การโพสเนื้อหาในกระทู้ต่างๆ ที่หมวดอภิญญา-สมาธิ

จุดประสงค์ห้องอภิญญา - สมาธิ
แลกเปลี่ยน,ถามตอบและแนะนำ การฝึกสมาธิทุกรูปแบบ, ฝึกพลังจิต, ฝึกอภิญญา, สมถและวิปัสนากรรมฐาน เพื่อมรรคผลนิพพาน

กรุณาลดการแปะเพลง และเนื้อหาที่ไม่เกี่ยวข้องกับจุดประสงค์ของห้อง เช่นตลาดหุ้น การเมือง สัพเพเหระที่เกี่ยวกับทางโลกที่ไม่น้อมไปทางการอบรมศีล สมาธิ ปัญญา ฯ ตามนิยามของหมวดสมาธิ-อภิญญา

จะแจ้งเตือนถ้าเผลอโพสหรือโพสฯ ถ้าเตือนแล้วไม่ปฏิบัติ ก็ต้องพิจารณาที่ตัวผู้โพสหรือเจ้าของกระทู้ที่ไม่สามารถควบคุมกระทู้ให้เป็นไปตามจุดประสงค์ของห้องอภิญญา-สมาธิครับ

ด้วยความเคารพในคุณธรรมที่มีในใจทุกท่าน
ขอบคุณครับ

 

พระไตรปิฎกศึกษา

วิธีพูดคุยกันเพื่อความรักความสามัคคี
************
ชนเหล่าใดเป็นคนมักโกรธ ฟุ้งซ่าน โอ้อวด พูดเพ้อเจ้อ ชนเหล่านั้นชื่อว่ายึดถือถ้อยคำที่ไม่ประเสริฐ มองดูเรื่องผิดพลาดของกันและกัน






ชนเหล่าใดชื่นชมทุพภาษิต ความพลั้งพลาด ความหลงลืม ความพ่ายแพ้ของกันและกัน พระอริยะไม่พูดถึงเรื่องนั้นของชนเหล่านั้น

แต่ถ้าบัณฑิตรู้จักกาลอันเหมาะสมแล้ว ประสงค์จะพูด ควรมีความรู้ ไม่โกรธ ไม่ฟุ้งซ่าน ไม่โอ้อวด ไม่ใจเบาหุนหันพลันแล่น ไม่คอยจับผิด พูดแต่เรื่องที่เกี่ยวกับบุคคลผู้ดำรงอยู่ในธรรม เป็นเรื่องที่พระอริยะประพฤติกันมา

เพราะรู้ทั่วถึงโดยชอบ เขาไม่พูดริษยา บุคคลควรชื่นชมถ้อยคำที่เป็นสุภาษิต ไม่ควรเลื่อมใสถ้อยคำที่เป็นทุพภาษิต ไม่ควรใส่ใจถึงความแข่งดี และไม่ควรคอยจับผิด ไม่ควรพูดทับถม ไม่ควรพูดย่ำยี ไม่ควรพูดเหลาะแหละ

เพื่อความรู้ เพื่อความเลื่อมใส สัตบุรุษทั้งหลายจึงมีการปรึกษากัน พระอริยะทั้งหลายย่อมปรึกษากันเช่นนั้นแล

นี้เป็นการปรึกษากันของพระอริยะทั้งหลาย บุคคลผู้มีปัญญารู้เรื่องนี้แล้ว ไม่ควรถือตัว ควรปรึกษากัน
************
ข้อความบางตอน ใน กถาวัตถุสูตร อังคุตตรนิกาย ติกนิบาต พระไตรปิฎก เล่มที่ ๒๐ http://www.84000.org/tipitaka/read/m_siri.php?B=20&siri=112
พระไตรปิฎกภาษาบาลี http://www.84000.org/tipitaka/read/pali_read.php?B=20&A=5315
อรรถกถา http://www.84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=20&i=507


-------------------------------------------------------------------------------------------------------

 

มงคลที่ ๓๐ การสนทนาธรรมตามกาล

กาเลนะ ธัมมะสากัจฉา
๏ ยามหดหู่ ฟุ้งซ่าน กาลสงสัย
เป็นสมัย ไต่ถาม ตามเหตุผล
เพื่อบรรเทา คลี่คลาย หายกังวล
ควรจะสน- ทนาธรรม ตามที่ควร ๛




การได้สนทนากันเรื่องธรรม ทำให้ขยายขอบเขตการเรียนรู้ แลกเปลี่ยนความรู้ และได้รู้ในสิ่งใหม่ๆ ที่เราอาจนึกไม่ถึง หรือเป็นการเผื่อแผ่ความรู้ที่เรามีให้แก่ผู้อื่นได้ทราบด้วย



ก่อนที่เราจะสนทนาธรรม ควรต้องพิจารณาและคำนึงถึงสิ่งต่อไปนี้คือ

๑. ต้องรู้เรื่องที่จะพูดดี

๒. ต้องพูดเรื่องจริง มีประโยชน์

๓. ต้องเป็นคำพูดที่ไพเราะ

๔. ต้องพูดด้วยความเมตตา

๕. ต้องไม่พูดจาโอ้อวด หรือยกตนข่มท่าน





ข้อปฏิบัติเมื่อมีการสนทนาธรรม

๑. มีศีลธรรม คือการเป็นผู้ที่รักษาศีล ๕ หรือศีล ๘ เป็นนิจศีลอยู่แล้ว การเป็นผู้ปฏิบัติถือเป็นหน้าที่ขั้นต้นในการเป็นพุทธศาสนิกชนที่ดี

๒. มีสมาธิดี คือการมีจิตใจจดจ่ออยู่กับเรื่องที่สนทนา ไม่ว่อกแวก พร้อมทั้งเป็นผู้ที่หมั่นเจริญสมาธิภาวนาด้วย

๓. แต่งกายสุภาพ คือการแต่งตัวให้เหมาะสมกับยุคสมัย อยู่ในกรอบประเพณีของสังคมแวดล้อม ณ ที่นั้นๆ ถูกกาลเทศะ

๔. มีกิริยาสุภาพ คือมีความสุภาพในท่วงท่าไม่ว่าจะเดิน นั่ง ยืน หรือการกระทำใดๆ การที่มีกิริยางดงาม สุภาพย่อมโน้มน้าวจิดใจผู้พบเห็นให้เกิดความประทับใจที่ดี

๕. ใช้วาจาสุภาพ คือการใช้ถ้อยคำที่สุภาพในการสนทนา ไม่ใช้คำหยาบคาย หรือก้าวร้าว

๖. ไม่กล่าวค้านพระพุทธพจน์ คือการไม่นำเอาคำสั่งสอนของพระพุทธเจ้ามาเป็นข้อสงสัย หรือกล่าวค้าน เพราะสิ่งที่กล่าวไว้ในพระพุทธพจน์ย่อมเป็นความจริงตลอดกาล

๗. ไม่ออกนอกประเด็นที่ตั้งไว้ คือการพูดให้อยู่ในหัวข้อที่ตั้งไว้ ไม่พูดแบบน้ำท่วมทุ่งผักบุ้งโหรงเหรง

๘. ไม่พูดนานจนน่าเบื่อ คือการเลือกเวลาที่เหมาะสมตามสถานการณ์ เนื่องจากเรื่องบางเรื่องอาจไม่จำเป็นต้องขยายความมากเกินไป


พระธรรมวิสุทธิกวี (พิจิตร ฐิตวณฺโณ) วัดโสมนัสวิหาร

 

ขอความกรุณา ท่านผู้มีปัญญาสมกับวัยวุฒิ และคุณวุฒิ กรุณาโพสเนื้อหาที่ตรงกับประเด็นหลักของกระทู้ กรุณาอย่าโพสออกนอกลู่นอกทาง ที่ส่อเจตนาที่จะทำให้กระทู้ของผู้อื่นเสียหาย จนออกนอกทะเลไปไกล

หากยังกระทำอยู่เนืองๆ ขอความร่วมมือ และเตือนแล้วไม่แก้ไขเปลี่ยนแปลง จำเป็นต้องลบโพสหรือแบน เพื่อความสงบและความเป็นระเบียบของส่วนรวม

ขอบพระคุณในเมตตา กรุณา
อนุโมทนาในคุณความดีและกุศลจิตที่ดำรงไว้แต่ในกุศลธรรม

 

https://palungjit.org/threads/อริยมรรคมีองค์แปด-เรื่องสัมมาวาจา.572952/