คิดยังไงกับการกินเนื้อวัว หรือไม่กินเนื้อวัว

คิดยังไงกับการกินเนื้อวัว หรือไม่กินเนื้อวัว....คับ
ผมอยากถามหลายๆความเห็นอ่ะคับ เพราะผมเห็นบางคนบอกว่า ไม่กินแล้วจะดีขึ้น ....
แต่ความคิดผมน่ะ ไม่เกี่ยวเลย เพราะไม่ว่าเราจะกินเนื้อ หรือ หมู ไก่ หรืออะไรก็ตาม มันอยู่ที่ใจ ถ้าเราคิดว่ามันดี ต่อให้กินก็ไม่เป็นไร เพราะสัตว์ทุกชนิดเวลามันจะโดนฆ่า มันจะหลั่งสาร ออกมาทุกชนิดอยู่แล้ว ไม่ใช่แค่วัวคับ....
ผมเป็นคนที่บอกกับตัวเองเสมอในด้านบวก เพื่อให้ลงจิตใต้สำนึก เพราะว่าถ้าเราคิดว่ากินไปแล้ว จิตใต้สำนึกมันยังยึดติดกับคำว่า กินแล้วไม่ดี มันก็จะไม่ดีตามที่เราคิดแน่นอนคับ....
ท่านๆ....คิดยังไงกันบ้างค๊าบบบบบ

 

ถ้าไม่กินสิ่งใดเพราะสงสาร แล้วเลือกกินได้ ก็ดีนะคะ

ก็เลือกกินสิ่งที่ไม่ขัดความรู้สึกของตนเอง

ถ้าจิตเรา ชอบกินอะไร แล้วเรารู้ว่าไม่ควร ไม่ดี ก็สอนจิตว่าไม่ดีอย่างไร

จนจิตเขาเลิกชอบ เราก็เลิกกินไปได้เอง

โดนส่วนตัวก็ไม่กินเนื้อวัวค่ะ เพราะเคยได้ยินว่าวัว เขามีน้ำตา

เวลาจะโดนฆ่าก็น้ำตาไหล ก็เลยไม่อยากกิน พอไม่กินไปนานๆ

ก็ไม่คิดจะกินเนื้อวัวอีกเลย แต่ก็ยังกินเนื้อสัตว์อยู่ ถ้าให้ฆ่าเองก็ไม่กินค่ะ

ถ้าเลือกกินไม่ได้ อะไรก็กินได้มั้งคะ (ยกเว้นเนื้อที่พระพุทธเจ้าท่านห้ามกิน)

แล้วก็อย่าไปยึดติดความอร่อย กินเพื่ออยู่ แบบพอเพียง ลดการเบียดเบียนซึ่งกันและกัน

 

ก็ต้องดูไปที่ประเด็นของการกิน

แน่นอนหละ กินเพื่ออยู่ยกไป เพราะอะไรก็กินเพื่ออยู่ทั้งนั้น

มันจึงตกไปที่ กินเพื่อบุญ เพื่อกุศล

ทีนี้ก็มีสองกระแส คือ
1.กุศลในแง่ธาตุที่ประกอบเป็นกาย พวกนี้กลัวเรื่อง โรคาพยาธิ
2.กุศลในแง่กุศลทางใจ มโนสังขาร พวกนี้กลัวบาปติดมากับเนื้อ
ประมาณเจ้ากรรมนายเวร

คราวนี้มาดู อีกที
1. พวกกลัวเรื่อง โรคพยาธิ ตัดออกไปเลยจากเรื่องของศาสนา พวกนี้พวกบริโภคนิยม
เอาเรื่องกินเป็นเรื่องใหญ่ เป็นสรณะของชีวิต ฝากชีวิตไว้กับธาตุบริสุทธิเป็นเงื่อนไข
ก่อนที่จะหันหน้าเข้าหาธรรมะ หากไม่เจ็บไม่ป่วย ร่างกายสดใสแข็งแรง ค่อยกลับมามอง
ศาสนา

2. พวกกลัวมโนสังขารจะติดเชื้อบาปจากเจ้ากรรมนายเวร อันนี้มันก็ดีตรงที่ทำให้จิตใจ
ละการผิดศีลในการฆ่าสัตว์ได้ แต่มักมองข้ามเรื่องของหมักดอง และมุสาวาทาในแง่ที่
ว่า ไอ้นั้นไอ้นี่คือเนื้อนั่นเนื้อนี่แล้วทำเลียน ปรุงแต่ง แล้วยังต้องสมมติ และ เสพสมมติ
ตามที่เขาหลอก สุดท้ายก็เป็นคนชินกับการหลอกลวงไปโดยปริยาย แทนที่จะเห็นอะไร
ตามความเป็นจริง จะไพล่ไปเห็นสิ่งลวงสำคัญกว่า และมีมูลค่าเสียด้วย ทำให้ที่สุดก็
ปิดตาการเห็นธรรมตามความเป็นจริง ต้องอิงอาศัยสิ่งปลอมแปลงไปเรื่อยๆ

* * * * * *

การกินผัก หากเป็นกุศลจริง วัว ควาย คงมีกุศลยิ่งกว่ามนุษย์ ประเด็นนี้เหมือน
เสียดสี แต่กลับกลายเป็นข้อเท็จจริงของพวกเขา ก็เพราะ วัว ควาย มันกินพัก
มันจึงมีกุศลสมควรที่เขาเห็นว่าต้องนับถือจนกระทั่งไม่อาจกินได้ลง

แต่บางพวกก็บอกว่า ที่ไม่กิน วัว ควาย เพราะเล็งเห็นในคุณของมันที่ไถนาให้เรา
ได้มีข้าวกิน ก็เรียกว่า มีใจกตัญญู มันก็ดีเรื่องการมีจิตใจกตัญญู แต่เราก็สามารถ
กินมันแล้วทำคุณประโยชน์ให้ยิ่งขึ้นที่เรา เพื่อประโยชน์ยิ่งกว่าได้ หากการล้มของ
วัว ควายตัวหนึ่ง เนื้อส่วนหนึ่งมันพอจะมาเป็นปัจจัยให้กับใครสักคนได้บรรลุมรรค
ผลเป็นเนื้อนาบุญได้บ้าง มันก็น่าใคร่ครวญพิจารณา

อันนี้พูดในแง่คนมีศาสนาประจำใจ และอยู่ในทางการปฏิบัตินะ อย่าได้เอากรณีคนที่
กินไปวันๆมาเกี่ยวข้อง เพราะพวกนั้นเขาไม่สนใจอยู่แล้วว่าจะกินอะไร

 

เห็นด้วยกับเจ้าของกระทู้ค่ะ
ทุกอย่างอยู่ที่ใจ
แต่การงดรับประทานเนื้อสัตว์
(ไม่ต้องถึงขั้นเจ)
เช่นมังสวิรัต ก็เป็นการงดชีวิต
ทำได้ก็จะเป็นการดีค่ะ

 

ตามหลักธรรม วัวเป็นสัตว์ใหญ่
ตามหลักวิทยาศาสตร์ วัวเป็นสัตว์ที่มีกายภาพและชีวภาพสลับซับซ้อน

ลองพิจารณาดู

ในประเทศไทย กรรมวิธีการฆ่าวัวเพื่อนนำมาประกอบอาหาร ส่วนใหญ่หรือเกือบ 90 เปอร์เซนต์ใช้วิธีการเชือดในขณะที่วัวยังมีลมหายใจอยู่ เคยสังเกตุไหมว่าก่อนที่วัวจะถูกเชือดจะน้ำตาไหล เพราะมันรู้ว่ากำลังจะตาย และในขณะที่ถูกเชือดมันจะทุรนทุราย ไม่อยากตาย

ในขณะที่วัวกำลังโดนเชือดนั้น ทางชีวภาพภายในร่างกายวัวจะหลังสารอดีนาลีนที่เป็นพิษทางต่อมไร้ท่อ แทรกซึมอยู่ทั่วทุกอณูเซลล์ของเนื้อวัว คุณเคยกลัวสุดขีดไหม ตอนนั้นรู้สึกเป็นไง เลือดสูลฉีดเป็นไง ความรู้สึกเป็นไง วัวก็เป็นแบบนั้น

เมื่อต่อมไร้ท่อภายในร่างการยวัวหลั่งสารอันเป็นพิษไปสะสมที่เซลล์ เราทานเนื้อวัวที่ฆ่าโดยผิดกรรมวิธี เราก็รับเอาสารนั้นเข้ามาสู่ร่างกายเรา มาสะสมที่เซลล์ในร่างกายเรา คนที่ทานเนื้อวัวส่วนใหญ่จะเป็นโรคร้ายแรงต่างๆง่ายกว่าคนที่ทานผักในบริมาณสูง

โดยเฉพาะโรคมะเร็ง 90 เปอร์เซนต์ของผู้ป่วยโรคมะเร็ง ส่วนใหญ่ทานเนื้อวัวเป็นประจำ

นั้นแหละที่เรียกว่า กรรมะพันธู คนเรามีกรรมเป็นเผ่าพันธุ์ ถ่ายถอดกรรมพันธุ์โรคร้ายเพราะเราไปทานเนื้อวัวที่ฆ่าโดยผิดกรรมวิธี เขาไม่อยากตาย เขาก็มีชีวิตจิตใจ เวลาตายเขาถูกฆ่า(ฆ่าตกรรม) เลยหลั่งสารความโกรธแค้นที่ฆ่าเขาไปสะสมอยู่ในเซลล์ ถ่ายถอดมาสู่เรา

ครางนี้มาดูวิธีฆ่าวัวที่ถูกวิธี

หลายประเทศในทวีปยุโรป มีวิธีการฆ่าวัวโดยถูกวิธีคือ ก่อนที่จะฆ่าวัวเพื่อการบริโภค ทางโรงฆ่าจะทำการรมคาร์บอนไดออกไซด์ให้แก่วัว ให้วัวสลบเหมือนการนอนหลับ จากนั้นก็ค่อยทำการฆ่า แบบนี้วัวจะไม่รู้สึกตัวว่าถูกฆ่า เมื่อไม่รู้สึกตัวว่าถูกฆ่า ต่อมไร้ท่อในร่างกายก็ไม่หลั่งสารพิษมาสะสมที่เซลล์วัว เราทานเนื้อวัวเข้าไป ก็ไม่เป็นอันตราย

รู้แบบนี้แล้ว ยังทานเนื้อสัตว์ใหญ่บ่อยขึ้น หรือจะลดปริมาณลง

คนไทยส่วนใหญ่สมัยก่อน ทานปลาเป็นหลัก ทานผักเป็นพื้น

และกรรมวิธีการฆ่าสัตว์เพื่อการบริโภคในเมืองไทย มีที่เดียวที่ถูกวิธี คือ โรงฆ่าสัตว์ที่บางคล้า ฉะเชิงเทรา แต่เขาก็ขายให้กับการบินไทยที่เดียว

 

สัตว์ทุกชนิดล่ะคับ ไม่ว่าจะประเภทไหนๆ เมื่อมันรู้ชะตากรรม ว่าจะโดนฆ่ามันร้องทั่งนั้นคับ ไม่ว่า วัว หมู ไก่ อื่นๆ ไม่ว่าจะเป็นสัตว์เล็กหรือใหญ่ มันก็คือหนึ่งชีวิตคับ สำหรับผมถ้าจะไม่กินสัตว์ ก็จะไม่กินทุกชนิดเลย เพราะมันคือชีวิตเหมือนกัน ไม่ว่าสัตว์ใหญ่หรือเล็กก็ตาม....แต่คงทำไม่ได้แน่....
วัวอาจจะเห็นชัดกว่า แต่ หมูก็น้ำตาไหล แม้กระทั่ง ไก่ ยังมีน้ำตาเลยคับ ส่วน ปลาหรือ อื่นๆ เรามองไม่เห็น แต่จิงๆแล้วเค้าร้องกันหมดล่ะคับ....

 

วัวควายเป็นสัตว์มีคุณ ไม่สมควรอกตัญญู

 

สมัยโบราณ ในยุคหิน เผ่ามนุษย์ดั้งเดิมที่เป็นที่มาของชีวิตพวกเรา เขาฆ่าตัวอะไร

ตามสารคดีชี้ว่า เขาเน้นที่การฆ่า ช้างแมมมอส ตัวใหญ่ๆ เพียงตัวเดียวสามารถ
เกิบเนื้อ หนัง โครงกระดูก เอามาเป็นบ้าน เครื่องนุ่งห่ม อาวุธ

หากการฆ่าสัตว์ใหญ่มันบาปมาก ก็คิดว่า มนุษย์ก็คงไม่รอดจนกลายพันธ์มาเป็นมุนษย์
อาศัยได้ทั่วโลก

เรื่องชีวิต เรามักจะลืมพวกปรสิตทีอยู่ในกายเรา มีตั้งแต่ในปาก ในน้ำลาย ในน้ำคูตมูธ
เน่า และเศษกายที่ไหลออกทางทวารทั้ง 7 อยู่ตลอดเวลา ทุกวันเรามีการฆ่ามันเป็น
จำนวนมากๆ ทั้งด้วยระบบการย่อย การกิน การอาบน้ำ การชำระล้าง นั้นก็ชีวิตหนึ่งๆ

ยังไม่รวมพวกมด มอด ปลวก อีกมากมาย ที่เป็นสัตว์มีชีวิตเหมือนกัน

ในพระสูตรเคยกล่าวถึง พระท่านหนึ่งยังไม่สำเร็จอรหันต์ดี เพราะจิตใจติดใจในผ้ากา
สวพัตรที่ตนสวมใส่ ทำให้ตายไปเกิดเป็นเร็นไปเกาะเสื้อผ้า พระรุ่นหลังกำลังจะเอา
ไปต้มตามหลักวินัย ร้อนถึงศาสดาต้องมาห้ามไว้ก่อน 7 วัน เพื่อให้ตัวเร็น สัตว์เล็กๆ
ที่มีคุณธรรมจะบรรลุอรหันต์ได้หลังจากพ้นภพการติดใจชอบพ้ากาสวพัตร ก็จะพ้นจาก
การเป็นเร็น(7 วันตามอายุไข) ก็จะไปเป็นเทวดา แล้วค่อยตัดเข้าสู่มรรคผล จุดนี้ก็ชี้ว่า
ชีวิตที่มีขนาดเล็กๆ ไม่ใช่ประเด็นเรื่องการมีคุณธรรม

หากต้องการกตัญญ รู้คุณ ก็ปฏิบัติตนให้เข้าสู่มรรคผลก็สมควรแก่เหตุกว่า กินไปเพื่อ
ลำพังเป็นแค่เทวดา

 

ผมเลิกกินก็เพราะเมื่อก่อนมีโรงฆ่าสัตว์อยู่แถวบ้าน ทุกๆคืนผมจะได้ยินเสียงวัวกับหมูมันร้องอย่างโหยหวนตอนประมาณตี2 จนวันหนึ่งผมตั้งใจจะเลิกกินเนื้อวัว(แต่หมูเลิกไม่ได้เพราะจะรบกวนคนในบ้านมากไป) โดยไม่แตะต้องอะไรที่ทำจากวัว ยกเว้นนม สุดท้ายผมก็ไม่ได้ยินเสียงเหล่านั้นอีก เพราะโรงฆ่าสัตว์มันย้ายไปแล้ว..อิอิ

 

ถ้าได้ดูวีดีโอ ที่เขาไปถ่ายในโรงฆ่าสัตว์จะกินลงมั้ย ลองดู .. เมตตาธรรม ค้ำจุนโลกค่ะ

 

ผมกินทุกอย่างครับ วัว หมู ไก่ ปลา แต่ไม่ได้ฆ่าเองนะครับ
อย่างที่ว่านั่นแหละครับ ถ้าเห็นก็คงกินไม่ลงเหมือนกัน สงสาร
ก่อนหน้านี้หลังจากปฏิบัติธรรมได้พักใหญ่ๆ มีวันนึงจอดรถชิดขอบทางจะข้าวถนนแล้ว
พอดีเห็นเต่ากำลังจะข้ามจะถนน มันเดินช้าๆ..ช้าเหมือนเต่าที่เค้าเปรียบเทียบเลย
มาถึงยังไม่กลางถนน ตอนนั้นผมก็ยืนดู ว่ามันจะข้ามมาแล้วๆมันจะไปไหนต่อ..
มองดูด้วยความเป็นกลาง แป๊ปเดียวปิ๊คอัพวิ่งมาเหยียบแต่ดีมันมีกระดองป้องกันตัวเอง ไม่เป็นไรเฉยเลย ทึ่งมากครับ
แต่ขณะที่กำลังทึ่งและยินดีที่มันยังไม่ตายกับเต่าแล้วนั้น แว๊ปเดียวมีรถมาอีกคัน ล้อหน้าเหยียบหลังเต่าตัวที่ผมยืนดู
แต่คราวนี้ตัวมันพลิกหงายท้่อง เท่านั้นเองล้อเหยียบเสียงดังเป๊าะ แบบแต๊ดแต๋ มีแต่เลือด จากที่ยืนดูด้วยความเอ็นดู และทึ่งในการธรรมชาติที่ให้กระดองกับเต่า สุดท้ายก็สลด..

ผมคิดว่า..อย่าว่าแต่สัตว์ใหญ่เลยครับ สัตว์ทุกชนิดเราไม่ควรไปเบียดเบียนเค้า
ผมก็เคยได้ยินเหมือนกัน บางคนไม่กินเนื้อวัว ไม่กินหมู ฯลฯ
ถามว่าทำไม ถ้าเค้าบอกไม่ชอบก็ไม่เป็นไรครับ แต่อ้างบ้าพิธิกรรมมากก็น่าเบื่อเนาะ น่าสงสารอยู่ในวังวนหลอกลวง
อันที่จริงผมไม่อยากพูดมากครับ แต่บังเอิญมันตรงกับคนข้างๆผมนี่แหละ
จะทำบุญก็บอกต้องทำอย่างนี้ๆนะ ชาติหน้าถึงจะได้อย่างนี้ๆนะ..
การทำบุญแต่ไม่ยอมละวางกิเลศนั้นจะทำไปทำไมล่ะครับ

"ถ้าผมถวายพัดลมหลวงพี่แล้วเนี่ย ชาติหน้าชีวิตผมจะสุขสบายไม๊ครับ ? "

"อ๋อ..สบายสิ แต่อาตมาไม่แน่ใจนะว่า จะได้พัดสีเดิมหรือเปล่า "

"ไม่ใช่ครับหลวงพี่ ผมไม่ได้หมายถึงจะต้องได้พัดกลับในชาติหน้า ผมหมายถึงชีวิตผมจะสุข สบาย ราบรื่นไม๊ครับ"

"ก็ถ้าเธอ ไม่ละโลภ โกรธ หลง ซะตั้งแต่เดี๋ยวนี้ ต่อให้ถวายแอร์ก็ไม่มีทางสบายหรอก"

"ผมว่าหลวงพี่ไม่เข้าใจคำถามของผมแน่ๆ.."

"งั้นเธอก็ไม่เข้าใจคำตอบของฉันเหมือนกัน"

อนุโมทนาครับผม

 

ถ้าคุณ กินยำไข่มดแดง โดยขณะกินคิดไว้ว่า
ไม่อยากกินเลย สงสาร เป็นกังวล

กับอีกคน กินอย่างเดียว ไม่ได้คิดอะไรเลย

คนที่คิดมากเป็นกังวล คนนั้นแหละ เป็น ทุกข์
ขอเพียงคุณกินโดย มีข้อแม้นว่า

1 คุณไม่ไปเห็นการ ฆ่าสัตว์นั้นๆที่ทำเป็นอาหาร
2 ไม่ยินดี หรือ ยินร้าย ในอาหารของคุณเอง
3 ไม่เป็นคน สั่งให้ ฆ่า หรือ ลงมือ ฆ่าสัตว์นั้นๆเพื่อนำมาทำอาหาร

ผมว่าแค่ 3ข้อนี้ คุณทำได้ คุณก็กินได้แล้ว

 

อันนี้ไม่รู้เฮะแต่ถ้าไม่จำเป็นจริงๆผมจะไม่กินเนื้อวัวครับเพราะมัน
ย่อยยากไม่ดีต่อสุขภาพ

 

เอ ถ้าเรื่องย่อยยาก มีแบบนี้ด้วยนะ

ใครเลือดกรุป O จะกินหมูไม่ได้ จะย่อยยาก ให้กินเนื้อแทน

อ้าว...!!! จำได้กรุปเดียว เพราะผมเลือดกรุปโอ กินผักนี้ไม่ได้ใหญ่เลย
เพราะพวกกินเนื้อได้แปลว่า Metabolism ทำงานดีมาก ระบบย่อยสลาย
และการเอาพลังงานไปใช้จะไว หากกินผัก จะทำให้ต้องกินมากมื้อ และ
ที่สำคัญ แก๊ซจะเยอะ

คนกินผัก แก๊ซจะเยอะกว่าคนกินเนื้อ ในอัตราเวลาหนึ่งๆ แต่ถ้าสะสมไว้นานๆ
ก็ไม่ต้องอธิบายเนอะ พวกกินเนื้อนี่ ต้องหนีให้ห่าง

* * * *

กลับมาที่ ศีล หรือ จิตกุศล หากเราถือศีล แน่นอนย่อมต้องระวังการทำบาป ต้อง
ทำให้ให้ผ่องแผ่ว แต่ถ้าเป็นเรื่องปฏิบัติธรรมที่ต่อจากการถือศีลแล้ว จะเป็นเรื่อง
จิตกุศลมากกว่าจะพิจารณาว่ากินอะไรมา เพราะเรากำลังนั่งสมาธิ (สมมติ) เรา
คงไม่ไปกินอะไรนั่งไป แล้วระหว่างนั่งก็ไม่ได้ไปนึกว่าเมื่อตะกี้กินอะไรมา เพราะ
มันจะเป็นนิวรณ์ ทำให้จิตไม่เป็นกุศล แต่ถ้าใครกินผัก ก็ต้องหาที่โล่งๆนั่งเพราะ
โอกาสย่อยสลายมันเร็ว ก็มีโอกาสเศร้าหมองเพราะคำตัดพ้อที่จรมา

 

คิดมากเกินการณ์ ก็พาจิตเศร้าหมอง

คนไม่คิด คนฉลาดในทางอุบาย บึ๊ด..จ้ำ..บึ๊ด เค้าไม่มานั่งคิดเรื่องจุกจิก

เค้าพากันไปไหนต่อไหนแล้ว คนคิดก็คิดกันต่อไป

คิดกันแต่เรื่องกิน จิตมันก็อยู่กะเรื่องกิน ไม่มีเวลาไปเรื่องอื่น

จิตอยู่กะบุญ ก็เอาบุญไป จิตอยู่กะธรรมก็ไปกะธรรม

ต่างคนต่างไป เนาะ ตามกรรมตามวาระ ไปๆมาๆ

หยุดคิด เมื่อไร ก็ไม่ต้องไปไม่ต้องมา

 

อย่าไปยึดติดกับวิธีกรรมมากจนเกินไปเลยนะครับ
บางคนที่ไหว้พระต้องจุดเทียนข้างนี้ๆ ก่อนนะแล้วค่อยทำอย่างนี้ๆ มันจะบาป ฯ
อะไรคือบุญ ?
อะไรบาป ?
มันมายังไง และหายไปตอนไหน ?
ยิ่งหายิ่งวุ่นวายใจ แต่ทุกข์นั้นมันยังอยู่หรือหายไปแล้ว ?

พระพุทธองค์ท่านก็เคยอดอาหารมาก่อนและทรมารตัวเองมาก่อน จนไม่เป็นไปในทางดับทุกข์
ท่านจึงละวางจุดนั้น เป็นที่มาของคำว่า "ทางสายกลาง" ครับ ผมดูมาจากหนังครับ
ไม่ได้เห็นในสมาธิ..

 

อนุโมทนา สำหรับความเห็นดีๆ มากมายครับ ผมขอแสดงความคิดเห็นบ้างนะครับ

เป็นที่สังเกตว่า มีเพื่อนสมาชิกที่ทานเจหรือมังสวิรัติมาแสดงความเห็นมากมาย

- วัวควายเป็นสัตว์มีคุณแก่มนุษย์มาช้านานแล้ว เราอาศัยอยู่ด้วยกันมานานเหมือนสุนัข
หรือแมวที่เป็นสัตว์เลี้ยงใกล้ชิดกับมนุษย์ มนุษย์บางคนรักสัตว์เลี้ยงเหมือนลูกเหมือน
หลาน (เช่น คุณแม่ของผมเอาเจ้าหมาน้อยไปนอนด้วยทุกคืน) ยุคสมัยเปลี่ยนไป
ชาวนา ไม่ใช้วัวควายทำนาหรือเทียมเกวียนสำหรับเดินทางแล้ว ความผูกพันกันก็ลดน้อย
เด็กในเมืองปัจจุบันบางคนยังไม่เคยเห็นวัวควายตัวเป็น ๆ เลย นอกจากนี้แล้ว
ในการฆ่าสัตว์เพื่อเป็นอาหาร ในปัจจุบันก็มีโรงฆ่าสัตว์ คนเราทั่วไปก็ไม่เคยเห็นการฆ่า
ที่น่ากลัวและสยดสยองเหมือนในอดีต ผมคิดว่าหากใครได้เห็นก็คงไม่อยากกินสัตว์ตัวนั้น
แน่นอน เพราะวัวควายเป็นสัตว์ใหญ่ เวลามันครวญครางทรมานใกล้ตายนี่มันน่าสงสารที่
สุดเลยครับ มีหลายคนบอกว่า ทำไมไม่กินเนื้อ ก็มันเกิดมาเป็นสัตว์เลี้ยงโลกอยู่แล้วนี่
แต่มันก็เป็นความเห็นความรู้สึกส่วนบุคคล เพราะการกินหรือไม่กิน ไม่ใช่ทางที่หลุดพ้นได้
แต่การทิ้งวิถีชีวิตเดิม ๆ ที่มนุษย์เราเป็นสัตว์กินพืชเป็นส่วนใหญ่จะเห็นว่าเรามีลำไส้ที่ยาว
สำหรับย่อยพืชผัก พ่อแม่บางคนตามใจลูกเกินไป ให้เด็กกินแต่เนื้อสัตว์เพราะเด็กไม่ชอบ
กินผัก ทำให้เกิดนิสัยติดตัวไปจนเป็นผู้ใหญ่ นี่แหล่ะเป็นโทษอย่างมาก เพราะเกิดความ
ไม่สมดุลในร่างกาย เป็นบ่อเกิดแห่งโรคต่าง ๆ เช่น โรคอ้วน ความดันโลหิตสูง
โรคมะเร็งลำไส้ โรคหัวใจ โรคขาดวิตามินต่างๆ เป็นต้น
- เมื่อกายเนื้อต้องป่วยด้วยสาเหตุจากอาหาร แล้วทำไมเราไม่รักษากายเนื้อให้อยู่กับเรา
นานๆ (จะได้มีเวลาทำบุญและปฏิบัติภาวนาเยอะขึ้น) โดยการเลือกทานอาหารที่เหมาะสม
- แทนที่จะกินเนื้อวัว/หมู/ไก่ ซึ่งประกอบไปด้วยโครงสร้างโปรตีนที่ซับซ้อน ย่อย
ยาก ทำไมเราไม่เลือกกินปลาซึ่งย่อยง่ายกว่า ไขมันก็น้อยกว่าครับ
-สรุปการไม่กินเนื้อวัว ทำให้สบายใจ(บางคน) และ สุขภาพดีกว่าแน่นอนครับ

 

ถ้าเลือกได้อย่ากินดีกว่าครับ.....เพราะผมเคยเห็นเวลามันจะถูกฆ่าน้ำตามันไหล.......
น่าสงสารมากเลยครับ....

 

คิดมากเรื่อง มังสวิรัติ กันเกินไป

พระอรหันต์มากมาย ก็กิน ไก่ เป็ด หมู วัว และอื่นๆแล้วแต่คนนำมา ถวาย

พระสัมมาสัมพุทธเจ้า ท่านให้เราเป็นคน ทานอะไรง่ายๆไม่เรื่องมากในการกิน

ถ้าให้กินแต่ มังสวิรัติ อย่างเดียวได้ ป่านนี้ พระพุทธองค์ท่าน ก็จงทรงอนุญาติ พระเทวทัต

ขณะที่ ทูนขอเรื่องนี้แล้วสิครับ

คิดเกินไป ไม่ดีหรอก กินๆอะไรก็ได้ ใจอย่างไปยึดกับ มันมาก

ยิ่งยึดมาก ยิ่งเป็น ทุกข์