*** พ.ศ.2556 ผลการกระทำ กรรมที่เหลือเชื่อ ****

*** ตัวตนของการกระทำ ****

การที่เราไปเชื่อว่า...
ไม่มีเรา ไม่มีเขา ไม่มีตัว ไม่มีตน
ไม่ใช่คนเราเขา ไม่ใช่เขาเป็นตน ไม่ใช่เราเป็นตน
เขากับเราไม่มีอะไรเป็นตน
อันี้ มันเป็น มิจฉาทิษฐิ
เป็นมิจฉาทิษฐิ ในจำนวน ๖๒ ประการ

แต่นี่ เมื่อทำดีก็เป็นตน ทำชั่วก็เป็นตน...โลกุตตระกล่าวไว้อย่างนี้
ลองไปเผลอทำซิ ก็เป็นตนอีก
ทำโดยรับผิดชอบก็เป็นตน ทำโดยไม่รับผิดชอบก็เป็นตน
นี่เพราะ สัจจะธรรม...คือ ตัวกระทำไม่ตาย

แล้วเราจะบอกไม่มีตัว ไม่มีตน ได้อย่างไร !!!!
แล้วตัวนี้แหละ มันจะกลับมาหา หมุนเวียนมาหาตัวเอง อะไรที่ทำได้บ้าง
เราก็ต้องยอมรับสภาพ รับผิดชอบสิ่งที่กระทำไปแล้ว

- " หนุมาน ผู้นำสาร "

 

*** แก่นสารในชีวิต ****

สัจจะ เป็นผู้นำเที่ยง
สัจจะ เป็นผู้ที่ถึง
สัจจะ มีผลตอบแทน
ทำอะไรก็แล้วแต่ ...จะทำอะไรก็แล้วแต่
นึกถึงสัจจะ ...คนนั้นจะเจริญที่สุดในชีวิต
นี่เป็นพรที่สุด

ถ้าไปเชื่อความเห็นผิดทาง.... ไม่มีประโยชน์
ทำแทบตาย แต่ไปสวนทางกับเขา
ไปสวนทางความรู้สึกของเขา ...ไปไม่รอด

- " หนุมาน ผู้นำสาร "

 

*** ปฏิบัติตนในสัจจะ ****

ขณะที่ปฏิบัติตนด้วยสัจจะ
ความคิดเรา...ก็จะภาวนา คิดอยู่เกี่ยวกับสัจจะข้อนั้น
เกิดเป็น สติ สมาธิ เองในตัว
ไม่ต้องไปเสียเวลาออกนอกทาง

ศีล ของพราหมณ์
ตอนนี้มันมากจนทำกันไม่ได้จริง
เมื่อปัจจุบันนี้ เขายังยึดศีลกันอยู่ เราก็ช่วยไม่ได้
บางคนปิดกั้นตัวเอง เอาแต่ศีล
ถ้าไม่ใช่ศีล ก็จะกลายเป็นผิด
จึงไม่ได้ศึกษาพิจารณาเรื่องสัจจะเลย

การพูด การสอน...เป็นการมอบเป็นหลักฐาน
เป็นการมอบพรให้ผู้ที่เข้าใจ แล้วเชื่อ แล้วทำได้
ก็จะเกิดแต่สิ่งที่ดีในชีวิต

- " หนุมาน ผู้นำสาร "

 

*** ถึงพราหมณ์ผู้รักษาคัมภีร์ ****

"คัมภีร์พระเวท"... ที่สองหอยสังข์ยักษ์ สังขอสูรกลืนเก็บไว้
คือ.... เรื่องราวของพระพุทธเจ้า ที่มีพราหมณ์เป็นผู้บันทึกไว้
แต่... ถูกเก็บไว้เฉยๆ ไม่ได้เอาออกมาศึกษากัน
บ้านเมือง....กำลังจะวิบัติ ในอีกไม่นาน
ขอให้ท่าน... ค้นหาเรื่องราวเก่าแก่ของพระพุทธเจ้าที่ถูกเก็บไว้
ท่านจะพบว่า.... เรื่องราวความจริงในศาสนาทั้งหมด ไม่ตรงกับที่เคยรู้เห็นกันมาตามตำรา
ถึงเวลาที่...ความจริงจะถูกเปิดเผย
ถึงเวลาที่....พระเวท จะถูกนำกับคืนสู่โลก

“ ในปฐมกัลป์ โลกของเรายังว่างเปล่าอยู่ พระอิศวรได้ทรงสร้างสรรพสิ่งต่างๆ ขึ้นมาอีกจนครบถ้วน แล้วก็ทรงพระราชดำริจะสร้าง คัมภีร์พระเวท ขึ้นไว้คู่กับโลก จึงทรงมีเทวบัญชาให้พระพรหมสร้างขึ้น เมื่อพระพรหมสร้างเสร็จแล้วก็นำไปถวายพระอิศวร แต่ขณะเสด็จมาเกิดความร้อนพระวรกายและบังเอิญผ่านมหาสมุทร พระพรหมจึงหยุดสรงน้ำ โดยวางพระคัมภีร์ไว้ ณ ริมฝั่งมหาสมุทร ขณะเดียวกันมี พรหมอีกคู่หนึ่ง เป็นคู่อาฆาตกันได้จุติจากพรหมโลกลงมาเกิดเป็น ยักษ์หอยสังข์ มีชื่อว่า “สังขอสูร” สิงสถิตอยู่ในแถบมหาสมุทรแห่งนั้น เห็นคัมภีร์พระเวท จึงแอบขโมยเอามากลืนเข้าไปไว้ในท้อง แล้วลงไปนอนกบดานนิ่งอยู่ใต้ท้องมหาสมุทร พระพรหมเสด็จขึ้นจากน้ำไม่เห็นคัมภีร์พระเวท ตกพระทัยรีบเสด็จไปเฝ้าพระอิศวร กราบทูลให้ทรงทราบ พระอิศวรทรงทราบด้วยพระญาณจึงมีเทวบัญชาให้พระนารายณ์ลงไปปราบและนำคัมภีร์พระเวทคืนมา พระนารายณ์รับโองการแล้ว เสด็จลงไปปราบสังขอสูรโดยอวตารหรือแปลงองค์เป็นปลากรายทอง(มัสยาวตาร)ทรงปราบสังขอสูรได้ แล้วแหกอกล้วงเอาพระเวทกลับคืนไปถวายพระอิศวร พระอิศวรจึงสาปว่า ถ้าผู้ใดจะทำการมงคลให้ใช้สังข์เป็นเครื่องหลั่งน้ำมนต์เป็นการประสาทพรจะทำให้เกิดสวัสดิมงคล พวกเป่าสังข์ให้เกิดเสียงดังก็จะเกิดสวัสดิมงคลจนกระทั่งสิ้นเสียงสังข์ ”

สังข์ หรือ หอยสังข์จึงถือกันว่าเป็นสัญลักษณ์ของมงคล เพราะจุติมาจากพรหมโลก เคยเป็นที่เก็บพระเวท และ ต้องพระหัตถ์พระนารายณ์มาแล้ว

ความดีของศาสนาพราหมณ์ คือบันทึกและเก็บรักษาเรื่องราวจริงในศาสนาพุทธ
- " หนุมาน ผู้นำสาร "
วันอังคารที่ ๗ ตุลาคม พ.ศ.๒๕๕๑

 

*** ผู้ทำได้คงต้องมา ****

สมัยก่อน...ผู้ที่จะมาเป็นพระพุทธเจ้า ต้องใช้ความพยายามค้นหาธรรม ค้นหาสัจจะธรรม ค้นหาคำสอนเอง
โลกุตตระธรรม....ปรากฏเป็นอะไรก็ได้ เป็นคนแก่ ซากศพ เป็นเสียงนกร้อง หรือจะเป็นอะไรก็ได้
เพื่อนำพาให้ผู้นั้นบรรลุ...สัจจะธรรม แก่นสารความจริง
แต่ทุกวันนี้....สัจจะธรรม สัจจะคำสอนพระพุทธเจ้าได้หมดไป
พระธรรม ... ต้องมาปรากฏเป็นมนุษย์ เพื่อตามหาผู้ทำได้ ให้มาทำต่อ
จึงส่งมอบหลักสัจจะธรรม... ปักเป็นหลักโลกุตตระ ทิ้งไว้ให้
สัจจะ คำสอนพระพุทธเจ้า...หมดไปหลังพระพุทธเจ้านิพพานไปสี่ร้อยปี
เป็นเพราะ รักความสบาย...ทำให้ไม่พยายาม ลด ตัดกิเลสนิสัย
จากที่พระพุทธเจ้า....เคยเสด็จหนีจากวังไปอยู่ป่า
เพื่อให้หลุดพ้น...จากความคิดอารมณ์ที่ติดหลงในวัตถุที่ให้ความสบายทางกาย
โบสถ์...สมัยพระพุทธเจ้าไม่มี เพราะมุ่งหลุดพ้น จึงต้องตัดทุกอย่าง หันมาพึ่งตนเอง
แต่พอสี่ร้อยปี หลังพระพุทธเจ้านิพพาน....พราหมณ์นำโบสถ์จากพราหมณ์มาสร้างในศาสนาพุทธ
พระสงฆ์ หลังจากนั้น...เริ่มอยู่สบายในโบสถ์ในวัด ไม่หวนกลับไปป่าเช่นพระพุทธเจ้า
สุดท้าย...สัจจะปฏิบัติที่พระพุทธเจ้าสั่งสอนมาก็หมดไปในที่สุด
แล้ว....ศีลของพราหมณ์จึงเข้ามา

- " หนุมาน ผู้นำสาร "

 

JINTAWADEE ผู้มีสัญญา...ลองค้นคว้า พูดคุยถามพระ ถามเจ้าอาวาส

- " หนุมาน ผู้นำสาร "

 

ถึง ผู้ค้นหาโลกุตตระธรรม

ผู้มีสัญญา ตั้งใจแล้ว...ไปให้ถึงถ้ำกระบอก
คือ โลกุตตระภูมิ
ไปรับสัจจะ จากโลกุตตระ

- " หนุมาน ผู้นำสาร "

 

*** สัจจะปฏิบัติ ****

ถ้าไม่ใช่ "สัจจะ" ...ก็จะกลายเพียง "ตามใจ"
ลองพิจารณาดูว่า....เราใช้ชีวิตมานานแค่ไหน
เรารู้สิ่งไหนดี สิ่งไหนไม่ดี...แต่บางสิ่งที่ไม่ดี เราก็ยังทำ บางครั้งก็แอบทำ
แต่ถ้าเป็นสัจจะ...คือยื่นคำขาดให้ตัวเอง
เพราะฉะนั้น ที่เหลือ...ก็คือ ทำตามสัญญาตนเองให้ได้จริง

การกระทำ นิสัยบางอย่าง...ไม่สามารถตัดออกไปได้ในวันเดียว
ต้องใช้เวลา ... เราจึงต้องให้เวลาตนเอง
ฝืนใจตนเอง วันละชั่วโมง....ซึ่งพอทำได้ เกิดเป็นกรรมเที่ยง วันละหนึ่งชั่วโมง
แต่นี่ เราทำทุกวัน...ทำเป็นประจำ มันจึงเห็นผล เกิดเป็นชั่วโมงของสัจจะ ที่มีผลตอบแทน
นี่คือ...วิธีฝึกฝนจิตใจตนเอง คือ สัจจะปฏิบัติ
กว่าจะสำเร็จเป็น พระพุทธเจ้า พระอรหันต์ได้...ก็ต้องผ่านสิ่งเหล่านี้

- " หนุมาน ผู้นำสาร "

 

สมัยพุทธกาล...
พระพุทธเจ้าสอนในเรื่อง ....สัจจะ สมาธิพิจารณา ปัญญา
แต่ยุคหลังที่บันทึกมา....กลายเป็น ศีล สมาธิ ปัญญา
เพราะ การเขียนบันทึกหลังพระพุทธเจ้าปรินิพพาน...นำเอาสิ่งนอกคำสอนพระพุทธเจ้าเข้ามาปน
ศีล ... เป็นของพราพมณ์มีมานานก่อนพระพุทธเจ้าประสูติ
ศีลไม่ใช่วินัย....พระพุทธเจ้ากล่าวถึง ศีล หมายถึงการทำได้เป็นปกติ
เมื่อเวลาผ่านนานขึ้น...จำนวนข้อก็เพิ่มมากขึ้นตาม

- " หนุมาน ผู้นำสาร "

 

*** โลกและสัจจะธรรม ****
<O
ด้วยผลของหลักสัจจะธรรม หลักเดียวที่ปักไว้อย่างมั่นคง<O
ที่พระพุทธเจ้ากล่าวไว้...ตัวกระทำมีจริง ตัวกระทำไม่ตาย ตัวกระทำมีผลตอบแทน....<O
จึงทำให้เกิดความจริงตามมา <O
<O
* มนุษย์เราเกิดแล้วตาย ตายแล้วเกิดใหม่<O
* การตายไม่ใช้จุดจบสิ้นสุด แต่เป็นการเริ่มต้นใหม่อีกครั้ง<O
* มนุษย์ สัตว์ พืช เป็นสังขารในการเกิด เป็นผลจากผลการกระทำที่ได้ทำไปแล้ว<O</O
* การเกิดเป็นสัตว์ พืช คือการชดใช้กรรมจากชาติที่เคยเป็นมนุษย์<O
* การเกิดเป็นมนุษย์ คือการชดใช้กรรมหมดสิ้นไปแล้ว<O
* นิสัยสันดาน เป็นสิ่งที่ติดตัวมาด้วยในการเกิด<O
* ผู้ที่ขจัดกิเลสนิสัยไม่หมดสิ้น จึงต้องมาเกิดใหม่ เพื่อมาทำให้สำเร็จ<O
* ทุกการกระทำที่ทำไปแล้ว ไม่ตาย ไม่สูญสลาย เรียกว่า ตัวกระทำ เป็นตัวตนที่ตามติดเหมือนเงาตามตัว<O
* ตัวกระทำของเราที่ทำได้ คือผู้จัดสรรในการเกิดใหม่<O
* ตัวกระทำเป็นของใครของมัน ไม่สามารถทำแทน หรือแย่งชิงกันได้ <O
* ผลของการกระทำเป็นสิ่งสำคัญ สามารถกำหนดสิ่งที่จะเข้ามาในอนาคตได้<O
* เหตุการณ์ที่เข้ามาในชีวิตนี้ เป็นผลจากการกระทำในชาตินี้ทั้งสิ้น<O
* เชื้อโรค คือกรรม ทำให้เกิดทุกข์ทรมาน<O
* การกระทำในชาตินี้ มีผลต่อการเกิดในครั้งต่อไป<O

* ความคิด กับ การกระทำ ต่างกันราว น้ำ กับ ดิน<O
* สัจจะธรรม คือ ธรรมเที่ยง ทุกอย่างบนโลกจึงเที่ยงด้วยหลักสัจจะธรรม<O
* เราไม่มีหน้าที่ไปตัดสินใคร หลักสัจจะธรรมคือหลักในการตัดสิน ตัวกระทำคือผู้ตัดสิน<O
* ศาสนศาสตร์มีหนึ่งเดียว สอนให้หลุดพ้นจากการเกิดใหม่ ด้วยโลกุตตระธรรม <O
* พระพุทธเจ้ามีจริง หลายยุคสมัยตามอายุที่ยาวนานของโลก ศาสนาพุทธจึงปรากฏอยู่ทั่วโลก<O
* โลกุตตระธรรม ธรรมเหนือโลกมีจริง สามารถนำพาให้สัตว์โลกหลุดพ้นทุกข์ได้จริง<O
* พระไตรปิฎก คือรวบรวมคำสอนของพระพุทธเจ้าทุกพระองค์ เป็นอักษรที่ลอยอยู่รอบตัวเรา<O
* ทุกการกระทำ ทุกย่างก้าวของพระพุทธเจ้าทั้งหมด ไม่สูญสลาย คือ รวมกันเป็นพระไตรปิฎก<O
* องค์โลกุตตระธรรม คือ พระไตรปิฎกที่ปรากฏเป็นมนุษย์บนโลก ทุกหนึ่งหมื่นปี <O
* มนุษย์เหนือโลกมีจริง คือ องค์โลกุตตระธรรม ที่อุบัติขึ้นบนโลก จึงรอบรู้ทุกสรรพสิ่งรอบคอบจักรวาล<O
* โลกุตตระ สามารถปรากฏเป็นอะไรก็ได้ เพื่อนำพาให้เกิดผู้ทำหน้าที่พระพุทธเจ้าบนโลก<O
* กรรมเที่ยงมีจริง กรรมไม่เที่ยงมีจริง อยู่ที่การกระทำ ว่าเที่ยงหรือไม่เที่ยง<O
* การกระทำไม่เที่ยง จึงส่งผลกลับมาไม่เที่ยง คาดหวังอะไรไม่ได้<O
* สัจจะ คือผู้นำให้เกิดการกระทำเที่ยง ทั้งการกระทำ ปาก และใจ ตรงกัน<O
* สัจจะเป็นแก่นสาร นอกเหนือจากจากสัจจะ จึงไม่เป็นแก่นสาร ชีวิตที่ขาดสัจจะ จึงหาความแน่นอนไม่ค่อยได้<O
* การหลุดพ้นทุกข์ได้ ต้องอาศัยสัจจะ เดินตามอย่างพระพุทธเจ้า คือ นิยามในการหลุดพ้นทุกข์ <O
* มนุษย์ที่หมดกิเลสนิสัย เมื่อตายไปก็ไม่ต้องไปเกิดใหม่ ตัวกระทำที่สะสมทั้งหมดจะนำพาเข้าถึงที่สุด คือ นิพพาน <O
* อรหันต์ คือ ผู้ทำได้ใกล้เอื้อม<O
* การหลุดพ้นจากการเกิดใหม่ คือ สามารถหลุดพ้นออกไปนอกโลก เข้าสู่นิพพานได้<O
* เมื่อเข้าไปในดวงอาทิตย์ได้ ก็จะเห็นการกระทำทั้งหมดของตนเอง ตั้งแต่ต้นจนจบ<O
<O
- " หนุมาน ผู้นำสาร "

 

*** จะเกิดอะไรขึ้น...ถ้าโลกนี้ ไม่มีตัวไม่มีตน ****

ถ้าโลกนี้ ไม่มีตัว ไม่มีตน ...
สิ่งที่ทำไปแล้ว ก็สูญสลายหายไป
ไม่มีเวร ไม่มีกรรม เพราะไม่มีผลการกระทำ
ทำความดี ก็ไม่เกิดเป็นบารมี
ไม่มีผลที่ทำได้ ติดตัวเราไป

ถ้าโลกนี้ ไม่มีตัว ไม่มีตน ...
เมื่อตายแล้ว ก็สลายหายไปหมด
ไม่มีการเวียนว่ายตายเกิด ขึ้นบนโลก
ชีวิตมนุษย์ สัตว์ พืชบนโลก จะลดน้อยลง และหมดไปเอง
การสลับสับเปลี่ยน ระหว่างสถานะสสารบนโลก ก็ไม่มี

ถ้าโลกนี้ ไม่มีตัว ไม่มีตน ...
การกระทำของพระพุทธเจ้า ก็สลายหายไปหมด
พระธรรม ก็จะไม่มีขึ้นบนโลก
สิ่งศักดิ์สิทธิ์ ก็จะไม่มีจริง
พระไตรปิฎก ก็ไม่มี
โลกุตตระธรรม ที่นำพาสัตว์โลกพ้นทุกข์ ก็ไม่ต้องมี
เพราะ ทุกชีวิตของสัตว์โลกพ้นทุกข์ได้เอง

แต่ความจริง
โลกเรามี สัจจะธรรม... เป็นหลักที่ปักไว้มั่นคง
ทุกการกระทำไม่ตาย ไม่สูญสลาย ติดตัวไป และมีผลตอบแทน
ทุกอย่าง จึงเกิดความเป็นธรรม .... เพื่อให้โลกมีความเที่ยง
สัจจะธรรม ...คือ ธรรมเที่ยง
เพื่อ สร้างความเที่ยงธรรมให้กับสัตว์โลก
ทำไปแล้ว จึงต้องมีผลตอบแทน ให้ผู้ที่ทำ
ทำความดี จึงต้องมีผลตอบแทนที่ดี อย่างแน่นอน

สัจจะ นำผลให้การกระทำของเราเที่ยง เป็นการกระทำเที่ยง
ปาก ใจ การกระทำ ตรงกันตามสัญญาที่ให้ไว้ คือ การรักษาสัจจะ
การปฏิบัติตนไปตามหลักสัจจธรรม คือ สัจจะปฏิบัติ
เราจึงควรเร่งสะสมการกระทำเที่ยง ให้กับตนเอง
ก่อนที่กรรมจะตามถึงตัว

- " หนุมาน ผู้นำสาร "

 

*** หมดยุคเก่า ก้าวสู่ยุคใหม่ ****

โลกวิบัติ...จะพาให้มนุษย์ที่รอดพ้นภัยพบ หลักสัจจธรรม หลักโลกุตตระธรรม
และ การปฏิบัติตนเพื่อหลุดพ้นทุกข์ด้วย สัจจะ
ยุคพระศรีอารย์....คือ มาแต่งเติมเสริมให้ศาสนศาสตร์สมบูรณ์

- " หนุมาน ผู้นำสาร "

 

*** คุณธรรม ****

คนไม่ดี คนโกง ... เกลื่อนเมือง
คนดี จริงรึเปล่า....ดูไม่ออก
แต่ คนมีสัจจะ นำการกระทำ...หายากยิ่งกว่า งมเข็มในมหาสมุทร
แล้ว เราจะเป็นคนแบบไหน !!!!

- " หนุมาน ผู้นำสาร "

 

*** ภารกิจ : สานต่อศาสนาที่หักกลาง ****

หลังพระพุทธเจ้าปรินิพพาน ไปไม่กี่ร้อยปี
สัจจะปฏิบัติ หนทางหลุดพ้นทุกข์ ที่พระพุทธเจ้าได้ทรงสอนไว้ ก็ถูกบดบังด้วยการนำความเชื่อนอกศาสนาเข้ามาปะบนกับเรื่องราวต่างๆ

ในยุคกึ่งพุทธกาล
สัจจะ จึงกลับมาปรากฏบนโลกอีกครั้ง จากคำสอนขององค์โลกุตตระธรรม
ที่ได้ปรากฏที่ประเทศไทย ในช่วงกึ่งพุทธกาล
และได้ปักเป็น หลักโลกุตตระธรรม ไว้กลางประเทศไทย
เป็นสถานที่ศักดิ์สิทธิ์ เรียกว่าโลกุตตระภูมิ

แก่นสารของศาสนศาสตร์
จึงมีเพียง หลักสัจจะธรรม และ สัจจะปฏิบัติ

จะเกิดอะไรขึ้นต่อไป...หนอ
ถ้าสัจจะคำสอนของพระพุทธเจ้า ยังไม่เป็นที่ยอมรับ

- " หนุมาน ผู้นำสาร "

 

*** ศาสนศาสตร์ คู่โลก ****

ศาสนศาสตร์มีหนึ่งเดียว คือเรื่องราวของการหลุดพ้นทุกข์
หลักสัจจธรรม คือหลักธรรมเที่ยง เป็นหลักเดียวที่ปักไว้มั่นคง
หนทางหลุดพ้น คือ ต้องปฏิบัติด้วยหลักตนพึ่งตน
มี สัจจะปฏิบัติ เป็นวิธีเดียวที่จะนำพาตนเองหลุดพ้นทุกข์ ไม่ต้องมาเกิดใหม่ได้จริง

เพราะฉะนั้น จึงไม่มีศาสนศาสตร์ใหม่บนโลก เป็นศาสนศาสตร์เดิม เป็นศาสนาเดิม
เพียงแต่เคยมีมานานแล้วก็หมดยุคไป
ก็ต้องค้นหาสัจจธรรมความจริงใหม่ในยุคต่อมา

ส่วนศาสนาที่ไม่ได้นำพาให้หลุดพ้นทุกข์ได้ ก็มีชื่อต่างๆ
เป็นการนำบางส่วนในศานศาสตร์ไปใช้
ส่วนใหญ่อนุรักษ์ไว้ ไม่ปรับไปตามยุคสมัย

- " หนุมาน ผู้นำสาร "

 

*** การอุบัติของสิ่งศักดิ์สิทธิ์ ที่ไม่มีผู้ใดล่วงรู้ ****

โลกุตตระ...คือ พระไตรปิฎก
เป็นบรมาจารย์...ผู้สอนพระพุทธเจ้าทุกพระองค์
มาสอนด้วยเสียง ด้วยภาพที่เห็น ด้วยนิมิต
โลกเรามีอายุนานแสนนาน มากกว่าที่นักวิทยาศาสตร์จะคำนวนได้
โลกที่ย่านมา มีโอกาสน้อยมาก ที่พระไตรปิฎกจะปรากฏมาเป็นมนุษย์เพื่อสอนสัจจธรรม และสัจจะปฏิบัติ
ยุคนี้ คือ ยุคที่พระไตรปิฎกอุบัติขึ้น เป็นมนุษย์ที่รอบรู้เรื่องราวทุกยุคสมัยของโลก
เรียกว่าองค์โลกุตตระธรรม คือ มนุษย์เหนือโลก ที่มาสอนธรรม
ท่านอาจสงสัย จึงขอเชิญท่านมาศึกษาเรียนรู้ด้วยสัจจะ จากโลกุตตระธรรม
ท่านไม่ควรเถียง หรือ โต้แย้งดูหมิ่น เพราะเป็นเรื่องที่ไม่มีในตำรามนุษย์ยุคปัจจุบัน
ใบหน้าบนประสาทหินในเขมร คือใบหน้าขององค์โลกุตตระธรรมที่ปรากฏเป็นมนุษย์ แต่มันนานมากจนไม่มีใครรู้จัก

- " หนุมาน ผู้นำสาร "
วันอาทิตย์ที่ ๒๓ พฤศจิกายน พ.ศ.๒๕๕๑

 

*** สัจจธรรม ความจริงปรากฏ ****

ถึงเวลาแล้ว
ที่จะได้พิสูจน์ และเรียนรู้ว่า....ศีล ที่คนไทยถือกัน ทำกันได้จริงไหม !!!
ศีล...จะช่วยให้คนไทย รอดพ้นวิกฤติบ้านเมืองได้ไหม !!!!

สัจจะ คือคำสอนของพระพุทธเจ้าทุกยุคสมัย

- " หนุมาน ผู้นำสาร "

 

*** สัญญาแล้วไม่ทำ ****

ตัวกระทำ ของการทำไม่ได้ ...จะปรากฏกับ ผู้ที่ทำไม่ได้
กรรม ย่อมตามทันถึงตัว
ดินฟ้าอากาศ คือ สักขีพยาน

- " หนุมาน ผู้นำสาร "

 

*** เหมือนทำนองเพลง ****

สุดท้าย...
ผู้เหลือรอดพ้นภัยทุกคน...ไม่ว่าจะเป็นพระ นักบวช ราชา ฆราวาส ชาติใด
ก็ต้องพยายามเดินทางไป โลกุตตระภูมิ สักครั้ง เพื่อไปกราบไหว้ ไปขอขมา ไปรับสัจจะมาปฏิบัติ

- " หนุมาน ผู้นำสาร "

 

อะไรๆ มันก็ไม่ใช่ของเราแน่นอน​

- " หนุมาน ผู้นำสาร "​