เคยเข้าถึงฌาน4แต่ทำไมทำไม่ได้อีก

ขอสอบถามและขอคำแนะนำผู้ฝึกปฎิบัติและผู้รู้ทุกท่าน
เมื่อก่อน20ปีที่แล้วโดยประมาณ ผมเคยฝึกกรรมฐานด้วยตนเองและเข้าถึงฌานสี่ได้ แต่หลังจากนั้นก็เลิกฝึกปฎิบัติ จนเริ่มกลับมาฝึกปฎิบัติใหม่อีกครั้งแต่ทำไมถึงเข้าฌานยากคือเข้าไม่ถึงเลย ไม่ทราบว่าเกิดจากสาเหตุประการใดและมีวิธีแก้ไขอย่างไรได้บ้างคับ

 

ต้องถามก่อนว่าฌาณสี่ที่เคยได้
มีอาการมีอารมณ์ยังงัยครับ

 

คืออาการณ์นิ่งสงบ คำภาวนาหายไป ลมหายใจหายไปทั้งทั้งที่ในความเป็นจริงคือเรายังหายใจอยู่ และหูดับทั้งที่ภายนอกคุยกันจอแจเสียงดัง สามารถนั่งสมาธิได้นานเป็นครึ่งค่อนวัน อิ่มในอารมณ์นั้น ไม่รู้สึกปวดเมื่อยใดๆ ไม่รู้สึกถึงการมีร่างกายอยู่ มันสงบนิ่งที่สุดเท่าที่เคยปฎิบัติมา แต่ก่อนจะเกิดอาการเช่นนี้ จะผ่านอาการปฐมฌานมาทุกขั้นแล้ว

 

ฌาณสี่ตอไม้
ฌาณสี่หลักกิโล
ฌาณสี่ที่ยังไม่นำมาใช้ประโยชน์
ฌาณสี่แบบฤษีจะฝึกฤทธิ์
ฌาณสี่พุทธศาสนาจะยกขึ้นวิปัสสนา
ต้องถามกลับไปว่า
คุณจะเอาฌาณสี่ไปทำอะไรครับ

 

- 20 ปีแล้วครับ นานมากแล้ว คุณเองก็เลิกปฏิบัติไปนาน เป็นเรื่องปกติของฌานโลกีย์ที่มันจะหาย เพราะคุณเองยังไม่ได้ชำนาญ และเข้าได้ครั้งเดียว...

- ผมเองไม่แน่ใจว่าเคยได้ฌาน 4 ไหมนะครับ แต่เข้าฌานได้อยู่ และน่าจะยังไม่ถึงฌาน 4 ในแต่ละวัน เพราะผมนั่งทุกวันมากบ้าง น้อยบ้าง แต่ไม่ต่ำกว่าวันละ 1 ชั่วโมง เคยแค่สังเกตอาการของกายว่ามันเปลี่ยนแปลงไปเรื่อยๆ เมื่อนั่งนานขึ้นเรื่อยๆ มีปีติ เกิด มีสุขเกิด แล้วตัวปีติหายบ้าง สุขเด่นขึ้นมาบ้าง สุดท้ายก็แพ้ให้ขันธมาร คือ อาการปวดขา เลยต้องหยุด ปกติจะนั่งไปประมาณ 2-3 ชั่วโมง แล้วจะเกิดอาการปวดขาขึ้นครับ ผมสังเกตได้แค่ว่ามันเปลี่ยนแปลงไปเรื่อยๆ เมื่อนั่งนานขึ้น จิตจะเริ่มค่อยๆประณีตขึ้น แต่ต้องไม่ทำให้เกิดความรู้สึกอึดอัด หรืออยากนะครับ ไม่งั้นมันจะอยากออกจากสมาธิ พยายามทรงอุเบกขาไว้ ไม่สนใจอะไร ทำจิตให้เป็นเอกัคคตารมณ์ คือนิ่งๆอยู่อย่างนั้น แล้วมันจะค่อยๆประณีตขึ้นเอง...

- ปกตินั่งสมาธินานไหมครับ ในแต่ละครั้ง? ถ้าคุณเริ่มใหม่หลังจากที่เลิกปฏิบัติไปนาน แนะนำให้นั่งไปนานๆ แบบทำจิตให้ว่าง ไม่ต้องสนอะไร วางจิตให้เป็นอุเบกขา ไม่ต้องสนใจพวกความคิดที่มันผุดขึ้นมา ไม่ต้องสนใจว่าอยู่ฌานไหนแล้ว นั่งไปเรื่อยๆ ตอนออกจากสมาธิ ค่อยมาคิดดูว่าได้อะไรบ้าง วันนี้

- ถ้าจะให้แนะนำ ก็มีแค่นั่งให้นานขึ้นครับ และพยายามทำจิตให้ว่าง ไม่คิดถึงอะไร และถ้ามันคิดขึ้นเอง ก็อย่าไปสนใจมัน แค่นั้นครับ มันจะค่อยๆประณีตขึ้นเอง...

- ส่วนเรื่ิองที่ถามในบอร์ดนี้ ผมแนะนำให้ไปถามที่อื่นครับ บอร์ดนี้มันเงียบมากแล้ว คนเก่งๆหายไปหมด อาจจะมีอยู่บ้าง แต่ก็ไม่ค่อยได้เล่น ไม่ได้มาตอบ อาจจะแค่มาอ่านเฉยๆ ผมเองก็เริ่มรู้สึกเบื่อเหมือนกันครับ บอร์ดมันเงียบมานาน ลองสังเกตดูกระทู้ มีแต่กระทู้เดิมๆ นักปฏิบัติหายไปไหนหมดก็ไม่รู้ ผมเองรู้สึกเสียดาย ที่ไม่ได้เจอเว็บนี้ในช่วงที่คนเยอะๆ ตั้งกระทู้ถามเกี่ยวกับการปฏิบัติมากๆแบบในอดีต เมื่อหลายปีก่อน แต่อย่างน้อย ยังมีคนอยู่ก็ยังดี แนะนำให้ไปหาคนหรือพระ ที่ได้อภิญญา พวกทิพจักขุญาณ หรือ เจโตฯ อะไรพวกนี้ ท่านจะดูจิตเราออกว่าปฏิบัติไปถึงไหน เป็นยังไงแล้วบ้างครับ แต่หายากนิดนึง แต่ถ้าเจอ คุณจะก้าวหน้ากว่านี้มาก และเร็วขึ้น

ขอให้เจริญในธรรมครับ...

 

ขอบคุณสำหรับคำแนะนำมากๆคับ เมื่อก่อนผมเคยเป็นสมาชิกเว็ปนี้ ตอนที่เริ่มปฎิบัติใหม่ๆ ที่เริ่มไต่ระดับตั้งแต่ขั้นอาการปีติต่างๆเกิด ด้วยความที่เราไม่รู้จักอาการเหล่านั้นว่ามันคืออะไรจึงค้นหาคำตอบตามที่ต่างๆจนมาเจอเว็ปนี้ ตอนนั้นมีผู้รู้ผู้ปฎิบัติให้คำชี้แนะมากมายคับ ตอนนี้เลยลองกลับเข้ามาที่เว็ปนี้อีกครั้งเพราะหวังใจว่าจะยังมีผู้ปฎิบัติอยู่และแนะนำเราได้ ส่วนทุกวันนี้ไม่มีโอกาสนั่งสมาธิเลยคับล่วงเลยมามากกว่า20ปีแล้ว ตอนนี้อาศัยทำสมาธิแบบฌานหลับ ซึ่งก้อเข้าถึงความสงบแบบฌานหลับน่ะคับ อาการทรงฌานขณะหลับจนตื่น อาจเป็นเพราะเราคาดหวังที่จะได้ฌานเดิมกลับมาเร็วๆและพัฒนาฌานของเราให้ขึ้นไปในขั้นสูงๆจนเกิดอภิญญาก้อเป็นได้ เพราะเป้าหมายของผมคือใช้สิ่งเหล่านี้ช่วยคนและสัตว์ที่ตกทุกข์ได้ยากคับ ขอบคุนอีกครั้งนะคับสำหรับคำแนะนำดีๆ

 

จิงๆคือต้องการฝึกให้มากกว่าฌานสี่ จนเกิดอภิญญาญาน เป้าหมายคือช่วยผู้คนแบะสัตว์ที่ตกทุกข์ด้วยสิ่งเหล่านี้คับ ตัวผมไม่ได้ต้องการบวชเป็นพระคับแต่ต้องการอยู่ในเพศฆารวาส น่าจะช่วยเหลือผู้อื่นได้ง่ายและสะดวกกว่าบวชเป็นพระคับ

 

ฌาณสี่ยังไม่ชำนาญ
ก็มีฤทธิ์อ่อนๆแล้วครับ
ต้องฝึกทำสมาธิทั้งเวลานั่ง
ทั้งเวลาทำงาน
เวลาทำงานก็จดจ่ออยู่กับงานที่ทำ
พอไปนั่งสมาธิจะสามารถเข้าฌาณได้เร็วขึ้น
กิเลสหนาจะทำฌาณยาก
ดั่งนั้นต้องทำอารณ์ให้กิเลสเบาบางที่สุด
เท่าที่จะทำได้
เมื่อเข้าฌาณ1234ตรงไหนก็ได้
ให้นำกำลังของฌาณมาฝึกใช้งาน
ใหม่ๆจะรู้เห็นไม่ค่อยตรง
กิเลสน้อยจะรู้เห็นชัดใกล้เคียงความเป็นจริง
กิเลสมากหน่อยก็จะเพี้ยนไม่ตรงตามจริง
ฝึกจนชัดจนชำนาญจึงไปช่วยคนอื่น
ต้องการเหาะได้ก็ต้องไปหาครูที่เหาะได้ครับ

 

มีคนเข้ามาถาม
แต่คุณแนะนำให้ไปที่อื่น
คุณไม่ชอบไม่พอใจอะไรใครหรือครับ

 

ขอบคุณสำหรับคำแนะนำดีๆคับ

 

ไม่ใช่ว่าไม่พอใจอะไรใครหรอกครับ บอร์ดมันเงียบ คนน้อย ตามที่ผมบอกแหละ ผมไม่ได้มีปัญหากับใครในบอร์ดนี้ครับ

 

คนที่ปฏิบัติจริงๆจังๆ
คำถามจะน้อยลง
คนที่ปฏิบัติไม่จริงจัง
จะสงสัยไม่มีสิ้นสุด
ยิ่งปฏิบัติยิ่งฟุ้งซ่านก็ผิดทางแล้วครับ

 

อย่าทะเลาะกันเลยนะคับ แค่ทุกคนเข้ามาให้ข้อแนะนำผมก้อขอบคุณมากๆแล้วคับ รักกันไว้ดีกว่าคับ

 

ผมไม่ได้คิดโต้ตอบเขาอยู่แล้วครับ ไม่เป็นไร ทุกคนมีสิทธิ์แสดงความเห็นครับ จริงๆเป้าหมายผมกับคุณเองเหมือนกันครับ หวังว่าจะสำเร็จครับ

 

ใครจะมาจะไป
ก็ปล่อยไปตามเรื่องตามราว
สนทนากันไป
มีคนเข้ามาถาม
คุณแนะนำให้ไปที่อื่นคุณต้องการอะไร

 

อ่ะ ในเมื่อคุณถามมา 2 รอบ ผมก็จะตอบเพื่อไม่ให้คาใจครับ...

อ้างอิงจากประโยคที่คุณพิมพ์

แล้วสิ่งที่ผมแนะนำคือ...

พอเข้าใจนะครับ ว่าผมอยากให้เขาไปหาคนที่แนะนำเขาได้จริงๆครับ ผมพิมพ์สั้นๆพอละ

 

ถ้าเขาเจอคนที่แนะนำเขาได้จริงๆ
อย่างที่คุณบอกอย่างที่คุณอยาก
เขาจะเข้ามาถามในนี้ทำไม
ฟังคำแนะนำหลายๆที่มันเสียหายตรงไหน
การกระทำของคุณมันฟ้องว่า
คุณไม่อยากให้เขาสนทนากับคนในเวปนี้
ถ้าคุณยังไม่รู้ตัวก็โปรดรู้ตัวไว้ณะโอกาสนี้