เรื่องเด่น ... 'บ่มนิสัย' ...

"... ปฏิบัติธรรม ก็คือเอากาย วาจา ใจของเรา เอาอายตนะเราเข้าสัมผัส คน สัตว์ มีอะไรบ้าง ตามันเห็นรูป มีหูมันได้ยินเสียง จมูกมีกลิ่น ลิ้นมีรส กายสัมผัส แล้วมันมีตัวรับข้อมูลคือ 'ใจ' พวกนี้เข้าไปฟ้อง

'ใจ' เป็นราชามหากษัตริย์ ผู้ครองเสนาอำมาตย์ทั้งหลาย ก็ ตา หู จมูก ลิ้น มันไปพบอะไร เห็นอะไร ก็มาทูลเกล้าพญา พระราชาให้รับทราบ ถ้าตาเห็นอะไรบ่อยๆ มันฟ้องบ่อยๆ ใจมันก็หลงเชื่อ มันก็โน้มน้าวไปตามนั้น หูได้ยินเสียงอะไรบ่อยๆ ใจมันก็โน้มน้าวไปสิ่งนั้น จมูกได้กลิ่น ลิ้นได้รส เช่นเดียวกัน ฟ้องอยู่ตลอด แล้วจะทำยังไง จะสร้างนิสัยของเราให้เกิดอุดมมงคล



'นิสัย' กับ 'วาสนา' ก็อันเดียวกัน ก็ต้องอาศัยเอาตานี่ไปสัมผัส เอาหูไปสัมผัส เช่น เรามาวัดบ่อยๆ ตาก็เห็นพระสงฆ์องค์เจ้า ผู้เป็นอุดมมงคล หูก็ได้ยินเสียงธรรม สรรเสริญธรรม ฟังธรรมบ่อยๆเข้า ใจมันจะไปไหนล่ะ มันก็มาที่นี่ ที่อื่นไม่ไปเหรอ? ไป!! แต่มันไปน้อย ถ้าเรามาวัดมาก ถ้าเราไปตกเบ็ดตกปลา หาทำไร่ ทำสวนอะไรเป็นส่วนมาก มันก็จะไปตามนั้น แม้แต่นอนยังฝันไปเลย



อาศัยสร้างนิสัย สร้างจริต ฝึกหัดกรรมฐาน ตบะ บำเพ็ญ เผา บ่ม โดยเฉพาะบําเพ็ญในธุดงค์เช่นนี้ นั่งกรรมฐานแล้วบ่ม บ่มนิสัยให้มันสุก เหมือนกล้วยมาบ่มก็สุก ผลหมากรากไม้ทุกเรื่อง อบรมบ่มนิสัย ให้นิสัยเราเคยชินในการปฏิบัติธรรม ฟังธรรม ในศีล ในสมาธิ ก็เอาตา เอาหู จมูก ลิ้นนี่ มาสัมผัสบ่อยๆ..."



หลวงพ่อหนุน สุวิชโย
วัดพุทธโมกพลาราม จ.สกลนคร

* ถอดความจาก หลวงพ่อหนุน สุวิชโย แสดงธรรมวันที่ 30 ตุลาคม 2548 เวลา 19.00 น. [นาทีที่ 11:30 - 13:56]

Credit: ขอขอบพระคุณที่มาจาก Facebook สายลมแห่งธรรม