เรื่องเด่น วิสัยพุทธภูมิ ( ตอบปัญหาโดย พระอาจารย์เล็ก วัดท่าขนุน )

" วิสัยพุทธภูมิ "



ถาม : ผมจำได้ว่า ถ้าใครฆ่ากันแล้วก็ต้องฆ่ากันทุก ๆ ชาติ ในเมื่อหลวงพ่อปรารถนาพุทธภูมิแล้ว คนที่ปรารถนาพุทธภูมินี่นรกปิดประตูแล้ว ทำไม .....(ไม่ชัด).....?
ตอบ : ไม่ใช่ พุทธภูมินี่ต่อให้ปฏิบัติขนาดไหนก็ตามอารมณ์จะไม่ตัดเป็นพระอริยเจ้าเป็นได้แค่เทียบเท่าเท่านั้น คือทำได้เหมือนแต่มันไม่ใช่ ทีนี้เนื่องจากว่าของท่านทำมาด้วยการบำเพ็ญบารมีด้วยการสละตัวเองเพื่อความสุขส่วนรวมอยู่เสมอ เพราะฉะนั้นถ้ามันมีอะไรบางอย่างจำเป็นต้องละเมิดศีลเพื่อความสุขส่วนรวม พุทธภูมิเขายอมไม่ใช่ว่าพุทธภูมิไม่ลงนรก พุทธภูมิเขาไม่กลัวนรก เต็มใจลง

ถาม : .................................
ตอบ : อันนั้นเขาพุทธภูมิแท้เลย เขาเสี่ยงต้องใช้ว่าเอาดอกบัวอ่อนเลยนะ เสี่ยงอธิษฐานเลยว่า ถ้าหากว่าความปรารถนาในพระโพธิญาณเขาจะสำเร็จจริงก็ขอให้ดอกบัวนี้บาน แล้วของท่านบานจริง ๆ ดอกบัวตูม ๆ เพิ่งจะเก็บไม่น่าจะบานได้ เลยตั้งใจเผาตัวเองเป็นพุทธบูชา ชาวบ้านผ่านไปผ่านมาทราบเจตนาก็ช่วยกันเผาคือขอบุญด้วย คนผ่านไปผ่านมาถอดเสื้อผ้าบ้าง มีข้าวมีของอะไรก็โยนไปเผาร่วมกัน กำลังใจระดับนั้นหายาก ถ้าหากว่าไม่ใช่ทรงสมาบัติจริง ๆ เขาเผาขนาดนั้นก็ดิ้นพราดเท่านั้น แต่ว่าท่านนั่งขัดสมาธิ นั่งสมาธิให้เขาเผา

อีกองค์หนึ่งก็พระเจ้าอโศกมหาราช เมื่อสร้างพระเจดีย์ ๘๔,๐๐๐ องค์ บรรจุพระบรมสารีริกธาตุเป็นพุทธบูชาแล้ว ยังไม่เต็มกำลังใจ ท่านเอาตัวเองเป็นไส้เทียน ใช้ผ้าสำลีพันตัวเองแล้วชุบน้ำมัน ตั้งใจว่าเราจะจุดไฟนี้เพื่อเป็นพุทธบูชา แล้วก็ให้คนจุดไฟ ตัวเองตั้งสมาธิเพ่งมองเจดีย์ ตั้งใจว่าสิ่งที่เราทำนี่ตั้งใจจะถวายเป็นพุทธบูชา ธรรมบูชา สังฆบูชา ไฟไหม้อยู่ ๗ วันกว่าเชื้อจะหมดแต่ท่านไม่เป็นอะไร เพราะว่ากำลังใจที่เกาะพุทธานุภาพก็เลยรักษาได้

มีเหมือนกัน จะลองมั้ย ? จะช่วยเผา รายนี้เขาพวกพุทธภูมิเหมือนกัน เขาไม่ยอมลา อาตมาเบี้ยว ทิ้งเขากลางอากาศ ...(หัวเราะ)... พุทธภูมินี่เขาถือว่าเป็นเพื่อนกันหมด เพราะว่าความปรารถนาอย่างเดียวกันเดินตามรอยกัน

ครั้งแรกที่เจอหลวงปู่เจ้าคุณพระราชกวี วัดโสมนัส หลวงปู่อ่ำ ครั้งแรกเลย เคาะประตูกุฏิ ท่านโผล่ออกมาถึงท่านถาม "เป็นยังไงเพื่อน...จำกันได้มั้ย ?" นั่นพระโพธิสัตว์จะถือว่าทุกคนเป็นเพื่อนกันหมด ก็เลยกราบเรียนท่านไปว่า "ผมจำหลวงปู่ไม่ได้หรอกครับ แต่ว่าหลวงปู่ต้องจำผมได้แน่เลย" ...(หัวเราะ)... เอาเปรียบคนแก่ หลวงปู่อ่ำ ตอนแรกท่านก็ไม่ทราบว่าท่านปรารถนาโพธิญาณ นั่นก็นิยตโพธิสัตว์ เพราะท่านเป็นช้างปาลิไลยกะ ตรัสรู้เป็นองค์สุดท้ายของภัทรกัปป์

ทีนี้ท่านบอกว่ารู้แต่ว่าตอนเรียนบาลีไปถึงตอนที่ช้างปาลิไลยกะออกมาส่งพระพุทธเจ้า ๆ ตรัสว่า "ปาลิไลยกะ ตรงนี้เป็นเขตแดนของมนุษย์แล้ว เธออย่าตามตถาคตไปเลย อันตรายจะเกิดขึ้นกับเธอ ขอให้กลับไปเถอะ" ช้างปาลิไลยกะเสียใจจนอกแตกตาย

สมัยนี้คงประเภทหัวใจสลาย ท่านบอกว่าอ่านมาถึงตรงนี้ทีไรร้องไห้น้ำหูน้ำตาไหลทุกทีเลย ไม่รู้ว่าทำไมต้องร้อง ทีนี้เวลาที่จะรู้มันก็รู้เอาง่าย ๆ ตอนเย็นกำลังนั่งอยู่บนม้าหินอ่อนสบาย ๆ มองตะวันตกดินอยู่ มองเพลิน ๆ ท่านบอกว่า อยู่ ๆ ก็มีอีกตัวหนึ่งหลุดออกมาเดินดุ่ย ๆ ขึ้นฟ้าไปเลย คือจิตท่านเป็นสมาธิโดยไม่รู้ตัว เพราะว่ามองดูตะวันอยู่ กายในมันก็เลยออกไปเลย

พอขึ้นไปข้างบนก็เห็นดอกบัวดอกหนึ่งมโหฬาร ก้านบัวใหญ่กว่าเสาอีก ท่านว่าอย่างนั้น อยู่สูงลิบเลย เห็นว่ามีสารพัดสี แล้วดอกบัวก็ลดลงมา ๆ เห็นพระโพธิสัตว์นั่งอยู่ข้างบนนั้น ถามว่า "จำได้มั้ย ?" ท่านก็ตอบว่า "จำไม่ได้ว่าเป็นใคร" พระโพธิสัตว์ท่านก็บอกว่า ท่านคือพระศรีอาริยเมตตรัย เสร็จแล้วก็เล่าให้หลวงปู่ฟังว่าเคยตั้งความหวังมาในสมัยนั้นอย่างนั้น ๆ

หลวงพ่อเล็ก สุธรรมปัญโญ

 

ถาม : สังขารในขันธ์ ๕ ที่แปลว่าความคิด ผมพิจารณาอย่างไรจิตผมไม่ยอมรับว่าสังขารเป็นอนิจจัง ทุกขัง อนัตตา เพราะผมรู้สึกว่าความคิดดีและความคิดชั่วเป็นของเรา ยกตัวอย่างผมคิดว่าอีก ๑๐ วัน เราจะไปทำสังฆทาน ตัวนี้เป็นตัวคิดดีคือกุศลธรรม หรือผมคิดว่า อีก ๑๐ วันเราชวนเพื่อนไปดื่มเหล้าดีกว่า อันนี้เป็นคิดชั่ว คือ อกุศลธรรม และจะพาคนอื่นชั่วอีกด้วย สรุปได้ว่าจะคิดดีจะคิดชั่วก็อยู่ที่เรา แปลว่าความคิดดีและคิดชั่วเป็นของเรา หลวงพ่อช่วยอธิบายให้ผมเป็นสัมมาทิฐิทีครับ


ตอบ : มึงอยากเป็นมิจฉาทิฐิ แล้วกูต้องเดือดร้อนไปอธิบายให้มึงเป็นสัมมาทิฐิด้วยหรือไอ้ควาย..! ลองคิดดูสิว่า วันนี้เราคิดอย่างนี้ อีกสิบวันเราคิดอย่างเดิมไหม ? ถ้าไม่เหมือนเดิมแล้วจะ "เป็นของเรา" ได้อย่างไร ?
__________________
https://watthakhanun.com/webboard/showthread.php?t=6009

 

ถาม : ผมอ่านกระโถนข้างธรรมมาสน์ ทราบว่าหลวงพ่อได้เจอพระโพธิสัตว์เป็นจำนวนมาก และหลวงพ่อก็เคยเป็นพระโพธิสัตว์ ผมสงสัยครับการวางกำลังใจพระโพธิสัตว์จริง ๆ เขาวางอย่างไร ?
ตอบ : เขาวางกำลังใจว่า "กูจะบรรลุ" ไม่ได้พระโพธิญาณอย่างไรก็จะไม่เลิก แต่ปรากฏว่าส่วนมากไปไม่ค่อยจะถึงหรอก

 

ถาม : นิพพาน ปรมัง สุขขัง ที่แปลว่านิพพานเป็นสุขอย่างยิ่ง ผมอยากทราบว่าพระโพธิสัตว์สามารถมีอารมณ์สุขอย่างที่ว่าได้หรือเปล่าครับ ?
ตอบ : ได้...ทำตัวให้ได้อย่างท่านก็แล้วกัน พระโพธิสัตว์ส่วนใหญ่ไปพระนิพพานเป็นปกติ ท่านย่อมรู้อยู่แล้วว่าพระนิพพานเป็นสุขอย่างไร