น้องเฟิร์ส กับความฝันที่สดใส แต่อนาคตกลับริบหรี่

น้องเฟิร์ส กับความฝันที่สดใส แต่อนาคตกลับริบหรี่

น้องเฟิร์สขายของหน้าโรงเรียน


น้องเฟิร์สใฝ่ฝันที่จะเป็นครูสอนดนตรี


เวลาอ่านหนังสือน้องเฟิร์สต้องดูใกล้เป็นพิเศษ



ยายน้องเฟิร์สได้เสียชีวิตแล้วอย่างสงบ หลังจากที่เขาถ่ายภาพยายได้เพียง 1 วัน​

สรุปข้อมูลโดยกระปุกดอทคอม
ขอขอบคุณภาพประกอบจากหนังสือพิมพ์โพสต์ ทูเดย์

"ผมอยากเป็นครูสอนดนตรี แต่เมื่อโชคชะตาทำให้ผมต้องเป็นอย่างนี้ก็ไม่เป็นไร ต้องยอมรับให้ได้ และใช้ชีวิตอย่างมีความสุขกับสิ่งที่เป็น" คำพูดใสซื่อ แต่หนักแน่นของ "น้องเฟิร์ส-คุณากร ค้าขาย" เด็กหนุ่มวัย 17 ปี นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5 โรงเรียนราชวินิตบางแก้ว อำเภอบางพลี จังหวัดสมุทรปราการ

ถ้ามองจากรูปลักษณ์ภายนอก "น้องเฟิร์ส" ก็เหมือนเด็กหนุ่มทั่วไป ที่กำลังย่างก้าวเข้าสู่วัยรุ่น ใช้ชีวิตปกติทั่วไปเหมือนคนปกติ แต่จริงๆ แล้วถ้าสังเกตดีๆ จะเห็นว่าเขามักต้องใช้สายตาเพ่งมองสิ่งต่างๆ ที่อยู่รอบๆ ตัวตลอดเวลา ซึ่งก็เพราะว่าเขาเป็นโรคต้อหินกินดวงตาทั้ง 2 ข้าง ที่เกิดจากกรรมพันธุ์ น้องเฟิร์สต้องใส่แว่นสายตาตั้งแต่อายุ 8 ขวบ เนื่องจากสายตาสั้น แต่ตอนนั้นอาการต้อหินยังไม่แสดงออก แต่เขาใช้ชีวิตตามปกติเหมือนๆ เด็กหนุ่มทั่วไป

จนกระทั่งประมาณ 2 ปีที่ผ่านมา เขามีอาการปวดดวงตาและปวดมากขึ้นเรื่อยๆ แต่ในช่วงแรก "น้องเฟิร์ส" ไม่ได้ไปพบแพทย์เพื่อเข้ารับการรักษาที่ไหน เนื่องจากทางบ้านมีฐานะยากจน ไม่มีเงินไปรักษา จนสายตาเริ่มพร่ามัวและปวดมาก ทั้งนี้น้องเฟิร์สจึงไปเข้ารับการรักษาที่โรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์ และได้รับการผ่าตัดมาแล้วครั้งหนึ่ง แต่แพทย์ระบุว่า อาการของเขาเข้าขั้นรุนแรง ยากต่อการที่จะรักษาได้ เพราะต้อหินกินตาดำเหลือเพียง 5 เปอร์เซ็นต์เท่านั้น ซึ่งแน่นอนว่าในอนาคตเขาอาจจะไม่ได้มองเห็นอีกต่อไป

ตั้งแต่นั้นมา การใช้ชีวิตของน้องเฟิร์สก็ค่อยๆ เปลี่ยนแปลงไปอย่างช้าๆ ต้องใช้สมาธิมากขึ้น และจดจำสิ่งต่างๆ ที่อยู่รอบตัวแทนการมองเห็นได้ด้วยตา พร้อมๆ กับการทำใจยอมรับสภาพของตัวเอง ​

น้องเฟิร์สช่วยแม่เก็บของ​

แต่สิ่งหนึ่งที่น้องเฟิร์สยังต้องทำเป็นกิจวัตร คือ ต้องช่วยแม่เข็นรถเข็นไปขายของที่เชิงสะพานลอยหน้าโรงเรียนทั้งเช้าและเย็น เนื่องจากแม่ของน้องเฟิร์สขาไม่ค่อยดี มักจะเจ็บปวดบริเวณหัวเข่าอยู่เสมอ ทำให้ทุกๆ เย็น ผู้คนที่ผ่านไปผ่านมาบริเวณนั้น มักจะชินกับภาพแม่ลูกคู่หนึ่งที่ค่อยๆ ประคับประคองรถเข็นให้มันขับเคลื่อนไปได้อย่างช้าๆ โดยมีแม่เป็นเสมือนดวงตาคอยบอกทาง และลูกชายเป็นเสมือนขาแทนแม่ ค่อยๆ เข็นรถไปตามทางที่แม่บอก

อย่างไรก็ตาม ถึงแม้ว่าน้องเฟิร์สจะต้องพบกับอุปสรรคแสนนักหนาในการดำเนินชีวิต แต่เขาก็ไม่เคยคิดจะท้อแท้ต่อโชคชะตาชีวิตที่กำลังมืดมิด ทั้งนี้เพราะได้กำลังใจจากครอบครัวและเพื่อนๆ ​

http://hilight.kapook.com/view/32996​

หากเพื่อนๆ ท่านใดต้องการส่งกำลังใจและช่วยเหลือน้องเฟิร์ส สามารถบริจาคได้ที่ ชื่อบัญชี คุณากร ค้าขาย หมายเลขบัญชี 362​

 

ขอให้หายโดนไวนะฮับ

 

ตั้งใจทำความดีไปเถิด อย่าหมดหวังกับการใช้ชีวิต

วันหนึ่งเมื่อเวลามาถึง คุณธรรมที่ทำมาถึงพร้อม

บางทีนะ อาจมีโอกาสผ่าตัดเปลี่ยนดวงตาใหม่ได้ (ในกรณีที่สามารถทำได้)

ในทางการแพทย์แผนปัจจุบันสามารถทำได้

แต่การจะรักษาดวงตาที่ได้มาใหม่ให้อยู่กับเรานานๆ ต้องอาศัยคุณธรรมต้องปฏิบัติธรรมฝึกสมาธิ

อย่ากลัวและอย่าท้อถอย