ช่วงเวลากรรมให้ผลกรรมส่งผล ท้อกันมั่งรึเปล่าครับ และผ่านช่วงนั้นมายังไงครับ

เหตุการณ์เกิดมาเกือบปี ตอนที่ถูกเลิกจ้างเพราะงานน้อยลง ก็จะได้ค่าชดเชย 10เดือน และกองทุนสำรองเลี้ยงชีพที่สะสมมา รวมๆก็ ล้านกว่าบาท ตั้งใจจะนำมาเป็นทุนสำรองระหว่างหางานใหม่และใช้หนี้สินบางส่วน เพื่อให้ภาระที่มีอยู่ลดลง แต่แล้วเหมือนมีกรรมมาฉุดไป เบิกเงินออกมาเพื่อจะไปใส่อีกบัญชีหนึ่ง ปรากฎว่าโจรมาขึ้นบ้านเอาไปหมดเลย โดยที่เป็นช่วงเวลาออกมาข้างนอกเพียง 3-4 ชม. ที่เก็บไว้บ้านเพราะว่าช่วงนั้นเดินทางขึ้นลง กรุงเทพ-บ้าน เกือบทุกวันเลยยังไม่มีโอกาสเอาเข้าธนาคาร กะว่าเสร็จธุระแล้วจะดำเนินการก็มาเกิดเหตุ ซึ่งบ้านที่อยู่ไม่เคยมีข่าวเรื่องขโมย โจรเลย ช่วงนั้นเรียกว่าชีวิตติดลบอย่างมาก ไม่รู้ด้วยผลกรรมแต่ปางไหนมา ใช้ชีวิตอย่างมีสติอย่างมาก เพื่อให้ผ่านไปให้ได้ ภาระก็มี รายจ่ายก็มี ตกงาน แถมเงินที่เตรียมไว้ก็มาโดนเอาไปอีก เรียกว่าแย่มากๆ ตอนนี้ได้งานทำแล้วพอทำเนาได้ส่วนหนึ่ง แต่ก็ยังติดลบ พอใช้ชีวิตผ่านไปได้แต่ละเดือนเท่านั้น ยังต้องสู้ต่อไป เพื่อผ่านจุดนี้ไปให้ได้

 

กรรมแม้งจัดสรรมาชัดๆๆๆๆ เห็นมะ ยิ่งกว่าคอมพิวเตอร์

 

ก็ผ่านมาแบบเรื่อยๆ เรื่อยๆ ค่ะ ท้อมันก็ต้องมีอยู่แล้ว วันไหนท้อมาก ก็เครียดมาก รุนแรงมากก็ถึงกับนอนสลบทำอะไรไม่ได้เลย แขนขาชา คิดว่าไม่ตื่นมาก็ได้นะ แต่ก็นะคะ ตื่นมาทุกวัน ตรงเวลาด้วย ไม่ค่อยตื่นสายเท่าไร กำลังใจเดียวที่ทำให้ทุกวันยังคงต้องผ่านไปแบบเรื่อยๆ ก็คือ ภาระหน้าที่มันบีบคั้นอยู่ ยังไงก็ต้องลุกไปทำ ถึงจะทำไหวไม่ไหว ใจจะล่องลอยไปไหน ก็ต้องทำ

แต่มีอยู่สิ่งหนึ่งที่ยังพยายามทำไปด้วยพร้อมๆ กับหน้าที่ต่างๆ ในชีวิตนั่นก็คือ สิ่งที่ใครก็เรียกมันว่า ความดี ในยุคสมัยที่คนเราค่อนข้างลำบากกับหลายเรื่อง พอพูดถึงความดีแล้วบางทีมันก็จุก ทำความดีจะได้ดีนั้นแสนยาก แต่ก็ยังทำ จะดีมากน้อยแค่ไหนเราก็ไม่รู้ แต่ถ้ามันดีต่อใจ มีคุณค่าต่อชีวิตเราและใครๆ ถ้าทำให้คนอื่นพ้นจากความรู้สึกหรือเรื่องแย่ๆ แบบที่เราก็ไม่อยากเจอได้ ถ้าช่วยได้ เราก็ทำให้นะ มันเหมือนกับว่า จริงๆ แล้วสิ่งมีชีวิตมันอาจจะต้องทำสิ่งนี้ต่อกัน ต่างคนจะได้ต่างก้าวไปต่อกันได้

ยังไงก็พยายามสู้ต่อไปนะคะ ถ้าท้อมากก็ขอให้เจอคนที่จะเข้ามาทำให้คุณเกิดพลังชีวิตครั้งใหม่ เราก็ยังต้องสู้ต่อไปเหมือนกันค่ะ

 

มีท้อบ้างค่ะ อารมณ์แบบน้อยใจ
แต่ก็ทำบุญปกติไปเรื่อยๆค่ะ
เพราะเวลาทำบุญ ให้ทาน รู้สึกดี ใจโปร่ง
เหมือนสมองไบรท์ขึ้นมาทันที(สว่าง)

 

ท้อค่ะ รู้สึกเป็นช่วงที่ยาวนานเหลือเกิน ไม่ดีในหลายเรื่องแต่พอรับได้สักเรื่องก็คงถือว่าไม่แย่ที่สุดกระมัง ยังดีที่มีเรื่องที่ไม่แย่นักแต่ก็ไม่ใช่ว่าดีงามอะไรมากมาย คือ มีงานทำ พึ่งพาตัวเองได้ มีอิสระเสรี ทำมาหาได้ใช้ตามอัตภาพแม้จะมีภาระหลายๆอย่าง ส่วนด้านอื่นๆสุดเฟล เรื่องกระทบใจมากและจบแล้วก็เจอใหม่ในบทเรียนเดิมๆ เหมือนสร้างแผลใหม่บนแผลเก่าแล้วเอาน้ำเกลือราดบนแผลที่เดิม 5555 เจ็บๆแสบๆคันๆ ยามหลับยังผุดขึ้นมาซ้ำเติมในความฝัน รู้สึกบาดเจ็บทางจิตวิญญาน ความทุกข์มากนานๆไปก็เฉยๆ กลายเป็นคนไม่ร่าเริงเหมือนดังที่เคยเป็น อ่อนไหวในบางเวลาและเข้มแข็งในบางเวลา เริ่มไม่ยอมคนอย่างที่เคยยอมเคยให้อภัยมาโดยตลอด เพราะถึงขีดจำกัด ข้อดีคือการเรียนรู้ความทุกข์ เป็นความงามในความไม่งาม ไม่สมปรารถนา ทุกข์ของการเกิดย่อมเจอสิ่งเหล่านี้ตลอดการเดินทางในสังสารวัฏ ได้ประโยชน์จากการเรียนรู้จากประสบการณ์จริง บางครั้งการมองโลกในแง่ดีก็เหมือนหลอกตัวเอง สุดท้ายเราทำได้เพียงทำตามหน้าที่ตามบทบาทภาระสมมติทางโลกของตนโดยที่ไม่ได้เบียดเบียนทำร้ายใครให้มันผ่านๆไปในแต่ละวันก็พอแล้วค่ะ อดทนรอวันที่วิบากกรรมคลี่คลาย คงจะสมบูรณ์พูนสุข สุขกายสบายใจ คนเรา อายุไม่เกิน 100 ปี ก็ตายกันเกือบหมดแล้วระหว่างนี้ทำอะไรแล้วสบายใจก็ทำไปก่อนถึงเวลาแห่งการละอัตภาพแห่งตน