ตอบคำถามเรื่องเด็กอภิญญาอายุ 13 จากกระทู้เรื่องแรงบุญแรงกรรม ใครว่าไม่มีจริง

ขอเป็นกำลังใจให้คุณนพพร และคุณชาติ ขอให้ปัญหาอุปสรรคที่รุมเร้าทั้งหลายผ่อนคลายไปในทางที่ดีโดยเร็ว ขอให้ทรงกำลังใจให้ตั้งมั่น รักษาใจให้ดี และอดทน นะค่ะ
เราก็แค่มาอาศัยกายนี้เพื่อสร้างความดี ชะล้างตัวเราให้ใส สะอาด บริสุทธิ์ จากกิเลสทั้งหลาย เพื่อไม่ต้องมาเวียนว่ายในสังสารวัฏนี้อีก

บุญรักษาค่ะ

 

ขอบพระคุณค่ะ

กราบขอบพระคุณสำหรับกำลังใจนะคะ
พี่ให้กำลังใจหนูมาเสมอเลยค่ะ
ขอบพระคุณและอนุโมทนาด้วยนะคะ
กุ้ง

 

ถึงคุณอ้างว้าง 2

ขอเพิ่มเติมอีกนิดนะครับ.การที่ผมยกตัวอย่างขององค์คุรีมารหวังว่าจะไม่เกินจริงนะครับเพราะพระพุทธเจ้ามีท่านนั้นก็มีส่วนการฆ่าคนขนาดนั้นไม่เกินไปนะครับสำหรับการหลงผิดเพราะปัจจุบันนี้ก็มีแต่วิธีแตกต่างกัน.เป็นอันเข้าใจนะครับคราวนี้ผมจะขอปัญหาอยู่ 2 ข้อ (ก)ถ้าจิตอาฆาตพร้อมที่จะแก้แค้นจำนวนเท่ากับผู้ที่ถูกฆ่าหรือเรียกว่าเจ้ากรรมนายเวรคำถามคือทำไมไม่เกิดอะไรขึ้นกับท่านเลยนอกจากทางกายกรรมซึ่งเป็นญาติ(ปกติอยู่แล้ว)หรือจะกลัวความดีหรือกลัวพระ.(ข)ท่านได้อรหันต์ผลแล้วเจ้ากรรมนายเวรคือ โมหะ โทสะ โลภะ ของตัวท่านเองได้ดับไปจึงไม่เกิดอะไรขึ้นกับท่าน. ผมขอถามคำถาม2ข้อนี้แหละครับ ส่วนคุณจะเลือก (ก)หรือ(ข).......ตอบครับ...ยกสะหยามๆๆๆๆๆๆๆหมดเวลาครับ...อาทิตย์หน้าเจอกันไหม่สวัสดีคร๊าบบบบบ.

 

สวัสดีครับคุณบุญหืด..ยินดีที่ได้รู้จักและได้แลกเปลี่ยนความคิดเห็นที่เป็นประโยชน์เช่นนี้ครับ..

เหตุที่ผมอธิบายดังกล่าว...เพื่อแสดงให้เห็นถึงความอาฆาตที่คุณบุญหืดกล่าวถึงว่ามิได้มีเวลามาส่งผล...เนื่องด้วยชนกกรรม กรรมที่เป็นตัวนำไปเกิด กรรมแต่งให้เกิด ตามที่คุณบุญหืดยกมา...โดยผมชี้ให้เห็นว่าความอาฆาตนั้นยังส่งผลตามไปด้วย..

จิต..ผมมิได้มองเห็นเป็นจิตมีชีวิต หรือไม่มีชีวิต...แต่จิต คือพลังงานรูปแบบหนึ่ง..ที่มีคุณสมบัติตามที่ธรรมชาติกำหนด..เหมือนดัง

พลังงานแสง ที่ย่ิอมให้แสงสว่าง...เมื่อตกกระทบวัตถุจึงมองเห็น..
พลังงานความร้อน...ที่ให้ความร้อน...เมื่อได้สัมผัส

เพื่อให้เห็นเด่นชัดตามที่คุณบุญหืดมีความเข้าใจว่าไม่มีชีวิตแล้ว..จะมาทวงคืนต่าง ๆ นา ๆ ได้เช่นไร...ผมขออธิบายต่อเนื่องจากเหตุที่แล้วมา..

สมมุติคนคู่นั้น ..ชกกันไป ชกกันมา...ด้วยแรงอาฆาตที่แต่ละฝ่ายมีแก่กัน..จนเป็นเหตุให้อีกคนถึงแก่ความตายดังที่คุณบุญหืดเขียนมาว่า..ว่าเป็นบาปหนักที่สุด(รองจากปิตุฆาต)..สมมุติโดนบีบคอตาย..

เมื่อตายร่างกายดับ...และยังไม่มีกรรมใดมาส่งผลให้กำเนิดเกิดเป็นงู..ยังเป็นจิต ที่มีสภาวะไม่มีร่างกาย..ไม่มีกำปั้นไปชกหน้า...

จิตดวงนั้น..มีแรงอาฆาต ต่อคนที่บีบคอเขาตาย...มีพลังงานสะสมในจิตว่า"คุณบีบคอผมตาย คุณบีบคอผมตาย"

เหมือนดัง..พลังงานแสง ที่มีแสงส่องไปตกกระทบวัตถุเป้าหมาย จึงส่งผลมองเห็นวัตถุนั้น..

เช่นกัน...พลังงานจิต..ที่มีแรงอาฆาต..ไปตกกระทบเป้าหมาย..คือคนที่บีบคอเขาตาย..ย่อมทำให้เป้าหมายได้รับผลตามแรงอาฆาต..อาจเจ็บที่คอหนักเบาตามน้ำหนักแรงอาฆาต...

ดังเช่นพลังงานแสงที่ตกกระทบอาจมาก หรือน้อย..วัตถุนั้นก็ย่อมจะชัดหรือไม่ชัดขึ้นตามกำลังแสง..

ดังนั้นจะเห็นว่า ความอาฆาตที่เกิดขึ้น มีความต่อเนื่องทุกสภาวะ...จนกว่าแรงดังกล่าวจะหมดลง..


สำหรับคำตอบที่เหลือ...ผมจะยกไปตอบรวมกับคำถามที่คุญบุญหืดถามเพิ่มมานะครับ...เพราะเกี่ยวข้องกัน..

ขอบคุณนะครับที่มาเสวนาธรรมกัน

 

สวัสดีครับคุณบุญหืด...คำถามดีครับ..ทำให้เห็นเรื่องผลของกรรมได้เด่นชัดขึ้น..

ผมขอตอบรวมทั้ง 2 ข้อครับ...เพราะสองข้อนี้มีความเกี่ยวข้องกันอย่างต่อเนื่อง..

จากที่คุณบุญหืดยกตัวอย่างเรื่องพระอรหันต์องค์ดังกล่าวขึ้นมา..แล้วชี้ให้ เห็นว่าทำไมเจ้ากรรมนายเวรที่ตายไปปล่อยให้ท่านมีชีวิตอยู่และบรรลุธรรมชั้น สูงได้ทั้งๆที่ก่อนตายแรงอาฆาตสูงมาก...ผมมีข้อคิดเห็นดังนี้

เราอย่าลืมนะครับว่า..เราไม่ได้สร้างเวรสร้างกรรมกับเจ้าเวรนายกรรมแค่หนึ่ง เดียว...เราได้หลงไปสร้างกรรมสร้างเวร...มีเจ้ากรรมนายเวรเกิดขึ้นไม่รู้ต่อ กี่ภพกี่ชาติมาแล้ว...
ทั้งองค์อรหันต์และคนที่ท่านได้ฆ่าตาย...ก็มีการไปสร้างเวร สร้างกรรมกับผู้อื่น สัตว์อื่น อีกมามากมายเช่นกัน...

ดังนั้น..ทุกคนก็ต้องรับกรรมที่ตัวเองได้เคยกระทำไว้...ขึ้นอยู่กับกรรมใด เข้ามาส่งผลให้ต้องรับก่อน...เช่นเดียวกับเมื่อตอนองค์อรหันต์ท่านบวชใหม่ และได้เวลาที่ต้องรับกรรมตอนนั้น..ท่านก็ต้องรับโดยดุษฏีเลี่ยงไม่ได้เลย

ขณะที่เมื่อบวช...เจ้ากรรมที่เคยฆ่ายังไม่มาส่งผลนั้นเป็นเพราะคนที่ถูกฆ่า เขาก็ต้องไปชดใช้กรรมที่เคยทำไว้กับผู้อื่นก่อน...จนเมื่อถึงเวลาต้องมาส่งผลกับ คู่ของท่านองค์อรหันต์ ท่่านก็ต้องรับ...แต่เมื่อสำเร็จความเป็นอรหันตผล กรรมที่ต้องรับที่เกิดขึ้น..จึงมองดูเหมือนไม่ส่งผล...ดังคำกล่าวของพระอาจารย์ที่ผมเคารพ องค์หนึ่ง..

"ความเป็นอรหันต์ เสมือนแม่น้ำที่ใสสะอาด บริสุทธิ์ กว้างใหญ่ไม่มีที่สิ้นสุด..และกรรมที่มาส่งผลเหมือนดังน้ำขุ่นที่มาหยดลงไป แค่เศษเสี้ยว....ซึ่งก็ไม่ทำให้แม่น้ำที่ใสสะอาด บริสุทธิ์ กว้างใหญ่ขุ่นขึ้นมาได้...."


...แต่อาจจะสรุปให้คุณบุญหืดเห็นชัดขึ้นตามคำถาม..

ก)ถ้าจิตอาฆาตพร้อมที่จะแก้แค้นจำนวนเท่ากับผู้ที่ถูกฆ่าหรือเรียกว่าเจ้า กรรมนายเวรคำถามคือทำไมไม่เกิดอะไรขึ้นกับท่านเลยนอกจากทางกายกรรมซึ่งเป็น ญาติ(ปกติอยู่แล้ว)หรือจะกลัวความดีหรือกลัวพระ.
ตอบ เกิดครับ....แต่ขึ้นอยู่กับระยะเวลาช้าเร็วกรรมใดจะส่งผลก่อน..เช่นผลที่ต้องเกิดกับญาตส่งผลก่อน..

(ข)ท่านได้อรหันต์ผลแล้วเจ้ากรรมนายเวรคือ โมหะ โทสะ โลภะ ของตัวท่านเองได้ดับไปจึงไม่เกิดอะไรขึ้นกับท่าน.
2 ผลกรรม ไม่ได้ดับหรือหายไปแม้จะเป็นอรหันต์...แต่น้ำหนักที่เกิดมิได้ส่งผลให้ปรากฏต่อท่าน..


..ขึ้นชื่อว่า กรรม เมื่อทำไปแล้วต้องรับผล..อยู่ที่ช้าหรือเร็วเท่านั้น...

ขอบคุณครับ
อ้างว้าง

 

สาธุเจ้าค่ะท่านผู้สนทนาธรรมคุณอ้างว้าง แลคุณบุญหืด
นี่คือ คู่สนทนาที่ดีที่สุดคู่หนึ่ง อันส่งผลให้คนรอบข้างได้รับอานิสงส์ไปด้วย
คำครูบาอาจารย์ของคุณอ้างว้างที่กล่าวถึงความเป็นอรหันต์
คัดเค้าก็จำได้ดี ขอบพระคุณทั้งสองท่านมากเจ้าค่ะ...สาธุ


ทางเข้าหลังเรือน....ศศิริยะดอทคอม

 

สาธุ สาธุ สาธุ ขอบคุณ "คุณแม่คัดเค้า"

เรียกอย่างนี้สนิทใจกว่ามากครับ

 

ขอมารับอานิสงฆ์แห่งการสนทนาธรรมของคุณอ้างว้างกับคุณบุญหืดด้วยคนครับ อธิบายได้เห็นภาพชัดเจนมากครับคุณอ้างว้าง ขอน้อมรับคำชี้แนะและคำแนะนำต่าง ๆ ในการประำพฤติตนตามรอยท่านด้วยน่ะครับ

ขอบพระคุณคุณgentenaar มากน่ะครับสำหรับความเป็นห่วงใย เวลาจะรักษาผมได้ในที่สุดครับ

 

คุณนพพรดีวันดีคืนนะคะ..มาขออ่านสนทนาธรรมของ พี่ธรรมทั้งสองคะ

 

ใจนิ่งขึ้นเยอะแล้วครับ วันนี้แอบเอารูปสวย ๆ (ของคนอื่น)มาฝากครับ เดาซิครับที่ไหน

 

ไม่ทราบรูปที่ไหนคะ ที่สมุทรปราการหรือเปล่า

 

ถึงคุณอ้างว้าง 3

สวัสดีครับคุณอ้างว้างและคุณคัดเค้าครับ ยินดีที่ได้รู้จักเพิ่มเติมครับ.สิ่งที่คุณตอบมาดีมากครับ ส่วนคำตอบในข้อที่ 1 เป็นเรื่องปกติทั่วไปครับเหมือนมีโจรปล้นแล้วตำรวจจับได้และได้รับโทษตรงนี้ทราบกันดีอยู่แล้วเป็น กายกรรม ณ ปัจจุบัน(ข้อนีผ่านไปครับ)ข้อ 2 ครับ ผลกรรม ไม่ได้ดับไปไหนแม้เป็นอรหันต์แต่นำหนักที่เกิดมิได้ส่งผลให้ปรากฎต่อท่าน.ผมมีความเข้าใจอย่างนี้ครับ.ส่วนใหญ่ที่ผมเขียนในกระทู้เรื่องของเจ้ากรรมนายเวรในลักษณะที่เป็น โมหะ โทสะ โลภะ ของตัวเองไม่ใช่เจ้ากรรมนายเวรจากภายนอกตามสติปัญญาของผม.คำว่าผลกรรมไม่ได้ดับไปๆ(ตามข้อที่2)อันนี้โอเคครับ.แต่คำว่านำหนักที่เกิดมิได้ส่งผลต่อท่าน. ตรงนี้ไงครับเนื่องจากเจ้ากรรมนายเวรไม่มีสติปัญญาในการรับรู้ว่าใครเป็นพระใครเป็นคนดีมีแต่ดวงจิตที่โกรธแค้นและต้องการเอาคืนในจังหวะที่เหมาะสมอย่างที่คุณเข้าใจและทำไม่นำหนักที่เกิดมิได้ส่งผลต่อท่าน.ก็เริ่มคลับคล้ายคลับคลากับที่ผมเข้าใจแล้วใช่ไหมครับ.เพราะท่านตัดตามที่ผมแจ้งมาหมดแล้วถูกต้องไหมครับไม่เกี่ยวกับเจ้ากรรมนายเวรภายนอกถึงต่อให้มีแต่นำหนักที่เกิดก็มิได้ส่งผลต่อท่าน ประเด็นนี้ผมมีความเข้าใจ100%ครับกับคำตอบที่คุณเขียนโดยเฉพาะข้อ 2 ส่วน ความเป็นอรหันต์เสมือนแม่นำที่ใสสะอาดบริสุทธิกว้างใหญ่ไม่มีที่สิ้นสุดและกรรมที่มาส่งผลเหมือนถังนำขุนที่มาหยดลงไปแค่เศษเสี้ยวซึ่งก็ไม่ทำให้แม่นำที่ใสสะอาดบริสุทธิกว้างใหญ่ขุ่นขึ้นมาได้ อันนี้ยิ่งกว่าเข้าใจครับ.บางทีคำพูดไม่พออธิบายครับ ถ้าคุณอ้างว้างจะกรุณาเข้าไปดูในหลายกระทู้ที่ผมลงจะมีความหมายไม่ต่างกันครับ.และสุดท้ายนี้ขอแนะนำตัวแบบนี้ก็แล้วกันนะครับ ช่วงชีวิตของคนๆหนึ่งได้ผ่านสิ่งที่ดีและไม่ดีมามากมายเมื่อก่อนผมไม่เคยสนใจพุทธศาสนาเลย(คิดว่าเป็นเรื่องโบราณครับ)จนวันนึงได้ลองศึกษาดูส่วนใหญ่เป็นหนังสือครับหลายปีครับแต่มาฝึกจริงจังในการปฎิบัติฝึกอย่างหนักครับภายในปีนี้เองและทุกวันนี้ก็ทำอยู่(จิตตานุปัสสนาสติปัฐาน)เพราะใช้ในชีวิตและงานประจำวันได้.เข้าใจการเกิดดับของจิตจนเห็นไตรลักษณ์ว่าไม่เที่ยงและไม่มีอะไรเที่ยงส่วนที่เราคุยกันมาทั้งหมดอ้างอิงพระธรรมบ้าง ครูบาอาจารย์บ้าง ปฎิบัติได้บ้างไม่ได้บ้างไม่เป็นอะไรครับเรามีอะไรก็มาแลกเปลี่ยนความคิดกันไม่มีแพ้มีชนะ. สุดท้ายนี้(อีกแล้ว)ไม่ว่าเจ้ากรรมนายเวรจะเป็นใครอย่างที่คุณพูดหรือผมพูดเจตนาก็คือต้องการไม่ให้ทุกข์ทั้งนั้นทุกวันนี้ผมปฎิบัติตามรู้จนเจ้ากรรมนายเวรของผมไม่อยากคบกับผมแล้วซึ่งแตกต่างจากเมื่อก่อนซึ่งผมไม่รู้จะทำอย่างไรผมเลยอธิบายและค่อนข้างยืนยันในการดับทุกข์ได้จริงของผมๆเลยใช้ความเข้าใจและอภิธรรมบ้างบางส่วนมาอธิบายในกระทู้นี้ สุดท้ายนี้(รอบ3)อยากให้ทุกคนปฎิบัติด้วยตัวเองแล้วลองมาคุยแลกเปลี่ยนกันดูใช้ความเข้าใจของตัวเอง(ไม่ใช่อะไรก็อ้างอิง)ถ้าคุณมีความเข้าใจด้วยตัวเองแล้วภาษาเขียนภาษาพูดไม่มีผลหรอกครับเพราะคนมีปัญญาจะดูออก หากท่านไม่สามารถอธิบายให้เข้าใจง่ายได้ แสดงว่าท่านยังไม่เข้าใจมันดีพอ....ไอน์สไตน์ ลาไปก่อนนะครับ คุณอ้างว้าง.คุณคัดเค้า สวัสดีครับบบบ.

 

ไม่เคยไป และไม่เคยเห็นคะคุณนพพร..แต่ถ้าให้ทายน่าจะเป็น..ที่พี่ศศิกับคุณน้องไปตอนวันเกิดคุณน้องใช่ไหมคะ..(ถ้าใช่ก็เคยเห็นในรูปที่หลาย ๆท่านเอามา แต่คนละมุมคะ )

 

--- ขอบคุณสำหรับบทเสวนาธรรม ของคุณบุญหืดแลคุณอ้างว้าง---
ตุ้มเองยังไม่ค่อยมีความเข้าใจในธรรมสักเท่าไหร่ แต่ตระหนักถึงกรรมจากการกระทำยิ่งนัก
การเสวนาธรรมของท่านทั้งสองตุ้มอ่านแล้วมีความเข้าใจบ้าง แต่ก็ยังไม่กระจ่างด้วยความรู้ขั้นอนุบาลธรรม ....อาจจะมีคำและข้อสงสัยเพื่อขอความกระจ่างนะเจ้าค่ะ

 

ก็ยังเป็นธรรมสาระที่น่าติดตามอยู่ดีครับ

เอามาให้ดูอีกครับ เผื่อจะตอบถูก

 

อ้าว คุณwatwa-aram ตอบถูกแล้วซี

 

ฮ่า ฮ่า ฮ่า
ยังดีที่เป็นเต่าถ้าเป็นหนอนคงจะเดินนานกว่านี้อีก
เต่าถีงจะเดินช้าๆแต่มั่นคงค๊าบ
และมีความแข็งแรงทำให้มั่นใจยิ่งขึ้นค๊าบ

 

อย่าไปซีเรียสมากค๊าบคุณนพพร
ไม่เข้าใจว่าทำไมต้องสักวัน
ทำไมไม่ทำซะตั้งแต่ตอนนี้ละค๊าบ
เอาหมกไว้นานๆมันเหม็นนะค๊าบ
แล้วถ้ามันวุ่นวายมากๆก็เอาไปโยนทิ้งไว้ข้างทางหรือถังขยะก็ได้ค๊าบ
อย่าให้เสียทีที่เกิดเป็นสาวกของพระพุทธองค์ค๊าบ

เก็บไว้แล้วได้อะไร คิดไปแล้วเกิดอะไร
หมกไว้แล้ววุ่นวาย วุ่นวายแล้วไม่สงบ
แล้วจะเอามันไว้ทำไม เกิดขึ้น ตั้งอยู่แลัวดับไป
ทุกสิ่งทุกอย่างถ้ายังไม่ถึงเวลาของมันก็ให้มันอยู่ของมัน
อะไรที่มันจะเกิดมันก็ต้องเกิด ปล่อยวางมันไว้
เมื่อถึงเวลาแล้วทุกสิ่งทุกอย่างก็จะคลี่คลาย
ถ้ายังจะกำมันเอาไว้แล้วไม่สบายจะกำมันทำไม

:boo::boo::boo::boo::boo:

 

รูปสวยจังค่ะคุณนพพร ฝีมือถ่ายสวยๆ ..อิอิ เป็นช่างถ่ายรูปหรือเปล่าค่ะ