึกอย่างไร

ไม่ต้องท่องไม่ต้องคิดอะไรนะคะ

 

แต่ละท่านก็มีความเห็นคล้ายๆ กันนะครับ ขอบคุณสำหรับคำแนะนำนะครับ จะลองเอาไปทำดู

 

ขออนุโมทนา ค่ะ
...............

ฝึกสมาธิ ..สำหรับตนเอง
เพือ จิตใจ ให้สงบ
เพือ แก้กรรม
เพือ...ผลบุญส่งให้พ่อแม่ ลูกหลาน อยู่สุขสบาย

 

ตามหลักปฏิบัติ เรมีทางเดินอยู่สองทาง คือ
โลกียะ (สายฤทธิ์)
โลกุตตระ (สายธรรม)

โลกุตตระ ตือสายตรง วางทั้งหมด ไม่เอา ฤทธิ์ ไม่เอาเดช
ในทางปฏิบัติ ในส่วนลึกจะนิ่งและเงียบ

โลกียะ คือ สาย ฤทธิ สายเดช
คนส่วนใหญ่จะชอบมากกว่า เพราะ ลุ้นและสนุกกว่า สาย ตรง
ที่กลัวกันคือ จะติด ไม่เดินสู่ปลายทาง

คนที่เล่นทางนี้ แก้ได้ง่ายนิดเดียว
คือให้กำหนดจิต ไว้ คือให้เป็น สัญญาทางวิญญาณว่า
ฤทธิ์และเดชที่มีอยู่ ไม่ใช่ของเรา
เบื้องบนกำหนดมาให้เราใช้เพื่อช่วยมนุษย์
เมื่อเราตายไป ก็ขอให้เอาคืนไปด้วย
ให้เป็นอนัตตา
เราก็จะไม่ติด
สามารถหลุดพ้นข้ามกลับมาทางโลกุตตระได้
เหมือนกับควบม้า วิ่งไปตามคลอง แล้วโผนกลับมายังอีกฝั่งหนึ่งได้
อย่ากังวลมากครับ
ทำสมาธิไปตามสบาย แล้วจะได้ดีเอง

 

ไม่ได้ฝึก

 

มิได้มีเจตนาก่อกวนผู้ใด .... ตามทัศนคติตัวเองแล้ว จิตที่ฝึกดีแล้วสามารถนำมาใช้งานได้ หากโน้มให้ก่อเกิดประโยชน์ที่ต้องการได้ของบุคคลนั้นๆหรือผู้อื่นได้ ขึ้นอยู่ที่กับเจตนา...ทั้งฤทธิ์ที่เกิดจากกำลังจิตและสัญญาอธิฐาน จิตที่นิ่งเปรียบดังน้ำที่นิ่ง เมื่อมีสิ่งใดตกกระทบ ย่อมรับรู้ได้รวดเร็วกว่าน้ำที่กระเพื่อมเคลื่อนที่ตลอดเวลา เปรียบดังญาณทัศนะที่เกิดขึ้น มาจากการนำจิตไปกำกับที่ ผัสสะส่วนใดของวิญญาณ