มีปัญหาในการนั้งสมาธิอย่างแรงครับ

คือผมมีอาการตึงๆที่หาน้าผากลงมาถึงสันจมูกครับอาการมันเหมือนมีอะไรดันออกมาจากข้างในเป็นตลอดเวลาครับถ้าเวลาปกติเดิน เล่น กิน เที่ยว ทำงาน มันจะดันไม่แรงครับ เบาๆบางๆพอรู้สึก แต่ถ้านั้งสมาธิหรือจับคำภาวนามันจะดันออกมาอย่างแรงครับเหมือนมีอะไรดังกระโหลกออกมา(ท่านลองบีบที่สันจมูกแรงเหมือนกันครับแต่ของผมมันดันออกมาจากข้างในครับ)มันจะวิ้งขึ้นๆลงๆอยู่หาน้าผากลงมาถึงสันจมูกนี่และครับถ้านั้งสมาธิต่อไปอีกก็ปวดหัวเหมือนหัวมันจะระเบิดปวดมากครับ พุท-โธ นะมะ-พะธะ นะโมพุททายะ-นะโมพุททายะ สำปะจิตฉามิ-สำปะจิตฉามิ จับลมหายใจเข้าออก ยุบหนอ-พองหนอ เอาจิตไปไว้ที่ท้อง ผมลองมาหมดแล้วครับถ้าทำเป็นไม่สนใจมันเป็นก็เป็นไปดิ มันยิงดันออกมาแล้วปวดหัวอย่างแรงต้องลุกออกจากสมาธิเลยครับ

ใครมีปัญหาแบบผมบางครับทำยังไงถืงจะหาย
หรือมีวิธีภาวนาแบบไหนน้อกจากที่กล่าวมานี่แล้วหน้าจะใด้ผลไหมครับ
ขอผู้รู้ช้วยแนะนำผมด้วยครับ
แต่ให้ผมเลิกนั้งสมาธินั้นขอเป็นวิธีสุดท้ายนะเพระใจยังรักอยู่
ขอขอบพระคุณทุกท่านเป็นอย่างสูง

 

ลองตามลมเข้าตลอดสาย ลองตามลมออกตลอดสาย ดูไปว่ากองลม กระทบ ไปถึงไหนบ้าง (ไม่ได้แนะนำให้ทุกคนต้องทำแบบนี้นะครับ ลองเอาไว้แก้ปัญญานี่เท่านั้น)^-^

 

เราวางอารมณ์หนักไปครับ อาจจะอยากให้สงบมากไป อยากให้เกิดคุณวิเศษมากไปหรือบีบคั้นตัวเองมากไป

ผมก็เคยเป็นครับ ต้องสลายด้วยเมตตาเท่านั้น

วิธีนะครับ
1.เราลองเปลี่ยนเป็นนอนสมาธิแทนครับ อารมณ์ใจจะมีความเบาสบายมากกว่า
2.ให้เราหายใจเข้าลึกๆ แรงๆ จนลมหายใจเต็มทั้งปอด สัมผัสกับความเบาชุ่มเย็นของลมหายใจ จนลมหายใจเต็มทั้งปอด
จากนั้นให้เราภาวนา พุทโธ ธัมโม สังโฆๆๆๆ ซ้ำไปซ้ำมา เป็นเวลา10วินาที
จากนั้นจึงหายใจออก ทำซ้ำ 10ครั้ง หรือจนกว่าอาการปวดจะหายไป

เสร็จแล้วเราก็ปล่อยลมหายใจสบายๆ ทำใจสบายๆ ไม่ต้องภาวนา
ปล่อยลมหายใจสบายๆ ลมหายใจจะค่อยๆ เบาลงๆ ช้าลงๆ จนลมหายใจหยุดไปเอง

พอลมหายใจหยุดก็ให้เราประคองความนิ่ง อาการหยุด ปราศจากความคิด ลอย นิ่ง สงบ เบา สบายเอาไว้

3.พอลมหายใจหายไปได้แล้ว เพื่อสลาย อารมณ์หนักให้หมด
เราจะต้องแผ่เมตตาจากสมาธิ ด้วยการนึกถึงความสุข ความรักความเมตตา ความชุ่มเย็น ความอิ่มเอิบใจ ความเบาสบายใจ
ให้หลั่งไหลเข้ามาจากทุกๆทิศทาง เข้ามาที่หัวใจของเรา
ให้ความสุข ความชุ่มเย็น หลั่งไหลเข้ามาเรื่อยๆ จนเราเริ่มรู้สึกเบาสบายใจ จิตใจเบิกบานแย้มยิ้มด้วยความสุข
ยิ่งเรานึกถึงความสุขได้มากเท่าไหร่ ใจเราจะยิ่งสบาย อาการปวดจะยิ่งหายไปมากเท่านั้น
พอความสุขหลั่งไหลเข้ามาเหมือนน้ำพุ จนเติมเต็มทั้งหัวใจของเรา จนเรารู้สึกสุขจนเต็มล้นอิ่มเอิบอิ่มเอมถึงที่สุดแล้ว

ให้เราทำความรู้สึกแผ่ความสุข จากกลางอกของเราออกไปยังทุกๆทิศทาง แผ่กระจายออกไปยังทั้งจักรวาล เห็นจักรวาลสว่างวาบเป้นสีทองไปหมด
ยิ่งเราแผ่ออกไปมากเท่าไหร่ เรายิ่งมีความสุข ยิ่งอิ่มเอิบอิ่มเอม ยิ่งคลายจากอาการปวดมากขึ้นเท่านั้น
แสงสว่างสีทอง จากความสุขที่หัวใจของเราแผ่กระจายส่องสว่างไปทั้งจักรวาล
จนใจของเรารู้สึกเบาสบาย ชุ่มเย็น อิ่มเอิบอิ่มเอมถึงที่สุด

อาการปวดทั้งหมดจะสลายหายไป ด้วยเมตตาอันไม่มีที่สิ้นสุดไม่มีประมาณของเรา

ขอให้จิตมีอารมณ์ที่เบาสบาย ผ่อนคลาย สลายจากอารมณ์หนัก ได้ในฉับพลันทันใดด้วยเทอญ

 

มีปัญหาในการนั้งสมาธิอย่างแรงครับ<!-- google_ad_section_end -->
<HR style="COLOR: #ffffff; BACKGROUND-COLOR: #ffffff" SIZE=1><!-- google_ad_section_start --><SCRIPT type=text/javascript><!--google_ad_client = "pub-2576485761337625";/* 250x250, created 31/01/09 */google_ad_slot = "7252767143";google_ad_width = 250;google_ad_height = 250;//--> </SCRIPT><SCRIPT src="http://pagead2.googlesyndication.com/pagead/show_ads.js" type=text/javascript> </SCRIPT><SCRIPT src="http://pagead2.googlesyndication.com/pagead/expansion_embed.js"></SCRIPT><SCRIPT src="http://googleads.g.doubleclick.net/pagead/test_domain.js"></SCRIPT><SCRIPT src="http://pagead2.googlesyndication.com/pagead/render_ads.js"></SCRIPT><SCRIPT>window.google_render_ad();</SCRIPT><INS style="PADDING-RIGHT: 0px; PADDING-LEFT: 0px; VISIBILITY: visible; PADDING-BOTTOM: 0px; MARGIN: 0px; WIDTH: 250px; BORDER-TOP-STYLE: none; PADDING-TOP: 0px; BORDER-RIGHT-STYLE: none; BORDER-LEFT-STYLE: none; POSITION: relative; HEIGHT: 250px; BORDER-BOTTOM-STYLE: none"><INS style="PADDING-RIGHT: 0px; DISPLAY: block; PADDING-LEFT: 0px; VISIBILITY: visible; PADDING-BOTTOM: 0px; MARGIN: 0px; WIDTH: 250px; BORDER-TOP-STYLE: none; PADDING-TOP: 0px; BORDER-RIGHT-STYLE: none; BORDER-LEFT-STYLE: none; POSITION: relative; HEIGHT: 250px; BORDER-BOTTOM-STYLE: none"><IFRAME id=google_ads_frame1 style="LEFT: 0px; POSITION: absolute; TOP: 0px" name=google_ads_frame marginWidth=0 marginHeight=0 src="http://googleads.g.doubleclick.net/pagead/ads?client=ca-pub-2576485761337625&dt=1222866732031&lmt=1222866732&output=html&slotname=7252767143&correlator=1222866732031&url=http%3A%2F%2Fpalungjit.org%2Ff4%2F%E0%B8%A1%E0%B8%B5%E0%B8%9B%E0%B8%B1%E0%B8%8D%E0%B8%AB%E0%B8%B2%E0%B9%83%E0%B8%99%E0%B8%81%E0%B8%B2%E0%B8%A3%E0%B8%99%E0%B8%B1%E0%B9%89%E0%B8%87%E0%B8%AA%E0%B8%A1%E0%B8%B2%E0%B8%98%E0%B8%B4%E0%B8%AD%E0%B8%A2%E0%B9%88%E0%B8%B2%E0%B8%87%E0%B9%81%E0%B8%A3%E0%B8%87%E0%B8%84%E0%B8%A3%E0%B8%B1%E0%B8%9A-203690.html&ref=http%3A%2F%2Fpalungjit.org%2Fmembers%2Fjinny95-194691&frm=0&ga_vid=1783511637.1243734519&ga_sid=1222866534&ga_hid=1670790399&ga_fc=true&flash=10.0.22.87&w=250&h=250&u_h=768&u_w=1024&u_ah=738&u_aw=1024&u_cd=32&u_tz=420&u_his=8&u_java=true&dtd=62&xpc=l1FVkwuofU&p=http%3A//palungjit.org" frameBorder=0 width=250 scrolling=no height=250 allowTransparency></IFRAME></INS></INS>
คือผมมีอาการตึงๆที่หาน้าผากลงมาถึงสันจมูกครับอาการมันเหมือนมีอะไรดันออกมาจากข้างในเป็นตลอดเวลาครับถ้าเวลาปกติเดิน เล่น กิน เที่ยว ทำงาน มันจะดันไม่แรงครับ เบาๆบางๆพอรู้สึก แต่ถ้านั้งสมาธิหรือจับคำภาวนามันจะดันออกมาอย่างแรงครับเหมือนมีอะไรดังกระโหลกออกมา(ท่านลองบีบที่สันจมูกแรงเหมือนกันครับแต่ของผมมันดันออกมาจากข้างในครับ)มันจะวิ้งขึ้นๆลงๆอยู่หาน้าผากลงมาถึงสันจมูกนี่และครับถ้านั้งสมาธิต่อไปอีกก็ปวดหัวเหมือนหัวมันจะระเบิดปวดมากครับ พุท-โธ นะมะ-พะธะ นะโมพุททายะ-นะโมพุททายะ สำปะจิตฉามิ-สำปะจิตฉามิ จับลมหายใจเข้าออก ยุบหนอ-พองหนอ เอาจิตไปไว้ที่ท้อง ผมลองมาหมดแล้วครับถ้าทำเป็นไม่สนใจมันเป็นก็เป็นไปดิ มันยิงดันออกมาแล้วปวดหัวอย่างแรงต้องลุกออกจากสมาธิเลยครับ

ใครมีปัญหาแบบผมบางครับทำยังไงถืงจะหาย
หรือมีวิธีภาวนาแบบไหนน้อกจากที่กล่าวมานี่แล้วหน้าจะใด้ผลไหมครับ
ขอผู้รู้ช้วยแนะนำผมด้วยครับ
แต่ให้ผมเลิกนั้งสมาธินั้นขอเป็นวิธีสุดท้ายนะเพระใจยังรักอยู่
ขอขอบพระคุณทุกท่านเป็นอย่างสูง



แนะนำนะครับ ให้มันดันออกมาเลยครับ

มันไม่ตายหรอกครับ เวทนามันบังเอาไว้

บางคนจิตมันหลุดออก ระหว่างหน้าผาก

กับตรงกลางระหว่างคิ้ว แต่ของผมมันไม่เป็นตรงนี้

ของผมตรงกลางอกมันไม่ดันออก แต่แบบมันหลุดพัวะตรงหน้า

รู้เลยที่นี้

 

ถ้าแนวผมนี่...อะไรจะมาจะไปไม่ต้องไปสนใจ เพราะการสนใจนี่คือเรายังกังวลกับร่างกาย การทำสมาธิกรรมฐานวไม่ให้สนใจอาการทางกาย ยิ่งทางจิตนี่เขาให้สนใจอยู่แต่องค์กรรมฐานเท่านั้นอะไรอย่างอื่นไม่ต้องไปสนใจสมาธิจะเคลื่อน เช่น ถ้าเจริญพุทธานุสติ ก็ให้อยู่แค่ลมหายใจ และคำภาวนาพุทโธ ถ้าจับเตโชกสิณ ภาพอื่นมาจะเป็นอะไรก็แล้วแต่ไม่ต้องไปสนใจ สนใจอยู่แต่ภาพไฟกสิณที่เราตั้งไว้ ไม่ต้องกังวลกับอาการทางกายหรือภาพทางจิต เอาแค่จิตเป็นสุข หรือถึงที่สุดของกรรมฐานที่เราทำอยู่ก็พอ

 

ถ้าไปติดสุข มันจะแก้ยากนะ................

 

สำหรับขั้นต้นมันก็ต้องอย่างนี้ก่อนครับ เมื่อคล่องแล้วจิตมีกำลังแล้วก็เริ่มพิจารณา ตามวิปัสสนาทั้ง 9 ข้อไหนก็ได้ แล้วจะวางสุขได้เองครับ อีกอย่างถ้าถึงฌานแล้วจิตจะไม่ค่อยติดสุขครับ ส่วนใหญ่ที่ติดสุขน่ะมันแค่อุปจารฌานครับ ตัวนี้ทำคนพังมาเยอะแล้ว เข้าใจว่าสำเร็จแล้วมั่ง บรรลุแล้วมั่ง ที่สุดแล้วมั่ง ตัวนี้แหละครับ ที่ต้องระวัง ให้วัดจากตัวนิวรณ์ทั่ง 5 ถ้ายังติดสุข มันเป็นกามฉันทะครับ นิวรณ์ตัวแรกเลย ถ้าถึงสุขในฌานระดับปฐมฌานเป็นต้น นี่ เรียก ธรรมฉันทะ พอใจในความสงบ ระงับ หากแต่เป็นเพียงการไม่สนใจ หรือกดกิเลส(โลกียะ) ไม่ได้ใช้ปัญญาประหารกิเลส(โลกุตตระ)เหมือนพระอริยะเจ้าครับนี่คือความต่างกันระหว่างโลกียะฌาน กับ โลกุตตระฌาน

 

ตอบได้ค่อนข้างละเอียดดีนะ สาธุนะคะ เพราะว่า การติดสุขทำให้เราหลงได้ใช่ไหมคะ
คือเหมือนเรา พอใจอยู่แค่นั้น แล้วไม่กล้าที่จะไปต่อ เพราะความกลัวว่า ข้างหน้าจะเจออะไรเลยหยุดแค่ความสุขตรงนั้น ..วิปัสนนาเลยไม่เกิด เพราะไปกลัว เงื่ีอนไขของเวทนาข้างหน้า หากจะคิดก้าว บรรไดอีกขั้นจะเป็นอย่างไร ก่อนจะไปนิวรณ์จะมาเยือนทุกครั้ง

 

ขอบคุณทุกความคิดเห็นนะครับผมจะทำตามทุกๆท่านที่ให้ความคิดเห็นแก่ผมครับ
หากท่านไดมี่วิธีอื่นอีกก็บอกมาได้นะครับผมยินดีรับฝังและพร้อมปฏิบัติครับ

 

การที่คุณมีอาการตึงๆที่หน้าผากลงมาถึงสันจมูก...

อาการมันเหมือนมีอะไรดันออกมาจากข้างในปวดหัวเหมือนหัวมันจะระเบิด...

เกิดจากที่คุณวางอารมณ์เคร่งเครียดหนักไป ทำให้บีบคั้นตัวเอง เพราะอยากให้สงบมากไป

ทำใจให้สบายๆ ร่มๆ เย็นๆ...อย่าเคร่งเครียด..

เดินจงกรมสักชั่วโมงแล้วค่อยมาภาวนา..จะทำให้ผ่อนคลาย

ก่อนจะภาวนาหายใจเข้า-ออก ลึกๆ แรงๆ....หายใจให้เต็มปอด

อย่าเอาจิตไปเพ่งตรงไปข้างหน้า...ตรงหน้าผากหรือสันจมูกเด็ดขาด

จะทำให้ตึงเครียดบีบเค้นตรงบริเวณสันจมูกและหน้าผาก..

ลองทำดูนะครับ...ที่สำคัญอย่าอยาก อย่าตั้งใจจนเกินไป...

จะทำให้เกิดอาการดังกล่าวฯ...

ขอให้เจริญในธรรมปฏิบัติ

 

สิ่งสำคัญในการภาวนา...ให้ได้หลักของใจ คือ ความสงบตั้งมั่น

ให้รู้เอาเอง ไม่ต้องไปตั้งบัญญัติใส่มัน

อันนั้นชื่อนั้น อันนี้ชื่อนี้...ให้รู้อยู่กับใจ ใจเป็นนักรู้

การพิจารณานั้นจะถูกต้องตามขั้นของผู้พิจารณาตามขั้นของธรรม

อนุโมทนา สาธุ...

 

แบบเด็กๆ แบบผมน่ะครับ

วางอารมณ์ หนักไปครับ

ถามนิดหนึ่ง ครับ พยายาม ใช้ตาในมองอะไรหรือเปล่าครับ เหมือนกับว่าพยายามมองอะไรสักอย่าง มันอาจจะต่อเข้ากับความเคยชินในการมองเป็นการเพ่งครับ

 

กำหนดตามเป็นจริงหรือตามที่ (นามรูป) มันเป็น

หากสนใจไปสนทนากันที่

http://www.free-webboard.com/home.php?nm=dhammaordhammachati

 

อย่าเพ่งหว่างคิ้วนะครับ เพ่งมากไปเดี๋ยวเข้าหัวตอยิ่งถ้าไม่มีอาจารย์คุมแล้วจะหลงง่าย
พยายามประคองจิตให้สบายๆ จะเดินกรรมฐานได้ง่ายกว่า (ปัญญาธิกะ)

 

ใช้ครับยิ่งเพ่งไปตรงที่มันตึง มันยิ่งทำให้ตึงมากขึ้นไปอีกครับผมจะทำตามท่านบอกครับขอแค่จิตสงบก็พอ

 

สมาธิ คือ การตั้งมั่น
ผมว่า การตั้งมั่นต้องสบายนะ แสดงว่ามันไม่ใช่สมาธิน่ะ ผมว่าพักกาย พักใจก่อนสักพัก ดีกว่า อาจฟังเพลงที่ชอบๆ สบาย ๆ ไม่เครียด เอากิเลสมาเป็นเครื่องมือก่อน แล้วค่อยทำใหม่ ดีกว่า

 

เมื่อยังไม่มีปัญญาเป็นของตนเอง

ก็ทำปัญญาที่ผมว่าให้เกิดกับตนก่อน
โลกทัศน์จะเปิดกว้างขึ้นอีกมาก

อริยะครูของเราสอนว่าจิตไม่มีตัวตน
แต่ก็มีมายา ฉะนั้นเราต้องไม่กลัวจิต
เรานักปฏิบัติต้องเก่งกว่าจิต

 

อย่าฝึกอาปานาเลยจริตของคุนนั้นเข้มแข็งไป จงทิ้งสมถะทุกอย่างทั้ง๔๐กอง หันเข้าหาวิปัสสนาเลย คือ การพิจรณา ไตรลักณ์๓ ทุกขัง อนิจจัง อนัตตา อริยะสัจ๔คือ ทุกข์ สมุทัย นิโรธ มรรค หรือ ปจิจจสมุบาท จะไวมากและเห็นผลชัดเจนphoobokthang

 

ไปเพ่ง มันทําไมล่ะ

ไปเพ่งมันทําไมล่ะ ไอ้ที่คิดว่ามันผ่อนคลายจริงๆ น่ะ มันคลายจริงไหม มันทรงอยู่ของมันในเเบบ สบาย ๆ จริงไหม

อย่าไปเพ่ง อย่าไปกําหนด เเค่นิสสสสส เดี๋ยว บ่อยๆ รวมๆกัน มันก็ตึงได้น่ะจ๊ะที่รัก

อย่าไปเพ่งมัน เอาให้มันคลายจริงๆ เบา จริงๆ ถึงจะดี

 

ได้ความรู้แยอะดีครับ............
อนุโมทนาสาธุ...........