ปกิณณกะธรรม

วิเนยยะ โลเก อะภิชฌาโทมะนัสสัง

 

ย่อ ลงมากะเหลือแค่

ตั๊ป แกร์

ตั๊ป แกร์

ตั๊ปแกร์ ตั๊ปแกร์ ตั๊ปแกร์

 

วิธีก็หลากหลายท่าน การจะปักใจ ตั้งธงว่านี้คือทางเดียว ผู้เดินทางอื่นผิดหมด เลยยกให้ท่านแนนแล้วอย่างเพิ่งตัดสิน อย่างที่โพสไปท่าน

 

ทำมัยเจ้ปราบชอบตัวเหมือนแมงเม่าอย่าใกล้แกรมากไม่น่ารักเลยแบบนี้

 

คุณซีโร่อย่าพูดที่ผลคะ ไตรลักษณ์ญาณปวีเจอบ่อย นึกออก คนในนี้ก็เจอแต่เขาอาจไม่รู้ตัว หรือรู้ตัว แต่เขาไม่สนใจก็เป็นได้

เหตุมีอันเดียวคือรู้เฉยๆ ทุกอารมณ์ อันนี้ตัดวงจรทุกข์(ปฎิจ)ไปในตัวอยู่แล้ว ปุถุชนยันอรหันต์ ทำเหตุแบบนี้เหมือนกันหมด การที่คุณบอกตัดตรงโน้นตรงนี้ อันนั้นวิเคราะห์แล้วหล่ะค่ะ

 

นำออกคือดำริไว้ในใจอ่า
เฉยโดยไม่มีการดำริกะเฉยยาวเลย

 

อย่างที่สนทนากับท่าน Tboon ไปในกระทู้นั้น
ท่านๆกำลังบอกว่า การกระจายผัสสะมันไม่ใช่
มันผิดทาง... กระทู้นั้นก็แจงไปแล้วว่า มันดีไม่ดีอย่างไร? ทำไมต้องตัดสินว่าทางนั้นไม่ใช่..เพราะผมบอกแล้วทุกทางสิ้นทุกข์ได้เหมือนกันท่าน

 

มีคนรู้เรื่องนี้เยอะแยะ ทำไมไม่ชี้แจงคุณซีโร่คะเนี่ย

คุณปราบ คุณปัง อันเชิญค่ะ

 

ถ้าอย่างนั้นท่านปวี และท่านแนน ว่าการ"กระจายกระผัสะ" ตรงไหนทำให้สิ้นทุกข์ไม่ได้ ลองสนทนากันท่าน

 

แนนไม่เข้าใจการกระจายผัสสะ คืออะไรคะ?

เด่วค่ำๆมาดูอีกรอบนะคะ งานเข้าค่ะช่วงนี้

 

[๑] พระผู้มีพระภาคตรัสว่า
เมื่อสัตว์ปรารถนากามอยู่ ถ้ากามนั้น ย่อมสำเร็จแก่ สัตว์นั้นสัตว์นั้นได้
กามตามปรารถนาแล้ว ย่อมเป็นผู้อิ่มใจแน่นอน.

[๒] กามในคำว่า เมื่อปรารถนากามอยู่ ได้แก่ กาม ๒ อย่าง
โดยหัวข้อ คือ วัตถุกาม ๑ กิเลสกาม ๑.

วัตถุกามเป็นไฉน? รูป เสียง กลิ่น รส โผฏฐัพพะ อันเป็นที่ชอบใจ

เครื่องลาดเครื่องนุ่งห่ม ทาสี ทาส แพะ แกะ ไก่ สุกร ช้าง โค ม้า ลา นา
ที่ดิน เงิน ทอง บ้าน นิคม ราชธานี แว่นแคว้น ชนบท กองพลรบ คลัง
และวัตถุเป็นที่ตั้งแห่งความกำหนัดอย่างใดอย่างหนึ่ง ชื่อว่า วัตถุกาม.

อีกอย่างหนึ่ง กามที่เป็นอดีต กามที่เป็นอนาคต กามที่เป็น
ปัจจุบัน ที่เป็นภายใน ที่เป็นภายนอก ที่เป็นทั้งภายในและ
ภายนอก ชนิดเลว ชนิดปานกลาง ชนิดประณีต เป็นของสัตว์
ผู้เกิดในอบาย เป็นของมนุษย์ เป็นของทิพย์ ที่ปรากฏเฉพาะหน้า
ที่นิรมิตเอง ที่ผู้อื่นนิรมิต ที่หวงแหน ที่ไม่ได้หวงแหน
ที่ยึดถือว่าของเรา ที่ไม่ยึดถือว่าของเรา

ธรรมที่เป็นกามาวจรแม้ทั้งหมด
ธรรมที่เป็นรูปาวจรแม้ทั้งหมด
ธรรมที่เป็นอรูปาวจรแม้ทั้งหมด

ธรรมเป็นที่ตั้งแห่งตัณหา เป็นอารมณ์แห่งตัณหาชื่อว่ากาม

เพราะอรรถว่า อันบุคคลพึงใคร่
เพราะอรรถว่า เป็นที่ตั้งแห่งความกำหนัด
เพราะอรรถว่า เป็นที่ตั้งแห่งความมัวเมา
กามเหล่านี้เรียกว่า วัตถุกาม.

กิเลสกามเป็นไฉน? ความพอใจ ความกำหนัด
ความพอใจและความกำหนัด ความดำริ ความกำหนัดมาก
ความดำริและความกำหนัด ความพอใจคือความใคร่
ความกำหนัดคือความใคร่ ความเพลิดเพลินคือความใคร่
ในกามทั้งหลาย ความปรารถนาในกาม ความเสน่หาในกาม
ความเร่าร้อนในกาม ความหลงในกาม ความติดใจในกาม
ห้วงคือกาม ความประกอบในกาม ความยึดถือในกาม
เครื่องกั้นกางคือกามฉันทะ ชื่อว่า กาม.

สมจริงดังคำว่า
ดูกรกาม เราเห็นรากฐานของท่านแล้วว่า
ท่านย่อมเกิดเพราะความดำริ เราจักไม่ดำริถึงท่าน ท่านจัก
ไม่มีอย่างนี้.

 

วิปัสสนาของพระพุทธเจ้ามีอันเดียว คือรู้ซื่อๆ จิตไม่ยึดอารมณ์อะไรมาเป็นภาระ(คำ ลพ.พุธ) ทุกคนต้องไปทางนี้เหมือนกันหมด ทำวิธีนี้เหมือนกันหมด ไม่ต้องกระจายอะไรออกมา

ส่วนการเพ่ง ให้จิตสงบก่อน อันนั้นเป็นรูปแบบ แล้วมาฝึกวิปัสสนา ถ้าชอบทางอ้อมให้ฝึกเพ่งก่อน ถ้าชอบทางตรงให้จิตรู้ทั้งที่ฟุ้ง จิตจะค่อยๆ สงบลงเอง

 

กระจายผัสสะทำยังไง ทำตอนไหนหว่าดิฉันขอสนนาด้วยดิ อิอิ

 

สมกะตุ๊กแกรร
55ถึงกะหูผึ่ง

 

ศึกษามาก่อนท่าน อย่าเพิ่งปฎิเสธ

 

อย่า โมนา เก๊า เล่นๆ เหมือน ซื้อกิน นะฮับ a6 a6

หากเข้าใจ โดยเฉพาะ รูปวจร อรูปวจร คือ วัตถุกาม

ปฐมฌาณพุทธ จะ คนละเรื่องเลย กับ ที่ โลกเขาสอนกันอยู่

ดังนั้น

หาก การ้อง จะ จับไส้สึก ก็ลองพินา กำกระถาง ที่หายไป
นานแว้ว เอามากำหนดรู้ นั่นคือ วัตถุกาม ล้วนๆ แล้วเอา
มา ภาวนาใหม่

เอามาเห็น ดำริ ก็ได้ ( จิตไหลไปคิด ให้รู้เฉยๆ )

เอามาเห็น เหตุสองอย่างเกิดแน่ คือ อิ่มใจ สุขทั้งวัน บางครั้งสองวัน

กับ เสื่อมไปหมดแล้ว

ตามเห็น การปรากฏ ความอิ่มใจ หรือ ความเสื่อม ว่า คือ "กาม"
(ไม่ได้เรียกวัตถุกามแล้วนะ ไอ้ที่ บอกทำสมถะ แล้ว สุขมากๆ
นั้น กาม ล้วนๆ ไม่เคยละเลย ปฐมฌาณพุทธ ไม่เคยสัมผัส )

 

แสดงว่าไม่เข้าใจปิติฌาน2

 

ไม่มีหรอก ฮับ อย่าไป สนใจ

มันเป็น ลำดับของอาการ วิปลาสในธรรม

สักพัก จะสร้างคำขึ้นมาใหม่ ไม่มีใครในโลกใช้มาก่อน

พระศาสดา ยังไม่เคยกล่าว

แล้วก็ต่อไป ก็จะไป จดลิขสิทธิ ตามระเบียบ

 

งั้นลองถามท่านปวี การมองโลกเป็นแต่เพียงธาตุที่เคยคุยกันไว้ ท่านมองแบบไหน ทำไมคิดว่ามันไม่ใช่ทาง

 

ฮี้ ฮี้ ฮี้ ฮี้

นั่น มัน วิสุทธิมรรค จั๋งหนับ เขียนหลอกไว้ไง

พอหลอกสำเร็จ กสิณ10 ก็เลยเป็นเรื่อง วัตถุ สารพัด สาระเพ แช่แป้ง

กสิณพุทธ เห็นแต่ ความเคลื่อนไหว !? เลือด น้ำเหลือว น้ำหนอง
เอน กระดูก ฯลฯ