เรื่องเด่น เปิดกรุพระดี.....สำหรับมีไว้บูชาอย่างแท้จริง

บันทึกการรับเงินไว้แล้วครับ ขอบคุณครับ

 

เรียน พี่หนุ่ม
ผมโอนเงินหนังสือหลวงพ่อกวยแล้ว
ที่อยู่จัดส่งแจ้งในข้อความแล้วครับ
ขอบคุณครับ

 

บันทึกการรับเงินไว้แล้วครับ ขอบคุณครับ

 

อิติปิโส วิเสเส อิ
อิเสเส พุทธะนาเม อิ
อิเมนา พุทธะตังโส อิ
อิโสตัง พุทธะปิติ อิ
ยันต์ที่ทรงพุทธานุภาพ ซึ่งบรรจุไว้ด้านหลังเหรียญรุ่นแรกหลวงพ่อกวย วัดบ้านแค ปัจจุบันเหรียญรุ่นแรกสภาพสวยของท่าน ค่านิยมแพงมากใกล้จะแตะสองล้านบาทไปแล้ว ยันต์นี้ใช้ได้อย่างดีกับสถานการณ์ปัจจุบันในยุคสงครามโรคระบาด

คำแปลดังนี้ “ ขออัญเชิญคุณแห่งพระพุทธเจ้าอันวิเศษ คุณแห่งกระแสพระนิพพานอันประเสริฐ ซึ่งพระพุทธเจ้าทุกพระองค์ทรงสรรเสริญแล้ว จงเป็นมหาวิภูษิตาภรณ์ ประดับด้วยมงกุฎทิพย์ และเครื่องทรงแห่งพระเจ้ามหาจักรพรรดิ ครอบคลุมข้าพเจ้าตลอดกาลทุกเมื่อเทอญ”

พระคาถานี้เรียกว่า พระคาถามงกุฎพระพุทธเจ้า (มีอีกชื่อหนึ่งว่า อิติปิโสเรือนเตี้ย) มีสรรพคุณคุ้มครองอันตรายจากอาวุธทั้งปวง ป้องกันโรคภัยไข้เจ็บและคุณไสยทั้งมวล คาถานี้อานุภาพสูงส่งมาก มีอยู่ในตำราพิชัยสงครามใช้ได้สารพัด กำบังได้ แคล้วคลาดได้ ขับผีได้ แก้อาถรรพ์ต่างๆก็ได้ หลวงพ่อกวยท่านได้เคยย้ำกับศิษย์ใกล้ชิดเสมอว่า ถ้าคับขันให้ว่าคาถานี้ แม้จะทำการใดก็สำเร็จ

แม้เมื่อครั้งพระพุทธเจ้าหลวงเสด็จยุโรป หลวงปู่เอี่ยมก็ให้ใช้มนต์บทนี้ปราบม้าพยศ พระคาถานี้เข้าใจว่าคงมีใช้กันมานานแล้ว แต่ที่มีหลักฐานที่สามารถสืบสายวิชาเห็นได้ชัดๆก็คือ จากสมเด็จโต วัดระฆัง เพราะเป็นพระคาถาที่ท่านลงในสมุดขาวของท่าน ดังจะเห็นได้จากผ้ายันต์ปี2500ของวัดกัลยาก็คัดลอกมาจากสมุดขาวเล่มนี้ พระเกจิยุคเก่าอีกรูปหนึ่งที่มีหลักฐานแน่นอนว่าใช้พระคาถานี้คือ หลวงปู่เอี่ยม วัดหนัง ยุคต่อมาที่สืบทอดวิชาก็คือสายวัดพระปรางค์ คือหลวงปู่ศรี และได้ถ่ายทอดสู่หลวงพ่อกวย วัดบ้านแค

เคล็ดในการสวดคาถา “มงกุฎพระพุทธเจ้า” หลักในการว่าคาถาให้มีความศักดิ์สิทธิ์นั้นมีพื้นฐานจาก " จิต " เป็นสำคัญ หากจิตมีสมาธิสูงตั้งมั่นแน่วแน่ คาถาก็ยิ่งทรงความศักดิ์สิทธิ์ ดังนั้นระหว่างที่ว่าคาถา ให้จับลมหายใจสบายๆพร้อมกับการภาวนา ตั้งกำลังจิตให้นิ่งจนเห็นเป็นพุทธนิมิต แล้วตั้งจิตอธิษฐานว่า ขอกราบอาธารณาบารมีพระพุทธเจ้าเสด็จประทับเหนือเศียรของข้าพเจ้าเพื่อ.......และปกปักรักษาคุ้มครองข้าพเจ้าด้วยเทอญ จากนั้นภาวนาต่อได้เลย

” อิติปิโส วิเสเสอิ อิเสเสพุทธนาเมอิ อิเมนา พุทธตังโสอิ อิโสตังพุทธปิติอิ ” เมื่อว่าคาถาจบคาบที่ ๑ ก็กำหนดอาราธนาพุทธนิมิต มาอยู่เบื้องหน้าศีรษะของเรา และทรงพุทธนิมิตนี้เอาไว้

” อิติปิโส วิเสเสอิ อิเสเส พุทธนาเมอิอิเมนา พุทธตังโสอิ อิโสตัง พุทธปิติอิ ” ว่าคาถาจบที่ ๒ ก็กำหนดพุทธนิมิตอีกพระองค์หนึ่ง มาอยู่เบื้องขวาของศีรษะของเรา และทรงพุทธนิมิตทั้งหมดเอาไว้

” อิติปิโส วิเสเสอิ อิเสเสพุทธนาเมอิ อิเมนา พุทธตังโสอิ อิโสตังพุทธปิติอิ ” ว่าคาถาจบที่ ๓ ก็กำหนดพุทธนิมิตอีกพระองค์ให้มาอยู่ด้านหลังของศีรษะเรา และทรงพุทธนิมิตเอาไว้

” อิติปิโสวิเสเสอิ อิเสเส พุทธนาเมอิ อิเมนา พุทธตังโสอิ อิโสตังพุทธปิติอิ ” ว่าคาถาจบที่ ๔ ก็กำหนดพุทธนิมิตอีกพระองค์มาอยู่ด้านซ้าย และทรงพุทธนิมิตเอาไว้

” อิติปิโส วิเสเสอิ อิเสเสพุทธนาเมอิ อิเมนา พุทธตังโสอิ อิโสตังพุทธปิติอิ “ ว่าคาถาจบที่ ๕ ก็กำหนดพุทธนิมิตอีกพระองค์ ให้อยู่ด้านบนของศีรษะของเรา และทรงพุทธนิมิตเอาไว้

เมื่อทำได้แล้วจะเข้าใจได้ทันทีว่า คาถานี้ทำไมจึงมีชื่อว่า คาถามงกุฎพระพุทธเจ้าและให้ทรงมงกุฎพระพุทธเจ้านี้เอาไว้ตลอดเวลา เป็นการทรงอารมณ์ในพุทธานุสติกรรมฐาน

ต่อไปนี้จะเป็นเรื่องราวของเสด็จ ร.๕ กับหลวงปู่เอี่ยม “....ที่รูปมาในวันนี้ (“รูป” เป็นคำที่พระมหากษัตริย์สมัยก่อนใช้แทนพระนามเมื่อมีพระราชดำรัสกับพระสงฆ์) เพื่อขอให้ท่านปลัดได้ช่วยตรวจดูเหตุการณ์ว่า การที่รูปจะเสด็จไปยุโรปเพื่อเจริญสัมพันธไมตรีกับราชสำนักในยุโรปนั้น จักเป็นอย่างไรบ้าง ด้วยหนทางไกลและอันตรายมีอยู่รอบด้าน....”

“มหาบพิตร.. อาตมาจักตรวจสอบให้ อย่าได้ทรงมีพระหทัยกังวล ทั้งนี้ด้วยพระมหากษัตริย์ซึ่งเป็นสมมติเทพแบบพระองค์นั้น มีบุญญาธิการ สามารถผ่านพ้นความทุกข์ได้อย่างมั่นคง” พระปลัดเอี่ยมลุกจากที่นั่งไปคุกเข่าลงหน้าพระประธานก้มลงกราบด้วยเบญจางคประดิษฐ์ ระลึกถึงองค์พระรัตนตรัยและหลวงปู่รอดพระอาจารย์ของท่านผู้มรณภาพไปแล้ว ขอบารมีในการจะเข้า “ฌาน” เพื่อดูอนาคตด้วย “อนาคตังสญาณ” จากนั้นก็กลับเข้ามาสู่ท่านั่งสมาธิตัวตรง เจริญอานาปานสติ แล้วเข้าสู่ฌานตามลำดับ จากนั้นเข้าสู่อนาคตังสญาณโดยกำหนดจิตไว้มั่นเพื่อให้นิมิตเกิด

ทั้งหมดนี้เป็นเรื่องที่เล่าลือกันมาตั้งแต่สมัยพระพุทธเจ้าหลวง ที่ปู่ย่าตายายได้เล่าสืบทอดกันมา อันมีส่วนหนึ่งเกี่ยวพันกับพระบรมรูปทรงม้าที่ลานพระราชวังดุสิต คาถาเสกหญ้าให้ม้ากินที่หลวงปู่เอี่ยมถวายให้นั้น คือ “คาถาอิติปิโสเรือนเตี้ย” หรือ “มงกุฎพระพุทธเจ้า” มีตัวคาถาว่า “อิติปิโส วิเสเสอิ - อิเสเส พุทธะนาเมอิ - อิเมนา พุทธะตังโสอิ -อิโสตัง พุทธะปิติอิ”

ขอบคุณข้อมูลจาก “นักเลงโบราณ”

 

พระปรกโพธิ์หลังพระพุทธชินราช เป็นพระเนื้อผงยุคต้นของหลวงพ่อกวย ชุตินธโร เป็นพระที่มีพุทธคุณดีสมใจหวัง เก่าสมอายุจริง เข้มขลังจริง สบายใจหายห่วงเรื่องแม่พิมพ์ตกค้างและนำมาออกลูกออกหลานเช่นอีกหลายๆพิมพ์ เพราะแตกชำรุดเสียหายตั้งแต่สมัยนั้นแล้ว สร้างขึ้นก่อนพระพิมพ์นิยมที่ราคาแพงมากแล้ว เส้นรอบพระพุทธชินราชในกรอบสี่เหลี่ยมด้านหลัง จะไม่เหยียดตรงเหมือนกันเลยสักองค์ เพราะเป็นเส้นนูนหนาแต่เล็ก เมื่อถอดพระจากแม่พิมพ์ออกมาวางผึ่งให้แห้ง ก็จะคดแอ่นไปตามการวาง ลงโชว์ให้ชมพระยุคต้นที่น่าใช้อีกแบบหนึ่ง

 

ขอจองหนังสือ "ตามรอยหลวงพ่อกวย ชุตินธโร" 1 เล่มครับ

 

บันทึกการรับจองไว้แล้วครับ ขอบคุณครับ

 

โอนเงินค่าหนังสือ ตามรอยหลวงพ่อกวยท่าน จำนวน 1 เล่มแล้วครับพี่หนุ่ม ที่อยู่ผมส่งในข้อความนะครับ

 

บันทึกข้อมูลไว้แล้วครับ ขอบคุณครับ

 

ภาพปาฏิหาริย์หลวงพ่อกวย
เพื่อให้คนรุ่นหลังรับรู้ที่มาและความพิเศษของภาพบูชาหลวงพ่อกวย ที่อัดจากแผ่นฟิล์มต้นฉบับ จึงขอนำเรื่องราวแต่หนหลังที่อยู่ในความทรงจำและบันทึกไว้ตลอดกว่า40ปีที่ผ่านมาเล่าสู่กันฟัง อาจเป็นข้อมูลกับคนที่สนใจหรือนับถือศรัทธาในตัวหลวงพ่อได้บ้าง

....ในปลายปี 2521 หลังจากที่หลวงพ่อกวยกลับจากเข้ารักษาตัวที่โรงพยาบาลพญาไทมาอยู่วัดบ้านแคแล้ว ท่านรู้ตัวดีว่าร่างกายไม่ค่อยแข็งแรง และท่านคงรู้ถึงวันละสังขารล่วงหน้า ท่านจึงสั่งให้อาจารย์ตั้ว เดินทางไปตลาดท่าช้างเพื่อตามให้ผมไปหาท่านเป็นการด่วน ในช่วงนั้นผมกำลังวุ่นวายกับการขยายงานไร่อ้อยที่ซื้อที่ดินปลูกเพิ่ม ต้องคุมลูกน้องจำนวนมากและต้องขับรถสิบล้อด้วยตัวเอง นานๆจึงจะกลับมาบ้านที่ตลาดท่าช้าง อ.เดิมบางนางบวช จ.สุพรรณบุรีสักครั้ง จึงเหินห่างการมากราบเยี่ยมหลวงพ่อที่เคยได้ทำเป็นประจำแทบทุกอาทิตย์ ดังนั้นเมื่ออาจารย์ตั้วเดินทางไปถึงท่าช้างจึงไม่เจอผมที่ไปนอนอยู่ในไร่ จึงได้ฝากข้อความไว้ที่บ้านในตลาดท่าช้าง ว่าให้ผมรีบไปหาหลวงพ่อที่วัดโดยเร็ว

โลกนี้เป็นอนิจจังและไม่มีอะไรเป็นไปตามคาดหวังทุกเรื่อง เนื่องจากเป็นช่วงฤดูตัดอ้อยเข้าสู่โรงงานน้ำตาล ผมจึงคิดว่ารอให้หมดหน้าอ้อยเสียก่อนจึงจะมากราบเยี่ยมหลวงพ่อที่วัด ไม่ได้คิดให้ละเอียดไปมากกว่านั้นถึงความเร่งด่วนที่ท่านให้อาจารย์ตั้วไปตามหาถึงบ้าน กว่าจะเสร็จงานในไร่อ้อยก็ใช้เวลานานหลายเดือนจนทิ้งช่วงไปนานพอควร จนถึงวันสงกรานต์ปี 2522 ก็มีคนมาส่งข่าวให้รู้ว่าหลวงพ่อท่านสิ้นแล้ว จึงได้รีบเดินทางมาที่วัดบ้านแคด้วยด้วยความตกใจและเสียใจระคนกันอย่างคิดไม่ถึงว่าจะมีวันนี้ที่หลวงพ่อไม่อยู่ให้กราบแทบเท้าเหมือนเคยอีกแล้ว นึกโกรธตัวเองเหลือเกินที่มัวอ้อยอิ่ง คิดห่วงงานมากกว่าจะเฉลียวใจที่ท่านให้อาจารย์ตั้วนั่งรถไปตามถึงบ้าน

ที่วัดบ้านแคของท่านมีคนมากมายแน่นศาลาและเต็มลานวัด ล้วนเป็นศิษย์หลวงพ่อทั้งนั้น บางคนมาจากกรุงเทพและที่ไกลๆ ทุกคนต่างหน้าเศร้าหมอง บ้างร้องไห้ตาแดงก่ำ หลายคนหน้าเปื้อนคราบน้ำตาไม่ว่าชายหรือหญิง ศิษย์ไกลๆที่เคยเฮฮายามเจอกันก็ไม่มีรอยยิ้มหรือพูดคุยกันเหมือนทุกๆครั้งที่เคยเจอกันที่วัด ความรันทดใจอาลัยในการจากไปอย่างไม่มีวันกลับของหลวงพ่อทำให้มีก้อนมาจุกอก พูดไม่ออก กลืนไม่ลง ใจหวิวเหมือนจะเป็นลม ต้องก้มหน้าซ่อนน้ำตาที่รินไหลให้ลงดิน หลังจากกราบสังขารหลวงพ่อแล้ว ก็ไปหาอาจารย์ตั้วที่กุฏิและได้นั่งคุยกันอยู่นานจึงได้ทราบเรื่องราวที่หลวงพ่อร้อนใจสั่งให้ไปตามถึงบ้าน อาจารย์ตั้วบอกว่า หลวงพ่อกระวนกระวายอยู่หลายอาทิตย์ ช่วงนั้นท่านนั่งเขียนยันต์ทำตะกรุดและทำพระวุ่นไปหมด แต่ก็ถามคนอื่นๆอยู่ตลอดว่าเสี่ยตี๋ท่าช้างมาวัดหรือยัง เมื่อรู้ว่ายังไม่มา ยังไม่มีใครพบตัว ท่านก็พยักหน้าแล้วนิ่งเงียบไป หลังจากนั้นมาท่านก็ไม่ค่อยคุยกับใครมากนัก แต่ละวันก็เก็บตัวอยู่ในกุฏิเป็นส่วนใหญ่ ร่างกายท่านเริ่มซูบผอมกว่าเดิม

เมื่อถึงต้นปี2522 หลวงพ่อได้นำภาพถ่ายขาวดำมายื่นให้อาจารย์ตั้ว พร้อมด้วยกระดาษที่ร่างพระคาถาต่างๆและบอกให้อาจารย์ตั้วเขียนอักขระลงบนภาพขนาดโปสการ์ดใบนั้น ท่านชี้ให้ดูยันต์ดวงแก้วพระสิวลีที่ลากหางผิดไปจากปกติที่ท่านเคยเขียนและบอกว่า “ตัวนี้สำคัญ ให้ลงอย่างนี้” ซึ่งอาจารย์ตั้วก็ใช้เวลาไม่นานในการเขียนยันต์และอักขระต่างๆ เมื่อนำไปให้หลวงพ่อตรวจดูท่านก็ยิ้มพอใจและร้องบอกว่า “โอโห ไอ้นกกระตั้ว..มึงลงได้ขนาดนี้เชียวหรือ” แล้วท่านก็รับภาพนั้นไปพิจารณาดูอยู่นานก่อนจะบอกให้นำไปทำเป็นฟิล์มมาให้ท่านและยังบอกว่า “กูจะทำของดีไว้ให้พวกมึง” ซึ่งอาจารย์ตั้วก็ได้นำภาพใบนั้นไปดำเนินการตามที่หลวงพ่อสั่งจากร้านถ่ายรูปในตัวเมือง โดยถ่ายเป็นฟิล์มมาจำนวน 2 ชุดเผื่อกันเสียไว้ด้วย

เมื่อนำฟิล์มมาให้หลวงพ่อแล้วท่านก็รับไว้และไม่พูดอะไรอีก และถัดมาอีกเพียงสัปดาห์เดียวท่านก็นำถุงพลาสติกใส่ของมายื่นให้อาจารย์ตั้วสองถุง โดยอีกหนึ่งถุงนั้นท่านบอกว่า “ถุงนี้กูฝากไว้ให้เสี่ยตี๋ท่าช้างด้วย” อาจารย์ตั้วเปิดถุงดูก็เห็นซองจดหมาย 1 ซองบรรจุฟิล์มดำๆ มีน้ำเต้าเล็กๆที่ทำจากงากลึง มีแท่งไม้คล้ายตะปูจารอักขระ และตะกรุดคู่ดอกเล็กๆชุดละ 2 ดอก โดยท่านได้บอก อ.ตั้วว่า “..กูทำของดีไว้ให้มึงแล้ว ฟิล์มรูปนี้จะเป็นประโยชน์ต่อพวกคนรุ่นหลังเมื่อกูสิ้นไปแล้ว มึงจะนำไปอัดเพิ่มอีกกี่ครั้งก็ใช้ได้ผลดีเหมือนเดิม กูลงไว้เต็มแล้ว ส่วนผงในน้ำเต้าเป็นของดีและทำยากนัก ถ้าจะทำพระให้ใช้เพียงก้อนเท่าขี้หูก็ผสมทำพระได้เป็นตุ่ม กะตุดราหูอมจันทร์กูทำไว้ให้ใช้กันคนละชุด แล้วอย่าลืมเอาไม้สลักเพชรให้เสี่ยตี๋ด้วย..” สำหรับตะกรุดราหูอมจันทร์ น้ำเต้าบรรจุผง และไม้สลักเพชรจะได้นำมาเล่าสู่กันฟังในวันหน้า

ผมรับถุงที่หลวงพ่อฝากไว้จากอาจารย์ตั้วมาด้วยใจหงอยเหงาและไม่รู้สึกดีใจเหมือนทุกครั้งที่เคยได้ของดีๆจากมือท่าน ไม่มีกะจิตกะใจจะเปิดดูเพราะรู้สึกเศร้าเสียใจต่อการจากไปของหลวงพ่อที่รักเคารพเหมือนพ่อแท้ๆ ซึ่งอาจารย์ตั้วก็รู้สึกแบบนี้เช่นกัน จึงทำให้เราสองคนไม่ได้คุยกันเรื่องนี้อีกเลย แต่เท่าที่รู้คืออาจารย์ตั้วก็ได้ฟิล์มไป 1 ชุดพร้อมกับน้ำเต้าที่บรรจุผงทำพระเหมือนกัน เมื่อกลับมาถึงบ้านก็ได้นำซองที่ใส่ฟิล์มไปเก็บไว้รวมกับภาพถ่ายอื่นๆของหลวงพ่อที่เคยมีอยู่ ส่วนตะกรุด น้ำเต้าและตะปูสลักเพชรนั้นผมได้นำมาเก็บไว้อย่างดี ซึ่งตลอดเวลาอีกหลายปีต่อมาก็ไม่เคยคิดว่าจะนำฟิล์มแผ่นนั้นมาทำอะไร เพราะทั้งวัตถุมงคลและภาพถ่ายของหลวงพ่อที่เคยได้ไว้ก็มีมาก แม้จะแบ่งให้น้องและญาติไปบ้างแล้วก็ตาม และก็ไม่เคยดูอย่างละเอียดว่ามีอะไรพิเศษอยู่ในแผ่นฟิล์มที่หลวงพ่อฝากไว้ให้


จนเมื่อปี พ.ศ. 2541 ผมก็ได้ไปมาหาสู่อาจารย์ตั้วซึ่งขณะนั้นไปอยู่วัดซับลำใย อ.ท่าหลวง จ.ลพบุรี แต่ก่อนหน้านั้นท่านได้เคยไปอยู่วัดวัดทับขี้เหล็ก อ.หันคา จ.ชัยนาทในช่วงปี2533 และไปอยู่วัดโปร่งสวองคีรีวรรณ อ.ท่าหลวง จ.ลพบุรี ซึ่งผมก็ไปมาหาสู่กันเสมอเพราะผมและอาจารย์ตั้วสนิทสนมคุ้นเคยกันมาตั้งแต่ช่วงที่ไปกราบหลวงพ่อที่วัด ซึ่งทุกครั้งก็จะแวะหาพูดคุยกันเสมอ เมื่ออาจารย์ตั้วมีความตั้งใจจะสร้างวัดถวายเป็นกุศลให้หลวงพ่อ ผมจึงได้ช่วยเป็นกำลังในการทะนุบํารุงและช่วยงานอาจารย์ตั้วหลายอย่างตลอดระยะเวลาที่ อ.ตั้วยังอยู่ที่วัดซับลำใยแห่งนี้ เราได้มีเวลาคุยในรายละเอียดกันมากขึ้น อ.ตั้วจึงได้เล่าเรื่องฟิล์มที่ไปทำให้หลวงพ่อว่า หลวงพ่อลงวิชานิ้วเพชรกำกับไว้ ซึ่งไม่บ่อยนักที่ท่านจะใช้วิชานี้ ปกติแล้วท่านจะใช้เจิมบ้านหรือรถใหม่ให้กับผู้เคารพนับถือเท่านั้น โดยเป็นที่รู้กันดีว่ารถที่หลวงพ่อกวยเจิมให้จะทำมาหากินขึ้น เจริญรุ่งเรือง แคล้วคลาดจากอันตราย ทั้งรถและคนขับ และเป็นครั้งแรกที่ท่านใช้นิ้วชี้เจิมแผ่นฟิล์ม วิชานิ้วเพชรใช้ในการแก้อาถรรพ์ เป็นที่คร้ามเกรงต่อบรรดาภูตผีปีศาจทั้งหลาย ป้องกันคุณไสย ถอนสิ่งอัปมงคลทั้งปวงได้ และมีอานุภาพในเรื่องปกครองลูกน้องและบริวาร ให้อยู่ในโอวาท เป็นผู้มีโภคทรัพย์สมบัติไม่ขาดสาย จะทำการสิ่งใดก็จะสำเร็จ

ส่วนตรงกลางเป็นลายนิ้วหัวแม่มือที่ท่านถ่ายวิชาจากกายเนื้อเพื่ออธิษฐานลงกายทิพย์กำกับไว้และปลุกเสกด้วยอำนาจจิต ยังเชิญดวงจิตของพระสิวลีมาประทับไว้ด้วย ท่านทำไว้ให้เป็นตัวแทนเมื่อท่านไม่อยู่แล้ว ลายนิ้วมือของหลวงพ่อเป็นลายก้นหอย ตะกรุดราหูอมจันท์มี 2ดอกคู่กัน เป็นตัวแทนของพระอาทิตย์และพระจันทร์ เป็นพลังหยินและหยางในตัวเดียวกัน เป็นพลังแห่งเดช อำนาจ-บารมีและเปลี่ยนแปลงดวงชะตาชีวิตให้ดียิ่งขึ้น ส่วนไม้ตะปูลงอาคมหรือไม้สลักเพชรนั้น เป็นไม้ที่หลวงพ่อใช้อยู่เองตลอดเวลาที่ท่านอยู่วัดบ้านแค โดยท่านเสียบไว้บนขื่อในกุฏิของท่าน มีความยากลำบากในการสร้างตามวิชาโบราณและมีคุณอเนกอนันต์ในหลายด้าน ตัวของหลวงพ่อกวยเกิดวันพุธกลางคืน ตามตำราแล้วจะทำของทางไสยศาสตร์ได้ขลังและลึกลับมาก ซึ่งผมจะนำมาเล่าในโอกาสต่อไป

 

อาจารย์ตั้วเองก็ยังบอกว่า จะนำฟิล์มที่ได้รับมาหนึ่งชิ้นไปอัดให้คนได้บูชาเช่นกัน พร้อมทั้งจะนำผงหัวเชื้อทั้ง 5อย่างในน้ำเต้าลูกของท่านเองไปสร้างพระให้คนทำบุญ ซึ่งช่วงนั้นท่านได้เจอหลวงปู่หมุนแล้ว ดังเป็นที่รู้กันดีอยู่ว่าพระเครื่องที่อาจารย์ตั้วสร้างให้หลวงปู่หมุนปลุกเสกก็มีประสบการณ์ปาฏิหาริย์มากมาย จนสามารถสร้างวัดซับลำใยได้เสร็จลุล่วงภายในเวลาเพียง 3 ปี ภาพหลวงพ่อกวยที่อาจารย์ตั้วอัดจากฟิล์มออกมาในปี2543 เป็นภาพขาวดำ ขนาด 1.5 นิ้ว ด้านหลังปิดทับด้วยแผ่นทองแดง โดยหลวงปู่หมุนผู้ปลุกเสกภาพนี้บอกว่า “ภาพนี้ศักดิ์สิทธิ์ดีอยู่แล้วโดยไม่ต้องทำอะไรอีก” ผู้ที่เคยบูชาภาพลงยันต์เพื่อร่วมทำบุญกับวัดซับลำใยต่างยืนยันว่าใช้ได้ผลดีมาก ปัจจุบันภาพแท้ๆมีราคาหลักหมื่นบาทและหายาก แต่ภาพนี้ที่มีลงขายกันมากมายในราคาหลักร้อย หากเมื่อดูให้ละเอียดจะพบว่าความคมชัดต่างกันมากกับภาพแท้ๆ

ในต้นปี 2548 ช่วงที่อาจารย์ตั้วเริ่มไม่สบาย มีอาการป่วยกระเสาะกระแสะด้วยโรคมะเร็งตับจนเริ่มอาการไม่ค่อยดี แบบสามวันดีสี่วันไข้ ครั้งล่าสุดที่เจอกันในวัดซับลำใยก็ได้สอบถามผมว่านำฟิล์มที่หลวงพ่อมอบให้ไปอัดภาพหรือยัง เมื่อตอบไปว่า “ยังไม่ได้นำมาทำอะไรเลย ฟิล์มยังเก็บอยู่ในซองเหมือนเดิม” ซึ่ง อ.ตั้วได้เตือนอีกครั้งว่า “อย่าลืมนะ เป็นของดีจริงๆ หลวงพ่อยังห่วงและคอยดูแลพวกเราอยู่เสมอ” ซึ่งผมก็รับปากว่าจะนำไปอัดภาพมาบูชาบ้าง อาจารย์ตั้วยังเอ่ยปากบอกให้เรียบเรียงเรื่องราวเก่าๆของหลวงพ่อมาทำเป็นหนังสือไว้สักเล่มโดยจะช่วยตรวจให้ ซึ่งท่านเองก็มีบันทึกเก็บไว้บ้างเช่นกัน จะได้นำมารวมเป็นต้นฉบับเดียวกัน และในเดือนถัดต่อมาผมก็เดินทางไปเยี่ยมอาการป่วยของ อ.ตั้วอีกครั้ง พร้อมพักนอนค้างในวัดซับลำไย 1คืน เพื่อให้อาจารย์ตั้วช่วยตรวจต้นฉบับและเรื่องต่างๆที่เรียบเรียงกันไว้จนถูกต้องพอใจกันทั้งสองฝ่าย

หลังจากอาจารย์ตั้วมรณภาพลง ในวันที่ 11 มีนาคม 2548 ด้วยอาการสงบจากโรคมะเร็งในตับ ผมก็ลืมไปเลยเรื่องฟิล์มแผ่นนี้ จนเมื่อหลังน้ำท่วมใหญ่ปี 2554 มีเพื่อนฝูงที่ขาดทุนจากธุรกิจหลายรายที่มาปรึกษาหารือกัน ต่างก็ขอของดีหรือของขลังที่หลวงพ่อกวยเคยให้ไว้ ผมรู้สึกมีความเสียดายของเก่าๆที่เคยได้รับจากหลวงพ่อมาด้วยตัวเอง จึงค้นหาฟิล์มที่เคยได้รับไว้และนำไปอัดเป็นภาพโปสการ์ดมาจำนวน 1 โหล ได้มอบให้เพื่อนๆที่ทำธุรกิจด้วยกันหลายคน รวมทั้งญาติอีก 3 รายไปบูชา และเพียงไม่นานนักคนที่ได้รับภาพไปบูชาก็มีช่องทางฟื้นตัวและตั้งตัวได้อีกครั้ง พวกเขาต่างบอกตรงกันว่า เมื่ออธิษฐานขอจากท่านก็จะได้สมดังที่ขอไว้ในไม่เกิน 7วัน ได้ทั้งงานใหญ่งานเล็กและมีช่องทางเปิดให้ชีวิตเดินหน้าไปได้ ไม่อับจน ไม่ยากไร้หนทางทำกิน มีโอกาสใหม่ๆเข้ามาให้ได้เงินเสมอๆ แต่ต้องขอท่านเพียงเรื่องเดียวในแต่ละครั้ง ทำใจให้นิ่งๆ เมื่อสำเร็จแล้วก็ทำบุญกรวดน้ำให้ท่านด้วยในทันที

เรื่องราวต่างๆของหลวงพ่อกวยมีอีกมากมาย ล้วนเก็บอยู่ในความทรงจำของผมตลอดมา ส่วนหนึ่งได้บันทึกเก็บไว้ในสมุดตั้งแต่วันที่ 28 เมษายน 2516 ที่เข้ากราบฝากตัวเป็นศิษย์ บางเรื่องเป็นข้อมูลที่ยังไม่เคยมีใครกล่าวถึงมาก่อน มีข้อมูลที่หลวงพ่อเล่าให้ฟังเป็นการเฉพาะตัวในแต่ละครั้งที่ไปกราบเยี่ยมท่าน ยังมีเคล็ดการบูชาพระของท่านให้เกิดผลดี คิดว่าหลายอย่างน่าจะเป็นประโยชน์ต่อคนที่นับถือศรัทธาท่านบ้าง และผมมีความยินดีจะแบ่งปันสิ่งที่เก็บไว้นานกว่า 40 ปีเพื่อคนรุ่นหลังด้วยภาพปาฏิหาริย์ที่อัดจากฟิล์มต้นฉบับของหลวงพ่อกวย หวังว่าจะเป็นประโยชน์ต่อผู้ที่เห็นคุณค่าได้บ้าง....ด้วยความจริงใจ...กมล พลพิทักษ์กุล

 

จองหนังสือ 1 เล่ม โอนเงินเรียบร้อยแล้วครับ หลักฐานการโอนและที่อยู่จัดส่ง ส่งให้ทาง inbox แล้วครับ

 

บันทึกการจองและชำระเงินไว้แล้วครับ ขอบคุณครับ

 

ภาพหลวงพ่อกวย ขนาด 1.5 นิ้ว ที่อาจารย์ตั้ว วัดซับลำใย จ.ลพบุรี ทำออกมาให้คนร่วมทำบุญสร้างวัดในปี2543 โดยมีหลวงปู่หมุนปลุกเสกให้ ภาพแท้ๆจะคมชัดแบบนี้ ลงโชว์ให้ดูในรายละเอียดและความคมชัด

 

ขอจองหนังสือ 1 เล่มครับ

 

รับจองไว้แล้วครับ ขอบคุณครับ

 

โอนเงินแล้วครับ แจ้งที่อยู่ทาง inbox นะครับ

 

บันทึกข้อมูลไว้แล้วครับ ขอบคุณครับ

 

จอง1เล่มครับอ.หนุ่ม

 

แจ้งที่อยู่ทางPMครับ อ.