จุฬาตรีคูณ - มัณฑณา โมรากุล by pporjai

จุฬาตรีคูณ
มัณฑณา โมรากุล
by pporjai

ข้า แต่ คง คา จุฬา-ตรีคูณ
ดวงใจข้าอาดูร หนักเอย
ความ งาม วิไล ข้ามิได้ ปรารถนา
ข้าชัง หนักหนา เจ้า เอย
เพราะช-นนี ข้าวิไล
จึงถูกสังเวยเสียในสายชล ด้วยรักเอย
จุ ฬา ตรี คูณ ชนนี ชีพ สูญ
ในสายจุฬาตรีคูณ นี่เอย

ดารารายเลิศโสภา
ข้าไม่นำพาเพราะกลัวว่าจะถูกสังเวย
โปรดสาปขอให้โฉม อันน่าเชย
สิ้นสวยเลย ไร้ค่า
ให้ ข้า น่า ชัง สิ้นหวังชื่นชม
ขอให้ไร้ผู้นิยม นำพา
ขอ ให้ สม ใจ ใน ปรารถ-นา
นะจุฬา-ตรี คูณ เจ้าเอย

ดารารายเลิศโสภา
ข้าไม่นำพาเพราะกลัวว่าจะถูกสังเวย
โปรดสาปขอให้โฉม อันน่าเชย
สิ้นสวยเลย ไร้ ค่า
ให้ ข้า น่า ชัง สิ้นหวังชื่นชม
ขอให้ไร้ผู้นิยม นำพา
ขอ ให้ สม ใจ ใน ปรารถ-นา
นะจุฬา-ตรี คูณ เจ้าเอย

 

*** จะไม่อยู่เคหะนิวาสถานหลายเพลา จึงได้นำเพลงจุฬาตรีคูณมาลงไว้ให้ คุณพี่ต้อยสุภาทร ฟังก่อน..
ขอให้คุณพี่มีความสุขในการฟังเพลงนี้นะคะ..***

 

"จุฬาตรีคูณ" คืออะไร

หลายคนเคยได้ยินคำว่า "จุฬาตรีคูณ" จากเพลง

หลายคนเคยได้ยินเพลง “จุฬาตรีคูณ” ...

หลายคนรู้ว่า “จุฬาตรีคูณ” เป็นชื่อนิยาย....

หลายคนเคยอ่าน “จุฬาตรีคูณ” ... และทราบว่า “จุฬาตรีคูณ” คืออะไร....

แต่มีอีกหลายคนที่อยากรู้ว่า “จุฬาตรีคูณ” คืออะไร... หมายถึงอะไร... แปลว่าอะไร...
…………….

“จุฬาตรีคูณ” นั้นแรกเริ่มเดิมทีเป็นนวนิยาย แล้วกลายมาเป็นละครวิทยุ... ละครเวที... ภาพยนตร์... และเพลงอมตะของวงสุนทราภรณ์

นวนิยาย “จุฬาตรีคูณ” กำเนิดขึ้นในปีพ.ศ.2491 โดย “พนมเทียน” ได้ประพันธ์ขึ้นเมื่ออายุ 17 ปี ขณะเรียนอยู่ชั้นม.7 ที่โรงเรียนสวนกุหลาบ ใช้เวลาแต่ง 3 เดือน แล้วไปเสนอโรงพิมพ์แต่ไม่มีใครรับ จนได้พบครูแก้ว อัจฉริยะกุล ท่านชอบใจจึงแต่งเพลงขึ้นจากเรื่องนี้ ด้วยการถอดร้อยแก้วของเรื่องนี้ออกมาเป็นคำร้อง 5 เพลง คือเพลงจุฬาตรีคูณ, เจ้าไม่มีศาล, อ้อมกอดพี่, ใต้ร่มมรุรี, ปองใจรัก โดยครูเอื้อ สุนทรสนาน แห่งวงสุนทราภรณ์ เป็นผู้ประพันธ์ทำนอง เมื่อนำไปออกอากาศ เพลงดังมาก คนชอบกันมาก... “จุฬาตรีคูณ” จึงถูกนำมาทำเป็นละครวิทยุโดยคณะแก้วฟ้าในปีพ.ศ.2493 แล้วถึงเป็นละครเวทีในปีพ.ศ. 2494 โดยคุณมัณฑนา โมรากุลผู้เป็นนักร้องเสียงต้นฉบับเพลง “จุฬาตรีคูณ” แสดงเป็น "เจ้าหญิงดารารายพิลาส" ผู้ขับร้องเพลงนี้

ต่อมา... “จุฬาตรีคูณ” ได้ถูกสร้างเป็นภาพยนตร์ 2 ครั้ง

ครั้งแรก เมื่อ พ.ศ. 2510 นำแสดงโดย มิตร ชัยบัญชา เพชรา เชาวราษฎร์ สมบัติ เมทะนี และ เนาวรัตน์ วัชรา โดยเพลงประกอบทั้ง 5 เพลงถูกนำมาเรียบเรียงเสียงประสานใหม่ บรรเลงด้วยวงซิมโฟนี ออร์เคสตราของกองทัพเรือ ครั้งนี้เพลง “จุฬาตรีคูณ” ขับร้องโดย จินตนา สุขสถิต

ครั้งที่ 2 ในปี พ.ศ. 2522 นำแสดงโดย สรพงษ์ ชาตรี เนาวรัตน์ ยุกตะนันทน์ ปิยะ ตระกูลราษฎร์ และ วาสนา สิทธิเวช


ปีนี้พ.ศ. 2558… “จุฬาตรีคูณ” มีอายุมากกว่า 65 ปีแล้ว...

“จุฬาตรีคูณ” คืออมตนิยายที่มีการพิมพ์ซ้ำไม่ต่ำกว่า 15 ครั้ง

"เพลงจุฬาตรีคูณ" ได้กลายเป็นเพลงอมตะเพลงหนึ่งที่ได้รับความนิยมมาจนถึงปัจจุบัน มีผู้นำมาขับร้องไว้หลายท่าน

แต่ว่า.... แล้ว “จุฬาตรีคูณ” หมายถึงอะไร....

และ “พนมเทียน” ผู้ประพันธ์จินตนิยายเรื่องนี้ ที่ขณะนั้นยังเป็นนักเรียน นำชื่อ “จุฬาตรีคูณ” นี้มาจากไหน ?

...................

(ที่มาข้อมูล
http://www.mixmagazine.in.th/view.php?contentid=00000209
http://www.manager.co.th/Entertainment/ViewNews.aspx?NewsID=9530000183573 )

 

ไพเราะเพราะพริ้งมากค่ะพี่ใจ

 

ขอบคุณมากๆ ค่ะน้องไลล่า ไพเราะแล้วยัง เพราะพริ้งอีกด้วย ชมมากไปไหมคะ..แต่ก็ชอบคำชมค่ะ ขอบคุณที่แวะมาฟัง ไม่โชว์เสียงหน่อยเหรอคะ...

 

จุฬาตรีคูณ เป็นนวนิยายของพนมเทียน (ฉัตรชัย วิเศษสุวรรณภูมิ) ประพันธ์เสร็จในปี พ.ศ. 2491[1] แต่ไม่ได้รับการตีพิมพ์เนื่องจากสำนักพิมพ์ปฏิเสธ[1][2] ซึ่งต่อมาวงดนตรีสุนทราภรณ์นำมาทำเป็นละครประกอบเพลง โดยมีครูเอื้อ สุนทรสนาน และครูแก้ว อัจฉริยะกุล ประพันธ์เพลงประกอบ จนทำให้ได้ตีพิมพ์และได้รับความนิยมมากมาจนถึงปัจจุบัน

จุฬาตรีคูณ

ปกหนังสือ จุฬาตรีคูณ
ผู้ประพันธ์ ฉัตรชัย วิเศษสุวรรณภูมิ
ประเทศ ประเทศไทย
ภาษา ไทย
ประเภท นวนิยายโรแมนซ์


เนื้อหา


โครงเรื่องแก้ไข
ดารารายพิลาส ธิดากษัตริย์แคว้นกาสี มีเมืองหลวงคือกรุงพาราณสี ผู้เกลียดและกลัวความงามเพราะเชื่อว่าพระมารดา ดาราราย ถูกสังเวยเพราะความงาม ดาราราย เป็นสตรีที่มีความงามเกินพรรณาและผู้ใหญ่ได้จัดการมั่นหมายให้สมรสกับกษัตริย์กรุงพาราณสี แต่ ดาราราย กลับมีคนรักอยู่ก่อนแล้ว นางได้หนีไปหาคนรักของนางหลังจากที่นางได้ให้ประสูติ ดารารายพิลาส ให้กับกษัตริย์กรุงพาราณสี ชาวเมืองพาราณสีจึงมีมติให้นางนำไปถ่วงน้ำที่จุฬาตรีคูณ ดารารายพิลาส จึงมักไปบวงสรวงจุฬาตรีคูณเพื่อขอให้นางอัปลักษณ์และไม่มีใครรัก นางจะได้ไม่ถูกนำมาถ่วงน้ำที่จุฬาตรีคูณเหมือนพระมารดา

อริยวรรต จอมกษัตริย์แห่งมคธ ต้องการรวมแผ่นดินชมพูทวีปให้เป็นหนึ่ง ด้วยคำอ้างว่าเพื่อรวบรวมเผ่าพันธุ์มคธที่แตกสานซ่านเซ็นกันไปในครั้งศึก อารยัน หลายต่อหลายอาณาจักรที่ยาตราทัพผ่านและมีชัยเหนือแผ่นดินเหล่านั้น จนเมื่อยกทัพมาหยุดยั้งตรงริมฝั่งแม่น้ำคงคา เพื่อข้ามไปยังกรุงพาราณสี ราตรีนั้น อริยวรรต ได้นิมิตเห็นนางงามผู้หนึ่งสะอื้นไห้ด้วยชิงชังในความงามของนางเอง ด้วยความรุ่มร้อนอยากค้นหานางในฝันและต้องการรู้ว่าทำไมนางจึงต้องการเช่น นั้น จึงเลิกทัพแล้วชักชวน ขัตติยะราเชนทร์ พระอนุชา ข้ามฝั่งนทีเพื่อตามหานางในฝัน แต่ด้วยเหตุที่รู้ว่าเป็นลางร้าย ขัตติยะ จึงเพียรขัดขวางแนะนำให้กลับไป อภิเษกกับเจ้าหญิง อาภัสรา พระคู่หมั้น แม้ว่าตนเองจะผูกสมัครรักใคร่อยู่กับนาง แต่เป็นเพราะพระราชบิดาทรงจัดการหมั้นหมายให้ก่อนจะสวรรคต อริยวรรต ทรงทราบพระทัยของคู่รักดีและคิดจะให้ทั้งคู่อุปภิเษกกัน แต่ ขัตติยะราเชนทร์ ทรงปฏิเสธ

อริยวรรต ตั้งพระทัยมั่นที่จะตามหานางในฝันให้ได้ ทำให้ ขัตติยะราเชนทร์ จำยอมปลอมเป็น กัญญะผู้มีเสียงเสนาะปานนกโกกิลา และ อริยวรรต ทรงปลอมพระองค์เป็นพราหมณ์ วิพาหะ ผู้มีจักษุเพียงข้างเดียว ทั้งสองเข้าไปถึงชานเมืองพาราณสีวันเดียวกับที่เจ้าหญิง ดารารายพิลาส ทรงหมั้นกับ กาฬสิงหะ กษัตริย์แห่งเวสาลีและเสด็จมานมัสการองค์ศิวะเทพที่เทวาลัย สองสหายเมื่อทราบความก็รีบหลบเข้าข้างทางซอกซอนหาทางเข้าเทวาลัย เมื่อ เทวตี นางแม่มดผู้ดูแลวิหารอัญเชิญเสด็จเจ้าหญิงเข้าสู่เทวาลัยใต้เงื้อมผา มีแต่เหล่าพี่เลี้ยงนางกำนัลตามเสด็จเข้าไป ทันใดนั้นเกิดแผ่นดินไหวหินถล่มลงมาทับนางแม่มดและเหล่านางกำนัลตายสิ้น ส่วนเจ้าหญิงนั้น วิพาหะ เข้าไปช่วยพาออกมาจากที่ทรงยืนนิ่งเพราะต้องมนต์อยู่ได้ทัน ทำให้ทรงรอดชีวิตมาเพียงผู้เดียว จากการช่วยชีวิตของเจ้าหญิง ดารารายพิลาส ทำให้สองสหายได้เข้าไปอยู่ในพระราชวังตามคำเชิญของพระเจ้ากรุงพาราณสี

พราหณ์ วิพาหะ แฝงตัวเข้าไปพบเจ้าหญิงที่จุฬาตรีคูณซึ่งอยู่ติดกับอุทยานด้านหลังของปราสาทที่บรรทมของนางและแสดงรูปโฉมแท้จริง แต่ไม่ได้บอกว่าที่แท้ตนเป็นใคร ในที่สุดทั้งคู่ผูกรักสมัครใคร่ อริยวรรต ได้ทราบว่าที่แท้ชนนีของ ดารารายพิลาส ก็ถูกบังคับให้กระโจนลงสูวังน้ำวนเบื้องล่างที่สถานจุฬาตรีคูณ การแฝงตัวของ อริยรรต ไม่อาจรอดพ้นหูตาของฝ่ายกาสีจึงโดยจับไปขังคุก ดารารายพิลาส แอบเข้าไปปล่อยให้ อริวรรตเป็นอิสระแต่ขอคำมั่นว่าจะไม่บุกแคว้นตนแต่ถูกปฏิเสธ ทำให้นางตัดสินใจตะโกนเรียกทหาร ก่อนที่ อริยวรรต จะเพลี่ยงพล้ำ ขัตติยะราเชนทร์ นำทหารมาช่วยทำให้หนีออกไปได้ และ อริยวรรต ก็พา ดารารายพิลาส ขึ้นม้าหนีออกไปด้วยแต่ ขัตติยะราเชนทร์ เสียท่าโดนจับไว้แทน ทางพาราณสีเสนอให้แลกเปลี่ยนเชลย คราแรก อริยวรรต ไม่ยอมเพราะไม่ต้องการเสียนางไปแต่จะบุกกาสีแทน ดารารายพิลาส ไม่ยอมเป็นคนบาปของแคว้นและตัดใจกล่าวตัดขาดกับ อริยวรรต เพื่อให้ทรงยินยอมแลกเปลี่ยนเชลย คล้อยหลังนางไปไม่นาน ขัตติยะราเชนทร์ ก็หนีกลับมาได้แต่ไม่ทันยับยั้งการแลกเปลี่ยน

อริยวรรต เสียพระทัยที่ถูกนางตัดรอนทำให้ไม่มีพระสติทรงตัดสินพระทัยอภิเษกกับพระคู่หมั้นโดยให้พระอนุชาไปรับเจ้าหญิง อาภัสรา มาจากมคธมาจัดพิธีอุปภิเษกกลางป่าโดยไม่ฟังคำทัดทานของใครว่าผิดโบราณราชประเพณีและเป็นลางวิบัติ หลังงานพิธีเจ้าหญิง ดารารายพิลาส ทรงหนีจากงานอภิเษกของตนเองมาได้ แต่กลับพบว่า อริยวรรต มีราชินีแห่งมคธไปแล้ว เจ้าหญิงทรงเสียพระทัยยิ่งนักวิ่งออกไปราวกับวิกลจริต

เมื่อรู้ว่าตนได้กลายเป็นผู้ทรยศต่อความรักของเจ้าหญิงอันเป็นที่รัก อริยวรรต ทรงคลุ้มคลั่ง ยืนกรานยกทัพบุกแคว้นพาราณสีเพื่อติดตามความรัก แม้จะเสี่ยงทายต่อแม่น้ำคงคาว่าการไปครานี้คงไม่รอดชีวิตกลับมา แม้พระอนุชาจะทรงทัดทานเพียงไรก็ไม่ฟังกลับยกบัลลังก์แคว้นมคธให้ครอง ส่วนพระองค์เองบุกเข้าแคว้นพาราณสี เมื่อ ขัตติยะราเชนทร์ และราชินีแห่งมคธยกทัพตามไปช่วยก็ไม่ทันเสียแล้ว อริยวรรต ได้ทรงต้องอาวุธสวรรคต และเมื่อถามหาเจ้าหญิง ดารารายพิลาส จากเหล่านางกำนัล ก็ได้ทรงทราบว่านางถูก กาฬสิงหะ และราษฎรทั้งอาณาจักรบังคับสู่สถานจุฬาตรีคูณ เช่นเสด็จแม่ของนาง

 

การประพันธ์และการตีพิมพ์แก้ไข
คุณฉัตรชัย วิเศษสุวรรณภูมิเคยเล่าไว้ว่าในปี พ.ศ. 2490 ขณะมีอายุได้ 16 ปี (พ.ศ. 2490) ในหลักสูตรที่เรียนเกี่ยวกับวรรณคดีไทยมีเรื่อง “กามนิต-วาสิฎฐี” มีข้อความตอนหนึ่งที่ทำให้คุณฉัตรชัยสะดุดใจ เพราะพูดถึงวังน้ำวนอันศักดิ์สิทธิ์ซึ่งถือกำเนิดจากแม่น้ำคงคาและยมุนาไหลมาบรรจบกัน ความรุนแรงของสายน้ำที่มาบรรจบกันทำให้เกิดเป็นวังน้ำวนและในยามค่ำคืนก็จะมีทางช้างเผือกที่สว่างไสวขาวโพลนทอดยาวลงมาราวกับจะมาบรรจบกัน ณ ที่แห่งนั้น ทางช้างเผือกถูกเรียกขานว่า “คงคาสวรรค์” จึงเท่ากับเป็นการบรรจบกันของแม่น้ำ 3 สาย คือ จากพื้นพิภพ 2 สาย และจากสรวงสวรรค์อีก 1 สาย ตำแหน่งที่แม่น้ำ 3 สายได้มาบรรจบกันนั้นถูกเรียกว่า “จุฬาตรีคูณ” ซึ่งคุณฉัตรชัยคิดว่าเป็นชื่อที่ไพเราะและสถานที่คงจะสวยงามชวนฝัน หากเอาคำนี้มาผูกเป็นนิยายรักที่ออกเศร้าคงดีไม่น้อย

ในปีถัดมา เมื่อมีโอกาสได้เรียนรู้ประวัติศาสตร์และภูมิศาสตร์ของอินเดีย จึงค้นพบว่าแม่น้ำคงคาและยมุนามีจุดบรรจบกันจริงตามที่ว่า ณ เมืองพาราณสี เมืองหลวงของแคว้นกาสี เมื่อเป็นดังนี้ "จุฬาตรีคูณ" ต้องมีอยู่จริงที่เมืองนี้ จึงคิดเอาไว้ว่าจะต้องเป็นเขียนเรื่องที่เป็นจินตนิยาย แบบย้อนยุค และออกแนวเศร้าแบบที่คิดไว้แต่แรก และยังได้แนวคิดมาจากเรื่องของ นาร์ซิสซัส[1] รูปงามผู้ซึ่งเมื่อยามที่มองลงไปบนผืนน้ำแล้วได้เห็นเงาร่างของตัวเอง ก็บังเกิดความหลงใหลในเงาของตน คุณฉัตรชัยจึงจินตนาการว่าหากมีสตรีนางหนึ่ง เกิดมีความคิดกลับกันในทางตรงกันข้ามจะน่าสนใจขนาดไหนกัน เมื่อคิดได้ดังนั้นจึงเริ่มเขียน 3 เดือนให้หลังจึงแล้วเสร็จ

 

ภาษาเค้าสวยเน๊าะพี่ใจ๋ใจ
สบายดีนะคะ เดี๋ยวนี้พี่ใจร้องเพลงเก่งง่ะ

 

ชอบมากครับเพลงนี้ ประพันธ์เพลงได้ลีกซี้งกินใจ ฟังทีไรก็นีกถีงภาพยนต์เรื่องนั้นที่เนารัตน์เดินไปที่หน้าผาเพื่อจะโดดลงไปครับ (เคยดูตอนเด็กๆ) มีเกร็ดประวัติที่มาที่ไปของเพลงนี้มาฝากอีกด้วย เยี่ยมเลยครับ

พี่พอใจถ่ายทอดและร้องเพลงนี้ได้ไพเราะเพราะพริ้งมากๆ
ขอเซฟเก็บไว้ฟังนานๆนะครับ

 

เสียงเยี่ยมๆมากค่ะ ขอบคุณจากใจค่ะ

 

** ขอบคุณน้องนู่ตา น้องมี๊ด และคุณพี่สุภาทร..ที่ชมนะคะ..จุ๊ฟ ๆ ๆ ***

 

สุขสันต์วันพฤสบดีที่ 17-1-2562

 

ถ้ามีเวลาขอเพลง"ธรณีกรรแสง"ค่ะ

 

@@@ คุณพี่ขา..แค่ฟังยังไม่ร้อง..ก็น้ำตาไหลแว๊ววว ค่า..น่าจะเป็นเพลงที่เคยได้ฟังบ่อยๆ คุ้นหูมาก ตั้งแต่ตอนเด็กๆ นะคะ แต่ยังไม่เคยร้องเต็มเพลงสักครั้งเดียว มีไฟล์มิดี้อยู่นะคะ จะรีบร้องให้คุณพี่ต้อยฟังก่อนที่เสียงจะเริ่มแหบอีกครั้ง เพราะอากาศเปลี่ยนแปลงมาก มี 3 ฤดูค่ะช่วงนี้ บางวันหนาว บางวันร้อนมาก..แต่เช้านี้ฝนรินๆ ค่ะ...@@@

 

ว้าวววว ได้ฟังเสียงหวานๆของพี่ใจ พร้อมเกร็ดความรู้ ที่มาที่ไปของเพลงนี้ แบบจัดเต็ม
ยิ่งทำให้ฟังเพลงนี้ได้ " เข้าใจ " มากขึ้นจริงๆเลยครับ

 

เพราะมากจ้าพี่ใจ
แวะมาฟังเพลงวันหยุดจ้า
สุขสันต์วันอาทิตย์จ้าพี่ใจ

 

***************
ถ้ามีเวลา....ขอเพลง"ปาหนัน"ค่ะ เสียงนี้ฟังแล้วไม่มีเบื่อ อิอิ(ขอมากไปรึเปล่านี่ !!!)

 

ไม่ขอมากไปเลยค่ะคุณพี่ขา ชมเก่งอย่างนี้ ร้องถวายหัวเลยค่ะ แกล้งชม แกล้งยอน้องหน่อยนะคะ มันชุ่มชื่นหัวใจมากค่า ให้ขอไปเรื่อยๆ นะคะชอบมากๆ ค่ะ