เมื่อหลวงตามหาบัวโปรดพ่อในนรก

เมื่อหลวงตามหาบัวโปรดพ่อในนรก


เรื่องที่จะเล่าต่อไปนี้เป็นประสบการณ์จริงของคุณนุ่นที่หลายคนอาจจะไม่เชื่อ
แต่ลองอ่านให้จบท่านอาจได้ข้อคิด อะไรหลายอย่างจากเรื่องนี้

เล่าที่มาของนุ่น

บ้านของนุ่นอยู่ในกรุงเทพฯ ครอบครัวนุ่นจัดได้ว่าครอบครัวนุ่นมีฐานะครอบครัวหนึ่งเลยก็ว่าได้
แม่และน้าของนุ่นเป็นพวกชอบเข้าวัดทำบุญมาก โดยเฉพาะวัดป่าบ้านตาด และสวนแสงธรรม
ตั้งแต่มีโครงการณ์ช่วยชาติ ของหลวงตาบัว เข้าไปช่วยงานจนแทบจะเรียกว่าเป็นกิจกรรมหลักของชีวิตทีเดียว
ส่วนตัวพ่อและนุ่น แทบไม่เคยเข้าวัดเลย พ่อเป็นพวกติดเหล้า แต่ก็รักลูกมากจึงไม่ได้ไปกินเหล้านอกบ้าน แต่กินในบ้านเพื่อจะได้อยู่กับลูก
และด้วยความสุดขั้วมาเจอกันทำให้พ่อและแม่นุ่นมีปากเสียงกันเป็นประจำ โดยพ่อก็จะต่อว่าแม่และลามไปถึงหลวงตาบัวถึงขนาดเรียกหลวงตาบัวว่า อีตาบัว
นุ่นเองนอกจากจะสนิทกับพ่อมากกว่าแม่แล้วยังเห็นว่า แม่เอาแต่ทำบุญไม่สนใจพ่อและนุ่นเลย จึงเข้ากับพ่อเป็นปี่เป็นขลุ่ย
ทุกข์สุดในชีวิต

และด้วยการใช้ชีวิตอย่างที่กินเหล้า-สูบบุหรี่จัด ทำให้มะเร็งคร่าชีวิตพ่อไปก่อนเวลาอันควร
นั่นเป็นเหตุให้นุ่นเป็นทุกข์ ทุกข์ที่สุดในชีวิตของนุ่น
แม่พยายามหาเวลามาอยู่กับนุ่นมากขึ้น แต่ก็ช่วยอะไรไม่ได้มาก
ด้วยความคิดถึงพ่อทุกวันนุ่นต้องตื่นมาใสบาตรพระหน้าบ้าน เพื่ออุทิศให้พ่อ




จนมาวันหนึ่งแม่จึงเอ่ยปากชวน นุ่นไปทำบุญ ประทายข้าว ที่วัดป่าบ้านตาด กับหลวงตาบัว
ด้วยความอคติที่พ่อพร่ำสอนนุ่น ทำให้นุ่นปฏิเสธในฉับพลัน
แม่จึงพยายามชี้แจงเหตุผลว่า ทำกับหลวงตาบัวได้บุญมาก พ่อเขาจะได้บุญมากไปด้วย
หลังจากมีการทุ่มเถียงอยู่นาน แม่จึงใช้ไม้เด็ดว่า ถ้าทำกับหลวงตาแล้ว ถ้าพ่อไม่ได้รับบุญครั้งนี้ก็เลิกไปแม่ก็จะเลิกไปเหมือนกัน
นุ่นจึงไปด้วยเพราะเหมือนรับคำท้า
พอไปในงานนุ่นก็ไปช่วยในกลุ่ม กองเรือป้าป้อม
และด้วยความที่มาเพราะคำท้าทำให้นุ่น หงุดหงิดกับการมาครั้งนี้ตลอดงาน
พ่อมาหา

หลังจากเสร็จงานก็กลับบ้านที่กรุงเทพฯ และคืนนั้นเองระหว่างที่นุ่นหลับอยู่
แม่ก็เข้ามาปลุกนุ่นด้วยอาการตกใจอย่างมาก นุ่นตื่นเร็วพ่อมา
และแม่ก็พาไปห้องแม่ซึ่งตอนนี้นามานอนด้วย
เมื่อเข้าไปน้าพูดขึ้นว่า นุ่นมาหาพ่อหน่อย
นุ่นจึงตวาดกลับไป เล่นบ้าอะไร เอาพ่อมาเล่นบ้าอะไร
พ่อในร่างน้าก็พยายามพูดให้นุ่นเชื่อว่าเป็นพ่อจริงๆ ไม่ใช่น้า
จนมีการนำเรื่องที่มีเฉพาะนุ่นกับพ่อที่รู้กันแค่สองคนมาถาม ซึ่งพ่อก็ตอบได้ นุ่นจึงลงใจวิ่งเข้าไปกอดพ่อในร่างของน้า หลังจากแสดงความรักและคิดถึงกันอยู่นานพ่อจึงเล่าเรื่องหลังความตายของพ่อให้ฟัง

เรื่องหลังความตาย

พ่อเล่าว่า
พ่อเป็นคนที่ชอบดื่มเหล้า จึงถูกนำลงไปนรกไปกรอกน้ำทองแดง
ระหว่างที่พ่อเข้าแถว พ่อเหลือบไปเห็นพระรูปหนึ่งเข้ามาอยู่ในบริเวณนั้น
แล้วก็มีเสียงเรียก นายอำนวย...ออกมา
พ่อไม่กล้าออกนอกแถว เพราะจะมีคนคอยเอาหอกแหลมแทงทะลุคนที่แตกแถว มันน่ากลัวมาก
พอถึงคิวพ่อถูกกรอกน้ำทองแดง ก็มีแรงมหาศาลฉุดพ่อออกจากแถว พร้อมพูดว่า

นายอำนวย...ออกมาถ้าเราสั่งแล้วไม่มีใครกล้าทำอะไรหรอก

จำเราได้รึเปล่า

จำไม่ได้ครับ

เราอีตาบัวไง

อีตาบัวที่อ๊อดชอบไปทำบุญบ่อยๆนะหรอกหรือครับ

เอ่อนั่นแหละ

เท่านั้นพ่อเข่าอ่อนเลย หลวงตาท่านทราบแต่ท่านไม่โกรธแต่ท่านกลับมาช่วย
ต่อรองเจ้ากรรมนายเวร

หลวงตาพาพ่อไปหาคนที่มีหน้าที่ดูแลบัญชีบุญบาปของมนุษย์
แต่พ่อไม่ค่อยทำบุญบุญน้อย จึงไม่พอให้เจ้ากรรมนายเวร
หลวงตาจึงให้เปิดบัญชีบุญของแม่ ซึ่งมีมากแต่ยังไม่พอ
หลวงตาจึงว่า ให้ดูใหม่ มีบุญประทายข้าวด้วย
เขาจึงเปิดอีกจึงพบและ หลวงตาให้เอาบุญนี้ให้เจ้ากรรมนายเวร
ซึ่งทางโน้นก็พอใจจึงปล่อยตัวพ่ออกมาได้
เรื่องของพ่อหลังพ้นจากนรก

หลังจากที่หลวงตาท่านช่วยพ่อของนุ่น วิญญาณเร่ร่อนของพ่อน่นจึงได้ไปอย่วัดป่าบ้านตาด ดังเช่นวิญญาณอีกจำนวนมหาศาลที่หลวงตาบัวช่วยให้พ้นจากนรก
เหตุที่มาวัดป่าบ้านตาดเพราะจะได้คอยอนุโมทนากับคนที่มาทำบุญที่วัด รวมไปถึงมีการพัฒนาคุณภาพวิญญาณ ให้มีมีบุญกุศลและความดีพอที่จะยกชั้นภูมิได้
หากวิญญาณไหนโชคดีมีญาติมาปฏิบัติธรรมก็จะเปลี่ยนภพภูมิได้เร็ว
พ่อนุ่นยังเล่าต่ออีกว่าผ้าบังสุกุล ที่แม่กับนุ่นทำไปทอดทิ้งไว้
พ่อได้รับแล้ว เวลาร้อนก็อาศัยกันร้อนได้ เวลาหนาวก็อาศัยห่มได้

นั่งสมาธิให้พ่อด้วย

เนื่องจากภพภูมิที่พ่ออยู่ไม่เหมือนภพภูมิมนุษย์ เป็นภพที่ยังทุกข์อยู่มาก
หากวันไหนนุ่นนั่งสมาธิแล้วอุทิศบุญให้พ่อ พ่อก็จะรู้สึกสบาย
นุ่นจึงรับปากพ่อว่าจะนั่งสมาธิให้ทุกวัน ซึ่งหลังจากรับปากพ่อแล้ว นุ่นก็จะนั่งทุกวันซึ่งเป็นเวลาเดิมทุกวัน
แต่มีอยู่วันหนึ่งนุ่นได้ไปช่วยงานหลวงตา
เมื่อเลยเวลานั่งสมาธินุ่นก็รู้สึกถึงอาการคันและเจ็บยิบๆเหมือนใครเอาเข็มมาจิ้ม
พอนึกขึ้นได้ว่าเลยเวลานั่งสมาธิแล้วจึงพูดออกไปว่า เสร็จงาน กลับบ้านแล้วจะไปนั่งสมาธิให้พ่อเท่านั้นแหละอาการก็หายไป
หลังจากนั้นไม่นานพ่อก็มาแฝงน้าอีก นุ่นจึงถามพ่อว่าเรื่องที่คันยิบๆนั่นฝีมือพ่อรึเปล่า
ซึ่งพ่อก็รับว่าใช่
หลวงตาเลื่อนงานประทายข้าว

มีอยู่ปีหนึ่งหลวงตาท่านเลื่อนงานประทายข้าวให้มาเร็วขึ้น ราว1อาทิตย์ โดยท่านให้เหตุผลว่า อาทิตย์ที่เลื่อนไปท่านจะไปทำธุระ
นุ่นเองก้ได้ถามกับพ่อที่แฝงมาที่ร่างของน้า ถึงสาเหตุที่แท้จริง
พ่อจึงตอบว่า ที่หลวงตาเลื่อนเพราะกำหนดการงานประทายข้าวเดิมตรงกับวันตัดสินของทางนรกหลวงตาจึงเลื่อนให้เร็วขึ้นเผื่อจะมีญาติของใคร ทำบุญให้คนที่ตกนรกหลวงตาจะได้ใช้บุญที่ญาติอุทิศไปให้ใช้ในการต่อรองกับเจ้ากรรมนายเวร

พ่อบุญพอแล้ว

หลังจากที่พ่อมาแฝงร่างน้าครั้งแรก นุ่นและแม่ได้เพียร ทำบุญกับหลวงตา รักษาศีล นั่งสมาธิ เพื่ออุทิศบุญให้พ่อ ซึ่งระหว่างนั้นพ่อก็เข้ามาแฝงน้าเป็นระยะๆ
จนกระทั่งวันหนึ่ง พ่อมาบอกนุ่นว่า หลวงตาบอกพ่อมีบุญพอแล้วที่จะเปลี่ยนภพภูมิไปเมืองสวรรค์ให้ไปตัดอาลัยทั้งหมดให้ได้จะพาไปภพภูมิที่ดีกว่า
ตอนนี้พ่อเหลือห่วงคือลูกคนเดียวแต่ยังไงก็จะมาลาลูก
นุ่นได้ยินดังนั้นก็ร้องห่มร้องไห้ แล้วพูดว่า นุ่นไม่ยอม นุ่นไม่ยอมให้พ่อไปไหน พ่ออยู่อย่างนี้นุ่นยังได้เจอเวลาพ่อมาแฝงน้า
พ่อก็พูดทั้งน้ำตาว่า น้ำตาของลูกในโลกวิญญาณมันท่วมเป็นทะเลมหาสมุทรแล้วแล้วพ่อก็เงียบไป
นุ่นเล่าเรื่องนี้ให้แม่และน้าฟัง ทั้งสองจึงพยายามเกลี้ยกล่อมให้ นุ่น ทำใจเพื่อไม่ให้ขวางทางพ่อ ที่จะไปดี
และพ่อก็มาอีก แต่คราวนี้นุ่น ทำใจได้แล้วและหลังจากนั้น พ่อก็ไม่เคยมาแฝงน้าอีกเลย
เรื่องราวหลังจากนั้นและบทสรุป

หลังจากนั้นนานมากแล้ว นุ่นก็ยังทำใจไม่ได้ ยังแอบร้องไห้คิดถึงพ่อเป็นประจำ
ซึ่งมีวันหนึ่ง นุ่นไปกราบหลวงตาที่สวนแสงธรรม
นุ่นนั่งอยู่ด้านล่างกุฏิหลวงตาขณะฟังเทศน์หลวงตา
ด้วยความทุกข์ใจที่ยังตัดอาลัยไม่ขาดนุ่นจึงก้มหน้าและร้องไห้ออกมา แต่เป็นการร้องแบบเงียบๆไม่ได้รบกวนใคร
ซักพักก็มีแม่ชีคนหนึ่งเดินเข้ามาลูบหลัง แล้วพูดขึ้นว่า พ่อหนูให้ฉันมาบอกว่า ตอนนี้พ่ออยู่สวรรค์แล้วสบายดีไม่ต้องเป็นห่วง
นุ่นถึงกับสะดุ้ง เพราะที่ร้องไห้เป็น การก้มหน้าแล้วน้ำตาไหล ซึ่งถ้าไม่มีใครมานั่งจ้องหน้าจริงๆก็จะไม่เห็น อีกทั้งเป็นเวลาค่ำแล้ว และต่อให้เห็นก็ไม่มีใครรู้ได้หรอกว่า นุ่นร้องไห้เรื่องอะไร
แต่แม่ชีที่ไม่เคยเห็นหน้าคนนี้พูดตรงกับเรื่องของนุ่น ซึ่งมันไม่น่าจะใช่เรื่องบังเอิญ
หลังจากคราวนั้นนุ่นก็ทำใจได้ และตั้งใจทำบุญเหมือนเดิม เพราะนุ่นเชื่อแล้ว
เชื่อในบุญในบาป
เชื่อในหลวงตามหาบัว
แล้ววันนี้ท่านเชื่อรึยัง..????

ที่มา ,คุณ bon เวปนวรัตน์
<TABLE border=0 cellSpacing=0 cellPadding=0 width=100 align=center><TBODY><TR><TD></TD></TR></TBODY></TABLE>

 

สาธุครับ เป็นบุญแท้หนอที่ได้เกิดมาทันได้ทำบุญ ได้ฟังธรรม ได้กราบกับองค์หลวงตามหาบัว พระอริยเจ้าผู้ทรงพระคุณอันประเสริฐครับ

ภาพวันงานบุญเปิดโลกธาตุ วันที่ ๓๐ พฤษภาคมนี้ ณ วัดป่าบ้านตาด Luangta.Com -

 

เป็นการให้ธรรมเป็นทาน ที่ยอดเยี่ยมเลยครับ อนุโมทนาสาธุด้วยครับ

 

อนุโมทนาสาธุค่ะ การภาวนาเป็นการทำบุญที่ได้บุญมากที่สุด จะทำที่ไหนก็ได้ ที่บ้าน ที่ทำงาน บนรถ ก็ทำได้ ภาวนาสวดมนต์แผ่เมตตาก่อนออกเดินทางไกล ก็ทำได้เช่นกันค่ะ

 

ปฏิบัติดีแล้ว ชอบแล้ว อนุโมทนาด้วยค่ะในความเพียร สาธุ

 

อ่านจบแล้ว ซาบซึ้งมากๆ เลยขออนุญาต พิมพ์ข้อความให้แม่อ่านเลยค่ะ
แม่ก็ซาบซิ้งมาก เอาไปให้น้องชายอ่านต่อ วันที่ 7 มิย. ก็โอนเงินทำบุญ
กับหลวงตา 2000 บ. อุทิศให้พ่อ เมื่อคืนฝันถึงพ่อปุ๊บเลยค่ะ สาธุ ๆๆ

 

พุธโธ อัปมาโณ
ธัมโม อัปมาโณ
สังโฆ อัปมาโณ
สาธุ ขอกราบหลวงตาบัวด้วยความเคารพยิ่ง

 

นิพพานะปัจจโยโหตุ...ชื่นใจกับกองบุญหลวงตา...อนุโมทนาสาธุ...

​

 

เรื่องนี้อยู่ในหนังสือ
รวมเรื่องเล่า...สิ่งที่เห็น หลวงตาวัดป่าบ้านตาด เล่ม ๑ ไง<!-- google_ad_section_end -->



ตอนนี้มีออกมาให้อ่านทั้งเล่ม ๒ เล่ม ๓ และ เทวดาวันขึ้นกุฏิใหม่








น่าเสียดายตอนไปอยู่วัดรอร่วมงานบุญเปิดโลกธาตุที่ผ่านมา
ไม่ได้ร่วมบุญเช่าหนังสือมาอ่าน

 

ภาพจากหนังสือ "เทวดาวันขึ้นกุฏิใหม่หลวงตา"

 

หนังสือ รวมเรื่องเล่า...สิ่งที่เห็น เล่ม 2
มีบทความบางตอน ที่คุณหลวงเขียนไว้ ควรนำไปพิจารณาเป็นอย่างยิ่งครับ

 

อนุโมทนา สาธุ สาธุ ..

คุณของพระพุทธเจ้า พระธรรมเจ้า พระสังฆเจ้า หาประมาณมิได้ ..

 

มหาโมทนาบุญครับ อ่านเเล้วน้ำตาคลอในความมีเมตตาของท่านหลวงตามหาบัวจริงๆครับ

 

กราบบูชาหลวงตามหาบัวด้วยกาย วาจา ใจ ทาน ศีล ภาวนา ของกระผมครับ

 

อนุโมทนาครับ เป็นบุญอย่างสูงที่ได้เคยมีโอกาสกราบพระอริยเจ้าอย่างหลวงตา

 

อนุโมทนาค่ะ อ่านแล้วน้ำตาไหลเลย...เชื่อในบุญในบาปและเชื่อในหลวงตามหาบัว สาธุ

 

สุดยอดที่สุด...ดีที่สุดแล้วคุณ สาธุ สาธุ สาธุ หลวงตามหาบัวหลวงตาบัวพระทองคำพระอรหันใหญ่ บุญใหญ่มากๆ สาธุ สาธุ สาธุ อนุโมทามิ

เชื่อว่ายังมีคนอีกมาก...ที่ชอบไปปรามาทท่าน หน้ากลัวที่สุดสำหรับคนพวกนั้น....หน้ากลัวจริงๆ ในชีวิตนี้บุญที่ไม่มีวันลีมจนวันตายคือบุญ ผ้าป่าช่วยชาติ....ที่ได้ร่วมกับหลวงปู่สังวาล เขมโก ถวายทองคำหลวงตามหาบัว และบุญกฐินที่ท่านเป็นตัวแทนหลวงปู่สังวาล มารับด้วยตัวเองที่"วัดป่าเขมโก"ตอนที่หลวงปู่สังวาลป่วยมากๆ สาธุ สาธุ สาธุ อนุโมทามิ

 

ชอบเหลือเกินชอบจริงๆๆกระทู้นี้....กระทู้มหามงคลใหญ่ สาธุ สาธุ สาธุ อนุโมทามิ

 

น้ำตาไหล คิดถึงพ่อค่ะ

 

ไปวัดป่าบ้านตาดครั้งล่าสุดก็เมื่อวันที่29พ.ค.ที่ผ่านมาครับ

ไปทำบุญเปิดโลกธาตุ และยังได้ไปกราบทางเดินจงกลมของหลวงตามาด้วยครับ

งานเปิดโลกธาตุจะตรงกับวันที่30พ.ค.ของทุกปี ซึ่งเป็นวันเสียชีวิตของแม่หลวงตาครับ



ปล.ถ้าเป็นไปได้รบกวนพี่ลีลาวดีถ่ายบทความในหนังสือตั้งแต่เล่ม1ถึงเล่ม3จะได้มั้ยครับ

มีประโยชน์และสาระมากๆเลยครับบางตอนยังสนุกอีกด้วย อ่านแล้วไม่น่าเบื่อครับ ผมขอคอนเฟิร์มเลย