เรื่องเด่น ขอให้ฝนเลี่ยงห่าง..หลวงปู่แหวน

ขอให้ฝนเลี่ยงห่าง​

เมื่อหลวงปู่เห็นว่า ไม่มีทางหลบฝนได้แน่แล้ว
จึงได้รวบรวมกำลังกายลุกขึ้นนั่งสมาธิ
ตั้งสัจจาธิษฐานอ้างเอาคุณพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์
อ้างถึงบุญบารมีที่ได้บำเพ็ญตนด้วยดีมา ตั้งแต่บวชว่า

" ข้าพเจ้าบวชอุทิศตนต่อพระพุทธ ต่อพระธรรม ต่อพระสงฆ์
วันนี้ ข้าพเจ้าเดินทางมาเพื่อ จะไปลำปาง เกิดอาการไข้
หมดกำลังที่จะไปข้างหน้า ถ้าบุญบารมีของข้าพเจ้ามีอยู่
พอที่จะได้ บำเพ็ญพรหมจรรย์เืพื่อทำที่สุดแห่งทุกข์แล้ว
ขอฝนอย่าได้ตกลงมาตรงที่ข้าพเจ้าอยู่นี้เลย"




แล้วหลวงปู่ก็แผ่เมตตาต่อเทพารักษ์ สิ่งที่เจ้าที่ทางอธิษฐาน
บอกกล่าวแก่เขาว่า


" ข้าแต่เทพารักษ์ ผู้ศักดิ์สิทธิ์ เจ้าที่เ้จ้าทาง ตลอดจนนาค ครุฑ
ผู้มีอำนาจทั้งหลายก็ดี วันนี้ ข้าพเจ้าเดินทางมาจะไปลำปาง มาป่วยอยุ่กลางป่า
หมดกำลังที่จะไปข้างหน้า ขอให้ท่านทั้งหลาย อาศัยความเอ็นดูข้าพเจ้า
ขอได้โปรดบันดาลด้วยอำนาจฤทธิ์ของตนๆ ให้ฝนซึ่งกำลังตกมานี้
ได้เว้นตรงที่ข้าพเจ้าอยู่ตรงนี้ ขอไห้เปลี่ยนทิศทางไปทางอื่น
การที่จะห้ามฝนไม่ให้ตกนั้นมิใช่ฐานะ
แต่ขออย่าได้ตกลงมาตรงที่ข้าพเจ้าอยู่ ขอให้ผ่าน ไปทางอื่น "

เป็นที่น่าอัศจรรย์​

เมื่อหลวงปู่อธิษฐานเสร็จ แล้วทำจิตให้แน่วแน่
แผ่เมตตาแก่สรรพสัตว์ทั่วจักรวาลไม่มีประมาณ
แล้่วท่านก็นั่งหลับตา ทำสมาธิสงบนิ่ง

เป็นที่น่าอัศจรรย์ ขณะที่ฝนกำลังลงเม็ดถี่โดยลำดับนั้น
ได้เกิดมีลมพัดมาอย่างแรง ต้นไม้ ลุ่เอนไปตามทิศทางลม
ด้วยความแรงของลมที่พัดมานั้น
สามารถทำให้ฝน เปลี่ยนทิศทาง ไปโดยฉับพลัน..

ฝนตกห่างจากจุดที่หลวงปู่นั่งอยู่ออกไปในรัศมี ๑ เส้น
เว้น เฉพาะที่ๆ หลวงปู่อยู่เท่านั้น

วันนั้นฝนตกอยู่นานพอสมควร พอฝนหายแล้ว
อาการไข้ก็ยังไม่สร่าง หลวงปู่จึงล้มตัวนอน ต่อไปโดยไม่ได้กางกลด




ท่านมารู้สึกตัวอีกที ก็เป็นเวลากลางคืนแล้ว รู้สึกว่าเนื้อตัวเปียกชุ่มหมด
ส่วนหนึ่งเป็นเพราะ ยุงป่ารุมกัด และอีกส่่วนหนึ่ง เพราะเหงื่อออก

หลวงปู่ไม่ได้สนใจเกี่่ยวกับเรื่องเนื้อตัว รู้แต่ว่าสร้างไข้แล้ว
รู้สึกว่าตัวเบา คอแห้งกระหายน้ำ จึงลุกขึ้นเอากาไปตักน้ำในลำธารใกล้ๆ
ใช้ธรรมกรก(กระบอกกรองน้ำ) กรองน้ำใส่กาเต็มแล้ว ก็กลับมาที่เดิม
นั่งภาวนาทำสมาธิจนรุ่งเช้า

ก่อนออกเดินทาง หลวงปู่ได้ทำใจให้สงบ
แผ่เมตตาไปยังสรรพสัตว์ทั้งหลาย
การเดินทาง ในวันนั้น มีความสะดวก ปลอดภัย
ไม่มีอุปสรรคอันตรายใดๆ..



---------
ข้อมูลส่วนหนึ่งจาก:
http://www.geocities.com/thaimedicinecm/arjanwhan.htm