วิถี แห่ง การปฏิบัติ วิถี แห่ง พระอาจารย์ "มั่น" วิถี แห่ง พระบุญมั่น

​

สายสัมพันธ์ระหว่าง พระอาจารย์มั่น ภูริทัตโต กับ พระอาจารย์บุญมั่น มันตาสโย

ประการ 1 สะท้อนให้เห็นสายสัมพันธ์ที่ พระอาจารย์มั่น ภูริทัตโต มีกับวัดปทุมวนารามอย่างแนบแน่น

เพราะ พระอาจารย์บุญมั่น มันตาสโย ท่านอุปสมบทและพำนักอยู่วัดปทุมวนาราม

ขณะเดียวกัน พระสายวัดป่าจากภาคตะวันออกเฉียงเหนือเมื่อเดินทางเข้ามหานครกรุงเทพฯ ก็ถือเอาวัดปทุมวนารามเป็นเป้าหมาย 1

เพราะว่าวัดปทุมวนารามอยู่ไม่ห่างจากวัดบรมนิวาสเท่าใดนัก

ประการ 1 สะท้อนให้เห็นลักษณะพึ่งพาอาศัยซึ่งกันและกันระหว่าง พระอาจารย์มั่น ภูริทัตโต กับ พระอาจารย์บุญมั่น มันตาสโย

เพราะ พระอาจารย์บุญมั่น มันตาสโย รู้ภาษาอังกฤษ

ทั้ง 2 รับรู้ว่าการจาริกไปยังประเทศพม่าซึ่งเป็นเมืองขึ้นของสหราชอาณาจักรจำเป็นต้องรู้ภาษาอังกฤษด้วยจึงจะเดินทางไปด้วยความราบรื่น

ตรงนี้ถือว่าเป็นความรอบคอบ

กระนั้น การศึกษาเรื่องราว พระอาจารย์บุญมั่น มันตาสโย จากหนังสือ "รำลึกวันวาน" ของพระอาจารย์ทองคำ จารุวัณโณ ก็มีความสำคัญ

พระอาจารย์บุญมั่น มันตาสโย เป็นบุตร พ.ท.พระบริคุตวรภัณฑ์ (คง สรวิสูตร์) และท่านรอด เกิดเมื่อเดือนเมษายน 2429 ณ บ้านคลองคราม ในคลองบางกอกน้อย ธนบุรี

อายุ 17 ปีจบชั้นประโยคหนึ่งจากโรงเรียนพระตำหนักสวนกุหลาบรุ่นแรก

จากนั้นบรรพชาเป็นสามเณรที่วัดบวรนิเวศวิหาร ได้มีโอกาสถวายการปฏิบัติต่อ สมเด็จพระมหาสมณเจ้า กรมพระยาวชิรญาณวโรรส จนเป็นที่โปรดปราน เพราะความขยัน อดทนและอยู่ดึกจนเป็นนิจ

ด้วยสมเด็จพระมหาสมณเจ้าฯ ทรงงานอยู่จนเลยสองยามจึงจะเสด็จเข้าที่บรรทม ท่านเฝ้ารับใช้รวดเร็วทันพระทัยและรู้พระทัยเป็นอย่างดีโดยมิได้คำนึงถึงเวลาพักผ่อนของท่านเอง

เป็นสามเณรอยู่ได้ปีเศษก็ลาสิกขาไปรับราชการในกระทรวงพระคลังมหาสมบัติ

วันที่ 2 เมษายน 2450 อุปสมบท ณ วัดนรนาถสุนทริการาม โดยมี สมเด็จพระสังฆราชเจ้า กรมหลวงชินวรสิริวัฒน์ วัดราชบพิธ ทรงเป็นพระอุปัชฌาย์ พระวินัยมุนี เป็นพระกรรมวาจาจารย์

จำพรรษาแรกที่วัดในป่าจังหวัดนครสวรรค์ เมื่อออกพรรษาแล้วจึงกลับมาอยู่ที่วัดนรนาถสุนทริการาม

ต่อมาก็ได้ขอย้ายมาอยู่ที่วัดปทุมวนาราม

พระอาจารย์บุญมั่น มันตาสโย มีความสนใจในทางสงบมาก

เหตุผลหนึ่งที่ขอย้ายมาอยู่วัดปทุมวนารามเพราะเป็นวัดที่อยู่นอกพระนครหลวง เป็นสถานที่ไม่พลุกพล่าน เป็นสถานที่อำนวยให้แสวงหาความสงบได้ง่าย

ปรากฏจากคำบอกเล่าจากของท่านเองและผู้ใกล้ชิดว่า

ท่านได้เข้ารับการอบรมการปฏิบัติกัมมัฏฐานจากท่าน พระอาจารย์มั่น ภูริทัตโต ได้ติดตามเดินธุดงค์ไปในเขตภาคเหนือ เข้าไปอยู่เมืองมะละแหม่งและเมืองเมาะตะมะแห่งละ 2 ปี แล้วจึงกลับประเทศไทย

ในเวลาเดินทางกลับประเทศไทย ท่านพระอาจารย์มั่นเดินทางเข้ามาทางจังหวัดเชียงรายและจังหวัดเชียงใหม่

ส่วนท่านพระอาจารย์บุญมั่นเดินทางมาทางเรือ ลงเรือที่เมืองเมาะตะมะมาขึ้นที่จังหวัดนครศรีธรรมราชแล้วจึงเดินทางกลับวัดปทุมวนาราม

พักอยู่ที่วัดปทุมวนารามชั่วระยะหนึ่งจึงออกเดินธุดงค์ร่วมกับท่านพระอาจารย์มั่นอีก คราวนี้ไปทางภาคตะวันออกเฉียงเหนือไปถึงประเทศลาวแล้วเดินทางข้ามแม่น้ำโขง เดินทางเข้ามาประเทศไทยขึ้นที่วัดธาตุพนม

เดินธุดงค์ต่อไปยังจังหวัดสกลนคร อุดรธานี นครราชสีมา เพชรบูรณ์ พิษณุโลก อุตรดิตถ์ จนมาถึงปากน้ำโพจึงขึ้นรถไฟกลับกรุงเทพฯ

เป็นการธุดงค์เที่ยวสุดท้าย

ท่าน พระอาจารย์บุญมั่น มันตาสโย พำนักอยู่วัดปทุมวนารามอย่างต่อเนื่องจนได้รับตำแหน่งเป็นเจ้าอาวาสองค์ที่ 6

เดือนธันวาคม 2520 ท่านได้รับพระราชทานสมณศักดิ์ พระธรรมปาโมกข์

ถึงแก่มรณภาพด้วยความสงบ ณ วันอังคารที่ 11 ธันวาคม 2522 สิริรวมอายุได้ 93 ปี 7 เดือน 20 วัน

พรรษา 73

ที่มา @ มติชน

 

ขออนุโมทนาสและขอบคุณครับ