วงจรแห่งเรา

เพราะไม่รู้ (จิตมืดบอด-อวิชชา)
จึงสงสัย (จิตกระวนกระวาย-สังขาร)
จึงอยากรู้ (จิตเริ่มเคลื่อน-วิญญาน)
จึงกำหนดท่าที (จิตแสดงออกเป็นสสารและพลังงาน-นามรูป)
จึงมองหาเป้าหมาย (จิตแยกออกเป็นภายในและภายนอก-อนายตนะ6)
จึงหยิบมาดู (จิตกระทบกัน-ผัสสะ)
จึงใส่ใจ (จิตทำปฏิกิริยาทางเคมี-เวทนา)
จึงติดตาม (จิตเริ่มเกาะติดกับที่มากระทบ-ตัณหา)
จึงลุ่มหลง (จิตเริ่มทำการแปลงสภาพและสถานะผสมกับสิ่งที่มากระทบ-อุปาทาน)
จึงจินตนาการ (จิตเริ่มแสดงสภาวะตามรูปแบบใหม่ที่ผสมกันสำเร็จ-ภพ)
จึงแสดงตาม (จิตปรากฏรูปแบบที่แน่นอน-ชาติ)
จึงเป็นไปตามเหตุตามปัจจัย (ทุกสิ่งขึ้นลงตามวงจรชีวิต-ชรา มรณะ โศกเศร้า เสียใจ ฯลฯ)
เมื่อทุกสิ่งดำเนินจนครบรอบ
จากดินสู่ดิน ลมสู่ลม น้ำสู่น้ำ ไฟสู่ไฟ
พอหายอยากก็จบตอน
พออยากก็เริ่มใหม่

ใจเราเป็นเช่นมันดาระแห่งเม็ดทราย
ที่ถูกวาดอย่างวิจิตรตระการตา
เป็นทุกสิ่งแห่งสามภพ
ทั้งสัตว์นรก เดรัจฉาน เปรต อสุรกาย คน มาร เทพเทวา พรหม
เป็นคนบ้า เป็นคนชั่ว เป็นคนดี
หมุนเวียนน่าเบื่อหน่าย
เมื่อทุกสิ่งถูกวาดอย่างเสร็จสมบูรณ์
ทุกสิ่งก็ถูกทำลาย
รอวันก่อสร้างใหม่

 

อนุโมทนาด้วยค่ะ เราต้องตัดตนและนำพาผู้อื่นให้หลุดออกจากวงโคจร

 

ลืมเลือนทุกสรรพสิ่ง
อดีต ปัจจุบัน และอนาคต
ความทุกข์ ความสุข
ความถูก ความผิด
ความเจริญรุ่งเรือง ความล้มเหลว
ความเชื่อ และศาสนาที่แตกต่าง
และความรู้ทั้งมวลที่สะสมมา
ใจนี้ประดุจแก้วน้ำที่ว่างเปล่า
ใจนี้ประดุจทารก
ลืมเลือนความรู้สึกที่คอยปกป้องตัวเอง
เกราะแห่งใจที่กางกั้นตัวเองกับสรรพสิ่ง
ถือธรรมชาติประดุจครูผู้ใจอารี

ใช้ความอ่อนน้อมเปิดประตูแห่งธรรม
ใช้สัจจะและความจริงใจค้นพบธรรม
ใช้ความกล้าหาญก้าวเดินไปบนหนทาง
ใช้ประสาทสัมผัสเฝ้ามองทุกสิ่งที่เกิดขึ้น

ความกลัวอยู่ในใจ
เมื่อเดินบนหนทางที่ไม่รู้จัก
แต่ด้วยใจที่เปิดกว้างพร้อมจะยอมรับ
และเรียนรู้ทุกสิ่ง
ทุกสิ่งคือความมหัศจรรย์

ผู้หวังจะเป็นโพธิสัตว์ หาใช่โพธิสัตว์
ผู็หวังเป็นพระพุทธเจ้า หาใช่พระพุทธเจ้า
ดุจดังผู้ที่หวังจะเป็นคนรวย หาใช่คนรวยไม่

ทำไมต้องรอคำพยากรณ์
ทำไมต้องกล่าวตามตำรา
ลืมเลือนความอยาก
ลืมเลือนเวลาที่ต้องบำเพ็ญบารมี

ทุกสิ่งเกิดที่ใจ
ใจที่เป็นใหญ่ ใจที่เป็นประธาน
หากบอกว่าตนเองคือโพธิสัตว์
ทำไมต้องรอให้ผู้อื่นบอก
เราบอกตัวเองไม่ได้หรือ
ดุจแม้เรามีเงินเพียงร้อยบาท
แต่เราพอเพียงแล้ว เราก็คือคนรวย
เงินร้อยบาท อาจจะทำบุญหรือทำทานได้หากใจต้องการ
แต่บางคนแม้มีเงินเป็นร้อยล้าน
ผู้คนรอบข้างยกย่องว่าเขาคือคนรวย
แต่หากใจเขายังไม่พอเพียง
ธรรมะจะยกย่องเขาหรือ

ตรัสรู้ไปเพื่ออะไร
เป็นพระพุทธเจ้าสำคัญนักหรือ
ความเป็นพระพุทธเจ้าสำคัญกว่า
หรือความหลุดพ้นแห่งสรรพสัตว์สำคัญกว่า
ความอยากเป็นคือทิฏฐิ
พระโพธิสัตว์ที่แท้จริง
มือข้างหนึ่งย่อมถือความกรุณา
อีกข้างหนึ่งย่อมถือปัญญา
หาใช่เพื่อตนเอง ตรัสรู้ก็ไม่ใช่เพื่อตัวเอง
ปํญญาและบารมีที่เฝ้าบำเพ็ญก็ไม่ใช่เพื่อตัวเอง
ทุกสิ่งเพื่อสรรพสัตว์เท่านั้น
เพราะรู้ในไตรลักษณ์ ว่าชีวิตนี้สั้นนัก
ความเป็นตนเองก็คือความหลงไปชั่วขณะ
แม้ปัญญาที่ใช้กำจัดกิเลส ก็เป็นแค่เครื่องมือ
หาใช่ตัวตนที่แท้จริง

เมื่อทุกสรรพสิ่งประดุจความว่างเปล่า
โพธิสัตว์จึงไม่ลุ่มหลงในชีวิต ในเพศ
ในความรู้ อันเป็นมานะ
เฝ้าฝึกนิสัยแห่งการเสียสละ จากภายนอก สู่ภายใน
จากสิ่งของ เลือดเนื้อ จนชีวิต
จากสิ่งที่ไร้ค่า สู่สิ่งมีค่า
จากสิ่งไร้คุณค่า สู่สิ่งสูงคุณค่าในจิตใจ(เช่น ลูก เมีย)
จากเล็กน้อย สู่ทั้งหมด
จากวันที่รู้ธรรม จนเป็นหนึ่งเดียวกับธรรม

เราคือคนโง่
ที่แม้ตอนนี้ก็ไม่เข้าใจอะไรเลย
แม้อ่านธรรม และฟังธรรมมากมาย
แต่ไม่นานก็จะลืมไปจนหมดสิ้น
ธรรมะที่ผ่านด้วยหู ดูด้วยตา
เราเองก็อยากเป็นผู้รู้เช่นกัน อยากเป็นคนเก่ง อยากเป็นพหูสูตร
แต่เราได้เพียงเรียนธรรมะจากใจนี้
จากธรรมชาติรอบตัวเท่านั้น
เราเฝ้าบอกตัวเอง อะไรจะเกิดก็ต้องเกิดก็แค่นั้น
วันนี้เราเป็นแค่ดักแด้
ที่รอสักวันที่จะกลายเป็นผีเสื้อ โบยบินไปสู่ฟากฟ้า

 

เราเป็นโพธิสัตว์ตลอดเวลางั้นหรือ
หามิได้
หากเราทำให้ใครบางคนคลายทุกข์
แม้เป็นเพึยงการรับฟัง
ในใจเรามุ่งหวังให้เขาเป็นสุข
วินาทีนั้นเราคือโพธิสัตว์
แต่ถ้าวินาทีถัดมา
ใจเราร้อนรุ่มด้วยความโกรธ
เราคือสัตว์นรก ที่มีความร้อนแห่งไฟนรกเป็นอาหาร
หากใจเรามัวเมา
เราก็คือเดรัจฉาน ที่มีความลุ่มหลงไร้ปัญญาเป็นแดนเกิด
มีก้อนข้าวและก้อนน้ำเป็นอาหาร
หากใจเราเกิดความโลภ
เราก็คือเปรตในร่างคน

ซึ่งทุกสิ่งเราก็เป็นอยู่เสมอมา
เราได้แค่รู้ว่า สิ่งใดเกิดขึ้นกับจิตเรา
ยอมรับตัวเองว่ายังเป็นเช่นนี้
บุคคลอื่นก็เช่นกัน
ในเมื่ออภัยให้ตัวเอง
ก็ต้องอภัยให้คนอื่นเช่นกัน

สำหรับเรา
การบำเพ็ญบารมีต้องยิ่งใหญ่กระนั้นหรือ
สำหรับเรา
เพียงแค่การเก็บเศษขยะเพียงชิ้นเดียวก็คือการบำเพ็ญบารมี
เพียงธรรมในใจคือความเมตตาเกิดขึ้น
ความกรุณาแห่งโพธิสัตว์ก็อุบัติ

 

วันนี้ 16 กรกฎาคม ดู อ.ประมวล (ผู้ที่เคยเดินจากเชียงใหม่กลับบ้าน)
รู้สึกปิติ ขอกราบเท้าบูชาธรรมของอาจารย์

ด้วยการบูชาธรรมแห่งความตั้งมั่น ไม่ท้อถอยนี้
ขอให้ข้าฯได้บรรลุธรรมแห่งความตั้งมั่น ไม่ท้อถอยจนบรรลุโพธิญานด้วยเทอญ

และด้วยการบูชาธรรมแห่งจิตที่บริสุทธิ์นี้
ด้วยศรัทธา ด้วยสัจจะ และด้วยใจที่บริสุทธิ์แห่งข้าฯ
ขอให้ข้าฯบรรลุธรรมที่บริสุทธิ์
และให้ข้ามีใจที่บริสุทธิ์ มีปัญญารุ่งเรืองเจริญ จนสามารถชนะสรรพกิเลสทั้งปวง
บรรลุอนุตตรสัมมาสัมโพธิญาน สำเร็จเป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้า
ดุจดังองค์พระผู้พิชิตมาร ผู้หาใครเสมอเหมือนมิได้ในโลกทุกทุกพระองค์
และสามารถช่วยเหลือสรรพสัตว์ทั้งหมดทั้งสิ้น ทั้งสามโลก ทั้งจักรวาลหลุดพ้นจากห้วงทุกข์ จากวัฏสงสาร ถึงพระนิพพานทั้งหมดทั้งสิ้นนี้ได้ด้วยเทอญ

 

โอวาทปาติโมกข์นี้เปรียบเสมือนหัวใจพระพุทธศาสนา มี ๓ ข้อ คือ
๑. งดเว้นจากการทำชั่วทั้งปวง
๒. สร้างสมความดีให้บริสุทธิ์
๓. ชำระจิตตนให้บริสุทธิ์
สาธุ..สาธุ..สาธุ

 

ฝึกที่จะรู้จักการเสียสละ (ทาน )
ฝึกที่จะรู้จักการควบคุมกาย วาจา ใจ ไม่เบียดเบียนผู้อื่น ( ศีล )
ฝึกที่จะรู้จักความสันโดษ ไม่เพลิดเพลินต่อสิ่งที่สิ่งต่างๆ ( เนกขัมม์ )
ฝึกที่จะรู้จักแยกแยะสิ่งที่เป็นประโยชน์ และไม่เป็นประโยชน์ ( ปัญญา )
ฝึกที่จะรู้จักไม่ย่อท้อต่อความยากลำบาก ( วิริยะ )
ฝึกที่จะรู้จักอดทนต่อสิ่งที่ไม่เป็นไปตามใจต้องการ ( ขันติ )
ฝึกที่จะรู้จักความจริงใจ ( สัจจะ )
ฝึกที่จะรู้จักกำหนดเป้าหมายของชีวิต ( อธิษฐาน )
ฝึกที่จะรู้จักความเยือกเย็น คิดถึงผู้อื่น ( เมตตา )
ฝึกที่จะรู้จักความวางเฉย ไม่หวั่นไหวต่อสิ่งที่ชอบใจและไม่ชอบใจ ( อุเบกขา )

 

เราเป็นโพธิสัตว์ตลอดเวลางั้นหรือ
หามิได้
หากเราทำให้ใครบางคนคลายทุกข์
แม้เป็นเพึยงการรับฟัง
ในใจเรามุ่งหวังให้เขาเป็นสุข
วินาทีนั้นเราคือโพธิสัตว์
แต่ถ้าวินาทีถัดมา
ใจเราร้อนรุ่มด้วยความโกรธ
เราคือสัตว์นรก ที่มีความร้อนแห่งไฟนรกเป็นอาหาร
หากใจเรามัวเมา
เราก็คือเดรัจฉาน ที่มีความลุ่มหลงไร้ปัญญาเป็นแดนเกิด
มีก้อนข้าวและก้อนน้ำเป็นอาหาร
หากใจเราเกิดความโลภ
เราก็คือเปรตในร่างคน

ซึ่งทุกสิ่งเราก็เป็นอยู่เสมอมา
เราได้แค่รู้ว่า สิ่งใดเกิดขึ้นกับจิตเรา
ยอมรับตัวเองว่ายังเป็นเช่นนี้
บุคคลอื่นก็เช่นกัน
ในเมื่ออภัยให้ตัวเอง
ก็ต้องอภัยให้คนอื่นเช่นกัน

สำหรับเรา
การบำเพ็ญบารมีต้องยิ่งใหญ่กระนั้นหรือ
สำหรับเรา
เพียงแค่การเก็บเศษขยะเพียงชิ้นเดียวก็คือการบำเพ็ญบารมี
เพียงธรรมในใจคือความเมตตาเกิดขึ้น
ความกรุณาแห่งโพธิสัตว์ก็อุบัติ

--------
ธรรมช่างลึกซึ้งกินใจมากค่ะ

อนุโมทนานะคะ

^-^

 

ทาน
บางครั้งประกอบด้วยศีล บางครั้งประกอบด้วยเนกขัมม์
บางครั้งประกอบด้วยปัญญา บางครั้งประกอบด้วยวิริยะ
บางครั้งประกอบด้วยขันติ บางครั้งประกอบด้วยสัจจะ
บางครั้งประกอบด้วยอธิษฐาน บางครั้งประกอบด้วยเมตตา
บางครั้งประกอบด้วยอุเบกขา

บางครั้งประกอบด้วยศีลและเนกขัมม์ บางครั้งประกอบด้วยศีลและปัญญา
บางครั้งประกอบด้วยศีลและวิริยะ บางครั้งประกอบด้วยศีลและขันติ
บางครั้งประกอบด้วยศีลและสัจจะ บางครั้งประกอบด้วยศีลและอธิษฐาน
บางครั้งประกอบด้วยศีลและเมตตา บางครั้งประกอบด้วยศีลและอุเบกขา

บางครั้งประกอบด้วยเนกขัมม์และปัญญา......บางครั้งประกอบด้วยเนกขัมม์และอุเบกขา
บางครั้งประกอบด้วยปัญญาและวิริยะ..........บางครั้งประกอบด้วยปัญญาและอุเบกขา
บางครั้งประกอบด้วยวิริยะและขันติ............บางครั้งประกอบด้วยวิริยะและอุเบกขา
บางครั้งประกอบด้วยขันติและสัจจะ...........บางครั้งประกอบด้วยขันติและอุเบกขา
บางครั้งประกอบด้วยสัจจะและอธิษฐาน.......บางครั้งประกอบด้วยสัจจะและอุเบกขา
บางครั้งประกอบด้วยอธิษฐานและเมตตา.....บางครั้งประกอบด้วยอธิษฐานและอุเบกขา
บางครั้งประกอบด้วยเมตตาและอุเบกขา

บางครั้งประกอบด้วยศีล เนกขัมม์และปํญญา......บางครั้งประกอบด้วยศีล เนกขัมม์และอุเบกขา
บางครั้งประกอบด้วยศ๊ล ปัญญาและวิริยะ..........บางครั้งประกอบด้วยศีล ปัญญาและอุเบกขา
บางครั้งประกอบด้วยศีล วิริยะและขันติ............บางครั้งประกอบด้วยศีล วิริยะและอุเบกขา
บางครั้งประกอบด้วยศีล ขันติและสัจจะ...........บางคร้งประกอบด้วยศีล ขันติและอุเบกขา
บางครั้งประกอบด้วยศีล สัจจะและอธิษฐาน.......บางครั้งประกอบด้วยศีล สัจจะและอุเบกขา
บางครั้งประกอบด้วยศีล อธิษฐานและเมตตา.....บางครั้งประกอบด้วยศีล อธิษฐานและอุเบกขา

ฯ ล ฯ ( ยังเหลืออีกมากมาย )

บางครั้งประกอบด้วยศีล เนกขัมม์ ปัญญาและวิริยะ.......บางครั้งประกอบด้วยศีล เนกขัมม์ ปัญญาและอุเบกขา
บางครั้งประกอบด้วยศีล เนกขัมม์ วิริยะและขันติ.........บางครั้งประกอบด้วยศีล เนกขัมม์ วิริยะ และอุเบกขา
บางครั้งประกอบด้วยศีล เนกขัมม์ ขันติและสัจจะ.........บางครั้งประกอบด้วยศีล เนกขัมม์ ขันติและอุเบกขา
บางครั้งประกอบด้วยศีล เนกขัมม์ สัจจะและอธิษฐาน....บางครั้งประกอบด้วยศีล เนกขัมม์ สัจจะและอุเบกขา
บางครั้งประกอบด้วยศีล เนกขัมม์ อธิษฐานและเมตตา...บางครั้งประกอบด้วยศีล เนกขัมม์ อธิษฐานและอุเบกขา
[COLOR=SandyBrown][COLOR=Green]บางครั้งประกอบด้วยศีล เนกขัมม์ เมตตาและอุเบกขา[/COLOR]

[COLOR=RoyalBlue] บางครั้งประกอบด้วยศีล ปัญญา วิริยะและขันติ...........บางครั้งประกอบด้วยศีล ปัญญา วิริยะและอุเบกขา[/COLOR][/COLOR]
บางครั้งประกอบด้วยศีล ปัญญา ขันติและสัจจะ...........บางครั้งประกอบด้วยศีล ปัญญา ขันติและอุเบกขา
บางครั้งประกอบด้วยศีล ปัญญา สัจจะและอธิษฐาน......บางครั้งประกอบด้วยศีล ปัญญา สัจจะและอุเบกขา
บางครั้งประกอบด้วยศีล ปัญญา อธิษฐานและเมตตา....บางคร้งประกอบด้วยศ๊ล ปัญญา อธิษฐานและอุเบกขา
บางครั้งประกอบด้วยศีล ปัญญา เมตตาและอุเบกขา

บางครั้งประกอบด้วยศีล วิริยะ ขันติและสัจจะ.............บางครั้งประกอบด้วยศีล วิริยะ สัจจะและอธิษฐาน
บางครั้งประกอบด้วยศีล วิริยะ สัจจะและอธิษฐาน........บางครั้งประกอบด้วยศ๊ล วิริยะ เมตตาและอุเบกขา
บางครั้งประกอบด้วยศีล วิริยะ อธิษฐานและเมตตา.......บางครั้งประกอบด้วยศีล วิริยะ อธิษฐานและอุเบกขา
บางครั้งประกอบด้วยศีล วิริยะ เมตตาและอุเบกขา

บางครั้งประกอบด้วยศีล ขันติ สัจจะและอธิษฐาน........บางครั้งประกอบด้วยศีล ขันติ สัจจะและอุบกขา
บางครั้งประกอบด้วยศีล ขันติ อธิษฐานและเมตตตา.....บางครั้งประกอบด้วยศีล ขันติ อธิษฐานและอุเบกขา
บางครั้งประกอบด้วยศีล ขันติ เมตตาและอุเบกขา

บางครั้งประกอบด้วยศีล สัจจะ อธิษฐานและเมตตา......บางครั้งประกอบด้วยศีล สัจจะ อธิษฐานและอุเบกขา
บางครั้งประกอบด้วยศีล สัจจะ เมตตาและอุเบกขา

บางครั้งประกอบด้วยศีล อธิษฐาน เมตตาและอุเบกขา

ฯ ล ฯ ( ยังเหลืออีกมากมาย )

 

ทาน (ต่อ)
บางครั้งประกอบด้วยศีล เนกขัมม์ ปัญญา วิริยะและขันติ...............บางครั้งประกอบด้วยศีล เนกขัมม์ ปัญญา วิริยะและอุเบกขา
บางครั้งประกอบด้วยศีล เนกขัมม์ ปัญญา ขันติและสัจจะ..............บางครั้งประกอบด้วยศีล เนกขัมม์ ปัญญา ขันติและอุเบกขา
บางครั้งประกอบด้วยศีล เนกขัมม์ ปัญญา สัจจะและอธิษฐาน.........บางครั้งประกอบด้วยศีล เนกขัมม์ ปัญญา สัจจะและอุเบกขา
บางคร้งประกอบด้วยศีล เนกขัมม์ ปัญญา อธิษฐานและเมตตา........บางครั้งประกอบด้วยศีล เนกขัมม์ ปัญญา อธิษฐานและอุเบกขา
บางครั้งประกอบด้วยศีล เนกขัมม์ ปัญญา เมตตาและอุเบกขา

บางครั้งประกอบด้วยศีล เนกขัมม์ วิริยะ ขันติและสัจจะ.................บางครั้งประกอบด้วยศีล เนกขัมม์ วิริยะ ขันติและอุเบกขา
บางครั้งประกอบด้วยศีล เนกขัมม์ วิริยะ สัจจะและอธิษฐาน............บางครั้งประกอบด้วยศีล เนกขัมม์ วิริยะ สัจจะและอุเบกขา
บางครั้งประกอบด้วยศีล เนกขัมม์ วิริยะ อธิษฐานและเมตตา...........บางครั้งประกอบด้วยศีล เนกขัมม์ วิริยะ อธิษฐานและอุเบกขา
บางครั้งประกอบด้วยศีล เนกขัมม์ วิริยะ เมตตาและอุเบกขา

บางครั้งประกอบด้วยศีล เนกขัมม์ ขันติ สัจจะและอธิษฐาน............บางครั้งประกอบด้วยศีล เนกขัมม์ ขันติ สัจจะและอุเบกขา
บางครั้งประกอบด้วยศีล เนกขัมม์ ขันติ อธิษฐานและเมตตา...........บางครั้งประกอบด้วยศีล เนกขัมม์ ขันติ อธิษฐานและอุเบกขา
บางครั้งประกอบด้วยศีล เนกขัมม์ ขันติ เมตตาและอุเบกขา

บางครั้งประกอบด้วยศีล เนกขัมม์ สัจจะ อธิษฐานและเมตตา..........บางครั้งประกอบด้วยศีล เนกขัมม์ สัจจะ อธิษฐานและอุบกขา
บางครั้งประกอบด้วยศีล เนกขัมม์ สัจจะ เมตตาและอุเบกขา

บางครั้งประกอบด้วยศีล เนกขัมม์ อธิษฐาน เมตตาและอุเบกขา

ฯ ล ฯ ( ยังเหลืออีกมากมาย )

 

สำหรับเรา บารมี 10 (บารมี 6 ในมหายาน)
มีมากมายไม่รู้จบ
ไม่ใช่เพียงบารมีขั้นต้น บารมีขั้นกลาง บารมีขั้นปลาย
บารมีอันประกอบด้วยธรรมอีกนับไม่ถ้วน
เช่นบารมีอันประกอบด้วยพรหมวิหาร 4
บารมีอันประกอบด้วยโพชฌงค์ 7
หรือโพธิปักขิยธรรม 37
บารมีอันเป็นสัปปายะ 7
การบำเพ็ญบารมีย่อมเป็นไปในสติปัฏฐาน 4 ด้วยมัชฌิมาปฏิิปทา
การบำเพ็ญบารมีคือหนทางอริยมรรคมีองค์ 8
การบำเพ็ญบารมีคืออริยสัจ 4
และสุดท้ายการบำเพ็ญบารมีย่อมลงในไตรลักษณ์

บารมีในความรู้อาจดูยิ่งใหญ่ อลังการ
แต่ธรรมอันมากมายทั้งหมดต้องไหลลงสู่ความอ่อนน้อมถ่อมตน
เพราะธรรมนั้นเปรียบเสมือนน้ำ
น้ำชำระกาย
ธรรมชำระใจ
ธรรม 84,000 พระธรรมขันธ์ย่อมเกิดจากธรรมเพียงข้อเดียว
และธรรมเพียงข้อเดียวย่อมเติบโตเป็น ธรรม 84,000
ธรรมะย่อมแสดงสภาวะเดียวคือความจริง
ทั้งความจริงโดยสมมติ และความจริงโดยปรมัตถ์
คนที่จริงจัง และจริงใจเท่านั้น
ถึงจะค้นพบธรรม
คนหลอกลวง
จะค้นพบสัจธรรมได้อย่างไร

ถามว่าผสมนู่นผสมนี่ทำไม
อาจเพื่อความสนุกสนานในการปฏิบัติธรรม
และอาจเพื่อล่อหลอกใจนี้ให้อยู่ในวิหารแห่งธรรมเท่านั้น
(อันเปรียบเสมือนฝึกอุปายบารมี)

ลองผิดและลองถูกไม่จบสิ้น
ใช้ขันธ์ 5 อันเป็นสิ่งมายาทำประโยชน์
ใช้ปฎิจจสมุปบาท 12 เพื่อรู้หนทาง
ภูมิ 31(อบาย 4 กามาวจร 7 รูปาวจร 16 อรูปาวจร 4)คือแดนแห่งความรู้
เฝ้าดูอกุศลมูล 3 อุปกิเลส 16

หากจะเลือกปฏิบัติธรรมจงเลือกความกตัญญูเถิด
เพราะความกตัญญูเป็นเครื่องหมายของคนดี
ผู้กตัญญูหาได้ยากในโลก
และเหล่าเทพเทวาสรรเสริญคนดี

หากจะเลือกธรรมะจากศีล 5
จงเลือกข้อไม่โกหกเถิด
เพราะหากรักษาสัจจะได้เพียงข้อเดียว
ธรรมทุกข้อในจักรวาลเธอก็สามารถรักษาได้

ถามว่าที่เราเขียนไปทั้งหมดนี้นั้นถูกใหม
ยังไม่ถูกหรอก
เราแค่รู้เท่านั้น
ยังทำไม่ได้เลย
คนดีกว่าเรามีมากมายดุจทรายในคงคา
คนเก่งกว่าเราก็มีมากมายดั่งดวงดาวบนท้องฟ้า
ความรู้ในวันนี้ก็อาจจะผิดในวันหน้า
เราไม่ยึดมั่นในความรู้ เพราะเรียนไม่เก่งและเรียนไม่จบ

ไม่ได้ยึดมั่นในความดี เพราะรู้ว่าไม่ใช่คนดี

ไม่ได้ยึดมั่นในปัญญาเท่าไหร่ เพราะไม่่ค่อยมีปัญญา
แต่หากจะให้เรายึดมั่นในสิ่งใด
เราขอยึดมั่นในธรรม
เราเชื่อธรรมมากกว่าตัวเอง
เพราะทุกครั้งที่เราเชื่อตัวเอง ชีวิตเราโคตรบัดซบเลยจริงๆ

เมื่อวานเราไปถวายน้ำดื่ม
วันนี้เราไปร่วมงานถวายไฟฟ้าเข้าวัดแถวบ้าน
ขอให้ทุกคนร่วมอนุโมทนากับเรา
เป็นสุขนะ

 

อนุโมทนา ด้วยนะ ครับ เรารู้เพียงคนเดียวว่าจิตเราคืออะไร เราอย่าหลอกจิตใจตัวเอง