ทำไมสวรรค์บางชั้นถึงมีการเสพกาม ครับ

ผมเคยอยากถามพระ มานานแล้วว่าสวรรค์ชั้น(จำไม่ได้) ทำถึงมีการเสพกามกัน เป็นเทวดาน่าจะเห็นว่าเรื่องนี้บาปนะครับ ผมเข้าใจอะไรผิดไปหรือเปล่า ช่วยตอบทีนะครับ

 

เออ เข้าใจผิดไปไกลเลยแหล่ะ กามคุณ ไม่ใช่บาป แต่เป็นความสุขที่พระเจ้าสร้างขึ้นมาเพื่อให้สัตว์โลกทั้งหลายดำรงชีวิตอยู่ได้อย่างมีความสุข การที่พระเจ้าสร้างให้ผู้ชายมีไอ้นั่น แล้วผู้หญิงมีไอ่นี่ ก็เพื่อที่จะให้ผู้ชายเอาไอ่นั่นของมันไปเสียบเข้าไปในไอ่นี่ของผู้หญิงน่ะแหล่ะ และเรื่องเพศสัมพันธ์ระหว่างชายหญิงนี่รู้สึกว่าจะเป็นเรื่องที่ค่อนข้างจำเป็นเลยทีเดียวแหล่ะ ( ที่ไม่เกี่ยวกับการดำรงอยู่ของเผ่าพันธ์มนุษยชาติด้วย ) รู้สึกว่าคนเราจะมีความเก็บกดอะไรซักอย่างจำไม่ได้แล้ว อยู่ภายในใจ พระเจ้าก็เลยสร้างให้ผู้ชายมีไอ่นั่น แล้วก็ผู้หญิงมีไอ่นี่ เพื่อที่จะได้มีอะไรกันได้ เป็นการระบายความรู้สึกเก็บกดนั้นๆอ่ะนะ ผู้ที่จะเอาชนะความรู้สึกเก็บกดนี้ได้ก็ต้องบรรลุขั้นอรหันต์อะไรโน่นเลยนะถึงจะตัดความรู้สึกนี้ได้โดยสิ้นเชิง

และถ้าไม่ได้มีอะไรกับเพศตรงข้ามเป็นเวลานานๆ ก็จะทำให้ความรู้สึกเก็บกดนี้ทวีขึ้นเรื่อยๆโดยที่หาทางระบายออกไม่ได้ ซึ่งเป็นบาป บาปนี้จะทำให้เป็นคนบ้าเซ็กซ์อ่ะนะ ไม่อยากบอกเลย พระศรีอารีย์ก็บ้าเซ็กซ์ แบบว่าพอมีเมียแล้วมีอะไรกับเมียไม่ได้ แบบว่ามีปัญหาทางเทคนิคเล็กน้อยก็เลยมีอะไรกันไม่ได้ แบบว่าตอนจีบกันเนี่ยจะเอาจะเอาแกก็บอกว่าไว้แต่งกันก่อน พระศรีอารีย์ก็โอเค แต่งก่อนก็แต่งก่อน พอเอาขึ้นไปบนสวรรค์ปุ๊บนี่เอาไม่ได้เลย แตะต้องตัวกันไม่ได้ ถ้าเข้าไปไกลๆแล้วจะเกิดบาเรียอลังการขึ้นมาล้อมตัวเมียพระศรีอารีย์ไว้ ทำให้มีอะไรกับเมียตัวเองไม่ได้เลย พอมีอะไรกับเมียตัวเองไม่ได้ทำให้พระศรีอารีย์เกิดความรู้สึกเก็บกดที่ระบายออกไม่ได้ และค่อยๆทวีขึ้นตามเวลา ทำให้เวลาลงมาจุติจะเป็นคนบ้าเซ็กซ์อ่ะ ( พอลงมาตอนชาติที่ 8 เป็นผู้ปลดปล่อย เลยไปเอาผู้หญิงคนหนึ่งมาเป็นเมียน้อย เอามันมาระบายความเก็บกดนี้แทนเมียของตัวเองอ่ะ )

พวกมารหรือลูกสมุนของมารนี่ก็บ้าเซ็กซ์หมด เพราะเวลามารทำลูกสมุนจะไม่ทำอวัยวะเพศให้ ทำให้ไม่สามารถระบายความเก็บกดที่ว่านี้ได้ และความเก็บกดนี้ก็จะต้องค่อยทวีขึ้นตามเวลาเหมือนกับกรณีของพระศรีอารีย์ ทำให้เวลาพวกมารมาเกิดบนโลกจะบ้าเซ็กซ์หมดทุกตัวทุกตน แต่เทพนี่ไม่บ้าเซ็กซ์หรอกนะ มีแต่พระศรีอารีย์เท่านั้นแหล่ะที่บ้าเซ็กซ์ ( เพราะว่าเอากะเมียตัวเองไม่ได้ ) พระศรีอารีย์ดันเรื่องมากเรื่องผู้หญิงต้องอย่างโน้นอย่างนี้ พอมากเรื่องมากๆแล้วเจอคนที่ถูกใจก็ไปชอบไอ่คนนั้น แล้วบุญตัวเองก็ดันไม่ถึง -L-" เลยมีอะไรกันไม่ได้เลย แย่ แย่

 

เรียนคุณบูริณ..ครับอย่าไปเอาถ้อยความของคุณ Catwater มาใส่ใจนะครับลบๆไปซะมันจะทำให้เป็นมิจฉาทิฐฐิอย่างให้อภัยไมได้เลย
แต่คำถามของคุณดีมากๆๆเป็นประเด็นสำคัญในการที่จะเป็นการจุดประการในการสร้างกุศลกันดังนี้นะครับ กระผมขอตอบด้วยความรู้น้อยดังนี้คือ
1.เกี่ยวกับเรื่อง สวรรค์ นรก และพรหม ทั้งหมดมีข้อมูลคร่าวๆดังนี้นะครับ
ตามพระบาลีและการปฏิบัติธรรมเมื่อได้
ในพระอภิธรรม ปริจเฉทที่ ๕ วิถีมุตสังคหวิภาค กล่าวถึงสถานที่เกิด ที่อยู่ ของสัตว์ ทั้งหลาย ที่ตาย จากโลกนี้ ไปแล้ว ว่ามีถึง ๓๑ ภพภูมิ (มนุษยภูมิเป็นเพียง ๑ ใน ๓๑ ภูมิ) ตามสภาพ ของผลกรรม ที่ได้กระทำมา
การที่จะได้เกิดเป็นมนุษย์ ซึ่งถือเป็น สุคติภูมิ นั้น จะต้องประกอบ กุศลมหาวิบาก ซึ่งเป็นผลจากการ ทำความดีมาแต่อดีต หากประกอบกรรม ที่เป็นอกุศล จะมีผลให้เมื่อจุติ (ตาย) ไปจะตกอยู่ในอบายภูมิ
ภูมิอื่นๆมีดังนี้คือ
1.1ขอกล่าวใน สุขคติภูมิก่อนนะครับ

มนุสสภูมิปฏิปทา ชี้ทางมาสู่มนุสสภูมิ คือ โลกมนุษย์ ซึ่งเป็นโลกที่ ค่อนข้างจะสุขสบายและประเสริฐกว่าบรรดา โลกอบาย โลกที่สัตว์ผู้มาอุบัติเกิดเป็นคนใน ในมนุษยโลกนี้ ซึ่งมีสันดานดีและมีอุจจมนัส คือเป็นสัตว์ที่มีใจสูง สามารถที่จะรับรส พระสัทธรรมเทศนาของสมเด็จพระสัมมา สัมพุทธเจ้า และอาจถือเอาอมตธรรม คือ มรรค ผล นิพพาน มาเป็นสมบัติของตนได้ เป็นส่วนมาก
​

เทวภูมิปฏิปทา ชี้ทางไปสู่เทวภูมิ คือสวรรคเทวโลก ซึ่งเป็นโลก ที่ปราศจากความทุกข์ มีแต่ความสุขชื่นบาน เริงสราญโดยส่วนเดียว ทั้งนี้ ก็เพราะสวรรคเทวโลก นี้เป็นแดนสุขาวดี มีความสุขด้วยกามคุณารมณ์ อย่างมากมาย เต็มไปด้วยทิพยสมบัติหลายอย่าง สุดจะพรรณนา

พรหมภูมิปฏิปทา ชี้ทางไปสู่พรหมภูมิ คือเบื้องบนพรหมโลก ซึ่งเป็นโลกที่เต็มไปด้วยปณีตสุข มีแต่ความสุขชั้นสูง เป็นสุขอันละเอียดประณีตยิ่งกว่าความสุขด้วย กามคุณารมณ์ของเหล่าเทพยดาในเทวภูมิ
​

ครั้นชี้แจงถึงภูมิต่างๆ อันปรากฏมีอยู่ภายในวัฏสงสาร ซึ่งยากแก่การรู้เห็นแห่งคนธรรมดาสามัญทั้งหลาย เช่นนี้แล้ว สมเด็จพระชินสีห์เจ้ายังทรงชี้ปฏิปทา ทางออกจากภูมิต่างๆ ในวัฏสงสารอีกด้วย โดยการชี้ปฏิปทาที่ประเสริฐสุด นั่นคือ
​

ชี้แจงทางปฏิปทาไปสู่ โลกุตตรภูมิ = ภูมิที่พ้นจากโลก ภูมิที่หลุดออกไปจากโลกต่างๆ ซึ่งได้นำเอามาตั้งชื่อไว้ ในที่นี้เพื่อให้เข้าใจง่ายว่า นิพพานปฏิปทา ชี้ทางไปสู่แดนพระนิพพาน ซึ่งเป็นแดนปราศจาก กองทุกข์ทั้งมวล และเป็นแดนที่ปราศจากความสุข อันเป็นโลกิยสุข ทั้งเป็นถิ่นที่มีแต่อมตสุข แสนประเสริฐวิเศษสุดยอดชั่วนิรันดร์
2.ดังนั้นการเสพกามในสวรรค์ พรหม เป้นเรื่องปกติ ครับอาจจะมากกว่า ในชั้นมนุษยภูมิอีกด้วย เพราะเป็นอะรที่ ปราณีต งดงาม คิดนึกเอาเองก็มาแล้ว เป็นสุขเหลือล้น....แต่ ทุกข์ สุข นั้ยเป็นของที่ไม่เที่ยง ย่อมมีการเปลี่ยนแปลง จะเห็นได้ว่าการเสวยสุขแบบ เทวดา หรือพรหม นั้นถ้าเผลอสติ ไปหละก็ โมหะอันเป็นแม่ทัพแห่งอกุศลกรรมทั้งหลายจะเข้ามายึดครอง จิต เพราะ แม้เทวดาและ/หรือพรหมก็ยังไม่พ้นขันธ์5 ครับดังนั้นจะว่าบาปไหม ตอบได้เลยว่า บาป และจะเกิดบุญได้ไหม บอกได้เลยว่าก็เกิดได้ เพราะบาปกับบุญนั้นเกิดจากการที่เรา ทำกรรม(การกระทำ----ถ้าส่งผลดีให้กับตนเองและผู้อื่น เป็นบุญ แต่ถ้าเกิด ผลเสีย หรือทำให้ใจเศร้าหมอ ง----บาป มันสะสมไว้ใน จิต ครับ จิตนี่แหละเป้นตัวไปเกิดมาเกิด โดย ปฏิสนธิเอาตามแรงแห่งกรรมทั้งหมดทั้งสิ้น ครับ

 

ผมเห็นด้วยกับคุณพฦติจิครับ

ผมอ่านแล้วงงมาก แต่เค้าก็คงหวังดีนะครับช่วยตอบ แต่ของคุณผมว่าน่าจะใช่คำตอบที่ผมอยากรู้มากกว่าครับ ขอบคุณ

 

เออ เออ จะว่าอะไรก็ว่าไป แค่จะบอกว่ากามคุณ ไม่ใช่บาป ( เพราะว่าไม่ได้เกิดความเดือดร้อนหรือความทุกข์กะใคร ) แต่กามคุณจะเป็นบาป ( ถ้าเกิดความเดือดร้อนหรือสร้างความทุกข์ยากลำบากให้กับใคร ( เล่นชู้ ) )

 

อ้อ แล้วอีกอย่าง ถ้าเรามีแฟนหรือมีเมียอยู่แล้ว แล้วเราดันไปเอาคนอื่นมาเป็นแฟนหรือเป็นเมียอีก นั่นคือเรามองว่าแฟนเราที่เรามีอยู่นั้นเป็นของตาย ที่ยังไงๆเราก็จะได้ ไม่หลุดมือเราแน่ๆอยู่แล้ว ถึงเราไปเอาคนอื่นมาเป็นแฟนอีกมันก็ทำอะไรเราไม่ได้ ขัดขืนก็ไม่ได้ น้อยใจเลิกกะเราไปหาคนอื่นก็ไม่ได้ เราก็เลยไปเอาคนอื่นได้ แบบนี้จะเป็นบาปที่คิดว่าแฟนตัวเองเป็นของตาย ซึ่งบาปนี้จะทำให้แฟนเราเห็นเราเป็นของตายด้วย เห็นว่าเราชัวร์ๆแน่แล้ว ยังไงก็ได้เราแน่ๆ และเนื่องจากคนเรามีความต้องการที่ไม่สิ้นสุด เมื่อเราได้สิ่งหนึ่งแล้ว เราก็จะมองหาความฝันครั้งต่อไป หาสิ่งที่เราใฝ่ฝันอันใหม่แล้วไปหาทางแสวงหาไขว่คว้ามา ดังนั้นเมื่อแฟนเราเห็นว่าเราแน่ๆชัวร์ๆแล้ว มันก็จะไม่มองว่าเราเป็นเป้าหมาย ( เพราะคิดว่าได้แล้ว ) แล้วก็จะแสวงหาความฝันอันใหม่ของเค้าต่อไป

นั่นก็คือถ้ามันมองว่าเราชัวร์ๆแน่แล้ว มันก็จะไม่คิดว่าทำยังไงถึงจะได้เรา แล้วมันก็จะมองหาผู้ชายคนใหม่เป็นเป้าหมายใหม่ ความฝันครั้งใหม่ แล้วก็แสวงหาไขว่คว้าผู้ชายคนนั้นมาให้ตัวเองให้ได้ทุกวิถีทาง ( ทั้งๆที่จริงๆแล้วมันอาจจะอยากได้เรา และไม่ได้อยากได้ผู้ชายคนนั้นเลย แต่มันก็จะกั๊กไม่ให้เราจีบมันติด แล้วก็ไม่สนใจว่าเราจะจีบมันติดหรือไม่ ( เพราะคิดว่าได้เราชัวร์ๆ ) แล้วก็สร้างปัญหาภาระต่างๆยัดใส่เราโดยไม่สนใจว่าเราจะรับไหวหรือไม่ ( เพราะว่าคิดว่าได้เราชัวร์ๆ ต่อให้สร้างปัญหาเหี้ยห่าอะไรมากมายมันก็ยังจะได้เราอยู่ ) แล้วก็ทุ่มเทเวลา ความเอาใจใส่ สติปัญญา ทุนทรัพย์ หัวจิตหัวใจ ความรู้สึกดีๆทั้งหมด ไปให้ผู้ชายอีกคนที่เป็นเป้าหมายใหม่ ความฝันครั้งใหม่ของมัน ( โดยไม่สนใจว่าจริงๆแล้ว มันอยากจะได้ใครกันแน่น่ะ )

 

สวรรค์ 6 ชั้น ยังมีเรื่องกิเลส ตัณหา ราคะ ครบครับ

ทางพุทธเลยเรียกสวรรค์ทั้ง 6 ชั้นว่า

"กามาวจร"

 

ทำความเข้าใจเรื่องคำว่า "กาม" นิดนึงนะครับ คำว่ากามในศาสนาพุทธไม่ได้หมายถึง การมีเพศสัมพันธ์นะครับ แต่หมายถึงความพอใจในผัสสะทั้ง 5 คือทางหู(เสียง) ตา(ภาพ) จมูก(กลิ่น) ปาก(ลิ้น-รสชาติ) ผิว(สัมผัส) และใจ(มโนภาพ) ดังนั้นการได้ยินเสียง เห็นภาพ แล้วจิตใจพองฟู หลงเตลิดไปกับสัมผัสนั้นก็คือการเสพท์กาม

ย้อมกลับมาที่คำถามว่าเทวดามีการเสพท์กามได้หรือ ไม่บาปหรือ คำตอบคือความสุขจากการได้ลิ้มผัสสะทั้ง 5 นั้นเป็นความสุขที่ต้องอาศัยเครื่องมือคือผ่านทางกายแล้วรับรู้สู่ใจ หากใจหลงเพริดไปกับผัสสะอันนั้นก็ถือได้ว่าจิตใหลลงสู่ทางต่ำ พ่ายแพ้ต่อกิเลส เมื่อเทวดาผู้นั้นหมดบุญก็คงต้องลงมาเกิดในภพภูมิที่ต่ำลงเป็นแน่ หวังว่าตอบแค่นี้คงจะพอให้หายสงสัยได้นะครับ

 

สาธุ สาธุ

ขอบอนุโมธนาบุญกับทุกท่านที่ช่วยตอบนะครับ ทั้งที่เข้าใจ และพยายามที่จะเข้าใจว่าท่านสื่ออะไร แต่ก็เข้าใจในเจตนานะครับ ว่าต้องการให้ธรรมกับผม ขอบคุณครับ

 

สวรรค์ชั้นกามาวจร เขาเสพกามกันเขาก็ไม่ได้ เอาไอ้นั้นไปเสียบไอ้นี้เหมือนที่น้อง CatWater บอกนะ เขามีวิธีของเขา เขากินทิพย์ อยู่ทิพย์ เสพกามก็ทิพ์ด้วยครับ อีกอย่างมันเป็นของคู่ภพภูมิของของเขา เหมือนที่การเสพกามแบบมนุษย์มันก็ของคู่ภพภูมิมนุษย์ แต่จะภพภูมิไหนขึ้นชื่อว่ากามฉันทะ ก็ยังเป็นนิวรณ์ ยังเป็นสังโยชน์ กันอยุ่ต่อไป เป็นสิ่งที่เราต้องตัด

กระทู้ถามว่าทำไมสวรรค์ยังมีเสพกาม ก็ต้องลองถามตัวเราว่า เราตัดได้ไหม เรารู้ว่าต้องตัด เนื่องจากเป็นนิวรณ์ เนื่องจากเป็นสังโยชน์ ใช่ไหม แต่มันก็ยากมาก ๆ เลยใช่ไหม ด้วยเหตุเดียวกันนี่ล่ะ ชาวสวรรค์ชั้นกามาวจรทั้งหมด เขาก็ตัดยากเมือนกัน พระอนาคมีขึ้นไปเท่านั้นที่ตัดกามฉันทะได้ แม้พระโสดาบันก็ยังตัดไม่ขาด เขาจึงยังเสพกามกันอยู่

นางวิสาขาเป็นพระโสดานตั้งแต่อายุ 12 ขวบ แต่มีลูกเต็มบ้านหลานเต็มเมือง เพราะนางนั้นพออายุ 18 ก็หยุดความแก่ไว้ตรงนั้น ยังคงความสาวสวยตลอดจนสิ้นอายุ (ทำไมแฟนเราไม่หยุดความแก่บ้างนะ ยัยหมูพะโล้)

 

แค่มอง ก็........แล้ว ไม่หยาบแบบ " ตบเด็ก เตะหมา ท้าคนแก่ รังแกผู้หญิง " หรอก

<EMBED src="http://203.150.224.157/musicart//newmusicstation/overture/rabbit.swf" quality=high bgcolor=#ffffff WIDTH=0 HEIGHT=0 TYPE="application/x-shockwave-flash" PLUGINSPAGE="http://www.macromedia.com/shockwave/download/index.cgi?P1_Prod_Version=ShockwaveFlash">
</EMBED>

 

ขอตอบแบบจะจะ

ปาล์มขอตอบแบบจะจะนะครับ สวรรค์ทั้งหกชั้นยังมีการเสพกามอยู่ครับแตกต่างกันไปในรายละเอียดที่มีความปราณีตต่างกันแต่ละชั้นครับ ส่วนพรหมนั้น ท่านไม่ได้เสพกาม ท่านอาศัยอยู่โดยอำนาจฌาณสมาธิครับ อย่าเข้าใจผิดว่าพรหมเสพกาม เดี๋ยวกลายเป็นบาปกรรมเพราะไปปรามาสผู้ทรงคุณนะครับ การที่จะได้เป็นพรหมต้องได้ฌาณสมาธิครับ ส่วนการที่จะเป็นอยู่ในสวรรค์ต้องทำบุญ พรหมโลกไม่มีเพศครับไม่สามารถบอกได้ว่าเป็นหญิงหรือชายเพราะท่านถือสมาธิท่านมีสุขจากการอยู่ในสมาธิท่านไม่ได้มีสุขจากการเสพกามอย่าเข้าใจผิด แล้วอย่างที่คุณcatwaterว่าหนะ อย่าพากันเชื่อมันเป็นมิฐฉาทิฐิ เขาอาจนำเอาความเห็นของเขามากล่าวร้ายใส่คนอื่น การที่กล่าวร้ายผู้ทรงคุณบาปกรรมหนักไม่ใช่น้อยนะครับ โดยเฉพาะกับพระบรมโพธิสัตว์ซึ่งท่านบารมีเต็มแล้วท่านจะลงมาโปรดสัตว์แล้ว การเสพกามไม่ผิดบาปครับถ้าหากท่านไม่ได้ถือศีลข้อห้ามที่เสพกามและการเสพกามของท่านไม่ทำผิดคือได้กามมาโดยการไม่ควร กามมีหลายอย่างจะมั่วว่าเป็นเรื่องบนเตียงเสียหมดไม่ได้ รูป รส กลิ่น เสียง สัมผัส นี่หละกาม แต่การเสพกามจะทำให้จิตใจชุ่มไปด้วยกิเลสทำให้ใจทะยานอยากมากขึ้น ผูกมัดใจเราไม่ให้หลุดพ้น แล้วสักวันเราอาจแสวงหากามด้วยความไม่ชอบธรรมเราก็ต้องได้รับผลกรรมครับ กามเลยเป็นต้นเหตุแห่งความทุกข์ การเสพกามไม่บาปแต่การทำผิดเพื่อให้ได้มาซึ่งกามนั้นบาปแน่นอน ใครมีไรไม่ชอบใจจงมาลงที่ปาล์มได้แต่อย่าเอาไประบายหรือก้าวล่วงสิ่งประเสริฐไม่งั้นจะหาว่าไม่เตือน

 

พระอริยบุคคลมีสี่ระดับครับ ชั้นตั้งแต่พระอนาคามีขึ้นไป ท่านถึงละกิเลสกามได้อย่างสิ้นเชิง แต่ที่ละกิเลสได้ทุกอันคือพระอรหันต์

สวรรค์เป็นที่ที่เกิดเพื่อให้มีสิ่งดีมาสนองบุคคลที่ทำดี นรกสนองคนบาป

พรหมโลกเป็นดินแดนแห่งฌาณสมาธิท่านสุขโดยสมาธิครับ

มนุษย์โลกนั้นมีทุกแบบตั้งแต่ต่ำทรามสุด จนถึงพระอริยะ

 

พระอริยบุคคลมีสี่ระดับครับ ชั้นตั้งแต่พระอนาคามีขึ้นไป ท่านถึงละกิเลสกามได้อย่างสิ้นเชิง แต่ที่ละกิเลสได้ทุกอันคือพระอรหันต์

สวรรค์เป็นที่ที่เกิดเพื่อให้มีสิ่งดีมาสนองบุคคลที่ทำดี นรกสนองคนบาป

พรหมโลกเป็นดินแดนแห่งฌาณสมาธิท่านสุขโดยสมาธิครับ

มนุษย์โลกนั้นมีทุกแบบตั้งแต่ต่ำทรามสุด จนถึงพระอริยะ

 

อยากรู้เรื่องภพภูมิให้มากขึ้นลองเข้าดูที่นี่ครับ

http://www.tteen.net/view.php?time=20040930145912