เรื่องเด่น เรื่องเล่า "นักขุดกรุ"มือขลัง ขมังเวทย์ที่สุดในแผ่นดิน

@Khamphee เตรียมรอรับน้องนกน้อยสีทองนะคะ มุกราบรบกวนคุณ Khamphee ช่วยส่งชื่อ ที่อยู่ผู้รับ และ เบอร์โทรให้มุด้วยนะคะ เนื่องจากมุใช้บริการ Kerry / Flash ค่ะ ขอบคุณค่ะ

@wanwi ที่วัดยังไม่มีการเปิดให้เช่าแต่อย่างใดนะคะ ส่วนมุหรือคะ มีเพื่อนสนิทพอไหว้วานได้ ก่อนได้โทรคุยสารทุกข์สุขดิบกัน นกตัวน้อยตัวนิด มาจากงานกฐิน 2564 ใหม่ แต่น่ารักทุกองค์ องค์เล็กค่ะ ไม่ใหญ๋

 

วันหยุดที่อุ่นหนาฝาคั่งด้วยสมาชิกซึ่งคงอยู่เหย้าเฝ้าบ้านอยู่หน้าจอคลายเหงา ผมก็เดินไปเดินมารับห้าหมื่น สวนทางกับคนทำงานแทบตายรับพันห้า-ฮ่า

คุยเล่นกันพอครึกครื้นอย่าให้การเขียนจืดชืดเหมือนโอเลี้ยงลืมใส่น้ำตาล ก็โมทนากับคุณพัฒน์ที่จัดปัจจัยไวว่อง รอหลวงปู่ล่องใต้วันจันทร์ครับ

 

นกน้อยสีทองกล่องเดิมสวยงามจากวัด เอาไว้ขจัดอัปมงคล อาจารย์มุเตรียมแจกทุกคน...เอ้ย น้องคัมภีร์อย่าลืมแจ้งที่จัดส่งให้ด็อกเตอร์ด้วย

สำหรับผมนั้นด็อกเตอร์อย่าห่วง หากอยากได้เดี๋ยวส่งม้าด่วนไปหอบใส่ย่ามกลับมา ขอให้ทางวัดเปิดเท่านั้น ขอบคุณมาก

 

สวัสดีคุณอาวันวิและแฟนคลับทุกท่าน

 

วันหนึ่ง... ที่โคกหนองนาของพ่อ
พ่อบอกว่า.. ถ้าพ่อตาย ไม่ต้องสวดอภิธรรมนะ
.
ผมถามว่า.. ทำไมไม่สวดหล่ะ...?
.
พ่อบอกว่า.. สวดอภิธรรมคือการสวดเพื่อให้คนเป็นได้รู้จักธรรมมะ ได้สำนึกการใช้ชีวิตว่าอย่าประมาท แต่ สมัยนี้ ต่อให้สวด 100 วันก็ไปนั่งคุยกัน ก้มหน้าดูแต่โทรศัพท์ สู้ให้พระท่านพักผ่อนดีกว่า หรือถ้าขัดไม่ได้จริงๆคือสวดแค่1 คืน แล้วเผาเลย...
.
ผมถามต่อว่า.. แล้วอย่างนี้ลูกหลานจะมาทันเผาหรือ?
.
พ่อบอกว่า.. การเผาศพนั้นเป็นหน้าที่ของสัปเหร่อ ส่วน ลูก หลาน ญาติพี่น้องคือผู้ร่วมพิธี และถ้าเขาคิดถึงเราให้มาหาตอนยังไม่ตาย ตอนที่พ่อมีชีวิตอยู่จะได้รู้สึกถึงความรักและกตัญญูของลูกหลาน ของญาติพี่น้องพอได้ชื่นใจบ้าง แต่หากตายแล้ว ก็ไม่จำเป็นต้องมาก็ได้ ลำบากกันเปล่าๆ มีอะไรที่จำเป็นต้องทำ ก็ทำต่อไป และการมางาน คนอยู่ก็ต้องลำบากเตรียมการดูแลต้อนรับอีก...
.
ผมยังสงสัย.. แล้วคนที่เราเคยไปช่วยงานเขาแล้วเขาอยากกลับมาช่วยงานเราคืนบ้างหล่ะ หรือคนที่รู้จักที่นับถือกันอยากมาร่วมทำบุญกับพ่อหล่ะ?
.
พ่อบอกว่า.. เวลาที่เราทำบุญทำทาน ทำความดี อย่าหวังถึงสิ่งตอบแทน หรือคาดหวังว่าเขาต้องกลับมาตอบแทนเรา การทำบุญทำทาน ให้ทำตามกำลังเรา ให้แล้วคือการได้ฝึกทำจิตใจให้ละซึ่งกิเลส ความอยากต่างๆ และสำหรับคนที่รู้จัก อยากทำบุญร่วมกับพ่อ ก็ให้เขาเอาส่วนนั้น ทำกับพ่อแม่หรือบุพการี ถ้าไม่มีก็ไปทำบุญที่วัด หรือกับผู้ยากไร้ หรือที่ไหนก็ได้ ตามสะดวกของแต่ละคน แล้วจุดธูปอธิษฐานจิตบอกพ่อก็น่าจะได้... และการอ่านประวัติ ก็ไม่จำเป็นต้องสรรหาคำมาบอกเล่าคุณความดีให้เสียเวลาเผา เดี๋ยวจะค่ำมืดกว่าจะได้เก็บกระดูก เพราะที่ผ่านมา และนับจากนี้ พ่อจะสร้างคุณค่า และความดีไว้กับแผ่นดิน ด้วยการปลูกต้นไม้ สร้างป่า และธรรมชาติ เป็นอนุสรณ์ให้บอกเล่าประวัติของพ่อเอง...
.
ผมหมดคำถาม ...?
Credit... Suriya Angkasrithong

 

วันที่ ๓๐ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๕ ตรงกับวันอาทิตย์ แรม ๑๓ ค่ำ เดือน ๒ ปีฉลู
ใส่บาตรในเช้าวันนี้
โมทนาบุญร่วมกันครับ
สุทินนัง วะตะเม ทานัง อาสะวักขะยาวะหัง
นิพพานะ ปัจจะโย โหตุ อนาคะเตกาเล

 

เย็นวันเสาร์ ทักน้องปรายฯ
เข้ามารับทักสายวันอาทิตย์

 

ถ้าบวชก็บรรลุธรรม
อย่างน้อยก็โสดาบัน

 

วันนี้อากาศแจ่มใส ตั้งแต่ปักษ๋ใต้ยันกทม. รับพรรับบุญร่วมอนุโมทนาใส่บาตร พลังบุญล่องลอยครอบคลุมทั่วถึง

 

'ความลับ'เหรียญพัดยศ ปี11
"หลวงพ่อขอม วัดไผ่โรงวัว"
==============

จั่วหัวให้ดูน่าตื่นเต้นไปงั้น...ของจริงนักสะสมสายสุพรรณฯ เขารู้กันทั่วเกี่ยวกับ "เหรียญพัดยศเนื้อทองแดงรมดำ-หลวงพ่อขอม วัดไผ่โรงวัว" ที่สร้างเมื่อปี 2511 หรือเกินกว่า'ครึ่งศตวรรษ' มาแล้ว

เป็นยอดเหรียญดี ปีลึกที่ค่อนข้างหายากของอริยสงฆ์ผู้ยิ่งยง สืบสานพระพุทธศาสนาตามปณิธานจวบชีวิตหาไม่ สำเร็จกิจยิ่งใหญ่ที่ตั้งไว้ครบถ้วนทุกข้อคือ...

--เราจักสร้างพระพุทธองค์ให้เกลื่อนผืนธรณี
--เราต้องตายภายในผ้าเหลืองเท่านั้น
--หากแม้นเราตายโดยมีเงินมากกว่าหนึ่งบาท เราจักอับอายพุทธบริษัทอย่างยิ่ง
--โอ้...ชีวิตนี้ไม่ใช่ของฉัน (หมายถึงอุทิศเป็นของพระศาสนาเท่านั้น)!!!

สุดยอดปณิธานที่ยังไม่เคยปรากฏว่ามีพระภิกษุรูปใดเคยตั้งมั่นและกระทำไว้ หรืออาจมีแต่มิได้ประกาศเป็น "พันธะสัญญา-ผ้าเหลือง" อย่าง หลวงพ่อขอม ก็ได้!

กลับมาที่เหรียญพัดยศปี 11 จัดสร้างวาระท่านได้รับแต่งตั้งเป็น "พระครูอภัยภาดาพร" ซึ่งปีถัดมา(2512)ท่านก็สร้าง "พระพุทธโคดม" องค์ใหญ่ที่สุดในโลกสำเร็จ

เหรียญพัดยศสร้างฉลองวาระมงคลนี้ เป็นเนื้อทองแดงรมดำ มีจำนวนหลักพันต้นประสาวัดบ้านนอกทุนน้อย ต้องไปทุ่มเทสร้างพระใหญ่เป็นหลัก แต่แจกหมดรวดเร็วเพราะรูปแบบสวย และเป็นรุ่นอุดมความหมายแห่งความเจริญรุ่งเรืองก้าวหน้า เสริมส่งยศฐาบรรดาศักดิ์ จึงมีสร้างเสริมออกมาหลายครั้ง

--เสริมครั้งแรกเป็นเนื้ออัลปาก้ากะไหล่เงิน แจกหมดรวดเร็วอีก

--เสริมครั้งต่อๆมาก็เป็นเนื้ออัลปาก้ามีทั้งกะไหล่เงิน กับ เนื้อชุบนิกเกิ้ล

***ไม่มีเหรียญเนื้อทองแดงรมดำ สร้างเสริมอีกเลย***

ดังนั้นการแยกรุ่นจึงง่ายเหมือนปอกกล้วยเข้าปากอีกแล้วครับท่าน ดังนี้...

--เหรียญแรกทองแดงรมดำ บางเรียบ เฉียบขาด ราวกับกระดาษ

(((เหรียญเสริม เนื้อหนาหนักทุกรุ่น)))

--เหรียญแรก ฐานที่ตั้ง ตาลปัตร-พัดยศ แตกต่างจากเหรียญเสริมเห็นชัด แถมตรงใบพัดยศขนาดแตกต่างกันด้วย ใบหน้าหลวงพ่อก็ผิดกันมาก

--อ้อ ถึงจะเป็นรุ่นแรกหรือรุ่นเสริม ก็ล้วนได้รับการปลุกเสกจากหลวงพ่อขอมอย่างเข้มข้นทั้งสิ้น แต่ "รุ่นตรงปี" นิยมและหายากและแพงกว่ามาก เป็นเรื่องปกติธรรมดา

ทั้งอย่าลืมว่า หลวงพ่อขอม รับนิมนต์พุทธาภิเษกร่วมกับ "หลวงปู่โต๊ะ วัดประดู่ฉิมพลี" กับมวลหมู่ยอดคณาจารย์ระดับอ๋อง ในงานยิ่งใหญ่ระดับช้างบ่อยครั้งมาก ท่านมักนำวัตถุมงคลที่สร้างมาก ใส่ย่าม ยกลังเข้าพิธีด้วยเสมอ

พระ "หลวงพ่อขอม" จึง 'ดีนอก-ดีใน' ล้นเหลือ เกิดประสบการณ์ ยิงไม่ออก ประสบอุบัติเหตุรอดตายเหลือเชื่อนับไม่ถัวน และใช้กันไฟ กันอุบาทว์อัปรีย์จัญไร ได้ดีครบทุกทาง ถ้าไม่เล่นการพนัน คนทำมาหากินจักเจริญรุ่งเรืองดังที่ท่านชอบให้พร เห็นทันตา!!!

ชมภาพ "พัดยศ-เหรียญแรก" ปี๑๑ กับเหรียญเสริม ครบทุกมิติ ด้วยสไตล์ "ภาพเล่าเรื่อง" เปรื่องความรู้ อ่านแล้วไม่เปลืองรอยหยัก หนักสมอง โพสท์ถัดไป...

(((ยังมีต่อ)))

 

หลวงพ่อขอม วัดไผ่โรงวัว
เหรียญพัดยศ ปี11ทุกมิติ
--------------------
ภาพเล่าเรื่อง...


เหรียญแรก-ทองแดงรมดำ ซ้าย...สมบูรณ์สุดไม่ผ่านการใช้ ขวา-ใช้มาช้ำ รมดำเปิดหมด ใบหน้าท่านหนุ่ม สังเกต 'ฐานพัดยศ'กับ 'ขนาดใบตาลปัตร' และตัวหนังสือเอาไว้

ด้านหลัง เหรียญสมบูรณ์ปรากฏเส้นขนแมว หรือ"สายฝน" วิ่งเป็นทิวเห็นชัดตาเปล่าไม่ต้องลงกล้อง

ขนาดเหรียญไข่มาตรฐาน

นี่คือเหรียญเสริมกะไหล่เงิน ใบหน้าผิดแผก ฐานตั้งพัดยศกับตาลปัตร แตกต่างทั้งรายละเอียดกับขนาด ชมภาพเทียบชัดถัดไป

ซ้าย เหรียญเสริม ดูใบหน้า ตัวหนังสือเหรียญ กับพัดยศตรงฐานที่ตั้งรายละเอียดไม่เหมือนกัน แต่เหรียญซ้ายดีหน่อย เป็นเสริมยุคแรก ขนาดใบตาลปัตร ใกล้เคียงเหรียญแรก แต่ก็ยังมีขนาดใหญ่กว่าอยู่ดี

ขอบที่บางเฉียบของเหรียญแรกทั้ง 2 เหรียญ

เทียบขอบเหรียญเสริมด้านขวามือเรา หนาหนักใหญ่กว่ามาก

ครบ"ความลับ"ที่ไม่ลับของเหรียญพัดยศปี 11 อริยสงฆ์ทองคำแห่งสุพรรณฯ ความรู้เล็กๆแต่ลึกซึ้งนี้ อาจทำให้ท่านได้พระแท้ พระดี ของหลงซึ่งยังพอมีให้เห็นในยุคที่ทุกจังหวัดของประเทศมึแผงพระ แต่"คนรู้พระ" ยังมีไม่มากเท่าคนไม่รู้!

ที่สำคัญไม่ซื้อพระ-ผิดราคา!!!

 

บุญซ่อมแซมหลังคา "วัดท่าหลวง"
อุโบสถประดิษฐาน'หลวงพ่อเพชร'
===============

ดังที่ได้มอบเหรียญ "หลวงพ่อเพชร" ให้ร่วมบุญ และให้ท่านโอนปัจจัยเข้า วัดท่าหลวง พิจิตร ด้วยตนเอง และผมจะนำปัจจัยที่สมาชิกฝากไว้ กับตัวผมเองร่วมบุญซ่อมแซมหลังคาอุโบสถ "หลวงพ่อเพชร" องค์พระปฏิมา ศิลปเชียงแสนอายุเกือบพันปี พระคู่บ้านคู่เมืองแห่งแดนชาละวันด้วย อีก 2,000 บาท

วันนี้ได้ให้ลูกน้องทำการโอนเข้าวัดเรียบร้อย ตามสลิปนี้


รายนามผู้ร่วมบุญ
-------------------
--thot..............300(เหลือ3,000)
--ทำจิตให้ว่าง...300(เหลือ1,300)
--KEnG&เพื่อน...300(เหลือ300)
--pryfonny........200(เหลือ300)
--Natthawut_pool...100
--Wanwi.................800
===รวมยอด2,000===

บุญร่วมซ่อมแซมอุโบสถวัดและพระพุทธรูปสำคัญของประเทศแห่งหนึ่ง ได้ร่วมกระทำตามอัตภาพสำเร็จแล้ว ขอเชิญร่วมอนุโมทนาด้วยใจยินดี และขออธิษฐานบารมีพระคู่บ้านคู่เมืองอันศักดิ์สิทธิ์ยิ่ง...

"หลวงพ่อเพชร วัดท่าหลวง" !!!

ได้โปรดเมตตาปกป้องดูแลทุกท่านให้อยู่ดีมีสุข ปลอดทุกข์ ปราศโรคภัย และประสบความสำเร็จ โชคลาภล้นหลาม สูงส่งราคาดั่งเพชรทองของมีค่าด้วยเทอญ!

 

วันนี้วันจ่าย
พรุ่งนี้วันไหว้
มะรืนวันเที่ยว
หรือเริ่ม'ชิวอิก'
ประสา"ตรุษจีน"

อย่าเสียเวลามาก ไปเข้า"ตะนาวศรี"ดีกว่า หลบประทัดที่เงียบเหงา ไปฟังเสียงประทุดินปืนของจริงจากปลายกระบอกปืน

แบกเปัตามมาได้เลย รอจิ้มตนถนัดอีกพักใหญ่เท่านั้น

 

(ต่อ)...อาถรรพ์"เหล็กไหล"-ประจันหน้า'เจ้าถ้ำ'!!!
=============
ความเดิม...ผมอยากโอบกอดปลอบโยนร่างงามผู้หมองเศร้านี้เสียเหลือเกิน แต่ก็ทำได้แค่ก้มหัวฟังเงียบ ๆ...
-----------------------

สิ่งเหนือธรรมชาติผ่านพ้น หนทางแก้ไขกลับมาอยู่ในมือคนมีความรู้ร่ำเรียนมาด้านนี้ ผมช่วยกันกับมะและบักสม จัดสภาพเต็นท์ที่ข้าวของกระจัดกระจายเหมือนพายุลงให้เข้าที่ ตลบผ้าทุกด้านลง หามคุณชาตินอนที่ตัวเอง ปล่อยคู่หมั้นสาวดูแล

รอบกองไฟเป็นที่ชุมนุมชนเดนตายอีกครั้ง ดึกมากน้ำค้างแรงผสมลมเย็นจัด แต่เรื่องร้ายหลัด ๆ ทำทุกคนลืมธรรมชาติรุกราน ตามันแข็งค้าง สมัครใจนั่งผิงไฟเอาไออุ่นดีกว่าไปมุดนอนหนาวเหน็บ

"มันยังไง'จารย์...พอรู้เรื่องบ้าบอคอแตกนี้มั้ย ?"

คำถามข้อที่ทุกคนกระหายใคร่รู้ออกจากปากหัวหน้าคณะ ยิงใส่คนเหมาะสมที่สุด ซึ่งในวงรอบกองไฟนี้ ถ้าจะมีคนตอบได้ ก็มี 2 คนคือ จอมขมังเวทย์ กับ ลุงพรานเฒ่า แต่เหตุผลเหนือธรรมชาติยกให้อาจารย์เลิศวินิจฉัยก่อน

" 'จารย์เคยมีเพื่อนเป็นหมอผี ชอบศึกษาวิชาแปลก ๆ เจ้าเพื่อนคนนี้เล่าให้ฟังถึงวิญญาณร้ายที่เกิดจากสัตว์ต่าง ๆ...มันเรียกว่า "บาดี" เป็นภาษาพวกเงาะป่าทางภาคใต้ ตั้งแต่ปลายด้ามขวานประเทศเราถึงป่าดงดิบในมาลายู ไม่แน่อาจกินแดนไกลไปถึงเกาะนิวกีนีด้วย..."

เรื่องราวจากความรอบรู้อาจารย์เลิศเปิดประเด็นใหม่น่าสนใจ ทุกคนล้วนเงี่ยหูฟัง ไม่มีใครถามขัดจังหวะ...

"พวกเงาะป่าคือคนที่เกิดกับป่า กินอยู่หลับนอนตลอดชีวิตกลางป่า ใช้ชีวิตร่วมกับสัตว์ทุกชนิด พวกนี้ถ้าไม่มีรูปร่างเป็นคน ก็เกือบเป็นสัตว์อีกพันธุ์หนึ่ง ดังนั้นเงาะป่าจึงเข้าถึงจิตวิญญาณสัตว์ป่าทุกชนิด มากยิ่งกว่าพรานไพรทั่วไป"

"บาดี...ถ้าเกิดกับใครหรือเข้าสิงใคร ก็จะทำให้คน ๆ นั้นเป็นเหมือนสัตว์ชนิดนั้น"

จอมขมังเวทย์ทำท่าคอแห้ง ลูกศิษย์เอกดวงดาวรีบส่งจอกให้อย่างรู้ใจ หลังจิบน้ำ อาจารย์ก็ครุ่นคิดชั่วครู่ ทบทวนความทรงจำ...

"บาดี...มีชื่อเรียกในภาษาไทยเหมือนกัน ภาษาพ่อมดหมอผีเรียกมันว่า..."ปรางควาน" เป็นภาษาที่อาจารย์ว่า หาความหมายยากจัง อาจแปลว่า 'รังควานจนย่อยยับ' หรือไง?...ทำนองนั้นก็ได้ 'จารย์ก็เลยไม่สนใจเรียนมัน แต่ก็จำ ๆ เอาไว้แค่นั้น"...

ทิ้งจังหวะบรรยายเล็กน้อย จอมขมังเวทย์ก็ขมวดเปรี้ยง...!

"วันนี้เราได้เห็นคาตากันทุกคน..."บาดี" มันมีจริง"!!!

"แล้วจะทำลาย 'บาดี' สิ้นซากยังไง เพื่อนหมอผีเคยบอกวิธี 'จารย์มั้ย ?"

เรื่องเล่ามหัศจรรย์ไม่ถูกหัวหน้าคณะคัดคัาน พวกเราเจอสิ่งเหนือธรรมชาติทะลุทะลวงชนิดถล่มทลาย คางเหลืองหวิดเยี่ยมพระยายมหลายหน...เกิดเรื่องก็ต้องหาทางแก้ไข

"ดับที่เหตุ...เหตุเกิดตรงไหน ดับมันตรงนั้น"!!!

ผ่าเถอะ...จอมขมังเวทย์ว่ายังกับพุทธวจนะพระพุทธองค์ สลายผลต้องไปดับที่เหตุ...หมายความว่า "บาดี" เกิดจากเจ้าป่า ก็ต้องดับเหตุที่มัน

แต่ว่าเราดับชีวิตมันแล้วนี่นา...ผมกังขาในใจ ไม่เอ่ยวาจาออกไปขัดจังหวะบรรยายของอาจารย์

(((ยังมีต่อ)))

 

(ต่อ)...เหล็กไหลฯ
=============

"บาดี...มันเกิดจากภายในวิญญาณ กัดกร่อนกินปราณภายใน เราอาจไล่มันได้ แต่ไม่เหมือนพวกผีป่า ผีโป่ง ที่เป็นวิญญาณภายนอกมารบกวน แบบนั้นเราสลายง่าย สำหรับ "บาดี" ล้ำลึกเกินวิญญาณเหล่านั้นไปอีกหนึ่งขั้น"

ถึงตอนนี้อาจารย์ทำสุ้มเสียงหนักใจ...

"เราไล่มันไปแล้ว แต่ธาตุวิญญาณบางเศษเสี้ยวยังฝังในปราณของคนที่ถูกมันสิง ไล่ได้ไม่หมด นอกจากต้องทำลายซากของมัน ทำลายล้างต้นตอ"!!!

เสียงจอมขมังเวทย์จู่ ๆ ดังลั่นสนั่นวงที่พวกเรานั่งล้อมตัวชิดแทบเกยกัน เหมือนไม่ใช่เสียงคนเดิม ดั่งมีบางอย่างบังคับแผดสีหนาทเดโชออกมาดื้อ ๆ

"ทำลายซาก ทำลาย 'บาดี' ถอนพิษ ถอนรากถอนโคน"

เสียงสรุปเหนื่อยอ่อนของจอมขมังเวทย์เป็นสัญญาณสิ้นสุดการบรรยายเรื่องเหนือการพิสูจน์ใด ๆ ทางวิทยาศาสตร์

กลางป่าดิบอุดมด้วยเทือกเถาเหล่ากอ....เสือสางผีป่าห่าไพรโขมดดงกองกอยฯ อย่าเปลืองสมองเสียเวลาหาตรรกะเป็นเหตุเป็นผลมาพิสูจน์ให้เมื่อยตุ้ม

"เอาละ...ขอถามลุงพรานมั่ง ลุงมีความเห็นเรื่องนี้ว่าไง?"

หัวหน้าคณะกระตุกลุงเฒ่าเจ้าไพรเปิดปาก เรื่องลี้ลับป่าดงพงเถื่อนซ่อนเงื่อนกี่ขมวด น่าจะไม่พ้นการรู้เห็นคนที่คลุกคลีป่าชั่วชีวิต ต้องรู้ดีกว่าคนเมือง แม้จะเป็นเรื่องอาถรรพ์ที่อาจารย์เลิศเชี่ยวชาญก็เถอะ...

"เคฮะ เหน่อะ กิ"

ลุงเฒ่าเล่นภาษากระหร่างไปโน่น ผมต้องสะกิดให้ช่วยแปล

"เสือไม่ทิ้งลาย"!!!

ประโยคสั้น ง่ายของลุง ช่วยเสริมความรู้มนต์ลึกลับอาจารย์เลิศว่า มันเกิดเพราะเจ้าป่าตัวจริง ดังนั้นสิ่งที่พวกเราสุมหัววินิจฉัย น่าจะเกาถูกที่คัน!

รอบกองไฟไม่ชืดชาบรรยากาศ นิทานเงาะป่ากับ "บาดี" จบลงพอดีกับสาวงามออกจากเต็นท์มาสมทบ ใบหน้าเคร่งเครียดของเธอคลายหม่น ส่งความงามไร้การปรุงแต่งเปล่งปลั่งเมื่อแสงนวลเตโชธาตุกองมหึมาสบัดพริ้วตามแรงลมส่วนหนึ่งกระทบเสี้ยวหน้า เล่นแสงเงาสวยซึ้งราวนางไพรจำแลง...

"หลับสนิทแล้วค่ะ ให้ยานอนหลับไปครึ่งเม็ด พรุ่งนี้น่าจะดีขึ้น"!

ผมเหลือบมองอาการเหนื่อยอ่อนของเธออย่างเห็นใจ หากอยู่กันสองต่อสองคงพูดจาปลอบเธอได้มาก แต่ต่อหน้าชาวคณะทุกชีวิต ได้แต่ทำตัวเป็นส่วนประกอบ ไม่สำแดงอาการผิดปกติ

พรานเฒ่าพยักเพยิดชวนบักสมกับ 2 หนุ่มเลี่ยงออกจากวง ท่าทางลุงอยากนอนต่อเต็มฟัดพอกับหนุ่มรุ่นหลาน อาจารย์เลิศก็เริ่มเปิดปากหาวหวอด คนปูนนี้เจอเรื่องออกกำลังกลางดึก เหมือนม้าแก่โดนลงแส้ควบหน่อยเดียวก็ลิ้นห้อย!

"อาจารย์นอนก่อนละ มี 'ไรค่อยว่ากันพรุ่งนี้'

พรึ่บเดียวสโมสรชาวดงรอบกองไฟที่ครึกครื้นแออัดเต็มพิกัดไม่กี่นาทีตะกี้ เหลือแค่ผม, คุณเทพ, คุณนง เมื่ออาจารย์สบัดกันเดินเข้าเต็นท์แบบนักมวยไปไม่ลา มาไม่ไหว้บนเวที ตูขอนอนก่อน

คุณเทพได้จังหวะ เล่าวิถี "บาดี" อาถรรพ์ร้ายวิญญาณสัตว์ป่าระดับ "เจ้าป่า" ที่ชนเผ่าเงาะป่าเชื่อถือ มันพ้องกับอาการญาติผู้น้องให้สาวงามฟัง...

เธอฟังแล้วไม่เอ่ยคัดค้านความเป็นไปได้นั้น สำหรับป่าตะนาวศรี ความดิบเถื่อนดั้งเดิมที่คงอยู่นับแต่บรรพกาล สิ่งเก่าแก่ลี้ลับ ย่อมไม่มีวันสูญหาย ตราบที่ป่ายังไม่ถูกรุกรานทำลาย!!!
-----------------------

*** เรื่องเล่า-นักขุดกรุฯ ทุกตอน มีลิขสิทธิ์ตาม พรบ.ลิขสิทธ ิ์ ห้ามนำเผยแพร่ ก็อปปี้ ลอกเลียน ดัดแปลงทำซ้ำทุกกรณี โดยไม่ได้รับอนุญาต มิฉะนั้นจะถูกดำเนินคดีตามกฏหมายสูงสุด ***

 

ขอร่วมบุญกับคุณอา และสมาชิกทุกท่านครับ " ซินเจียยู่อี่ ซินนี้ฮวดไช้ " เฮง เฮง รวย รวย สุขภาพแข็งแรง คิดสิ่งใดสมปรารถนาทุกประการครับ..

 

สวัสดีครับอาจารย์วันวิ พี่น้องทุกท่าน
อนุโมทนาบุญกับทุกท่านครับ
ขอให้อาจารย์วันวิ พี่น้องทุกท่าน เฮงๆรวยๆ ร่ำรวย แข็งแรง มีความสุข การงานสำเร็จสมปรารถนาทุกท่าน สาธุ

 

วันที่ ๓๑ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๕ ตรงกับวันจันทร์ แรม ๑๔ ค่ำ เดือน ๒ ปีฉลู
ใส่บาตรในเช้าวันนี้
โมทนาบุญร่วมกันครับ
สุทินนัง วะตะเม ทานัง อาสะวักขะยาวะหัง
นิพพานะ ปัจจะโย โหตุ อนาคะเตกาเล

 

สวัสดีครับคุณอา วันวิ และสมาชิกนักขุดกรุทุกท่าน
วันนี้วันดีของพี่น้องชาวจีน ขอให้ทุกท่านทุกคนสุขสมหวังทุกประการครับ