สุดท้ายก็มีคนว่าเราบ้าอีกเหมือนเดิม

อัจฉริยะ....??? เส้นแบ่ง บางๆเท่านั้นนะจ๊ะ

 

มีแต่ คน บ๊อง ๆ กัน ทั้ง นั้น อ่านแล้วตลก ดี 55555555

นานาความคิด แต่่อ่านแล้วก็น่าสงสาร แต่ยังไงทุกคนก็มีจุดหมายคล้าย ๆ กัน

ความคิดทุกคน ถูกหมด นะครับ

5555555555555 เถียงกันมาก ระวัง หัวร้านนะ แก่ไวด้วย:boo:

 

สู้สู้......

 

น่าเสียดายที่คนปกติดีไม่ได้อ่าน

 

คนที่รู้ว่าตัวเองบ้า...แสดงว่าเขามีสติตามทันตัวเองเป็นข้อดีเลยละ....
แต่คนที่ไม่รู้จักตัวเองนี้สิ น่าสงสารนะ .... รวมทั้งเราด้วย ชะเอิงเอย...

 

จะเข้ามาบอกว่า ตัว ข๊า พะ เจ้า ก็ บ้า เป็น ปกติ




โว๊ะ..โฮะ..โฮะ...


ชีวะ..ชีวะ...อ๊อด..อ๊อด..

--*

 

เนิ่น.. นาน.. น้อง.. น้อย.. นอน.. แน่.. นิ่ง..
หนุ่ม.. หนุ่ม.. นึก.. หนุง.. หนิง.. นอน.. นิ่ง.. นิ่ง.. นะ.. นวล.. น้อง..
หนาว.. นี้.. น้ำ.. เนตร.. นอง.. นวล.. น้อง.. หน่าย.. แหนง.. หนี..
เนื้อ.. ใน.. น้อง.. นูน.. น่า.. หนุน.. เนื้อ.. เนิน.. นูน.. ใน.. น้อง.. นััก..

ว่า กัน ด้วย นอ ล้วนๆ....


ชีวะ...ชีวะ...อ๊อด...อ๊อด..

--*

 

ท่านประทานที่เคาลบ...อิฉันขอใช้สิด พาดพิง...

เพื่อน... กูไม่รักมึง(แล้ว) ว่ะ

เรื่องพระ...อะไร ฉันไม่เห็นจะรู้เรื่อง ระวังจิตหลอน นะ... สิบอกไห่

FW: ผู้ชายไม่รักษาสัญญา...แล้วไง...อ่านให้ได้นะจ๊ะ
<O</O
<TABLE class=MsoNormalTable style="MARGIN-LEFT: 10.5pt" cellSpacing=0 cellPadding=0 border=0><TBODY><TR><TD style="PADDING-RIGHT: 0pt; PADDING-LEFT: 0pt; PADDING-BOTTOM: 0pt; PADDING-TOP: 0pt" vAlign=top><TABLE class=MsoNormalTable style="WIDTH: 100%" cellPadding=0 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD style="PADDING-RIGHT: 0pt; PADDING-LEFT: 0pt; PADDING-BOTTOM: 0pt; WIDTH: 99%; PADDING-TOP: 0pt" vAlign=top width="99%"><TABLE class=MsoNormalTable style="WIDTH: 100%" cellPadding=0 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD style="PADDING-RIGHT: 0pt; PADDING-LEFT: 0pt; PADDING-BOTTOM: 0pt; WIDTH: 99%; PADDING-TOP: 0pt" vAlign=top width="99%"><TABLE class=MsoNormalTable style="WIDTH: 100%" cellPadding=0 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD style="PADDING-RIGHT: 0pt; PADDING-LEFT: 0pt; PADDING-BOTTOM: 0pt; WIDTH: 99%; PADDING-TOP: 0pt" width="99%">วันหนึ่ง สมชายเกิดปวดท้องขนาดหนัก <O></O>
จึงรีบวิ่งตรงเข้า ห้องน้ำสาธารณะ แต่..
โชคไม่เข้าข้าง เพราะทุกห้องเต็มเหยียด <O></O>
แถมไม่มีทีท่าว่าใครจะออกมา

หลังจากที่เขาเดินกระวนกระวายอยู่หลายนาที
เผอิญมีหญิงสาวคนหนึ่งสังเกตเห็นเข้า
และเดาได้ว่าสมชายกำลังกลัดกลุ้มทุกข์หนัก เช่นใด
หญิงสาวจึงตรงเข้ามาหาและพูดด้วยความเห็นใจว่า <O></O>
<O></O>
“คุณ คะ ๆ ห้องน้ำหญิงว่างอยู่ค่ะ” <O></O>
“แต่ว่า…อ่า…” สมชายยังมีอาการ ลังเล <O></O>
“เถอะค่ะ.. ฉันเห็นใจ ฉันยินดีจะเฝ้าหน้าห้องน้ำให้<O></O>
ถ้าคุณยอมสัญญากับฉัน 3 ข้อ”

หญิงสาวยื่นเงื่อนไข <O></O>
“ครับ ๆ ๆ ๆ…ผมตกลง สัญญาอะไร บ้างครับ”

สมชายรับปากด้วยความเต็มใจยิ่ง <O></O>
เนื่องจากอะไรต่อมิอะไรในลำไส้<O></O>
ใกล้ระเบิดออกมาให้ขายขี้หน้าอยู่รอมร่อ

“ข้อแรก คุณต้องรีบใช้ห้องน้ำให้เร็วที่สุด
เพราะฉันอยู่เฝ้าได้ไม่นาน <O></O>
เดี๋ยวอาจจะมีสุภาพสตรีที่ต้องการใช้ห้องน้ำมาที่นี่
แล้วเธออาจจะตกใจได้ถ้าเจอคุณอยู่ในนั้น” <O></O>
หญิงสาวเอ่ยขอคำสัญญาข้อแรก

“อูยยย…เร็ว ๆ ครับ รีบบอกข้อ 2 ข้อ 3 มาด่วนเลย” <O></O>
<O></O>
“ข้อ 2 คุณต้องรักษาความสะอาด ห้ามทำให้เลอะเทอะสกปรก
เด็ดขาด พวกผู้ชายน่ะ ชอบทำห้องน้ำสกปรก” <O></O>
<O></O>
“ข้อ 3 ต่อเลยครับ เร็ว ๆ ๆ ๆ” <O></O>
<O></O>
“ข้อสุดท้ายสำคัญที่สุด.. คุณต้องสัญญาว่า <O></O>
ห้ามกดปุ่มใด ๆ ทั้งสิ้นในห้องน้ำหญิง นอกเหนือจากปุ่มชักโครก” <O></O>
คำสัญญาข้อสุดท้าย.. แม้จะทำสมชายค่อนข้างงง <O></O>
ไม่เข้าใจว่าจะมีปุ่มอะไรในห้องน้ำหญิงนักหนา

แต่เขาก็รับคำเนื่องจากปวดท้องจนทนไม่ไหว
ว่าแล้วสมชายก็วิ่งพรวดเข้าไปในห้องน้ำ <O></O>
หลังปลดทุกข์ อันหนักหน่วง เฮ้อ สบายตัวแล้ว

เขาจึงมีโอกาสได้พิจารณาห้องเล็ก ๆ โดยรอบ
ซึ่งพบว่าไม่มีอะไรต่างจากห้องน้ำชายสักเท่าไร <O></O>
เว้นแต่.. ปุ่มแปลกประหลาดจำนวน 3 ปุ่ม <O></O>
สีเขียว สีฟ้า และ สีแดงอยู่ที่ผนังห้องน้ำ!

แถมปรากฏอักษรย่อ <O></O>
“น.อ.” ที่ปุ่มสีเขียว<O></O>
“พ.ล.” ที่ปุ่มสีฟ้า และ <O></O>
“ด.ผ.อ.น.ม.” ที่ปุ่มสีแดง<O></O>
สมชายเริ่มเกิดความอยากรู้ อยากเห็น
เพราะห้องน้ำชายไม่ยักมีปุ่มพวกนี้

เขาจึงอดไม่ได้ที่จะละเมิดคำสัญญา<O></O>
ลองกดปุ่มแรกที่เขียน ว่า “น.อ.”<O></O>
ทันใด.. สิ่งน่าประ หลาดใจก็เกิดขึ้น เมื่อปรากฏมี<O></O>
สายน้ำอุ่นพุ่งขึ้นฉีดล้างทำความสะอาดบั้นท้ายของเขา<O></O>
อย่างนุ่มนวล แผ่วเบา และอุ่นสบาย <O></O>
สมชายจึงรู้ว่า ที่แท้ “น.อ.” ย่อมา จากน้ำอุ่น!

ขณะนึกอิจฉาอุปกรณ์อำนวยความสะดวกในห้องน้ำหญิง <O></O>
เขาก็อดใจไม่ไหว ต้องลองกดปุ่มที่สองที่เขียนว่า <O></O>
“พ.ล.” ทันใดนั้น..ก็มีสายลมพัดพุ่งตรงใส่บั้นท้ายเขา <O></O>
เป่าให้แห้งอย่างนุ่มนวล แผ่วเบาและอุ่นสบายเช่นเคย <O></O>
ทีนี้ สมชายจึงเข้าใจกระจ่างว่า “พ.ล.” แปลว่าพัดลม!

เมื่อสมชายเห็นความอัศจรรย์สุดยอดของบริการทันสมัย<O></O>
ไปสองปุ่มแล้วเขาอดไม่ได้ที่ จะลองกดปุ่มสุดท้ายที่กำกับ <O></O>
ด้วยอักษรย่อยาวที่สุดว่า “ด.ผ.อ.น.ม.” <O></O>
พลางนึกว่าปุ่มนี้น่าจะเป็นทีเด็ดสุดยอด
เหตุการณ์ทุกอย่างเกิดขึ้นอย่างรวดเร็วราวสายฟ้าแลบ<O></O>

กว่าสมชายจะรู้ตัวอีกที ก็ตอนได้สติที่โรงพยาบาล <O></O>
ทันทีที่ลืมตาขึ้น เขารีบถามพยาบาลที่อยู่ตรงหน้าทันทีว่า… <O></O>
“นี่มันที่ไหนกัน ผมอยู่ที่ไหนเนี่ย เกิดอะไรขึ้น <O></O>
ผมจำได้ว่าผมใช้บริการห้องน้ำหญิง แล้วผมมาอยู่นี่ได้ไง” <O></O>
<O></O>
“ตอนนี้คุณอยู่ที่โรงพยาบาลค่ะ
ที่คุณต้องมาอยู่นี่ก็เพราะคุณไปกดปุ่มสีแดงเข้าน่ะนะคะ” <O></O>
<O></O>
เมื่อเห็นสมชายทำหน้างง พยาบาลสาวนางนั้นจึงเฉลยว่า
“ปุ่มสีแดงที่มีอักษรย่อว่า ‘ด.ผ.อ.น.ม.’ <O></O>
หมายถึง ‘ดึงผ้า อนามัย’ ไงคะ…

ฉันต้องแสดงความเสียใจด้วย <O></O>
เพราะคุณหมอต่อให้คุณไม่สำเร็จค่ะ เครื่องมันดึงของคุณ<O></O>
แล้วยัดลงท่อชักโครกไปแล้วล่ะ ทำใจนะคะ <O></O>

</TD></TR></TBODY></TABLE></TD></TR></TBODY></TABLE></TD></TR></TBODY></TABLE></TD></TR></TBODY></TABLE>

 

อันนี้ แถมให้นะ...อิอิ ไม่รู้จะฮิต ระเบิด ระเบ้อ ไหม

<TABLE cellSpacing=0 cellPadding=4 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD class=headline vAlign=baseline align=left>“Skirt Boy” หนุ่มแดนปลาดิบหันมาฮิตใส่กระโปรง !?! </TD></TR></TBODY></TABLE><TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD bgColor=#cccccc height=1></TD></TR></TBODY></TABLE><TABLE cellSpacing=0 cellPadding=4 border=0><TBODY><TR><TD class=body vAlign=baseline align=left>โดย ASTVผู้จัดการออนไลน์</TD><TD class=date vAlign=baseline align=left>3 พฤศจิกายน 2552 10:33 น.</TD></TR></TBODY></TABLE><TABLE cellSpacing=0 cellPadding=4 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD vAlign=center align=middle></TD></TR></TBODY></TABLE><TABLE cellSpacing=0 cellPadding=4 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD class=body vAlign=top align=middle><TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD class=body vAlign=baseline align=left><TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 align=center border=0><TBODY><TR><TD vAlign=top align=middle><TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 width=267 border=0><TBODY><TR><TD vAlign=top align=middle width=267> </TD></TR></TBODY></TABLE></TD></TR><TR><TD vAlign=top align=middle height=5></TD></TR></TBODY></TABLE>งานนี้ต้องขอร้อง โอ๊ว...แม่เจ้า ดังๆ เมื่อหนุ่มๆ แดนปลาดิบ โดยเฉพาะในย่านแฟชั่นอย่างฮาราจูกุ และอาโอยาม่า ขออินเทรนด์เหมือนสาวๆ ด้วยการหยิบกระโปรงมาใส่ พร้อมกับมิกซ์แอนด์แมตซ์เข้ากับเสื้อและรองเท้าเหมือนสาวๆ เปี๊ยบ !

ความจริงแล้วการใส่กระโปรงของผู้ชาย (แท้) หรือเรียกง่ายๆ ว่า Skirt boyนั้น ไม่ได้เป็นเรื่องใหม่แต่อย่างใด เพราะที่ผ่านมา เราคงเคยเห็นหนุ่มชาวสก็อตแลนด์ใส่กระโปรงลายสก็อตเดินทั่วเมือง หนุ่มๆ ชาวพม่าก็ยังสวมโสร่ง หรือหนุ่มๆ อินเดียก็สวมdhoti แต่แค่สวมกระโปรงชุดพื้นเมืองนั้น มันยังไม่เก๋ไก๋ถึงใจหนุ่มอินเทรนด์ในยุคนี้ เมื่อเหล่าแฟชั่นดีไซเนอร์ต่างนำเสนอแฟชั่นโชว์ผู้ชายใส่กระโปรงกันอย่างคึกคัก

ดีไซเนอร์คนดังอย่าง Vivian Westwood และ Jean-Paul Gautier น่าจะเป็นผู้จุดประกายความคิดในการสวมใส่กระโปรงของผู้ชายเป็นแฟชั่นมากขึ้น และแฟชั่นวีกประจำฤดูใบไม้ผลิ/ฤดูร้อน และประจำฤดูใบไม้ร่วง/ฤดูหนาว ปี 2009 ดีไซเนอร์หลายแบรนด์ก็ได้ตอกย้ำเทรนด์ฮอตอย่าง Skirt boy ไม่ว่าจะเป็นแบรนด์ Etro, Comme des Garcons และ John Galliano

และผู้ที่กระพือเทรนด์นี้ให้ร้อนแรงยิ่งขึ้นคงเป็น ดีไซเนอร์ Marc Jacobs เมื่อเขาย่างกรายเข้าสู่แฟชั่นวีกของนิวยอร์ก ประจำฤดูใบไม้ผลิ/ ฤดูร้อน 2009 ด้วยการสวมกระโปรงสีม่วงคู่กับเสื้อเชิ้ตสีดำ และยังปรากฏกายในงานเปิดตัวคอลเลกชันใหม่ของ Louis Vuitton ด้วยการใส่กระโปรงสุดหรูคู่กับเสื้อรัดรูปลายพิมพ์กราฟิตี

ไม่เพียงหนุ่มๆ ฝั่งอเมริกาเท่านั้นที่หันมานุ่งกระโปรง ตอนนี้หนุ่มๆ แดนปลาดิบก็กำลังคลั่งไคล้กับแฟชั่นกระโปรงหลากรูปแบบ โดยรูปแบบกระโปรงยอดนิยมคงเป็นกระโปรงยาวถึงข้อเท้า บางคนก็เลือกสวมกระโปรงสั้นทับกางเกงอีกทีหนึ่ง ซึ่งกระโปรงยอดนิยมสนนราคาถึง 200 เหรียญ และตอนนี้ที่ชอปเสื้อผ้าของผู้หญิง ก็เห็นหนุ่มๆ เข้าไปเลือกกระโปรงลายเก๋กันแล้ว

ฮารูกิ ชานะ (Haruki Shana) หนุ่มนักศึกษาศิลปะปี 2 ที่เรียกสายตาของนักท่องเที่ยวย่านฮาราจูกุด้วยชุดกระโปรงชาวเขาที่เจ้าตัวได้จากร้านขายเสื้อผ้ามือสองสนนราคาถึง 1000 เยน เขาเผยว่า เขาไม่ได้ใส่กระโปรงเพราะเป็นผู้หญิง แต่เขาชอบลวดลายและเนื้อผ้าของกระโปรงชุดนี้ โดยเฉพาะความพลิ้วไหวของกระโปรงเวลาโดนลม

เจ้าตัวจะยอมรับว่าคนในครอบครัวของเขาก็ไม่ได้ออกความคิดเห็นว่าอย่างไรกับการใส่กระโปรง แต่เขาก็เลือกที่จะไม่ใส่ให้เพื่อนบ้านเห็น

ด้านเจ้าของร้านขายเสื้อผ้าอินเดียนบนถนน Takeshita ก็มาร่วมยืนยันความฮอตของเทรนด์ Skirt boy ว่า เมื่อช่วงซัมเมอร์ที่ผ่านมา มีผู้ชายถึง 6 คน เข้ามาซื้อโสร่งของผู้หญิง และเดี๋ยวนี้ก็มีวิธีการใส่โสร่งหลายแบบที่ผู้ชายสามารถนำมาสวมใส่ให้เข้ากับรูปร่างของตัวเอง

โทโมยูกิ โอตะ บรรณาธิการบริหารนิตยสารสำหรับผู้ชายอย่าง Smart เผยว่า ขณะนี้ไลน์เสื้อผ้าของผู้ชายทำให้ดูผสมผสานความเป็นผู้หญิงมากขึ้น กระโปรงก็ทำให้ดูเข้ากันกับชุดมากขึ้น และทางนิตยสารก็เตรียมที่จะทำเรื่อง Skirt boy ในฉบับหน้า

ด้าน รีโอนา มิทซุยามา จากเว็บไซต์สตรีทแฟชั่นอย่าง Fashionsnap.com เผยว่า ตอนนี้นอกจากผู้ชายจะหันมาสวมกระโปรงกันมากขึ้นแล้ว พวกเขายังเน้นรูปร่างที่บอบบาง ผอมเรียว ในแบบของ “Slim macho look” และยิ่งทำให้ตัวเองดูเป็นสไตลิสต์มากเท่าไหร่ พวกเขาก็จะยิ่งโดดเด่นขึ้นเท่านั้น

ทีนี้ก็คอยดูว่า เทรนด์กระโปรงสุดฮอตของผู้ชายในแดนปลาดิบจะบินลัดฟ้าข้ามมาฮิตในเมืองไทย เหมือนแฟชั่นเกาหลีที่กำลังฮิตในตอนนี้หรือไม่!?!


</TD></TR><TR><TD class=body vAlign=baseline align=left><TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 align=center border=0><TBODY><TR><TD vAlign=top align=middle><TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 width=300 border=0><TBODY><TR><TD vAlign=top align=middle width=300> </TD></TR><TR><TD class=Image vAlign=baseline align=left>ฮารูกิ ชานะ</TD></TR></TBODY></TABLE></TD></TR><TR><TD vAlign=top align=middle height=5></TD></TR></TBODY></TABLE>


</TD></TR><TR><TD class=body vAlign=baseline align=left><TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 align=center border=0><TBODY><TR><TD vAlign=top align=middle><TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 width=267 border=0><TBODY><TR><TD vAlign=top align=middle width=267> </TD></TR><TR><TD class=Image vAlign=baseline align=left>หนุ่มญี่ปุ่นที่ฮาราจูกุ</TD></TR></TBODY></TABLE></TD></TR><TR><TD vAlign=top align=middle height=5></TD></TR></TBODY></TABLE>


</TD></TR><TR><TD class=body vAlign=baseline align=left><TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 align=center border=0><TBODY><TR><TD vAlign=top align=middle><TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 width=266 border=0><TBODY><TR><TD vAlign=top align=middle width=266> </TD></TR></TBODY></TABLE></TD></TR><TR><TD vAlign=top align=middle height=5></TD></TR></TBODY></TABLE>


</TD></TR><TR><TD class=body vAlign=baseline align=left><TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 align=center border=0><TBODY><TR><TD vAlign=top align=middle><TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 width=267 border=0><TBODY><TR><TD vAlign=top align=middle width=267> </TD></TR></TBODY></TABLE></TD></TR><TR><TD vAlign=top align=middle height=5></TD></TR></TBODY></TABLE>


</TD></TR><TR><TD class=body vAlign=baseline align=left><TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 align=center border=0><TBODY><TR><TD vAlign=top align=middle><TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 width=223 border=0><TBODY><TR><TD vAlign=top align=middle width=223> </TD></TR></TBODY></TABLE></TD></TR><TR><TD vAlign=top align=middle height=5></TD></TR></TBODY></TABLE>


</TD></TR><TR><TD class=body vAlign=baseline align=left><TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 align=center border=0><TBODY><TR><TD vAlign=top align=middle><TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 width=267 border=0><TBODY><TR><TD vAlign=top align=middle width=267> </TD></TR></TBODY></TABLE></TD></TR><TR><TD vAlign=top align=middle height=5></TD></TR></TBODY></TABLE>


</TD></TR><TR><TD class=body vAlign=baseline align=left><TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 align=center border=0><TBODY><TR><TD vAlign=top align=middle><TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 width=267 border=0><TBODY><TR><TD vAlign=top align=middle width=267> </TD></TR></TBODY></TABLE></TD></TR><TR><TD vAlign=top align=middle height=5></TD></TR></TBODY></TABLE>


</TD></TR><TR><TD class=body vAlign=baseline align=left><TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 align=center border=0><TBODY><TR><TD vAlign=top align=middle><TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 width=266 border=0><TBODY><TR><TD vAlign=top align=middle width=266> </TD></TR></TBODY></TABLE></TD></TR><TR><TD vAlign=top align=middle height=5></TD></TR></TBODY></TABLE>


</TD></TR><TR><TD class=body vAlign=baseline align=left><TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 align=center border=0><TBODY><TR><TD vAlign=top align=middle><TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 width=253 border=0><TBODY><TR><TD vAlign=top align=middle width=253> </TD></TR><TR><TD class=Image vAlign=baseline align=left>Marc Jacobs</TD></TR></TBODY></TABLE>
Metro Life - Manager Online

</TD></TR></TBODY></TABLE></TD></TR></TBODY></TABLE></TD></TR></TBODY></TABLE>

 

ทำเป็นมารู้ดีเรื่องของคนอื่น กิเลสตัณหาของตัวเอง ดันไม่รู้
ตนเองอยากจะเป็นพ่อ...พระ... อยากจะทำ อยากจะได้นั่น อยากจะได้นี่
แล้วก็ไม่รู้ตัว ทำเองก็ไม่เป็น ช่วยตัวเองก็ยังไม่ได้ ขยันแต่เรื่องโง่ๆ ...นะ

 

เนี่ย พูดและทำเพราะกิเลสตัณหามันสั่งการ
คนที่ไม่ปกติ แต่พยายามจะเลียนแบบความเป็นปกติ
พยายามจะทำให้เป็นธรรมดา ทั้งๆที่ไม่รู้จักความเป็นธรรมดาจริงๆแล้ว
ความธรรมดา ของคนที่มีธรรม เขาเป็นไงกันก็ยังไม่รู้ อย่างไหนคือธรรมดา
อย่างไหนมันไม่ธรรมดา ตีความมั่ว คิดเข้าข้างตัวเองตลอด
ทั้งๆที่ไม่มีความเป็นธรรมดาอยู่ในใจเลย แต่บอกว่าตนเองเป็นธรรมดาแล้ว
จิตมีโทสะ จิตมีโลภะ จิตมีโมหะ เห็นอยู่ทนโท่ ก็ยังบอกว่ามีเป็นของธรรมดา
บอกว่าเป็นคนปกติ โถ...โถ...โถ.... เห็นแต่มีความบ้าเป็นปกติ (ว่ะ)

หาความปกติธรรมดา ไม่เจอเลย...จีจี

 

นีก็ตีความมั่ว....คิดเองเออเอง ว่าพระโพธิสัตว์ เขาต้องเป็นงั้น เป็นงี้
พระโพธิสัตว์ท่านไม่อนาถา ขนาดช่วยตัวเองและช่วยคนอื่นไม่ได้ แล้วต้อง
มาแบกทุกข์ มีภาระ บีซี่วุ่นวายขายตลาดอยู่กะชาวบ้าน หรอกมั้ง
มีแต่พระโพธิสัตว์แต่งตั้งจากกิเลส อะดิ มันถึงเป็นงั้น

พวกบ้าอยากจะเป็นโพธิสัตว์ อะดิ ถึงจะเป็นทุกข์ อย่ามั่ว อย่าดึงพระท่านลงมา
มั่วๆ

วะอาอา ....โคตรมั่ว

 

สงสัย คบเพื่อนผิด อีกแระ ตรู
เธอสองคน จะจิตหลอนกันเอง ก็เรื่องของเธอ
สงสัยฉันคิดผิดซะแล้ว ที่มาพูดเรื่องไม่เป็นเรื่อง
คงจะต้อง "unfriend" จริงๆ แล้ว นะ
บ๊าย บาย โลกของความคิดและจินตนาการ มันโลกของใครของมัน
ถ้าส่งจิตออกนอก ไปกวนโลกของคนอื่นแล้ว ถ้ามันเข้าไปในโลกของคนอื่นไม่ได้
คนอื่นเขาไม่เล่นด้วยกับพวกคุณ กระแสนั้นนจะย้อนกลับไปหาต้นตอ ... นะ...
เราเตือนคุณแล้ว แล้วเราก็...จะไม่ใส่ใจในเรื่องของพวกคุณอีกแล้ว โลกของใครของมัน
ใครทำกรรมอะไรไว้ กรรมมันย้อนกลับไปหาคนทำเอง เพราะกรรมมันไม่มีทางไป มันก็ย้อนศร

 

--* คนแก่ ทะเลาะ กัน อีกหล่ะ

ตามเคย.....


โว๊ะ..โฮะ...โฮะ...

ชีวะ..ชีวะ... อ๊อด..อ๊อด ...

--*

 

มนุษย์เรามีพื้นที่ เฉพาะ คน กำหนดว่า เป็นวงกลม ล้อมรอบตัวเราไว้

คุณ มี พื้นของคุณ ฉันมีพื้นที่ ของฉัน ตราบใดที่พื้นที่วงกลม ไม่ทับซ้อน กัน
ก็ไม่มีปัญหา
หรือ ถ้ามันจะซ้อน กัน มันก็คือ พื้นที่ ของเรา....

แต่เมื่อ คนใด คนนึง พยายามที่จะเข้า ไปในพื้นที่ของ อีกฝ่าย ก็ กลายเป็น รุกล้ำ พื้นที่ของเค้า ... แต่ไม่ชอบใจ ไม่พอใจ ด้วย ความไม่เข้าใจ ก็บอกว่า พื้นที่ตรงนั้น ไม่ดี ไม่ควรอยู่ จะดึงมาอยู่ ใน พื้นที่ของตน.....

มนุษย์เอ๋ย...อย่าลืม สิ นั่นมัน เขตพื้นที่เค้า เราไป รุกล้ำเอง แล้ว จักว่า ไม่ดีได้ อย่างไร เพราะอะไร..
เรามีพื้นที่ เรา เค้ามีพื้นที่ เค้า ที่ทับซ้อน ก็เป็นพื้นที่ของเราและเค้า
ต่างคน ต่างอยู่ พบกันในจุดที่ พึ่งปรารถนาด้วย กัน ทั้ง 2 ฝ่าย..แค่ นี้ นะจะ พอ นะ ...




--* ฮ่วย พิมพ์ เอง งง เอง พะย่ะค่ะ


อ๊อด.. อ๊อด

 

ก็ เพาะ ไม่รู้ จึง มี เรา จึงมี ของ เรา จึง ชอบไม่ชอบ นี่ล่ะน๊า ... เอาเราไปโยนทิ้ง .. อิอิ

 

เอามากระทำด้วย กาย วาจา ใจ ที่เป็นประโยช์ ต่อ ตัวเอง และสาธารณะไง ...

 

เป็น เฮา ไม่ ออกไป ตาก แต่ แรก หรอก แดด ร้อน นิ มัน ก็ common sense อยู่ แล้น



แว๊ะ..แฮะ..แฮะ..


ชีวะ..ชีวะ..
อ๊อด..อ๊อด..

--*

 

โลก---ก็เราเกิด มา แล้ว นิ
นรก-สวรรค์ --ไม่รู้ ไม่เคยไป
เทพ-มาร --- ก็แค ขาว-ดำ...
วิญญาณ-ขันธ์ ---ก็ เห็นๆ รู้ๆ กัน อยู่...
กรรม-บุญ -- ทำไร ไว้ ก็ ได้ รับกลับ แบบนั้น
ธรรมะ - อธรรม -- หุหุ

มันต้องเรียนรู้ที่จะอยู่ ร่วม กัน บนโลกใบ นี้ อย่าง สมดุลย์ นะจ๊ะ นะจ๊ะ.......

เราอยู่ บน โลก เป็น คน ดี ก็เทพไป เป็น คนชั่ว ก็ มารไง
เราทำบุญ ก็ได้ บุญ ทำบาป ก็ รับ กรรมไป
เป็นทุกข์ ก็ตก นรกไง อยู่ เป็นสุข ก็เหมือน อยู่ บนสวรรค์ไง
เรามีทั้ง ร่าง แล้ว ก็ จิต ไง
ไม่เข้า หา ธรรมะ ก้ ไป อยู่ กะ อธรรม หรือ ไม่ ก็ อยู่ บนโลก เป็น กลาง ไง



--* งง ..

 

อะไรจะเกิดขึ้น แค่ไหน อย่างไร ยังไง



ก็ยังอยู่ บน โลก ใบเดียว กัน นี่แหละ ชิชิ


--* อยาก กิน น้ำพริก-ปลาทู