นิมิต - กรรมฐาน

จิตต้องปล่อยให้เป็น นิพพิทาญาณ จริง ๆ เห็นคนก็ดี เห็นสัตว์ก็ดี เห็นผู้หญิงก็ตาม เห็นผู้ชายก็ตาม ให้พิจารณาเป็น อสุภกรรมฐาน เห็นตามความเป็นจริงว่าคนทั้งหลายเหล่านี้ไม่ช้าก็เป็นศพ และเวลานี้ก็มีสภาพเหมือนศพเดินได้ เพราะอะไร เพราะเลยผิวหนังเข้าไปไม่มีอะไร หาอะไรที่สะอาด หาอะไรที่น่ารักดูน่าชื่นใจไม่มี มันเป็นสิ่งโสโครก ด้วยประการทั้งปวง นี่ว่ากันถึงอารมณ์ของ อสุภกรรมฐาน
ถ้าเราเจริญ อสุภกรรมฐาน ถ้าเราเข้าถึงฌาน ๔ จริง ๆ อารมณ์จิตจะเห็นว่าร่างกายปรากฏว่าเป็นของน่าเกลียด โสโครก ไม่ว่าร่างกายของเรา หรือกายของบุคคลอื่น มันจะเกิดเป็น นิพพิทาญาณ ในด้านวิปัสสนาญาณ ทีแรกจริง ๆ พิจารณาว่าศพตายอืด เหม็น นี่เป็นสมถะ แล้วตัวสมถะตัวนี้มันก็วิ่งไปหาวิปัสสนาญาณเอง โดยไม่ต้องตั้งขึ้นมาใหม่ อันนี้มีความสำคัญมาก

จากหนังสือ โอวาทหลวงพ่อวัดท่าซุง เล่ม ๒ หน้าที่ ๑๒๖ โดย...หลวงพ่อพระราชพรหมยาน

 

อย่าขวางกรรมใคร



สมเด็จองค์ปฐม ทรงพระเมตตาตรัสสอนไว้ดังนี้
อย่าไปขวางกรรมของใคร น้ำกำลังเชี่ยวมากไปทำตัวขวางกระแสมีหวังจักได้ล่มกันแน่นอน จงทำตาไปนา หูไปไร่ ไม่รู้ไม่เห็นอะไรทั้งหมด แล้วจักอยู่ได้อย่างปลอดภัย
ทำอะไรอย่าให้ขาดทุน รักษากำลังใจไม่ทวนกระแสของกรรม ทำใจให้ยอมรับนับถือกฎของธรรมดา แล้วจิตจักเป็นสุข
จงอย่าลืมว่า ธรรมภายนอกนั้นแก้ไขอะไรไม่ได้ จงเห็นเป็นของธรรมดา ให้แก้แต่ธรรมภายใน คือ แก้ที่ใจเรา - กายเรา สะดวกและง่ายกว่ามาก หากไม่ทิ้งอริยสัจเป็นหลักสำคัญในการแก้ปัญหา
เราจะต้องหยุดอารมณ์ของเราให้ได้ก่อน จึงจะเห็นความเคลื่อนไหวของกิเลสได้ตามความเป็นจริง เมื่อเห็นความชั่ว - อารมณ์ชั่วของเราด้วยตัวเราเอง เราจึงจะละกรรมชั่วนั้น ๆ ได้ หรือยอมแพ้ความชั่ว-ความเลวของผู้อื่น เพื่อที่จะชนะความชั่ว - ความเลวของตนเอง บุญคุณต้องทดแทน แค้นต้องให้อภัยจึงจะไปพระนิพพานได้
“ให้มีสติพิจารณาอายตนะกระทบจิตอย่างนี้แหละ รู้แนวทางปฏิบัติเข้าไว้ ต่อไปเมื่อสติดีขึ้นสัมปชัญญะสมบูรณ์ขึ้น จิตรับสัมผัสการกระทบของอายตนะทั้งหมด จักทราบแต่ไม่ซึม คือไม่ซึมเข้าไปสร้างกิเลสอันมีราคะ - โทสะ - โมหะ ให้เกิดกับจิตได้ กิเลสก็จักระงับไปจากจิต”
“อย่าเพิ่งย่ามใจ คิดว่าชนะกิเลสได้เรื่องหนึ่งแล้ว ยังไม่ชนะจริงหรอก จงตั้งใจรู้เมื่อถูกกระทบการกระทบเป็นครูสอบจิต - สอบกรรมฐาน ไม่ว่ากรณีใด ๆ ก็เป็นกรรมฐาน วัดกำลังใจทุกครั้ง อย่าย่ามใจ จักเสียท่าต่อกิเลส”


จากหนังสือ ธรรมที่นำไปสู่ความหลุดพ้น เล่มที่ ๑๕ รวบรวมโดย พล.ต.ท.นพ. สมศักดิ์ สืบสงวน

 

การภาวนาพระคาถาเงินล้านแบบทรงสมาธิ

การภาวนาพระคาถาเงินล้านแบบทรงสมาธิ
ทำให้ใจเราไม่กังวล...ไม่กังวลว่ากี่จบแล้ว กี่จบแล้ว กี่จบแล้ว
บางทีบางคนตั้งใจไว้เยอะ ๒๐๐ จบ ๓๐๐ จบ

พอขึ้นจบแรกเท่านั้นหล่ะ มันนึกถึงอีก ๒๙๙ เลยนะ
พอเริ่มสัมปจิตฉามิ นาสังสิโม ก็โอ้โห...เหลือเยอะเน๊าะ
เดี๋ยวก็ สัมปจิตฉามิ นาสังสิโม..(สวดเร็วขึ้น เพื่อเร่งรอบ) จิตมันก็สะดุดติดขัด

ทีนี้ ถ้าเราทรงสมาธิได้...บุญจะต่อเนื่องมาก
เคยแนะนำไว้ว่า...

ถ้าใครมีปัญหาอะไร..?
• ให้เตรียมดอกบัว ๑๐ ดอก
• ธูป ๑๐ ดอก
• เทียน ๑๐ เล่ม
ใส่พาน แล้วก็ขอพรพระรัตนตรัย โดยเฉพาะมีพระปัจเจกพุทธเจ้าเป็นประธาน...แล้วกล่าวว่า

.."บัดนี้ ข้าพเจ้าเดือดร้อนเรื่อง......(กล่าวเรื่องที่เดือดร้อน)
ขอบารมีพระรัตนตรัย พระปัจเจกพุทธเจ้าสงเคราะห์ให้ข้าพเจ้าผ่านพ้นเรื่องต่าง ๆ เหล่านี้ไปได้ด้วยดี"...

...แล้วก็ให้เราเจริญกรรมฐาน...
คำว่า เจริญกรรมฐาน ก็คือ นั่งสมาธิจับลมหายใจ

...แล้วก็ภาวนาพระคาถาเงินล้านเรื่อยไป...
ตั้งใจไว้ว่าสัก ครึ่งชั่วโมง ในครึ่งชั่วโมงนี้เราจะภาวนากี่จบ เราก็ไม่ต้องไปสนใจ
แต่ว่าเราจะทรงสมาธิ ให้จิตเราอยู่หยุด ให้จิตเรานิ่ง

การที่เราฝึกให้จิตเราหยุด และนิ่งได้นี่
การหยุดแต่ละครั้ง การนิ่งแต่ละครั้ง พลังมันมากนะ
แต่ทีนี้เราก็ต้องมาเข้าใจว่า จิตว่างก่อน
คำว่าจิตว่าง มันว่างยังไง มันนิ่งยังไง
ไม่ใช่มันว่างแล้วหายไปเลย ไม่มีความรู้สึกนึกคิดเลยนะ...นั่นก็ยังไม่ถูกต้องนะ

▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎
#พระธรรมเทศนา
สวดพระคาถาเงินล้าน ๑๓ กันยายน ๒๕๖๒ ตอนที่ ๒

#พระอาจารย์เอกลักษณ์ ปญฺญาคโม
#วัดพุทธพรหมยาน

 

คนเก่งจริง มีฤทธิ์จริง จะให้ดีจริงต้องนึกถึงพระพุทธเจ้าและพระอริยสงฆ์ได้โดยไม่ลำบาก
......................
"......การแสดงฤทธิ์เหาะเหินได้ การรู้อารมณ์ใจคนอื่นทายได้แม่นยำได้นั้นไม่ใช่ผลสูงสุดของการปฏิบัติ คนเก่งจริงมีฤทธิ์จริงนั้น ต้องสามารถตัดอารมณ์เศร้าหมองทุกข์ร้อนออกจากใจเสียได้ ตามใจปรารถนา

ต้องอาจหาญมั่นใจในศีลที่ตัวทรงอยู่ได้เป็นปรกติ มั่นใจขนาดกล้าเอาใจประกาศไปในมนุษย์โลก เทวโลก พรหมโลกว่า ..เราผู้นี้ไม่ว่าจะไปยืนเดินนั่งนอนอยู่ ณ ที่ใด จะไม่มีสัตว์ มนุษย์ พรหม เทวดา ผู้ใดต้องเดือดร้อนเพราะการประทุษร้ายร่างกาย หรือละเมิดน้ำใจจากเราให้ท่านทั้งหลายสะเทือนใจเลย..."

"....ที่สำคัญที่สุดก็คือ ต้องสามารถนึกถึงพระพุทธเจ้าและพระอริยสงฆ์ครูบาอาจารย์ได้โดยไม่ลำบาก ไม่ยากแม้แต่น้อย ต้องสามารถเข้าถึงท่านด้วยใจทันที ทุกขณะจิตที่นึกลูกต้องใช้คำว่า ใช้อารมณ์ว่า พอนึกก็ถึงแล้ว จึงจะเก่งแท้..."

".....และที่สำคัญกว่าสำคัญที่สุด ก็คือสามารถตั้งกำลังที่บริสุทธิ์ด้วยศีล ที่เข้าถึงสถิตอยู่กับพระพุทธเจ้าได้เป็นธรรมดาสบายๆ นั้นจับร่างกายมาพิจารณา สังหารอารมณ์ผูกพันกับร่างกายทั้งหลายให้ขาดสิ้นไปโดยไม่ครั่นคร้าม

ไม่อาลัยใยดี ทำอย่างงี้ได้จึงจะเก่งแท้ จึงจะมีฤทธานุภาพปราบสามโลกเสียได้ อภิญญาเหนือฤทธิ์ทั้งหลายอย่างนี้เขาเรียกว่า บุญฤทธิ์ ฤทธิ์ที่เกิดด้วยบุญบริสุทธิ์ ลูกเอ้ย..."

-----------------------------
จากหนังสือ มรดกพระดี
โดยหลวงตาวัชรชัย วัดเขาวง (ถ้ำนารายณ์) จ.สระบุรี
ผู้ถ่ายทอดธรรมโอวาท หลวงพ่อพระราชพรหมยาน

 

ใจนี่สำคัญ ที่สอนทุกคนให้ฝึกให้ทำเนี่ยะ
เพราะมีความปรารถนา มีความหวังอย่างยิ่งว่า
จะสืบทอดเจตนารมณ์ของพระคุณหลวงพ่อวัดท่าซุง แล้วก็ให้ญาติโยมทุกคนเนี่ยะเข้าถึงการภาวนา

การภาวนานี่ ถ้าทุกคนเข้าถึงแล้ว
ชีวิตทางโลกจะมีความสุขมาก
ทางธรรมนี่มีแต่ความก้าวหน้า แล้วก็ก้าวหน้า แล้วก็ก้าวหน้ายิ่ง ๆ ขึ้นไป

คนที่สวดพระคาถาเงินล้าน จับพุทธนิมิตจิตหยุด แล้วภาวนาเรื่อย ๆ
เวลาถึงพุทธนิมิตนี่ ๑ จบได้เท่ากับ ๑๐๐ จบเชียว
ไม่ใช่เราไปภาวนา ๑๐๘ จบ แล้วฟุ้งซ่านว่า
เอ๊ะ...ทำไมไม่ได้ผลสักที บางคนนี่ภาวนาเอาจบไม่ได้เอาใจ

การภาวนานี่เขาเอาจิตเขาเอาใจสงบเป็นสมาธิไม่ได้เอาจบ
แต่ที่ครูบาอาจารย์เขาบอกว่าหลาย ๆ จบ เพราะอะไรรู้ไหม เพราะว่าเผื่อจิตจะเป็นสมาธิเข้าบ้างแล้วก็จะได้เกิดผล
แต่บางคนมันเป็นอย่างนั้น ตั้งหน้าตั้งตาแล้วบางวันมันไม่ได้ดั่งใจก็หงุดหงิด พอช้าเกินไปก็เร่งปั๊บ ๆ ๆ กลัวไม่ได้รอบ แหม่...เทวดาท่านให้ไม่ถูก มันเร็วเกินนะ...
บางทีก็ สัมปจิตฉามิ นาสังสิโม พรหมมา..พอหันไปดู เอ๊ะ..วันนี้เราเอา ๑,๐๐๐ จบนี่นะ เพิ่งได้ ๒๐๐เอง ทีนี้ก็ สัมปจิตฉามิ นาสังสิโม....ฤๅ ฤๅ (เร่งรอบ)
เทวดาท่านก็งงนะว่า ฤๅ อะไร..ไปซะแล้วนี่โยมนะ มันเป็นอย่างนี้..บางคนไปตั้งเป้าหมายไว้สูงเกินไปเลย วันนึงจะเอา ๓๐๐ ๕๐๐ จบ...
เขาไม่เอาอย่างนั้น ไม่ต้องไปตั้งอย่างนั้นนะ

ตั้งอย่างนี้ดีกว่า...
เราจะทำยังไง ภาวนาพระคาถาเงินล้านให้ใจเราสงบวันละ ๑๕ นาที
เช้ามาได้ ๓ นาทีก็สะสมไว้
เพลมา ๓ นาที..เป็น ๖ นาทีแล้วนะ
เย็นมา ๓ นาที ๙ นาที แค่นี้ก็อานิสงส์มากนะ

▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎
#พระธรรมเทศนา
#สวดพระคาถาเงินล้านแบบทรงสมาธิ ครั้งที่ ๗
๘ พฤศจิกายน ๒๕๖๓ : ตอนที่ ๘

#พระอาจารย์เอกลักษณ์ #ปญฺญาคโม
#วัดพุทธพรหมยาน

 

ทำไมที่วัดนี่ถึงสอนการเจริญภาวนาพระคาถาเงินล้านแบบเข้าสมาธิ...?
เพราะว่าต้องการให้จิตมีอานุภาพ
มีอานิสงส์ มีพลัง มีปัญญาแก้ไข
แก่ตัวไม่อัลไซเมอร์ ไม่หลงไม่ลืม ไม่ซึมเศร้า ไม่ไบโพลาร์
ถ้าไม่อย่างนั้นปล่อยไปตามอัธยาศัย...เป็นหมด
เพราะคนมีความยึดเหนี่ยวเกี่ยวเกาะของชีวิตมาก
ไอนั่นก็ของเรา ไอนี่ก็ของเรา ไอโน่นไอนี่มันคิดไปหมด ไม่มีเวลาว่างให้จิตเลย
ท่านก็เลยแนะนำว่า ให้เจริญภาวนาแบบเข้าสมาธิ
อันที่จริงอยากจะเข้าสมาธิตลอดด้วยซ้ำไป แต่ว่าให้สวดก่อน
สวดเพื่อหล่อเลี้ยงให้อารมณ์เราทรงตัว ได้ยินเสียงสวดกังวาลไปทั่ว บุญเราก็จะเชื่อมถึงกันนะ
▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎
#พระธรรมเทศนา
#สวดพระคาถาเงินล้านแบบทรงสมาธิ ครั้งที่ ๗
๘ พฤศจิกายน ๒๕๖๓ : ตอนที่ ๙
#พระอาจารย์เอกลักษณ์ #ปญฺญาคโม
#วัดพุทธพรหมยาน

 

วิธีภาวนาคาถาเงินล้านให้เงินใช้ไม่หมด
ลูกศิษย์ : เรื่องภาวนาคาถาเงินล้าน ?
หลวงพ่อ : คาถาบทนั้นถ้าบูชาพระธรรมดา ท่านถือว่าเป็นเบี้ยต่อไส้ พอจะหมดก็มา บางครั้งก็หวิดเลยนะ
ถ้าภาวนาเป็นสมาธินี่เงินจะทรงตัว เขาทำจริงๆต้องภาวนาเป็นฌานเลย
นั่นนะเขาแนะนำเฉพาะคนขี้เกียจ แค่ภาวนา 9 จบ นั่นนะดีจิตเป็นสมาธิ จบที่ 1 จบที่ 2 จิตมันชิน พอเลย 9 จบไปแล้ว ไม่ภาวนาเลย
ไม่ต้องหรอก เวลานอนหัวถึงหมอนก็ภาวนาเลยแล้วก็หลับไป ถ้าตื่นขึ้นมาปั๊บจับต่อไป อย่างนี้เงินขังตัว เงินใช้ไม่หมด
เอาอย่างไหน เอาอย่างไม่พอใช้ หรือ ใช้ไม่หมด มี 2 แบบ คือ

แบบที่ 1 ถ้าใช้หมดว่า 9 จบ บูชาพระตามระเบียบใช่ไหม

แบบที่ 2 นี่เวลานอนต้องภาวนาเรื่อยไปจนหลับ เวลาภาวนานี่อย่าไปคิดว่าต้องกี่จบนะ ภาวนาไม่ถึงครึ่งจบ หลับก็ช่าง จิตเป็นฌานเพราะยังอยู่ในฌาน
พอตื่นขึ้นมาใหม่ ไม่ต้องลุกขึ้นมาล้างหน้าล้างตา ว่าต่อไป จิตยังสบายว่าต่อเลย เพราะว่าแค่จิตสบาย

หรือว่าเราต้องลุกขึ้นไปทำงานก็ไป แต่ว่าถ้ากลางวันๆ เผลอๆ มันนึกขึ้นมาเอง
คอยสังเกตุว่าถ้าว่าจิตมันนึกขึ้นมาเองอย่างนั้น ถือว่าจิตทรงฌานในกรรมฐานบทนี้ ถ้าอย่างนี้กำไรใช้ไม่หมดแน่

(จากคอลัมภ์ "สนทนาธรรมที่ยะลา" ธัมมวิโมกข์ ฉบับที่ 277 เดือนเมษายน 2547 หน้า 45)

 

"ไม่มีเวลาทำสมาธิ"

หลวงพ่อ – คนที่ไม่มีเวลาไม่มี นอกจากขี้เกียจ
ผู้ถาม – “ถ้ากลางวันทำงานและกลางคืนก็ติดธุระ บางทีจะนั่งสมาธิลูกก็กวน”
หลวงพ่อ – จะไปนั่งทำไม ให้ลูกมันหลับเวลาเรานอนน่ะ สมาธิทำทั้งนั่ง นอน ยืน เดิน เขาไม่ได้ห้ามต้องนั่งเสมอไปใช่ไหม จริงๆแล้วถ้าเรามีสมาธิก่อนหลับสัก ๒ นาทีก็พอใจแล้วสมาธิไม่ต้องการมาก ที่พระพุทธเจ้าตรัสกับพระสารีบุตรว่า
“สารีปุตตะ ดูก่อน สารีบุตร บุคคลใดมีจิตว่างจากกิเลส วันหนึ่งชั่วขณะจิตหนึ่
ง เราขอกล่าวว่าบุคคลนั้นเป็นผู้มีจิตไม่ว่างจากฌาณ”
เห็นไหม ก็มัวเอาแต่เรื่องนั่งที่เขาว่า อีตอนนอนนั่นแหละ นอนสบาย หัวถึงหมอนปั๊บนึกถึง นะโม ตัสสะ ภะคะวะโต นึกถึงพระพุทธเจ้า พระธรรม พระอริยสงฆ์ และภาวนา “พุทโธ” หายใจเข้านึกว่า “พุท” หายใจออกนึกว่า “โธ” หายใจ ๒ ฟื้ดหลับไปเลยใช้ได้
อย่าลืมนะตอนที่ภาวนาหลับเร็วเท่าไหร่ยิ่งดีนะ ว่าถ้าจิตไม่ถึงฌานนี่มันจะไม่หลับ “ถ้าจิตถึงฌานปั๊บมันตัดหลับทันที ทีนี้ว่าถ้าภาวนาหรือว่านะโมอยู่ ถ้ามันหลับเวลานั้นมันจิตถึงฌาน ขณะที่หลับอยู่กี่ชั่วโมงเขาถือว่าทรงฌานนั้นอยู่ระหว่างหลับ” ถ้าตายระหว่างนั้นจะไปตามกำลังของฌานทันที เห็นไหม ที่ว่าไม่มีเวลาคนขี้เกียจนะ เวลามันมีใช่ไหม
ถ้าให้ดีเวลาตื่นนอนเอาอีกนิด ไม่ต้องลุกถ้าไม่ปวดอุจจาระ ปัสสาวะ พอตื่นปั๊บเอาอีกหน่อย จับลมหายใจ หายใจเข้านึกว่า “พุท” หายใจออกนึกว่า “โธ” ๒ – ๓ ครั้งก็พอแล้ว จิตไม่นึกถึงใคร แค่นี้ใช้ได้ทุกวัน ขอยืนยันว่าลงนรกไม่ได้
ผู้ถาม – “แล้วถ้าจะไปนิพพานละค่ะ?”
หลวงพ่อ – ง่ายนิดเดียว แบบนี้ แบบนี้ต้องใช้วิปัสสนาญาณช่วย ก่อนนอนปั๊บนึกว่าเกิดนี่มันเป็นทุกข์ งานทุกอย่างนี่มันเหนื่อย มันเป็นทุกข์ ไอ้การเกิดมีร่างกายมีทุกข์อย่างนี้เราไม่ต้องการอีกขอไปนิพพานชาตินี้ แล้วภาวนาว่า “พุทธโธ” นี่ง่ายนิดเดียว แล้วก็อย่าคิดว่าใช้เวลาเล็กน้อยไม่มีผลนะ
ถ้าเวลาป่วย ป่วยมากๆ อาการเครียดจะตาย ถึงจะยังไม่ตายก็ตาม แต่ทำท่าจะตาย อารมณ์นี้ทั้งหมดมันจะรวมตัว และจิตจะเป็น “สังขารุเปกขาญาณ” จะวางเฉย
ถ้าถามว่าตำราไหน อาตมาประสบมาแล้ว เพราะเคยตายหลายครั้ง ชิน ถ้าถึงวาระนั้นมันวางหมด เฉยๆ ไม่ต้องเอาอะไรไปบังคับมันหรอก มันจะเฉยหมด คนก็เฉย สัตว์ก็เฉย วัตถุธาตุสมบัติเฉยหมด ก็คิดว่าแม้ร่างกายมันจะตายจะสนใจอะไร มันเฉย มันเฉยจริงๆ และก็มีหลายคนมีสภาพแบบนี้นะ หลายๆคนมาหายแล้วก็มีภาระยุ่ง เขาเลยบอก แหม…มันไม่น่าหายเลย น่าจะป่วยอยู่เรื่อยๆ แล้วตายไปเลยใช่ไหม ไม่ต้องมาก แค่นี้พอ
ดีกว่าคนไปนั่งเป๋งนานๆ แต่ตอนที่นั่งหลับตาไม่แน่นะ ภาวนาหรือนินทาใครก็ไม่รู้ ถ้าว่าจะเอากันให้ดีจริงๆ ภาวนาให้หลับจะดีมาก ก็ถือว่าเราเป็นผู้ทรงฌานทุกวัน ถ้าถามว่าภาวนาใช้เวลาเท่าไหร่ ถ้าพุท ไม่ทันโธ หลับ ยิ่งดีใหญ่ จิตเข้าถึงฌานเร็ว ไอ้นี่เขาต้องการนะ จิตเข้าถึงฌานเร็วะ
ฉันว่าแล้ว คนที่ไม่มีเวลาคือคนขี้เกียจ(หัวเราะ) ว่าไงเวลามีตั้งเยอะไปใช่ไหม
สำคัญที่คุณภาพ
ผู้ถาม – “หลวงพ่อคะ ถ้าทำแบบหลวงพ่อว่า ก่อนนอนและเวลาตื่นเช้าอย่างเดียวจะได้ไหมคะ…?”
หลวงพ่อ – ก็เหลือแหล่แล้ว จริงๆ แล้วมันเหลือแลห่จริงๆนะคือ จิตเวลานั้นให้มันบริสุทธิ์จริงๆ ใช่ไหม อีแค่ ๒ – ๓ นาทีก็ช่างปะไรและอย่าลืมว่าทุกอย่างที่เราทำได้แล้วจะรวมตัวไม่ไปไหนนี่ มันรวมเลย เข้าไปสะสมตัวเลย
ถ้าเรานั่งครึ่งชั่วโมง ดีไม่ดีสมาธิไม่ได้ ๒ นาทีล่ะ เมื่อยบ้าง ปวดบ้าง ตอนภาวนาให้หลับนี่สมัยก่อนที่ยังฝึกอยู่ ที่หลวงพ่อปานท่านส่งไปหาอาจารย์ต่างๆ ทุกองค์สอนเหมือนกันหมดบอกว่ามันเป็นวิธีที่ได้กำไรมากที่สุด ภาวนาจนหลับนี่นะ และหลับกี่ชั่วโมงเขาถือว่าทรงฌานนั้นอยู่ และอารมณ์มันจะชินพอตื่นขึ้นมาปั๊บ
ทีนี้การทรงสมาธิเป็นฌานมันมี ๓ ชั้น ฌาน ๑, ๒, ๓, มี ๓ อย่าง อย่างหยาบ อย่างกลาง อย่างละเอียดเราจะสังเกตได้เวลาตื่น พอเริ่มตื่นพั๊บเต็มที่บังคับให้ภาวนา แสดงว่าขณะที่หลับเราเข้าถึง ฌานหยาบ นะ
ทีนี้พอตื่นพั๊บเราภาวนาเองทันทีเลยโดยไม่ต้องบังคับตื่นรู้สึกตัวเต็มที่นะ อย่างนี้เวลาจะหลับเข้าถึง ฌานอย่างกลาง
ถ้าว่าครึ่งหลับครึ่งตื่นมันภาวนาออกมาเลย อันนี้เข้าถึง ฌานละเอียด เป็นเครื่องพิจารณา เป็นเครื่องพิสูจน์ ง่ายดีสะดวกดีได้กำไรมาก
สังเกตดูพระที่ได้แล้วท่านสอนไม่ยาก ที่ไปเรียนกับท่านล่ะนะ เหมือนกันหมด ถามว่าหลวงพ่อครับ ทำไมสอนไม่ยากเหมือนตำรา บอกกูไม่ได้ถือตำรามาสอนนี่หว่า กูถือความจริง สมัยก่อนท่านใช้ยังงี้นะ ตอนยังหนุ่ม กูไม่ถือตำรานี่หว่า ตำราอ่านไม่ออก ตาไม่เห็น สอนความจริง
หมายถึงว่าสอนที่ท่านได้มาแล้ว ท่านทำได้แล้วใช่ไหม ท่านเข้าใจว่าอะไรมันถูกอะไรมันควร อย่างไหนมีประโยชน์มาก อย่างไหนมีประโยชน์น้อย นั่งตึ้งชั่วโมงไม่ใช่จะมีประโยชน์ทั้งชั่วโมงสังเกตดูเดี๋ยวมึงก็มากูก็มา แทรกเข้ามาเรื่อย อันนี้เป็นเครื่องพิสูจน์จิตเข้าถึงฌานหรือไม่ถึงอีตอนหลับ
ที่พระพุทธเจ้าบอกว่า “ความรู้ทั้งหมดที่ตถาคตนำมาสอนไม่ใช่ของใหม่ มันมีแล้วในโลก”
คือคนนี่มีสมาธิอยู่แล้ว สมาธินี่มีทุกคนน่ะ ฌานนี่มีทุกคน เพราะคนหลับได้ คนไหนหลับได้คนนั้นมีฌาน ถ้าจิตไม่สงบถึงฌานก็จะไม่หลับ ขณะที่หลับนี่จิตต้องเข้าถึงฌาน ไอ้คำว่าสมาธิคือตั้งใจ เวลานี้เรากินข้าวรู้ว่ากินข้าว นี่เป็นสมาธิ

จาก : หนังสือธรรมปฏิบัติเล่ม ๙ โดย...หลวงพ่อพระราชพรหมยาน
คัดลอกโดย Kiatkawin

 

พุทธนิมิตเพื่อพระนิพพาน : ตอนที่ ๑

การฝึกพุทธนิมิตเพื่อพระนิพพาน ถือเป็นการฝึกกรรมฐานกองหนึ่ง
เรียกว่า พุทธานุสติกรรมฐาน คือ การระลึกถึงองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า
▪︎นึกถึงความดีของพระองค์
▪︎นึกถึงพระพุทธรูปที่เรารัก
▪︎นึกถึงพระรูปโฉมของพระพุทธเจ้า ที่เรามีความเคารพ

จะเป็นองค์หนึ่งองค์ใดก็สามารถทำได้ (ไม่ต้องรีบในการจำหลายองค์)
และสีขององค์พระ ก็ยังเป็นกสิณ อีกด้วย
• ถ้าสีขาว....เป็น โอทาตกสิณ
• ถ้าสีเหลืองหรือสีทอง....เป็น ปีตกสิณ
• ถ้าสีสว่างใส...เป็น อาโลกกสิณ อย่างนี้เป็นต้น

ทุกครั้งที่จะฝึกพุทธนิมิต ต้องฝึกควบคู่กับอานาปานุสติกรรมฐาน
คือกำหนดรู้ลมหายใจเข้าออก ให้ใจสบายเสียก่อนจึงค่อยเริ่มฝึก
ดังนั้น การฝึกพุทธนิมิต จึงประกอบไปด้วยกรรมฐาน ๔ กองด้วยกัน
๑. พุทธานุสติกรรมฐาน
๒. อานาปานุสสติกรรมฐาน
๓. สีของพระพุทธรูปที่เราฝึกเป็นกสิณ
๔. เราฝึกเพื่อพระนิพพาน ถือเป็นอุปสมานุสสติกรรมฐานอีก ๑ กอง

เริ่มแรก ที่เราฝึกเราควรจับภาพพระพุทธเจ้าหรือพระพุทธรูป..เพียงพระองค์เดียวก่อนให้มั่นคง
เมื่อเราจับพุทธนิมิตมั่นคง จนองค์พระแจ่มใสเป็นแก้วประกายพรึกทั้งองค์แล้ว
ต่อไปเราจะจับพุทธนิมิต หลายองค์เพิ่มเติมก็สามารถทำได้อย่างคล่องตัว ถือเป็นการฝึกกรรมฐานที่ให้ผลดีที่สุด
เป็นทางลัดให้เข้าถึงพระนิพพานได้ง่ายที่สุด
ที่พระคุณหลวงพ่อวัดท่าซุงได้ให้กับพวกเราไว้ เริ่มต้นของการฝึกพุทธนิมิต

ขอให้ระลึกถึงพระรูปพระโฉมขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า พระพุทธรูปที่เราเคารพรัก และชอบเป็นที่สุด ขอให้เลือกองค์ที่เราเคารพรักและชอบ
เพราะใจของแต่ละบุคคล เมื่อมีใจที่เคารพรักหรือใจที่ชอบขึ้นมาแล้ว
จะทำให้เรานั้นจดจำได้ง่ายมากยิ่งขึ้น

▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎
#พระธรรมเทศนา
#พุทธนิมิตเพื่อพระนิพพาน ตอนที่ ๑

#พระอาจารย์เอกลักษณ์ #ปญฺญาคโม
#วัดพุทธพรหมยาน

 

“๓ สหาย บรรเทาไป”
เอาจริงๆผลของการปฏิบัตินั้น เราไม่ได้วัดกันที่ว่า ใครเห็นผี นรก สวรรค์ เห็นพรหม เทวดา ฯลฯ แล้วจะเป็นคนเก่ง เป็นคนปฏิบัติสำเร็จ อันนั้นไม่แน่เสมอไปนะ แต่เราต้องสังเกตตัวเองว่า ตั้งแต่ปฏิบัติมา ราคะ โทสะ โมหะ เราเบาไปบ้างหรือเปล่าต่างหาก บางคนโกรธง่าย พอปฏิบัติไปใจมันเย็นลง มันยอมได้ เป็นต้น ซึ่งหน้าที่ของเราคือการทำไฟเหล่านี้ให้ดับแบบไม่มีเชื้อเหลืออีกต่อไปจึงจะดีที่สุด

คำสอนของพระอาจารย์เอ

 

อานิสงส์การสวดอิติปิโส

ที่ลูกหลานหลวงพ่อสวดอิติปิ โส กันทุกวันถวายหลวงพ่อ หลังจากสวดจบแล้ว หลวงพ่อ(พระราชพรหมยาน) ท่านพูดถึงการสวดอิติปิ โส ว่ามีอานิสงส์อย่างไรต่อบรรดาลูกหลาน มีรายละเอียดดังต่อไปนี้...
หลวงพ่อ "วันนี้เมื่อกี้พอเขาสวด ก็เริ่มจิตสบาย ใจก็จับอยู่ที่พระใช่ไหม เป็นธรรมดา ได้ยินเสียงสวดมนต์นี่ไม่ได้หรอก ได้ยินเสียงสวดมนต์ปั๊บ จิตจะเข้าสู่ปกติของมันทันที จะเห็นอะไรทั้งหมด ได้เห็นบัญชี ๒ บัญชี มายืนอยู่ข้างหลัง"
ผู้ถาม "อะไรบ้างครับ..?"
หลวงพ่อ "บัญชีนรก และก็บัญชีสวรรค์ บัญชีนรกน่ะ ลุง (พยายม) ใช่ไหม บัญชีสวรรค์คือ ท่านปัญจสิกขเทพบุตร จดเหมือนกันว่าทุกคนที่เจริญ พุทธานุสสติ ธัมมานุสสติ สังฆานุสสติกรรมฐาน
การสวดนี่เขาถือกันว่าเป็นสมาธิในกรรมฐานในอนุสสติ ๓ อย่าง อานิสงส์สูงมาก นี่ฉันรู้วันนี้นะ เพิ่งรู้เมื่อกี้นี้ อานิสงส์มากจริงๆ และก็ลุงก็เลยล้อว่า "ไอ้พวกนี้มันแกล้งไม่ไปนรก มันนึกว่ามันสวดให้พ่อมันความจริงมันได้" (หัวเราะ) .."
ผู้ถาม "ผมนึกว่าได้หลวงพ่อองค์เดียว"
หลวงพ่อ "ที่ไหนได้ล่ะ เขาสวดยาวเหยียดเลย ทำมากี่ปีแล้ว เท่าไหร่แล้ว อานิสงส์เป็นยังไงแล้ว แล้วก็การสวดอิติปิ โส สรรเสริญทั้งคุณพระพุทธเจ้า สรรเสริญคุณพระธรรม พระอริยสงฆ์ระดับ พระโสดาบัน พระสกิทาคามี พระอนาคามี พระอรหันต์
#สุปฏิปันโน นี่ #พระโสดาบัน
#อุชุปฏิปันโน นี่ #พระสกิทาคามี
#ญายะปฏิปันโน นี่ #พระอนาคามี
#สามีจิปฏิปันโน นี่ #พระอรหันต์
, สามี ผัว (หัวเราะ) ความจริงภาษาบาลีเรียก #ปติ "ปติ" นี่เขาแปลว่า #ผัว "สามี" นี่แปลว่า#นาย คือผู้เป็นใหญ่ เราใช้ผิด คือว่าท่านบอกว่า ไอ้บทท้ายนี่ให้ใช้ทุกวัน อย่าลืม ที่บอกว่า ให้เข้าถึงพระนิพพานในชาติปัจจุบันนี้เถิด
ท่านบอกว่า "..ถ้าคนไหนถ้าตัวหนังสือที่จดไว้เป็นแก้ว คนนั้นไปนิพพานชาตินี้แน่.." มันจะเปลี่ยนสีทุกวัน มันจะค่อยๆ ใสทุกวันๆ ขึ้นไปนะ"
ผู้ถาม "แสดงว่าทุกคนที่นั่งอยู่นี่ ก็ใสเป็นแก้วหมดแล้ว"
หลวงพ่อ "บางคนก็เป็นแก้วเหล้า บางคนก็เป็นแก้วเบียร์ แก้วน้ำชา นี่ยังดีดีกว่าแก้วปลาร้า แต่ว่าเอาส่วนใหญ่กันจริงๆ นะ มีหวัง เมื่อกี้นี้ เขาบัญชีมาให้ดูตัวใสขึ้นมาก ท่านบอกตัวใสๆ แบบนี้มีหวังทุกคน ให้ดูสีตัวหนังสือที่เขียนนะ"
จากหนังสือ ธัมมวิโมกข์ฉบับที่ ๓๐๑ หน้า ๘๐

 

สมาธิต้องทำทุกวัน ให้จิตมีอารมณ์ชิน

คำว่า "สมาธิ" แม้จะเล็กน้อยก็ตาม ถ้าทำทุกวัน อารมณ์จิตจะชิน หนักๆให้สังเกตว่าเวลานี้เราเคยเจริญสมาธิ จะนั่งก็ได้ จะนอนก็ได้ ตามชอบใจ บางคนนั่งไม่ถนัด ก็นอนนอนก็เอาจิตรู้ลมหายใจเข้าออกรู้คำภาวนาถ้าทำอย่างนี้จนชินถึงเวลาไม่ได้ทำเกิดความรำคาญก็แสดงว่าสมาธิที่บรรดาท่านพุทธบริษัททำนั้น เกิดเป็นฌานแล้วคือจิตมีการทรงตัว คำว่า ฌานนี่ก็อารมณ์ชิน จิตมีการทรงตัวนั่นเอง

ถ้าถึงเวลานั้นมันจะต้องทรงตัวของมัน เพราะหยุดจากกิเลส หยุดจากอารมณ์รัก
ในเมื่อเกิดอารมณ์ชินแบบนั้นขึ้นมาถ้าเวลาเราจะตายถึงแม้อารมณ์อย่างนั้นจะไม่ถึงก็ตาม แต่ทุกคนทำทุกวัน ถึงเวลานอนไป ก็นึกภาวนานึกถึงลมหายใจเข้าออก ภาวนาว่าพุทโธก็ได้ อะไรก็ได้ ให้มันชินเป็นปกติทุกวัน จะใช้เวลามากหรือน้อยไม่สำคัญ นาที ๒ นาที ๓ นาทีก็ได้ตามสบาย ถ้าถึงอย่างนี้จิตจะมีอารมณ์ชิน

ก่อนจะตายบรรดาท่านพุทธบริษัทบุญทั้งหลายทั้งหมดจะเข้ารวมตัว จะหาทางสกัดบาปอกุศลให้พ้นไปจากกำลังใจของเรา เมื่อบุญเข้าครอบงำ ถ้าจิตออกจากร่างกายเวลานั้น ก็ต้องไปสวรรค์เป็นอย่างน้อย

โอวาทหลวงพ่อพระราชพรหมยาน วัดท่าซุง

 

แต่ว่าการภาวนาในช่วงแรกเริ่ม ๆ ใหม่ ๆ มันอาจยังขลุกขลัก เพราะว่าชีวิตเราใช้มาแบบเดิม
พอภาวนาไปเรื่อย ๆ ..มันก็มีหิริ-โอตตัปปะ ตัวนี้มันเป็นหัวใจเทวดา
พอภาวนาไปมาก ๆ สติสัมปชัญญะ สมาธิเราดีขึ้น
มันจะมีเมตตาธรรมเกิดขึ้น

มันจะทำให้รู้สึกสงสารคนและสัตว์ทั้งหลายที่เขากำลังเดือดร้อนเนี่ยะ
• อยากจะมีโอกาส อยากจะช่วยเขา
• ตอนที่ไม่มีโอกาสก็ช่วยเขาด้วยคำพูด ช่วยเขาด้วยน้ำใจ อะไรที่พอทำได้ก็อยากจะช่วยเขา
• เห็นคนทุกคนเป็นเพื่อนร่วมโลก เกิด แก่ เจ็บ ตาย ด้วยกัน ไม่อิจฉาริษยาตาร้อนกัน
• มันสงสาร มันอยากช่วย มันอยากให้

เมื่อทำไปเรื่อย ๆ มันจะเกิด...
เมตตา คือ ความรัก
กรุณา คือ ความสงสาร มันจะเกิดขึ้น
มุฑิตา คือ พลอยยินดี ไม่อิจฉาริษยาตาร้อนใคร ไม่แข่งกับใครนะ

▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎
#พระธรรมเทศนา
#สวดพระคาถาเงินล้านแบบทรงสมาธิ ครั้งที่ ๗
๘ พฤศจิกายน ๒๕๖๓ : ตอนที่ ๑๖

#พระอาจารย์เอกลักษณ์ #ปญฺญาคโม
#วัดพุทธพรหมยาน