ความแตกต่างระหว่าง "ปลงสังขาร และปลงอายุสังขาร"

ปลงสังขาร​

ปลงสังขาร เป็นสำนวนวัด หมายถึงพิจารณาว่าเราจะต้องตายเป็นแน่แท้
ปลงสังขาร เป็น การปล่อยวางสังขารร่างกายของตน ไม่ยึดติดในสังขาร โดยพิจารณาเห็นความจริงของสังขาร หรือของชีวิตว่าเป็นอนิจจัง ทุกขัง อนัตตา ไม่อาจให้แน่นอน คงทน และบังคับบัญชาให้เป็นไปตามที่ต้องการได้ เมื่อเห็นความจริงเช่นนี้แล้วก็ปล่อยวางได้
ปลงสังขาร มี ประโยชน์คือเป็นเหตุให้ไม่ยึดติดในสังขารว่าเป็นตนของตนต่อไป สามารถทำใจไม่ให้กลัวความตายได้ ทำให้จิตสงบไม่ฟุ้งซ่านเมื่อนึกถึงความตาย และทำให้ไม่ประมาทในชีวิต เร่งทำความดีงามอันเป็นการเตรียมตัวก่อนตายให้พร้อม ชีวิตหลังตายไปแล้วจะมีสุคติเป็นที่ไป

ปลงอายุสังขาร​

ปลงอายุสังขาร หมายถึงการกำหนดวันสิ้นสุดแห่งอายุสังขาร คือการกำหนดวันตายล่วงหน้านั่นเอง
ปลงอายุสังขาร เป็น คำที่ใช้กับพระพุทธเจ้าโดยเฉพาะ กล่าวคือพระองค์ทรงปลงพระทัยที่จะเสด็จปรินิพพานแน่นอน โดยตรัสแก่พญามารที่มาทูลเตือนให้เสด็จปรินิพพานว่า
“ดูก่อนมารผู้ต่ำช้า ท่านจงขวนขวายให้น้อยลงเถิด ไม่ช้านี้แล้วตถาคตก็จักปรินิพพานต่อจากนี้ไปอีก ๓ เดือน ตถาคตก็จักปรินิพาน”
ปลงอายุสังขาร เกิด ขึ้นที่ปาวาลเจดีย์ ในขณะนั้นปรากฏเหตุการณ์อันน่าสะพรึงกลัวขึ้น คือแผ่นดินไหวอย่างรุนแรง และกลองทิพย์ก็ประโคมสนั่นหวั่นไหวไปทั่วทั้งจักรวาล

 

. .

 

มีคำว่า สังขาร เหมือนกันก็อาจจะงงกันได้