บักแสบตามป่วน

สวัสดีครับเพื่อนๆ และพี่น้องทุกคน

มีเรื่องมาเมาท์นอกรอบครับ มะคืนนี้สดๆร้อนๆ สืบเนื่องมาจากวันอาทิตย์จากลับไปเยี่ยมท่านแม่ที่บ้าน(แม่แตง) แล้วเช้าวันจันทร์จาก็ขับรถกลับเข้าเมือง เพราะปัจจุบันจาทำงานอยู่ในตัวเมือง จึงย้ายมาเช่าหออยู่ใกล้ๆที่ทำงาน เพื่อความสะดวกและประหยัดค่าน้ำมันรถไปในตัว

จาขับรถออกจากบ้านมาตอนตีห้ากว่าๆ ไม่ได้เหยียบเร็วอะไรเพราะไม่รีบไม่ร้อนกว่าจะเข้างานก็เก้าโมงกว่า จนเกือบจะเข้าเขตอำเภอเมืองแล้ว ริมถนนช่วงนึงจะมีศาลที่ทำขึ้นให้วิญญาณเร่ร่อนอยู่เนื่องจากแถวนั้นมีอุบัติเหตุบ่อย
พอขับผ่านศาลไปได้นิดเดียวก็ได้ยินเสียงกระซิบข้างหูเลยครับ เป็นเสียงที่คุ้นเคยเพราะได้ยินเป็นประจำ "พ่อๆมีพวกเร่ร่อนโดดเกาะท้ายรถ จะเอาไปด้วยมะ"

งานเข้าแล้วกรู บักแสบแอบตามมาด้วย ผมก็เลยบอก"ไม่เอา เตะมานลงไป" แล้วผมก็ขับรถต่อจนไปถึงหอเกือบๆเจ็ดโมง ก็รวดแวะตลาดซื้อของใส่บาตร รวดหาของใส่ท้องไปด้วย แล้วก็เข้าห้องเปลี่ยนเสื้อเข้าบริษัท ทำงานกำลังเพลินๆมีอู้เป็นพักๆ ลุงชัย ยามประจำบริษัทก็เดินเข้ามา บอก"ลุงเจออะไรในรถเอ็งไม่รู้วะบักจา" ผมก็ถาม อะไรลุงเจออาวุธสงครามเหรอ? แกก็ทำหน่ายุ่งๆเกาหัวยิกๆ แล้วบอก ลุงเดินตรวจที่ลานจอดรถ เห็นเหมือนเด็กนั่งอยู่ในรถเอ็ง

แต่พอลุงเดินเข้าไปดูใกล้ๆก็ไม่เห็นมีอะไร พอเดินตรวจจุดอื่นผ่านมาก็เห็นอีก รถเอ็งลุงเห็นบ่อย แต่เด็กเนี่ยเพิ่งเคยเห็น เอ็งกลับบ้านไปชนเด็กที่ไหนมาป่าวเนี่ย เจองี้ลุงหลอนนะโว้ย ผมก็ยิ้มๆ แล้วบอกไม่เป็นไรหรอกลุง ไม่ใช่พวกโดนชนหรอกไม่ต้องเป็นห่วง เดี๋ยวผมจะไล่กลับบ้านแล้วละ เค้าตามมาเที่ยวเฉยๆ
ลุงแกมองผมแบบสงสัยแล้วก็เดินออกไป ผมทำงานต่อจนลืมเรื่องนี้ไปสนิท

พอเย็นเลยกลับห้องไปนั่งดูหนังเหมือนปกติ แต่ที่ไม่ปกติคือ มีเสียงวิ่งตึงๆตังๆอยู่รอบห้อง ผมงง นึกว่าข้างห้องเปิดมหกรรมวิ่งผลัดสี่คูณร้อยกันรึไงหว่า แต่พอฟังดีๆ มันวิ่งในห้องเรานิหว่า ผมถึงนึกได้ว่า เอ่อบักแสบมานแอบตามมาด้วย แต่ผมก็ยังงงอยู่ เอ๊ะ มานตามมาคนเดียวแล้วเสียงวิ่งคลุกๆคลั่กๆ เหมือนเด็กไล่กันนี่มายังไง

ผมเลยหันไปทางเตียง จ๊ะเอ๋! มานไปพาเด็กที่ไหนมาเล่นด้วยฟะนั่น โดดขึ้นโดดลงเตียงกันเมามันส์ แถมไอ้เจ้าเด็กที่บักแสบพามามานยังหันมายิ้มหวานให้ผมอีก เวงละ ผมเลยขึ้นเสียงใส่เลย(จริงๆเริ่มกลัว) เอ้ย! บักแสบเอ็งไปพาใครมา พาออกไปเลยนะไม่งั้นปล่อยอดนะโว้ย! สิ้นเสียง ภาพบักเด็กนั่นหายไป เสียงวิ่งเงียบลง ผมเลยถอนหายใจอย่างโล่งอกนึกในใจมานคงพาสหายมานออกไปละ

เลยไปอาบน้ำ แล้วออกไปหาไรกินกะพวกเพื่อนๆข้างห้อง ตอนกำลังนั่งสวาปามกันอย่างเมามันส์ พวกที่อยู่ข้างห้องผม(ทำงานที่เดียวกัน)ก็ถาม จา เอ็งพาเด็กมาด้วยเหรอ ฉันได้ยินเสียงเด็กๆวิ่งไล่ แถมยังหัวเราะเอิ๊กๆอย่างกะสวนสนุก ผมก็เลยยิ้มๆแต่ไม่ว่าอะไร เพราะที่ทำงานไม่มีใครรู้ว่าผมมีกุมารทอง ไม่อยากให้รู้ด้วย

แค่รู้ว่าผมสัมผัสกะพวกไม่มีตัวตนได้ พวกพี่แกจะย้ายหอรึจะซื้อรถทีก็พากันลากผมไปด้วย ไปดูทีมีป่าว? พอไปดูให้ก็เลยต้องเป็นแรงงานช่วยขนย้ายด้วยทุกที ขืนรู้ว่ามีกุมารเดี๋ยวจะพาลมาแห่ขอหวยกันอีก ปวดหัวตาย จนอิ่มท้องกันเรียบร้อยก็แยกย้ายห้องใครห้องมัน ผมเข้าไปนั่งดูหนังต่ออีกแปป ก็เข้านอน

พอปิดไฟนอนไปสักครู่ มาอีกแล้ว เสียงวิ่งไล่ แถมยังหัวเราะกันคิกๆคักๆ ผมหลับไม่ได้ก็ลุกมาเอ็ดใส่สักที เสียงก้เงียบไปแปป พอหลับๆก็ได้ยินอีก ผมเลยโมโห ลุกขึ้นมาบอก เอ้ย! บักแสบถ้าเอ็งไม่พาเพื่อนออกไป เดี๋ยวข้าจะเอาไม้ตีแล้วนะ(คาถาที่ใช้เป่าไม้ตีลืมไปเรียบร้อย) คราวนี้ได้ผล เงียบสนิท ผมเลยหลับต่อ จนใกล้เช้าผมก็ได้ยินเสียงมากระซิบข้างหู

พ่อๆหนูเอาเพื่อนออกไปแล้วนะ พ่ออย่าตีหนูนะ ผมก็เลยพูดแบบง่วงๆ เอ่อ ไม่ตีก็ได้แต่อย่าดื้อ กลับบ้านไปดูยาย เดี๋ยวไว้อาทิตย์หน้ากลับไปจะซื้อรถไปฝาก บักแสบก็บอกเอาขนมด้วยนะพ่อ ยายไม่ให้กินเลยขนม ผมก็เลยตอบเอ่อๆไปตามเรื่อง แล้วก็งัวเงีย ลุกขึ้นมา อาบน้ำแต่งตัวมาทำงานตามปกติ ไม่รู้วันนี้ลุงยามแกจะเห็นอะไรอีกรึเปล่า แต่มานน่าจะกลับไปแล้วนะ อิอิ

 

ปูเสื่อก่อนๆๆ

 

บักแสบ ของพี่นี่น่ารักดีนะครับ อิอิ อ่านแล้วอมยิ้ม

แอบตามอ่านทุกตอนเลย

 

พี่จาทำงานอยู่เชียงใหม่หรอคะ แหะ แหะ

ซอก็เรียนเชียงใหม่พอดีเลย

บักแสบแอบตามมาเที่ยว สงสัยอยู่กะยายแล้วเหงามั่ง

ไม่มีเพื่อนเล่น แถมยายไม่ให้ขนมกิน เลยแอบตามพี่จามาเที่ยวเล่น

 

สงสัยจะจริง อยู่บ้านนู้นแม่จาไม่ค่อยได้ไปไหน ออกไปตลาดวันละครั้ง นอกนั้นก็อยู่บ้าน นานๆจะไปวัดที สงสัยมานจะเซ็งเลยแอบหนีมาแอ่ว อิอิ

 

แหม่

เล่าเรื่องได้ใจทุกเรื่องเลยเฮีย

*----------*

 

อ่านแล้วเพลิน สนุกดี...

 

ขอถามนิดนะคะ ถ้าคุณออกมาอยู่หอแล้วตอนทานข้าว ต้องเรียกให้กุมารทานด้วยกันได้เลย หรือว่าต้องให้คนที่บ้านเป็นคนเรียกให้ทานคะ และต้องตั้งสำรับให้เขาโดยเฉพาะหรือไม่คะ สงสัยอีกอย่างคือ ที่คุณบอกว่าเขาแอบตามมาเที่ยวหมายถึงคุณเอารูปปั้นกุมารมาด้วย หรือว่ายังอยู่ที่บ้านคะ ขอโทษที่ถามโง่ ๆ นะคะ แต่ไม่รู้จริง ๆ ค่ะ เนื่องจากมีกุมารอยู่ 2ตน แต่ไม่เคยมีอะไรให้รู้ว่ามาอยู่เลยค่ะ อาจเป็นเพราะว่าเราเลี้ยงไม่เป็นหรือ ทำไม่ถูก ขอบคุณค่ะ

 

ร้ายนะเนี่ย น้องแสบเนี่ย แอบหนีออกจากบ้านมาเที่ยวในเมืองด้วย
แถมอัธยาศัยดี มาแป๊บเดียวมีเพื่อนเล่นแล้ว หุหุ

สงสัยว่าคุณยายคงกลัวน้องฟันผุอ่ะค่ะ เลยไม่ให้กินหนม ยายหวังดีน้า

 

เห็นหัวข้อเรื่องนึกว่าไม่ใช่พี่จาเขียน

เพราะว่าต้องเป็น "ธุดงค์ของหลวงตา4"

แต่สะกิดใจเลยเข้ามาดู(สงสัยพี่ป๋อ ณัฐวุฒิมาบอก 55+)

แอบมาเขียนให้อ่านก่อน รออ่านเรื่องของหลวงตา

พรุ่งนี้นะครับ

ธุดงค์ของหลวงตาภาค4 อย่าลืมนะครับ

 

แล้วทำไมไม่ชวนมาอยู่ด้วยกันที่หอหล่ะ บักแสบน่ารักดีออก

 

ทั้งฮาแล้วขนลุกด้วย

 

เล่าได้ออกรสชาติดีคับ..

 

กุมารทองนั้นแบ่งได้หลายวรรณะ มีทั้งเป็นวรรณะเทวาชั้นแรก ซึ่งชั้นนี้ส่วนใหญ่จะเป็นพระเกจิเรียกมาประจุในรูปหุ่นปั้น ซึ่งจาเดาว่าของคุณแม่หมูอ้วนน่าจะเป็นอย่างนี้ เพราะอีกอย่างนั้นเป็นวรรณะผีรึภูติ ซึ่งอย่างหลังนี้อันตรายกว่า แรงกว่า เลี้ยงยากกว่า เพราะจะใช้ศพเด็กตายในท้องแม่มาปิ้งจนแห้งเกราะ แล้วเอามาทำพิธี ไม่ก็ใช้ดินจากป่าช้ามาปั้นแล้วทำพิธี ซึ่งไม่ว่าอย่างไหนก็อันตรายต่อผู้เลี้ยงทั้งสิ้น เพราะหากเป็นวิญญาณภูติผู้เลี้ยงจะต้องมีตบะ วิชาอาคมกล้าพอสมควร(ไม่งั้นเอาไม่อยู่) แต่ของจาเป็นชั้นเทวาเพราะหลวงตาท่านพาเข้าโบถส์บ่อยๆ อีกทั้งตอนอยู่กับหลวงตาท่านปลุกของท่านทุกวัน ทำให้ค่อนข้างมีฤทธิ แม้หุ่นจะอยู่บ้านแต่สามารถตามจาเข้าเมืองได้โดยไม่ต้องย้ายหุ่นตามมา แล้วการเลี้ยงนั้นนอกจากจะเรียกกินทุกครั้งที่เรากินแล้ว เรายังต้องมีเรียกใช้ เพื่อให้เขาได้ใช้ฤทธิ เป็นเหมือนการออกกำลังของเรา หากจะใช้เขา เราก็ต้องปลุก ซึ่งถ้าเราสะดวกก็ปลุกทุกวัน แต่ถ้าไม่สะดวก อย่างน้อยทุกวันพระ กับวันพระจันทร์เต็มดวง ของแม่หมูอ้วนนั้นมีสององค์ ดังนั้เวลาปลุกเราต้องเรียกชื่อทีละองค์ไป เวลาเรียกใช้ก็เรียกเป็นคนๆ แต่ต้องเรียกทั้งคู่ อย่าลืมว่ากุมารทองเป็นวิญญาณเด็ก ถ้าเราเรียกแต่คนพี่คนน้องจะรู้สึกยังไง การเรียกนั้นจาให้แม่จาเป็นคนเรียก เพราะท่านเป็นคนเอาสำรับ อาหารขึ้นใส่ ไม่ควรให้อาหารคาวสด ประเภทลาบเลือด ลู่ รึพวกอะไรดิบๆ คาถาปลุก

คาถาปลุกเสกกุมารทอง

เอหิ กุมารัง กุมารีนัง อุติอุนิ นะอัง อิติ พุทโธ

คาถาปลุกและเรียกเค้ากินข้าว

จัตตุระภูตานัง อะหังวายัง อมมาหาระ กุมาริง กุมารทอง
มารับโภชนา อาคัจฉาหิ ติวัตตับโพ อาคัจฉัยยะ มาลูกมา

คาถาเรียกวิญญาณมาคุย

สิทธิเตโช สิทธิจิตตัง มหาภูโต ม สันทะนัง ฯ
(ด้วยเดชและดวงจิตอันศักดิ์สิทธิ์ ขอให้มหาภูต จงมาสนทนากับเรา)

อันหลังนี่ถ้ามาอย่ากลัวเค้านะครับ บอกไปว่าเอ่อ แม่เห็นแล้วรู้แล้วว่ามาอยู่ ช่วยดูแลคุ้มกันภัยให้แม่ให้ครอบครัวแม่อะไรก็ว่าไป แต่ถ้าเค้าไม่มาก็เป็นไปได้ว่าอาจกลับขึ้นเทวสถานเค้าไปแล้ว ก็กลับไปให้พระเกจิเรียกมาประจุใหม่ได้ครับ เอาจากวัดไหนมาก็กลับไปวัดนั้นแต่ถ้าผู้ประจุไม่อยู่แล้วไม่ว่ากรณีใดๆ อย่าเอาเค้าไปให้คนอื่นประจุ บูชามาใหม่ดีกว่าครับ อ่อ! แล้วก็ถ้าไปตกปากสัญญาอะไรกับเค้าก็ทำด้วยนะครับห้ามลืม หมั่นใส่บาตรให้เค้าด้วย ทุกวันจะดีมาก จาใส่ให้ทุกวันจนปัจจุบันก็ยังใส่ เค้าจะมีฤทธิมากครับ เตะผีพเนจรตกรถไปเลย อิอิ

 

คาถาที่พี่จาโพสไว้ใช้ได้กับกุมารทุกสำนักเลยใช่ไหมครับ

แล้วถ้านั่งสมาธิอุทิตให้ เค้าจะได้ไหมครับ

 

ได้ทุกสำนักครับผม ถ้าเรานั่งกรรมฐาน ก็สามารถอุทิศให้เขาได้เช่นเดียวกัน กรวดน้ำให้เขาด้วยครับ เอ่ยชื่อเขา พ่ออุทิศส่วนกุศลให้ลูกชื่อ....ก็ว่าไป มารับ
ส่วนกุศลนี้ไป เขาก็จะได้รับครับ พยายามปลุกบ่อยๆ เรียกใช้บ่อยๆ ให้เฝ้าบ้านก็ได้ ถ้าอยากลองฤทธิเค้าก็สั่งไป คนที่ไม่ใช่คนในครอบครัวห้ามให้เข้าบ้านนะลูก ถ้าเค้ามีฤทธิมากพอ จะทำให้แขกโดนแกล้งไปพอสมควร อาจเป็นจับขาดึง ไม่ก็ขนลุกโดยไม่มีสาเหตุ อยู่ไม่นานก็ต้องขอตัวกลับ(แขกจาเคยโดนยันตกเก้าอี้เลย) อิอิ

 

ขอนำไปใช้ครับ
อนุโมทนา สาธุ ขอรับ

 

สั่งให้เค้าไปแกล้งคนมันไม่บาปหรอคับ งิงิ

 

ขอบคุณ คุณจามากเลยค่ะ ขอถามอีกนิดค่ะ ตอนปลุกต้องเอามือจับหุ่นกุมาร หรือต้องอยู่หน้าหุ่นไหมคะ หรือไม่ว่าเราจะอยู่ทีไหนก็ได้ แล้วนึกถึงกุมารที่บ้านแล้วปลุกคะ ตามที่คุณเล่ามาก็คือคุณจาเรียกให้ทานด้วยกันทุกครั้งด้วย และคุณแม่ที่บ้านก็ต้องเอาสำรับตั้งให้ด้วยหรือคะ??? ขอโทษนะคะที่เจ้าปัญหาถามมากมาย ก็ต้องขอบคุณที่ให้ความรู้ค่ะ

 

อ่า คงบาปอะครับจาว่า แต่ตอนนั้นคือเราอยากรู้ไงว่าเค้าจะมีฤทธิคุ้มครองครอบครัวได้แค่ไหน เลยลองดู แต่พอรู้ก็ยกเลิกคำสั่ง เพราะกลัวบาปจะติดเค้าไปด้วย แต่คงไม่บาปหนักหรอกมั๊งครับ ไอ้คนโดนถีบมันเป็นเพื่อนสนิท ประมาณรักดอกจึงหยอกเล่นอะ อิอิ