ความแก่....ธรรมะหลวงปู่เทศก์

ความแก่​

วันนี้จะเทศน์เรื่องความแก่ให้ฟัง เรามาอยู่จำพรรษา ๓ เดือนนั้นเป็นกฎเกณฑ์ของพระ แต่ชาวบ้านจะนับถือปฏิบัติอยู่จำพรรษาด้วยก็ได้เหมือนกัน เดี๋ยวนี้เวลาก็ล่วงมาได้กว่าครึ่งแล้ว เวลามันหมดไปสิ้นไปทุกคนนั่นแหละ มันหมดไปกับปีกับเดือนกับวันกับคืนทุกปีทุกเดือน อย่างปัญหาที่ท่านพูดว่า ยักษ์มีตา ๒ ข้าง ข้างหนึ่งริบหรี่ ข้างหนึ่งสว่าง มันมีฟันอยู่ ๓๒ ซี่ ขยี้เคี้ยวกินสัตว์อยู่ทุกวันเวลา ยักษ์นั้นหมายถึงอะไร ท่านเปรียบให้เห็นว่า วันคืนเดือนปีล่วงไปๆ ชีวิตทุกคนจะต้องหมดไปด้วยกัน คือตาข้างที่สว่างเปรียบเหมือนกลางวัน ตาที่ริบหรี่เปรียบเหมือนกลางคืน ฟัน ๓๒ ซี่ ได้แก่วันที่ทั้ง ๓๐ กว่าวันในเดือนปี กาลเวลาได้ขยี้เคี้ยวกินสัตว์อยู่ทุกวัน


ความแก่ไม่มีกำหนดและหากกฎเกณฑ์ไม่ได้ว่า คนไหนจะแก่ไปถึงขนาดไหน ทุกคนต้องแก่ไปด้วยกันทั้งนั้นแต่ไม่ทราบว่าคนไหนจะถึงกำหนดหมดอายุเวลาใด เราอยู่ด้วยกันดีๆ และอยู่อย่างสบายนี่แหละจึงไม่ค่อยรู้สึกตัวว่าแก่ ความแก่ของคนไม่เหมือนกับลูกไม้ผลไม้ๆ ที่มันสุกก็เรียกว่า มันสุก แต่ความเป็นจริงไม่ใช่มันสุกแต่มันเน่าพอดีฉันได้ มนุษย์เราจึงเอามากินมนุษย์เรามันฉลาดที่เห็นว่ามันเน่าพอฉันได้ก็เอามากินเสีย ลูกไม้ผลไม้มันก็แก่เหมือนกัน แก่ไปหาความเน่า แต่ลูกไม้แก่ยังดีกว่าคนแก่ ที่กินได้ ทานได้ แต่คนแก่ทานไม่ได้ อย่างมากที่สุดก็จะอยู่ได้ราว ๖๐

 

ขอมอบสิ่งดีๆ ให้แก่เพื่อนๆ คะ ขอให้มีความสุขมากคะ

ขอบคุณทุกๆท่านที่มาอ่านธรรมะที่ kob ให้ และร่วมอนุโมทนาบุญ ขอให้ทุกท่านมีความสุขมากๆ นะคะ......